Tl M r De populaire dichter-zanger op z'n praatstoel TERRA INCOGNITA door J. D. VAN EXTER EEN HUIS VOL HERRIE Vandaag Wij spelen Bridge Een drama in twee bedrijven THERMOGENE .CLINGE" JUBILEERT beaon als ionnpn V00r stampvoUe "ien vijf herhalingen dl5 J°n9er' van die avond moesten worden gege- vijftien van VAN NABIJ EN VERRE Intermezzo Geen extraatjes meer !l helpen bij de meeste pijnen Cholera teistert Egypte In December 144 000 ton Amerikaanse kolen voor Nederland Neem de oorzaak van Uw Rheumatiek weg. F, DE SINCLAIR GRIEP VERKOUDHEID SPIERPIJN RHEUMATIEK PIJNSTILLENDE WATTEN Wij luisteren naar Clinge Doorenbog, de populaire volksdichter en -zanger viert iHn 40-jarig jubileum warm mensenvriend en tZESl leven!1 kunstenaar. Hij WIJ ZIJN naar „De Clinge" geto gen, het mooie landhuis aan de Amersfoortsestraatweg te Bussum, waar de gastvrije familie Clinge Doorenbos woont, en wij hebben de heer des huizes gevraagd nu eens bij uitzondering iets over zichzelf te vertellen. Onze eerste vraag luidde: „Waar komi uw naam eigenlijk vandaan?" „Mijn voorvaderen waren Zeeuwen uit het plaatsje Clinge, en de stamvader van ons geslacht was baljuw van Zee land. Nu weten de lezers die 't nog niet wisten meteen, dat Clinge mijn voor naam niet is, maar deel uitmaakt van mijn familienaam, waaraan om de een of andere onbekende reden later Doo renbos is toegevoegd. Er zijn vroeger zelfs mensen geweest, die door dat woord Clinge dachten, dat ik een vrouw was." „Hebt u altijd in 't Gooi gewoond?" „Bijna m'n hele leven, maar toch ben ik niet hier geboren, ja zelfs niet in Nederland. Dat zit zo: Toen mijn vader als dokter was afgestudeerd is hij eni ge tijd assistent geweest bij 'n prof. te Wurzburg en daar ben ik geboren. Mijn vader vestigde zich echter al te Bussum, toen ik nog pas een jochie van 'n turf hoog was, en ik heb dus toch de illusie, dat ik 'n echte Gooilander ben. ZIJN EERSTE LIEDJE. „EN TOEN u een beetje hoger Was geworden in lengte wel te verstaan bent u zeker al heel vroeg begonnen met versjes te maken?" „Ja, toen ik als jongen van vijftien jaar de Trompschool te Hilversum ne- zocht. Er was 'n schoolfeestje, en omdat ik graag het mijne er toe wilde bijdra gen daar wat luister bij te zetten, maakte ik 'n duet dat ik samen met van Heemskerk Ducker die later tandarts werd te Hilversum ten beste gaf'. 't Succes was aardig, maar ik prak- kizeerde er toen allerminst over om met versjes schrijven door te gaan. Dat idee kwam pas jaren later. U moet we ten, dat ik vodr de handel bestemd was, maar eerlijk gezegd beviel me dat niet erg. Toen kwam er door een merk waardige samenloop van omstandighe den 'n gebeurtenis in m'n leven, die be slissend zou worden. Het was op 'n dag in 1908 vier en twintig jaar was ik toen door de officierenvereniging te Naarden een volksavond op touw werd gezet. Op het laatste moment werden een paar medewerkenden ziek, en toen verzocht men mij als invaller te funge ren. Halsoverkop maakte ik toen een spotlied „Daarvoor moet je in Naarden zijn", waarin plaatselijke toestanden werden gehekeld. Met d-t lied als pièce de résistance heb ik zowat de hele avond volgepraat, waarbij de heer Vermey me op de piano en guitaar be geleidde. Het succes overtrof ieders verwachtingen en die van mezelf het allermeest. Het resultaat was, dat er ven. In Den Haag bestaat een tekort van 30.000 woningen. Er komen niet min der dan 25.800 samenwoningen voor. Als daar geen moord en doodslag van komt, weten wij het niet. Op Croydon (Londen) heeft men 'n vlieg tuig van de Zuid-Afrikaanse Maat schappij 't opstijgen belet omdat men er 1400 pond aan Engelse banknoten in heeft gevonden. Waarschijnlijk heeft men gemeend, dat het vliegtuig met 1400 pond te zwaar belast was. In een goudmijn te Randfontein heeft een instorting plaats gehad. De arbei ders, die zijn ingesloten, zullen erva- ïen, dat het geen pretje is, onder het goud bedolven te zijn. Uit'de Amerikaanse bezettingszone is dezer dagen een partij uit ons land geroofde diamant teruggezonden. Men schat de waarde der stenen op niet minder dan 2 millioen gulden. Men spreekt niet V(or niets van het steen-rijke Hol land. in de nacht van Vrijdag CP Zaterdag arriveerden per K.L.M. 'n Srote leeuwin en drie welpen. De dieren zlJh bestemd voor een dierentuin in Brussel. Vliegende schijven, vliegende babies, vliegende leeuwen. Wat een tijd! De grootste vliegboot ter Wereld, die van triplex is vervaardigd, 200 ton weegt, acht motoren heeft van 'eder 8000 P.K. en 23 millioen dollar ■rost, heeft een proefvlucht gemaakt. Waarschijnlijk waren hierbij geen leeuwen aanboord, want deze zouden bet dure sigarenkistje onmiddellijk hebben gesloopt. Wjj lezen in de bladen, dat overwogen wordt een aantal Nederlandse snelwandelaars haar Londen te sturen. Zij mogen te kens wel vèrspringers zijn, vanwege de Noordzee, weet u? Aneta ver leemt, dat de Ned.-Indonesische be sprekingen in tegenwoordigheid van de c°mmissie van goede diensten, zeer Waarschijnlijk zullen gehouden wor- en aan boord van een schip. Politiek 14 toch een kwestie van schipperen, 131 men denken. Op Wieringen ï?,e,elde l-1- Zondag een voetbal-„elf- j® met twaalf man, wat eerst na 'n uur werd ontdekt. Blijkbaar Peelde men volgens het verstopper- •Wkjstewn. MOBILISATIETIJD. „DIT SUCCES werd hier en daar be kend, en spoedig kreeg ik uitnodigin gen om op te treden voor verenigingen, voor bonden en vooral ook veel voor r.k. verenigingen en Nuts-departemen- ten. Hier moet ik tussen in vertellen, lat na de heer Vermey als begeleider >or me optrad de heer Henri C. Du- mt uit Nijmegen, de man, die een ijroot vriend van me geworden is en wie ik veel te danken heb. Nog later begeleidde mij mijn vrouw op de piano, en zij heeft bovendien de meeste melo dieën voor mijn liedjes gemaakt. Ondanks de stijgende successen bleef ik vele jaren amateur; de toekomst was me nog niet duidelijk, en ik kan u verzekeren, dat mijn familie mij over het algemeen liever in de handel dan op 't toneel zag. Bovendien was ik in 1912 particulier secretaris geworden van dr. C. W. Janssen, de bekende man die ontzaglijk veel heeft gedaan voor de volksontwikkeling van Amsterdam. In elk geval was ik nog steeds dilet tant, toen de oorlog van 1914 uitbrak. De eerste maanden van de mobilisa tie lag ik te Maarssen, maar al heel gauw werd ik daar weggehaald door O. en O. en moest ik het hele land door trekken om de jongens wat te amuseren. In die tijd was ik pas getrouwd, en ook mijn vrouw werd „gemobiliseerd" om als begeleidster aan de piano te funge ren. VROLIJKE HERINNERINGEN. „EEN VROLIJKE herinnering be waar ik aan een avond te Ooster hout. Tijdens de pauze geschiedde de gebruikelijke huldiging en wat denkt u dat er toen als bloemen hulde te voorschijn kwam? 'n Graf krans. De bloemist, die die dag ook 'n leverantie voor 'n begrafenis had gehad, had de kransen verwisseld en de huldigende leden hadden de ver gissing in 't geheel niet opgemerkt. Wat dat voor 'n lawaai-scène ver oorzaakte, zult zich wel kunnen voorstellen." v „Daar hadden we wel eens bij willen zijn, maar vertelt u eens verder: Zijn die avonden voor militairen direct na 1918 opgehouden?" „Neen. O. en O. liet ons niet los vóór 1920. Toen pas werd 't gaandeweg mijn beroep; want u moet weten, dat ik om principiële redenen steeds gratis voor do militairen ben opgetreden. In 1920 dus gingen mijn vrouw en ik zingend het land door, en 't was ook in dat jaar, dat ik voor 't eerst mijn versjes in „De Telegraaf" ging schrijven. Verder herinner ik me bijvoorbeeld een avond voor de Buurt- en Speeltuin vereniging „Kattenburg" te Amster dam, enkele tientallen jaren geleden. Er was toen pas een van onze kinderen geboren en de vereniging had besloten ons bij die gelegenheid een zilveren rammelaar aan te bieden. Tijdens de pauze trad de voorzitter op,ons toe om een speech af te steken. Ik merkte wel, dat er iets haperde, maar pas later bleek, dat de sleutel van het kastje, waarin men de rammelaar zo lang had opgeborgen, zoek was. In de verwach ting, dat het verloren voorwerp wel spoedig terecht zou komen, begon de voorzitter alvast te spreken, en midde lerwijl keek hij steeds ernstiger ter zijde, omdat de rammelaar maar niet kwam opdagen. „Meneer en mevrouw Doorebosj", zei ie, „het is ons een waar genoegen, dat u de vrijpostigheid hebt gehad tot ons Katteburgers af te dao- len.... ik sjeg, alsdat 't onsj een eer isj u in ons midde te sien en toe te spreken.... om reje dat we onsj ver heugen hier bij mekaor te sjijnik sjeg.... (nu sloeg hij eensklaps woe dend met zijn vuist op tafel)wel hier en ginder, waar blijft nou de fent met z'n rotzooi." Dat eenvoudige rammelaartje van de Kattenburgers behoort nu tot onze lief ste souvenirs. Zo zijn mijn vrouw en ik zingend en pratend en dichtend door de jaren heen gewandeld. Copyright R-D.P. Het Australische Labour lid, Rowley James, uit New-Castle, dat op 330 mijl van Canberra ligt, was in het parlement in een hevig debat gewikkeld over de nationalisatie der banken. Midden in zijn rede pauseerde hij echter even en boog zich over één der microfoons waarmede het parle mentsgebouw via de radio omroep met de luisteraars in het land verbonden is. Hij sprak: „Ik heb. hier een boodschap voor mijn tandarts. Milton, in New Castle. Milton ik hoop van harte dat je zit te luisteren, want ik had graag dat je vóór het weekend mijn tanden klaar had". Na dit ongewone intermezzo wierp hij zich weer vol vuur in het debat over de nationalisatie. (United Pr.) Reeds is bekend gemaakt, dat zowel ter gelegenheid van St. Nicolaas als van Kerstmis iedereen 200 gram sui ker extra krijgt. Daartoe is besloten, omdat de voedselvoorzieningsautoritei ten overtuigd zijn van de betekenis van iets extra's voor de viering van deze feesten en alleen de suikerpositie deze bijzondere verstrekking toelaat. Maar daarmede zijn dan ook de gren zen van het mogelijke bereikt. Aan verzoeken om daarboven nog èèn of andere extra toewijzing te mo gen ontvangen voor feestelijkheden van afzonderlijke groepen zal niet vol daan kunnen worden. Correspondentie hierover dient reeds bij voorbaat als nutteloos beschouwd te worden en de betrokken instanties zullen het daar om op prijs stellen wanneer ze ter voorkoming van veel nodeloos werk achterwege blijft. Voor een woning aan de Emmastraat te Amsterdam stonden twee militaire po- Utle-mannen en een overste met de revolver ln de aan slag voor de deur. „Doe de deur open", werd er geroepen, „of wij schieten!" Van binnen* klonk een stem: „U kunt schieten wat u wilt, ik doe niet open!" Het resultaat van een heftige woordenwisse ling was, dat de deur toch openzwaaide, waarop bin nenskamers de hooplopende discussie werd voortgezet De zaak zat zo, vertelt de „Volkskrant". De eige naar van de woning had het huls verhuurd ten behoeve van zes gezinnen. Reeds twee gezinnen hadden er onderdak gevonden. Toen kwamen er militairen met een verhuiswagen vol meu belen Aangezien het slot inmiddels veranderd bleek te zijn, verschafte men zich door een openstaand raam toegang. Nauwelijks was het meubilair naar binnen gedragen, of het tumult met de militairen begon. De overste verklaarde, dat hij bezit van het huis wenste te nemen, om er een bureau in te richten. De huiseigenaar kwam daar tegen in het geweer en zei met zijn huis te kunnen doen wat hem beliefde. „Ik heb u een huurcontract op gezonden, dat u niet heeft willen tekenen", wond de overste zich op. Het betreffende schrij ven, ondertekend door de overste, kwam er op neer, dat het pand voor de tijd van tien Jaar werd ver huurd met het recht aan anderen onder te verhuren De huiseigenaar was daar niet op ingegaan. „Als u flauw bent", al dus drukte de overste zich uit, „zal ik persoonlijk op dit moment een vorderings- bewijs halen en dan heb ik binnen het half uur het recht met dit huis te doen, wat ik wens!" „Als u er dan maar re kening mee houdt", was het antwoord, „dat twee gezinnen, die hier lnmid dels zijn ondergebracht, ln het holst van de nacht op straat staan!" Een Jonge, kalme agent, die er bij was gehaald, hoorde een half uur lang rustig de woordenwisse ling aan en maakte toen korte metten. De oversie moest er uit, omdat hij noch over een vorderings- bewijs, noch over een huur contract beschikte. De overste zou dan het vorderingsbewljs wel even gaan halen. De verhitte gemoederen werden tot bedaren ge bracht, toen de overste zich na een half uur weer meldde en meedeelde, dat hij besloten had voorlopig van de vordering af te zien. Hij zou zich over de kwestie nader beraden. Waarop het gezelschap uit elkaar ging. En twee ge zinnen hebben nog onder dak (Ingezonden Mededelingen Verkeersonderwijs op de lagere scholen De K. N. A. C. heeft de Minister van Onderwijs verzocht de Lager On derwijswet zo te wijzigen, dat het ge ven van verkeersonderwijs verplicht wordt. Het theoretische en practische verkeersonderwijs zou dan onder het vak Aardrijkskunde worden gegeven. In Egypte eiste de cholera reeds 9000 slachtoffers. Het lijkt er echter op, dat de epidemie thans iets terug loopt, mede dank zij de hulp van vele landen aan Egypte, Pakistan en India. is het 50 jaar geleden, dat tus sen Oostenrijk-Hongarije en Italië een overeenkomst werd gesloten betreffende Albanië. viert de Engelse jeugd Guy Fawkes-day. vertrekt een bataljon van het lste en 4de R. I. uit Assen naar Indonesië. wordt in het Sportpaleis te Brussel een bokswedstrijd gehou den om het kampioenschap veder gewicht van België. is het 50 jaar geleden, dat Adolf Neuendorff, operacomponist en -dirigent, te New-York overleed. begint het symphonie-orkest van de Belgische Nationale Omroep een serie concerten te Den Haag, Groningen en 's-Hertogenbosch. geeft het Utrechts studenten koor en -orkest onder leiding van Hans Brandts Buys te Bazel een door de radio uitgezonden con cert van uitsluitend Nederlandse werken. Het Amerikaanse Coal Operating Committee maakte gister bekend, dat het aandeel van Frankrijk in de hoe veelheid van 3yt millioen ton kolen, die de V.S. in Dec. zullen exporteren, het grootste is. Frankrijk heeft 145 scheepsladingen van ieder 9000 bruto registerton toegewezen gekregen, Bel gië 37, Denemarken 14, Finland 6, Ita lië 66, Griekenland 2, Nederland 16, Noorwegen 2, Portugal 6, Zweden 19, Zwitserland 5, Ierland 7, Oostenrijk 4 en Venezuela 2. 14 van deze scheepsladingen zullen in het Midden-Oosten als bunkerkolen worden opgeslagen. Dat kén. Met dat luttele beetje Kru- schen Salts, iedere morgen in Uw eerste kopje thee. Dat geeft nieuwe kracht aan Uw bloedzuiverende orga nen; 't bloed gaat weer sneller stro men; onzuiverheden, die zich nu vast zetten, krijgen dan geen kans meer, want ze worden afgevoerd, regelmatig en grondig. De weldadige gevolgen blijken al gauw. Uw pijnen worden minder en de aanvallen nemen in aantal af; elke dag voelt ge U méér monter en opgewekt, na een nacht van welda dige rust; Uw levenslust keert weer, kortom ge voelt allengs U weer fit als vanouds. Vraag Kruschen Salts bij Uw Apotheker of Drogist. (Ingebonden mededeling) Dat was goed tegenspel. Op een spel, waarvan wij hieronder de volledige kaartverdeling geven: S. 5 H. v-8-4-3 R. v-b-10-9 KI. a-v-7-5 S. S. v-b-10-8 H. 6 R. 8-7-6-5-2 KI. b-9-3 H. R. KI. a-9-4-3-2 9-7-5 a-h h-6-2 door Op de vloer lag een dik paars ta pijt, maar het ameublement bestond verder uit gewone nette cafétafeltjes en stoelen met hier en daar een paar clubfauteuils er tussen. Achterin was een podium met palmen en draperieën en op het ogenblik dat Bunt binnen kwam, wrong daar een danspaar een r-ummer, op de tonen van een piano, een terkharmonika, slagwerk en een gorgelende saxofoon. De ondernemer van deze Cabaret wist dus blijkbaar wel wat het moderne publiek waar deert en de volte bewees dit ten over vloede. De vrouw had bij het binnenkomen Bunt nog even met een wenk gewe zen op een tafeltje voor twee perso nen, vlak bij de uitgang; dan was ze doorgelopen, doch onderweg klampte, ze de neger-kellner aan, wisselde en kele woorden met hem; de neger draaide even het hoofd in Bunts rich ting en Bunt zag het wit van zijn ogery dan liep de vrouw door naar het podium en verdween daar ergens Even later bracht de neger-kellner Bunt een cocktail, doch als Bunt met een wilde afrekenen sprak hij: „Is al betaald, meneer!" Bunt berustte er maar in, al vond- hij het minder prettig om getracteero te worden door de beroemde ster Gladys O'Hara, doch hij waardeerde de bedoeling en nam zich in ieder ge val voor de schuld bij haar in te los sen zodra hij haar weer zou spreken Overigens dronk hij er voorzichtig heidshalve toch niet van, want hij vertrouwde in deze omgeving en on der deze omstandigheden noch de Chi nese mixer, noch de neger-kellner, noch Gladys O'Hara, welke laatste misschien wel eens berouw zou kun- nenen krijgen over haar nog niet ten uitvoer gebrachte wraakplannen. Sa- fety first! Inmiddels kwamen er nu telkens nieuwe bezoekers in de kelder en een dikke man, gekleed in een lichtgeel palmbeach pak met een schreeuwend rode das, waarop een reusachtige koh- i-noor fonkelde, wandelde in shorts waaronder zijn harige dikke benen uitkwamen, tussen de tafeltjes door, als een soort koffieplanter, die zijn cultures inspecteert: soms boog hij grijnzend voor een paar bezoekers bleef ook wel even bij een tafeltje staan praten. Bunt kende hem wel hij heette Gerrit Veldmeyer. maar zijn schuilnaam in deze buurt was: Joepi Juchtleer; hij was blijkbaar de mana ger van Walhallah, een man. die al herhaaldelijk in zulk soort onderne mingen failliet was gegaan maar dan toch telkens weer voldoende cash en crediet scheen te hebben om weer wat anders op touw te zetten. Hij had ook even wat schuw naar Bunt gekeken, dien hij vermoedelijk nog wel kende in verband met 'n affaire in „sneeuw" waarin Joepi Juchtleer nog maar net ooor de mazen van het politieël ge spannen net had kunnen ontsnappen Doch eensklaps werd Bunts aan dacht getrokken door de binnenkomst van een mensenpaar, waarvan zowel de lange man als zijn Spaansachtige gezellin volkomen beantwoordden aan de beschrijving welke Gladys O'Hara ervan had gegeven. Bunt volgde ze met Je ogen, le lan ge man sloeg Joepi Juchtleer die hem even in de weg stond, vriendschappe lijk op zijn dikke schouder en toen de geslagene zich omwerdae. was de vreugde der begroeting uitbundig hartelijk; ze namen gedr.eën plaats aan een tafeltje, de dikke man snauw de iets tegen de neger-kellner, die even later dan ook een wijnkoeler op tafel zette, waaruit de hals van een champagnefles stak, benevens drie glazen. Tegelijkertijd verscheen toen op het podium en ze werd verwelkomd door een blijkbare claque, Gladys O'Hara gekleed in een zeer vrnmoedig soort badpak en dadelijk daarop begon ze, begeleid door het orkestje, mot een sterk vibrerend mezzosopraantje een Engels liedje te zingen. De lange donkere man aan het ta feltje met Joepi Juchtleer had even naar het podium gekeken toen ze op kwam en zelfs geapplaudlseerd, maar verder luisterde hij niet naar het ge zang en was weldra met de manager en met zijn Spaanse gezellin ir een druk en lacherig gesprek gewikkeld. Bunt nam hem zorgvuldig waar, hij herinnerde zich niet hem ooit eerder te hebben gezien, merkte al dadelijk op dat hij links was en dat hij als een soort van tic telkens zijn cgen stijf dichtkneep; ook het uiterlijk van de pseudo Belle Otero de vrouw die eenmaal zo heette, was vijftig jaar geleden een beroemde tingel-tangel- ster nam hij scherp op, maar ze was zó opgemaakt en beschilderd, dat hij van haar werkelijk voorkomen toch eigenlijk geen indruk kreeg; ze had wel het echte Spaanse type voor al wat de vorm van naar ogen betrof. Intussen bewees drt allemaal nog allerminst dat die man, die Kasteel, alias 't Flatje, nu inderdaad een mis dadiger was, de moordenaar van Jacques van der Meylen, ook wilde Bunt zekerheidshalve nog afwachten of Gladys O'Hara, die inmiddels al weer van het podium was verdwenen, hem inderdaad op de wijze als ze had afgesproken zou aanduiden. Bunt wachtte. Het duurde een poosje. (Wordt vervolgd.) S. h-7-6 H. a-h-b-10-2 R. 4-3 KI. 10-8-4 werd door Zuid met 1 harten ge opend. Na passen van West bood Noord 3 harten, Oost paste en Zuid maakte er 4 harten van, waarop werd rondgepast. West kwam op met sch. vrouw en Oost nam met het aas. Uit zijn eigen kaart begreep hij wel, dat West geen kaart kon hebben om weer aan slag te komen om door de klaveren van Noord te kunnen spelen. Oost zelf had drie zekere slagen maar hoe aan de vierde te komen om Zuid down te maken? Hij zag de vier ruiten in de blinde en begreep, dat Zuid zou pro beren om twee ruiten vrij te maken en daar klaver uit eigen hand op weg te werken. Oost speelde daarom in de tweede slag klaver 6, Z. de 8 en West de 9. Noord nam met de vrouw. Hij haalde de troeven er uit en speelde ruiten. Oost nam met de heer en speelde weer klaver, Zuid de 10, West de boer en Noord moest het aas ne men, Zuid moest nu nog eenmaal van slag om ruiten aas er uit te jagen en Oost maakte ook nog klaver heer juist op tijd. Het durven spelen van een klaver naar de aas-vrouw op, tafel was van Oost zeer goed gezien. Correspondentie. J. M. te H. Uw flout zit in uw 6e slag, waar U Noord klaver 4 laat wegdoen i.p.v. harten 7. Gooit N. harten 7, dan is Oost in dwang. Doet deze kl. weg, dan zijn de twee klavers in N. vrij en doet hij ruiten weg, dan speelt Zuid eerst ruiten 4 en daarna klaver 5 naar klaver aas. op do pijnlijk» plok. boitrildt ENZ. dozon 50 en 75 et (Ingezonden mededeling) DONDERDAG 6 NOVEMBER HILVERSUM I, 301 m., geeft Nieuws om 7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur. AVRO: 7,30 Ochtendrhythme. VPRO: 7,60 Dagopening AVRO: 8,45 Slowaakse suite. 9,15 Morgenwijding. 9,45 Arbeidsvitaminen. 10,30 Van vrouw tot vrouw. 11,00 Opera- en operette-fragmenten. 12,38 concert. 1,15 Les Gars de Paris. 2,20 De kwintet-spelers. 8.00 Voor zieken en gezonden. 5,00 Kaleidoscoop. 5,30 Sky. masters. 6,15 Sportpraatje. 8,05 Met de microfoon bij8,15 Concert uit Groningen. 10,15 Uit de lage landen. - 10,45 Aspecten van het Jeugdvraagstuk. HILVERSUM H, 415 m., geeft Nieuws om 7, 8, 1, 7, 8 en 10,30 uur. KRO: 7,45 Tsjechische dansen. 8,15 Pluk de dag. NCRV: 10,00 Muziek van het Leger dea Hells. 10,15 Morgendienst 10,45 Koorfragmenten. KRO: 11,00 De Zonne bloem. 12,03 Piano-werken. 12,33 Dans- orkest. 1,45 Hors d'Oeuvre. NCRV: 3,00 Populaire orgelbespeling 4,00 Bij bellezing. 5,00 Radio Jeugdjournaal. 5.3o Geestelijke liederen. 6,15 Klanken van Hawaiï, 6,30 Onze koren en korp sen 7,55 Bach-koraal. 3,15 Strijkorkest 8,40 Plano-duo. 9,00 Met band en plaat voor U paraat. 10,45 Avondover denking. 11,00 Alt en piano. 11,25 Werken van Debussy.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1947 | | pagina 3