ii
Huwelijkszwendelaar in uniform
TERRA INCOGNITA door J. D. VAN EXTER
DAMRUBRIEK
Wetenschap en Maatschappij
I
im
i
am
om
3
Dr MEENK'S
Durf ie L
even
Zijn fantasie was onbegrensd
En de liefde was weer
blind
AN NABIJ
EN VERRE
G ENEESMIODELEN
De „zoete" zuigeling
J
Hij hield het paard te
lang vast
Voor de Vrouw j
Hoe maakt U soep?
door J. D, v. Exter
Wu
LUISTEREN
NAAR....
FEUILLETON
Kinderen als grafschenners
CODvrubt R-D.P.
Zoals reeds gemeld, werd enige
■weken geleden in Velp de huwe
lijkszwendelaar Johan Anneveldt
gearresteerd. Hij was met een Velp
se in contact gekomen via een hu
welijksadvertentie, die het meisje
in een groot Nederlands weekblad
had geplaatst. Pe rechercheurs, die
met het onderzoek belast waren,
kwamen al spoedig voor zonderlin
ge feiten te staan. Het bleek name
lijk dat J. A. behalve met het meis
je in Velp ook met een meisje uit
Amsterdam verloofd was. Vanzelf
sprekend bezorgde hem dit grote
moeilijkheden, die echter met een
verrassende vindingrijkheid werden
opgelost.
Was de tijd gekomen om Velp te
verwisselen voor Amsterdam, dan liet
hij kennissen een spoorkaartje voor
Parijs of Brussel kopen, voorgevende
dat hij plotseling voor zaken op reis
moest. Zover, ging hij echter niet. Op
het station wisselde hij het kaartje in
en nam een enkele reis naar Amster
dam. Daar werd hetzelfde spelletje
dan na enige dagen herhaald. Toen de
familie in Velp op een huwelijk be
gon aan te dringen, verzon hij allerlei
uitvluchten. Hij moest onverwacht
voor zaken naar Engeland. Verder
dan Amsterdam kwam hij ook dit
maal niet. Toen hij in Velp terug
keerde, zat zijn arm in het gips. Hij
had zijn arm gebroken, vertelde hij.
De arme man werd stevig vertroeteld
en het huwelijk geruime tijd uitge
steld. Later bleek die gebroken arm
een verzinsel te zijn. Hij had om aan
een huwelijk te ontkomen zijn arm in
het gips gezet, gespalkt en stevig
verbonden. Toen de arm ..genezen"
Was, „overleed" plotseling zijn' moe
der. Zij leeft nog, maar het huwelijk
moest wederom worden uitgesteld.
Het kapitaal smolt als sneeuw
Ondertussen had hij bijna al h,et
geld van de Velpse schone ver
bruikt. Taxi-onkosten a f 2100, dure
hotels, nieuwe kleding, deels met
zwarte textielpunten aangekocht, en
kostbare cadeaux, deden haar kapi
taal smelten als sneeuw voor de
zon. Ook voor het geven van ca
deaux had hij een eigen systeem
uitgedacht. Juwelen, die hij van het
ene meisje kreeg om te verkopen,
gaf hij aan het andere en omgekeerd.
De politie zocht echter nog naar het
resterende geld. Wekenlang trachtte
A. de voor dit geld gekochte goede
ren voor de politie te verbergen. Ten
slotte viel hij door de mand en wees
de restanten van het „huwelijkskapi
taaltje" stuk voor stuk aan. Het on
derzoek werd naar Brussel verplaatst.
A. had daar twee gemeubileerde eta
ges gehuurd, welke hij inmiddels
reeds gedeeltelijk nieuw had laten
schilderen. De kamers waren met het
geld van de Velpse gezellig ingericht
maar niet om haar te ontvangen. A.
had daarvoor de Amsterdamse uitver
koren, voor hoelang is onbekend, want
ook in de Verenigde Staten wachtte
een meisje. Ook in Brussel maakte
hij slachtoffers. Van de verhuurster
„leende" hij 2.500 Belgische francs.
De goederen, die in de door hem ge-
Te Lemer, 'een
afgelegen plaats
in de V. S., heeft
een man met een
geweer vtm zwaar
kaliber, drie leden
van de gemeenteraad tijdens een
raadszitting neergeschoten, daar men
hem geen vérgunnfng voor een bier
huis wilde verlenen. xDe douane
recherche op Schiphol heeft een Span
jaard, die uit Zuid-Amerika kwam,
aangehouden. De man had 500 gram
goud in zijn sokken verborgen. Het
goud is in beslag genomen. xEn
geland heeft wederom 100 millioen
dollar van de Amerikaanse lening op
genomen. Het restant bedraagt thans
100 millioen dollar. xDe Franse
artsen hebben besloten 1 Maart te
staken uit protest tegen de hoge be
lasting; xDe po'Ltie te Delft heeft
de 17-jarige Rotterdammer J. gear
resteerd, die uit gebouwen der tech
nische hogeschool vijftien jassen van
studenten had gestolen. x— Te Lon
den heeft Zondag de 12 jaar oude
Portugese pianist Sergio Varella Cid
m Londen gedebuteerd. Het wonder
kind speelde het eerste pianoconcert
van Beethoven. xDe Japanse be
volking is in- het afgelopen jaar met
rond anderhalf millioen zielen toege
nomen. Als het zo doorgaat, zal het
verkleinde Japan volgend jaar alweer
80 millioen Jappen tellen. x— Op
slechts negentig km. afstand van de
beroemde pyramide van Gizeh heeft
men geraamten van voorhistorische
walvissen ontdekt, die daar hebben
rondgezwommen, toen Noord-Afrika
nog grotendeels zee was. xDe
opperste raad van de U.S.S.R. heeft
een decreet van het presidium, waar
bij huwelijken tussen Sovjet-burgers
en buitenlanders verboden worden,
geratificeerd. x— Australië heeft
9000 verplaatste personen uit Europa
toestemming gegeven zich in Austra
lië te vestigen.
Onze HOOFDPIJNTABLETTEN
werken snel en voortreffelijk.
50 cl. p. kokertje van 20 tabletten.
braskamp n.v.fabrikante van
huurde woonvertrekken werden aan
getroffen, konden met medewerking
van de Belgische autoriteiten naar
Nederland worden teruggevoerd.
Op het meisje in Amsterdam schijnt
hij een bijzondere indruk gemaakt te
hebben door zijn voorgewende rela
ties met Amerika. Om deze indruk
vooral niet te doen verslappen had hij
zich bij een Amsterdamse kleermaker
voor, f 350 een uniform laten aanme
ten.
Politie stond verstomd.
In dit uniform het „uniform van de
UNO-politie, belast met het toezicht
op de uitvoering van 't Marshall-plan
in Europa", zou hij trouwen. De po
litie maakt van alles mee. maar zelfs
zij heeft een ogenblik verstomd ge
staan toen zij dit product van A.'s
fantasie aanschouwde. De kleur is
marineblauw, op de borst een indruk
wekkende rij batons, de schouders ge
sierd met grote sterren. Op zijn mouw
was met gouddraad een wereldbol ge
stikt waarop de zestien bij het Mars
hallplan betrokken landen in kleuren
waren aangebracht. Al zijn plannen
vielen echter in duigen toen de zuster
van het meisje in Velp achterdocht
kreeg. In plaats van de knusse apar-
tementen in Brussel werd de gevan
genis toen zijn woning. Via een door
de dagbladen verspreide oproep kwa
men nog andere zaken aan het licht.
Zo heeft hij vóór de oorlog in Elburg
verschillende mensen opgelicht. Hij
was daar na een verblijf van enkele
jaren in de Congo gaan wonen en
had doen voorkomen dat hij wel goe
de banen in Afrika wist te vinden.
Er waren liefhebbers genoeg. Zij be
hoefden slechts hun reisgeld bij hem
te deponeren. Niemand heeft êr ooit
een cent van teruggezien. Ook elders,
om. in Nijmegen, heeft deze fantast
geopereerd.
Zondagochtend heeft de recherche
van het bureau Spaarndammer-
straat te Amsterdam twee vrou
wen aangehouden, die rustig met
een baby wandelden. De vrou
wen, een 50-jarige caféhoudster en
haar 40-jarige vriendin uit Zaan
dam, hadden kennis aan een 50-
jarige smid P. K., werkzaam op
een suikerfabriek. Deze man, die
reeds een half jaar gevangenis
straf had opgeknapt wegens sui
kerdiefstal, had om de 14 dagen
zondagsdienst. De dames kwamen
dan bij hem op bezoek met de
kinderwagen. De suiker werd, in
speciale zakken verpakt, door de
opengewrongen deur aangereikt
en onder het kind in de wagen
gepakt. Op deze wijze verdwenen
telkens 40 a 50 kilo. De smid ver
klaarde bij zijn aanhouding op de
zelfde wijze reeds 6 maal suiker
te hebben ontvreemd.
oe stoot-tdoepem naken
2ichklaa£ vöoq_ de komende stqjp.
in ültemp0 qukxeh de troepen od lamos de
bloecvaten waarin alle ve^keep 15 st0p6e -
zet om h snelle dooltocht te vepze<eqem
het bloed nwopdt doop. de adepeih 6e-
jaaod om de stoottroepen to snel moöe-
l'je op de plaats des onheils te brengen.
Oplossing probleem 18.
Stand: Zw. 9 sch. op: 11, 12, 13, 14,
21, 26, 34, 40 en dam op 46.
Wit 11 sch. op: 22, 23, 25, 28, 29,
35, 38, 44, 48, 49.
Opl. 1. 29—24 (26 x 37), 2. 49—43
(40 x 49), 3. 48—42 (37 x 39), 4. 25—20
(dam 49 slaat 3 sch. naar 29), 5. 20 x 27
(dam 46 slaat 2 sch. naar 30), 6. 35 x 44
(slaat 2 dammen en schijf en wint).
Zeer mooi!
Nu nog even het volgende
standje (een studie van de be
kende speler F. Raman). Zw.
11 sch. op: 7, 10, 12, 13, 14, 18,
20, 22, 25, 26, 27. Wit 11 sch op:
29, 33 tot 39, 42, 47, 50. Wit
speelt 3530 (zw. 10—15), waar
na wit 3631, 2924, 4741,
37 x 10. 5045, 45 x 1 met klein
eindspelletje dat U zelf 'wel ziet.
Ter oplossing .voor deze week:
PROBLEEM 19
van J. A. CR.EMER.
(Zie diagram).
Zw. 10 sch. op: 7, 8, 10, 16, 17,
18. 21, 22, 26, 40.
Wit 10 sóh. op: 20, 28, 29, 32,
33, 36, 38, 43, 48, 50.
Wit speelt en wint. Los ook
vooral het eindstandje op!
„De wetenschappelijke onderzoe
kers hebben getoond, indien het
om de vernietiging van een gewe
tenloze vijand ging, tot schier
bovenmenselijke prestaties'in staat
te zijn. Zouden zij niet hetzelfde
kunnen volbrengen voor construc
tieve doeleinden: het winnen van
de vrede, het brengen van geluk
en welvaart aan een noodlijdende
mensheid?"
Iemand uit -Enschede kocht op de
Goorse paardenmarkt een paard, doch
omdat de vrachtwagens naar Enschede
reeds vertrokken waren, begaf hij zich
te voet met zijn nieuwe aanwinst naar
huis. Onderweg bood iemand hem aan
achter op de fiets plaats te nemen.
Maar al spoedig bleek de band niet
hard genoeg te zijn. De wielrijder zou
het paard wel even vasthouden, dan
kon de baas bij een landbouwer die
een paar honderd meter van de harde
weg aflag de band laten bijvullen. Te
ruggekomen bemerkte deze dat de. be
reidwillige wielrijder verdwenen was
met het paard. Na enige dagen zoeken
is het de politie gelukt de dader op te
sporen en tevens het paard. Beiden be
vonden zich in het woonwagenkamp te
Borne.
113. Achter de geopende deur strekt
zich een trap uit. Een stenen trap met
uitgesleten treden. Het ruikt er erg
muf. De trap maakt een bocht zodat
ze niet kunnen zien, waarheen hij
leidt.
Verder is er niet veel te zien. Pim,
Pem en Pom zijn eigenlijk een beetje
teleurgesteld. „Is dat nu alles?"
„Nou, durven jullie niet verder?"
vraagt spottend de stem van Wetsna-
vel die al op de derde trede zit.
114. „Niet durven? Waarom zouden
wij niet verder durven?" vraagt Pim
uit de hoogte. Die Wetsnavel ook al
tijd met zijn sarcastische opmerkin
gen. „Vooruit broeders, voorwaarts",
roept hij.
Ze krijgen van David ieder een glim
wormpje mee en zo gaan ze verder
op onderzoekingstocht. De andere
glimwormpjes zullen op hun terug
keer blijven wachten.
Soep is een voedzaam onderdeel van
de maaltijd en het plezierige is, dat de
ze steeds lekkerder wordt naarmate er
meer restjes ingaan. Wie bijvoorbeeld
voor de Zondag een krachtig soepje
liet trekken kan er de volgende dagen
ook nog van genieten door er de over
geschoten aardappels, groenteresten,
wat ui, specerijen, een stukje worst
enz. bij te doen. We hebben eens een
kijkje achter de keukenschermen mo
gen nemen en zagen toen dat de scho
tels en schalen, die „achter" kwamen,
afgeschrapt en met een scheutje wa
ter nagespoeld werden in de reusach
tige soeppan, die zachtjes stond te sud
deren op het vuur: koolresten, gerasp
te wortels, schijfjes biet, Jiet bezinksel
uit de juskom, korstjes kaas, stukjes
brood alles ging in de soep! Niets
werd weggegooid of door de gootsteen
gespoeld en het resultaat dat wij de
volgende dag op ons bord kregen, was
voortreffelijk. Het had bijna 24 uur op
een zacht brandend fornuis staan sto
ven.
Een heerlijke soep bereidt men ook
van een staart. De ossestaart is het lek
kerst, maar koeien- en kalverenstaar-
ten zijn zeer zeker evenmin te versma
den. Alleen het biggenkrulstaartje is
wat te klein voor het gebruik. De sla
ger moet de staart eerst in stukjes za
gen of snijden. Na het wassen bakt
men de staart bruin met wat
Thijm, laurierblad, peperkorrels, ui,
wortel, als het er is: tomaat en peter
selie worden er met water en zout aan
toegevoegd en het geheel moet ruim
3 a 4 uur trekken. Vóór het opdienen
wordt de soep gezeefd en daarna met
aangemengde bloem gebonden. De
stukjes vlees, die nog aan de staart za
ten laat men natuurlijk in de soep. Zjj
geven er de speciale pikante smaak aan
Van koolresten kan men eveneens
een voortreffelijke soep maken, maar
lekkerder is het als men een half groen
savoyekooltje gebruikt. Snipper de
kool in lange dunne snippers en bak
deze met boter en kerrie heel even op.
Maak wat bouillon en kook hierin de
kool met een of ander bindmiddel in
een half uur zachtjes gaar. Men kan
ook de soep eerst koken en vóór het
opdienen binden met wat aangemengd
aardappelmeel.
In deze twee zinnen, aangehaald uit
een brochure van het Verbond van
wetenschappelijke onderzoekers, liggen
angst en verwachting naast elkaar.
Eerst een enkel woord over de angst,
die er uit spreekt.
Op de vraag, waarom wetenschap
beoefend Wordt, zou geantwoord kun
nen worden: De wetenschap wordt be
oefend terwille van de wetenschap.
Haar doel ligt uitsluitend in haar zelf.
Een dergelijk antwoord zou geheel ge
lijk zijn aan het bekende: De kunst
i wordt beoefend, alleen om de kunst,
j Wetenschap dus, terwille van de we
tenschap? Dit betekent een vrije,
door niets gebonden, zelfs door geen
strakke doelstelling beperkt zich-wij-
den aan zuiver wetenschappelijk onder
zoek. Een zich niet bekommeren, of
er resultaten zullen worden geboekt,
wanneer resultaten zich zullen voor
doen, of deze resultaten practisch
bruikbaar zijn, ja dan neen.
Een dergelijke vrije vorm van we
tenschapsbeoefening heeft de geschie
denis zeer zeker gekend. We -hebben
slechts aan het oude Griekenland te
denken. Maar thans
ANGST.
Thans wordt er geen wetenschap
meer bedreven alleen terwille van haar
zelf, in volle vrijheid. De wetenschaps
beoefenaar is in verreweg de meeste
gevallen een „werknemer" geworden.
Zijn werkgever is veelal de staat, of
een grote industriële onderneming. De
kosten van het wetenschappelijk werk
zijn enorm gestegen. Scheikundige la
boratoria, instituten voor materie-
ondeczoek, sterrekundige expedities,
HILVERSUM I, 301
m., geeft Nieuws om
7, 8, 1, 7, 8 en 10,30
uur. NCRV: 8,30
Ochtendpotpourri -r-
9,00 Bij jonge zieken
9,30 Symphonisch
morgenconcert
10,30 Morgendienst 11,00 Fluitrecital
11,30 Discoklanken 1,15 Piano 1,45 Ta-
mann-cyclus 2,30 Kamerplanten 3,00
boter. Metropole-orkest 3,45 Kleutervertelling
4,15 Hilversums Jongenskoor 4,45 Bij
belvertelling voor de jeugd 6.00 Mu
ziekvereniging „Wilhelmina" 6,30 Ned.
Siiijdkrachten 7,45 Engelse les 8,15
Radio Philharmonisch-crkest 9,10 Lij
densoverdenking 9,40 Euphonia 10,10
Volksliederen 10,45 Avondoverdenking
11,00 Vioolsonates van Bach 11,35 Gra-
mofoonplaten.
HILVERSUM II, 415 m., geeft Nieuws om
7, 8, 1. 6, 8 en 11 uur. VARA: 7,15
Dansorkesten 8,18 Gramofoonplaten
9.00 Debroy Somers Band 9,35 Schubert
VPRO: 10,00 Morgenwijding VARA:
10,20 Onze keuken 1,00 Non-Stop pro
gramma. 12,00 Vincentino 12,38 De Ki-
lima Hawaiïans 1,20 The Ramblers
2,00 Thomas Mann 2,15 Jeugdconcert
3,00 Het turfschip van Breda 3.45 De
Regenboog*— 4,45 Het- stond in de krant
5,15 Frans cabaret 6,30 Plato VPRO:
7,30 Cursus VARA: 8,15 Tango Rumba-
orkest 8,45 Hoorspel 9,45 Concert
gebouw-orkest 10.45 Zesdaagse Antwer
pen 11,15 Dansprogramma.
Door:
HILLEGONDA VAN REENEN
Zij accepteerde kopje amber
kleurige thee, dat Alphonse haar aan
bood. En nadat de Fransman ookDow-
ring van thee voorzien had, trok hij
zich terug.
„Ik kom poseren", zei ze.
„Ik kan je vandaag niet hebben",
zei Downing.
„Maar dan komt mijn portret niet
klaar voor de Private View!"
„Mijn lieve kind", zei Downing luch
tig, „waarom je toch op de vervelend
ste van alle tentoonstellingen hangen
wil, is mij een raadsel".
„Omdat er nog nooit een portret van
me in Royal Academy gehangen heeft.
En voor één keer wiilen wij het alle
maal".
„Je hebt nog een lang leven voor je".
„Niet waar. Geen enkele vrouw
heeft een lang leven voor zich. Ten
minste geen leven, dat interessant is".
„Wie kan weten hoe mooi je als
grootmoeder zal zijn?"
„Wil je mijn portret niet afmaken?"
„Ik zou het nu kunnen doen", ant
woordde Downing, maar hij wist be
ter. Hij dacht: „Dolly! Dolly! Dolly!
Zij keek rond.
„Waar ben ik?"
„Daar in die hoek; om uit te rusten.
Een beetje rust zal je goed doen,
voordat het werkelijk inspannende
werk van het seizoen begint".
Zij keek hem aan om te zien hoe
ver zijn spot ging. Men debatteerde
natuurlijk niet met hem. Maar
Toen zag zij de schets op de ezel. Zij
liep er heen en vroeg:
„Wie is dat?"
„Dat is mijn meisje van de aarde,
waarvoor ik maandenlang alles ge
daan heb, behalve bidden en vasten".
Lange tijd stond lady Lilian voor de
schets van Dolly Gray, met beide han
den haar vale mantel omklemmend.
Downing. richtte zich half op zijn di
van op en sloeg haar gade, zag ge
amuseerd hoe zij begreep, zag geamu
seerd de jaloezie in haar ogen. Zij
haalde haar schouders op, trok haar
gezicht in de plooi. „Hm...."
„Hoe vind je haar?"
„Weet ik niet".
„Wacht maar tot ik haar geschil
derd heb zoals zij is; dan zul je het
wel weten jij en iedereen".
„Misschien".
Zij liep naar de hoek, waar haar
eigen portret tegen de muur stond «n
keerde het om. „Je hebt er, sinds ik
de laatste keer hier Was, niets aan ge
daan".
Zij zei het verwijtend.
„Nee, niets", gaf Downing toe.
„Zal ik het genoegen hebben je
rieuwe ontdekking te zien?"
„In levende lijve?" vroeg hij lang
zaam. „Ja. Als je met niemand, die
belang bij haar zou kunnen hebben,
over haar spreekt. Niet met andere
schilders, niet met mijn vganden en
rivalen. Ik zal een fuif voor jullie ge
ven; voor jou en haar. Breng al je
mannelijke kennissen mee".
„Ik zou je danken".
„Heel verstandig".
Daardoor kwam het dat John River-
siae lady Lilian niet vergezelde naar
ae fuif, die Downing voor Dolly gaf
hoewel hij reeds overal anders re
gelmatig met haar gezien werd.
HOOFDSTUK XII
Dolly maakte berekeningen. Bij Dow
ning kon zij per week hoogstens twee
en zeventig gulden verdienen; als hij
baar 's middags niet gebruiken kon,
kreeg zij die dag slechts de helft be
taald. Maar op**zulke dagen kon zij
naaiwerk doen. En op die middag, dat
z." niet poseerde, zoemde haar ma
chine ononderbroken. Zy stippelde
haar leven uit en spaarde zichzelf
niet. Nu zij twee kamers had want
ten slotte wilde zij de huiskamer, waar
de gordynen hingen, die zij zelf ge
maakt had en de meeste meubelen
stonden, die Frank van suikerkisten
getimmerd had, niet opgeven
moest zij ook dubbel huur betalen.
Maar zij rekende er op van de twee
en zeventig gulden op zijn minst zes
tig te sparen.
Zestig gulden per week.
Ongeveer drie en een halve maand
om duizend gulden bij elkaar te spa-
ïen. Duizend gulden! Een geweldig
bedrag. Zij dacht er aarzelend en onge
lovig aan, hoewel zij er zeker van
was, het bij elkaar te zullen brengen.
En als zij die eerste duizend gulden
had. dan verder en verder
Zy was ook van plan meer te le
zen. de boeken op de beide planken,
die William Dr.ake' zijn bibliotheek
noemde. Zij nam zich voor zich te
soigneren, op de manier waarop de
beter gesitueerde vrouwen zich soig
neren konden.
Het meisje in het goudbrocaten toi
let wilde haar niet uit de gedachten.
Dolly bezat het typisch vrouwelijke
rotsvaste geloof in kleren. Zijde, kant,
bont, welke een verrukkelijke vrij
heid, kennis en macht moeten zij bren
gen!
(Wordt vervolgd.)
dit zijn geen dingen meer, die een
enkeling kan bekostigen. Dat niet al
leen, het wetenschappelijk onderzoek
is zo gespecialiseerd geworden, dat een
enkeling noodwendig moet samenwer
ken met vele anderen, om tot goede
resultaten te komen.
Dus, het vrije wetenschappelijk on
derzoek heeft plaats gemaakt voor
onderzoek in dienst van een onderne
ming, van de Staat. De betrokken
onderneming, de desbetreffende staat
zal nu dus ook het doel van het onder
zoek bepalen. Zg zgn het immers, die
de onderzoeker betalen, die hem z'n
kostbare instrumenten leveren. Wat is
dus redelijker, dan dat nationale belan
gen en handelsbelangen hun stempel
drukken op de wetenschapsbeoefe
ning?
Waar is deze knechtschap pp uitge
lopen? Het is vooral de laatste oor
log, die een snijdend antwoord op deze
vraag gegeven heeft. De wetenschap
pelijke onderzoekers gaven de resul
taten van hun werk uit handen aan...
hun opdrachtgevers. Deze opdracht
gevers konden met deze resultaten
doen wat zij wilden. Een industriële
onderneming kan de uitvindingen van
zijn chemici rustig voor zich houden
en in een octrooi verwerken. Een staat
kan de uitvinding van de kernsplitsing
gebruiken, om er andere staten en vol
ken mee uit te roeien. Omdat de we
tenschapsbeoefenaar werknemer zon
der meer geworden is, heeft hij niets
meer te zeggen over de practische toe
passing van wat door hem zelf is ge
vonden. Het zijn vooral de beoefenaren
van de exacte wetenschappen, van
scheikunde en natuurkunde, die ontzet
staan over de ellende, die zij eigenlijk
zelf mede hebben ontketend.
Dat is de angst, waarover boven
werd gesproken.
VERWACHTING.
Maar er is ook verwachting.
In ons land hebben wetenschappe
lijke onderzoekers zich in de zomer van
1946 tot een Verbond verenigd. Zij
willen zich, door zich te verenigen, te
weer stellen tegen de boven omschre
ven fatale ontwikkeling. Hoor hoe zij
zelf spreken: „De ontstellend grot®
nood op geestelijk en zedelijk gebied,
het wereldtek'ort aan voedsel en de af
wezigheid van radikale methoden om
voor het beschikbare voedsel een goe
de distributie te waarborgen, de angst
psychose tengevolge van de tegen
woordige verdelgingsmiddelen (de re
sultaten van het physiek chemisch,
bacteriologisch en technisch onder
zoek!), de onevenwichtigheid tussen
de mogelijkheden om de maatschap-
pelgke welvaart op te voeren en de
sociale verwezenlijking hiervan, alles
draagt er toe bij, de wetenschappelijke
onderzoeker te laten beseffen, dat het
misdadig is zich hieromtrent niet te
bekommeren en zich als redeloos we
zen te wijden aan de taak van zijn
opdrachtgevers, ongeacht hun motie
ven; dat het misdadig is de resul
taten van zijn werk aan derden prijs
te geven, zonder controle te hebben
over de gevolgen hiervan."
De wetenschapsmensen hebben zich
dus verbonden tot één verantwoorde
lijke inspanning tot opbouw der ge
schonden wereld. Zij willen thans zelf
de richting van hun onderzoek vast
stellen; zij willen zelf hun resultaten
in handen houden en beslissen over
de wijze, waarop zij zullen worden ver
werkelijkt. Daarom eisen zij medezeg
genschap in de maatschappij: weten
schappelijk inzicht moet samengaan
met maatschappelijke verantwoorde
lijkheid. Zij zullen nationaal en inter
nationaal teamwork gaan verrichten,
constructieve, geestelijk-zedelijk ver
antwoorde arbeid.
VERANTWOORD WERKEN.
Waarom is dit alles hier meege
deeld Om te laten zien, dat de vraag
naar diepere levenswaarden, naar
vaste normen, naar een verantwoord
doel leeft, ook bij de beoefenaren der
exacte wetenschappen.
Men kan zich afvragen, of samen
werking en teamwork alleen voldoen
de zijn, om een zedelijke basis te leg
gen voor zuiver wetenschappelijk on
derzoek. Zoals op alle terreinen, zo
blijkt ook hier de vraag naar het we
zen van de mens, naar de bestemming
van de mens, naar zijn afkomst en
doel, centraal te worden.
Op de oude algemene begraafplaats
van de gemeente Diepenheim heeft
zich een ernstig geval van grafschennis
voorgedaan. Twee kinderen van 9 en
10 jaar hebben op deze begraafplaats
aan 18 graven min of meer ernstige
schade toegebracht door het omverwer
pen van grafstenen, het vernielen van
grafkettingen en het vernielen van
ruiten die in verschillende grafpalen
zijn aangebracht.