Het vuurgevecht bij Koeala Toenkal
l
c
DE IWABTi SCHADDW
k°- r™" --
achthonden
van de Archipel
UnmEfl
3
Waarom de jongens van de
R.P. 133 niet bang zijn
Ook al fluiten de kogels
over hen heen
Spaanse ploeg in de
T.T.-races
Wat kost een
zonnebril?
Hans Kaart vertrokken
Over Japi gesproken...
Een brutale aap
Vrijspraak
van medeplichtigheid aan
bomaanslag
door Jan Dirk van Exter
Wu
LUISTEREN
NAAR
nuuüpul.ren, 1», ./.«to'."!
vrijwilliger uit Utrecht, denkt het meest ^n thu^ nlf kiaS' °0rlogs"
kerel, die geen drie woorden gebruikt als h\j het met Twee"af"ka^Ha^ziet
ZniTwZ iïJtVloo mr SCharreU hü maar -n beetjfin
eentje. Wim Vink, matroos 2de klas, ook oorlogsvrijwilliger, uit Nijmegen
1. nog bar Jong. Zo Jong, dat hij droomt van bepaalde wkpenfeiten, van
Smokkelaars' achtervolgingen van Snelle motor-
d« Wl« -e de kanonbpmanning van de 37 mm, voor
op de RP 133, en met i a drieen, Kragten als bakser, Vink als richter en
Guus Weimar („de Bolle als lader-afvuurder, hebben ze al heel wat
acties meegemaakt.
TEN DEZER NACHTEN, ter hoogte
van Koeala Toenkal, werd op Hr.
Ms. RP 133 gevuurd. Dat was even over
1 uur 's nachts en het was kennelijk
op het schip gericht. Je kunt echter
niet op iéder schot antwoorden.Om
half drie die nacht herhaalde zich dat
schieten, iets heviger, maar tenslotte
moet een mens ook wel eens slapen en
da commandant zag nog geen reden om
de uitdaging te beantwoorden. Om half
zeven toen de eerste stralen van de zon
boven de bossen uitvloeiden, toen de
nevel nog als een tullen gordijn over
de baai gesleurd werd, barstte er voor
de derde maal geweer- en mitrailleur-
vuur los en ditmaal vrij hevig.
Er zijn grenzen aan geduld en dit
maal liet Hr. Ms. RP 133 z'n naamkaar
tje zien. In de vorm van enkele salvo's
met de Lewis-mitrailleur. Terstond
werd er intensiever van de wal uit ge
schoten.
Anth. van Kampen
VIII
Er kwam een order ankerop te gaan
inmiddels wezen de jongens elkaar op
de fonteinen rondom het schip. Het
bleef echter niet bij fonteinen, want
drie treffers werden geboekt, waarvan
er een de antenne doorschoot. In deze
ogenblikken lag de RP 133 met de boeg
naar zee gekeerd en van de wal uit
gezien moet dit de schijn hebben ge
wekt van „Daar gaan zekijk ze een
haast hebben.de helden
Een minuut later echter draaide de
RP 133, om vervolgens met volle vaart
terug te stomen, récht op de wal in. En
terwijl er gevaren werd lieten de Le-
wis-mitrailleurs zich horen, en zaten
Guus Weimar, Henk Kragten en Wim
Vink alweer broederlijk naast elkaar
op de 37 millimeter batterij en gaven
een kantje schieten weg, dat de heren
op de wal horen en zien zal hebben
doen vergaan. De mitrailleurstellingen
werden stuk voor stuk onder vuur ge
nomen en tot zwijgen gebracht, ver
volgens werd het sniper-vuur (vuur
afgegeven door sluipschutters) geliqui
deerd en na enige tijd was de RP 133
de situatie meester. Een motorboot aan
de wal had nog een voltreffer geboekt
terwijl ook het radio-zendgebouw 't no
dige te incasseren had gekregen. Op dat
ogenblik, toen er aan de wal alleen nog
maar doodse stilte heerste, gaf cdt.
Dankelman bevel tot vastvuren.
Dit was de beschieting door Soengei
Toenkal. De RP 133 had enkele tref
fers geboekt, maar verreweg 't meren
deel der op haar gerichte schoten be
stond uit missers.
TK VRAAG ME AF of de jongens van
de 133 er wel eens aan denken dat
zo'n schot ook hén kan treffen. Een
van hun collega's i s reeds door zo'n
kogel weggenomen en hem werd de
kans ontnomen om ooit nog van z n
werk in Indië iets te vertellen, als hij
zou zijn thuisgevaren.
Ik heb ze gevraagd: „Zijn jullie nooit
bang, als de kogels over het schip flui
ten en die fonteintjes springen vlak
naast je op.en als de kogels ketsen
tegen het dekhuis van de 133? Toen ik
dat vroeg hebben ze me een beetje raar
aangekeken; het scheen nogal een dwa
ze vraag, en het kostte moeite een ant
woord te krijgen. Bang....? daar
heb je geen tijd voor.en als ze Je
onder vuur nemen dan schiet je toch
terug.je laat je toch niet rustig In
de prak schieten.Bang.Nee.
misschien de eerste keer.maar later
nooit meer.en de meeste schoten zijn
tóch mis.
Ja, de meesten zijn tóch mis, maar de
brug van Hr. Ms. RP 133 is ongepant
serd, het is eigenlijk maar een dood
gewone motorboot, met een paar Lewis-
mitrailleurs er op gepoot en voorop het
37 millimeter kanonnetje. Ze schieten
slecht de heren, dia zich niet herinne
ren, dat er een Bestand bestaat, een
„staakt het vuren", maar er zijn óók af
en toe goede schutters aan de wal.
Daarbij bestaan er altijd nog verdwaal
de kogels, weet U.
Over vele RP-boten gieren vele mi
trailleurkogels in verscheidene distric
ten der Indische archipel. Sumatra's
Oostkust waar we ons nu bevinden, is
één van die districten maar er zijn er
meer. De jongens die de strengste op
dracht hebben eerst dan te mogen
schieten, als ze zélf onder vuur geno
men worden, bezweren dat dit geen ge
vaarlijk werk is. Ze beweren dat ze
niet getroffen zullen worden En ze
schrijven in de brieven aan de meisjes
met wie ze corresponderen, dat het alle
maal niets te betekenen heeft en dat
ze over zóveel maanden zullen thuis
varen. En dat ze een mooie plastic tas
zullen meenemen.
ZIJN zo nuchter, zo rustig, en zelf
verzekerd aan boord als^een Holland
se zeeman maar nuchter, rustig en zelf
verzekerd kan zijn. Ze zouden alleen
een beetje meer aanspraak willen heb
ben, een ijskastje op hun schip en niet
altijd oud brood (of helemaal geen
brood} gedroogde aardappelen en kaak
jespap. Inmiddels doen ze hun werk, en
ze doen dat voortreffelijk. Dank zij het
feit dat ze doorgaans onder een com
mandant werken, die weet dat hij ten
slotte één is met z'n mannen die de mi
litaire teugels niet te strak aanhaalt,
omdat deze jongens op deze scheepjes
onder wel heel uitzonderlijke omstan
digheden werken.
Dank zij het feit, dat zejong zijn!
Zo jong, dat begrippen als „gevaar",
„zorg" en „angst" nog geen plaats heb
ben in hun hart. Dank zij het feit, dat
ze zich een kleine broederschap voelen,
van 9 man, die samen uit gaan en sa
men thuis komen.
EEN TONGKANG VAART VOOR
BIJ, EEN ROMANTISCH BEELD
UIT WEINIG ROMANTISCHE
TIJD.
In de brandende hitte op de evenaar
wordt gezwoegd en gesloofd door Hol
landse jongens op kleine scheepjes. Ze
zijn bezig datgene te beschermen, wat
Hollands eigendom is.
Allemaal onbekende jongens, onbe
kende namen, onbekende scheepjes.
Maar ook dat nemen ze, en hun groot
ste vreugde is te weten dat er één man
achter hen staat, die hen wèl kent: Ad
miraal Pinke. „Onze Admiraal". De
man die door heel de vloot hier op de
handen wordt gedragen. Omdat ze we
ten dat hij beseft onder welke omstan
digheden ze varen en doorpersen.
Ook Holland, het verre Moederland,
mag er wel iets van weten. Ook al heeft
het Moederland het dan nog zo druk
met zoveel andere dingen.
Voor het eerst in de geschiedenis
van de TT-races zal een volledige
equipe Spanjaarden deelnemen en
v/el in de 125 co klasse.
Wel heeft Assen vroeger een Span
jaard onder de deelnemers gehad, nJ.
de kleine Simo, doch hij vormde toen
zeker geen bedreiging voor de
cracks.
In Spanje is de Montesa het natio
nale merk en van deze fabriek ko
men vier rijders met monteurs naar
Assen om de strijd tegen de Neder
landers op te nemen.
SCHEERZEEPBONNEN „TABAK A
RESERVE" TOT 19 JUNI GELDIG.
Het Centraal Distributiekantoor deelt
mede, dat de bonnen „Tabak A Reser
ve" van de tabakskaart, welke zijn aan
gewezen voor het kopen van een rant
soen scheerzeep enz., tot 19 Juni a.s.
geldig zijn.
In de Nieuwe Rott. Crt. van Zater
dag j.1. lezen wij: De controledienst
van de prjjsbeheersing gaat met zijn
tijd mee. Het is thans tijd voor zonne
brillen en naar de bittere ervaring
van de dienst uitwijst voor opdrij
ving van de prijzen der zonnebrillen.
De aangetroffen prijzen, lagen gewoon
lijk 300 tot 500 pet. boven de geoor
loofde. Honderden zonnebrillen wer
den in beslag genomen; in een groot
aantal gevallen werd proces-verbaal
opgemaakt.
Wat mag nu een zonnebril in de
winkel kosten? Natuurlijk is alle waar
naar zijn geld. Maar men kan in het
algemeen aannemen, dat de volgende
prijzen gelden voor de meest voorko
mende soorten en kwaliteiten: grote
zonnebril f 1.75, kleine zonnebril f 1.50,
bazargoed f 1.
Niet zelden werden prijzen van f 4.45
en f 5.50 aangetroffen voor brillen, die
96 cent mochten kosten.
Gistermorgen vertrokken om kwart
over zeven van Rijswijk Hans Kaart
met Jacq Kelling, Fred Zuidwijk en
Wim Hart voor hun tocht door West-
Europa.
Tevens zijn meegegaan mevrouw Joy
Kaart-Bouwmeester en de actrice An-
netje van Duyn.
Zoals bekend, is de tocht, die bedoeld
is als generale repetitie voor een be
langrijke onderneming, evenals de eer
ste weer een weddenschap.
De deelnemers moeten op 14 Juli om
15 uur precies op het Kurhaus terras
terug zijn en mogen geen cent mee ne
men. De kost moeten zij verdienen met
het zingen van liedjes en het maken
van muziek.
„De Eendracht", het personeelsor
gaan van de Kon. Papierfabrieken Van
Gelder Zonen, schrijft:
U kent Japi, de nuttige organisatie
die op dit ondermaanse rondwaart in
de gedaante van een ijverige school
jeugd, tuk op oude kranten en tijd
schriften, tuk op derzelver opbrengst
ten bate van kampeer-, bibliotheek- en
andere kassen. Bij één mijner familie
leden, die zich onledig houdt met het
georganiseerd uitbuiten van bijen, een
bedrijf, waarover zelfs vele weten
schappelijke verhandelingen worden
geschreven, vervoegde zich dezer da
gen een knaapje. Hij stelde zich voor
als een der paladijnen van Japi en
vertrok met een belangrijke buit,
waaronder een stapel bijen-tijd-schrif-
ten. Tot nog toe is deze geschiedenis
nog niets bijzonders.
Maar wat er van te zeggen als er
's avonds wederom wordt gebeld en
er een mijnheer aan de deur staat,
waarschijnlijk Japi Senior, onder zijn
arm een stapel bijen-tijdschriften, die
hij huis aan huis aanbiedt voor de
zeer gereduceerde prijs (omdat zij al
enige maanden oud zijn) van vijf ct.
per nummer?
Moeten we ons over zoiets beklagen?
Uiteindelijk komen ze toch weer bij
Japi, en dies bij van Gelder terecht!
131. De volgende dag gaan ze op
weg naar huis, nagewuifd door het
gehele circus. Vrolijk wuiven Pim,
Pam en Pom terug, tevreden dat al
les zo goed is afgelopen.
Ze zijn blij dat ze weer naar Moeder
Woeffie gaan.
„Ik weet niet wat het is", zegt Pim
nadenkend, „maar het lijkt wel of wij
altijd avonturen moeten beleven".
132. „Nu, ik vind het weer mooi
genoeg", roept Pam. „Ik heb alweer
genoeg beleefd. Ik ga voor de rest
van mijn vacantie" niet anders doen
dan lui op mijn rug in het gras lig
gen".
„En ik doe mee", roept Pom.
„Goed, dan doen we dat alle drie,"
zegt Pim. „We doen toch altijd hét
zelfde".
En zo rennen Pim, Pam en Pom te
vreden naar huis toe.
En daarmee is dit verhaaltje uit,
maar over een poosje komen Pim,
Pam en Pom terug hoor!
Sedert enige weken vertoeven twee
apen, die uit het Tilburgse natuur-
dierenpark ontsnapten, in de omliggen
de bossen. Zij verwijderden zich niet
ver van het dierenpark, doch komen
meermalen, door de honger gekweld,
bij de villabewoners in de omtrek op
bezoek, waar zij dan gevoerd worden.
Men slaagde er evenwel nog niet in de
dieren te pakken, daar zij uiterst
schuw zijn. Zondag verscheen de jong
ste der twee apen in de tuin van een
uitspanning aan de Bredase weg, sprong
op een tafeltje, waaraan een dame en
haar dochtertje zaten, en dronk een glas
limonade, dat voor het kind stond, leeg.
Met een paar luchtige sprongen ver
dween de aap weer in het geboomte.
h^nrdert egaal bruinen
Ljw«DiananfïTiT!9V!sSj9
F. G. A. Bakker uit den Haag, die
voor de rechtbank in den Haag op 9
Juni j.1. terecht stond, verdacht van
medeplichtigheid aan de bomaanslag
op de Prinsengracht, gepleegd op St.
Nicolaasdag 1946, is vrijgesproken. De
officier van justitie had tegen hem 10
jaar geëist. B. was tijdens de bezetting
een bekend illegaal werker. Hij be
hoorde tot de spionnageafdeling van
de „Packard-groep". Hij werd in 1944
gearresteerd, doch is door een wonder
voor fusillering behoed.
Oooyruut R-D.p.
89. Laten we eens een kijkje in het
botenhuis nemen. De smokkelbende
van de Rat is zwaar uitgedund en er
zijn nog maar twee vertrouwden over,
waarmee hij de opbrengst van t werk
moet delenEén ervan, Franse
Louis, springt juist op de motorboot,
een koffer in de hand.
„Klaar baas", roept hij, „geef Nelis
'n seintje, dan kunnen we weg".
„Kalm aan", zegt de Rat bedaard,
„Nelis doet goed werk daarnet
het soort werk waarvoor hij geschikt
is. Of het moest zakjes-plakken we
zen. Nou, ik ben klaar, gooi de boel
maar los" en meteen springt hij aan
boord.
„En Nelis dan", zegt Franse Louis,
„je laat 'm toch zeker niet achter?"
Maar de Rat wijst op de koffers:
„Ik ben slecht in rekenen" zegt hij,
„daarom deel ik maar het liefste door
twee. Sam-sam". En dan blijkt dat
Franse Louis ook slecht in rekenen is.
„Maar als ze hem te pakken krij
gen, slaat-ie door!" werpt hij nog te
gen. De Rat laat de motor razen. „Hij
kan ze niets vertellen, omdat hij niets
weet, beste jongen", zegt hij. En dat
is misschien wel zo, maar toch zal de
ze smerige streek je nog eens je nek
kosten, Rat! Het mag waar zijn dat
Nelis niets weet, ééns heeft hij een
naam opgevangen, en dat is niet veel,
maar net genoeg om jou je streken
betaald te zetten. Maar nu, op dit ogen
blik, heeft Nelis wel wat anders aan
zijn hoofd.met open mond staart hij
door de gebroken ruit....
In razende vaart komt daar een
auto de laan uit gestoven! De kop
lampen flitsen als een vurige streep
achter de haag.... dan een gekraak....
zonder vaart te minderen breekt de
zware auto door het hek en vliegt het
grasveld op! Recht op de villa aan!!
PROGRAMMA VOOR HEDENAVOND
HILVERSUM I, 301
m. Nieuwsberichten
Om 6, 8 en 11 uur
VARA: 6,15 Vara-
varla 6,20 Ope
rettes in driekwarts
maat 6,30 Voor de
Strijdkrachten 7,00
Geleide economie en democratie 7,15
Bing Crosby, the Andrew Sisters en Nan
Wynn zingen VPRO: 7,30 Voor de
jeugd 7,45 Lezen in de Bijbel VARA:
8,05 Dingen van de dag 8,15 Dolf van
der Linden en zijn Metropols Orkest
0,00 Tel Aviv 9,50 Toscanlni dirigeert
een Beethoven-programma 10,45 Van
boek tot boek 11,15 Orgelspel door Johan
Jong 11,15 Gramofoonplaten
HILVERSUM H, 415 m Nieuwsberichten
om 7, 8 en 11 uur NCRV: 6,00 Onze
Nederlandse koren en korpsen 6,30 De
symbolische betekenis van sprookjes
7,15 Het nieuws uit Indië 7,30 Het ac
tueel geluid 7,45 Nederlands Kamer
koor 8,05 Programma proloog 8,15
„Die Jahreszeiten" 10,45 Avondoverden
king 11,15 Avond-serenade (grpl)
11,40 Philharmonisch orkest van New York
PROGRAMMA VOOR DONDERDAG
HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur AVRO: 8,15
Luchtig programma (grpl) 8,45 Gramo-
foonmuziek 9,15 Morgenwijding 9,30
Gramofoonmuziek 9,45 Arbeidsvitami
nen 10,30 Van vrouw tot vrouw 10,35
De guitaar als solo en als begeleidings
instrument 10,50 Kleutertje luister
11,00 Symphonisch concert (grpl) 11,45
Kathedralen van Frankrijk 12,00 Het
Lyra trio 12,30 Weerpraatje 12,30 Dick
Willebrandts speelt bekende melodieën
1,15 Dolf van der Linden en zijn Metro-
pole-orkest 2,00 De vrouw binnen en
buiten haar huis 2,20 Solisten-concert
3,00 Voor zieken en gezonden 3,55 U
kunt het geloven of niet 4,00 Een pro
gramma van muziek en gesproken woord
5,00 Avro-kaleidoscoop 5,20 Welk
dier deze week? 5,30 Avro's Radio-film-
krant 6,15 Sportpraatje 6,30 Voor de
Strijdkrachten 7,00 Verkiezingsrede
7 15 De Radio-Volksmuziekschool 7,45
De Regerings Voorlichtingsdienst ant
woordt 8,05 Echo van de dag 8,15
Scandinavisch programma 10,15 Onder
Vier ogen 10,30 The Romancers 11,15
The Skymasters 11,45 Gramofoonplaten
HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur KRO: 8,15
Pluk de dag 9,05 Wanda Landowska
9,30 Waterstanden 9,35 Composities van
Listz en Chopin 9,45 Schoolradio
NCRV: 10,00 Hobokwartet 10,15 Mor
gendienst 10,45 Ankie van Wickevoort
Crommelin KRO: 11,00 De Zonnebloem
11,45 Gramofoonplaten 12,03 Het Vau
deville-orkest 12,30 Weeroverzicht
12,55 Zonnewijzer 1,20 Muzikale melange
1,45 Hors d'Oeuvre NCRV: 2,00 Lichte
orkestmuziek 2,30 Raie Da Costa (grpl)
2,40 Causerie voor de vrouw 3,00
Kamerorkest 4,00 Bijbellezing 4,45 Na
tionale School-zangwedstrijd 5,45 Gra
mofoonmuziek 5,50 Jeugduitzending
6.00 Sans Souci 6,15 Land- en Tuinbouw
6,30 Sweelinck-kwartet 7,15 Leger des
Heils-kwartier 7,30 Het actueel geluid
7,45 Jonge mensen bekwamen zich voor
een beroep 7,55 Het Bach-koraal 8,05
Programma proloog 8,15 Plaatvaria
9,00 Gemengd koor 9,30 In de bloeiende
tuinen van Hilversum 10,00 Piano-duo
10,15 De vaart der volken 10,35 Zi-
geunerwijzen 10,45 Avondoverdenking
11,15 Gramofoonplaten
ZAL KOTIKOF AFTREDEN?
Volgens het onder Amerikaans toe
zicht verschijnend blad „Neue Zeitung"
dat refereert aan Sowjetrussische mili
taire bronnen, zou de Sowjetrussische
commandant te Berlijn, generaal-
majoor Alexander Kotikof, mogelijk af
treden om gezondheidsredenen.
80) -
j, ,io„Hp* iaar geleden, dat ik in dienst
„De vorige week was t acht-en-de gJ QV cornelissen, dat die
kwam," zei de commissaris, „en wil je w kereltje bij de hoofd
jaren omgevlogen zijn. Ik zie me nog a s om' z&n beetje getest te
commissaris in Rotterdam in de kamer
worden."
„Wie was dat toen, commissaris. ecies niet meer.
„Nou, Roest geloof ik, o:f Voormolc en gen paar aictionnaires en
Hij gaf me een partijtje b"lte"'al^s® ;k hele brokstukken over het ver
toen werd ik in een kamertje Sezeb vertalen en een opstel over mezelf
loop van de een of andere oorlog m gen inspecteur in uniform mee
moest maken. Na een uurtje zeltvoidaan naast die inspecteur stap-
naar dokter Mees. Man, ik zie me nog
pen. De agenten salueerden en ik voelde me geweldig gewichtig. Tja, dat is
nou al acht-en-dertig jaar geleden en ik vraag me wel eens af: hoe lang
nog?"
„Kom, kom," zei de hoofdinspecteur bemoedigend, „iemand met uw licha
melijke. en geestelijke capaciteitenIs mevrouw al weer thuis?"
„Nee nog niet, ze komt morgen."
„Dan heb ik een voorstel, commissaris. U is gister zo vriendelijk geweest
mij te eten te vragen. Vandaag, op mijn verjaardag, zou ik revanche willen
nemen. Wat dunkt U er van als we nog eens in diezelfde gelegenheid
De commissaris likte zijn mond af als een hond, die voor de open deur van
een slagerswinkel staat.
„Een prachtidee," zei hij prijzend. „We hebben dat na al die rompslomp
zeker wel verdiend, zou ik zo zeggen. Wacht, ik zal even opbellen, dan weet
de meid, dat ik niet thuis kom."
Hij belde zijn woning op, terwijl de inspecteur in de naastgelegen kamer
zijn uniform voor een colbert verwisselde.
„Hoor eens," zei de commissaris, toen ze gereed stonden om weg te gaan,
„wordt dat pand in de Lairessestraat nu bewaakt?"
„Dag en nacht, commissaris. Niet alleen omdat de mogelijkheid bestaat,
dat onze mysterieuse vriend er nog in zit of er weer komen kan, maar ook
omdat er een kostbare inboedel staat, 't Is jammer, dat die niet eens ge
zien heeft."
„Weet je wat," zei de commissaris, „we hebben de tjjd aan ons zelf, laten
we d'r langs lopen."
„Uitstekend," zei de hoofdinspecteur, een la van zijn-bureau opentrekkend
en een revolver in zijn broekzak stekend.
De commissaris keek grinnikend toe.
„Ga je op muggen schieten?"
„Een kwestie van gewoonte, commissaris. Ik voel me meer op mijn gemak
als ik zo'n blaffertje in mijn zak heb. Je kunt nooit weten
„Ja, dat is waar," beaamde de commissaris. „In ons vak sta je eigenlijk
altijd met één been in je graf te hinken, 't Is alleen maar jammer, dat 't
risico zo slecht betaald wordt."
In de schemeravond liepen de beide mannen naar de Lairessestraat.
„Hier is het," zei de hoofdinspecteur. „Ziet U wel, dat het een volkomen
onopvallend huis is?"
„De commissaris knikte. „Verduiveld goed gecamoufleerd," zei hij. „Dat
zouden we zonder die stomme Rat niet gauw gevonden hebben. Die zoge
naamde chef heeft een best stelletje hersens."
„Een beetje te goed, commissaris. Als U 't mij vraagt geloof ik, dat we
met een zeer geraffineerde oplichter te doen hebben. Wacht, ik heb de
sleutel."
„Wat moet dat?" vroeg de barse stem van een man, die schijnbaar toe
vallig voorbij kwam.
„In orde, Van Santen," zei de hoofdinspecteur glimlachend.
„O, pardon, bent U het, heren
(Wordt vervolgd)
