MICHAEL, I i i m Haalt het beste op Uw bon! HEE KOFFIE^ KOFFIE# VAN NELLE JHEE /Z I KOFFIE THEE TERRA INCOGNITA door J. D. VAN EXTER im am Koning op een papieren troon ANNO I 1832 Wanneer zal Stalin hem aan kant zetten? Leiden krijgt een nieuw station Oud-il! egalen klagen aan Wij lu isteren naar Q SlWP O FT1 door J. D. v. Exter"^ feuilleton IK HIELP DE CHINEES Drie wijze wenken voor het goed proeven van chocola! ROODMERK F 0 82 250 G GROENMERK 0.77 BLAUWMERK 0.72 GEELMERK 0.64 AFTERNOON F 0 74 PANTER 0.70 GIRAFFE 0.64 KUBUS 0 54 100 G, Het paleis van Sinaia te Belgrado een witgepleisterde imitatie van Versailles ziet er uit als een décor in de opera, dat per ongeluk is blijven staan. Het maakt een doodse en verlaten indruk. Er is niemand te zien, ja zelfs de Sovjet erewacht" is verdwenen. Vroeger waren er steeds mensen in de buurt, groepjes of alleen, nieuwsgierig en verlangend •en glimp van de Koninklijke familie op te vangen. Maar nu gaat men liever een straatje om, dan loopt men tenminste niet het gevaar door een fanatieke communist of door een agent van de geheime politie be schuldigd te worden van revolutionnaire of reactionnaire plannen. Het statige smeedijzeren hek bij de hoofdingang blijft steeds gesloten. Vroeger reden hier glanzende auto's af en aan. Diplomaten maakten hun opwachting bij de Koning, ministers kwamen en gingen. De weinige auto's die nu naar 't paleis rijden, moeten een lange omweg maken door het park, door een viervoudige controle zelfs: Sovjet-ambtenaren, Roemeense geheime politie, gewone politie en niet te vergeten de Koninklijke lijfwacht. Michael II, Koning van Roemenië, is een gevangene in zijn eigen paleis. DE KONINGSKWESTIE. Roemenië heeft zqn Koningskwes tie. Wat moet er nu eigenlijk met de Koning gebeuren? Moet hij aanble ven, of zullen we hem wegsturen? Ziedaar wat de Roemenen, in binnen- en buitenland, bezig houdt. De Russen, die in dit land de lakens uitdelen, spreken niet over deze kwestie. Voor hen schijnt deze vraag taboe. Het enige wat zij doen is bij de zi ldzame recepties, die in het paleis worden gehouden, de Koning koei groeten. Ze blijven zelfs onbewogen, wanneer ze op het uniform van Zijne Majesteit als enige onderscheiding do „I enin-orde" ontdekken. Maar men weet toch wel hoe zij over de Koningskwestie denken. Hun mening valt af te leiden uit de woor d<-n en daden van de mannen, die in Boekarest schijnbaar alles te vertel len hebben: de communisten. Zij wil len van Michael niet veel meer weten. DE LAATSTE HOOP. De monarchie is echter de laatste lioop voor een aantal lieden, die het 01 der het huidige regiem niet bepaalci near hun zin hebben: vroegere groot- g'ondbezitters, de eens zo rijke aan deelhouders van de petroleum- en staalindustrieën en verder allen, dis niet kunnen inzien, dat het feodale systeem, waarvan zij profiteerden, vror goed van de baan is. Het is hun gelukt de Koning te overtuigen, dat hij in zijn land moet blijven. Maar Michael geeft er voor rekenschap van, dat hU daardoor een groot risico loopt. Zonder de ener gieke tussenkomst van de Amerikaan se generaals Robertson en Oxley zou den de jonge monarch en zjjn moeder ve or een „Volksgerecht" terecht heb ben gestaan. Vermoedelijk hadden zjj dan hetzelfde lot ondergaan als Pet- kort Michael weet, dat hij gevangen is. Zijn regering laat hem zelfs de wet ten niet meer tekenen. Hoogst zelden krijgt hjj bezoek van de regerings chef Groza om regeringszaken te be spreken. De ministers komen alleen bij de Koning om de eed af te leg gen De Roemeense correspondent van het Zwitsers weekblad „Die Weltwoche" vertelt in 'n interes sant artikel een en ander over de verwikkelingen rond Michael II van Roemenië, de laatste koning achter het „IJzeren Gordijn". De Roemeense troon, een overblijfsel uit 'n democratisch tijdperk, wan kelt in de rode golf, dje over dit Balkanland spoelt. EEN FASCISTISCH HOF? De communistische partij heeft een or beperkte campagne tegen de mo narchie ingezet. Het portret van de Koning is uit de ministeries en open bare gebouwen verwijderd en langza merhand verdwijnt zijn beeltenis ook uit de etalages en de hotelhalls. De pers laat geen gelegenheid voorbij gaan om de monarchie aan te vallen. De hele vroegere en tegenwoordige omgeving van de Koning wordt daar bij meestal als „fascistisch" geken merkt. Michael II, Koning van Roemenië, zit op zjjn papieren troon in de zeker heid dat Vadertje Stalin hem vroeg of laat aan de kant zal zetten. De laatste monarch achter 't ijzeren gor dijn.... een dergelijke abnormaliteit kan niet lang meer duren! Michael kan geen pas doen of het wordt doorgegeven aan het Kremlin, hg kan niet uitrijden of men volgt hem. Dag en nacht probeert men vast te stellen wat er in het paleis gebeurt. Hij heeft veel bewegings vrijheid hij kan b.v. op jacht gaan en zijn vliegtuig besturen maar hij mag niet te ver van het vliegveld wegvliegen. Voortdurend liggen Sov jets-jagers op de loer om eventueel de vervolging op te nemen. LAATSTE BOLWERK. Tot nu toe hebben de raadgevers van de Koning hem steeds afgeraden te vluchten. Een vlucht zou beteke nen, dat de monarchie aan het nood lot zou worden overgelaten. De link sen zouden daardoor het laatste bol werk der democratie kunnen bestor men. Bovendien heeft de Koning het voorbeeld van „collega's" voor ogen, zoals Peter van Joego-Slavië en Vlc- tor Emanuel van Italië. Zo staat deze jonge man voor een vrij onzekere toekomst. Wat zal hij moeten doen? Zal hij door een vlucht uit de heksenketel van politieke agi tatie zijn hoofd redden om daardoor de Kroon te verliezen? Of aal hij, door te blijven ln een land, waar Sta lin aan de touwtjes van een marion- nettenregering trekt, mèt de Kroon ook zijn hoofd verliezen Copyright E-D.P. MET EEH BQMTALE LIST SLAA6DE DE CHEF POqnEIS. EVEN UITZIJN LOGE WE6 TELC«EH Reeds talloze jaren koestert Leiden plannen om de verkeersmisère in de omgeving van de spoorwegovergang en het station bij de Rijnsburgerweg drastisch op te lossen, door de aanleg van 'n verhoogde spoordijk in de lijn Haarlem-'s-Gravenhage, waaronder een of meer verkeerstunnels. De laatst ontworpen plannen, die voorzien in zulk een verhoogde spoorbaan, de bouw van een nieuw station en de aanleg van niet minder dan 7 viaduc ten, zullen zo spoedig mogelijk ver wezenlijkt worden. De Bond van oud illegale werkers in Nederland heeft het volgende tele gram gezonden aan de minister-presi dent. „De Bond van Ned. oud illegale werkers, kennis hebbende genomen van de conclusie van het rapport com missie van onderzoek in zake beleid Rode Kruis in Oorlogstijd met betrek king verzorging politieke gevange nen, dringt er bij de regering met klem op aan beschuldigden zonder aanzien des persoons onverwijld straf rechterlijk te doen vervolgen wegens grove verwaarlozing van hun plichten en dood door schuld, bij veelvuldige herhaling gepleegd". VRIJDAG S DECEMBER HILVERSUM I, 301 m„ geelt Nieuws on 7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur. VARA: 8,18 Opera-programma. VPRO: 10,00 Mor genwijding. VARA: 10,45 Klein Vocaal ensemble „Con Anima 11,05 Voor dracht. 11,25 Malando en zijn Tango Rumba orkest. AVRO: 12,00 „Aan de Clyde". 12,38 Dansorkest. 2,20 Ka mer-orkest. 6,15 Jan Vogel en zijn accordeon-orkest. VPRO: 7,30 Cursus. 8,45 Uitslag St. Nicolaas-prijsvraag. VARA: 9,00 Wim Kan en Cor Lemaire. 9,40 Van diligence en harlekijn. VPRO: 10,45 Avondwijding. 11,15 Lichte gra- moloonmuziek. Hilversum ii, 415 m. geeft Nieuws om 7, 8. 1, 7, 8 en 11 uur. ncrv: 8,15 Ge wijde muziek. 9,15 Ziekenbezoek. 10,30 Morgendienst 11,00 Haarlems Trio 12,33 Amsterdams Vocaal-kwartet. 2,40 Negro-splrituals. 3,00 Orkesten parade. 5,00 St. Nicolaas-programma 5,45 Musette-klanken. 6,30 Geestelijke liederen. 8,15 Heerlijk avondje is ge komen. 9,15 Hoorspel „Het verguld avondje". 10,45 Avondoverdenking. 11,15 Afscheid van St. Nicolaas. 11,45 The Kentucky Minstrels. ZWITSAI EAB&iEKEN •APfcidOORN 5. Anders vinden Pim, Pam en Pom het altijd heerlijk om in de tuin te spelen. Maar nu piekeren ze nog over hun ijsje. WantPim, Pam en Pom willen helemaal geen ijsje kopen. 6. Pim, Pam en Pom hebben heel andere plannenZe willen centjes gaan sparen om een cadeau voor moeder's verjaardag te gaan kopen. DOOR W. KOK 10) Wi; liepen de straat in met ons vie ren: de inspecteur, twee rechercheurs en mijn persoontje. Ik herkende nu toch verscheidene punten: een schoen makers winkeltje, een pakhuis.... Ja hier was het. Wat zouden wij binnen aantreffen? Zouden een of meer Chinezen zich in de kamer bevinden? De inspecteur haalde een bos sleutels te voorschijn en probeerde er twee, drie... Ja de derde paste, de deur ging open. Zwij gend begon de kleine stoet de tocht naar boven. De inspecteur voorop, dan een rechercheur, ik zelf en achter mij de tweede rechercheur. Wij kwamen op een overloop. Even flitste het felle licht van een zaklan taarn op, tastte de wanden af en de deuren. Neen hier- was het niet ge weest. 't Moest nog hoger zijn. Wij na men de trap naar de volgende étage, klimmend in dezelfde volgorde en trachtend zo weinig mogelijk geluid te maken op de treden, die ondanks dit pogen soms licht kraakten. Geen wonder overigens, want 't huis stond in een oudere buurt en vertoonde zijn ouderdom door de bekrompen inrich ting en een zekere mate van bouw valligheid. Wij stonden nu op de tweede ver dieping. Hoger hadden de Chinees en ik die ochtend 2eker niet geklommen. Weer knipte de zaklantaarn van de inspecteur, weer gleed het licht langs de schotten en de deuren... Deze deur moest het zijn. De inspecteur voelde de knop van de deur. De beide re chercheurs hadden hun revolvers ge trokken gereed om voor elk gevaar te kunnen staan. De deur was niet los. De inspecteur klopte... geen gehoor. Het bleef stil. Ook de rechercheur» waren in spanning. Ik hoorde ho« hun ademhaling sneller ging. We moesten hier immers in 't hol van de leeuw zijn... Een aantal lopers werd geprobeerd om het slot open te doen. springen. Tevergeefs. De inspecteur besloot nu snel te handelen. Met een enkele beweging gaf hij de recher cheurs een teken om de deur te for ceren. Zij borgen hun revolvers op en begonnen aan het werk. De in specteur had op zijn beurt een zwaar pistool te voorschijn gehaald en hield de loop op de deur gericht. De rechercheurs hadden 'n dergelijk werkje meer bij de hand gehad. De deur was al spoedig geen deur meer en wij konden binnentreden. De scherpe lichtbundels van de zaklan taarns schoten de kamer binnen. Spra ke van tegenstand? In het geheel niet. Er was geen menselijk wezen te ont dekken. Ik kende de ruimte waarin wij ons bevonden nauwelijks terug want niets maar dan ook niets herinnerde aan bewoning, niets van wat ik op die ochtend zag, was aanwezig. Een ogen blik twijfelde ik nog toen de inspec teur mij vroeg of ik wel heel zeker van mijn zaak was, mij niet in verdie ping of deur had vergist. Neen, dat had ik toch niet. Het enige wat wij konden constateren was, dat de vogels gevlogen waren en 't niet waar schijnlijk zou zijn, dat Vorst Achmed Ben Sakobalitsjan spoedig zijn kost baarheden zou terugzien. Het nadere onderzoek, dat de beide rechercheurs ter plaatse instelden, bracht niets bij zonders aan het licht. De Chinezen hadden zich bijtijds en nog wel met hun hele hebben en houden uit de voe ten gemaakt. Wij konden niets anders doen dan te rugkeren naar het bureau. De politie agenten, die aan 't einde van de straat op post stonden, stapten ook weef in, teleurgesteld omdat een spannende jacht hun neus was voorbijgegaan. HOE U HET MEEST GENIET VAN VICTORIA-CHOCOLA No. 4 (door een vriendelijken, ouden heer uit Spanje) Neem een stukje chocola van Victoria. Breng het bedachtzaam naar Uw mond, om even te genieten van het volle cacao-aroma, dat ieder stukje Victoria-chocola ontwikkelt. Laat het langzaam op Uw tong smelten. Dan proeft U pas goed, hoe fijn bitter en heerlijk zoet deze bij zondere chocola is. Noot van den vriendelijken ouden heer: 1Vit deze uen- ken niet opvolgt en zichzelf met alle geweld tekort wil doe», die vindt volgend jaar geen Victoria-chocola in zij» tchot»! BISCUIT - CHOCOLA PER 99 99 II 99 9 9 11 9 9 19 91 PER

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1947 | | pagina 3