George Dessing loopt maandenlang doelloos in Amsterdam am i r ZWAtTi tCISAOWW J Achter de schermen van de Oorlog im J -R® Wordt opgevolgd door Anton de Wilde die een duplicaat-foto kan tonen Wij moeten een ernstige vraag stellen! WAT VAN LOOI op die November avond van het jaar 19^2 niet weet is, dat Schreleder in zyn nieuwe bu reau te Driebergen waar hij zich gemakshalve geïnstalleerd heeft naast Giskes van de Abwehr in spanning wacht op de terugkeer van Anton van der Waals, die zich de naam De Wilde heeft aangemeten voor zyn nieuwste verraad-affalre. AN NABIJ commissie ingest ld Belgen zullen demonstreren bij aankomst van hun Koning Wu LUISTEREN NAAR.... |\E OP DE VELXJWE ondergedo- ken Amsterdammer Levinus van l^ooi, oud-redacteur en oud-Berlyns correspondent van de Arbeiderspers, krUgt op een dag in Februari 1942 bezoek van zyn vrouw. Dat moet voor byzonder nieuws zyn! En inderdaad: mevrouw Van Looi, die hals-over- kop uit Amsterdam gekomen is, brengt byzonder nieuws. Er is by de gezusters Lelie in Amsterdam een man gekomen met een niet-alledaags verhaal. Hy komt uit Engeland, is met een parachute uit een vliegtuig gesprongen (stel je voor: midden in de nacht!) en wii Van Looi spreken. Hy kan zich legitimeren; hy heeft een portretje by zich van Maryke, het dochtertje van Meyer Sluizer, die in Engeland is. Waar is hy op 't ogenblik?, wil Van Looi weten. Nog steeds bij de dames Lelie. En de dennennaalden zaten nog in de opslagen van zijn broekspijpen, hy is dus door een bos gekomen; hij spreekt Nederlands met een Engels accent en hy had een grote Ameri kaanse revolver by zich. - Ik ga mee, zegt de onderduiker, 't Is te hopen, dat we geen bekenden XXIII zien in Amsterdam. Geloven ze nog allemaal, dat ik in Engeland zit? Allemaal, zegt mevrouw Van Looi. Behalve de enkelen, die beter weten. Een paar dagen later vertelt de Nederlandse agent George Dessing, die uit Zuid-Afrika kwam om mee te doen tegen Hitier, zyn geschiedenis aan Van Looi. Hy is opgeleid in En geland en die training is geen non sens, yor know? Je weet, dat er een dag komt, waarop je in het vliegtuig stapt om boven Nederland af te springen. En als die avond gekomen is, waarop ze je zeggen: het gaat vannacht gebeuren, eet er nog 's lek ker van en neem nog 'n extra borrel nou, dan geeft je dat een raar gevoel. Enfin, die avond was het niet door gegaan. Slecht weer en veei sneeuw en zo. En maar wachten, de ene dag na de andere. En dat wordt een mens beu. De ene dag: veel sneeuw in Nederland. En de andere dag: nog meer sneeuw in Nederland. De marconist, die met 'm mee zou gaan, zag er niets in. Die was achter gebleven. Maar George Dessing was gekomen. Ze hadden 'm naar een En gels vliegveld gereden en boven de Nederlandse kust leek het wel een vuurwerk op een feestdag met al dat afweergeschut en in de buurt van Nykerk had de skipper van de kist gezegd: hier zyn we d'r, spring er maar uit en good luck! En toen had 'ie pech gehad. Want waar denkt mijnheer Van Looi dat ze hem hadden afgezet? Precies bo ven een hulpvliegveld van de Duit sersMaar dat wist 'ie pas, toen het licht werd. Toen was de parachute ai verborgen en toen liep 'ie daar zo'n beetje door de sneeuw te stam pen in zn' overall. En toen was daar een stel Duitsers, die in de prille och tend de hakenkruisvlag hesen en een schildwacht keek een beetje vreemd naar 'm, maar hij had precies ge daan of 'ie daar thuis was. En ze hadden hem eenvoudig door de poort laten gaan. Aardige lui, die Duitsers. Van Looi hoort het verhaal aan, neemt de verteller scherp op en be- kykt het foto'tje van Sluizers doch tertje. Dat klopt. En ten overvloede komt er op dat ogenblik een koerier met een via Portugal gezonden brief uit Engeland, waaruit biykt, dat de ietwat nonchalante parachutist j.goed" is. met Hebt u nog verbinding Londen?, vraagt Van Looi. Hoegenaamd niet, zegt Dessing. Alleen: de elfde van iedere maand zendt radio-Oranje een bericht voor me uit; ze zullen me daarin Gerrlt van der Broek noemen. Op de elfde Maart 1942 wordt er scherp geluisterd naar radio-Oranje. Daér komt het bericht voor Gerrit van der Broek: „Uw broer Jo is ge zond". Dat betekent, dat er een mar conist komt, die hem ontmoeten zal in café „De Leidse Poort" te Am sterdam. Maarop het afgespro ken uur is er geen marconist. En óók niet op de afgesproken volgende dagen. Korte tyd later komt er in Amsterdam een bericht, dat de mar conist Molenaar by zyn sprong do delijk verongelukt is; de man is in de nacht van 9 op 10 Maart tegeiyk met Leo Andringa geparachuteerd, maar met het hoofd op een betonnen drink bak terechtgekomen Een maand verstrykt. George Des sing maakt kennis met Koos Vor- rinlc, die graag berichten wil seinen naar Londen over de vorming van het Nationale Comité, waarin ver tegenwoordigers van alle politieke partijen zitting hebben. Dessing be- grypt dat. Hy heeft zelf de opdracht Londen zo uitvoerig mogelijk in te lichten en intussen in Nederland sabotagegroepen te vormen. Maar hy staat machteloos, zolang hy niet de hulp heeft van een marconist met een zendapparaat en zolang Londen geen containers met springstoffen stuurt. Op 11 April meldt radio-Oranje aan Gerrit van der Broek, dat zijn broer Jan gezond is. Dat is een an dere marconist. Wéér gaat de para chutist naar „De Leidse Poort". En weer tevergeefs. Op 11 Mei brengt radio-Oranje op nieuw een boodschap voor Gerrit van der Broek. Hy moet vol houden! All right, George Dessing gaat opnieuw naar „De Leidse Poort". En daar komt Andringa binnen, te Londen be kend als „Akkie" en sist hem in het voorbygaan de woorden toe: Ga weg, Gestapo! Onze lezers weten reeds uit een vorig artikel, dat Akkie in gezel schap was van de SD-man Leo Poos! En daarmee is 't werk van George Dessing definitief tot mislukken ge doemd. Het café „De Leidse Poort" is als trefpunt besmet. Dat is niet meer te gebruiken. Wel seint radio- Oranje later nog, dat Gerrit van dei- Broek bezoek zal krygen „by de da mes" (de gezusters Lelie), maar deze dames hebben inmiddels moeten on derduiken, Ook dat adres is uitge schakeld. Het is tragisch. Stapels militaire en politieke informaties liggen te wachten op verzending naar Londen maar er is geen mogelykheid voor contact. George Dessing heeft geen taak meer; al zyn moeite, al zijn moed, al zijn opofferingsgezindheid zijn vergeefs geweest. In October 1942 verdwynt hij uit Nederland om via België, Zwitserland en Spanje Engeland te bereiken. Het zou ruim een jaar duren, eer hij weer in Londen terug was JN NOV. 1942 krygt Levinus van Looi van zyn vriend Karei van Staal een bijzonder goed bericht. Een bericht, dat nieuwe mogelijkheden opent voor contact met Engeland. Er is een nieuwe parachutist uit En geland aangekomen, een zekere An ton de Wilde, die gevraagd heeft naar Neo-fascisten demonstreren in Rome Volgens berichten in de Italiaanse ochtendbladen heeft gisteravond laat een groep van ongeveer tweehonderd „neo-fascisten", behorend tot de „so ciale beweging", na een partijbijeen komst een mars ondernomen door de Joodse wijk van Rome, onder het zingen van fascistische liederen en kreten van „dood aan de Joden". Zij werden door de joodse bevolking met gefluit en gejoel ontvangen. Bij de uit gebroken vechtpartijen werden vier personen ernstig gewond, voordat de politie de orde kon herstellen. „Vlnui". Dat is Van Looi! En de Wilde heeft dezelfde legitimatie als die, welke George Dessing had: de foto van het dochtertje van Meyer Sluizer. Van Looi ontmoet de nieuwe para chutist tegen de schemer in Amster dam en brengt hem langs een om vang naar een café, waar de heren langdurig praten. De Wilde is vol komen op de hoogte met de toestan den in Engeland, weet alles van de Opleidingsscholen, praat over cow talners en wapens en agenten Dat is een parachutistenmes. Dat gebruiken wy voor het doorsny- den van de lyntjes. En dat klopt. Maar Van Looi is nog niet tevreden. Hij wil nog gro tere zekerheid. En hy legt De Wilde een plan voor, om die zekerheid te verkrygen. Er moet een radiobericht komen uit Londen. Een heel byzonder radiobericht over radio-Oranje Anton de Wilde knikt by voorbaat! Wat Van Looi niet weet is, dat Londen enige dagen geleden draad loos een opdracht heeft gegeven om aan te lopen op het adres van Karei van Staal en daar te vragen om con tact met Vinus. Wat Van Looi niet weet is, dai Schreieder dit bericht heeft ontvan gen en dat hy Van der Waals op dracht gaf, voor Engels agent te spe len en uit te zoeken, wie Vinus is en met welke organisatie hy in verbin ding staat. En wat Van Looi in 1942 niet weet en wat wellicht niemand ooit zal weten is, hoe Van der Waals in het bezit is gekomen van een dupli caat-foto van het kind van Meyer Sluizer. Wie, zo moeten wy op de dag van het proces tegen Van der Waals openlyk vragen, wie is er verant woordelijk voor, dat een zo uiterst belangrijk legitimatie-middel in du plicaat naar Nederland kwam? Heden staat v. d. Waals voor zijn rechters. Gedurende het proces zullen wij onze artikelen-serie onderbreken, om na de zitting de reeks voort te zetten met: Koos Vorrink heelt een gesprek met v d. Waals Om door J. D. v. Exter^ PROGRAMMA VAN HEDENAVOND ój. Pim, Pam en Porn kunnen met verder praten, want de keukenjongen is met het menu binnengekomen. „Zo en wat zal het zyn?" vraagt hij vrien delijk. „Een mals biefstukje met wat gebakken aardappeltjes?" Maar dan ziet hij dat de tijgers niet vastgebonden zijn. „W-w-wat? Zitten jullie niet in een kooi? Ohhhü! Dat is vreselijk!" En met een gil rent hy de wagen uit. „Ze hadden me levend kunnen ver scheuren", horen Pim, Pam en Pom hem in de verte roepen. 34. „Nu dat is me ook wat moois", zegt Pam terwijl hij zijn broertjes aan kijkt. „Eerst maakt hij ons lekker met een malse biefstuk en dan neemt hij de benen. Als het zo doorgaat krijgen we niets!" „Sssst!" fluistert Pim. „Daar komt de directeur weer aan. Denk erom, blijf in je rol. Vergis je niet!" Ze trekken de tijgerkoppen weer he lemaal over zich heen en wachten op de dingen die komen gaan. De Ned.-Indische V—regering heeft een ICkl ucDDt die de versnelde af- f YtKKfc koop van de z.g. particuliere lande- ryen ter hand zal nemen op West-Java. Javaanse opgeze tenen op deze landen waren verplicht tot arbeid voor hun landheren. x De by het NVV aangesloten Neder landse Verengiing van Spoor- en Tramwegpersoneel schreef dezer dagen het 25.000ste lid in. xNederland zal 300 ton gele kool, 300 ton peen, 5000 ton consumptieaardappelen en 5000 ton pootaardappelen naar Tsjecho-Slowa- kye kunnen exporteren. xDe se cretaris van H. M. de Koningin deelt mede, dat H. M. de Koningin voorne mens is 15 April a.s. naar Het Loo te vertrekken voor haar zomerverblyf. xDe Bijzondere Raad van Cassatie verwierp het beroep van de oud-burge meester van Utrecht tijdens de bezet ting, C. van Ravenswaay. Deze werd door de Utrechtse Kamer van het Bijz. Gerechtshof te Amsterdam tot elf jaar R.W.I. met aftrek, veroordeeld, wegens zijn houding en daden tijdens de bezet ting jegens het vaderland. xDe mi nister van Economische Zaken heeft bekend gemaakt, dat het hem onmoge lijk is om voorshands 'n ruimere voor ziening van textielartikelen in het vooruitzicht stellen. - In een of ficiële Griekse verklaring wordt ge zegd, dat de Griekse guerillatroepen thans naar schatting 30.000 man tellen tegen 12.000 het vorig jaar. De nieuwe'' mode 'n Mijnwerker uit Alaska keerde na jaren naar de beschaafde we reld terug. Hij stapte in de trein naar New-York en kwam te zitten tegenover een dame, die gekleed was volgens de mode 1948. Zó groot was z'n enthousiasme, dat hij niet kon nalaten aan de dame een compliment te maken: „Dames, gekleed zoals U, heb ik sedert dertig jaar niet meer in Alaska gezien. Ik heb er altijd naar terugverlangd". Wanneer Koning Leopold aanstaan de Zondag met de Eemdijk te Rotter dam zal aankomen, zullen duizenden koningsgezinde Belgen aanwezig zijn cm hun vorst te begroeten. In nage noeg alle Belgische dagbladen staan oproepen aan eigenaars van autobus sen, hun materiaal ter beschikking te stellen voor het vervoer. Naar verluidt zullen ook vele parti culiere auto's naar Rotterdam vertrek ken terwijl aangenomen wordt dat het merendeel der Belgen, die de voetbal wedstrijd NederlandBeigië bijwonen, zich bij de demonstratie zal aansluiten. HILVERSUM I, 301 ra Nieuwsberichten om 6, 8 en 11 uur 6,15 De VARA fe liciteert 6,30 Ne derlandse Strijd- krachten 7,08 Denk om do bocht 7,15 Jan Vogel en zijn accordeon-orkest VPRO: 7,30 Cursus 7.50 Tien vóór acht 8,05 Variaties 8,30 Het gezin in de wereld VARA: 9,00 Men vraagt en wij draaien 9,30 Scholing en om scholing 9,50 Op vleug'len van muziek 10,00 Buitenlands weekoverzicht 10.15 Swing and sweet VPRO: 10,40 Vandaag 10,45 Avondwijding 11,15 Symphonisch concert HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten om 7, 8 en 11 uur 6,00 Het Nederlands Kamerkoor 6,30 Oude melodieën met nieuwe harmonieën 6,50 Actualiteiten 7,15 Voorlichting aan het bedrijfsleven 7,30 A pretty girl is like a melody (gr- pi) 7,45 De drie landen 8,05 De ge wone man 8.12 Omroeporkest 8.51 P.ondetafel-conferentie 9,15 De Zilver vloot 9.45 Uit de schatkamer van het O T 10,30 Celle (grpl) 10,45 Avond gebed 11,15 Een dansje tot besluit PROGRAMMA VOOR ZATERDAG HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten om 7, 8, 6, 8 en 11 uur VARA: 7,30 Gramofoonplaten 8,18 Lichte morgen klanken 9,30 Gramofoonplaten VPRO: 10,00 Morgenwijding VARA: 10,20 Radio* feuilleton 10.3S Piano 10,50 Gramo foonplaten 11,00 Voor de Continubedrij ven 12,00 Johan Jong (orgel) 12,3» Weerpraatje 12,33 Vincentino 1,00 Ne derlandse Strijdkrachten 1,30 Dolf van der Linden (Metropole-Orkest) 2,00 Het Nederlands lied 2,45 Harmonie-orkesten 3,00 Het NVV 3,15 The Ramblers 4.00 De samenhang tussen de verschillende aspecten van de maatschappelijke plan ning 4,15 Amateurs zetten hun beste beentje voor 4,45 Om en nabij de twin tig 5,15 Volksconcert 6,15 Sport- praatje 6,30 Nederlandse Strijdkrachten 7,00 Artistieke staalkaart VPRO: 7,30 Cursus „De kerk nu" 7,45 Voor Neder landers ln Duitsland VARA: 8.15 De winkel van Sinkel 9.15 Socialistisch commentaar 9,30 Vindabona Schram- mel'n 10,00 De vrouw in de mist 10,30 Jan Corduwener 11,15 Hobby-Hoek 11,30 Gezellige plaatjes HILVERSUM IX, 415 m Nieuwsberichten om 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur KRO: 7,13 Grs- r-.ofdonplaten 7,30 Ciavecimbel 8,15 Pluk de dag 9,00 Voor de vrouw 9,05 Kamermuziek 9,30 Waterstanden 9,35 Gramofoonplaten 10,00 Klein kleutertje 10,15 Symphonisch morgenconcert 11,00 De Zonnebloem 11,45 Schoolradio 17,15 Gramofoonmuziek 12,30 Weerover- zicht 12,33 Orkest van Klaas van Beeck 12,55 Zonnewijzer 1,20 Vervolg Orkest van Klaas van Beeck 1,50 Film en To neel 2,10 Gramofoonplaten 2,20 En gelse les 2,40 Gramofoonplaten 3,15 Concert der jongeren 3,45 KRO-kiosk 4,00 Gramofoonplaten 4,20 Een sociale misdaad 4,30 De schoonheid van het Gregoriaans 5,00 De Wigwam 8,09 Liederencyclus (gr pl) 6,15 Journalistiek weekoverzicht 6,30 Actualiteiten 6,48 Splnoza 7,15 Muzikale melange 7,35 Gramofoonplaten 7,50 Banden die blin den 8,05 De gewone man 8,12 Gra mofoonmuziek 8,20 Lichtbaken 8,50 Gramofoonplaten 9,00 Negen heit de klok 10,15 Gramofoonplaten —10,45 Avond gebed 11,15 Fragmenten uit de opera „La Traviata" door Jan Dirk van Exter Cvorrlrtt ft-D.p. De volgende morgen al heel vroeg, arriveren de Rat met zijn twee hand langers Fatty en Knijp-oog bij de be wuste S-bocht, waar de Chef zo'n prachtige overval op de smokkelauto gepleegd heeft. „Allereerst moeten we de sporen van die auto zoeken. Volgens onze jongens moeten ze een wagen gehad hebben. Ze hoorden duidelijk twee auto's wegrijden. De hunne en een andere,..." zegt de Rat. „Nou maar dat klopt baas", ant woordt Knijp-oog, die nauwkeurig de grond onderzoekt. „Kyk maar, hier zie je duidelijk in de bocht de sporen van twee auto's. Inderdaad hebben de auto's op die regenachtige avond duidelyke sporen nagelaten en er zijn ook voetstappen te zien. „Ik snap alleen maar niet, dat on ze jongens zich zo gauw overgege ven hebben". „Ja maar, er stonden twaalf agen ten volgens hen". „H'm onmogelyk", snauwt de Rat. „Dat hebben die lafaards natuurlijk maar gezegd om zichzelf te dekken. Dan zou je daar toch de voetstappen van moeten zien! Trouwens we weten, dat het geen overval van de politie was. Onze verklikker bij de grens wacht heeft ons dat toch duidelijk verteld. De politie zoekt zichzelf een ongeluk naar de aanvallers. Boven dien gebruikt de politie geen rook bommen". „H'm, het lijken me gevaarlijke te genstanders", mompelt Knijp-oog. „Luitjes die over dergelijke wape nen beschikken". „Word je misschien bang? Denk erom, bangerds kunnen we in ons vak niet gebruiken", zegt de Rat op gevaarlijke toon. „Nou we hebben hier genoeg gezien. We kunnen 'm beter smeren voor iemand ons hier ziet". En tochhebben daar twaalf agenten gestaan. Hoe kan dat? loood TJEEDD ADEMA JSM 31) De inspecteur keek geïnteresseerd naar zyn chef. >,U bedoelt dus, dat die man er belang by had, dat zyn neef „Natuuriyit! Er Is hier een nieuw motief waarmee ik natuuriyk niet graag zou beweren, dat die meneer de hand in het spel heeft gehad. Maar ln elk geval moet dat onderzocht worden en wanneer misschien mocht biyken, dat er zoveel bezwarende dingen aan het licht komen, dat ze de dokter weer naar zijn vrouw laten gaan, zal ik me daarover van harte verheugen, dat kan ik je wel zeggen." „Ik niet minder, commissaris," zei de inspecteur enthousiast. „Dokter Van Bremen is al jaren onze huisvriend. Ik kan me niet indenken, dat „Ja ja," zei de commissaris, „laten we daarover nu maar niet verder rede neren. Jij gaat morgen naar Rotterdam en je stelt je volkomen op de hoogte van die meneer Harting. Je gaat na waarom die verzekering is gesloten en wat het motief is geweest, dat de uitkering zo hoog ls. Als er maar een schyntje van verdenking is stel je een uitvoerig onderzoek ln waar die meneer op de avond van de moord geweest is en je laat je niet afschrikken door het eerste het beste alibi. Verder heb ik je op het ogenblik niets te vertellen. Als je misschien de stad eens in wilt, dan heb Ik daar niet het minste bezwaar tegen." „Ik zou graag een bezoek brengen aan de familie De Wit, commissaris. Ik voel het als een verzuim, dat ik daar nog niet geweest ben." „Een prachtidee!" riep de commissaris. „Groet de familie van mij en houd je ogen en je oren open. Je weet nooit hoe je door kleine bijzonderheden een nieuw spoor kunt ontdekken. Je weet, dat ik je beloofd heb, dat je een stevige plifim op je hoed zult krygen als er door jou medewerking licht in dit mysterie gebracht wordt en ik hoop van harte, dat je succes zult hebben, niet alleen voor jou, maar ook voor mezelf. Ik weet wel, dat de publieke opinie ons koud moet laten, maar er zyn al te veel raadselen onopgelost ge bleven en als ik die ingezonden stukken in die beroerde kranten lees, kom ik tot de conclusie, dat het hoog tyd wordt, dat de politie eens gerehabili teerd wordt. Een verdachte arresteren is geen kunst, maar bewyzen, dat hy het gedaan heeft, daar komt het op aan, anders moeten we hem toch weer loslaten. Zorg jij nou maar. dat je de goeie te pakken krijgt en maak maar gauw, dat je weg komt, dan kryg ik hier een beetje ruimte." Inspecteur Beekman keek glimlachend naar zyn chef, die nog altyd met de handen op de rug door zyn werkkamer heen en weer beende. Hy zette zyn pet op en ging door de gang naar buiten. HOOFDSTUK VIII. Tante Marianne voelt zich eenzaam. Amsterdam koesterde zich in de warmte van de voorjaarszon. De patriciërshuizen spiegelden zich in het water van de grachten en de lente had aan de knoestige takken der bomen aan de wallekant waaiertjes van teer-groene blaadjes getoverd. De y'zeren wielbanden van een vrachtwagen ratelden over het plaveizel en een schippersvrouw in rood baaien rok, wier armen tot aan de ellebogen in het zeepsop verdwenen, zong onder een lijn met wapperend wasgoed met heldere stem een populair liedje. By de bruggen liepen de brede verkeeraders, waar links en rechts stromen voetgangers elkaar passeerden. Tramwagens schuurden door de railsboch ten, auto's gaven claxonsignalen en lange ryen fietsers schoten door het wegverkeer over het asfalt. Over het trottoir gingen de eindeloze stromen voetgangers, mensen van alle standen en leeftijden in bonte verscheidenheid, waarvan er telkens weer stil stonden om naar de etalages der grote magazynen te kyken. Boven het straatrumoer buitelden de klokketonen van de Munttoren, die met metalen stem een oud-vaderlands liedje zong. Het bracht een vroiyke nooit in het stadsbeeld en het leek op die mooie middag wel of de mensen iets van het voorjaar met zich mee droegen. Op de caféterrassen hadden mannen en vrouwen de beschutte hoekjes op gezocht en knipoogden achter, een biertje of een kleintje koffie tegen de door witte wolkjes gezeefde zonnestralen. Inspecteur Beekman groette toen een brigadier, die op een straathoek naar het verkeer keek, correct salueerde. Hij was op het punt naar het Rembrandtplein te gaan, toen hy tussen de uit de Vyzelstraat komende voetgangers plotseling een figuurtje ontdekte, welks verschijning hem met een gevoel van biydschap vervulde. Het was een jong meisje in een keurig grys complêtje, die hem pas herkende, toen hy haar op enkele passen afstands was genaderd. „Marietje!" riep hy. „Henk!" zei het meisje. Over haar gezichtje trok een zonnige glimlach als duidelyk bewys, dat deze onverwachte ontmoeting ook voor haar een aangename verrassing was. „Heb je dienst?" „Integendeel," zei de inspecteur. „Ik heb wat we vroeger op school noem den m'n vry'e kwartierje met dit verschil, dat ik gemachtigd ben er desge wenst een hele vrije middag van te maken. Ben je aan 't winkelen of ga je op visite?" „Janeedat wil zeggen, ik moet nog een paar boodschappen doen. maar dat heeft helemaal geen haast. Mag ik met je meelopen?" (Wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1948 | | pagina 3