Europa's modernste stad
PU 2VVACTE fCHAPWW
3
In y/gggg
VAN NELLE
Wat er van de Volkswagen-illusie
overbleef
Van Alles Wat
Défilé in Nieuwediep
Reshevsky is tevreden
Weet U, dat
Durf ie L
even
ligt in het hartje van Duitsland
Het was toch mooi
Kleuren werken op de maag
door Jan Dirk van Exter
Stieren, pas op!
Wij
luisteren
naar....
Mis Gezel I
Schoenen kunnen van de bon
Een dure oorvijg
VAN /sJAgü
FEUILLETON
EN NU
EEN KOPJE WT
(Van-onze reizende redacteur)
Het was toch mooi, zegt de jonge
man, die nu een kleurloos bestaan
leidt als aankomend kantoorbedien
de, maar in vertrouwde kring nog
graag spreekt over de dagen, waar
in hij een klein Hitlerjeugdleider-
tje was. Het was toch mooi, zegt
ook de huismeester van de uiteen
gevallen familie Krupp von Bohlen
und Halbach, als hij mij villa „Ha
gel" laat zien en onderwijl vertelt,
dat hij hier regeerde over 22 ge-
uniformeerde dienstmeisjes en 14
knechten van 's ochtends aeven tot
middernacht, dat hij hier de keizer
en de kroonprins, Hitier en Goe-
ring en vele, vele hooggeplaatste
buitenlanders heeft zien in- en uit
gaan.
Het was toch mooi, is ook de opmer
king van de gewezen kapitein van het
eens zo roemrijke keizerlijke en ko
ninklijke leger van de Oostenrijks-Hon
gaarse monarchie, die nu een opzich
tersbaantje heeft bij het Volkswagen-
werk, de grote autofabriek te Wolfs
burg.
Al deze mensen hebben hun illusies
verloren; alle Duitsers hebben al hun
illusies verloren en die van het volks
wagentje is wel een van de tastbaarste.
Hitiers vakbond, het Deutsche Arbeits-
front, moest indertijd bewijzen de be
langen der harde werkers beter te be
hartigen dan de vroegere organisaties
en beloofde toen aan elkeen, die ge-'
durende een paar jaar vijf mark van
zijn weekloon opzij zou leggen, een
auto'tje. Het denkbeeld sloeg in; te
zamen brachten de spaarders 275 mil-
lioen mark bijeen.
Ondertussen begon men met de
bouw van de fabriek, die de beloofde
volkswagens zou vervaardigen. Er
werd 250 millioen mark aan ten kos-
In Amerika heeft een grote lucht
vaartmaatschappij onlangs een onder
zoek ingesteld naar de invloed van be
paalde kleuren op de luchtreiziger.
Daarbij bleek dat het merendeel van de
passagiers, die in een bruin of fel geel
gekleurde cabine vlogen een onaange
naam gevoel in de maag kreeg. Zij, die
in een blauwe of lichtgroene cabine
plaats namen, voelden zich tijdens de
vlucht kiplekker.
Dat dit verschijnsel in Nederland
reeds lang bekend was, blijkt uit het
feit dat de KLM-interieurs sinds jaren
in een rustige blauwe tint zijn uitge
voerd.
te gelegd. Zij verrees in de gemeente
Wolfsburg „op een aardappelveldje"
aan het Middellandkanaal, een een
zame plek ten Oosten van Brunswijk:
een front van duizend meter breedte,
vijftig indrukwekkende zuilen, zes
verdiepingen hoog en daarachter vier
enorme hallen, driehonderd meter
diep. De machines kwamen en het
werk begon. Men zou 40 auto's per
minuut gaan maken!
En terstond zou men aan de bouw
van een tweede fabriek met dezelfde
capaciteit beginnen. Daar is men echter
nooit aan toe gekomen, want toen de
eerste fabriek goed en wel gereed was
schreef men Augustus 1939 en 't Ober-
kommando der Wehrmacht vorderde de
hele productie voor het leger. Geen der
spaarders heeft ooit zijn volkswagentje
ontvangen.
TOCH DRAAIT MEN WEER
Nu draait de voor een groot deel ver
nielde fabriek weer: 1100 wagens per
maand, welk aantal nog dit jaar zal
worden opgevoerd tot 2500. Eén-derde
voor het Britse leger, één-derde voor
de export (tot dusver alleen naar Ne
derland) en één-derde voor de binnen
landse markt. Een normaal bedrijf,
eigendom van het in liquidatie ver
kerende D.A.F., onder leiding van een
Duitse beheerder, vermoedelijk be
stemd om staatseigendom te worden.
Achter de pompeuze fagade gaan
geen illusies meer schuil. De glans is
er af; zij is ook verdwenen van de stad,
die voor de arbeiders van het Volks-
wagenwerk werd opgetrokken aan de
overzijde van 't kanaal. Zij zou 150.000
inwoners tellen, maar zover is het niet
gekomen. Toch is zij nog altijd de mo
dernste stad in Europa zou men die
zoeken in het hart van Duitsland?
doelmatig aangelegd, onbeschadigd, ge
heel centraal verwarmd van één punt
uit, maar overbevolkt als elke andere
en daardoor ook al geen ideale woon
plaats meer.
De arbeiders, die hier wonen en wer
ken, zijn even somber gestemd als die
in andere Duitse streken, even slecht
gekleed, evenzeer is hun ziel gekwetst
door de niet te verwerken nederlaag.
Ook zij hebben geen illusies,, hun werk
draagt niet meer bij tot de glorie van
wie of wat dan ook, of het moest de
schamele deviezenpot zijn.
Illusies.
Overal zal men er tevergeefs naar
zoeken in Duitsland. Omlaaggetuimeld
van de hoogste toppen der wapenroem
in de poel van ellende en knechting
als zij zijn, hebben zij. niets meer om
warm voor te lopen.
Hun gerechte straf, zegt u wellicht.
Ja, maar ook een gevaar voor Euro
pa, want een rijpe voedingsbodem voor
nihilistische en andere gevaarlijke stro
mingen!
(Nadruk verboden)
Ceorrlftit H D.P.
De Chef, die vast besloten is om zijn
leven te verbeteren, zit nog steeds
zwaar te piekeren, hoe hij de twee
jongelui zoi\ kunnen helpen. Maar
voor hij tot „ingrijpen", zoals hij het
zelf noemt, kan overgaan moet hij
toch eerst betrouwbare informaties
hebben.
En wie zou die beter kunnen ver
schaffen dan de Lange, die het aar
dige dienstmeisje van de heer Grijp-
stuiver nog wel eens ontmoet?
„Dus je hebt me goed begrepen hè",
zegt de Chef nog eens ten overvloede.
Je probeert alle inlichtingen van
Kitty los te krijgen, maardenk
er om, dat je omzichtig te werk gaat.
Ze mag niet in de gaten krijgen, wat
het werkelijke doèl van je bezoek is".
„Laat dat maar aan mij over",
antwoordt de Lange zelfbewust. „U
krijgt straks een rapportje thuis om
te zoenen!" En met deze woorden
rent hij de kamer uit. „Een wonder
van een bediende", mompelt de Chef
terwijl hij de Lange nakijkt.
Ja, de Lange heeft met topsnelheid
de böngalow verlaten en is nu op
weg naar de villa van de heer Grijp-
stuiver,, die overigens vlakbij is. Kitty
is in de tuin. Ze is druk bezig om
het wasgoed aan de lijn te hangen.
„Ha, die Kitty", roept de Lange vro
lijk, terwijl hij de tuin instapt. Te
genover Kitty behoeft hij de houding
van waardige huisbediende niet vol
te houden. Kitty houdt van een grapje.
„Wat kom je doen Frederik", vraagt
Kitty.
„Ach, eh, zou je me misschien aan
een kurketrekker kunnen helpen?"
vraagt de Lange, die niet zo gauw
iets anders weet te verzinnen.
„Natuurlijk! Een grote of een klei
ne?"
„Ach, een gewone kurketrekker hè,
gewoonzoiets als deze hier in
mijn zakmes". Kitty schatert het uit.
„Jij bent me d'r eentjedie Fre
derik vertel ons eens, waarom je
werkelijk hier komt".
Als de lange na een uurtje weer
in de bungalow arriveert, zit de Chef
al vol ongeduld op zijn bediende te
wachten.
„En?" vraagt hij vol verwachting.
„Ik weet genoeg Chef", glundert de
Lénge, „EnU kunt er zeker van
zijn, dat Kitty niet heeft gemerkt,
wat het werkelijke doel van mijn be
zoek was".
„Nee, dat zie ik", zegt de Chef
terwijl er een ironisch glimlachje om
zijn lippen speelt.
155. „We moeten een list beden
ken", zegt Wetsnavel eindelijk, als ze
alle vier lang en diep nagedacht heb
ben. „Een list, waardoor iedereen met
ons meekomt. Maar hoe? Weten jullie
niets?"
Firn, Pam en Pom geven geen ant
woord. De rimpels in hun voorhoofd
tonen echter, dat ze heel diep naden
ken.
Dan springt Pam eensklaps op. „Ik
weet iets", juicht hij.
„Nu blaf maar eens op", bromt Pim.
„Ik ben benieuwd, wat dat wel zijn
mag".
156. Dat is nu niet aardig van Pim.
ram heeft toch al heel wat goede din
gen in dit verhaal gezegd. Maar ja....
als men hem niet gelooft! Dat kan hij
toch heus niet helpen. Pam trekt er
zich gelukkig niet veel van aan. "Kijk",
begint hij, „als die lui ons niet durven
helpen en niet willenmeegaan, dan
moeten wij een middeltje vinden, dat
ze wèl meegaan".
„Ja, ja en wat is dat dan?" roepen
de anderen ongeduldig. „Luister", zegt
Pam. „Als we...." Verder kan ik het
helaas niet verstaan, want Pam be
gint zó zacht te praten; Maar aan de
gezichten van Pim en Pom zie ik wel,
dat het iets goeds is.
Ali Gomes, een slanke 23-jarige
Venezolaan stapte op 1 Maart op
Schiphol uit de K.L.M.-Constella-
tion. Onder zijn arm drcreg hij non
chalant 2 zwaarden, hetgeen min of
meer verklaard wordt door zijn
beroep: stierenvechter. Het lag
echter niet in de bedoeling van de
gevierde toreador om de Holland
se stieren met spies en rode lap te
belagen. Reeds de volgende dag
stapte hij weer in het' K.L.M.-toe-
stel naar Madrid waar hij, na in
zijn vaderland reeds 200 stieren
oen vroegtijdig einde bezorgd te
hebben, gedurende 2 jaren het
leven der Spaanse stieren zuur
hoopt te maken.
ZATERDAG 6 MAART
HILVERSUM I, 301
m. Nieuwsberichten
om 7, 8, 7. 8 en 11
uur. KRO: 7,30
Morgengebed 7,45
Gramofoonplaten
8,15 Pluk de dag
00 Voor de vrouw
9,05 Ochtendconcert 10,00 .Klein, klein
kleutertje 10,15 .Kamermuziek Russische
comp. 11,00 De Zonnebloem 11,45 So
nate 12,03 Willy Francois 12,30 Weer-
overzicht 12,33 Het orkest zonder naam
12,55 Zonnewijzer 1,00 Nederlandse
Strijdkrachten 1,30 Vervolg Het orkest
zonder naam 1,50 Film en toneel 2,10
Gramofoonplaten 2,20 Engelse les 2,40
Vaudeville-orkest 3,15 Concert der jon
geren 4,00 Klanken uit de nieuwe we
reld 4,20 Zedenverwildering 4,30
De schoonheid van het Gregoriaans
5.00 De Wigwam 6,00 Duo Schutte en
De Raaff 6,15 Journalistiek weekover
zicht 6,30 Ned. Strijdkrachten 7,15
Uitzending Nederlanders in Duitsland
7,30 Gramofoonplaten 7,50 Banden die
binden 8,05 De gewone man 8,12 Wie
weet hoe deze plaat heet? 8,30 Licht
baken 9,00 Negen heit de klok 10,15
Omroeporkest 10;37 Actualiteiten 10,45
Avondgebed 11,25 Avondconcert
HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur. VARA: 7,15
Gramofoonplaten 8,18 Lichte morgen
klanken 9,30 Waterstanden 9,35 De-
bussy (gr.pl) VPRO: 10,00 Mórgenwij.
ding 10,20 Radiofeuilleton10.35 Recht
tot het hart 11,00 Uitzending continu
bedrijven 12,00 Hans Kahn's ensemble
12,30 Weerpraatje 12,33 Johan Jong
(orgel) 1,15 Kalender 1,20 The Ram-
blers 1,50 Gramofoonplaten 2,00 Het
Nederlands lied 2,15 Harmonie-orkesten
3,00 Gronden In handen der gemeen
schap 3,15 Gramofoonplaten 4,00 Es
peranto en de jeugd 4,15 Amateurs
4,45 Artistieke staalkaart 5,00 Het N V V
spreekt een woordje mee 5,10 Radio
Philharmonisch orkest 6,15 Sportpraatje
6,30 Om en nabij de twintig 7,30 Clara
Haskli (piano) VPRO: 7,45 Het probleem
der Russische kerk VARA: 8,15 Dingen
van de dag 8,15 Vindabona Sehrammel'n
8,45 De zang van de maand 9,15 De
documenten-oorlog 9,30 In de balzaal
10,00 De vrouw in de mist 10,30 Dolf v.
d. Linden en zijn Metropole-orkest
11,15 Gramofoonplaten11,45 Om het
Wereldkampioenschap Schaken
Cachets (Mijnhardtjes)
Bij kou, griep en pijn, zullen zij Uw
snelle helpers zijn. Doos 6 st. 30 ct.
JJE HAVEN Nieuwe
diep, sinds Bestevaer
Michiel Hollands Marine
basis. De oorlog dééd
verwoede aanslagen op
deze stad, sloeg er dui
zenden stenen en duizen
den harten tot gruizels
en de toekomst van de
goede stad aan het Mars
diep scheen er zeer som
ber uit te zien. Als de
Marine niet terugkeerde
zou deze eens zo welva
rende plaats vervallen
tot een ville morte, ver
keren in een dode stad.
Gelukkig voor haar
werd de jarenlang ge-,
koesterde verwachting
vervuld en thans is zij
weer marinestad in opti-
irva forma,
Het prachtige weer
deed j.1. Zondag heel de
stad uitlopen voor de
traditionele wandeling
langs zeedijk en haven.
Het was er druk gelijk in
dc Kalverstraat. Voetje
voor voetje schuifelde
men voort en men ge
noot weer van wat het
oog aanschouwde. Voor
de eerste maal sinds de
bevrijding een volle ha
ven.
Daar lagen ze: Hr. Ms.
flottiljeleider Jacob van
Heemskerk, Hr. Ms. mij-
nenlegger Medusa, de
reddingboot Dorus Rij
kers, Hr. Ms. wachtschip
Neptunus (ex-pantser
schip Heemskerk), Hr.
Ms. torpedobootjager
Kortenaar, de zeesleper
Noord-Holland, een be-
tonningsvaartuig, botters
m kotters, een vijftal
m ijnenvegers en het gro
te grijze werkschip der
Kon. Marine Hr. Ms.
Vulkaan (ex Bea'chy
Head en vaarder over
alle wereldzeeën). Een
respectabele vloot.
Geen tastbaarder be
wijs van de terugkeer
van de Kon. Marine in
Den Helder dan deze
dag. De duizenden bur
gers op de wal hielden
als het ware een Défilé
der Dankbaarheid omdat
Den Helder door dit weer
een toekomst heeft.
De woorden, die „Ge
zel" uit in de rubriek
Kladboek van een Wer
ker in de Volkskrant van
25 Febr. j.1. waarin hij
over de overplaatsing
van de Mijnenveegdienst
schrijft en Den Helder
schildert als een „stad
liggend onder de Westen
wind in al zijn grauw
heid, waar het slecht
„feestvieren is op de
puinhopen en de kale
straten", heeft van dit al
les weinig begrepen. Hij
kent Nieuwediep niet.
Zijn woorden hebben
ons diep gegriefd en la
ter de schouders doen
ophalen.
Eerbied en erkentelijk
heid voor eên stad, die
uit zoveel wonden bloed
de ten koste van de strijd
voor de vrijheid, hadden
hem gesierd. Nu had
„Gezel" zijn tijd beter
kunnen gebruiken.
De Kamer van Koophandel te
Waalwijk concludeert in haar over
zicht over 1947, dat de Waalwijkse
industrie meer schoenen fabriceert
dan vóór de oorlog.
Er is volgens het rapport dan ook
alle reden voor opheffing van de
schoenendistributie en afschaffing
van de fabricagevoorschriften.
De burgemeester van Haaksbergen,
de heer Eenhuis, tegen wie enige tijd
geleden, wegens het toedienen van 'n
oorvijg aan een douane-beambte, door
de officier van Justitie een boete van
150.— was geëist, werd door de Al
melose rechtbank thans veroordeeld
tot 500.boete of 25 dagen hechte
nis.
De Regering is van plan in Den Haag
een complex houten barakken te bou
wen. waarin het ministerie van We
deropbouw en Volkshuisvesting zal
worden ondergebracht. xDe Imp?-
rial Chemical Industries in Engeland
zijn bezig met de vervaardiging van.
een prachtige nieuwe blauwe kleurstof,
die lichtecht e* wasecht is. De naam
is Alcian blauw. xIn de vergade
ring van de eerste Kamer heeft de
voorzitter medegedeeld, dat de heren
A. J. Koejemans (CPN) en mr. dr. J.
In 't Veld (PvdA) bedankt hebben als
leden der Kamer. xTe Utrecht
werd in het jaarbeursgebouw een mee
ting van studenten gehouden, waarin,
geprotesteerd werd tegen de gebeurte
nissen in Tsjecho-Slowakije. xDe
79-jarige J. Rozenkamp te Hellendoorn
was met enigekinderen aan het zgn.
„vuurtjes branden", Hierbij geraakten
de kleren van de oude man in brand.
De man liep zulke ernstige verwondin
gen op, dat hij in het ziekenhuis te
Zwolle overleed. xDe stoomtrawler
„Maria" IJ 95 voerde in IJmuiden een
steur aan, van 165 kilo. Deze werd als
fijne vis geveild en bracht 3.60 per
kilo op, hetgeen een totale besomming
vormt van 594 gulden. xEgypte
heeft een handelsovereenkomst met
Rusland gesloten. Egypte levert katoen.
Rusland tarwe en rnais. xDe
Griekse regeringstroepen zouden de
guerillastrijdkrachten uit 'n belangrij
ke sector langs de Albanese grens heb
ben verdreven. xOp 8 Maart a.s.
zullen verschillende textiel-fabrikanten
uit Twente terecht staan wegens het
uitbetalen van te hoge lonen aan het
vrouwelijk personeel.
Reshevsky deelde ons na afloop
van de partij tegen Smyslov mede,
dat hij zeer tevreden was over het
resultaat van zijn eerste partij, ge
zien ook de moeilijkheden, veroor
zaakt door het feit, dat hij veel
meer tijd had verbruikt dan zijn
tegenstander.
Omtrent de organisatie van deze
eerste avond van het tournooi kun
nen wij nog mededelen, dat alge
meen geklaagd werd over de wijze
van noteren op de demonstratiebor
den, waarvan niet alleen de toe
schouwers afhankelijk waren, doch
ook de vertegenwoordigers van de
Nederlandse en internationale pers.,
/erscheidene malen zijn bij beide
partijen fouten in de notaties ont
staan, welke later op de borden
moesten worden gerectificeerd. Van
de zijde van het organisatiecomité
verklaarde men, dat voor het note
ren der zetten in de zaal in de eer
ste plaats 'goede schakers waren ge
nomen, die tevens onderwijzers van
hun beroep zijn omdat zij zo uit
stekend en duidelijk mét krijt op
een zwart bord kunnen schrijven.
Het is evenwel menigeen opgeval
len, dat deze onderwijzers, die ove
rigens van goeden wille waren, bij
het overnemen van d.e zetten op de
demonstratieborden zeer nerveus
waren, waardoor de gemaakte fouten
zijn te verklaren.
Het aantal toeschouwers was de
eerste avond zeer groot. Opmerke
lijk was I\et grote aantal buitenlan
ders, die van hun belangstelling
blijk gaven.
ook in het huidige tournooi
van vijf niet-rokers grote rokersdra
ma's mogelijk zijn? In het tournooi
te New-York 1924 hebben b.v. de
toenmalige rivalen Aljechin en Bo-
goljoebow, hoewel niet-rokers, de
gehele schaakarena in rookwolken
gehuild. Beiden vielen bijna flauw
voordat de party remise werd. Ech
ter zorgt de ervaren wedstrijdleider,
prof. Vi^mar, er nu voor, dat iedere
mogelijkheid van ongeiyke kansen
of wapens onmogelijk is.
de drie Russische secondan
ten, Ragozin (voor Botwinnik), To-
loesj (voor Keres) en Alatorrzjew
(voor Smyslov), in hun vrienden
kring de volgende bijnamen heb
ben: Odysseus (daar Ragozin in zijn
schaakspel over evenveel listen be
schikt als de held van de Griekse
mythologie tijdens zijn omzwervin
gen), Stentor (daar Toloesj' stem bij
het spelen van vluggertjes wijd en
zijd hoorbaar is) en William Sha-
kespeare (daar de stijl van Ala-
tortzjew enige verwantschap ver
toont met de volzinnen van de En
gelse dichter).
de Russen Botwinnik en Ke
res voor een tournooi van 20 (in
plaats van 15 partijen) een uitste
kende voorbereiding hebben gehad
in het Russische tournooi van 1941,
dat eveneens twintig ronden duur
de en gedeeltelijk in Moskou, ge
deeltelijk in Leningrad werd ge
speeld. De eerste twee plaatsen wer
den met grote voorsprong door Bot
winnik en Keres bezet.
Door:
HILLFGONDA VAN REENEN
Zij vloog naar boven, even licht als
of haar voeten begane grond betraden.
Zij had een gevoel of zij zweefde. Het
was alsof er geen aarde bestond. Het
atelier binnen, en haar katoenen jurk
ran, en tóen, met een glimlach voor
Alphonse, die zijn katjes te slapen ge
legd had en zelf naar huis verlangde,
vloog zij weer weg.
De taxi met haar begeleider was
verdwenen. t
Zij had niet meer aan de taxi ge
dacht, en ook niet aan haar - begeleider.
HOOFDSTUK XVII.
John ontwaakte de volgende ochtend
bi] het kriekgn van de dag. Hij was
-,sd gestapt. En daar lag hij roerloos
i met gespannen spieren, in het don
ker Dolly in haar pauwkleurig toilet
ziende.
Zij had er even trots uitgezien als
altijd maar wat betekende zij voor
Downing?
Zijn vuisten tintelden by de herin
nering aan het pak ransel, dat hij
deze gedistingeerde man toegediend
had met wie hij even gemakkelijk
spel gehad had als met Howard Carrol.
Morgen zou de grote afrekening met
Lilian komen; en met Osborne en El-
laline.
Want, natuurlijk, het was anexnaal
voorbij. Het zou morgen in vette let
ters in de kranten staan. Er Waren al
tijd een paar verslaggevers' bij zulke
recepties. Maar ook zonder hen zou
heel Londen het weten. In elke club
zou men het horen, ook zonder kranten.
Deed er niets toe, het avontuuriyke
levenen toen, ondanks lijn woede
om zijn mislukking en de jalouzie, die
;r> zijn aderen brandde, ondanks zijn
hittere smart, sliep hy eensklaps rus
tig in.
De ochtend brak vroeg aan en was
rechtstreeks naar het Beverley Place
teruggegaan, had zyn deur op slot ge
daan, het licht uitgeknipt en was in
in dit huis zeer stil. In een dergelijk
huis ging niemand vroeg aan de slag.
Hij stond op. Hy vond een onsamen
hangend briefje, gekrabbeld op modi
eus postpapier, van zijn moeder, blijk
baar toen zy gisteravond' thuis kwam
onder zijn deur geschoven.
Van Osborne niets.
Van Lilian niets.
Woorden of zwijgen van hun kant
waren hetzelfde. Het was natuurlijk
allemaal uit
Hij stond op, ging geruisloos naar
een badkamer en nam een bad. En
teen, terug in zijn kamer, schreef hy
een soort verontschuldiging en af
scheid aan Lilian en Osborne en liet
de brieven, voorzien van hun adres,
op het bureau liggen.
En hij ging naar beneden en verliet
geruisloos het stille huis. Hy had geld
in zyn zak; een portefeuille vol, en 'n
handvol klein geld; en een gouden si
garettenkoker, en de onberispelijke
kleren, die hij droeg. Hij wist, dat hij
heel wat fortuinlijker was dan vele
anderen. Hij liep in de richting van
de rivier passeerde het Embankment,
zag de vele slapende gestalten op de
banken, onwillig om te ontwaken voor
de trieste troosteloze dag. Een paar
maal bleef hij by een eenzame slaper
staan om een geldstuk In een slappe
hand te drukken en wachtte niet om
het ontwakend gemompel te horen.
Om zes uur nam hy een kop koffie en
een boterham aan een koffietentje; en
teen, werktuigelijk, want plannen had
by eigenlijk nog niet gemaakt, stapte
hij op een tram naar Whitechapel.
En terwyl hy daar zat, opvallend
tussen de arbeiders die naar hun werk
gingen, leek het hem geen kwaad idee
cm naar die geestelijke te gaan, die
om deze tijd wel aan zyn ontbijt zou
z'tten en hem alles vertellen wat er
in deze dagen gebeurd was.
William Drake zou hem de waarheid
vertellen; daar kon hy zeker van zyn.
Eerst zou hy werk zoeken By, die
het nog nooit voor zichzelf gedaan
had, zou het nu doen -en het vinden
ook! Daarna moest hy een kamer zoe
ken in een omgeving, die zijn porte-
nionnaie hem toestond. Daarna moest
hij Dolly zoeken
Maar weer moest hy aan haar den
ken, zoals zij daar in het huis van de
hertogin in haar pauwkleurig toilet de
trap opgekomen was. Zy zou het nu
wel weelderiger hebben, zoals mooie
meisjes het kunnen hebben als zij
willen.
Hy verliet de afschuwelyke armoe
dige pastorie, waar hy inderdaad, zo
als hij verwacht had, William Drake
aan zyn ascetisch ontbijt gevonden
had. Hij had, op de koele uitnodiging
van de geestelijke, een tweede ontbyt
verorberd.
Hij kon Drake niet var zijn angsten
om Dolly vertellen.
En William Drake wilde deze jon
gen, die niet in deze omgeving behoor
de, niet van zijn eigen angsten ver
tellen. Zy liepen in wantrouwen om
elkaar heen. Maar op het laatste ogen
blik, toen hij gaan moest, was John er
in geslaagd te vragen: „Waar is Dolly?
De geestelyke had geantwoord;
„Thuis, denk ik, op dit uur op de dag".
„Ja, maar waar is „thuis" tegen
woordig?"
„Weet je het adres werkelijk niet
meer?"
„Woont zy daar dan nog altyd?"
„Waarom zou ze niet?"
„Ik ik dacht dat ze ander werk
gevonden had".
„Zij heeft er ander werk bygeno-
r.en". (Wordt vervolgd'1.
