A. v. d. Waals wordt dood verklaard per krantenbericht f XI Sandersr PALM AUTOMOBIEL Vertegenwoordiger WOLLEN DEKENS 3 feiten: STICHTING 1940-'45 En uit Haaren ontvluchten de agenten Ubbink en Deurlein Einde van England-Spiel ingeluid VERKLARING Wie met MOORMAN rijdt Komt altijd op tijd, ft a' dh-K Sr°ffENV£Rf ook voor Uw lingerie Tel. 2867 Van Galenstraat 117 stomen en opnieuw ruwen P -Spoorstr. 50, Telel. 3102 Nutsspaarbank TENTOONSTELLING XXX. IN DE ZOMER VAN 1943 vindt de S.D. bij huiszoekingen van tijd tot tijd foto's van Van der Waals met een vrij nauwkeurig signalement. Daaruit kan maar één conclusie worden getrokken: de illegaliteit is Anton op het spoor, weet wat hij doet en staat hem naar het leven. Gans ondergronds Nederland is gealarmeerd: door geheel Nederland is de geheime boodschap gegaan: Kijk Bil naar Anton'us van der Waals en schiet hem neer zodra ge hem op de korrel krijgt! Dat gaat er beroerd uitzien, zegt Giskes tot Schreieder. Vandaag of mor gen is Van der Waals tot zijn vaderen verzameld. Jaagt men op een dode?, vraagt Schreieder. Wat bedoel je?, vraagt de chef van de Abwehr. Is hij dan alT Nee, maar binnen een paar dagen is hij officiëel dood. 'n Kléine comedie in de kranten. Proberen of we de ille galiteit voor de gek kunnen houden. Enkele dagen later brengen de Ne derlandse dagbladen het bericht. POLITIEKE MOORD TE ROTTERDAM 10.000 gulden beloning. 's-ORAVENHAOE, 21 Juli: In de avonduren van 19 Juli 1943 tegen 23 uur werd in de Zestienhoven- straat in het Noordelijk deel van Rotterdam de Nederlandse staats burger Antonius van der Waals, ge boren op 11 October 1912 in Rotter dam, door verscheidene schoten ern stig gewond. De gewonde is tijdens het vervoer naar rut ziekenhuis aan zijn verwondingen bezweken. De da ders wisten zonder herkend te zijn te ontkomen. Op de dode werd een persoonsbewijs gevonden, uitgeschre ven ten name van Antoon de Wilde. Het vermoeden bestaat, dat het slachtoffer zich soms van de naam Antoon de Wilde bediend heeft. De bevolking wordt aangespoord om mede te werken aan het opspo ringswerk. Voor ter zake dienende aanwijzingen, die leiden tot het vin den van de daders, wordt een beloning van 10.000 gulden uitgeloofd. De leider van de Sicherheitspolizei en van de S.D. te Rotterdam (iw.gWULK, SS-Sturmbannftthrer. Van der Waals is dood! zeggen op die avond tal van Nederlanders tegen elkaar. Sn de kerkgangers van de Ge reformeerde Gemeente aan de Boezem- singel te Rotterdam zien 's Zondags de oude vader van de verrader in diepe rouw gekleed. Ze weten niet, dat de man in dezelfde kleren reeds een be zoek heeft gebracht aan Schreieder, om te vragen of de camouflage zó vol doende is. Want Anton van der Waals is na tuurlijk niet dood en zijn familie speelt het gruwelijk spel mee in de rol van treurende nabestaanden. Fraaie grap, zegt Giskes diezelfde week tot Schreieder. Zou het helpen? We zullen het hopen, zegt de Kri- minal-Direktor. Ik kan Anton voorloog niet gebruiken. Een poosje afwachten. Later zal ik hem wel wat oppoetsen met cosmetische rrr'-'^elen; een bril, een snor, een andere slag in zijn haar. Ja, we hebben vele zorgen, mein lieber Giskes.... Inderdaad vele zorgen. En die zorgen beperken zich niet tot de vraagstukken van de dienst alleen. Veeleer liggen zij op internationaal gebied. Want op 10 Juli zijn de geallieerden op 'Sicilië ge land; de eerste troepen van de Vrij heid staan op Europees grondgebied! Vijftien dagen later nemen koning Vic- tor Emanuel en Pietro Badoglio het be wind in handen. Mussolini heeft afge daan. Het Nederlandse volk, dat steeds zwaarder de Duitse laars op de nek voelt, krijgt nieuwe hoop. De oorlog heeft zijn keerpunt bereikt: de as kraakt. Het begin van het einde is er. IN DE NACHT van 19 of 20 Augustus 1943 gebeurt er in het tot gevangenis Ingerichte seminarie te Haaren iets, dat de zorgen van Schreieder nog vergroot; tets dat het einde van 't England-Spiel inluidt: de agenten Jan Ubbink en Deurlein ontvluchten! Zjj zijn 's avonds tijdens het uitreiken van voedsel in een toilet gekropen en voor het raampje van dat toilet zitten géén tra lies. Ubbink en Deurlein hebben reeds da gen tevoren het plan tot in de kleinste onderdelen besproken; zij hebben van beddegoed een lang, sterk zeel vervaar digd. Als alles stil is in het seminarie openen zij voorzichtig het raampje en glijden achter elkander naar beneden. Niemand bemerkt hun vlucht en als de volgende morgen de alarmkreet over hun ontshapping doordringt tot Schreie der en Giskes en Rauter zijn de beide agenten reeds ver het Brabantse land ingetrokken. In Tilburg komen zij on der de hoede van pater Gevasius, die hen naar België speelt. Vandaar bereiken zij Zwitserland, De directeur van het Rijksbureau voor Oorlogsdocumentatie, drs. L. de Jong, die van 1940 tot 1945 redacteur was van Radio-Oranje te Londen, zendt ons onderstaande verklaring: „Uit Uw artikelenserie over het Nordpol-Spiel en de acti viteit van de verrader de Wil de is herhaaldelijk gebleken, welke voorname rol code-be richten, uitgezonden via Radio- Oranje, in hei geraffineerde Duitse spel gespeeld hebben. Ik stel er prijs op U hierbij mede te delen, dat den redacteuren en medewerkers van Radio- Oranje nimmer iets omtrent de werkelijke betekenis van der gelijke code-berichten bekend geweest is. Zij kregen opdracht, die berichten uit te zenden dat was alles. „Aangezien door Uw artikelen série de indruk gewekt is, dat in Londen in de eerste jaren van de bezetting ernstige fou ten gemaakt zijn op het gebied van de verbinding met Neder land, lijkt het mij billijk het bo venstaande mede te delen, waaruit moge blijken, dat re dactie en medewerkers van Radio-Oranje welke andere gebreken overigens aan hun uitzendingen mogen hebben ge kleefd voor de gesignaleerde fouten in geen enkel opzicht verantwoordelijk zijn geweest." halen, waar ze bij aankomst als boeven behandeld en in een gevangenis opge sloten worden. Wij hebben ernstige redenen, om op deze kwestie thans niet uitvoerig in te gaan. Daarvoor zal gelegenheid te over zijn, als wij in enige slotarti kelen tot bepaalde conclusies komen Wat wij thans reeds wél willen zeg gen is: dat de schandelijke behande ling dezer dappere kerels volkomen past in het kader van de faits et gestes van zekere Londense kringen. En dat Üe parlementaire enquêtecom missie de lotgevallen van Ubbink en Deurlein niet onbesproken zal kun nen laten, zo zij zich een duidelijk beeld wil vormen van de achtergron den dezer dramatische dingen. Er ontstaat een grote twist tussen Rauter en Schreieder, als de vlucht der beide agenten ontdekt wordt. Wat Schreieder nog groter zorgen baart: sinds vele weken zendt Engeland geen agenten meer. Zeven-en-vijftig zijn er geparachuteerd sinds de S.D. z«n»radio-verbinding met Londen kreeg. Maar het is reeds lange tijd geleden, dat de enerverende boodschap over do telefoonlijnen flitste: „Es geht los heute Abend; mit Herrenbesuch". De radioverbinding functioneert nog uitstekend. Code-geheimen of geheimen van bijzondere beveiliging bestaan or voor de S.D. niet. De Londense kaarten liggen open op tafel. Maar wat heeft men aan kaarten als de tegenpartij weg blijft? In die tijd, rijst bij Schreieder het plan, Anton van der Waals naar Zwe den te zenden om via de daar werkende Nederlanders een nieuw contact met Engeland op te bouwen. Een plan, dat Van der Waals benauwde ogenblikken en Schreieder een echec zal bezorgen. waar dr. Visser 't Hooft (de tegenwoor dige secretaris van de Wereldraad der Kerken) hen verder helpt naar Lerida in Spanje. De Nederlandse regering laat hen per vliegtuig naar Engeland In ons nummer van Dinsdag t De avonturen van ,fBaron van Lynden" m Stockholm. 44) „En dat is?" „Dat ik precies weten wil wanneer jullie uit Rotterdam een seintje krijgt, dat hij hier komt en dat jullie me gelegenheid geven mee te gaan als hij geschaduwd wordt. Denk je, dat de commissaris dat goed zal vinden?" Inspecteur Beekman herinnerde zich de woede van zijn chef, toen hij in de moordnacht te horen kreeg, dat er een verslaggever aan de telefoon was-en schudde glimlachend het hoofd. 8 „Ik denk," zei hij, „dat de commissaris het pertinent zal weigeren." „Hoor eens, Henk," zei de reporter, „dan moet jij me een seintje geven. Ik heb de kerel gezien toen jullie met hem in de trein stapten dus ik weet precies hoe hfl er uitziet. Even een telefoontje ais je bericht krijgt, dat hij onderweg ia. Meer vraag ik je niet." „Wat ga je dan-doen?" „Nou, dat is nogal logisch. Ik schaduw hem ook." „En als ze dat in de gaten krijgen?" „Dat zullen ze niet, Henk, „dat doe ik op mjj eigen manier. Ik mag toch zeker lopen waar ik wil. Ten slotte zal ik er helemaal niet rouwig om zijn als jullie mfl er buiten houden. Dan ben lk ook niet meer aan allerlei beloften gebonden." Hij wierp een blik op zijn polshorloge en stond verschrikt op. „Nog drie minuten," zei hij! „Ik heb een conferentie bij Kras. Kim je morgenmiddag om deze tijd hier zijn?" „Natuurlijk," zei de inspecteur glimlachend. „Best, dan zal ik je van het onderhoud met Feenstra vertellen. Maar op voorwaarde, dat ik een seintje krijg als de Rat losgelaten is en naar hier komt." „Ik zal 't de commissaris vragen," beloofde de inspecteur. „Neen, vraag die ongelukkige commissaris nou maar niks. Als hij het ver biedt ben ik nog verder van huis. Ze hoeven eigenlijk niet te weten wat ik van plan ben. Afgesproken?" Inspecteur Beekman knikte en wenkte de kellner. „Om de drommel niet!" riep de reporter. „Ik ben hier gastheer." Twee minuten later stonden ze buiten. „Ik zal jezei de inspecteur, maar hij kon zijn zin niet afmaken, want Leo van den Berg sprong, na een nieuwe blik op zijn horloge, op de treeplank van een juist passerende tramwagen, welks conducteur hem met een verwij tende blik op het achterbalcon hees. HOOFDSTUK XIH. De panterman. Inspecteur Beekman wandelde langs Americain toen hij zifn naam hoorde roepen. Twee heren aan een hoektafeltje van het terras dronken een borrel en de oudste was opgestaan en wenkte hem. „Meneer De Wit," zei de inspecteur, verrast naderbij komend, „hoe gaat het U?" De makelaar drukte hem vriendschappelijk de hand en wees naar zijn metgezel, die uit zijn rieten fauteuiltje overeind was gekomen. „Meneer Van Heerde," zei hij voorstellend. „O, maer wij kénnen elkaer," zei de bankdirecteur glimlachend. „Wij hébben elkaer toch ontmoet op die aevond vanHij stokte en keek enigszins verlegen naar zijn vriend, die eenvoudig knikte. „O ja, natuurlijk, jullie kennen elkaar." (Wordt vervolgd) 50. „Hij komt ons achterna", schreeuwt Pim die achterom kijkt. ,Oh, wat moeten we beginnen?" Fam, die boven op het platvorm staat en de tijger steeds nader ziet komen, grijpt in zijn angst een rekstok beet en even later zweeft hij door de lucht. Pim en Pom doen hetzelfde. „Oh, ik weet helemaal niet hoe het moet!" roept Pam. „Je moet je in ieder geval goed vasthouden", antwoordt Pim. „Anders val je naar beneden!" 60. De drie honden zwaaien door d# lucht en weten niet goed wat ze ver der beginnen moeten. „Oh, help"i roept Pim eensklaps. „Waf is er?" roepen de beide anderen. „Mijn costuumü Mijn- tijgercostuum glijdt van me af!" „Wat vreselijk! Nu zijn we ontmas kerd. We moeten hier vandaan!" „Ja maar hoe?" vraagt Pim in doods angst. „Ik hou het niet langer uit". De 7e Mei a.s. hopen onze geliefde Ouders «n Grootouders C. BONTES en A. BONTES— KIKKERT dé dag te herdenken, dat zij 45 jaar getrouwd zijn Namens kinderen en kleinkinderen, C. BONTES. Den Helder, Emmastraat 45. Heden overleed, zacht en kalm, ten huize van zijn dochter te Dordrecht, onze lieve Man, Vader, Behuwd- en Grootvader, Broe der. Zwager en Oom, de Heer JOHANNES GERARDUS ENDENBURG, Echtgenoot van A. M. VAN GIJN, in de ouderdoip van 76 jaar. Uit aller naam: Mevr. A M. ENDENBURG— VAff GIJN. Den Helder, 1 Mei '48. Emmastraat 14. De begrafenis zal plaats hebben op Woensdag 5 Mei a.s- des n.m. 2 uur vanaf Emmastraat 14, Den Helder, op de Alge mene Begraafplaats te Huisduinen. Verzoeke geen be- oek en geen bloemen- Gevestigde firma vraag' iemand ter opleiding, die bekend is met de Bouw vakken en énige commer ciële aanleg 'heeft. Brieven met opg. leef tijd, tegenwoordige werk kring, opleiding, waar vroeger gewerkt, gods .diensit, verlangd salaris referenties, Onder No- 456 bureau van dit blad Li OO/W vao Net' meisje gevr- als Hulp in de Huishouding, Goed loon, goede behan deling. Intern. Textielbe drijf J. TE KWANT, Jan v Goyenstraat 13, Heem- sledè. tel 20740, Haarlem gemak voordeel gerief doen ons aantal spaar ders snel stijgen. Wij ondergetekenden, Commissarissen van de Onderlinge Brandwaarborg- Maatschappij gevestigd te Amster dam, onder Directie der firma De Jong Co., hebben het genoegen aan alle daarbij belanghebbenden te be richten, dat heden aan ons is gedaan Rekening en Verantwoording van de gehouden Administratie over het jaar 1947, welke door ons in orde bevonden zijnde, met onze goedkeuring is bekrachtigd. Wfj ontvingen daarbij, in tegenwoordigheid van onder scheiden Heren Correspondenten en Deelgenoten, een nauwkeurig overzicht van Ue stand der Maatschappij en mochten ons bfl vernieuwing van haar bloei en wel stand overtuigen. Amsterdam, 30 April 1948. Mr. H. Th. 's Jacob. Jhr. Mr. F. J. M. van Nispen tot Sevenaer. Jhr. Mr. E. W. Röell. Jhr. Dr. C. G. C. Quarles van Ufford. Jhr. SIx van Hillegom. GEOPEND DAGELIJKS VAN 10-17 EN 20-22 UUR TOEGANGSPRIJS I 1.50 INCL BELASTING

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1948 | | pagina 4