PRODENT
r
Honderd jaar geleden stierf
Felix Mendelssohn
J
Tnoü^tfidtefiiïiflè.tonden/
TERRA INCOGNITA door j. d. van exter
I phiuSHAVE
VAN NABIJ
verre
Vandaag
Een drama in
twee bedrijven
Wij luisteren naar
Componist van
romantische, zonnige
muziek
Van Beek tot Boek
De groente- en fruitteelt
Amerikaanse
graanleveranties aan
Benelux
Konstanz het Duitse
Hollywood
Britse spionnage
te Moskou
ABONNEERT U
OP DIT BLAD
Trieste balans
WOENSDAG 5 NOVEMBER
HILVERSUM I, 30I m., geeft Nieuws om
7. 8, 1. 6, 8 en 11 uur. VARA: 8,18
Lichte morgenklanken. 8,50 Voor de
huisvrouw. VPRO: 10,00 Morgenwijding
VARA: 10,45 „Zonlicht op Zaterdag'.
11,00 Non Stop-programma. 12,38 Mu-
sette-klanken. 1.50 Jodelzang. 2,10
Jeugdconcert. 3,00 Voor de Jeugd.
5,15 Joh. Jong, orgel. -6,15 Varia. -
VPRO: 7,30 „De kerk nu". 7,45 Lezen
'h de Bijbel. VARA: 8,15 Concertge
houw-orkest. 9,00 Leven en werken van
Mendelssohn. 10,00 Malando-orkest.
18,45 In de tuin der poëzie. 11,15 Lichte
Zangduetten.
HILVERSUM II, 415 m., geeft Nieuws om
7, 8, 1. 7, 8 en 10,30 uur. NCRV: 7,15
Reveille. 8,15 Geestelijke liederen.
8,°0 Voor jonge zieken 9,35 Sympho
hisch morgenconcert. 10,30 Morgendienst
11,15 De „Wartburg", hoorspel. 12.33
"M. Kamerkoor. 1,45 Metropole-orkest
3,00 Vrolijke klanken bij de thee
4,15 Zingende jeugd. 4,45 Voor jongens
*h meisjes. 6,00 Mandolinata. 7,45 En
gelse les. 8.15 Oratorium „Elias". 10,45
Avondoverdenking. 11,00 Sweelinck
kwartet. 11,30 Rustige avondklanken.
Soms lukt het om een vrjj
nauwkeurige parallel te trekken
tussen dichtkunst en muziek.
Waar dat opgaat, zien we hoe een
tweede generatie, hoe belangrijk
deze ook mag zijn, de grootheid
van een eerste generatie niet kan
bereiken. Dat Schiller en Goethe
tot de waarlijk klassieken kunnen
worden gerekend, niemand zal
het ontkennen. Maar hun opvol
gers, een Kleist en Heine, zij kun
nen toch, hoe belangrijk zij ook
mogen zijn, niet in de schaduw
van de grote meesters staan.
Een zelfde verschijnsel zien wij
bij de romantici in de muziek.
Ieder kent de namen en de
muziek! van een Mozart, Beet
hoven, Schubert. Maar ook hier
volgt op het gouden tijdperk het
zilveren. Schumann en Mendels
sohn zijn musici van de tweede
generatie.
EEN WONDERKIND,
Felix Mendelssohn, geboren 3 Fe
bruari 1809 groeide op onder haast
ideale omstandigheden. Zijn grootvader
was de destijds in heel Europa beken
de wijsgeer Moses Mendelssohn. Zijn
vader was een zeer goed gesitueerd
bankier, zijn moeder een zeer begaaf
de vrouw. De vier kinderen kregen
allen een uitstekende opleiding. Toen
Felix vier jaar was, kreeg hij dage
lijks al pianoles van z'n moeder. Maar
naast de muzikale vorming werd do
wetenschappelijke niet verwaarloosd.
Mendelssohn mag dan ook gerekend
worden tot de ook overigens meest
ontwikkelde componisten. Hij beheers
te Engels, Frans en Italiaans en was
verder behoorlijk thuis in het Latijn,
Grieks en Spaans.
De finan-;ële omstandigheden lieten
het toe, dat Felix een eigen orkestje
kon oprichten en onderhouden. Dat
gaf hem gelegenheid zijn eigen com
posities in te studeren en de klassie
ke muziek te leren kennen. Op zijn
negende jaar trad hij in het openbaar
als pianist op. Toen hij dertien was,
componeerde hij een werk voor koor
en orkest en enige kwartetten, die
reeds blijk gaven van een volmaakte
muzikale vormbeheersing. Eén van zijn
meesterwerken, de ouverture voor de
„Midsummernightsdream" van Sha-
kespeare, schreef hij toen hij zeventien
was!
Op 20-jarige leeftijd werd hij uit
genodigd om naar Engeland te ko
men, er zijn muziek uit te voeren en
er kennis te maken met de belang
rijkste mensen van die dagen. Deze
reis is een succes geworden. Maar nog
belangrijker, voor ons althans, is,
dat hij kort vóór zijn vertrek naar
Engeland de Matthaus Passion van
Bach voor het eerst na diens dood te
Berlijn deed uitvoeren.
VERDERE WERKZAAMHEID.
Na lange reizen en vele concerten
ontving Mendelssohn in 1835 de uit
nodiging om de leiding op zich te ne
men van de „Gewandhaus"-concerten
te Leipzig. In die dagen was de kunst
in Duitsland belangrijker dan de poli
tiek. Dat uitte zich in een werkelijk
harmonische samenleving. In het zo
genaamde „Gewandhaus", gesticht in
1743, werd iedere Donderdag een
concert gegeven. Voor iedere inwoner
van de stad vormde dit concert het
hoogtepunt van de week. De meester
werken der muziek werden wekelijks
uitgevoerd voor een muzikaal uitste
kend geschoold publiek.
Dat Mendelssohn zich hier op zijn
plaats zou voelen, was te denken.
Met zijn werk oogstte hij hier de
grootst mogelijke successen. Hij is
Leipzig, ondanks een kort verblijf te
Berlijn, dan ook trouw gebleven. In
1843 stichtte hij er het wereldbe
roemd geworden conservatorium.
Een lang leven is aan deze zeer
begaafde componist echter niet be
schoren geweest. Reeds moe door zijn
reizen en concerten, bereikte hem het
bericht van het overlijden van zijn
zuster Fanny, met wie hij veel had
samengewerkt en aan wie hij zeer ge
hecht was. Deze slag is hij niet te bo
ven gekomen. Na twee maal een be
roerte te hebben gehad, stierf hij een
half jaar na zijn zuster, op 4 Novem
ber 1847. Hij werd begraven in het fa
miliegraf te Berlijn; heel Europa heeft
te zijner nagedachtenis herdenkings
concerten georganiseerd.
TUSSEN 1933 EN 1945.
In deze jaren is Mendelssohn in
Duitsland doodgezwegen. Hij was im
mers van Joodsen bloede. Dat was voor
de Nazi's voldoende om zijn muziek
niet uit te voeren, om zijn standbeeld
voor het door hem opgerichte conser
vatorium te Leipzig te vernietigen.
Ware grootheid hebben de Duitsers,
allhans tussen 1933 en 1945, niet kun
nen onderkennen.
ZIJN MUZIEK.
We zeiden het al: Mendelssohn be
hoort tot de tweede generatie der ro
mantici. Hij is geen vernieuwer ge
weest, geen revolutionnair. Zijn tijd
genoten Chopin, Schumann en vooral
Berlioz, die hij alle in zijn Leipziger
jaren leerde kennen, waren veel min
der traditioneel. Mendelssohn heeft
slechts getracht het romantisch ideaal
van zijn tijd te verwezenlijken met de
gangbare middelen. Zijn muziek heeft
een wat zoete charme, een wat sprook
jesachtige, melodische stijl. Toch ligt er
iets zonnigs over zijn werken. Voor
cns is dit alles wat te zoet geworden.
Mendelssohn kon, ook al omdat zijn
leven steeds glad en zonder stoornis
of moeite is verlopen, dergelijke ge
makkelijke en gracieuse muziek
schrijven. Maar wij zijn mensen van
een hardere tijd. De muziek van onze
dagen kan niet meer glad melodisch
zijn. Onze tijd met z'n innerlijke ver
scheurdheid moet zich ook uiten in de
muziek. Toch aal het de moeite waard
zijn om vanavond de radio eens aan
te zetten en te luisteren naar - werken
van Felix Mendelssohn. Hij moge niet
tot de waarlijk klassieken behoren; hij
moge de taal van onze tijd in muziek
niet spreken; een belangrijk compo
nist zal hij steeds blijven. En, hebben
we tegenover het Nazi-Duitsland ook
nog niet iets tén opzichte van hem
goed" te maken?
KETELBiNKlE'S
STUURMANSTIJD
In de jeugdserie „Vrije Vaart", de
jongensboeken welke bij de N. V. Uit
geverij v. h. C. de Boer Jr. te Amster
dam worden uitgegegeven, is een
nieuw boek over Ketelbinkie versche
nen.
Ket is dezelfde stoere knaap, die als
jongen zijn zeemanstijd op de „Rijn
stroom" doorbracht en die nu stuur
man Jan van Leeuwen is geworden.
Hij komt op de „Amsteldijck" te
recht, een berucht smokkelschip, dat
alcohol en opium in zijn ruimen heeft
geborgen en welks bemanning meren
deels uit het uitvaagsel van de haven
wijken gevormd is.
Anthony van Kampen, die ook dit
boek heeft geschreven, is een man,
die uit velerlei nuchtere historische
gegevens een verhaal schep,t waarin
hij zijn schrijversdrift kan uitleven,
zcaat oud en jong geboeid de avontu
ren v an zijn helden volgen.
Wat is er fantastischer en aantrek
kelijker vcoi een Hollandse jongen
dan de avonturen van een jeugdige
koopvaardij-officier, die plotseling tot
de ontdekking komt, dat hij op een
smokkelschip in dienst is en die in
veile zee de strijd tussen plicht en
toekomstige rijkdom moet beslechten?
Hoe spannend is de muiterij aan
boord beschreven als de sVchte ele
menten du bemanning de overhand
hebben gekregen en hoe machtig is
het enos van de woedende golven van
de Chinese Zee, die het machteloze
scheepje van alle kanten bestormen.
Geen ogenblik wordt de spanning
verbroken en wie van bont avontuur,
van zee en schepen houdt, zal dit boek
met de grootste belangstelling lezen.
Anthony van Kampen kent als wei
nig anderen het leven van de zeeman,
het volk. het schip en het water, hij
kent de romantiek van het varen,
maar ook de harde strijd welke van
dag tot dag tegen de woede der ele
ment wordt gestreden.
Bach Schuurmans heeft dit boek
rijkelijk van goede illustraties voor
zien.
Stuurman Jan van Leeuwen, de held
van het verhaal, wordt kapitein, maar
daarover zal de schrijver in een vol
gend verhaal vertellen.
Een boek van Anthony van Kampen
is een kostbaar bezit voor allen die van
varen en avontuur houden. Ad.
Hoofdprijzen Staatsloterij
3e klasse, le lyst.
ƒ2000.— 14406
ƒ1500.— 16266
f 1000.— 3285 6619 7258.
400.— 9475 15687 19601
200.— 20241
100.— 1582 2060 7372 12420
De oppervlakte groente en fruit in
ons land, waaronder uien en vroege
aardappelen, bedroeg op 1 Mei van dit
jaar blijkens een overzicht van het
Centraal Bureau voor deStatistiek
54 363 ha. tegen 45.497 ha. in 1939. Een
toename dus van 8866 ha. De teelt in de
volle grond steeg van 38.071 tot 47685
ha., derhalve met 9600 ha., maar de
teelt onder glas en die van klein fruit
(bessen) liep in het tijdvak 1939'47 te
rug met resp. 300 en 450 ha.
Alvorens zich op de Queen Elizabeth
in te schepen om terug te keren naar
België, heeft de Belgische minister van
voedselvoorziening, Moens de Fernig,
Zaterdag j.1. verklaard, dat hij tijdens
de besprekingen met Amerikaanse
voedselexperts een meer realistische
kijk heeft gekregen op de wereldgraan-
situatie, in het bijzonder op die van de
V S. en Sanada. Hij deelde mede, dat
het niet wel mogelijk is geweest het ge
wenste resultaat te bereiken. De mo
gelijkheid bestaat, dat het over enkele
weken noodzakelijk zal blijken te zijn
het huidige Belgische broodrantsoen te
verlagen.
De Fernig, die optrad als vertegen
woordiger van Benelux, teneinde grote
re graantoewijzingen te verkrijgen, deel
de mede, dat hij de Amerikaanse mi
nister van Landbouw, Clinton Anderson
heeft verzocht zowel de Belgische als
de Nederlandse graantoewijzing, welke
laatste 33.500 ton bedraagt, te herzien.
Hij zeide, dat indien de kleine toewij
zingen worden gezien tegen de achter
grond van de huidige wereldbevoorra
ding en de schrale oogstvooruitzichten,
hij niet geheel zonder hoop is, dat de
toewijzingen nog zullen worden ver
groot. Canada is op 't ogenblik niet in
staat aan Benelux graan te leveren, al
dus De Fernig.
Duitse en Franse kringen, die dezer
dagen in Baden-Baden de „Atlantis-film
G.M.B.H." met een kapitaal van ander
half millioen mark hebben opgericht,
koesteren de wens de stad Konstanz
tot een „Du' Hollywood" te maken.
begint op het Seisbolwerk te
Middelburg in tegenwoordigheid
van de Regentes de herbeplan
ting van Walcheren door een dui
zendtal schoolkinderen.
vieren de Verenigde Staten
election-day.
bestaat de N.V. Nationaal
Grondbezit te Den Haag 50 jaar.
werd 5 jaar geleden El Alamein
door de Britten heroverd.
keert Paus Pius XII van het
Castel Gandolfe terug naar het
Vaticaan.
heeft in het Sportpaleis te Brus
sel de finale plaats van de zwaar
gewicht-competitie om de Euro-
pese titel.
is het 100 jaar geleden, dat
Felix Mendelssohn Bartholdy te
Leipzig overleed; men leze het
artikel over hem in het nummer
van dit blad.
HaarlemXerxes: Op het H.F.C.-terrein werd deze wedstrijd gespeeld. Een
stormachtige aanval op het Xerxes-doel.
V.
Nieuwe wrijving
De Prawda heeft een brief gepubli
ceerd van een viertal arbeiders van
een niet nader genoemde fabriek in
Moskou, waarin gezegd wordt, dat ge
neraal Hilton, de Britse militaire at
taché te Moskou, foto's van de fabriek
gemaakt zou hebben. Toen er fabrieks-
vachten aankwamen, aldus de brief,
gmg Hilton, die versleten kleren droeg
tn op een nabij gelegen spoorwegbrug
foto's van het fabrieksgebouw had
staan maken, er vandoor. Hij werd
achterhaald en voor de directie van
de fabriek geleid. Daar maakte Hilton
zich door middel van zijn diplomatie
ke papieren bekend. Een daartoe ont
boden vertegenwoordiger van het bu
reau voor betrekkingen met het bui
tenland van het departement van de
gewapende machten bevestigde even
eens, dat de aangehouden man in zijn
sleetse jas het hoofd van de Britse
militaire missie te Moskou was. Vol
gens de brief verklaarde Hilton, dat
hij aan het zoeken was geweest naar
een plek om te skieën. „Een dergelij
ke verklaring", aldus de brief, „in de
herfst, lang voordat er sneeuwval ver
wacht kan worden, komt op zijn minst
vreemd voor."
Generaal-majoor Hilton vertoeft se
dert twee maanden in Moskou. De te
gen hem uitgebrachte beschuldigingen
hebben in diplomatieke kringen te
Londen opwinding veroorzaakt. Men
vreest aldaar, dat dit incident tot wrij-
wing tussen Groot-Brittannië en de
Sovjet-Unie zou kunnen leiden.
Ungezondeti Mededelingen.)
Copyright R.D.P.
GEEN EXCUSES,
DOKTE Q. LEVER.IK
HAD'T ZELF KUNNEN
BE6IJUPENAI?CHIE
KAN IN DE LANGE'S
GEHEUGEN -CENTtSALE
NET ZOVEEL OVER. ME
LEZEN EN ZIEN ALS
ZE MAAR. WIL.
door
F. DE SINCLAIR
Daar passeerde ze hem rakelings, zag
hem aan, zei dan zacht: „Volg me".
Dat deed Bunt met genoegen, want hij
wilde liever niet gezien worden teza
men met zo'n opzichtige vrouw; dat trok
onwillekeurig de aandacht en het was
wel zeker, dat in deze buurt verschil
lende typen heel goed wisten wie Bunt
was.
Toen hij uit de vestibule kwam en
het trottoir betrad, zag hij haar enige
schreden voor zich uit lopen in de rich
ting van het Thorbeckeplein; hij volg
de haar, ze sloeg de hoek om, liep nog
even door, tot ze haar pas inhield en
een ogenblik later stond hij naast haar.
„U heeft zeker moeite om me te her
kennen", sprak ze met een wat schuwe
glimlach.
„Inderdaad", antwoordde Bunt. „Gis
teren zag U er wel heel anders uit".
„Ik zal u gauw zeggen waar het om
gaat. Daar is 't Walhallah-cabaret, daar
moet ik dadelijk optreden ais zangeres
en daar is hij of hij komt er in ieder
geval; hij is er habitué. Ik zal u nu
zijn naam zeggen: Hij heet Fred Kas
teel, maar ze noemen hem 't Flatje. Als
hij 'komt, zal ik wel naar zijn tafeltje
gaan, hij is heel lang en donker en
draagt een uilebril; ik zal wel even, om
alle misverstand te voorkomen, mijn
hand op zijn schouder leggen."
„O, is de verhouding nog zo goed"
vroeg Bunt, onwillekeurig wat verbaasd
over dit feit.
Ze gaf geen antwoord op die vraag
en vervolgde dan:
„Overigens ben ik meest op de Bühne
of daarachter in de kleedkamer."
„Waar woont die meneer ergens?"
vroeg Bunt.
,Dat weet ik niet precies, ik geloof
ergens op de Noorder Amstellaan zij z'n
vriendin, die er vanavond ook wel zal
zijn", en haar ogen fonkelden even, ter
wijl ze dat zei, „dat is zo'n stuk Spaan
se, ze noemt zichzelf La belle Otero, een
gestolen naam zoals u weet. Ze danste
vroeger in Alcazar met zo'n soort Ar-
g tijn. De consumptie in Walhallah is
erg duur en ik wil u niet op kosten ja
gen, dus ik zal de kellner wel even een
v.enk geven."
„Goed, goed", sprak Bunt, die er in
derdaad weinig voor voelde om voor
een zwartehandelsprijs iets te moeten
drinken, waar hij helemaal geen be
hoefte aan had.
„Maar belooft u me dan, dat u dade
lijk heengaat, als u de man nu gezien
hebt?"
„Dat beloof ik", antwoordde Bunt,
trouwens alleen op die mededeling van
11, uit de tweede of derde hand ,zou ik
hem toch niet kunnen arresteren."
Ze keek hem even wat nadenkend
aan.
„Daar zou u nog andere bewijzen voor
moeten hebben?"
„Natuurlijk. Maar zegt u me nog één
ding: Wie waren mensen met wie
u in Schiller aan dat tafeltje zat?"
„Dat weet ik nie*antwoordde ze.
„Ze kwamen zo maar hij me zitten, om
dat het zo vol was."
Bunt wist dat ze loog, maar hy drong
niet verder aan.
„Volg me nu en blijft u wat achter
aan", zei ze dan, „we staan hier al veel
te lang."
Meteen liep ze de keldertrappen af
naar het cabaret, welks naam in een
lichtreclame telkens s'angde boven de
ingang. Daar stond ook een affichebord
waarop met veel kleuren was aange
kondigd het optreden van Gladys
O Hara, de beroemde ster van The
Olympia London, cn Bunt begreep nu
dat deze ster de vrouw was van het
blauwe hoedje met de struisveer.
XII.
Hij daalde de trapen af, deed een deur
open, kwam in een soort voorportaaltje,
waar 'n geheimzinnig paars licht gloor
de over wat tapijten, een Turks tafel
tje, waarop een nargileh stond en nog
wat van die soort fraaiigheden waar
mee men een exotische sfeer meent te
kunnen scheppen, '.uwde nog een deur
open en trad dan in het eigenlijke ca
baret.
Het Walhallah-cabaret werd gehou
den in een kelder onder een groot oud
huis, in welke kelder een paar eeuwen
geleden zeker wel de goederen waren
opgeslagen geweest van een uiterst so-
liede en winstgevende handel, hetzij in
geurige specerijen, kaneel, kruidnagel,
peper en foelie of minder welriekende
dingen als groene zeep, petroleum, stok
vis en vers gezouten koehuiden, maar
de geuren van al die dingen waren
reeds lang vervaagd en vermuft als het
sponsje van een oud lodderijndoosje; en
zag het daar in die laaggezolderde
ruimte blauw van de sigarettendamp en
door die blauwe nevel heen zag Bunt
dat de kelderwanden beschilderd wa
ren met helkleurige verbeeldingen uit
ern of ander exotisch land, waar pau
wen en flamingo's en papegaaien de
vertrouwde huisdieren schenen te zijn
van zeer luchtig gedrapeerde roze nym-
phen, die blijkbaar leefden op een diëet
van perziken en druiven; in een soort
nis, welke wellicht in oude tijden ge
diend had tot kolenhok, glommen en
blonken nu de uetensilieën van een bar
met hoge stoeltjes er om heen; daar
binnen stond een Chinees met een ci
troengeel gezicht en hanteerde de sha
ker, terwijl een neger in een roodla-
kense smoking met gouden knopen als
kellner fungeerde. De bezoekers van
de Walhallah-bar kregen wat de exo
tische sfeer betrof, dus wel waar voor
hun geld!
(Wordt V-.
Ik scheer me met muziek en
Philips „PhiljShave" zegt Staal,
baard. Even de steker in het stop
contact en, terwijl ik luister naar de
radio, vliegt mijn baard er af.
Droogscheren met „PhiliShave"
staalbaard" is inderdaad een gemak.
Gaat U zich daarvan eens persoon
lijk bij Uw handelaar overtuigen.
PHILIPS
STAALBAARD
Ook UW baard vliegt eraf!
N.V. PHILIPS' VERKOOP MAATSCHAPPIJ
VOOR NEDERLAND-EINDHOVEN
(Ingezonden mededeling).
In de thans in bewerking zijnde
nieuwe uitgave van de Encyclo-
paedia Britannica wordt het aan
tal doden en vermisten van de
legers van 57 geallieerde mogend
heden en vijanden in de tweede
wereldoorlog op 15 millioen ge
schat. De verliezen van de Sow-
jet Legers zouden 7.500.000 man
bedragen, die van de Duitse
legers 2.800.000, de Franse legers
200,000 en Amerikaanse 295.000.
De gemeentelijke autoriteiten van
België hebben bekend gemaakt dat
voortaan slechts jongelui, die gedu
rende de weekends vrijwillig hout wil
len zagen voor ouden van dagen en
gebrekkigen, zullen mogen dansen.
Waarschijnlijk zal er dan op de mu
ziek van de zingende zaag gedanst
worden. xDe raadszaal in het ge
meentehuis en het kantoor van de ge
meente-ontvanger te Geldermalsen zijn
geheel uitgebrand. De gemeente zal
dus ook niet meer in de raadszaal
kunnen ontvangen. x— Engeland en
Amerika hebben Spanje gevraagd 104
Dvitse diplomaten en anderen in Spanje
verblijvende Duitsers die door de ge-
alliëerden gezocht worden naar Duits
land te zenden. Men heeft daar blijk
baar op een Franco-zending gerekend.
xEen machinist van een trein, die
op weg was naar Liverpool, kon ter
nauwernood op tijd stoppen doordat
een aantal mannen o. de rails lag, die
bijna onder de locomotief waren geko
men. Het bleken stakende zeelieden te
zijn, die het transport van werkwilli
gen wilden beletten. Zij hebben dus
blijkbaar zelf als onderkruipers willen
optreden. xDe Canadese minister
van financiën heeft medegedeeld, dat
de stroop thans vrij van de distributie
is geworden. Aan de strooptochten
naar het distributiekantoor is dus een
einde gekomen. xNaar gemeld
wordt is de bekende chauteuse Rina
Ketty in Parijs gearresteerd wegens
chantage. Van chanteuse tot chantage,
il n'y a q'un pas. x- Een staking
van journalisten in Noord-Italië is gis
teren geëindigd. Er is een voorlopig
accoord tot stand gekomen. Waar
schijnlijk gaat men er mee accoord dat
er voorlopig weer kranten zullen ver
schijnen. xDe recherche te Hil
versum heeft een inbrekersbende ge
arresteerd die de laatste weken in een
aantal villa's in het Gooi een grote
partij textielgoederen en gouden- en
zilveren voorwerpen hadden gestolen.
De inbrekers gaven zich uit voor
schoorsteenvegers. Waarschijnlijk zwar
te Pieten, die Sinterklaas aan zijn ca
deautjes wilden helpen. x— De man,
die in Den Helder vierduizend gulden
ovei de kling heeft gejaagd, was niet
de penningmeester van een buurtver
eniging. al was hij wel de man die de
iWoonr.ingen van 170 buurtgenoten
"•?rd? Van beheren tot verbeteren
maai een stap.
I