Oranje dacht eind goed al goed
MANNEN DER R.P.
achthonden
der Archi
eïï]
yAN hJABIJ
EN yERRE
Bliksemaanvallen bedreigden
de Zweedse vesie
Na tien minuten liet
Wilkes Holland juichen
Proost
Mr. Marshall
Zorg en
ontbering
onder de
tropenzon
Onbekende scheepjes
en onbekende jongens
De
DIT zijn jonge knapen, beroeps en
oorlogsvrijwilligers. Samen vormen
ze een ploeg, onder leiding van de
commandant, die precies weet wat hij
van hen verlangen kan. En dat is
heel veel. Het is niet alles zo heel
(Van onze speciale verslaggever).
Tien minuten nadat de Belgische scheidsrechter Jorssen, die niet onze onver-
L ^0tprexl5i gf"0a..' h6u aanvangssiffnaal had gegeven, maakte de
gele nul achter „Nederland" op het grote scoringbord plaats voor een één.
eL*eeLVerai\ JennS:en meer op dat scoringsbord plaats vinden. Voor
?B' f v?ldoendc' want het betekende, dat onze Oranje-hemden
kans hadden gezien het sterke Zweden klop te geven.
Zweden, dat na de oorlog slechts één interland-wedstrijd had verloren met
de eervolle cufers 4—2, n.I. tegen Engeland, waartegen onze jongens toen
maals in Huddersfield een débacle leden.
Gisteravond, ten aanschouwe van 60.000 bezoekers, leverde het Oranje-team
de prestatie het na-oorlogse ongeslagen record op eigen bodem tegen de
Zweden te handhaven.
60.000 bezoekers hebben kunnen genieten van de „bliksem-aanvallen" van
onzevoorhoede. Steeds weer stonden die lange athletisch gebouwde Scandi-
naviers voor puzzles, wanneer zo'n aanval kwam aanrollen, waarbij Wilkes
en Rijvers meestal de hoofdfiguren waren.
Wilkes, die zijn oude v.vn weer te pakken heeft en met zijn grandioze be-
heerste dribbels spelers als Leander, K. Nordahl en Nilsson passeerde, Rijvers
die opdook als een duveltje uit een doosje en steeds daar was waar zijn aan
wezigheid noodzakelijk was. Doch ook v. d. Tuyn, Roozenburg en Lenstra
hadden een belangrijk aandeel in die overrompelende aanvallen, waartegen
de Zweden in de eerste helft geen afdoende maatregelen wisten te treffen.
Het hoge tempo van onze voorhoede in de eerste speelhelft zou bijna funeste
gevolgen hebben gehad, wanneer de verdediging niet zo solide ware geweest.
Het was te verwachten, dat onze aanvalslinie het tempo in de tweede helft
niet had kunnen volhouden en ook was dus te verwachten, dat de Zweedse
aanvallen veelvuldiger zouden worden.
Dit bleek ook het geval te zijn. Het mocht de gasten echter niet gelukken,
om het net achter Kraak ook maar eenmaal te laten trillen. Deels is dit te
wijten aan het te ver doorgevoerd samenspel van de Zweden, die slechts een
enkele maal tot een goed schot konden komen.
Daar staat tegenover, dat de Oranje-verdediging hier ook weinig gelegenheid
toe bood. In de eerste plaats was daar een Terlouw, die niet alleen Gunnar
Nordahl, Europa's beste midvoor, in bedwang hield, maar zelfs nog gelegen
heid vond om aan te vallen, waar de beide backs soms weifelden.
Naast Terlouw willen wij Kraak noemen, die slechts enkele gevaarlijke
schoten kreeg te verwerken, maar door zijn resoluut en betrouwbaar optreden
menige gevaarlijke situatie voorkwam.
De defensieve taak die een verdedi
ging heeft, werd in het algemeen uit
stekend door onze jongens verricht. Ter
louw en Kraak noemden wij reeds en
ook het verdedigen van Schijvenaar, v.
Bun en de Vroet was vaak zeer goed.
Vooral in de tweede helft. Vóór de rust
was het opstellen van Van Bun vaak
.zeer matVg en regelmatig kwam het
voor dat S. Nilsson in volkomen vrije po
sitie de bal kreeg aangegeven. Welis
waar droeg ook Stoffelen hier schuld
aan daar de Ajaxied een middelmatige
partij speelde waardoor Van Bun extra
werd belast.
Werd dan de defensieve taak goed
opgevat, het opbouwen van de aanval
leek vaak nergens naar. Vooral het
plaatsen van Schijvenaar was veelal
zonder meer slecht.
Dit viel te meer op, daar het plaatsen
van de Zweden uitstekend was. Ook
het. positie kiezen van de Zweden was
aanmerkelijk beter dan dat van het
Oranjeteam.
Ondanks die meesterlijke baiaehan-
deling en 't goede positiespel zagen
de Zweden geen kans een doelpunt
te scoren.
Wij misten iets bij de gasten. He-
spel was te machinaal, had 4e veel
weg van een uit het hoofd geleerd
lesje om onze verdediging voor on
overkomelijke problemen te stel
len. Het was een spel zonder fanta
sie, waardoor de aanval steeds te
doorzichtig werd opgezet.
DE EERSTE AANVALLEN
VOOR ZWEDEN.
De eerste aanvallen van betekenis
waren voor de gasten, maar reeds in dó
derde minuut laaide het enthousiasme
in het Stadion op toen Wilkes, na een
formidabele dribbel, de kleine Rijvers
de bal goed aangaf. De kleine man zag
echter geen kans de bal goed te plaat
sen daar hij zwaar werd gehinderd
door de 2 koppen grotere Nordahl. Iets
later was het Roozenburg die, evenais
Wilkes doch iets minder elegant, een
paar Zweden passeerde en vanaf de
rechtervleugel een afgemeten voorzet
gaf. Het schot van Wilkes vermocht de
Zweedse doelman Lindberg niet in be
nauwdheid brengen, doch alleen maar
een aantal persfotografen, die een tien
tal meters naast het Zweedse doel ston
den opgesteld, in de hoop dat Lind
berg een keer zou „vissen".
Vlugger dan zij en al die andere
60.000 mensen in het Stadion hadden
verwacht, kregen zij de gelegenheid om
in aatie te komen.
HET EERSTE EN ENIGE
DOELPUNT.
Als eerst Kraak veruitlopend
een aanval van Gren, de uitstekende
Zweedse rechtsbinnen, onderschept,
wordt Lenstra voor het eerst aan
het werk gezet. Onze linksbuiten,
die deze wedstrijd zuiver en alleen
met zijn rechterbeen schoot, raakte
de bal kwijt aan de in het algemeen
matig spelende Anderson. Vtilkes
onderschept echter diens schot en
vangt een wandeling aan vanaf het
middenveld. Spelenderwijs passeert
hij vier blonde reuzen met een ge
mak als ware het vier kleine kin
deren. Zijn schot ontmoet 'n Zweeds
been, even is hij de bal kwijt, doe
een fractie van een seconde later
vangt hij de terugspringende bal
weer op en schiet keihard voorbij
de aarzelende Nordahl en de bal
verdwijnt onhoudbaar in de Zweed
se doelmond.
Tien minuten was het spel toen oud
en alles wat Hollander was begon zich
te realiseren dat de hoop die zij ge
koesterd hadden op een overwinning
niet ijdel behoefde te zijn. Want het
bleef niet bij deze eerste aanvallen.
Flitsend schoten Rijvers en Wilkes
telkenmale door de Zweedse verdedi
ging, handig passeerde v. d. Tuyn
soms zijn bewaker, stevig en robust
zette Roozenburg door en Abe, zonder
ook maar zijn grote vorm enigszins
te benaderen, liet goed, hoewel weinig
werk zien. En wat meer zegt, er werd
geschoten, niet zo maar in het wilde
weg, maar zuiver en hard.
Lindberg bleek niet meer te ver
murwen hoewel zijn wegwerken soms
een ietwat onsafe indruk maakte.
RIJVERS DOELPUNT.
Inderdaad, Rijvers maakte een doel
punt na 25 minuten spelen. Nadat
v. d. Tuyn zich goed had vrij gespeeld
plaatste hij de bal naar de vrijstaande
Rijvers. Jammer genoeg gaf hij de
bal iets te laat af waardoor de NAC-er
het leer in buitenspelpositie opving
en volkomen terecht wees scheidsrech
ter Jorssen dit doelpunt af.
Tussen al deze Nederlandse aanval
len door zien wij een aantal Zweedse
aanvallen, die echter niet doortastend
genoeg zijn om ons ook maar even
ernstig in ongerustheid te brengen.
Slechts een enkele keer kwam Kraak
in actie bij schoten op zijn doel van
Leidholm en Gren. Met nog een kwar
tier te spelen dachten wij Wilkes de
voorsprong te zien vergroten toen hij
als een schaduw door de verdediging
der Zweden was gegleden en alleen
voor Lindberg kwam te staan. Nilsson
wist njet beter te doen dan onze
rechtsbinnen te haken, niet geraffi
neerd zodat men het niet zou kunnen
zien. maar doodgewoon platweg van
achteren haken. Hoe grof dit ook ge
beurde, de scheidsrechter floot hier
niet voor, tilde alleen even bezwe
rend zijn armen op en liet rustig door
spelen. Ondertussen ontspon zich een
fel duel tussen Wilkes en Nilsson om
de bal, waarbij laatstgenoemde zich
ten tweede male zeer onelegant toon
de. J5e scheidsrechter vond hiervoor
een oplossing door een vrije trap toe
te kennen aanNilsson.
Een fraaie combinatie van Wilkes
en Abe Lenstra scheen toch dat
tweede doelpunt op te leveren, doch
het keiharde schot van de Fries be
landde tegen de lat en kon door de
verdediging worden weggewerkt. Na
dat Lenstra nog een keer tegen de
grond werd gesmeten, hetgeen de
scheidsrechter fivel zag, werd het tijd
om een kop thee te gaan gebruiken.
Ook dit vond de scheidsrechter niet
nodig, want hij liet 2 minuten te
lang doorspelen.
TWEEDE HELFT AANMERKE
LIJK MINDER.
Na die buitengewoon aantrekke
lijke en fraaie eerste helft waren de
verwachtingen uiteraard hooggespan
nen. Naar later bleek te hoog, want
hetgeen wij in die laatste drie kwar
tier te zien kregen, was aanmerke
lijk minder dan voor de rust.
Althans wat betreft de voorhoede.
Nu kwam pas goed onze defensie in
•actie, tegen de steeds gevaarlijker
wordende Zweedse aanvallen. Hoe
zwaar de druk ook werd op het hei
ligdom van Kraak, regelmatig kwa
men de Oranje-hemden in de aanval
en konden wij venijnige schoten van
Rijvers en v. d. Tuijn noteren.
Het flitsende uit onze aanval was
echter weg en slechts tegen het einde
zou dit nog even terug komen.
Wij konden ons niet aan de indruk
onttrekken, dat men dacht, dat de
voorsprong voldoende was. Dit was
echter een volkomen onjuiste opvat
ting, want de Zweden waren juist
gevaarlijk genoeg om hun achter
stand in te lopen. Dat dit niet ge
beurde, is grotendeels aan Terlouw
te danken, die Gunnar Nordahl me
nig onplezierig moment heeft be
zorgd. De linksbuiten der Zweden
raakte na 25 min. spelen gewond en
werd door Johnson vervangen.
Bjj een hevige aanval van de Zweden op het Nederlandse doel redt doel-
verdediger Kraak op sublieme wijze.
LAATSTE MINUTEN
VERANDERING.
Steeds toenemende druk op ons
doel met af en toe een snelle uitval
der onzen, dat was het spelheeld van
de tweede helft.
Pas tegen het einde kwam er wat
meer tekening in de strijd. De Zweden
zagen, dat het zo niet ging, kwamen
steeds feller opzetten en begon
nen nu elke schietkans te benutten,
het Oranje-team zag het gevaar hier
van, voelde dat de gelijkmaker ieder
moment zou kunnen komen en gooi
de er, onder de leuze: aanvallen is de
beste verdediging, nog even een
schepje op. Enkele snelle rennen van
Van Tuijn stichtten nog even verwar
ring in de Zweedse defensie en ook
Lenstra, hoewel lang niet de geniale
Lenstra uit de wedstrijden tegen de
Belgen, wist soms gevaarlijk door te
breken, maar altijd kwam er een
Zweeds been of hoofd tussenbeide,
hetgeen ook het lot werd van enkele
goede schoten en kopballen van Rij
vers en Wilkes. Zo bleven de defen
sies de baas en nadat Kraak een
paar maal fraai had ingegrepen,
floot scheidsrechter Jorssen het ein
de van deze aantrekkelijke, voor de
rust zelfs fraaie wedstrijd, waarvan
het resultaat, een 10 overwinning,
zeer zeker hoog mag worden aange
slagen.
In de afgelopen weken werdtn
verscheidene jeneverstokerijen te
Amsterdam opgebeld door Mr.
John Redmond, functionaris van
het Marshall-plan. Hij deelde
mede van de burgemeester van
Amsterdam een gebouw te hebben
toegewezen gekregen en nu wilde
hij de betreffende firma de leve
ring van gedistilleerd gunnen. Hij
zou wel even langs komen om het
kostbare vocht te keuren en te be
steller!. Vijf firma's traden met
hem in contact en gaven hem drie
liter jenever mee. Men kreeg
echter argwaan, er werd geïnfor
meerd en Redmond bleek bij de
burgerlijke stand niet bekend te
zijn. Hij had ondertussen een af
spraak gemaakt met „een der di
recteuren van een jeneverstokerij".
De politie kwam de afspraak na.
Redmond bleek een 54-jarige
stuurman te zijn, die 6 weken
geleden uit het huis van bewaring
was ontslagen. Hij zit er nu weer
in.
Ongeveer zestig meisjes, allen
werkzaam bij de confectiefabriek
Trilco te Oldenzaal, zijn Maandag
morgen in staking gegaan in ver
band met een loonkwestie. xEen
inwoonster van Oldenzaal, die enige
tijd geleden een bezoek aan Duits
land bracht, zonder dat zij daarvoor
de vereiste papieren bezat, werd door
Duitse grenskommiezen gearresteerd.
Haar fiets werd in beslag genomen
en toen de Oldenzaalse dezer dagen
werd vrijgelaten, kreeg zij haar fiets
terug, maarzonder banden. x
De 86-jarige H. J. van H„ die in het
sanatorium „Vredehof" te Rotterdam
werd verpleegd, is van de eerste ver
dieping gevallen, doordat spijlen van
een balustrade, waar hij tegen aan
viel, het begaven. Hij kwam op een
vier meter lager geleden vloer terecht
en is spoedig overleden. xHet
Ned. postmuseum zal in de gebouwen
van de N.V. gebr. Gerzon's modomag.
te Amsterdam van 12 Juni tot 24 Juli
er. te 's-Gravenhage van 7 Augustus
tot 11 September een tentoonstelling
houden getiteld „Meer dan vijftig
jaren Koninginnezegels". xFin
land heeft een Sovjet-aanbod aan
vaard voor een lening ten bedrage
van ruim dertien millioen gulden
tegen twee procent rente, terug te
betalen in een andere valuta dan de
dollar. xDe Senaat der Verenig
de Staten heeft met 67 tegen zeven
stemmen een voorstel verworpen, dat
de afschaffing van de rassen-afzon
dering in het Amerikaanse leger be
oogde. xOp het terrein van de
machinefabriek Reineveld te Delft,
waar ongeveer een maand geleden
een arbeider werd verpletterd, toen
een onderdeel van een ketel uit de
takel viel, is Dinsdagmiddag op
nieuw een dodelijk ongeluk gebeurd.
De 35-jarige N. de Zwart was werk
zaam op een rijdende zandspuitinstal-
latie. Aangezien de trechter leeg was,
werd de installatie onder het reser
voir gereden om opnieuw te worden
gevuld. De Zwart bleef echter over
de trechter hangen, zodat hij tussen
deze trechter en het reservoir be
kneld geraakte. Zwaar gewond werd
de man naar het Gasthuis overge
bracht, waar hij is overleden. x
Het m.s. „Marken", varende voor de
Kon. Rotterd. Lloyd, is Dinsdag
avond uit Batavia te Rotterdam aan
gekomen met o.a. bijna drie millioen
kg suiker aan boord. Dit is de groot
ste partij suiker, die na de oorlog uit
Indonesië in de Rotterdamse haven is
aangekomen.
HITTEGOLF IN RUSLAND
Te Moskou is gisteren een tempera
tuur van 33 graden Celsius in de scha
duw geregistreerd (ruim 91 graden
Fahrenheit).
Dit is sinds 70 jaar de hoogste tem
peratuur in begin Juni.
DENEGEN
LIET is een grote tongkang ('t Chine
se woord voor prauw) die langs
zij van Hr. Ms. RP 133 ligt, en de vier
Chinezen, die ik bekijk vanuit de pa
trijspoort, zitten gehurkt als vier geel
bruine beelden. Ze zitten nu precies in
de melkwitte bundel licht van de
schijnwerper der 133 en ik ben zó
dichtbij, dat ik de gouden tanden van
twee der brave broeders zie schitte
ren.
Alles wat nu gebeurt, geschiedt zon
der drukte, zonder ophef, zonder ook
maar een spoor van nervositeit. Dit
werk is lopende-band-werk voor de
patrouillevaartuigen der Marine, zo
worden er dagelijks tientallen tong-
kangs aangehouden, ter contröle van
de papieren.
Ik ga aan dek en zie daar één der
jongens gebogen over de railing han
gen. hij leunt achter een Lewis-mi-
trailleur die vrij nuchter en nogal za
kelijk aandoet in deze sfeerDe
commandant zit al aan boord van de
Chinees, bladert in een smerig en be
duimeld boekje en vraagt of ik er
voor voél er bij te komen. Dan sta ik.
na een helse klauterpartij van RP
naar tongkang, op het dek en lees in
de papieren dat dit de Chye Ann Hin
is. varende onder een zekere(on
leesbaar) en dat er vergunning is. All
righteven nog een vluchtig on
derzoek boven en beneden. Ik daal af
in een spelonk, ruik zoete en weeë
luchtjes, ontdek nog een lange mage
re China-man ergens in een hoek, die
me met starende nietszeggende ogen
aankijkt, glij uit over een plank met
rottende vis, en dan zie ik dat ik bo
ven kom en frisse lucht krijg
Vijf minuten later zwaaien we af. de Ti
De Lewis wordt opgeborgen en de vink, bijgenaamd de krijtstreep (van-
En dit zijn de 9 mannen van de R.P. 133, de commandant, de adelborst Ie
klasse en de kwartiermeester incluis. In hun dagelijks tenue, zittend en
hangend op het kanon poseren zij voor deze foto. Luitenant ter zee Dankel-
man, Stinkie, de Bolle, de Jonker, Tik, de Krijtstreep en hoe zij ook mogen
heten. Negen dappere mannen, die ver van huis, ver van hun vrouw of meisje
hun plicht doen aan Sumatra's Oostkust. Moge Nederland kerels van dit for
maat in ere houden.
ergeim een meisje hebben zitten, in
Soerabaja, in Batavia of waar dan ook
in deze onmetelijke grote archipel.
Andere corresponderen met een' vrien
dinnetje ergens in Holland.
Maar de jongens zijn te ver weg en
ze komen te weinig aan de wal. Dat
vindt het meisje niet plezierig. En op
een kwaje dag krijgt matroos der der
de klasse die-en die op R. P. Nummer
zoveel een briefje, waarin het meisje
schrijft dat ze zich maar met een an
der verloofd heeft.
En dan heeft matroos die-en-die
zwaar de pest in en hij spuugt z'n gal
en fenijri uit over alles en iedereen
die niet vaart, maar lekker aan de
wal zit en de beste kansen pikt. Ma
troos die-en-die heeft een beroerde
avond, verliest het vertrouwen in meis
jes aan de wal en kettert tegen R. P.-
boten die 'm dat aandoen. En tenslotte
smijt hij het bosje brieven en de foto
ergens in de baai, om daarna te gaan
pitten, na een moorddadige opruiming
onder de kakkerlakken gehouden te
hebben, die het moeten bezuren.
Zoiets overkomt de matroos, zoiets
overkomt de stoker en zoiets overkomt
de commandant. En dat alles komt ook
op de schaderekening van de R. P.-bo-
ten
JK heb deze ploeg van 9 mannen
meegemaakt. Ik maakte ze mee on
der allerlei omstandigheden, prettige
enheel veer beroerde omstandig
heden. Gedurende deze laatsten heb ik
Antji. van Kampen
IV
opnieuw geleerd dat het een raar volk
is, dat Nederlandse volk. Maar dit
volk bezit karaktertrekken die eerst
goed aan de dag treden in situaties,
als het er op aankomt Als van iedere
man, iedere stoker, iedere matroos,
maar één ding verwacht wordt. „Dat
hij zijn plicht doet. En zo mogelijk iets
meer.
Ik geloof niet, dat er veel Nederlan
ders zijn die weten wat nu eigenlijk
die „Kleine Vaartuigen Dienst" der
Koninklijke Marine is. die weten wat
een R. P.-boot is en die ook maar enig
idee hebben van datgene, wat er ge
beurt op en met deze kleine bootjes,
die vóór en bij het republikeinse ge
bied opereren ter bescherming van de
belangen der Nederlandse handel.
Het is beschamend vast te stellen dat
men zó weinig weet van zóveel harde
arbeid, zóveel moeite, zóveel opoffe
ring van jonge kerels, die de spits af
bijten onder de brandende zonnehitte,
boven de evenaar.
andere dag houden we verschei- de voeding betreft, ze zijn fèl critisch,
dene grote motor- en zeilprauwen bij het lastige af, ze kankeren en foe-
aan. Eén ervan kan zich ntét legitime- teren op allerlei administratieve maat-
ren en er gaat een radiobericht naar
de Ambon.
Over 4 uur zal hij de overtreder op
halen, en tegelijk eén minutieus on-
regelen, waarvan ze de zin niet be
grijpen.
Deze jonge kerels hebben het niet
gemakkelijk, ze leven en werken in
derzoek instellen naar de lading. De een bloedheet klimaat, ze missen iede-
RP J.33 blijft die tijd in de buurt om re vorm van huiselijkheid en gezellig-
daarna op te stomen naar de baai, die heid, ze zwalken 23 dagen van de
maand van baai tot baai, van eiland
tot eiland, drinken 23 dagen water
waarvan 'in Holland de damp zou af-
op de kruising ligt van Straat Pand-
jang en Straat Asem. Die avond staan
we, als de zon achter de palmen op
de kust is weggezakt, üit te blazen slaan, ze hebben 3 dagen brood, verse
op het achterschip van de 133. Daar
staan ze, bruin en jong en in het be
zit van een ongelooflijke hoeveelheid
practische levenservaring: Guus Wei-
mar, bijgenaamd de Bolle, 19 jaar en
aardappelen en voor de rest rijst en
pannekoeken, zó lang en zó voortdu
rend. dat je er wee en beroerd van
wordt. Zo leven deze 9 mannen op de
RP 133 en zo leven er vele malen 9
matroos 3e klas. En „Stinkie" officieel 9 mannen op de Kleine Vaartuigen
bekend als Maarten van Rijn, Henk Dienst der Marine, 'n Pracht vloot, die
Kragten. matroos le klas. de korpo- een stoottroep vormt, die zwoegt en
raai machinist Joop Willemsen, de tele- sjouwt en ploetert tegen linke Chinese
grafist le klas Iem Ruige, bijgenaamd cn andere smokkelaars, die vaak bescho-
de Tik. de matroos der 2e klasse Wim
commandant roept: „Jongenswe
gaan plat, het kan wel toe voor van
daag1"
„Safe, comnjandant!"wordt er
geroepen, we gaan platpé, el, a,
té!!"
Alleen de wacht blijft aan dek. en
hij zal nu urenlang het rode lichtje
zien op de hoogopgehouden campagne
van de Chye Ann Hin. die het geluk
had papieren te bezitten.
ten wordt vanaf de wal, die iedere
keer opnieuw onder critieke omstan-'
digheden de Nederlandse vlag moet
handhaven. Ik zal nog gelegenheid
hebben u daarover te vertellen.
wegc z'n opvallende slankheid....!)
De matroos der 3e klasse Kees Eisma,
en de adelborst der 3e klasse Charles
Huysman. Later strompelt comman
dant H. Dankelman naar boven, en in
dit uur kun je een prachtige studie
maken van het karakter van de Ne
derlandse marineman, werkend op 'n
buitenpost. Ze steken hun oordeel niet
onder stoelen of banken, ze nemen
geen blad voor hun mond waar het leuk op RP-boten. Er zijn jongens, die
Onze special? verslaggever, Anthony van Kampen, verlaat de R.P. 133, uit
geleide gedaan door de commandant. Onder de tropenhelm wemelt het van
indrukken, de schrijfmachine houdt hij krampachtig in de hand. Straks zal
hij zich achter zijn portable zetten om in zijn reportage „Jachthonden der
Archipel" te vertellen van het zware leven aan boord van de Nederlandse
patrouilleboten.
