IWAItftf SCHADUW J DE JEUGD-KOERIER KISALA en het gazellejong VAN NELLE Hallo, Jongens en Meisjes! Van nabij I verre door Jan Dirk van Exter Wu luisteren naar.... Niet aileen't chagrijn van depijn, FEUILLETON Durf te L even EN NU»»» EEN KOPJE Wr ABONNEERT U OP DIT BLAD Een man een man - een woord een woord Prijsraadsel Onze mededelingen Oplossing prijsraadsel J Te Amsterdam is de vereniging U.S. S.R. definitief op gericht Afgevaar- digden der ver schillende afdelin gen kozen een hoofdbestuur bestaande uit 17 leden. Zaterdagmorgen was de gezant van de Sowjet-Unie, de heer Valkov, gedurende korte tijd de gast der vergadering, waarbij hij enkele woorden wijdde aan de vriendschappe lijke betrekkingen tussen Nederland en Rusland. xHet hoofdbestuur van de Arbeiders Jeugd Centrale getuigt in een communiqué van haar „veront waardiging over de gebeurtenissen in Tsjecho-Slowakije". x— Eurgemeester Anker van Schiermonnikoog heeft in 'n vraaggesprek met de A.V.R.O. voor de radio verklaard, dat de minister van Oorlog zich persoonlijk op de hoogte zal stellen alvorens hij een definitieve beslissing over het aanleggen van oe fenterreinen voor anti-tankgeschut op het eiland neemt. xZaterdagmid dag vermiste de familie Tennink, wo nende achter de timmerfabriek Douma, te Almelo haar 4-jarig zoontje Janne- man. Na lang zoeken vond men het knaapje in het Overijsels kanaal, waar het door het ijs gezakt was. Toen het uit het water gehaald was, bleek dat de leverisgeesten reeds geweken waren. x-!—Professor Adolf Prochazka, ex-mi nister van gezondheid in Tsjecho-Slo wakije, is er in geslaagd met z'n vrouw naar Duitsland uit te wijken. Zijn doch ter is gevangen genomen. xJoego slavië heeft bij 't Amerikaanse minis terie van buitenlandse zaken geprotes teerd tegen de aanwezigheid van de voormalige regent van Hongarije, admi raal Horthy. tijdens de huwelijksplech tigheid van een Amerikaanse functio naris te München. (Joego Slavië vraagt Horthy's uitlevering als oorlogsmisda diger). x„Rode Ster" het blad van het Sowjet leger, beweert, dat Enge land in het Midden-Oosten „tientallen duizenden" soldaten vai| het corps van Rommel onder de wapenen houdt, —x— Te Rome is een nieuw handels- accoord tussen Italië en Nederland ge parafeerd. -x- De 70-jarige Prinses Pau- line van Württemberg is door het Am. mil. gerechtshof te Ludwigsburg in staat van beschuldiging gesteld wegens het onderdak verlenen aan» twee oor logsmisdadigers. —x— Canada zal het komende jaar ongeveer 100.000 immi granten toelaten. x— Volgens 'n blad te Rome hebben Franse ingenieurs ten Zuiden van de Moerzoek-oase in Libye belangrijke olievelden ontdekt. De olie velden zouden zich bij de Algerijnse ..grens bevinden en in een zóne liggen, die door de Fransen sedert 1944 bezet gehouden wordt. x— Hoge Ameri kaanse en Griekse militaire autoriteiten zijn aan een wisse dood ontsnapt, toen enkele uren voordat hun trein, die hen naar een inspectie zou voeren, een be paald traject zou passeren, 45 kg dyna miet op de lijn werd aangetroffen. x— De arbeiders van schoenfabrieken in Oostenrijk zijn in staking gegaan uit protest tegen de arbeidsvoorwaarden. Cnrrutl «D.f, Gelukkig voor de Chef en de Lange is het avontuur goed afgelopen en de heer Grijpstuiver is er nooit achter gekomen, wie hem deze poets gebak ken heeft. Nog lang heeft hij zich het hoofd gebroken, hoe die stier in zijn boomgaard is terechtgekomen maar een antwoord vond hij niet, evenmin als de eigenaar van de stier, die zich maar niet kon begrijpen, dat zijn stier was losgebroken. Maar voor ons tweetal behoort dit avontuur al weer tot het verleden. Al1 een als de krant het huwelijk van Piet en Lottie aankondigt, komen zij nog even op de zaak terug. „Tevreden Chef?" vraagt de Lange. „Het jonge paar heeft zijn woonruimte gekregen. We hebben dat toch maar aardig klaargespeeld". En hij grinnikt bij de gedachte aan dat aardige toneel stukje, dat ze hebben opgevoerd1. Maar de Chef lacht niet. Hij lacht toch erg weinig de laatste tijd. De Lange wil zo graag iets doen om zijn Chef op te beuren, maar het helpt niet veel. „U bent veel te somber de laatste tijd", zegt hij, als de Chef een paar zwaarmoedige accoorden op de vleugel heeft aangeslagen. „Speel liever eens een vrolijk moppie op die piano. Man, je bent nog maar een schaduw van je vroegere ik". „Dat ben ik ook! Dat heb je goed opgemerkt", antwoordt de Chef. „Een schaduw.en als een schaduw zal ik moeten werken. Ik geloof dat er voor ons weer werk aan de winkel is", gaat hij na een korte pauze door. „Iedere keer als ik over die smokkelaars lees, krijg ik neiging zei.' in te grijpen. Lees hier nu eens. Vorige nacht weer een smokkel pant serwagen ontsnapt. Een douane beambte zwaar gewond. Die lui worden met de dag brutaler. Daar moest een eind aan komen. En nu lees ik hier in een klein be richtje bovendien nog dat inspecteur B., die al zovele geruchtmakende zaken to: klaarheid heeft gebracht, aange zocht is om zijn medewerking te ver lenen. En.... dat wil voor mij zoveel zeggen, dat Rikki straks weer de kas tanjes uit het vuur kan halen. En dat is geen vrouwenwerk, Lange. Die smokkelaars ontzien niets en niemand". En terwijl de Chef zucht, haalt hij weer eens een oude krant te voorschijn, een krant waarin het portret van Rikki voorkomt, na haar terugkeer uit Terra Incognita. Hij heeft het zwaar te pak ken, de Chef. Uw rheumatische pijnen met alle ge volgen slopen voortdurend aan Uw hele gestel. Daarom moet ge- U er tegen te weer stellen. Met Kruschen Salts. Duizenden deden dat vóór U en zij zijn trots op de heilzame resultaten die Kruschen hun gaf. Iedere morgen de kleine dosis Kruschen maakt *en ander mens van U. De aansporende werking van Kruschen doet Uw bloed sneller stromen; de schadelijke zuren die zich anders gaan vastzetten, worden medegenomen en verwijderd langs na tuurlijke weg. Dat is het geheim van Kruschen en daarom is het ook voor U de remedie om weer helemaal de oude te worden, fief en fit en vrij van pijn. Vraag Kruschen Salts bij Uw Apotheker of Drogist. (Ingezonden Mededeling) VOORLOPIG GEEN VERKIEZINGEN IN DE REPUBLIEK. Uit een uiteenzetting, die" de republi keinse minister van justitie Soesanto, aan het KNIP heeft gegeven, blijkt dat er voorlopig in de republiek geen ver kiezingen zullen worden gehouden. HILLFGONDA VAN REENEN „Ik kan heel wat doen om je het leven gemakkelijk te maken, John..." „Ik houd niet van bedelaars!" riep Dolly uit. Osborne keek haar met grote ogen aan. John*lachte, schaterde: „Zij houdt r.iet van bedelaars. Zij zou nooit met een bedelaar trouwen". Osborne was zich nauwelijks be wust van de glimlach, die op zijn ge zicht doorbrak. „Maar.... dit huwelijk; je kunt toch niet...." „Kunt niet!" riep Dolly uit. „Oh, trouwen is heel gemakkelijk", Osborne mompelde nog iets en zei toen: „Ik ben moe en het is warm. En die ellendige trappen...." En toen plotseling ontdeed het meis je hem van zijn hoed en zijn wandel stok. Zij zei: „U hebt veel te vlug gelopen. U piekert en peinst veel te veel u, die niets heeft om over te piekeren. Als het u te eenzaam wordt, stapt u maar op de boot en komt kij ken hoe John e,n ik 't aan de andere kant van de wereld maken. Doet u 't Osborne probeerde het nog eens: „Ik ben een oude man en mijn ervaring is toch wel Wat waard. John je zult nooit gelukkig worden, op deze ma nier. En jij, jongedame, jij ziilt tot de ontdekking komen, dat je veel beter niet met hem had kunnen trouwen. Je zult bitter teleurgesteld worden, jullie beiden. Jullie zullen een zwaar dere strijd te strijden krijgen dan waarvan jullie je thans een voorstel ling maken kunt. Alleen de sterken kunnen zich in deze wereld handha ven, en jij jongedame, in een omgeving als deze, behoorde dat beter te weten dan ik". Maar terwijl hij dit zei, voelde hij zich allesbehalve sterk. Hij mompel de: „Ik ben oud, en ik kan het weten. Ervaring is veel waard. Ik ben een oude man...." Maar ten slotte, was 't zo'n grote triomf om oud te zijn? Was 't zo'n wa pen van wijsheid en autoriteit? Wat stak er voor verdienste in om oud te zijn? Hij voelde zich onzeker, hij was verstoord over de manier, waarop in deze armoedige kamer alle dingen, die hem tot nu toe zo belangrijk geleken .hadden, onbelangrijk werden. Hij pro beerde-aan ,ElJaline te denken, - aan Lilian, en vooral aan. zichzelf, die een zoon wenste, en ging voort: „Je be hoorde te weten dat de sterken zij zijn, die met macht en aanzien ter wereld komen". (Doch was dit wel waar?) „Je kunt je toch niet aan de oude orde der dingen onttrekken, hoe anarchistisch je ook praat. Teleurstel ling, strijd en mislukking zullen je deel zijn. Je zult het afschuwelijk arm hebben, je zult er genoeg van krijgen, mijn jongen, als je eenmaal je schepen achter je verbrand hebt en ronddobbert in wateren, waarin je niet behoort. Ik ben een oude man Het lachen van het meisje: „U bent een schattige oude man, maar Osborne dacht: „Als een vrouw zo voor mij zou lachen, zou ik waar schijnlijk doen wat John doet. Als ik opnieuw jong zou worden, zou ik mis schien ook zo iets krankzinnigs doen". Haar lachen: „Wij zijn niet bang voor hetleven; wij durven het wel aan!" EINDE. dag"; 9 Voor de Ochtendconcert 10 Gr.pl.; 10.15 Gewijde Muziek, nebloem"; 11.45 Muzikale Melange zicht; 12.33 Klaas 12.55 Zonnewijzer; Klaas van Beeck-orkest; HILVERSUM I, 301 M. Nieuwsbe richten om 7, 8, 1, 7, 8 en 10.30 uur. 'C.R.O. 7.45 Gr.pl.; 8.15 „Pluk de vrouw; 9.05 Modern (Gr.pl.); N.C.R.V. Morgendienst: 10.45 K.R.O. 11 „De Zon- Orgelkoraal12.03 12.30 Weerover- van Beeck-orkest; 1.25 Vervolg 1.45 Hors d'oeuvre; N.C.R.V. 2 Musette-orkest; 2.30 Gr.pl.; 2.40 Causerie voor de vrouw; 3. Johan Patist (piano); 3.30 Ned. strijkkwartetten; 4 Bijbellezing; 4.45 Vocale solt en duetten; 5 Het radio jeugdjournaal; 5.30 Kameror kest; 6.15 Land- en tuinbouw; 6.30 Ned. strijdkrachten; 7.15 Jonge men sen bekwamen zich voor een beroep; 7.30 Flitsen van de declamatiewed strijd; 7.45 Reg. Voorlichtingsdienst; 8.15 Engelse steravond; 9.30 Familie competitie; 10 Met band en plaat voor U paraat; 10.15 De vaart der volken; 10.45 Avondoverdenking; 11 Concertgebouworkest; 11.30 Slot- accoord. HILVERSUM II, 415 M. Nieuws berichten om: 7, 8, 1, 6. 8 en 11 u. A.V.R.O. 7.15 Gr.pl.; 7.30 Ochtend- rhythme; 7.50 (V.P.R.O.) Dagope ning; 8.15 Jean Cavall (gr.pl.); 8.45 Gramofoonmuziek; 9.15 Morgenwij ding; 9.30 Waterstanden; 9.35 Ar beidsvitaminen; 10.30 Van vrouw tot vrouw; 10.35 The three men suite; 10.50 Kleutertje luister; 11. Vraagge sprekken met vrouwelijke radiomede werkers; 11.20 Alexandra Bouw meester en Herman Kruyt (zang en piano); 12 Beelden uit het dierenrijk; 12.30 Weerpraatje; 12.33 In 't spion netje; 12.38 Willebrandts (piano); 1.15 Het Metropole Orkest; 1.45 Te nor en plano (gr.pl.); 2 De vrouw binnen en buiten haar huis; 2.20 Arhtur Rubinstein (piano); 2.30 Ook wij zijn Amerika; 3. Voor zieken en gezonden; 4 Sopraan en piano; 4.30 U kunt het geloven of niet!; 4.35 Plalsir d'amour; 4. Vergeten Ned. muziek uit de pruikentijd; 5. A.V. R.O. kaleidoscoop; 5.20 Welk dier deze week?; 5.30 het Kadio-dans- orkest; 5.50 Wij slaan op de tong tong"; 6.15 Sportpraatje; 6.30 Spor tief moet je zijn; 7 Het klokje van zeven; 7.05 Tom Poes; 7.15 Gr.pl.; 7.30 De Radiovolksmuziekschool 8.15 Radio Phil. orkest; 9 Glasgow Orpheus Choir; 9.30 De bonte sluier (hoorspel); 10.30 Gr.pl.; 10.45 Rond om het Zuiderzeevraagstuk11.15 Om het wereldkampioenschap scha ken; 11.30 Victor Herbert Melodies. Er heerste angst in de kraal van hutten, het Zoeloedorp in Afrika, waar het opperhoofd Oengala resideerde. Door de grote droogte hadden duizen den zebra's, gnoes, gazellen en antilo pen, de streek verlaten. Dat betekende dat Simba, de leeuw, weldra gebrek aan voedsel zou krijgen en zijn stroop tochten tot in de kraal zou uitbreiden. Met man en macht werkten de Zoe loes aan een hoge omheining van doorn takken. Reeds waren vrouwen, die op de velden werkten en water halende meisjes door leeuwen belaagd. „Simba", uitgehongerd, kondigde diep in de nacht zijn komst aan. De tam tams dreunden het onheilspellend be richt verder, reusachtige vuren werden ontstoken. Maar de 'leeuwen lieten zich niet weerhouden. Nader en nader slo pen zij en pas toen een hagel van assegaaien (de werpsperen der Zoeloes) en van brandende fakkels op hen neer- hagelde, deinsden zij terug. Ook Kisala, de oudste zoon van Oen gala, had zich dapper geweerd in déze strijd om het vee van de zoeloes. En hij dacht met zorg aan de dieren, die z;ch hier en daar nog verborgen hiel den. Hoe vaak had hij niet in de velden gezworven en vriendschap gesloten met de sierlijke antilopen, die hem vaak tot aan de kraal volgden. In de laatste wa ken had Kisala juist weer nieuwe ken nissen onder de dieren gekregen. Een gazelle-moeder met haar jong had tegenover de jongen zelfs in deze tijd haar schuwheid afgelegd. Bijna dagelijks trok hij naar de bosrand en genoot, als het zachtaardige moederdier di» zoete wortels opknabbelde die hij meebracht _.i het kleintje zich ook aan deze vreemde kost waagde. Merkwaar dig was, dat het tweetal niet de alge mene trek gevolgd had, maar in de streek gebleven was. Op een aorgen miste Kisala ze. Na ^Urenlang zoeken vond hij sporen die naar dicht kreupelhout leidden en hem de zekerheid gaven dat het moederdier aan „Simba" ten prooi was gevallen. En het kleintje? "-oot was zijn ver rassing en vreugde tevens toen hij de volgende dag het diertje weerzag, thans i gezelschap van 'n mannetjes-gazelle met korte stevige hoorns. Schuw ble ven ze beid een» afstand staan. Juist wilde Kisala ze besluipen toen hij een groot, lenig vuilgeel dier ge luidloos in de richting der gazellen zag gaan. „Een leeuwin", drong het blik semsnel tot de iongen door. Met een ruk trok hij de boog van -ijn schouder en juist op het moment dat het monster een sprong nam, snorde een zware gif pijl door de lucht en begroef zich n het leeuwenlichaam, dadelijk gevolgd door een tweede pijl, die even goed doel trof. Vlak voor de gazellen kwam het ondier neer, de klauwen sloegen ;n de grond. Dan strekten zich de inge trokken achterpoten en roerloos lag ae leeuwindood! D* grote gazelle, die niet gevlucht was, maar het naderend gevaar zijn kleine hoorns heldhaftig had toege wend, stond nu besluiteloos en sidde rend naast het jong. Kisala trad naar voren. Even scheen het dat het gehoornde dier het zou aanvallen. Dan.... was het alsof het jong hem zachtjes blatend, iets toe fluisterde. Dadelijk ontspande 't oudere dier zich en samen kwamen ze aarze lend op Kisala toe. Toen deze*zijn klei ne vriend, -"e hij zo juist het leven had gered, weer kon strelen en in de mooie dierenogen dankbaarheid meen de te lezen, was deze dag voor hem wel een van de schoonste uit zijn jonge leven. Toen keizer Napoleon Bonaparte eens een parade afnam, ontglipte 'hem de teugel van zijn paard en het holde met hem weg. Een gewone soldaat liep hem tegemoet, hield het paard staan de en gaf de keizer de teugel weer in handen. Deze sprak: „Dat is flink ge daan, kapitein!". „Van welk regiment?" vroeg de soldaat. „Van de garde", ant woordde Napoleon, die er schik in had, dat men zo onvoorwaardelijk ge loof aan zijn woord schonk. De keizer ging heen en de soldaat, ofschoon hij nog geen epauletten droeg, geen zwaard op zijde had, noch enig teken van zijn bevordering kon vertonen, vervoegde zich bij de staf. De commanderende officieren lachten hem uit en vroegen hem, wat hij daar te maken had. „Ik ben kapitein van de garde", was het antwoord en op het zien van hun verwondering voegde hij er bij: „De «keizer zelf heeft het gezegd en daarom ben ik hier". Deze soldaat werd Jater een van Napoleon's meest succesvolle generaals. Nu zal ik jullie eens een verhaaltje vertellen over een jongen, die op de zetterij van een krant ging werken. Zoals jullie misschien weten werden vroeger al die krantenlettertjes door de handzetter stuk voor stuk naast elkaar gezet. Die handzetter stond voor een zoge naamde „bok" waarop een letterkast geplaatst was die in allerlei vakjes verdeeld was. Onderin zaten de kleine letters en bovenin de hoofdletters. Te genwoordig gaat dat allemaal veel vlug ger want als alle lettertjes nog met de hand gezet moesten worden zou de krant nooit op tijd klaar kunnen ko men. De zetmachines zetten de régels niet alleen maar ze gieten ze ook en Jan Vermeer, die zetter wilde worden moest een stuk of tien regels naar de opmaak-redacteur brengen, dat is de meneer, die alles in een grote vorm bij elkaar zet, zodat er een bladzijde van de krant van gemaakt kan worden. Toen Jantje er mee onderweg was liet hij alles vallen. Hij schrok gewel dig en paste de regels zo goed moge lijk onder elkaar, maar de redacteur kwam vlug aanlopen, want hij had het zetsel nodig. Jantje kon alles zo gauw niet meer voor elkaar brengen, en hij durfde niet te vertellen, dat hij de- boel doob elkaar gegooid had. Zo kwam het dat de lezers 's avonds een stukje in de krant vonden waarvan ze hele maal niets konden begrijpen. Hier komt het: was een gedeelte van het hooi opgela- met paard en wagen op te halen. Reeds zeer gunstig en er werd besloten het den toen de heer Jansen in het hooi naar de boerderij halen van dit hooi een nestje van een leeuwerik vond met klamp hooi. Het weer was voor het vier eitjes. Dit mag in deze tijd van sen in de Wieringermeer stond een het jaar zeker een zeldzaamheid ge- „Op de boerderij van de heer B. Jan- noemd worden". Zetten jullie die regels nu weer in goede volgorde en schrijf mij dan eens hoe het berichtje werkelijk moest lui den. De brieven verwacht ik voor Zon dag 14 Maart op het bureau van deze courant. Vergeet er niet bij te zetten dat het voor de Jeugd-Koerier bestemd is. Onder de goede oplossers worden weer een vijftal boeken verloot. Wil Annie Borking nog even haar adres opgeven? Een correspondentie -vriendinnetj e wordt gezocht voor een meisje in Hoorn. Zij is elf jaar oud. Wie wil corresponderen met Tineke de Jong, Grote Oost 81, Hoorn? Zij is elf jaar oud en zit in de vierde klas. Bij de brieven vond ik een boekje. De titel is: Het „Roosje". Wie heeft mij dat gezonden? De verborgen bloemennamen waren: Erica, roos, lelie, sering, tulp, jasmijn, aster, anjer, iris. Na leting onder de goede oplossers werden de prijzen deze week toegewe zen aan: Thea Rijken, Acacialaan 71, Beverwijk (9 jaar); Teresa Terpstra, Westerweg 266, Alkmaar; Hansje Kle- wiet, Schilderejnd 25, Den Burg, Texel; Jannie de Graaf, Sijbekarspel S 131. A; Klaas Roggeveen, Hoogzijde E 110, Schagen, De boeken worden toegezonden. 163. Pim, Pam en Pom hollen voort. „Het gaat goed", roept Pim, die achter om kijkt en de schilder en de visser ziet aankomen. Ze passeren nu de groentenwinkel van Haas Knollenstein. Die staat juist even in de deur een luchtje te schep pen. Pim pakt een tomaat uit één van do bakken, die buiten staan. „Wil je dat wel eens laten kwajongen", roept de winkelier en komt naar buiten ge vlogen. Als antwoord gooit Pim hem de tcmaat naar het hoofd, waar hij uitéén- spat! 164. Jullie begrijpt, dat ook Haas Knollenstein de achtervolging inzet. Maar Pim Pam en Pom wachten daar niet op. Ze zijn al weer verder gerend. „We moeten voortmaken" roept Pim te gen zijn broertjes. „Anders zijn we misschien nog te laat". Verschillende dieren, die de renpartij zien, vragen wat er aan de hand is en als ze dan horen, wat die brutale hon den uitgehaald hebben, hollen ze ook mee om Pim, Pam en Pom te pakken te krijgen. Het is maar goed, dat die drie rakkers zo hard kunnen lopen. Oh, nu komen ze in de buurt van een dikke biggenheer met zijn uitgebreid kindertal. De schaatsen zijn weer in het vet gezet en ik kreeg weer een flinke stapel post om te beantwoorden. Hennle Boogaard opent vandaag de rij Het is jammer, dat je het boek nog niet hebt ontvangen, Hennte. Het zal door de drukte nog niet zijn verzonden, denk ik, maar ik zal er weer naar vragen Lise en Ineke Vos, dat zal een mooie zanguitvoering worden. Zul Je geen plankenkoorts hebben. Lies? Ineke, jk was blij met Je tekening. Wens Nellie maar beterschap toe van mij Alie en Hans Kiewiet, hartelijk dank voor de sigarenbandjes. Die tweede prijs was ook niet veel, zegi -— Hetty Veen, ja meisje, ik heb je wel aan het werk gezet, maar ik zal het ook wel weer eens gemakkelijk maken Nellie Weidema, heb je een prijsje gewonnen? Schrijf je het eens? Dini Dros, ja, de oplossing was keurig in orde Fijn is het, dat je zo goed kunt leren ïk was blij met de sigarenbandjes, Dlnl Maartje Smids. heus, je schrijft keurig. Natuurlijk kan het altijd nóg wel mooier, maar dat komt wel als je er altijd je best op doet. Denk maar aan de fieta! Koos Cirlt. 't is voor jou dan maar weer een bof, dat de gedichtjes achter de rug zijn. Kun jij wel tekenen. Koos? Jople Geervliet, hier is het antwoord, al. Doe jij maar flink met ons mee. Je bent hartelijk welkom, meisje! KI. Zeeman, heet je Klaas? Jij bent ook welkom bij ons Doe maar goed mee! Renelde Verburg, wat jammer, dat ik Jouw mooie gedichtje te laat kreeg. Het was erg goed gedaan. Corrie Keizer, ook jouw gedichtje ontving ik te laat Cornelis Petrus, je verzoek om een boekje van de Pampus-piraat heb ik doorgegeven Heer Bommel, jammer dat ook Jouw gedichtje te laat kwam. Zeg, weet Je dat jij de tweede bent met de schuilnaam Bommel? Ik apaar die bandjes en zegels voor de kin. deren van de J K. De zegels zijn voor de zieken, Tineke Tiny Bijvoet, ik vond het een aardige tekening. Bedankt hoorl Ben jij dat meisje met die vlechtjes? Maaike Wolthaus, wat heeft jouw vader een moeilijk vak! Dat zal niet mee vallen. Woon je nu al lang ln Den Helder? Willy Weissenborn, hartelijk gefeliciteerd met Je verjaardag door Alle Pleters en Tante Iet Corrie ITstelie, ik vond de raadsels erg aardig. Bedankt hoor! Heb je ze zelf gemaakt? Klaas Mosk, Je moet eerst in Den Helder eens een paar aardige vrienden vinden, dan zul je er wel beter wennen, denk ik. Bij ons ln de Jeugd Koerier ben je hartelijk welkom Bennie Hooyenga, ik wist niet dat jij het was Geldkkig dat je het toch hebt gelezen Ik had nog geen tijd om je raadseltje op te lossen, maar ik zal het proberen, hoorl Kleine Beer, je, die naam bordjes krijg je ook nog wel een» voorgezet, hoor! Ik heb nog zoveel plan netjes. Je hebt mij echt plezier gedaan met de postzegels en de sigaren bandjes Jack van Dam, vertel Jij mij dan maar eens wat Je wel graag doet Anny Schaap, ik hoop, dat Je niet leng op het boek hoeft te wachten. Schrijf mij even wanneer het lang duurt voor Je 't boek ontvangt Fanny Ekkebus. ik kan me echt Indenken, dat je nief veel zin in schrijven had na al die narigheden, maar daar moet Je ook weer overheen, meisje. Doe maar weer goed met ons mee Jannla Weidema, volhouden, hoor! Laat de moed maar niet zakken en blijf ateeds met ons mee doen NellU Weidema, die jongens denken, dat ze erg flink ztjn als ze op het ijs gaan. Ze durven niet eerlijk tegen hun vriendjes te zeggen: „Nee, Ik wil mijn leven en dat van anderen er niet aan wagen". Dat is laf, vind je ook niet? Atte List, ik ben Juist blij, dat Je geen tekening voor mij maakt als Je zoveel huiswerk hebt. Je doet mij juist een groot plezier als Je eerst j« huiswerk maakt en op school goed vooruitgaat Lelie, Je mag hèt, wanneer je wilt of gelegenheid hebt een tekening voor mij maken als je dat graag doet. Ik ben er altijd blij mee. jopie Stam, bedankt voor de mooie bloementekeningetjes Roosje, we heb ben nu pas een wedstrijd achter de rug. Als Je nu nog eventjes geduld hebt. dan kun je aan 't werk voor een tekenwedstrijd. Ik vond de bloemen heel mooi, Roosje Elly de Koning, Je hebt me een aardige muis cadeau gedaan Heb je zelf ook witte muizen? TriJhie Aggenbach, nee, je achternaam stond de vorige keer niet op de enveloppe en daarom wist ik niet. dat jij het was. Er zijn nog meer meisjes bij de J K, die ook Trijnie heten. Groeten aan Ton! Anneiies Bok, ik merk, dat ja al weer beter bent. Gelukkig maar Ab Kortman, Jongen, wat zou ik ja graag eens op je „Paasbest" willen zien, met je nieuwe pak en schoenen. Het zal wel een leuk gezicht zijn als al die kleine kuikentjés rondlopen Hetty v d Vliet, ook Jij bent dus al weer uit de „lap penmand" geklommen. Toen je mij de vorige keer schreef was je nog ziek weet Je wel Irma Walboom, ik kan Je Misschien wel aan een corresponden tie vriendinnetje ln Beverwijk helpen, Hoe denk Je daar over? Het is mis- schie» wel aardig om een, correspondentle-vrlendtn in Kennemerland te heb ben Bertle Middelkoop, ja, ik kan altijd postzegels gebruiken voor de kin deren van de J K. Wanneer Jij ze dus voor mij hebt, wil ik ze graag ont vangen Ansje van Leeuwen, als de meester dat vertelt dan is het vast wel zo gebeurd. De tekening van Peter wil ik graag hebben. Doe de groeten maa,- terug aan Els. Tot de volgende week! Dag allemaal! TANTE IET.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1948 | | pagina 3