DOBBER en KLIEKJE
C
DB ZWAKTB SCHADUW
D
De zeven boeren van Bodrolaszi
Wij luisteren naar...
De
nieuwe
grondbezitters
Draken- en
Swallowzeilers voor
de Olympische Spelen
Stopt op veilige manier
transpireren in de armholte.
ARRID 1.50
Nederland is een slechte
bedelaar
ABONNEERT U
OP DIT BLAD
IN ZUID-AFRIK
yAN KfABU
£N
door Jin Dirk van Exter -
Nederland herwint zijn
levenskracht
Sterftecijfer lager
dan ooit
(Van onna reizende redacteur)
BODROGOLAZSI, Juni. Het is
Zondagochtend vroeg als zeven
boeren van het kleine dorp Bodro
golazst tegenover mij plaats nemen ln
het armzalige raadhuis, waar ook de
gemeentesecretaris voor deze gele
genheid z(jn plaats achter de paperas-
eenwinkel heeft Ingenomen. Ergens
in een hoek staat een gendarme
tegen de muur geleund. Weelde de-
monsteert dit raadhui* allerminst:
bonten vloer zonder bedekking, hou
ten banken bU de porseleinen
kachel, kale muren met overheids-
aankondi gingen en uittreksels uit
nieuwe wetten in groten getale.
De zeven boeren behoren tot de
650.000 nieuwe grondbezitters met elk
gemiddeld vijf hectares. Zij hebben
met de andere dorpsbewoners het
landgoed van de Benedictijner Orde
onder elkaar verdeeld. De R. K. Kerk
had ln Hongarije 400.000 hectaren grond
in haar bezit Daar is nu nog 60.000
van over. Nog is zij de grootste grond
bezitter van het land, zij het dan, dat
dit bezit verdeeld is over een groot
aantal kleine dorpsparochies. Waar de
kerk niet de grond bezat was hij voor
een groot deel in handen van aristo
craten. Prins Paul Esterhazy bijv. be
zat 127.268 hectare» en zijn „arme" neef
graaf Maurit» Esterhazy beschikte al
tijd nog over 81.920 hectares. In totaal
telde Hongarije 1070 adellijke groot
grondbezitters, die gemiddeld over on
geveer 25.000 hectares konden be
schikken.
Deze aristocratische élite, klein in
aantal zowel op de totale bevolking
als op het aantal grondeigenaren (0,1
l>ct.), vormde tot en met het bewind-
Horthy de heersende kaste. Zij had te
genover zich de grote groep van
1.185.000 kleine boeren, die alle minder
dan 2.5 hectares en gemiddeld niet
meer dan één hectare bezaten. Dat
deze groep in het parlement de oppo
sitie vormde i« begrijpelijk: dat zij een
(parlementaire) minderheid vormde
werpt een «chril licht op Horthy's de
mocratie. Tussen de zeer grote en de
zeer kleine grondbezitter» in had men
dan nog de groep der z.g. rijke boeren,
die smalend met een Russisch woord
..Koelakken" werden (en worden) ge
noemd. Hun welvaartspeil is met die
der Nederlandse boeren op één lijn te
stellen.
Voor zover zij in het land aanwezig
waren hebben de onteigende groot
grondbezitters een stuk land mogen
behouden, groot genoeg om hun gezin
te onderhouden, zij het op een heel
wat bescheidener schaal dan voorheen.
Zij zijn niet vervolgd (tenzij in be
paalde gevallen om andere redenen),
gearresteerd of vermoord en zij wer
den ook nu met rust gelaten. De nieu
we eigenaren van hun land zijn de
mannen, die van ouds dit land be
werkten in dienst (zowat in lijfeigen
schap) van de prinsen, hertogen, gra
ven, baronnen en jonkheren.
Zo zijn derhalve de zeven boeren
van Bodrogolazsi gewezen dienaren
van de Benedictijner Orde. Nog heb
ben zij niet de fiere zelfbewuste hou
ding van kerels, die weten wat zij
waard zijn. Nog dragen zij geen laar
zen (zoals de „koelakken") om hun
welstand te demonstreren. De angst
voor de landheer is in drie jaar tijds
wel uitgesleten, maar nu moeten zij
vragen van een vreemdeling beant
woorden en daar staat een gendarme
bij en een ambtenaar uit Boedapest;
Eén is er wat driester dan de ande
ren. Hij draagt een insigne met de
Sovjet-ster.
Het blijkt, dat vijf van de zeven
Rooms-Katholiek zijn, één Gerefor
meerd en één Grieks-Katholiek. Al
leen de laatste zegt, dat hij niet aan
politiek doet; de zes anderen noemen
zich communist. Dat klinkt een beetje
wonderlijk in mijn oren. Is dat louter
dankbaarheid jegens het Rode Leger,
dat de verdeling der landgoederen mo
gelijk maakte? Ik tracht uit te vissen
hoe diep hun overtuiging zit.
Hebt u voldoende werktuigen?
Neen, op geen stukken na.
Werkt u dan samen in een coö
peratie?
Wij weten niet wat dat is.
Is het niet voordeliger kolchozen
te vormen, net als in Rusland?
Dat strijdt tegen de geest van de
Hongaarse boer.
Koopt u gezamenlijk kunstmest
in?
Neen, elk afzonderlijk.
Bent u allen lid van de (rode)
boerenbond?
Ongeveer 30 pet. van de boeren
in ons dorp.
Is iedereen tevreden over de
grondverdeling?
Voor 96 pt.: ja!
Zijn de communisten beter behan
deld dan de anderen?
Geen antwoord....
Wat zegt de pastoor ervan?
Die is er erg tegen. (Dit zegt een
communist, die tevens lid is van het
kerkbestuur.)
Wat moet u betalen voor de
grond, die u hebt gekregen?
Voor gemiddeld vijf hectares
jaarlijks 360 forint (80 gld.) aan de
staat)
Is het welvaartspeil der boeren
gestegen in de laatste drie jaren?
Wij hebben twee keer een slechte
oogst gehad. Maar dit jaar zal het
beter zijn, het regent.
Waaruit bestaan uw maaltijden?
Tweemaal per dag maispap en
eenmaal brood. Maar dat geeft niet;
wij zouden nooit terug willen naar de
vroegere toestanden.
Ik tracht nog wat los te krijgen over
de verhouding tussen boer en over
heid, maar dat lukt niet. Later hoor ik
uit andere bron, dat de nationalisatie
der industrie bij de boeren de vrees
heeft gewekt, dat iets dergelijks ook
met de grond zal gebeuren (vandaar
het stille verzet tegen coöperaties).
Bovendien zijn velen op het platteland
met ingenomen met de schoolhervor
ming.
(Nadruk verboden)
vimmre5.iaal V00r dat doel door de
xvVNWV benoemde commissie van drie
heeft aan het einde der gedurende de
laatste drie weken gehouden keuze-
wedstrijden bij het Pampus op het
Llselmeer, de volgende zeilers aange
wezen voor uitzending naar de komen
de Olympische Spelen:
Drakenklas.se: C. Jonker (stuurman),
mr. Nijbakker en Dudok van Heel (be
manning) met de „Joy". Reserveboot:
Thalatta" met res. stuurman Jack van
den Berg en reserve bemanning Van
Duyl.
Swallowklasse: De Vries Lentsch
(stuurman), Keegstra (bemanning) met
de „St. Margriet". Reserve stuurman:
Vink. Algemeen reserve bemanning: De
Bier.
De keuze wedstrijden in de Firefly-
klasse zijn nog niet beëindigd.
De beslissing zal hier hetzij de vol
gende week, hetzij over 14 dagen val
len.
Het Nederlandse drakenteam wordt
zeer sterk geacht. Met de deelnemers
uit de Scandinavische landen behoort
ons land in deze klasse waarschijnlijk
tot de sterkste deelnemers. De vooruit
zichten bij de Swallows zijn minder
gunstig, aangezien de Swallows een En
gelse klasse vormen, die in ons land tot
voor kort niet bestond (met het oog
op de Olympische Spelen zijn vier bo
ten gekocht, waarin men nauwelijks 2
maanden heeft getraind), is er weinig
vergelijkingsmateriaal bij de hand. In
Willem de Vries Lentsch, die van de
8 keuzewedstrijden er 6 heeft gewon
nen, bezit ons land intussen een zeer
bekwaam stuurman.
Nieuw... Reukwerende Crème
1. Bederft de kleding niet -
prikkelt de huid niet.
2. li onmiddellijk droog.
Kan direct na het
ontharen worden ge
bruikt.
3. Stopt het transpi
reren gedurende
1-3 dagen,- neemt
de reuk weg.
4. Witte, vetvrije crème
met irisse geur.
5. Beschermt Uw kleding tegen transpiratie
vlekken; maakt sous-bras overbodig.
„In aanmerking genomen hun bul
tengewoon grote behoeften hebben de
Nederlanders daarmede minder te koop
gelopen dan enig ander volk van de
16 bij het Marshallplan betrokken lan
den" zo schrijft de „News Week", een
vooraanstaand Amerikaans tijdschrift.
De Nederlanders zijn geen goede be
delaars. Tientallen jaren lang was
hun levensstandaard de hoogste in
Europa. Zij waren eerlijke en handige
tussenpersonen voor de grote rijkdom
men van Oost ïndië. Zij kochten goed
en op verstandige wijze de producten
van de Amerikaanse industrie en hun
landbouw en industrie pasten zich
goed aan met die van het industriële
hart van Europa-Duitsland. De Neder
landers weten, dat hun vroege positie
als heer en meester in Nederl. Indië
voor altijd voorbij is, ofschoon zij
natuurlijk hopen de commerciële over
heersing daar te herkrijgen. Juist thans
evenwel komt slechts heel weinig
rubber en copra uit Indonesië, terwijl
de onderhandelingen met de republi
keinen eindeloos voortduren, bij een
onbehagelijke wapenstilstand, en het
Nederlandse leger van 160.000 man let
terlijk dollars verslindt. De Nederlan
ders zijn van mening, dat wanneer er
eerst werkelijke vrede heerst, Nederl.-
Indië weer in drie jaar op de been kan
zijn.
Nederland zal echter nooit meer
zijn economisch leven op Indië kunnen
baseren. De hoop van het moederland
op overleven ligt in gezonde Europe
se markten voor zijn voedsel, schepen
en lichte industrie. De uitvoer naar
het westelijk halfrond zal grotendeels
beperkt blijven tot luxe producten als
bloembollen, zaden, fijne kaas en cho
colade. Meer dan op iets anders is de
hoop gevestigd op de industriële her
leving van West-Duitsland, het ach
terland, zoals de Nederlanders het
noemen. De Nederlanders willen de
Duitse handel hervat zien via de ha
vens van Rotterdam en Antwerpen en
het kanalenstelsel der lage landen. De
Nederlanders hebben van het plan
Marshall machinerieën nodig, waarme
de zij hun ernstig getroffen productie
middelen kunnen herstellen, grond
stoffen als staal, industriekolen, als
mede graan, vlees en vetten om hun
huidige levensstandaard, de laagste se
dert mensenheugenis te kunnen hand
haven.
Programma voor hedenavond:
HILVERSUM I, 301 m. AVRO.
Nieuwsberichten om 6, 8 en 11 uur. 6.15
Tom Erich (piano). 6.30 Voor de strijd
krachten, 7.00 Reportage internationale
tenniskampioenschappen. 7.10 Gr.pl.
7.15 Verkiezinstoespraak. 7.30 Selectie
uit „The Gondoliers". 7.50 Rubriek van
de wederopbouw. 8.05 Echo van de dag.
8.15 Operaconcert 9.15 Cor v. d. Lugt
Melsert 50 jaar aan het toneel. 10.00
Gr.pl. 10.15 Buitenlands weekoverzicht
10.30 Groten van het chanson. 11.15
Kwintet.
HILVERSUM II, 415 m. Nieuws
berichten om 7, 8 en 11 uur. KRO
6.20 Sportpraatje. 6.30 Pianoduo. 6.50
Actualiteiten. 7.15 Gramofoonmuziek.
7.30 Verkiezingstoespraak. 7.45 Katholie
ke jongeren! 8.05 De gewone man. 8.12
Relais uit het Kurhaus te Schevenin-
gen. 10.00 Muziek. 10.45 Avondgebed.
11.15 Kamermuziek.
Programma voor Woensdag.
HILVERSUM I, 301 m. Nieuws
berichten om 7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur.
VARA. 8.15 Lichte morgenklanken. 8.50
Voor de huisvrouw. 9.00 Operette-selec
ties. 9.30 gr.pl. VPRO: 10.00 Morgen
wijding. VARA 10.20 gez. pr. Onze
keuken. 10.30 Als de stofzuiger zwijgt.
11.00 Populair non-stop-programma.
12.00 Virtuoso-trio. 12.33 Voor het
platteland. 12.38 Lunchconcert. 1.15 Ka
lender. 1.20 Johan Jong. 1.50 The
Mills brothers. 2.00 Gesproken portret
ten. 2.15 Omroepkamerorkest. 3.00 Jane
Eyre (thoorspel). 3.35 De regenboog.
4.00 De roodborstjes. 4.15 Het stond in
de krant. 4.45 Vragen staat vrij. 5.15 gr.
platen. 5.30 gez. pr. 5.35 Tino Rossi en
Jo Stafford zingen met orkest (grpl.)
6.15 VARA-varia. 6.20 gr.pl. 6.30 Voor
de strijdkrachten. 7.00 Geleide econo
mie en democratie. 7.15 Verkiezingstoe
spraak. VPRO: 7.30 Leidersvorming.
7.40 Jeugdnieuws. 7.45 Lezen in de bij
bel. VARA: 8.05 Nederland in op
bouw. 8.15 Malando en zijn tango
rumba-orkest. 8.45 „De man die zich
zelf kwam», aangeven. 9.35 The Ram-
blers". 9.55 „Als je verre reizen doet!"
10.15 De stem des volks. 11.15 Nieuwe
successen van over de Oceaan. 11.45
Rustige avondklanken.
HILVERSUM II. 415 m. Nieuws
berichten om 7. 8, 1, 7, 8 en 11 uur.
NCRV: 8.15 Gewijde muziek. 8.30 Mor
genklanken. 9.00 Ochtendbezoek bij on
ze jonge zieken. 9.35 Werken van
Brahms. 10.30 Morgendienst. 11.00 Ralph
Kirkpatrick (gr.pl.) 11.15 „Stanley".
12.00 Tineke Oomes, alt, aan de vleugel
Marinus Voorberg. 12.33 Muziek. 1.15
Cyclus van Rameau tot Ravel. 1.45 gr.
pl. 2.00 Engelse koorwerken. 2.30 In
strumentale soli. 2.55 Ensemble „Eu-
phonia". 3.30 Piet Nyland (viool). 4.00
„Voor onze jeugdige postzegelverzame
laars. 4.15 Voor onze jongens en meis
jes. 5.45 Jeugduitzending. 6.00 „De taak
van onze Christelijke muziekbeweging".
6.05 Onze Nederlandse koren en korp
sen. 6.30 De symbolische betekenis van
sprookjes. 7.15 Het nieuws uit Indië.
7.30 Reportage van de internationale
tenniskampioenschappen. 7.45 Het Ne
derlandse Kamerkoor. 8.05 Wat is u de
vrijheid waard? 8.15 Wijdingsdienst.
9.30 Pianoduo. 9.45 Omroeporkest. 10.45
Avondoverdenking. 11.15 gr.pl. 11.45
Slotaccoord.
)EN t>Opft KLAP Klonk tioor De WOEST j)n
en kile-kje maakten ecu pracht van een locwtreis en
KWAKTEN tr<* ONTACHT IN hun AUTOMoBIELTJE neer
ter Wij l "DE -STROÏSVoGEL het MAAft,
het se-ste vont5 OM snel te ver-
©vJijNEN.
en toch had ik konnsn tvoercn
dat het een "boom was, meesmuilde
xli6 h(je
*-*„ OeH.Wi'pT MET JE SoMEM ,-ZEÏ
X>o6BeC( SplNNytMC SCHAKEL NO
MAAR in WE GAAN VERi>eR.'"~
het volgeladen Rei'swacentje
Kwam weer in •bewegthg-
<n^achterap vonden ze het toch
e'igenljk wel jammer,dat ze brgeen
Film van hadden kunnen maken.*
een eind verder ivl de.^'
woestjn lag een neger-
UoRPjE.*^. 'XlAAt^
WAS EEN (JlTKjjKp°-ST,die
op MOEST LE-TTEN, DAT El\
OEEAJ fJfcCÊRTJES VERDWAAL
DEN.*^ het Bovenste neger-
Tifi. ZAG PLOTSELING HET
AAUKOMEN-" v/AT MAAKTE D»T
KERELTJE EEN KABAAL «*-*»
Tass meldt, dat bij het geophysisch
instituut van de Sovjetrussische acade
mie van wetenschappen een standaard
werk, getiteld „De geographie van de
Sovjet-Unie", in voorbereiding»is.
Generaal Salih Omurtak, de chef
van de Turkse generale staf, is met ne
gen stafofficieren per vliegtuig te Ber
lijn aangekomen voor een bezoek aan
generaal Clay en aan "leger- en lucht
machteenheden in de Amerikaanse
zone.
Te New York is gedemonstreerd
met een „microgroef-gramofoonplaat",
welke, dubbelzijdig, een speeltijd heeft
van drie kwartier. De plaat meet in
doorsnede drie decimeter.
De Griekse koning heeft te Athene
aan de voet van de Acropolis, een sym
bolisch wapen overhandigd aan 't der
de bataljon, dat uit „berouwhebbende"
gedeporteerden van het eiland Makro-
nissos is samengesteld.
V-Olgens het senaatsverslag over de
begroting van ontvangsten en uitgaven
voortvloeiende uit de oorlog, heeft de
laatste oorlog België 38.847.000.000
francs gekost.
Een Atheens militair gerechtshof
heeft 't doodvonnise uitgesproken over
zeven van de beschuldigden, die terecht
stonden in verband met de moord op
de minister van Justitie, Ladas, op 1
Mei j.1.
Cosyrtgbt R.D.p.
94.
Inderdaad, Inspecteur Barendse is
ten tonele gekomen en niet alleen. Hij
wordt geflankeerd door twee politie
mannen, die bepaald een bloeddorstige
blik in de ogen hebben.
Rikki geeft een kort verslag. Ze
rapporteert dat de Rat in een motor
boot is verdwenen, dat de Lange Ne-
lis onschadelijk heeft gemaakt en dat
deze laatste, uit wraak voor het feit
dat hij door zijn baas is achtergelaten,
inlichtingen wil geven. Voor de Chef
ziet het er nu niet best uit. En voor
de Lange natuurlijk dito., maar toch,
zolang er leven is, is er hoop.
De Lange die met zijn rug tegen de
deur van het boten-huis stond ge
leund, rukt deze plotseling open, duwt
de Chef naar binnen en schuift daar
een zware grendel voor „de deur. „Dui
zend duivels", brult de Inspecteur,
„laat ze d'r niet uit ontsnappen". Bin
nen in het boten-huis weerklinkt luid
gestommel.
„Pak aan die peddels, Chef", klinkt
de stem van de Lange.
„Wat zeg je van zo'n' optimist?"
gnuift Barendse. „Rikki, hou jij wacht
bij de waterkant, de eerste de beste
die te voorschijn komt paf je neer".
En dan geeft hij bevel een zware
balk te halen.... „We zullen het met
dia deur wel klaarspelen Inspecteur",
meent één der politiemannen, die juist
aan de andere kant van het botenhuis
heeft gekeken of daar soms ook niet
een deur is. Die is er niet en tot dus
ver is er nog geen kano te voorschijn
gekomen ook
DEN HAAG, Juni. Nederland is
en benijdenswaardig land. Het mag er
nog steeds niet botertje tot de boom
zijn en er mag nog braaf gemopperd
worden over allerlei ongewenste toe
standen, zijn volkskracht heeft het her
steld in een wonderlijk snel tempo.
Dat blijkt uit het voorlopige sterfte
cijfer over 1947, dat dezer dagen door
het Centraal Bureau voor de Statistiek
gepubliceerd is. Het bedraagt 8,1 per
duizend inwoners en is het laagste, dat
ooit in Nederland is voorgekomen! En
dat nauwelijks drie jaar na de gruwe
lijke hongerwinter, toen op de bonnen
geen levensmiddelen meer konden wor
den aangewezen, toen e grote steden
in bet Westen des lands zich moesten
voeden met bloembollen en suikerbie
ten, toen karavanen afgetobde en on
dervoede landgenoten, met wrakke wa
gentjes en bandeloze, oude fietsen naar
de landbouwgebieden trokken in de
hoop er nog iets eetbaars te bemach
tigen. De mensen stierven bij duizen
den.
r 1 nu hebben wij een zo laag sterfte
cijfer bereikt, als ons land nog nooit
gekend heeft. Dat getuigt van de
kracht, die in het Nederlandse volk is
blijven schuilen en van de wil er zo
spoedig mogelijk weer bovenop te ko
men. Het getuigt ook van de sterk ver
beterde voedingstoestand en van de
doeltreffendheid van de maatregelen
om de ziekten terug te dringen.
Reeds in 1946 toonde het sterftecijfer
een gunstig beeld van de regeneratie
van het Nederlandse volk. Het was in
dat jaar 8,5 per duizend inwoners. Se
dertdien heeft de vooruitgang zich dus
voortgezet.
Het geboortecijfer is in 1947 ten op
zichte van 1946 enigszins teruggelopen.
In 1947 bedroeg het 27,7 per duizend in
woners en in 1946: 30,2, op zich zelf een
hoog percentage. Het aantal trouwlus
tige paartjes, dat voor de ambtenaren
van de burgerlijke stand verscheen,
mocht er eveneens zijn. In 1947 stapten
van elke 10.000 inwoners 102 jongelui
in het huwelijksbootje tegen 114 in
1946. Dat zijn er veel meer dan vroeger
doorgaans het geval was.
Nederland kan wat zijn bevolkings
aanwas betreft dus gerust zijn. Er zijn
er zelfs die zich ongerust maken, uiter
aard niet over een te weinig, maar over
een te veel. Men verwacht namelijk, dat
omstreeks 1951 de bevolking van ons
land tot tien millioen zielen gestegen
zal zijn.
Met zijn tien millioenen op „het klei
ne plekje grond": zal er voor allen een
bestaansmogelijkheid te vinden zijn?
Maar dat zijn weer aparte problemen...
WAPENBEZIT IN ITALIË
De premier van Italië, De Gasperi,
heeft medegedeeld, dat 'n wetsontwerp
aan het parlement zal worden voorge
legd, volgens hetwelk strafmaatregelen
zullen worden genomen tegen hen, die
binnen veertien dagen na een bepaalde
datum verborgen wapens niet inleve
ren.
85)
„Tja," zuchtte meneer Dupois, „dat is toch ook wat. Zo vlak naast onze
deur. U vroeg of ik er wel eens iets van gemerkt had. Welnee. Nooit, in
specteur. Nu ja, we wonen hier pas een paar maanden en m'n oom komt
natuurlijk met niemand in aanraking, dus we spreken uiteraard weinig
mensen. Neen. we hebben er nooit erg ln gehad. De man was musicus, dat
stond tenminste op zijn naambordje en, nou ja, d'r kwamen 's avonds wel
eens mensen, maar dat is te begrijpen. Er werd dikwijls mooi gezongen. Ik
heb wei eens tegen mijn oom gezegd, dat die man blijkbaar goed geld ver
diende. Maar ja, ik begin nu te geloven, dat die zogenaamde muzieklessen
grotendeels camouflage geweest zijn. Gramofoonplaten bedoel ik.
„Ja, wie weet," zei inspecteur Beekman, ,,'t Spijt me, dat U me er niet
meer van kunt vertellen. We hadden zo'n hoop, dat de burenU komt
uit Arnhem als ik me goed herinner, meneer Dupois?"
„Inderdaad, inspecteur, ik heb daar een paar jaar op de gemeente
secretarie gewerkt."
„Hoe kwam U er zo toe naar de hoofdstad te trekken?"
„Omdat ik hier benoemd ben, inspecteur. Ik had gesolliciteerd, 't Is een
financiële promotie. Maar ja, 't is natuurlijk een kwestie van aanpassen.
Die drukte zijn we niet gewend en vooral mijn oom
„Komt hij dan buiten?"
„Zeker, de knecht rijdt hem vaak in zijn wagentje. Maar niet in het
drukke stadsdeel natuurlijk. Meestal naar het Vondelpark. Dat is een ideale
gelegenheid."
„Woont U hier samen?"
„Ja, we zijn aan elkaar gewend. De knecht gaat ln de namiddag naar
huis. Die woont ergens bij familie geloof ik."
„Heeft U nogal een goede hulp aan hem?"
„Uitstekend, inspecteur. Hij is met ons meegekomen uit Arnhem. M'n
oom is bijzonder op hem gesteld. Zo'n manusje van alles moet U maar den
ken."
„Maakt Uw oom het goed, meneer Dupois?"
„Mijn oom, ja, wat zal ik van hem zeggen Hij maakt 't bifst, voor zover je
dat dan »best" kunt noemen. Als je zo'n menselijk wrak bent, nietwaar? U
kunt hem wel even groeten als U wilt. Dat zal h(j prettig vinden."
Hij deed de suitedeuren zo ver van elkaar, dat zijn hoofd er door kon en
keek in de achterkamer.
„Komt U maar even hier, inspecteur," zei hij, de deur langzaam open
schuivend.
Inspecteur Beekman liep naar de andere kamer, welke gedeeltelijk als
slaapvertrek ingericht was.
In zijn wagentje zat daar meneer Lagerman. Zijn benen, waarom een plaid
was geslagen, lagen machteloos tegen het voetenplankje. De linkerhand zat
half onder de plaid, de rechterarm steunde op de leuning van zijn zitplaats
en de hand hing slap neer. Het hoofd rustte op de borst en de ogen straalden
nietsziende voor zich uit.
„Oom is vanmorgen wel erg down," zei de heer Dupois zachtjes.
Inspecteur Beekman voelde zich onbehagelijk bij het aanschouwen van
zoveel menselijke ellende.
„Hoe gaat 't U, meneer?" vroeg hij beleefd.
De invalide gaf geen antwoord.
„Meneer vraag hoe het met U gaat!" riep meneer Dupois aan het oor
van zijn oom.
De heer Lagerman deed blijkbaar moeite zijn hoofd op te heffen. Een
rauw geluid kwam uit zijn keel en de inspecteur maakte onwillekeurig een
afwijzend gebaar.
„Laat ik hem toch niet storen," zei hij zich omkerend. „Ik moet vertrek
ken, meneer Dupois. Ik hoop niet, dat ik U heb opgeho' ien."
„Helemaal niet. Het spijt me, dat ik U niet beter van dienst heb kunnen
zijn, inspecteur," zei de heer Dupois beleefd. „Mocht U nog iets willen vra
gen, dan kunt U te allen tijde over mij beschikken."
Hij geleidde zijn bezoeker naar bulten en inspecteui kman drukte hem
vriendschappelijk de hand.
(Wordt vervolod)
