c
DE JEUGD-KOER
Een rotstuin van eigen makelij
Oplossing Prijsraadsel
LET OP!
PRIJSRAADSEL
Onze mededelingen
Een raak antwoord
Hallo, Jongens en Meisjes
W»
LUISTEREN
NAAR....
muggen
vliegen
vlooien
luizen
Een nieuwe kermisattractie:
De vlammende
Rakettoren
HET WELFARE-WERK
IN DE HOSPITALEN
oooc?
TJEEDD ADEMA sgi
Rudi en Doortje woonden in een
omgeving, welke nog altijd de sporen
van de oorlog droeg, in de vorm van
kale vlakten, waar vroeger bomen 't
landschap verlevendigden, en verniel
de huizen. Om strijd hadden de ouders
van de twee kinderen zich dankbaar
getoond, dat van hun huis wel alle
ruiten „gesneuveld" waren, maar de
muren nog stevig stonden. Direct na
hun terugkeer had het hele gezin zich
aan de arbeid gezet, karton verving
eerst glas, totdat eindelijk ook
't karton vervangen kon worden om
dat er glas beschikbaar kwam.
Maar al was hun huis bewoonbaar,
als Rudi en Doortje over de tuin
schutting keken, dan zagen ze niets
dan puin en nog eens puin, want de
huizen die er vroeger hadden gestaan
waren gedurende de oorlog herhaal
delijk door bommen getroffen, zodat
er letterlijk geen steen op de andere
bleef.
Rudi en Doortje waren niet de enige
kinderen, die maar al te vaak op de
puinhopen hun spelletjes speelden tot
dater werklieden kwamen, die
orde in de chaos schiepen omdat er
nieuwe huizen zouden komen.
„Kijk een Rudi, daar gaan die mooie
witte en gele stenen ook weg", riep
Doortje, die met haar broertje over
de schutting heen de werklieden ga
desloeg. „M'neer, m'neer", liet zij er
meteen op volgen, mogen wij wat van
die stenen uitzoeken?"
Ze kreeg haar zin, maar toen had
je moeten zien hoe dat ging. In een
ommezien hadden ze de mooiste ste
nen buit gemaakt en liepen hijgend
onder de zware vrachtjes af en aan.
Na alke lading, als ze even moesten
uitblazen, zag je hun kopjes bóven
de schutting uitkijken of er inmiddels
niets van hun gading vferdween. Ein
delijk hadden ze genoeg en begon het
spel.
vinden? Niet iedereen woont naast
zo'n verzameling stenen. Dat is waar,
maar is dat wel noodzakelijk? Je
kunt ook alleraardigste zelfbedachte
tuintjes aanleggen zonder die dingen.
Alleen al met een schopje en mooi
uitgezochte wilde plantjes doe je won
deren. Kun je echter nog aan wat
stenen komen ter versiering en afwis
seling, des te beter. Hoofdzaak is, dat
je het niet stijf doet. Maak eens wat
kuilen en heuveltjes, waartegen je de
plantjes zet. Dat is dadelijk een veel
aardiger gezicht. Laat ieder die over
een stukje grond beschikt, op een
vrije middag eens aan het werk gaan
en je zult zien, hoe zonder enige kos
ten met wilde plantjes en een schop
iets te maken is, zoals Doortje en Rudi
het deden.
1. Amsterdam
2. Hoorn
3. Naarden
4. Schagen
De woonplaatsen van de reizigers
waren:
5. Alkmaar
6. Arnhem
7. Middelburg
8. Amersfoort
Er waren deze keer heel veel goe
de oplossingen. Na loting werden de
prijzen gewonnen door:
J. Vlam, Dorpsstraat 8, Warmen-
huizen (10 jaar).
Janny Schoonhoven, Koepoorts-
weg 3, Hoorn (11 jaar).
Trynie Kaas, Wilhelminastraat 585,
Broek op Langendijk (11 jaar).
Nico Ridder, Koningdwarsstraat
19, Den Helder.
Elly van Schelt, Noorderwijkweg
9E. Beverwijk (10 jaar).
Gefeliciteerd! De boeken worden
toegezonden.
VOORDAT JE DE STRAAT
GAAT OVERSTEKEN
EERST NAAR LINKS EN DAN
NAAR RECHTS GEKEKEN.
Deze week mogen jullie weer eens
pi oberen om verborgen vogels te vin
den uit onderstaande zinnen. In elke
zin schuilt een vogelnaam.
1. Anna rende achter de bal aan.
2. De man stak zijn hand in de muil
van de leeuw.
3. Peper, kaneel en nootmuskaat zijn
specerijen.
4. Toen Vader het schilderij van de
muur haalde viel de lijst er af.
5. „Kwam er elk jaar maar een school
reisje", zei kleine Piet.
6. Om eeuwenoude gebouwen te zien,
moet je in een oude stad zijn.
7. Door zijn val kreeg hij een ge
kneusde arm.
Doen jullie nu je best maar. De op
lossingen kunnen uiterlijk Zondag 30
Mei worden verzonden. Onder de
gcede inzenders worden weer boeken
verloot.
G. de Boorder, hartelijk dank voor
Uw postzegels. Zij komen heel goed
van pas.
Is J. Vlam in Warmenhuizen een
jongen of een meisje?
Voor Grietje Kansen, Tulpstraat
14 A, Alkmaar, wordt een correspon-
tie-adres gezocht. Grietje is twaalf
jaar, zit in de zesde klas en houdt
veel van zwemmen, musiceren en
breien.
Het adres van het bureau in Alk
maar is: Voordam 9. De Alkmaarse
kinderen moeten' hier goed om den
ken, want anders komen hun briefjes
veel te laat.
Een correspondentie-vriendinnetje
wordt gezocht voor Bep Verburgt,
Violenstraat 58, Den Helder. Bep is
12 jaar en zij leest, zingt en tekent
graag.
Martin Iiontes, Piet Heynstraat 60,
Den Helder, zoekt een corresponden
tie-vriend. Hij is 13 jaar en houdt veel
van lezen, zwemmen en fietsen.
Jaap Hoogcarspel, Ged. Turfhaven
12-14 in Hoorn, zoekt ook een cor
respondentie-vriend. Hij is bijna 12
jaar en houdt van dieren en planten.
Als echte vakmensen gingen ze te
werk. Eerst werden twee lage. muur
tjes van de mooiste brokstukken ge
zet. Cement hadden ze natuurlijk niet,
maar dat was ook niet nodig. Gras
werd uitgestoken en met de aanhan
gende aarde in alle spleten flink aan
gedrukt en toen begoten. Een kleine
heuvel werd met de mooiste kleine
stenen versierd. Wat moest dat wor
den? Hun trekkar kwam er aan te
pas én een schepje. Na een uur daag
den ze op en geen tuinman had aar
diger planten bijeen kunnen brengen:
gele. rose, witte, paarse, bekende eri
onbekende wilde planten. Deze gaven
toen ze tussen de stenen geplant
stonden z'n fleurig aanzien, dat zelfs
de werklieden er schik in kregen.
Elke dag werd dit alles trouw be
goten en de verdorde of uitgebloeide
plantjes door nieuwe wilde vervan
gen. Ik vond dit eerlijk gezegd
veel aardiger dan hun keurige, stijve
voortuin. En hoe zouden jullie zoiets
Het is nog niet zo lang geleden dat
de Hongaren en Roemenen elkander
in het geheel niet konden zetten. Ze
waren wel buren, maar geen vrienden.
Zo kon het gebeuren, dat een Roe
meens generaal, die in een Hongaars
hotel in Boedapest zijn intrek had
genomen, zich bij de directeur van dat
hotel kwam beklagen, dat de kellners
die hij in het Roemeens aansprak,
hem steeds in het Hongaars antwoord
den. „Dat kunt u de mensen niet kwa
lijk nemen", meende de directeur
zich te moeten verontschuldigen, „zij
kennen geen Roemeens."
„Neem dan een Roemeen in uw
dienst", riep de generaal boos uit. En
de hotelhouder antwoordde heel vrien
delijk: „Dat heb ik verleden jaar al
verschillende malen achtereen gedaan,
maar het is onbegonnen werk. Nauwe
lijks hadden we ze een beetje lezen
en schrijven bijgebracht of ze vertrok
ken weer naar hun land om aan één
van uw hogescholen een hoogleraars
baantje te gaan waarnemen". De ge
neraal kon tegen het argeloze gezicht
van de hoteldirecteur niet op en vond
het maar 'het beste snel en waardig
te verdwijnen.
xDe posttrein van Madras naar
Bombay werd te Ghargapoer, 240 km
1en Westen van Hyderabad. overval
len. 22 reizigers worden vermist. x
De Duitse posterijen doen een beroep
op de geallieerden om 89.000 postzak
ken te ontdekken, die in Februari en
Maart naar de Sovjet-zone zijn gezon
den en niet zijn teruggevonden.
We zullen maar vlug beginnen met het stapeltje briefjes, dat devorige
week is blijven liggen
Alie Kiewiet, ja, nu was alles keurig in orde Je had een prachtige verras
sing Wat leuk dat je Beppie hebt bezocht Hansje Kiewiet, heb je veel lawaai
gemaakt op de luilakmorgen? Nico Bosman, prettig dat je nu ook gaat schrij
ven Ik hoop veel van je te horen Lize Vos, 'ja, ik weet maar al te goed wat
luilak is Om half twee hebben de kinderen mij al wakker ge-luilakt Ineke
Vos, hebben jullie een prettig feest gehad? Fijn, dat jij ook mee mocht doeu
met de club Tanny Ekkebus, wat jammer dat je nog niet beter bent Buiten
landse postzegels heb ik nog niet, Tanneke Het adres van Gré is: Stiersteeg 1,
Opperdoes „Hababeriba", natuurlijk mag je mee blijven doen Het hindert
niet waar je woont Je blijft toch altijd en nichtje van mij als je schrijft Hon
den bijten ook wel eens uit angst Beppie Stompedissel, het opstel heb ik met
plezier gelezen Keurig gedaan, Bep! Ik was echt blij met je gezellige brief
Pity Slot, gelukkig dat je nu weer mee doet Wat heerlijk, dat moeder steeds
met je uitgaat Tiny Sont, je hebt het met Mary wei getroffen, denk ik He1
lijkt mij een aardig meisje Tiny, ik hoop dat je slaagt voor het Lyceum
Annemarie Middelkoop, van jou ontving ik een lege enveloppe Je hebt zeker
vergeten om het briefje in te sluiten Rie Schoonen, je hebt mij goed in de
bloemetjes gezet, meisje Alles zag er zo gezellig uit Hartelijk dank Rie
Ab Kortman, jongen, wat heb je nu een prachtige tekening gemaakt Zo n
mooie heb ik nog nooit van een kind gehad Hij krijgt een ereplaats Je boek
is toch verzonden, Ab Heb je het nu al? Veel dank voor de tekening Jopie
Geervliet, wat zul je mooi zijn met al die nieuwe spulletjes Bedankt voor dc
sigarenbandjes, meisje Ik ben blij, dat je weer mee doet Dinie Albets, je
briefje kwam nu keurig op tijd Het huiswerk moet natuurlijk eerst af Dat
begrijp ik best Maartje Smids, ik kan me zo best voorstellen hoe gezéllig ie
hebt zitten schrijven Je versje was aardig, maar ik heb er nog geen plaats,
ruimte voor Hartelijk dank voor de postzegels, meisje Stien Beukenkamp,
de tekening, die. je voor mij hebt gemaakt, is snoezig Wat. heb je dat alleraar
digst gedaan Ik maak je mijn compliment, meisje en dank je hartelijk Dini
Dros, leuk dat jullie ook naar Rotterdam gaan Daar is heel wat te bekijken
Doe de groeten maar aan Piet, Dini Bedankt voor de sigarenbandjes Alie
Kiewiet, je tweede briefje heb ik nu ook ontvangen Ja, in zo'n Turkse Schop
moet je erg oppassen en je goed vasthouden Ik ging vroeger liever in de
Spooktent Hansje Kiewiet, wat ben jij verwend met je verjaardag Ga je
voor het geld iets kopen of stop je het m je spaarpot? Martha ten Bosch, het
is voor mij ook prettig, dat jij een nichje van mij wordt Als je de raadsels
niet kent, .maar toch een briefje schrijft, dan ben ik daar erg blij mee Het
hoeft niet als je er geen zin in hebt Jo de Bont, ook jij bent een nieuwe-
lingetje en dus hartelijk welkom Je moet de moed niet te gauw opgeven met
de prijsraadsels Er zijn zoveel kinderen, die mee doen en daardoor kan het wel
maanden duren voor je eens een prijs wint Doe maar mee voor de gezelligheid,
meisje Nelly de Bont, het is gezellig dat jullie alle drie mee doen Julle mogen
elkaar gerust Jn beetje helpen, hoor! Tonny de Bont, doen jullie de oplossingen
en briefjes maar allemaal in één enveloppe Dat bespaart, moeder twee envelop-
pes en voor mij is het ook gemakkelijker Dan behoef ik er maar één open te,
peuteren, Tonny Annie Verhoeff, hartelijk dank voor de sigarenbandjes
Ada Bekebrede, ik zal het adres voor je opzoeken Je zult het dan de volgende
week wel ontvangen Kijk niet verbaasd op als je een klein pakje met een paar
oude wanten ontvangt Er hoort nl nog iets bij dat adres Je zult het wel zien,
meisje Nellie v d Vis, je moest eens weten hoe aardig ik het vind als je over
Texel vertelt Wat doen de grote kinderen op' 'de Pinksterdag eri Waarom speler:
de kleintjes juist in ,,de Bosjes"? Janna v d Spoel, je hebt het raadsel toch
keurig opgelost, hoor Rie Schoonen, je hebt. mij de vorige week goed in de
bloemetjes gezet, meisje Alles zag er zo gezellig uit Hartelijk dank, Rie Wat
kan je broer aardig teekenen Coba de Vroome, natuurlijk mag jij ook met ons
mee doen De sigarenbandjes kan ik best gebruiken, maar ansichtkaarten heb
ik nooit opgespaard, dus kan ik je daar nog niet aan helpen Bedankt voor de
bandjes, Coba Nico Ridder, hoe oud ik ben kan ik je niet vertellen Gelukkig
ben ik nog jong, hoor! De brief met sigarenbandjes en postzegels is blijven
liggen Nu zal ik ze opnieuw inpakken en zelf verzenden Hennie Heyblok,
dat waren gezellige dagen, meisje Heb je genoten op de kermis en hoe was
het schoolfeest? Steefje Overhand, ik houd van allé kinderen 'even veel en dc
loterij is altijd weer een verrassing voor mij Blijf je volhouden, Steefje? Het
kan maanden duren voor je wat wint. maar dan doe je maar mee voor de
gezelligheid Als je de brief steeds zelf in de bus stopt, kost het niets meer dan
een klein beetje tijd Jannie en Antje v d Laan, jullie kunnen de oplossingen
gerust in één enveloppe sluiten, hoor! Ria Heertjes, wat was jij gelukkig, dat
je met de zesde klas mee mocht Het is jammer, dat Annelies ziek is Daar wist
ik niets van Ik zal haar eventjes groeten Annelies Bok, jammer dat je al
zo lang ziek ligt Heb je ook pijn, meisje? Wij wensen je allen van harte beter
schap toe en ik hoop van Ria spoedig weer te horeiT hoe het met je gaat
Prof. Bok, nee hoor, het hindert niet, dat je een kleine enveloppe gebruikt Je
mag het ook zonder enveloppe of op een briefkaart doen Een correspondentie
vriend wil ik met plezier voor je zoeken, maar wil je mij dan nog eventjes
schrijven op welke school je bent en in welke klas je zit? Auke Zeilstra, we
zullen hopen, dat jij het ook prettig vindt bij de J-K Nee. van vissen houd
ik niet, maar wel van zeilen en roeien Net als jij, Auke Bennie Hooyenga,
jij staat onder je vriend Hebben jullie een fijne dag gehad toen de meester
op school kwam? Je hebt wel in zorg gezeten over je meester, maar nu is hij
er gelukkig weer Hartelijk dank voor de mooie postzegels, Bennie Tinie
Schol, ja, het is zo gezellig om v'eel dieren te hebben Ik heb ook altijd veel
beesten gehad, maar door de oorlog hebben we alleen nog maar een hond over
gehouden Hoe ziet die bloem er uit, Tinie? Wim Gerssen, jij hebt wel genoten
op Tweede Pinksterdag Ik heb eens twee stekeltjes in een aquarium gehad,
die daar een nestje bouwden Later krioelde het van jonge stekeltjes en- heb ik
de gehele familie weer naar een sloot gebracht Marietje Gerssen, prettig dat
je ook mee doet sluit de briefjes maar gerust in één enveloppe, dat is voor
mij ook gemakkelijk, Rietepiet „Habariba", heb je al in het Marsdiep ge
zwommen? Het lijkt mij nog wel wat kond om er in te duiken Ik zwem wel
eens in zee Dat is heerlijk „Rozeknop", ik zou maar met Janna gaan corres
ponderen als ik jou was Ali Kiewiet schrijft ook riaar de J-K en dat is een
heel aardig meisje Weet je het adres van Janna nog? Adri van 't Hert, op
het ogenblik zijn de door jou gevraagde postzegels nog niet in mijn bezit Help
mij 't maar onthouden Over een poosje kan ik je misschien weer helpen Veei
plezier met het schoolreisje! „Jasmijn", aan roeien moet je ook wennen Je
handen kunnen er steeds beter tegen Hebben jullie de handbalwedstrijd gewon.,
nen? Piet van Zon, bedankt voor je versje Dat leerde ik vroeger ook
Wiily de Jong, heb je die grote schildpadden ook gezien in de dierentuin? Het
zijn zulke aardige beesten Vroeger heb ik drie kleine schildpadden gehad Soms
vochten zij wel eens Dat was een raar gezicht Ja, ik heb al meer gehoord
hoe jullie hebben genoten Gerda Paans, meisje, wat heb je mij een mooie
1ekening gestuurd Ik zie dat je er op schooi een 8 voor hebt gekregen Dat
heb je wel verdiend Hartelijk dank, hoor Tanny Ekkebus, gelukkig dat je
weer uit bed bent Vergeet de pilletjes maar niet in te nemen De postzegel*,
zal ik je sturen, hoor Irma Walboom, over die koktrjuffers zal ik je nog
schrijven Wat. leuk, dat je een vijvertje hebt In mijn vijvertje zit een kikker
familie Nicla Wuis, wat is dat een leuk avondje geweest Dat stukje is iets
om te onthouden Het is. erg goed bedacht Bedankt voor je gezellige brief, Nida
Nu neem ik weer afscheid van jullie Tot de volgende week
Allen hartelijk gegroet door
TANTE IET
Froramma van hedenavond.
Hilversum I 301 meter.
Nieuwsberichten
om 6, 8 en 11 uur.
AVRO 6.15 Sport-
praatje; 6.30 Voor
de strijdkrachten;
7 London suite;
7.10 „Een kind
Radio Völksmuziek-
Voorlichtingsdienst.
met het Kurhaus.
huilt"; 7.15 De
school. 7.45 Reg.
8.15 Aansluiting
10.15 The Romancers; 10.45 Onder vier
ogen; 11.15 Der Freischütz.
Hilversum II 415 meter.
Nieuwsberichten om 7, 8 en II uur.
KRO 6 „De vijf Zapakar's; 6.15 Land
en tuinbouw; 6.30 Sopraan en piano.
7.15 Leger des Heils-kwartier. 7.30 Het
actueel geluid; 7.45 „Kunst en tech
niek in een edel vak" (beroepskeu
ze); 7.55 Het Bach-koraal; 8.15 Jubi
leumconcert 60-jarig bestaan Concert
gebouw-orkest; 10.45 Avondoverden
king; 11.15 Gramofoonplaten.
Programma voor Vrijdag.
Hilversum I 301 meter.
Nieuwsberichten om 7. 8, 1, 6. 8 en
11 uur. VARA 7.30 Gr.pl.; 8.18 Orgel;
8.35 Gr.pl.; 8.50 Voor de huisvrouw; 9
„Stem des Volks" Rotterdam; VPRO
10 Morgenwijding; VARA 10.20 Gr.pl.;
10.30 Voor de vrouw; 10.45 Piano: 11.15
Voordracht; 11.30 Gr.pl.. AVRO 12 Alt
en orgel; 12.30 Weerpraatje; 12.33
Sportagenda; 12.38 Dick Wielebrandts
(bekende melodieën). 1.15 Vaudeville
orkest; 1.45 Gr.pl.; 2 Kookkunst; 2.20
Gr.pl.; 3 Ons volk in zijn dichters;
2 20 Gr.pl.; VARA 4 Omroep kameror
kest; 4.30 Tussen twaalf en zestien; 5
Orgel (Cor Steyn); 5.20 Wij en de mu
ziek; 6.15 „De VARA feliciteert"; 6.30
Voor de strijdkrachten; 7 Denk om de
bocht; 7.15 Silvestri-kwartet; VPRO
7.30 Cursus; 7.50 Tien vóór acht; 8.05
Pianorecital; 8.30 Cursus: VARA; 9
Men vraagt.... en wij draaien; 9.30
Schuldig of onschuldig; 9.50 „Op
vleug'len van muziek"; 10 Buitenlands
weekoverzicht; 10.15 Swing and Sweet;
VPRO 10.40 „Vandaag"
Hilversum II 415 meter.
Nieuwsberichten om 7, 8. 1, 7 en 11
uur. KRO 7.15 Gr.pl.; 7.30 Het Dom
koor van München; 7.45 Morgengebed;
815 „Pluk de dag"; 9 Gr.pl.; 9.30 Wa
terstanden; 9.35 Schoolradio; 10.35 Gr.
pi. 11 „De Zonnebloem"; 11.35 ..Als de
ziele luistert"; 11.45 Gr.pl.; 12.03 Jan
de Graaf (piano); 12.30 Weeroverzicht;
12.33 „Het orkest zonder naam"; 12.55
Zonnewijzer; 1.30 Vervolg „Het orkest
zonder naam"; 1.50 ..Van man tot man";
2 Omroeporkest; 2.45 Gr.pl.; 3.15 De
ontwikkeling van het pianokwartet; 4
Zang en piano; 4.30 Gr.pl.; 5 Na school
tijd; 5.15 Gr.pl.; 5.30 „Wat het buiten
land leert" 6 Orkest Klaas van Beeck;
6.50 Actualiteiten; 7.15 „Nederland op
zee"; 7.30 Ital. liederen; 7.45 „Terugblik
op het Eucharistisch congres te Boeda
pest"; 8.05 De gewone man; 8.12 Con
cert ter gel. van het Int. Muziekcon
cours te Scheveningen. (Res. orkest);
9.45 „Uit de schatkamer van het Oude
Testament"; 10.30 Gr.pl.; 10.45 Avond
gebed; 11.15 Boston „Pops" orkest.
Bus met 30 a 40 personen
in het Winschoterdiep
Een bus van de GADO, komende
uit de richting Hoogezand reed na
bij Groningen langs het Winscho
terdiep tegen een paal, die als een
lucifershoutje omknapte. De chauf
feur, de heer J. Ramaker uit Gro
ningen, raakte de macht over het
stuur kwijt en slipte, waardoor de
wagen in het Winschoterdiep te
recht kwam. In de bus zaten onge
veer 30 a 40 personen.
De meeste inzittenden konden door
omstanders worden gered; men ver
moedde echter, dat er nog drie slacht
offers onder de bus in het water lig
gen. Later bleek dit gelukkig een loos
vermoeden. Door de Groninger brand
weer werd de bus opgetakeld.
De neerstortende paal, waartegen de
bus reed, raakte de 80-jarige D, Ever
huis, die juist passeerde, zodanig, dat
hij op slag werd gedood.
Enige personen, die bij dit ongeval
licht werden gewond, zijn naar een
ziekenhuis overgebracht.
De gewonden zijn: de heer W. Wolf
uit Maastricht, geboren in 1887, die een
schouderfractuur en oogwond opliep;
de heer J. Kremer, everieens uit
Maastricht, geboren in 1881, verwon
ding nog niet bekend, en mevrouw
Vos-Smits, die nog niet tot bewust
zijn is gekomen.
De chauffeur, de heer J. Ramaker,
werd aan het hoofd gewond.
97. Pom zit in de hóed verborgen,
waarin de professor een eitje aan het
bakken is.
Arme Pom, hij zit onder de dubbele
bodem verborgen, maarkan het
niet langer uithouden!
„Ik verbrand!!! Ik word levend ge
kookt", roept hij in zijn benauwdheid.
En met een gil schiet hij als een ka
nonskogel uit de hoed!!
98. De toeschouwers schudden van
het lachen.
„Kijk, daar heb je alweer zo'n hond!
Begrijp je daar nu iets van?"
Gillend van angst is Pom uit de
hoed gesprongen en het biggenmeisje
om de nek gevlogen.
„Help, help! Mijn staartje is ver
brand! Ze wiilen me braden!!"
Het biggenmeisje weet niet wat ze
beginnen moet!
P-P. T. POEPER in de practische en voordelige stuifzak 65 cent
De Inwoner» van Jette, een Brus
selse voorstad, zyn de eersten ge
weest, die de „vlammende raket
toren", een nieuwe, door drla
Haagse zakenlieden geëxploiteerde
kermisattractie, In werking konden
zien en op haar deugdelijkheid kon
den beproeven.
Bovenin deze 35 meter hoge toren
beweegt een electro-motor van 45
p.k. tien „raketten", die ieder aan
S i 10 personen plaats bieden, in het
rond. De snelheid kan 75 km per uur
zijn. De „raketten" beschrijven dan
een cirkel met een omtrek van 110
meter en zweven 38 meter boven da
grond. Aan de achterzijde van da
raketten" ontvlamt een koud vuur,
waardoor de suggestie van echta
raketprojectielen nog wordt ver
groot. Op een cirkelvormig platform
kunnen 500 mensen wachten, tot zij
in een der „raketten" kunnen plaats
nemen. Bij de constructie van dit
platform en de trappen, die er heen
leiden, heeft men zich beijverd, da
kans op onaangenaamheden voor
mensen met hoogtevrees uit te scha
kelen.
Het Nederlands technisch bureau
voor ontwikkeling van de industrie te
Den Haag heeft de berekeningen voor
dit project gemaakt. Het idee is van
een Tilburgse kermisexploitant.
Te Jette werd dezer dagen de offi
ciële opening verricht op het plat
form van de rakettoren, 20 meter bo
ven de begane grond. De burgemees
ter en de commissaris van politie
voerden er het woord. Om kwart voor
negen 's avonds begon de kaartver
koop, en tot 1 uur 's nachts was er
grote toeloop bij de kassa.
De ondernemers hebben reeds aan
biedingen gehad om met hun raket
toren naar Frankrijk en Portugal te
komen, maar er zijn nog geen defini
tieve plannen bekend.
Denkt U toch niet mevrouw, dat,
handwerken een kunst is, die alleen
vrouwen verstaan. Ik heb werkstuk
ken gezien, die op een tentoonstelling
niet zouden misstaan en die door
mannen waren gemaakt. Door vol
wassen kerels, die zich krom gela
chen zouden hebben als je ze een
jaar geleden voorspeld had, dat ze
met naald en draad nog eens goede
resultaten zouden bereiken en die
het idee van „een handwerkje" met
echt mannelijke superioriteit ver
wierpen, totdat zezelf begonnen,
omdat ze anderen zagen handwerken.
Dat gebeurde toen ze in het militaire
hospitaal terecht kwamen, omdat ze ge
wond of ziek waren. Daar lagen ze in
bed, werden goed verpleegd, maar ze
verveelden zich, want je kunt toch niet
de gehele lange dag lezen. Toen kwam
de welfare-werkster van het Nederl.
Rode Kruis aan hun bed en stelde voor
dat ze ook eens zouden proberen om
iets te maken met hun handen; «en
speelgoed-beest, een kleedje, leerwerk
of een kruissteekpatroon op een thee
muts of een kussen. Die welfare-werk
ster kenden ze, omdat ze boeken bracht,
omdat ze allerlei dagelijkse problemen
als boodschappen in de stad voor ze op
loste en omdat ze ook bij belangrijker
vraagstukken raad en bemiddeling gaf
en zo enigszins mogelijk een oplossing
trachtte te bereiken. Als zo'n Rode
Kruis-welfare dan zei „probeer het
eens", dan probeerden ze het. Anderen
deden het toch ook.
Het resultaat is meestal dat ze telkens
moeilijker werkjes gaan doen, ingewik
kelder patronen nawerken en zelfs ont
werpen; en vooral dat ze er pleizier in
krijgen en onder het werk vergeten dat
ze ziek zijn en dat ze ai"me kerels zijn
die in een hospitaal liggen, terwijl an
deren
Hun genezing komt dat in de meeste
gevallen ten goede; want een patiënt,
die voortdurend ligt te piekeren over
zijn toestand en zijn toekomst, gaat niet
vooruit zoals een ander, die het onver
mijdelijke aanvaardt en die belangstel
ling heeft en die daardoor zijn stem
ming op peil houdt. Het welfare-werk
van het Nederlandse Rode Kruis in de
militaire hospitalen is dus een soort
geestelijke verpleging en het wordt ais
zodanig gewaardeerd door patiënten zo
wel als doktoren.
Mathilde, het kamerolifantje, was een paar dagen naar haar zuster in
Den Bosch en de commissaris maakte van haar tijdelijke afwezigheid dank
baar gebruik door buitenshuis te gaan eten. Hij hield er van om in gelegen
heden als deze aan een welvoorziene dis te zitten. Hij had de heer Corne-
lissen, die hij als een vriend beschouwde, voor een dinertje uitgenodigd en
ook voor de hoofdinspecteur, die zijn maaltijden altijd op een ongezellige
vrijgezellenkamer gebruikte, was deze onderbreking van het dagelijkse sleur-
leven een feestelijke gebeurtenis, welke hij ten volle kon appreciëren.
Zij zaten na een overvloedige en smakelijke maaltijd achter hun koffie en
lieten hun ogen over de bonte verscheidenheid der gasten gaan.
Zij kenden er vele, niet alleen van naam en aanzien, maar tevens uit hun
ambtelijk leven, want ook in een gerenommeerde gelegenheid als deze zaten
mannen en vrouwen, wier namen in verloop van tijd in politieregisters waren
ingeschreven, omdat zij bij minder oirbare zaken betrokken waren geweest.
De wereld is een mengeling van goed en kwaad en velen, die zich daar
tussen een weg zochten waren wel eens van het smalle pad der deugd ge
gleden, al was het dan ook niet altijd zo ver gegaan, dat politie of justitie
zich daarvoor geïnteresseerd hadden.
Geld was een machtige factor. Door geld kon veel leed gestild en konden
vele beschuldigende monden tot zwijgen gebracht worden, waardoor het
zoveel gemakkelijker was een goed en deugdzaam mens te schijnen. Maar in
het algemeen waren de mensen uit deze kringen niet beter of slechter dan
de sjofele verschijningen, die dagelijks de rechtszalen vulden en wier zon
den tegen vrijheidsstraffen werden afgewogen.
Commissaris Vonkenberg keek een ogenblik naar een deftige heer, die
een rozenknop in het knoopsgat droeg en peinzend door zijn opgeheven
wijnglas keek alvorens hij het aan de mond zette. Alleen politie en justitie
wisten, dat zijn portret deel uitmaakte van de grote verzameling, welke in
het gebouw der Centrale Rechercjie systematisch gecatalogiseerd was.
Twee tafeltjes verder zat een hoogblonde dame in avondjapon, wier helder
witte tanden ontbloot werden als zij tegen haar jonge partner lachte en die
in de politieregisters als een der gevaarlijkste prostitué's was ingeschreven.
Plotseling werd zijn aandacht getrokken door een bleke, zwartharige
vrouw, wier ogen schitterden als karbonkelstenen. Zij bracht met een smalle
hand een sigaret naar haar geverfde lippen en haar roodgelakte puntige
nagels deden de commissaris onwillekeurig aan een roofdier denken.
„Kijk daar eens," zei hij, met zijn hoofd naar haar tafeltje wijzend.
„Mademoiselle Dupont," zei de hoofdinspecteur, die een uitstekend geheu
gen voor namen had.
Zij keken belangstellend naar de vrouw en naar haar tafelgenoot, een
lange, slanke man met een gesoigneerd uiterlijk.
„Deksels," bromde de commissaris, „die ken ik ook. Wie is dat ook weer?"
„Dat was op die avond ook een van de gasten," zei de heer Cornelissen.
„De een of andere bankdirecteur als ik mij goed herinner."
„Zou die stommerd in het gecamoufleerde haakje bijten?" vroeg de com
missaris, „Ze schijnt er wel moeite voor te doen. Als je bedenkt, dat ze bijna
een nichtje van de Rat was geworden, mag ze van geluk spreken, dat ze
die tandarts niet gekregen heeft."
De hoofdinspecteur glimlachte.
„Een kwart millioentje vergoedt veel," zei hij, „zelfs in een rattenfamilie.
Maar van dat douceurtje hebben zjj waarschijnlijk geen van beiden iets ge
weten." (Wordt vervolgd,
