DE JEUGD-KOERIER Nabestaanden van zeelieden hebben het hard r,r 5* r^rrThne4 TERRA INCOGNITA door j. d. van exter Een drama in twee bedrijven Chinese wijsheid HalloJongens en Meisjes! wjrsïïsrj&x is israrr? Prijsraadsel Prinses Margriet-fonds" helpt het leed verzachten Wij luisteren naar Een geschenk door F. DE SINCLAIR Nobelprijswinnaars 1947 Een zachte wenk Koninklijke zuinigheid Ons zeevarend volk heeft altijd een „zwak" gehad voor de koopvaardij en al is de luchtvaart een geduchte „concurrent" geworden, toch blijft de zeeman 't oude aureool van stoerheid en romantieb behouden. In de laatste oorlog heeft hij weer dingen gepresteerd, die soms weergaloos waren en Nederland bleef zeker niet achter in het opleveren van helden, die ter zee de oorlog hielpen winnen. Maar: ruim 3300 van die stoere knapen keerden niet terug en vele, vele nabestaanden hadden het hard. voedsel, en later ook met geld te hel pen. In de heerlijke Zeister bossen heeft het fonds de fraaie behuizing „De Witte Huil" gekocht, dat 50 60 perso nen een 14-daags (of zo nodig langer) verblijf biedt tot herstel van krachten. Zelfs complete families met kinderen zijn hier hartelijk welkom! Daarnaast organiseert het fonds gezamenlijke tochten door het land. Sint Nicolaas- en Kerstvieringen. Dit jaar kan een bij zondere vreugde worden bereid door de aankoop van een partij Australische wol, welke als presentje dienst doet. Baron v. Asbeck wees er speciaal op dat werkelijk niet het meest de gaven op prijs worden gesteld, doch veel meer het bewijs, dat de familie der omgekomen zeelieden niet vergeten wordt, men aan hen dénkt! Van groot belang is stellig, dat de mogelijkheid wordt onderzocht om de kinderen een behoorlijke opleiding te doen geven, zoals vader indien hij nog leefde zou hebben gewenst. Er zou nog veel meer over de geestdriftige werkzaamheid van het frontbestuur te zeggen zijn, doch men werkt liefst in stilte en wil alleen even in de open baarheid treden om ons volk te wijzen op het mooie streven en natuurlijk! om op te wekken tot het verlenen van enige steun, b.v. door het kopen van het speciale speldje (a minimum f 5.—) dat (niet in de handel zijnde) bij alle afdelingen verkrijgbaar is. En: men kan óók iets bijschrijven op postreke ning 6400 der bankiers Mees en Zonen te Rotterdam. Er wordt in deze dagen heel veel ge vergd van onze offervaardigheid, maar de „last" daarvan haalt toch zeker op geen stukken na de droefheid en de zorg, welke men daarmee enigermate kan verlichten. Daarom geve men met blijmoedigheid en het steun-bieden aan de „Prinses Margriet-fonds"-zorg be hoort tot de ere-plichten van het Ne derlandse volk! Reeds in 1944 werd te Londen het „Prinses Margriet-fonds" gesticht, dat de tolk wilde zijn van de dankbaarheid van het Nederlandse volk en steun bie den zowel geestelijk als materieel, aan die nabestaanden. Baron C. J. v. As beck, een der bestuurslede^, heeft ons verteld over de werking van het fonds en hij wees erop. dat, ofschoon de re gering de pensioenen gelukkig gaat verhogen, er toch allerlei leemten moe ter. worden aangevuld. Raad en daad zijn nodig. Er werden na de bevfijding dan ook overal plaatselijke comité's ge sticht om allereerst met kleding en DONDERDAG 20 NOV. HILVERSUM I, 301 m, geeft nieuws om 7. 8, 1, 6, 8 en 11 uur. VPRO: 7.50 Dag opening. 8.15 AVRO: Operette-frag menten. 9.15 Morgenwijding. 9.30 Orgelconcert. 9.45 Arbeidsvitaminen. 10.35 Een vrolijke noot. 11.De vrouw en de omroep. 11.30 Metro- pole-orkest. 12.Reportage van het huwelijk van H.K.H. Prinses Elisabeth. 2.20 Solistenconcert. 3.Voor zieken en gezonden. 4.U kunt het geloven of niet. 5.Kaleidoscoop. 5.30 Skymasters. 6.15 Sportpraatje. 7.15 Songs from Broadway. 8.05 Tegenstellingen. 9.15 En lieten de zaak zoals die was", spel van Ber- nard Shaw. 10.20 Muzikaal herfst programma. 11.15 Feestklanken uit Londen. 11.25 Orgel en piano. HILVERSUM n, 415 m, geeft nieuws om 7, 8, 1, 7, 8 en 10.30 uur. KRO: E.15 Pluk de dag. 9.Haydn-progr. 9.35 Strauss-muziek. NCRV: 10.15 Morgendienst. KRO: 11.De Zonne bloem. 12.-*- Reportage van het hu welijk van H.K.H. Prinses Elisabeth. NCRV: 2.Continental quintet. 3.15 De nationaliteit en het Strijk kwartet. 4.Bijbellezing. 5.— Radio-jeugdjournaal. 5.30 Geestelijke liederen. 6.15 Lichte pianomuziek. 6.30 Nederlandse koren en korpsen. 7.15 Over de zending. 7.55 Bach- koraal. 8.15 Steravond. 10.45 Avondoverdenking. 11.Radio cembalo-gezelschap. 11.30 Avond- klanken. (Ingezonden Mededeling) voor elke vrouwen- en meisjeshand, vooral in herfst en winter, is een tube Hamea Gelei (Mijnhardt)pr. 75 ct. Copyrifht R.D.P. OCH WE KUNNEN maa£ buiten zien: O... WAS IK TOCH NAAR •WEER 'N 6EW0CN GQGCT MENS IS HET OAN ZO LEUK. WAT JE NU VAM DE WERELD TE ZJEN KRUGT? K BEGRIP uE NET GEWOON JE HEBT WEU GELUK ARCHIE MAARIE BE- GRjPT IK- DACHT AAN MJN ZUSTER EN BRCER INSPEC TEUR BARENDSE EN ALLES- VCGR MUN OGEN GE- UT* H rlKL ZAé> HE-T BEU PEN JONGEN DIE LAMP FLOEPTE AAN.. ZE LAGEN ER.. HIK.. PRECIES ONDER... NOU VOOR WE NOG WAT KONDEN DOEN WAS HET..mie..GEBEURD r-TT" EN NOU MOET JE NATUUPL'JK EEN PLEK- \jE HEBBEN OM UIT HAN DEN VAN DE PLIETSIE HÈ.? „Heeft u mijn verzoek om hier te komen, ontvangen?" vroeg Bunt nu. „Uw verzoek? Nee. Ik had vanmor gen een conferentie, maar toen ik thuis kwam zei mijn hospita dat ze van mijn cabaret hadden opgebeld om te vragen of ik daar dadelijk wil de komen. Ik ben er toen onmiddellijk heengegaan, maar toen bleek me, dat de politie het had bezet en ik kon er niet uit krijgen waarom. Toen ben ik naar Sidin gegaan, die er boven woont, dat is mijn 'ober en die heeft me toen verteld, dat de schoonmaak sters vanmorgen achter het podium 't lijk hebben gevonden van een van mijn artiesten". „Ja, van Anna van Tiel", zei Bunt. Veldmeijer knikte. „Ze trad in mijn cabaret op als Gla- dys O'Hara. Maar dat weet u wel, want u was gisteravond in mijn ca baret". „Inderdaad", gaf Bunt toe. „Ja, ik ken u nog wel", sprak Veld meijer dan. „Zeker, zeker, van een paar jaar geleden, hé?" „Och ja, dat was toen zo'n moeielij- ke tijd voor mensen zoals ik, die toch van de kunst moeten leven", en 'Veld meijer deed een poging om even wat vergoelijkend te glimlachen. „Maar dat doet er nu niet toe. Ik ben hier V.l.n.r. André Gide, litteratuur: Sir Edward Appleton, geneeskunde; en Sir Robert Robinson, chemie. heen gekomen omdat ik begrijp dat u me als eigenaar van Walhallah in ver band met die akelige geschiedenis misschien wel een en ander te vragen zou hebben". „Ongetwijfeld", antwoordde Bunt. „Ik waardeer het zeer, meneer Veld meijer dat u zo gauw gekomen is. En wat kunt u mij dan wel mededelen omtrent dat drama?" „Nou, jammer genoeg, niet zo heel veel. Ik sta ook voor een raadsel! We hebben gisteravond met zijn vie ren, dat waren Anna van Tiel en Car- men Ibarra en mijn vriend Kasteel en ïk, na sluiting samen gesoupeerd en nog wat gedronken en toen om 'n uur of drie, half vier ben ik naar huis gegaan, en de anderen, niet beter te weten, ook". „Verliet u tezamen Walhallah?" „Ja zeker en zij drieën gingen rechts en ik links, ze zullen wel een taxi genomen hebben, denk ik". „Waar woonde die vermoorde vrouw?" „Weteringschans, in hetzelfde pen sion waar ook Kasteel en Carmen zijn". „Deedt u de deur van het cabaret op slot toen u heenging?" „Ja, zeker". „Wie hebben er zoal een sleutel van hat cr bt ret?" „Behalve ik alleen Sidin, die boven 't cabaret woont". „Waar was die Sidin toen u weg- I ging?" „Die was al thuis; ik had met hem i en met Tang, dat is de Chinese bar- keeper, afgerekend en toen gingen die twee samen weg". Juistj Dus de vermoorde vrouw j moet, nhdat ze het cabaret verlaten had, alWen of In gezelschap zijn te- ruggekeerd en kon toen niet anders binnen komen dan met de sleutel van l Sidin". t Veldmeijer zrffe Bunt een ogenblik als wat nadenkend en wantrouwig aan, maar dan knikte hij toch en zei zacht: „Ja, dat is zo". „Heeft u Sidin daar nu naar ge vraagd?" „Nee". „Interesseerde het u dan niet te weten hoe Anna weer binnen was ge komen?" De ander boog even het hoofd, antwoordde niet. „Acht u het mogelijk dat Sidin haar heeft vermoord?" Veldmeijer gaf ook nu niet dade lijk antwoord maar dan antwoordde hij op doffe toon: „Dat weet ik niet". „Acht u het aannemelijk?" „Wat wilt u toch met al die vra gen?" kreet Veldmeijer plotseling, terwijl er iets wilds vlamde in zijn kleine ronde ogen. „Ik wil alleen de waarheid", ant woordde Bunt. „Kan er een verhou ding bestaan hebben tussen Sidin en Anna?" Veldmeijer vloog op van zijn stoel. „Hoe komt u daarbij?... Nee...nee... nooit!" schreeuwde hij. Bunt zag hem even scherp aan. „Kalm, kalm," sprak hij dan. „Blijft 11 zitten". Meteen had hij gescheld en als de agent van de wacht verscheen: „Breng die vrouw uit cel 1 even hier". Veldmeijer was weer gaan zitten, maar zijn gelaat was nog niet tot rust gekomen en Bunt zag, dat zijn dikke, wat gezwollen handen beefden. Even later werd mevrouw Visser weer in het bureau geleid. „Zijn we vrij?" riep ze nog, vóór ze goed en wel binnen was, maar dan In eens zag ze Veldmeijer en ze schokte plotseling terug. (Wordt vervolgd). ^^■11 i Twee oude Chinezen uit de buurt van Nanking het is al jaren en ja ren geleden kregen eens ruzie en niet zo'n beetje, hoor! Neen, zelfs voor Chinezen was het een kabaal. Waren hun staarten niet zo zwaar en hun haar niet zo lang geweest, dan zou je gezegd hebben, dat hun haren ten berge rezen. En dan moet het werke lijk heel verschrikkelijk zijn, want Chinezen houden van lawaai en ka baal. hoe meer hoe liever. Waarom dat alles ging? Om hun staarten! Ja heus, Ko Wang Ling, de oudste, beweerde bij hoog en bij laag, dat de zijne beslist langer was dan die van Ho Wang Kong, die op zijn beurt natuurlijk volhield, dat hij het hierin won van Ko Wang Ling. En zoals wij hier in Nederland in zulke gevallen spreken van „nietes" en „welles" en dit zo nodig volhouden, tot voor de rechtbank, zo deden ook Ko Wang en Ho Wang, al klonken nietes en welles in hun taal natuurlijk een beetje an ders. Wat was nu eenvoudiger, dan dat hun staarten gemeten werden, zul je zeggen. Ja, dat vind ik ook. Maar nie mand deed het eerlijk volgens hun zeggen. En zo kwamen ze tenslotte bij een oude Chinese rechter, die hen bei den, met een wijze glimlach op zijn Dndoorgrondelijk gelaat, ernstig over zijn brilleglazen opnam en toen op de man af vroeg, of ze werkelijk niets beters hadden te doen. dan met zulke zaakjes bij hem te komen. De woordenstroom van de drukge- oarende staartbezitters met een enkel woord bezwerend, vervolgde hij: „Is iet niet al te dwaas, hierover te twis- :en? Het lijkt wel of jullie uit Euro pa komen. Daar kennen ze geen Chi nese wijsheid. Schaam je!" Maar hun getier begon weer en ver vulde de hele rechtszaal met nietes ;n welles, zodat het tenslotte de oude i'echter begon te vervelen. Zijn wijs gezicht met de lange sik vertoonde even een ondeugend lachje. Hij had het Salomonsoordeel, waarop hij zon, gevonden. „Kom mee, jullie alle twee", sprak hij tot Wang Ling en Wang Kong. En in de handen klappend gelastte hij aan twee toesnellende gespierde die naren een paar sterke touwen te ha len. „Naar het binnenhof", beval de rechter. Daar aangekomen liet hij de twistzoekers aantreden onder de tak ken van een zware boom. „Ik zie, dat jullie precies even groot bent!" En werkelijk, de twee gerechtsdienaren moesten na meting toegeven, dat Ko Wang Ling en Ho Wank Kong beide op de streep af gelijk in lengte wa ren. „Welnu", sprak de oude Chinees, „we hangen jullie alle twee aan je staart op aan deze boom. En wel naast elkaar aan de onderste tak. Wie dan met de punten van de pantoffels het dichtst bij de grond komt, heeft de langste staart. Maak de touwen klaar en leg maar een paar stevige knopen". Dit tot de dienaren, die met leedver maak stonden toe te zien. Beteuterd staarden Ko Wang Ling en Ho Wang Kong eikander aan. Dat liep heel an ders, dan zij zich hadden voorgesteld. Weer klonk de scherpe stem van de oude rechter: „Nu, met wie moeten we beginnen? Degene met de langste haarstaart moet het eerste hangen. Laat hij maar naar voren komen". Het enige antwoord was een doodse stilte. Eindelijk schuifelde Ko Wang Ling in de richting van de rechter en schuchter tot vlak achter hem gena derd fluisterde hij schor: „Heer rech ter, ik weet zeker, dat de staart van Ho Wang Kong langer is dan de mij ne". Lachend wilde de rechter iets zeggen, maar een stem aah de ander kant deed hem omzien. Daar stond Ho Wang Kong gebogen voor hem en stamelde: „Mijn armzalig staartje haalt het niet bij die van Ko Wang Ling, grootmoedig rechter." Thans kon de oude wijze Chinees zich niet langer bedwingen en lachend beval hij zijn dienaren de touwen weer op te rollen. „Pak U weg", sprak hij tot de ruziemakers, „en bedenk, dat er geen tevredener mensen op straat behoeven te lopen dan jullie beide, want beter met een korte staart door het leven te gaan, dan met een lange staart te hangen". Het schrijven van toneelstukken en romans is in de loop der geschiedenis meestal een niet zeer winstgevende taak geweest. Dat ondervond ook de Franse schrijver Villeneuve, die, hoe wel nu juist geen beroemdheid, toch werkelijk goede vruchten van zijn pen liet verschijnen. Eens had hij aan zijn uitgever een nieuwe novelle gezonden, welke hij echter terugkreeg met de opmerking, dat de held van het ver haal, die aan het eind stierf, beter in leven had kunnen blijven. Het publiek zou toch al droevig genoeg gestemd worden. Villeneuve voelde echter niets voor zo'n gewijzigd slot en scheef zijn uitgever het volgende veelbetekenende antwoord: „Mijnheer, het zal wel niet anders kunnen of de held moet ster ven. Trouwens: van het geld, dat U mij voor de novelle hebt toegekend, zou hij onmogelijk in het leven gehou den kunnen worden". Weer liggen er grote stapels briefjes op antwoord te wachten! Nogmaals- wie vandaag zijn naam niet vindt, krijgt in ieder geval volgende week antwoord. Henny Halter, natuurlijk mag je mee doen. Maar deze week ontving ik geen oplossing van je Toos van Engelshoven, gelukkig, dat je hier niet zo vroeg naar school hoeft als de kinderen in Suriname, vind Je ook niet? De film van de Willem Barendsz was zeker wel Interessant. Annie Nijkamp, wel bedankt voor de sigarenbandjes. Nu Annie, ik ben erg nieuwsgierig naar de beloofde lange brief volgende week. Mia van Swoll, dank je voor Je versje Vind Je het fijn bij de padvinderij? Dieuwertje Munter, dank Je wel voor de raadsels en het versje. Pietje Kiekebos, dat is wat moois, dat je het boek nog niet ontvangen hebt Ik zal direct onderzoeken hoe dat zit, Pietje en dan krijg je het spoedig Je maakt me nieuwsgierig met jullie plannen voor St. Nicolaas. Vraag eens aan Willie Geertsma waarom ik zo weinig van haar hoor -— Jetty Scheuer, sparen jullie nu veel papier bij elkaar? Ik ben nieuwsgierig hoe het toneelstukje op de 26ste zal zijn. Schrijf Je het? Gineke van Dam, wanneer ga je nu verhulzen? Bertha van Heulen, welkom in ons kringetje, Hennie Lem, zeg, ik kon die raadsels niet oplossen en ik ben nieuwsgierig naar de antwoorden. Wat een feest was dat, die brullfot! Ria Scbolts, je zult zien, dat je ook eens een prijs zult winnen. Wlilie Brutjnaers, jij had al vroeg bezoek van Sinterklaas Zeker het hele jaar erg zoet geweest? Marianne en Jansje v d Burg wel bedankt voor de postzegels. Ja hoor, ik kan ze goed gebruiken. Anneke Halter, welkom in ons kringetje Je bent zeker een zusje van Henny? Janna Redeker, nog hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag, al is het dan wat laat. Wel bedankt voor de raad. se.s. Jan Minnes, ja nu ontving ik weer eens een gezellige brief van Je. Maar deze week heb je me weer in de steek gelaten. Tinie Krol, ik ben blij, dat het boek nu in de smaak valt. Rietje Serné, hartelijk gefeliciteerd met je verjaar dag Wie zijn je vriendinnen, die ook mee doen? Fini Nuijen, hoe is de foto geworden? En hoe was de film? Jellie Nuijen, ja je kunt in de natuur heel wat leren. Maar nu is het weer toch te slecht Wilma Nuijen, vorige maand heeft er een verhaaltje over paddenstoelen in De Jeugd Koerier gestaan Mis schien heb je die krant nog. Gerard Schornagel, ik vind het schandalig van me, dat ik je nog niet geschreven heb. Maar heus. Gerard, ik heb nog geen tijd gehad. Maar nu kun Je de brief toch gauw verwachten. Ik ben echt blij, dat het met je arm zo goed gaat Adri Schornagel, ik geloof, dat je deze week do secretaresse van Gerard was en dus tante haar ontslag gekregen heeft. Dat was een gezellige St. Maarten, Adri. Had je geen last van de regen? Femmie de Groot, gelukkig, dat je moeder weer thuis is Nu doe jij natuurlijk veel thuis, niet Femmie? Maar wees zelf ook voorzichtig! Het beste met je moeder hoor. Tinus van Hattum, je wordt niet vergeten, want je staat op de lijst. Uda Holling, nee maar. van jou ook weer eens een briefje. Dat vind ik echt fijn, hoor Lida! Doe je nu weer geregeld mee? Nellie Schoor), welkom in ons kringetje Ja, om de prijzen wordt eerlijk geloot. —.Jan Hamers, keurig, zeg. die tekeningen! Hermina Bijkerk, wel bedankt voor de raadsels. Ja hoor, je slaat op de postzegellijst. Dank Je wel voor de postzegels en sigarenbandjes Leni Goedhart, fijn, dat je ook mee gaat doen Jan van Putten, ha, ein delijk de oplossing van het raadsel. Hoe was de film? Klaartje van RUn, wel kom in ons clubje. Hennie Vastenholt, dank je wel voor de postzegels. Ja. nu ik het antwoord van het raadsel weet. is het niet moeilijk meer! Truusje Maathuis, ik ben blij van Jou ook weer eens iets te horen Nu weer geregeld mee doen, Truusje. Marry van Dijk, gelukkig, dat je me de oplossing van het raadsel stuurde. Ik vond het raadsel erg moeilijk. Corrie Zandbergen, wel bedankt voor de sigarenbandjes Jan Kok, schrijf me eens hoe St. Maar ten was. Jan Schipper, ja het was een mooie film. Lena Toen, je deed me watertanden met je „patates frites". Is je moeder al weei uit België terug? laap Schuit, dank je wel voor je versje Brechtje Koedijk, ik wil graag pos. zegels hebben. Als je-geregeld mee doet, win je vast eens een prijs. Corrie Kloosterboer, vind Je het vreemd, dat je zuster nu zo ver weg woont? Groe ten aan kleine Douwe. Jannie en Jaap Landman, wel bedankt voor de sigarenbandjes Jullie staan op de lijst. Jan Glastra, ik wil graag weer een versje hebben. Hoe was het in Friesland? —Hans te Brake, fijn dat je ook mee gaat doen. Wel bedankt voor de raadsels. Gerrie Broere, ik geloof, dat jij het wat fijn vindt bij Je getrouwde zuster Nu nog een paar nachtjes sla pen en dan ben je jarig, Gerrie! Helm Jansen, nti moest ik Zondag onver wachts de stad uit en daardoor had ik geen tijd je opstelschrift door te lezen. Jammer hé? Maar nu antwoord ik je volgende week daarover. Jan Bus, nee maar, kom jij ook weer eens opdagen? En blijf Je nu trouw mee doen? Hoe gaat het r.u met Je, Jan? Bedankt voor de raadsels. Wiesje v d Bil, ik dank je wel voor de raadsels en het versje Ik geloof, dat de oplossingen zijn: 1. Kurk, 2. iets,fiets, 3. drie (d a t), 4 pil, lip Goed Wiesje? Piet Krol, ik ben nieuwsgierig naar de oplosing van het raadsel Binnenkcrt komen er weer knutselwerkjes in De Jeugd Koerier. Janny Nol, bedankt voor de post zegels. Mara Möller, zorg jij maar goed voor je konijntje. Nellie in 't Veld, mijn dank voor de sigarenbandjes. Cor Leibbrand, wel bedankt voor het raadsel. Ik zal nazien of het geschikt is om op te nemen. Adrie Kaadgers, het was een aardig versje, dat je me gestuurd hebt en Je hebt zeker gezien, dat Ik het goed kon gebruiken. Bedenkt voor de sigarenbandjes. Ria en Elly Rotgans, wat maken jullie mooie tekeningen bij de oplossingen! Ik zie met spanning jullie versjes tegemoet - Wim Brs, je bent natuurlijk erg voorzich tig met de fiets van je vader, als Je er op mag rijden. Winnen jullie wel eens van de vierde klas met voetballen? Martin Bas, ik wil je wel verklappen dat er inderdaad een Sinterklaas-puzzle komt George Stam welkom In m» kringetje. Ik hoop, dat je nu geregeld mee zult to I ift Waterman wè bedankt voor de sigarenbandjes. Ja, ik kan me indenken, dat je het fijn in Ie woonplaats vindt met zoveel vriendinnetjes. - Marina Waterman, die neef Arte n„"»hy j0U en rynie zo «loipen heeft met het raad-' sel Gelukkig maar, dat opa weer beter is. Herman Berkhout bedankt vnn„ de postzegels. - Jack Spierenburg, waar blijft de beloofde brief? - Leen de Kok ik wil graag gewone postzegels voor zieke kinderen hebben Geduld Leen en geregeld mee doen. Dan win je zeker ook eens een prijs - j" Maes natuur lijk mag Je ook mee doen, Hoe is je voornaam' Tonnie i.Jh„K welkom in ons kringetje. - Luuk van Hasselt, fijn dat je ook m^e gaa^ doen Geja Geus, dank je wei voor de moolp ipkp„i„„ ,mec «0ac doen ook voor je gezellig briefje. Ik vind, da, je het keurig geschreveThebt Gh.E" Jan Fokkens, dank je wel voor het verhaaltje. - Jan But, hoe fiaathet nu Anneke en Bets Houter, jullie houden vast veel van rti^52? w 5?^?* 7" Kees groeten^aan Dieu^^e^lie^'janmê Wel bedankt voor 'de sigarenbandjes!" Doe°üu HoTtC dóen Bedankt ^d.^SS^e"T\K.TSS £8 doen trouwr mee.Doe je hun.de groeten? En wit een 'aardige te£e™*« je me. Gen Bakker, ja, ik zal ook eens een kruiswoordraadsel opgeven Jii zult ook wel eens geluk hebben, Geri! Mariike f* van je raadsel: Amsterdam? Goed Marijke9 Elly de Boer IX. Vn bï °n* randaanp Nu- vindarhet ook Jammer, néf' aU j^ vriend'nned tjes Dank je wel voor het mooie versie Geertie niikstra «Qinne- Jan Bakker woont - Beppie MuSSiw.rfffw^'om"^^8^0453^^ bedankt voor de sigarenbandjes. - Nelie visser, fijn, dat ie trouw mf? doen. De groeten aan Gerda. Jack Kuyper wel bedankt vl. h bandjes. Wat heb jij al veel postzegels. Nu, binnenkort krijg je er van mu"6"' paar bij. - Ans Wetsteen, welkom in ons kringetje - ook mee gaat doen. Maar grootmeester in de muziek mai !k 1 1e weten? - K. Breebaart, wil Je voortaan je voornaam' opgeven KT n.T Klomp, nog wel gefeliciteerd me je verjaardag Dat wat «n k.' - Nellv En wat een mooi postpapier heb je gekregen, Nelly! - Willv Leiiten 5' -zeï! heerlijk zijn als jullie in Je nieuwe huis woont' ik kan echt s"1 geukkig je moeder dan za! zijn. Groeten voor Nanno ««rijpen hoe En nu weer tot de volgende week. Dag allemaal! OOM WIM. Deze week werden de prijzen gewonnen door: Marrjj van Dijk, H. Burgerstr. 48, Beverwijk. Frans Smit, Frans Halsstraat 31, Alkmaar. Ali Zilver, Oostwoud O 195. Wim Veenstra, Lombokstraat 7, Den Helder. Annie Bregman, Burgerbrug A 121, gem. Z(jpe die ieder een boek krijgen toegestuurd. Verder stuur ik nog als troost prijs het boekje „De Water Dï- mon" toe aan: Miep Ooteman, Paulus Potter straat 8, Enkhuizen. De oplossing was: Ferme jongens, (forel, eiland, roven, moeder, eekhoorn, jasmijn, oester, nikkel, grendel, ekster, narcis, Spanje). Zeer veel kinderen hebben mij gevraagd nog eens een raadsel van verborgfin plaatsnamen op te nemen. Welnu, hier volgt het dan: Verborgen Nederlandse plaats namen: 1. Ik zag de dame, die mij ge holpen had. 2. Piet liep veel harder: wij kwamen achteraan. 2. „Lekker, ijs! Wij komen!" riepen de kinderen. 4. „We moeten nog vier uur lo pen", zei de gids. 5. Wij hebben honger en dorst. 6. In het hol stond een grote leeuw. 7. De schipbreukeling was uitge put, tengevolge van de doorge stane ellende. 8. Het waren de laatste en wij kochten ze vlug. 9. De bloemist kweekte gele narcissen. 10. „Ik ga weer terug", zei mijn vriend. De oplossingen moeten uiterlijk Maandag a.s. gezonden worden naar de „Jeugd koerier", p.a. Bureau van deze krant. Duide lijk op de adreszijde schrijven „Jeugd Koerier". Onder de meisjes en jongens, die goede oplossingen inzenden, verloot ik weer boeken. Friedrich Wilhelm I, koning van Pruisen, was bekend om zfln grote zuinigheid. Voor de maaltijden had nij zelf een voorschrift ontworpen, waarin op allerlei dingen beknibbeld werd. Zo mochten er wel twee atuk- ken vlees worden opgediend, maar slechts één daarvan mocht worden aangesneden. Dure wijn aan tafel was verboden. Eens bracht de kok een ge braden snip 0p tafel, en de koning at met veel smaak. Toen hij echter lij het nazien van de uitgaven voor de keuken bemerkte, dat zo'n lekker hapje tevens duur was, liet h(j het coor de kok uit diens eigen zak be talen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1947 | | pagina 6