DE JEUGD-K OERIER^ ZWENDELAAR OM DE VLOOG GRATIS WERELD Cl-• r Durf fe L even TERRA INCOGNITA door J. D. VAN EXTER In Peerke's knolleniuin Hallo, Jongens en Meisjes! En onze regering betaalde het Hem was niets te dol jaag die Rheumatiek uit Uw ledematen Groot gebrek aan badpakken Horoscopen-manie België in V.J Agent sch'oot inspecteur neer Wij luisteren naar.... ABONNEERT U OP DIT BLAD FEUILLETON Oplossing Prijsraadsel Denk hier aan op straat! Prijsraadsel .J Gisteren maakten wij reeds mel ding van de huwelijkszwendelaar joban Anneveldt, een man, die door xfyn fantastische. oplichterspractU- ken de harten van vele meisjes brak en hun geld verteerde. Tijdens het onderzoek in deze zaak is ver der gebleken, dat hij In militaire dienst is geweest. Toen de politie de betrokken autoriteiten om in lichtingen vroeg, kwamen ook van die zijde zonderlinge feiten aan 't licht. J.A. was na de bevrijding als Mica-officier, d.w.s. geüniformeerde burger, naar Nederlands-Indië ver trokken met de rang van eerste lui tenant. Het hoogtepunt van z'n ver blijf aldaar is een reis om de we reld vanuit Indië per vliegtuig op 's lands kosten gemaakt. Men onderzoekt nu nog hoe hij dat gepresteerd heeft. Had hij een op dracht? Wij hebben bij onze naspeurin gen de stellige Indruk gekregen, dat de politie van het tegendeel overtuigd is. Het onderzoek wordt echter zeer be moeilijkt doordat vele papieren ver dwenen zijn en de personen, die waar schijnlijk opheldering zouden kunnen verschaffen, ondertussen reeds over ve le landen verspreid zijn. Hij heeft daar op verschillende plaatsen gewerkt o.a. bij de N.I.R.U.B., het Ned.-Ind. Rubber fonds. 18 Mei 1946 stond hij plotseling weer op Nederlandse bodem. Hij had de reis in gezelschap van enkele opperofficie- ren per vliegtuig gemaakt. Zijn papie ren schenen in orde te zijn, want in 7ijn marsorder stond vermeld, dat de kapitein J. A. naar Nederland werd overgeplaatst. A. meldde zich bij de RIMI, een technisch onderdeel van de Koninkl. Landmacht in Nederland. De R.I.M.I. wist natuurlijk van niets en had geen bericht van overplaatsing ont vangen. Die overplaatsing probeerde A. te verklaren met een verhaaltje over ziekteverlof. Het klonk niet erg over tuigend en ook zijn bevordering tot kapitein welke niemand bekerid was wekte bevreemding, zodat er een te legram naar Indië ging om nadere in lichtingen. J. A. werd maar zolang naar huis gezonden „om op verhaal te ko men", omdat niemand eigenlijk wist wat er met hem moest gebeuren. Zijn salaris kreeg hij doorbetaald. Geruime tijd daarna kwam uit Indië antwoord. Daarin werd wel ge sproken over de kapitein J. A., maar van een ziekteverlof was niets be kend. In Augustus 1946 werd hij ont slagen uit de militaire dienst. Verde re naspeuringen werden tenslotte stopgezet, want niemand kon de waarheid ontdekken in de warwinkel van zoekgeraakte papieren, onbegrij pelijke telegrammen en A.'s onge breidelde fantasie. De uniform „deed" het meer. Ondertussen had J. A. ongenoegen met zijn vrouw gekregen. Hij liet haar in de steek en dook in Februari 1947 in België np. Via de Amerikaanse con sul te Antwerpen probeerde hij naar Amerika te emigreren. De consul maak te hem echter duidelijk, dat zijn kans zeer klein was. Iemand schijnt hem echter „in vertrouwen" verteld te heb ben, dat er toch nog wel een mogelijk heid zou zijn als hij maar een uniform aantrok. Een troepenschip zou dan het aangewezen middel van vervoer zijn. De res.-eerste luitenant J. A. als Nica- officier op onbegrijpelijke wijze tot kapitein bevorderd, trok weer het uni form van het Kon. Ned. Ind. Leger aan met de drie sterren en reisde naar Parijs, waar hij zich presenteerde bij de militaire attaché op de Nederlandse ambassade. Een tactische fout. Hij beging de tactische fout daar on geschoren te verschijnen, want men kon zich een officier die voor de regering naar Amerika reist op de Nederlandse ambassade te Parijs alleen „clean shaven" voorstellen. Een verwaarloosd uiterlijk verwekt direct een zeker wantrouwen. Er werden dus vragen gesteld. Zijn mouvement-order werd on der de loupe genomen en bïëek ver valst te zijn. Ook kwam vast te staan, dat hij niet gerechtigd was het uniform van kapitein te dragen. Voorzichtig werd hij aan het lijntje gehouden en ondertussen vroeg men Den Haag naar zijn antecedenten. Met de ge vraagde inlichtingen verschenen spoe dig enkele marechaussees, die de pseudo-kapitein in zijn kraag grepen en naar Nederland overbrachten, al waar hij toch weer op vrije voeten ge steld werd, nadat een procesverbaal was opgemaakt. Dit is het „geüniformeerde" deel van zijn „carrière". Het is 'aan te nemen, dat bij het komende proces ook deze, nog niet berechte misdragingen ter sprake zullen komen. Ontdoe Uzelf van die slopende kwaal. Neem regelmatig Kruschen Salts iedere morgen in Uw eerste kopje thee en ge voelt U al gauw een heel an der mens. Dat doet de wetenschappe lijke samenstelling van Kx-uschen zes minerale zouten. Die wekken de bloedzuiverende organen weer op tot jeugdig krachtige werking. Ook Uw organen hebben die opwekking nodig. Waarom zoudt ge ze die dan niet ge ven, met Kruschen Salts onder Uw bereik en met het vooruitzicht weer helemaal de oude te worden, fief en fit en tot het verzetten van bergen in staat" Kruschen Salts woi-dt over de hele wereld verkocht. Vraag Kruschen Salts bij Uw Apotheker of Drogist. (Ingezonden Mededeling) D« voorziening van behoorlijke zwemkleding; blijft nog steeds zorg wekkend. In 1947 slaagde de be drijfsorganisatie er in 8000 stuks zwemkleding voor kinderen ter be schikking te stellen. Dat was slechts een druppel op een gloeiende plaat. Onlangs is getracht het Rijksbu reau voor textiel van de noodzake lijkheid te overtuigen om voor de aanvang van het zwemseizoen 1948 tenminste 20.000 badpakken te doen aanmaken voor de zweminrichtingen. Een extra toewijzing garens kon voor dit doel aan de fabrikanten van badpakken echter niet worden ver strekt. Een verzoek om een eventuele ver strekking geheel punten-vrij aan de zweminrichtingen te doen geschieden, werd eveneens afgewezen. De bedrijfsorganisatie heeft tegen een en ander geprotesteerd. In de „Nieuwe Gids" lezen wij: .Een verschijnsel dat zich in de Franstalige pers van ons land meer en meer uitbreidt, is het pu bliceren van een dagelijkse horos coop. In trein en tram kan men dikwijls vaststellen, dat de lezers van sommige bladen eerst en voor al hun horoscoop nagaan, blijkbaar om hun gedragingen van die dag te richten naar de aanwijzingen hiervan. Niemand zal weten hoeveel dwaasheden er iedere dag. aan deze manie zijn toe te schrijven.' Het volstaat de voorspellingen die de diverse bladen hun lezers opdissen naast elkaar te leggen om vast te stellen dat het ene blad precies het tegenovergestelde voorspiegelt als het andere. Bij een jacht op een inbreker te Brussel klonk plotseling een schot, waarop- inspecteur Leroy, die de dei- ding van de jacht had, in de buik ge troffen neei-viel. Nadat de agenten naderbij waren gesneld, bleek, dat de inspecteur niet zoals men eerst had gedacht, door de inbreker was neergeschoten, doch dat één zijner agenten, door de duisternis misleid, op zijn chef had gevuurd. De inbreker wist te ontkomen. HILVERSUM 1, Mi m geeft Nieuws om 7, 1, 7, en 10,80 uur. KRO: 8,15 Pluk de dag 8,09 Ochtendconcert NCRV: 10,15 Mor gendienst KRO: Zonnebloem. 11,08 Pisno NCRV: 1,00 Amati 11,00 De 12,31 Dansorkest Trio 2,40 Voor de vrouw 1,15 Kamer- orkest 4.00 Bijbellezing 5,06 Radio Jeugdjournaal 5,30 Moderne Franse lied 6,30 Ned. Strijdkrachten 7,15 NCRV- kwartet 8,15 In de Puszta 8,30 Fa- mllle-cometitle. 9,50 Met band en plaat 10.45 Avondoverdenking ll.oo Cello recital 11,30 Slotaccoord HILVERSUM II, 415 m„ geeft Nieuws om 7, 8, 1, 6, I en 11 uur. AVRO: 7.30 Ochtendrhythme. 8,15 Gramofoonplaten 8,42 Beethoven »,15 Morgenwijding 9,35 Arbeidsvitaminen 11,00 Vrouwen in de omroep 11,20 Gramofoonmuziek 12,00 Les gars de Paris 12,38 Frans ope rette-concert 1,15 Plerre Pallg met koor 2,00 Voor de vrouw 2.20 Solistencon cert 3,00 Voor zieken en gezonden 4.05 Reprises5.00 Avro-kaleidoscoop 5,30 Jeugdensémble 8.15 Sportpraatje -- 6,3i) The Skymasters 7,05 Tom Poes 7,30 Radio Volksmuziekschool 8,15 Om- roep-orkest 9.15 Hoorspel 10.15 On der Hollandse vlag 11,15 Gramofoon platen. 115. En om Wetsna-el te tonen, dat ze niét bang zijn, rennen de hondjes de trap op. „Waar zullen we toch uitkomen?" blaft Pom. „Ik weet het heus niet", antwoordt Pim. „Het is hjér overal even donker". „Voorzichtig, voorzichtig", roept Wet- inavel eensklaps en laat van schi-k het glimwormpje uit zijn bek vallen. Maar het is al te laat. Met een vre selijke bons stoot Pim zijn kop tegen dé zolder. 116. De trap loopt zo maar in de zoldering over. „Wat is dat voor non sens?" bromt Pim, terwijl hij met 'n pijnlijk gezicht de buil op zijn kop be tast. Nu de glimwormpjes ook nader bij zijn gekomen zien ze, dat het een luik is, waar Pim met zijn kop tegenaan is gebonsd. Ze proberen of het luik opengaat en tot hun verbazing lukt 't ook nog. Als ze rondkijken, zien ze dat zij in een groot somber vertrek terecht zijn gekomen. Het lijkt wel een soort kelder. Door HILLFGONDA VAN REENEN Zij was een prima model; haar spie ren zo sterk, haar geest zo levendig, baar besluit zo onwankelbaar. Downing stelde haar op de proef. En toen, voordurend spottend, dacht hij eraan, dat hij blasé mensen het -ware, het onvervalste zou laten zien. Als hij haar gebood een zekere pose aan te nemen, gelukte het nooit. Hij moest de strijdlustige en de droomster in haar wekken en haar toeroepen: v.Blijf zó staan!" voor dat het naar zijn zin was. Hij was van plan een serie schil derijen van haar te pnaken. Als zij ge- exposeerd werden, zouden de andere schilders haar ook als model willen hebben. Hij kénde hen! Hij vertelde haar van het fuifje. „Vandaag over een week geef ik 'n fuifje om je voor te stellen aan het meisje wier portret je zo interes seert. En pok aan nog een paar ande re mensen. Om negen uur". Zij zei als alle vrouwen: „Ik heb niets om aan te trekken". Hij glimlachte. „Je hebt twee en zeventig gulden verdiend. Geef ze ver standig uit". „Nee, dat geld moet ik bedaren". „Waarvoor? Heb je In ij niét verteld voor je opvoeding, voor overgang naar een andere omgeving? En bestaat er voor jou wel een betere opvoeding dan je eerste zijden lingerie en zo'n aax-dig toiletje, dat je voor een zacht prijsje op de Shaftesbury krijgen kunt, als je zegt, dat je voor mij poseert. Ik behoef je mijn kaartje maar mee ts geven". „Meent dat? En wilt u dat doen?" ..Zeker". Toen wendde hij zich van het grote doek op de ezel naar een vel teken papier, geprikt op -een andere ezel. „Ik ga een nieuwe schets van je ma ken. Ik wil meer dan één schets heb ben om Hun de volgende week te la ten zien". Hij maakte de schets in tien mi nuten. „Ga naar boven en sla de rode man tel om, die in het kamertje hangt". Hij schetste haar met de rode man tel. CoDvriibt R.D.P. EEN VRESELIJKE SLAG ONTBRANDT TUSSEN DE BINNENDRINGENDE VUAND [MICBOBEN EN DE STOOTTROEPEN [WITJE BLOEDLICHAAMPJES]. hé Eén speciaal wapen tegen die nekkramp-bacillen daar... hiermee maai je neer als witjes. geef ze van katoen mannen -t- DE INJECTIE VAN DE DOKTER. HELPT DE STOOTTROEPEN EEN HANDJE. Je kunt niet altijd met je geld doen wat je van plan was. Als de mensen wisten, dat je geld had, kwamen ze altijd op je af. Die eerste week, toen de mensen hoorden, dat zij voor een schilder poseerde. „Hemel", vertelde Linda tegen iedereen, die het horen wilde, „als een meisje een beetj„ han dig is, kan zij een heerlijke tijd heb- hen. Hij neemt je dikwijls mee uit lunchen of dineren". De eerste week stierf het jongfcta kind van de Gladstones en mrs. Glad- stone zeurde zo vreselijk over bloe men bij de begrafenis. „Witte rozen, Dolly", snikte ze, „witte bloemen voor kinderen". En op Zaterdag had Linda geen geld voor de huur. „Als je verstandig bent", riep Linda verbitterd uit, „ga -je ergens heen, waar wij je niet vinden kunnen om je geld af te troggelen". „Verhuizen kost geld". „Maar je hebt toch geld, of zou het moeten hebben", zei ze zacht, Dolly van ter zijde aankijkend. „Bovendienzei Dolly. Zij zouden toch niet begrijpeen, dat zij het niet over haar hart verkrijgen kon, die geliefde hoge kamers juist nu te verlaten. Maar die tijd zou wel ko men, ongetwijfeld. Maar inmiddels kon zij er tevreden zijn, haar geld spa rend en wachtend op die tijd. Toen zij op de Shaftesbury Avenue geweest was, bij Devinite, een zaak aie Ward Downing haar aanbevolen had en waar men haar op de tover - naam van de bekende schilder van top tot teen in het nieuw gestoken had, had zij niets meer over. Geen cent meer. Zij had niets dan het geld, dat. zij met naaiwerk verdiend had en dat was niet veel. Maar zij was een nieuw leven be gonnen. Carrol had een verontschuldiging gezocht om boven te komen. „Mag ik ie bloemen eens zien, Dolly?" „Nee". Toen zij met haar werk klaar was later dan gewoonlijk zette zij zich bij het open raam hoog boven de ..or- sige straat; zij deed het licht uit en zat onder de sterren, uitkijkend over het netwerk van daken en schoorste nen, zich afvragend naar welke kant zij haar blikken richten moest, noord, zuid, oost of west. (Wordt vervolgd.) Waarom nu juist het huisje, dat jullie hier afgebeeld ziet, „In Peerke's knollentuin" genoemd wordt, zal wel niemand beter we ten dan Peer zelf, die er woont en het jaren geleden die naam gaf. Heel het dorp kent zijn geschiedenis. Maar om dat jullie niet allemaal bij Peer in de buurt woont, zal ik je het verhaal vertellen. Peer was een arme steenhouwer, al van zijn vroegste jeugd af. Hij herinnerde zich tenminste nift, ooit iets anders gedaan te hebben dan hét zware houweel hanteren in de diepe steengroeven vanaf 't ogenblik dat hij de schoolbanken verliet. Neen. leuk vond Peer dat helemaal niet: bij hittte en koude, regen en zonneschijn steeds de hamer te moeten zwaaien voor een karig loon. Zijn humeur liet dan ook dikwijls veel te wensen over. Vooral als hij in het voorjaar voor dag en dauw naar zijn werk trok, de vers geploegde akkers langs, waar hij de boerenarbeiders met wijde arm zwaai het zaad zag uitstrooien. Hoe heel anders dan zijn eigen sombere bestaan leek hem dit leven, waarnaar hij van zijn jongenstijd al zo verlangd had; zo Vrij, zo vol afwisseling. Maar zijn hele voorgeslacht had in die die pe steengroeven de kost moeten ver dienen. Zo kwam het dat Peer's vader het als de meest natuurlijke zaak ter wereld beschouwde dat zijn zoon het zelfde beroep zou kiezen. Zuchtend onderging hij dan ook zijn lot. Jaar in jaar uit zwoegde hij in de groeve. Peer dreigde oud te worden voor zijn tijd! Op een goede dag kwam er echter verandering. De baas kwam zelf vertellen dat ze aan een nieuw aan te leggen weg moesten meehel pen. De bodem was rotsachtig; het zou dus niet meevallen. Maar het werd goed betaald. Dat alleen deed de mannen met plezier aan de slag gaan. Goed drie weken warei zij bezig toen de laatste dag aanbrak Het werk was vlot gegaan. De eerste ploegen vertrokken al. {'eer hoorde bij de laat ste. Juist wilde hij zijn gereedschap bijeenzoeken, toen hij aan de kant van de weg een roestig ijzeren kistje zag liggen, dat waarschijnlijk bij het gra ven vrij gekomen was. Nieuwsgierig pakte hij het op Het was loodzwaar en toen hij het schudde, kon hij de inhoud horen rinkelen. Peer begfeep opeens dat dit een schat moest zijn, door deze of gene misschien wel in voorbije oorlogsjaren, in de grond ge stopt. Maar waar moest hij ermee blijven? Zagen de anderen het, dan gaf het vast ruzie. Maar waarheen? Waarheen, dat niemand het zou vin den: Veel tijd tot nadenken was er rriet. Vlak bij had Peer een alleraar digst buitenhuisje ontdekt, dat naar het scheen onbewoond was en waar naar hij juist deze morgen nog met plezier had staan kijken, zo'n leuk gevalletje vond hij het. Zonder zich te bedenken liet hij zich langs de hel ling naar beneden glijden tot bij het huisje en snelde er heen met zijn schat. Toen hij de klink oplichtte ging de dubbele deur vanzelf open. Het hele huisje. ongesloten als het was, scheen Peer te verwelkomen. Ijlings schoof hij het kistje in een donker hoekje en nog juist op tijd sloot hij zich weer bij zijn makkers aan om te ver- i trekken. Maar diezelfde avond keer de hij weer terug om zijn buit te ha len Als eerlijk mens ging Peer met zijr, vondst naar de burgemeester, en bij opening bleek het kistje een lin nen zakje met goudstukken te bevat ten en een brief, waarin stond dat de vinder de helft mocht houden, terwijl de rest naar een bepaald adres ge bracht moest worden. Je bent nu zeker wel in je knol lentuin, Peer? Wat ga je met dat for tuintje doen?" vroeg de burgervader nieuwsgierig. „Is dat huisje bij de nieuwe weg, u weet wel met die rode pannen on der het rieten^ dak, te koop? Het staat op het ogenblik leeg". „Dat zou ik menen, ja". „Dan ga ik daar op af". De volgende morgen stapte Peer met zijn kistje onder de arm als een koning naar de eigenaar van 't huis je. De koop was spoedig gesloten. En nu begrijpen jullie zeker wel, waar om hij het noemde: „In Peerke's knollentuin?" 32, De oplossing van het vorige prijs raadsel was: Oost-West-Thuis-Best. De prijzen werden deze week ge wonnen door: Rietje Tromp, Meerstraat Beverwijk. Tineke Alexander, Kaeperstraat 7 II, Amsterdam-Z. Elly Hoytink, Maclaine Pont straat 4, Alkmaar. Kees de Wit, Kaasmarkt 4, Hoorn. Dinie Dros, den Burg, Texel. Aan deze kinderen zullen de boe ken worden toegezonden. Bij al je rijden, al je lopen. Je ogen en je oren open Verschillende kinderen verzochten mij om een Kruiswoordpuzzle. Ik zal er mijn best voor doen, maar jullie moeten nog eventjes ge duld hebben. Deze keer kunnen jullie proberen om verborgen vogelnamen te vin den in de onderstaande zinnen: Vandaag kan Arie niet op de fiets naar school. Ik brei geregeld aan een wollen das voor mijn broertje. Kijk eens hoe mooi Eva armbandjes kan maken. Vader zegt dat het nieuWe tuinhek sterker is dan het vorige. Jan wil nooit meespelen als de jongens gaan voetballen. In de vacantie gaan wij ook een dagje naar Amsterdam. De boer zegt, dat de onweers bui langzaam nadert. De oplossingen moeten vóór Maandag 18 Febr. gezonden wor den naar het bureau van deze courant en vergeten jullie ook niet op de adreszijde te vermel den dat het voor de Jeugd- Koerier bestemd Is. Onder de jongens én meisjes die goede oplossingen inzenden, wor den weer boeken verloot. Alle maal dua maar waar aan da slag! Wat ontving ik weer een grote stapel post van jullie! Ik zal maar eens vlug beginnen met het beantwoorden van al die gezellige briefjes. Willie Lomans, dank je wel voor de sigarenbandjes. Ik heb alleen gewone Hollandse postzegels. Heb je daar wat aan? Ellie Brandsma, jammer dat je broertje die ruit stuk gooide. Het zal hem spijten, denk lk. EUy de Koning. moo:e kleurige bandjes heb Je gezonden. Hartelijk dank, EUy. Adriana Ver hoef, kijk nu is het. in orde Je naam staat er bij. All Pieters, bedankt voor de mooie tekeningen. Nu krijg je van tante Iet steeds antwoord. Tony Bok, ik weet niet of Oom Wim Je lucifersmerken heeft ontvangen. Jammer dat Je geen antwoord kreeg. Irma Walboom, wat knap speel jij al mandoline. Wil Je nog eens over Huisduinen schrijven als Je daar gespeeld hebt? Marina Waterman, ik ben blij dat Je vader weer thuis is. Beterschap! Maak Voortaan eerst maar je sommen, meisje. Trünie Waterman, Ik hoop dat er nu geen ongelukken meer gebeuren bij jullie M. S. Rougoor, hoe is Je voornaam? Gezellig dat jij voortaan ook mee gaat doen. Aardig van je om mij die band jes te zenden Dank je wel Adrie Raadgers, doe Je nu weer geregeld met olis mee? B. de wit, Bedankt voor de mooie tekening. Ik was er blij mee. Kees de Vries, Bedankt voor de sigarenbandjes. Je gaat al netjes schrijven, Kees. Keb Je al veel gespaard? Tinie den Broeder, ik heb alleen Hollandse postzegels. Is dat ook goed? Sigarenbandjes zal ik je sturen. Gretha Wage- maker, alle postzegels zijn welkom. De gewone Hollandse zijn voor zieken, Gretha. Annelies Bok, Ja, de kinderen In Enkhulzen krijgen ook een Jeugd Koerier Jij wordt nog bedankt voor de sigarenbandjes, Annelies. Tom Poes, ik zal eens onderzoeken waar Je boek blijft Het spijt mij cfcit je het nog niet ontvangen hebt. Anneke Levering, de sigarenbandjes heb ik Je toegezonden, hooiMarijke de Kloe, hartelijk dank voor de sigarenbandjes. Het is een Russisch lucifersmerk. Marijke. Ik heb alleen maar gewone Hollandse post zegels. Jack van Dam, hartelijk welkoml Doe je nu geregeld mee? Ata lanta, Hoor ik nog eens was meer van Je? Rietje de Bruin, fijn, dat je nu weer mee gaat doen. Ik reken weer op Je, Rietje! Jantje Leydeckers, je op lossing was goed hpor! Martin van Straaten, ook jij hartelijk welkom bij ons! Menny Kramer, lk zal je sigarenbandjes sturen. Adinda, wat een prachtige schuilnaam! De tekeningen voor een wedstrijd moet je zelf beden- ken Ook aan Jou zal lk sigarenbandjes sturen. Lize Vos, wat zou lk graag eens een kijkje ln Jullie grote tuin nemen. Er staat Je dus een prettige va cantie te wachten. Dlnie Dros, bedankt voor de sigarenbandjes. Ja, de op lossing was goed Dlnie. Alle en Hans Klewlet, Jullie werken dus altijd gere geld mee Fijn is dat. Het duurt nog een hele pooi voor lk Jarig ben. Nel van Eg mond Hartelijk welkom ln de Jeugd-Koerier en bedankt voor de sigaren bandjes en postzegels. Corrle Bruin, wat heb JU ons erg verwend met post zegels. HartelUk dank, Corrle. Ik ben er bHJ mee. Nellie v d Vis, natuurHJk ben JU ook hartelUk welkom. Bedankt voor de postzegels. stlen Beuken kamp, tUna alle kinderen sturen goede oplossingen en we moeten eerlUk om de prijzen loten. Blijf maar goed mee doen, Stlen. JU wint ook nog wel eens een boek HartelUk dank voor de sigarenbandjes. Annle Verhage welkom ln de Jeugd-Koerler. Schrijf maar vaak Ik zal Je briefjes steeds beantwoorden Nico Ridder, Wat akelig dat Je ln bed moet blüven. Hoe gaat hat nu met' Je hard, N!co? Tineke Alexander, lk vind het leuk om ook een nichtje in Am sterdam te hebben. Mag je nu al weer naar school, Tineke? Bas van DUk Je moet eens Elzenkatjes gaan plukken. Wanneer je ze ln de warme kamer «et, natuurlUk ln een vaas die goed met water is gevuld, zul Je eens zien hoe spoedig de korte propjes tot mooie, lange slingertjes uitgroeien. Tussen de brieven votd in een stukje van een aardig geschreven ver haal, waar boven atond: „Wat er gebeurde op het bankje achteraan." Het vervolg kon ik nergens vinden. Van wie ie dat» Tot de volgende week! Deg allemaal! TAKTE IET.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1948 | | pagina 3