golf van pessimisme
op java
DOBBER en KLIEKJE
L
MM van Boenzel en Jonker Flonker
De Finnen gaan ier stembus wu jtsse&z
Europeanen verkopen uit nood
kun kleding en sieraden
Men danst op een
vulkaan
3
Trein Batavia-Gombong
Zevenhonderd wijsgerer
350 inleidingen
Eén op de twintig Fransen
is spoorwegambtenaar
PRINS BERNHARD
als deelnemer naar de
Olympische Spelen
Trouw iof in de dood
LUISTEREN
NAAR...
IN ZUID-AFRIKA
Jaar ging het drIetal op êtap Puppi Litp vooRop en
Trok de Kooi. Daarachter üepen dobber en kliekje..--
kliekjewaa gewapend met wn geweer en dobber
ooocj
S*Saan.m^n* °nder de Nederlanders op Java is de laatste tijd hard achteruit
na de J n'e' verwonderen. Men leeft er sinds twee-en-een half jaar
aPanse capitulatie onder uiterst moeilijke omstandigheden, die men
men 'n de hoop en de verwachting, dat er te eniger tijd wel verbe-
g zou Intreden en dat het algemeen herstel dan spoedig merkbaar zou zijn.
r ens flikkerde die hoop opnieuw op.
(Van onze correspondent).
de politionele actie, de
ïville-overeeitkomst, waren van die
imenten, waarofp men de vermoeide
tiek .denen weer oprichtte, en er nieuw
Het 'r in de ogen kwam. Telkens op-
ilavisch*w werd men teleurgesteld. Iedere
Ie leder -stelling deed de hoop op gunsti-
jjjj-g,, perspectieven dieper wegzinken. Er
lomt een einde aan het geduld, maar
vooral ook aan de krachten. Velen, die
meer dan drie jaar in een Japans kamp
hebben doorgebracht, leven nu al ruim
twee jaar opnieuw onder condities, die
in velerlei opzicht niet zo heel veel
beter zijn. De woningnood heeft tot ge
volg, dat talloze Nederlandse gezinnen
in garages en krotten moeten leven, of
met vele mensen opeengepakt in een
huis. Dit is op zichzelf erg, men kent
dat verschijnsel in Europa ook. Maar
hier in Indië is het altijd erger, doordat
het tropisch klimaat normaliter reeds
zulk een zware wissel op de zenuwen
en 't lichamelijk uithoudingsvermogen
trekt, en omdat men hier meer dan
elders ter wereld behoefte heeft aan
wat ruimte, koelte en hygiëne.
NERVEUZE SPANNING.
sl
hu
on
af»
gee'
Nu vindt men, na de hete jachterige
chaotisch Batavia, waar heel
jeen nerveuze spanning heerst
kantoren „understaffed" zijn,
nerg<.t«. :ust. De een na de ander knapt
af. Voor wie overblijven wordt het
dec te zwaarder en moeilijker. Men
was iegt' dat geld de ar^e'd verzoet- Wan-
:<«r 't waar is, proeft men hier slechts
jacciv. op de tong, want de hoogste
a eT "Wslagen blijken tegen de fan-
van de Joego._jjzen der meest eenvoudige
13e verklaring niet opgewassen te
Reuter dan. „Dit komt dat het merendeel
waar. Het is zeer ers hier te lande gedu.
wie ook gevolgd is)anse t,ezetting nagenoeg
absoluut mist zoal|0edel verloren heeft. Het
ze brief van 13 Ar;nmogelijk dit te herstel.
vnjdmj?. lgdejeveii' vejen t,jj kisten, koffers
J? op veldbedden, zonder een spoor van
niiselijk milieu.
ben
V
Talloze werkers zijn reeds meer dan
een jaar lang van hun gezin, dat in
Nederland vertoeft, gescheiden. Van
ontsnapte aan groot gevaar
Onze speciale Indische medewerker
Anthony van Kampen, die de tocht
heeft, meegemaakt met de speciale Ro
de Kruistrein van Batavia naar Gom-
bong in het midden van Java's Zuid
kust, seint ons nader, dat deze trein
aan een groot gevaar is ontsnapt.
De trein was naar de demarcatielijn
vertrokken om 216 T. N. I. gezinsleden
uit te wisselen tegen ongeveer 400
K. N. I. L.-gezinsleden. Hij was de laat
ste, die vóór de fafhartige terreurdaad
bij Tjikompek doorkwam. Onze mede
werker acht het niet onmogelijk, dat de
trein nog ongehinderd door de terreur
groepen is doorgelaten, omdat hij een
detachement van dertig man gewapen
de militairen meevoerde.
Na de r/itwisseling vertrok de trein
met 400 personen van Gombong, de
laatste post voor Djocja op Nederlands
gebied, naar Batavia, do«.h na enkele
uren vernam men, dat het niet meer
mogelijk was daar te komen iengevol-
ge van de ravage aan de spoorbaan.
De trein keerde met 400 terneerge
slagen vrouwen en kinderen naar Gom
bong terug.
De Marvo-cineast luit. ter zee Was-
senburg en de Marvo-fotograaf Phaff
wensten hun materiaal zo snel moge
lijk in Batavia te bezorgen. Deze heren
en onze speciale Indische medewerker
aanvaardden daarom de terugtocht met
een drietons legerauto over een afstand
van 700 km. Dank zij het voortreffe
lijke rijden van chauffeur Piet de Boer,
soldaat eerste klasse van de V-briga
de (uit Zaandam) werd de tocht van
Midden-Java naar Batavia via Poerwo-
kerto-Cheribon-Bandoeng in twaalf
uur afgelegd.
hun salarissen delegeren zij een rede
lijk bedrag naar Nederland; van wat
er overblijft kan men nauwelijks be
staan. Een gezin^net een middelbaar
inkomen staat iedere maand voor een
tekort. Gescheiden gezinsleven is nog
duurder. Men steekt zich in de
schulden, of men verkoopt zijn nieu
we fiets, uit Nederland meegebracht;
en andere bezittingen. Vele Chinezen
vinden op het ogenblik een uitste
kende broodwinning in het opkopen
van goederen van Europeanen, die uit
nood hun kleding, hun extra paar
schoenen, hun koffers, hun sieraden
van de hand doen.
Wie er wat zijn inkomen betreft wat
beter aan toe is, en tot de „topklasse"
behoort, betaalt een bedrag aan belas
ting, waarbij het woord confiscatie oe-
ter op zijn plaats zou zijn. Aan Sumatra's
Oostkust zijn de levensomstandigheden
óók moeilijk, maar in deze gelukkige
Negara ziet men althans op allerlei ge
bied voortuitgang en opleving. Daar
werkt men met het gevoel, dat leven
hier binnen een redelijke tijd weer de
moeite waard zal zijn geleefd te wor
den. Op Java is dat andens. Velen wer
ken er hard, zenuwslopend, maar aan
het eind van een dag vraagt men zich
af: waartoe? De jongste politieke ver
wikkelingen, het „eeuwig" vruchteloos
gepraat met Djokja hebben een nieuwe
golf van pessimisme veroorzaakt. Des
ondanks wordt echter des avonds in
Hotel des Indes nog wel gedanst. Zie
echter de vermoeide en vreugdeloze ge
zichten. Men kan beter dansen in des
Indes dan wéér een avond opgesloten
zitten in zijn benauwde garage, wan
hopig piekerend hoe het toch allemaal
gaan moet. Men danst dus. Maar als op
een vulkaan.
0
(Nadruk verboden).
AMSTERDAM, Juni. - Zevenhonderd
wijsgeren uit dertig landen zullen
van 11 tot 18 Augustus in de ge
meentelijke universiteitsgebouwen te
Amsterdam bijeenkomen om er, op
verzoek van de Unesco, een Wereld
federatie van Philosophische vereni
gingen op te richten. Dat schijnt
voor denkers een erg moeilijk vraag
stuk te zijn, want daar zullen maar
even 350 inleidingen-met-beraadsla
gingen aan voorafgaan.
De Amerikanen zullen op dit con
gres in tegenstelling tot wat men
doorgaans op internationale congres
sen meemaakt niet de rijkaards
uithangen. Integendeel, juist uit de
■V.S. kwamen de meeste verzoeken
om op de goedkoopste wijze bij fami
lies ondergebracht te worden.
(Van onze Haagse redacteur)
De directeur-generaal van de Natio
nale Franse Spoorwegen heeft het op
een conferentie zelf verklaard: één op
de twintig Fransen is spoorwegambte
naar.... Waarom zouden wij aan zijn
woorden twijfelen? Er zijn 2.100.000
personen bij de S.N.C.F. werkzaam,
zeide hij, die ieder jaar zeventien mil-
liard francs aan salarissen opstrijken.
En dan1 klagen wij over het grote
aantal ambtenaren in Nederland! In elk
geval leggen de Nederlandse Spoorwe
gen het zuiniger aan. Er zijn ongeveer
30.000 personen bij de N.S. werkzaam,
dat is één op elke drie honderd Neder
landers. De S.N.C.F. schijnt onverza
digbaar te zijn: er zijn 600.000 ambtena
ren in opleiding. Hieronder zijn meer
dan 400.000 kinderen van spoorweg
ambtenaren, De vaders vinden het dus
een nogal aantrekkelijk baantje voor
hun kroost.
Uit de omgeving van Prins Bernhard
verneemt het blad „Sport", dat deze,
indien hij daartoe door het NOC zou
worden uitverkoren, bereid zou zijn
om voor ons land uit te komen op de
Olympische Spelen te Londen, als
deelnemer in het zware springconcours.
De Prins, die een uitstekend ruiter is
waarvan hij, onder voor hem on
gunstige omstandigheden, op de ver
leden week gehouden Olympische Dag
in het Stadion blijk gaf stelt zich
evenwel op het standpunt, dat hem
generlei „voorkeur" verleend mag wor
den en dat men hem slechts mag ver
kiezen indien zijn prestaties daartoe
aanleiding geven. Hippische kringen
erkennen de uitnemende ruiterkwali-
teiten van de Prins, al menen zij, dat
diens ervaring bij de hoge hindernis
sen van het Olympische springconcours
wellicht nog te gering zal zijn. Noch
tans wordt zijn aanwijzing ernstig
overwogen.
Een bezwaar, dat zijn deelneming
in de weg zou kunnen staan, vormt zijn
paard. „Priest" loopt te gemakkelijk
uit de hand bij het springen en hem
zou derhalve een ander paard beschik
baar moeten worden gesteld. Ver
wacht mag echter worden, dat als
's Prinsen prestatie boven die van een
der andere candidaten zouden liggen,
deze bereid gevonden zal worden hem
zijn paard af te staan.
Top Remi uit Poperinge (ten
Westen van Ieperen) was met zijn
kar, welke door twee honden
werd getrokken, op weg naar
Watou bij de Franse grens, toen
hij door een hartverlamming
werd getroffen en ineenzeeg. Zijn
beide honden bleven jankend bij
het lijk zitten en lieten niemand
naderbij komen. Toen omstanders
verschillende malen bij hun po
gingen om de dode man te ver
wijderen bijtwonden hadden op
gelopen, werd tenslotte de vrouw
van de overledene gewaarschuwd.
Ook zij werd echter, toen zij het
lijk wilde wegtrekken, door de
honden aangevallen en ernstig
gebeten. De beide dieren waren
volkomen in de war door de
plotselinge dood van hun baas.
Tenslotte zagen rijksveldwach
ters zich genoodzaakt de honden
neer te schieten om het lijk te
kunnen weghalen.
Naar het ANP verneemt, zal de ge
delegeerde van het opperbestuur Jhr.
van Vredenburch, in de loop. van deze
week naar Nederland vertrekken ten
einde met de regering overleg te ple
gen
4. Jonker Flonker wreef met een
zakdoek de strepen van Boenzel's rug.
„Luister baas" zei toen de hond, „u
weet, vlak bij ons op de hoek van de
Grutjessteeg en de Breestraat wonen
de drie juffrouwen Wacker. Ze heten
Betje, Letje en Zetje. Ze zijn alle drie
over de zeventig en ze zijn doodsbang
voor inbrekers, want ze hebben ieder
een kous vol guldens en rijksdaalders
en ze willen ook graag alle drie hon
derd jaar worden. Ik weet dat ze
's nachts dikwijls geen oog dichtdoen
van de angst en nu wou ik me daar
gaan aanbieden als waakhond en dan
spreken we af, dat u daar vannacht
komt inbreken en dat ik u dan weg
jaag. Als die drie juffrouwen zien hoe
flink ik ben zullen ze me zeker een
flinke beloning geven".
„Goed" zei Jonker Flonker en toen
liep Boenzel metéén naar het huis van
do drie juffrouwen Wakker en belde
aan.
Na een tijdje werd er een luikje in
de deur opengemaakt en in de opening
verscheen het hoofd van de oudste
van de drie juffrouwen: Betje Wakker.
„Wil je wel eens maken dat je weg
komt, brutaal dier!" riep het hoofd
nijdig.
Boenzel maakte een beleefde bui
ging om te laten zien dat hij wist hoe
het hoorde. „Ik kom me hier aanbie
den als waakhond" zei hij vriendelijk,
„u kent me wel, ik woon in de Grut
jessteeg. Ik heb de beste getuigschrif
ten. Er loopt hier 's nacht héél wat
slecht volk op straatik heb gister
avond nog iemand aan uw luiken zien
peuteren.
De oude juffrouw maakte op slag
de deur open. „Kom dan maar bin
nen", zei ze snel. „Maar als je vlooien
hebt moet je in de keuken blijven,
net als Sophie!" en ze wees op een
grote zwarte poes, die naast haar
stond. „Maar denk er om dat je vrien
delijk tegen haar bent
„Niets liever dan dat. Een channant
dierzei Boenzel nog eens be
leefd buigend en hij zag dat Sophie
een kleur van plezier kreeg. „Maar lk
heb geen vlooien. Ik heb me vanmor
gen nog helemaal geschoren".
„Uitstekend" zei de juffrouw, „kom
dan maar binnen".
Zullen de Volksdemocraten
zetels verliezen
Donderdag 1 en Vrijdag 2 Juli gaan
de inwoners van het land der 60.000
meren en 80.000 eilanden voor de
tweede maal na de oorlog ter stembus
om hun nieuwe Rijksdag te kiezen. De
verkiezingsstrijd in Finland wordt met
zeer vreedzame middelen gevoerd. De
buitenlander, die door Helsinki de
noordelijkste hoofdstad ter wereld
loopt, wordt onmiddellijk getroffen
door het buitengewoon kleine formaat
van de verkiezingsplakkaten. Nergens
treft men de enorme spandoeken en te
keningen aan, die men in ons land en
elders bij dergelijke aangelegenheden
gewend is. Maar wat het aantal der
plakmiddelen betreft winnen de Fin
nen het rijkelijk van ons. In de hoofd
stad van Finland is elke boom dezgr
dagen gesierd met een aanplakbiljet
van een der zeven partijen, die in het
él PROGRAMMA VOOR HEDENAVOND
«i om s g en u uur
AVRO: (.15 Tom
Erich (piano) 6,30
Voor de Strijd
krachten 7,00 „De
kunst van Wetge-
ing" 7,1.5 Het Vaudeville-orkest 7,45
rtwin-klanken 7,5» Rubriek van de
Vedel-opbouw 8,05 Wat is U de Vrij-
leid waard? 8,15 Het orkest „De witte
tnjelieren8,45 De verzoening tussen
tromp en De Ruyter 9,00 Populair
■oncert 9,45 „Dichters om Oranje"
.0,00 Beethoven-concert 11,15 Lichte
klanken (gr pl)
droeg een pi'lm-TOBSTEL opx'N schouder een eind BUI
TEN het DoRp werd halt gehouden.— HIER "zou het GE
beuren Dobber ging een eind verder met t'nilm-came-
ra achter een heuveltje tuten kliekje haalde «et -STUK
vlee-s van de haak en gaf het aan puppi
a uppi WA« AL-6 EEN AAp NAAR BoYEN BEKLOMMEN EN HIN<?
HET -STUK VLEE-S BoVEN AAN DE pAAL.-» DAARNA VE^>CHOOL "J
■z.ÏCH MET KLIEKJE ACHTER DE Kooi.-» TWAS NU MAAR AFWACHTEN
EN JA HooR, NA EEN TijDJE WERD ER EEN STip 11CHT8AAR.—
—daar naderde voorzichtig alex de leeuw
'NU wa.-S oppAeSSEN DE ftoODSCHAp .*-»
HERTHA KL'USIN EN'
parlement zijn vertegenwoordigd. Zelfs
de enorme hoeveelheden hout uit de
Finse bossen, die overal in de straten
van Helsinki zijn opgestapeld en bij
gebrek aan kolen deze winter moeten
dienen om de Finnen te verwarmen,
zijn bedekt met allerhande aanbeve
lingen.
In politieke kringen is de alles over
heersende vraag natuurlijk, hoeveel
stemmen de Finse. „Folksdemokraten"
zullen verwerven. Dit is de partij van
Leino en zijn echtgenote Hertha Kuu-
sinen.
Op het ogenblik bezetten de Folks
demokraten 51 van de 200 zetels in 't
Finse parlement. Bij de vorige verkie
zingen in 1945 verkregen zij 49 zetels
en 2 sociaal-democratische afgevaar
digden gingen later naar hun partij
over. De algemene verwachting is, dat
de Folk V» irïocraten onder de druk van
de polit.ekc' gebeurtenissen tenminste
zes zetels zullen verliezen, die moge
lijk grotendeels naar de sociaal-demo
craten zullen gaan. Deze laatsten kre
gen in 1945 50 zetels en zouden met
deze winst de grootste partij in de
Finse rijksdag zijn.
Tot Zondagavond tegen middernacht
bood Helsinki nog steeds dezelfde aan
blik als in de afgelopen weken en gaat
het leven rustig zijn gang met uitzon
dering van de invasie der 50 journalis
ten uit alle delen van de wereld, die
de Finse verkiezingen voor hun bla
den en voor de radio in alle finesses
zullen verslaan.
Het enige vermeldenswaardige feit in
Helsinki op het ogenblik is de bewa
king van het huis no. 7a in de Berg-
mansgatan. Hier staat dag en nacht een
politieagent, die met argusogen elke
voorbijganger opneemt. Het is het huis
waar oud-minister Leino en zijn echt
genote, de minister zonder portefeuille
Hertha Kuusinen, wonen.
HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsberichten
om 7, 8 en 11 uur KRO: 6,so Sport-
praatje 6,30 Oude melodieën met nieuwe
harmonieën 6,50 Actualiteiten 7,15
Muziek 7,45 Zuid-Afrika 8,15 Beet
hoven-concert 9,15 „Dichters om Oran
je'- 9,30 Het orkest „De witte Anje
lieren" 10,00 De verzoening tussen
Tromp en De Ruyter 10,15 Populair
concert 11,15 Nederlands Kamermuziek
PROGRAMMA VOOR WOENSDAG
HILVERSUM I 301 m. Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 6, 8 'en 11 uur VARA: 8,18
Mlchel Emer en zijn orkest 8,50 Voor
de huisvrouw 8,00 Gramofoonplaten
VPRO: 10.00 Morgenwijding VARA: 10,20
Onze keuken 10,30 Ais de stofzuiger
zwijgt 11.00 Het Hollandse familie-leven
van de 17e en 18e eeuw 11,30 Populair
non-stop-programma 12,00 Weekend
orkest 12,33 Voor het platte land 12,38
Lunch-concert 1,15 Kalender 1,20
The Ramblers 1,50 Lucienne Boyer zingt
met orkest (gr gl) 2,00 Gesproken por
tretten 2,15 Omroep-Kamerorkest 1,00
Jme Eyre 3,30 De Regenboog 4,00
De Roodborstjes 4,15 Onze „Zomer-
krant" 4,45 Vragen staat vrij 1,15
Gramofoonplaten 5,30 Wekelijks praatje
5,35 Virtuoso-trio 6,15 VARA-Varia
6,20 Kwartet Jan Corduwener 6,30
Voor de Strijdkrachten 7,00 Nederland
lr opbouw 7,15 Verkiezingstoespraak
VPRO: 7,30 Voor de jeugd 7,40 Jeugd-
nieuws 7,45 „Lezen in de Bijbel"
8,05 Dingen van de dag 8,15 Omroep
orkest 9,00 De vleugelen des dageraads
10,15 Malando 10,45 Van boek tot boek
11,15 Orgelspel door Johan Jong 11,40
Rustige avondklanken (gr pl)
HILVERSUM II. 415 m. Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur NCRV: 8,15
Gewijde muziek 8,30 Gramofoonmuziek
9,00 Ochtendbezoek bij onze jonge zie
ken 9,35 Gez. programma 10,00 Uit
zending van de Heiligingssamenkomst
11,30 Gramofoonplaten 12,00 Ancora-trio
ft,33 Zes uitzendingen 1,15 „Een daad
van eerbied" 1,20 Van Rameau tot Ra-
vel 1,50 Charles Panzera (grpl) 2,06
Opgewek'e middagklanken 2,30 „Mooie
rozen in de tuin'- 3,00 Gemengd Om
roepkoor 3,30 Zigeunermuziek 4,00
Gramofoonplaten 4,15 Voor onze jon
gens en meisjes 5,30 Reportage van de
internationale tenniskampioenschappen
5,45 Het Rijk over Zee 6,00 Onze Ne
derlandse koren en korpsen 6,30 De
symbolische betekenis van sprookjes
715 Het nieuws uit Indië 7,30 Verkie
zingstoespraak 7,45 Een nieuwe aan
winst van onze discotheek 7,55 Het
Bach-koraal 8,05 Programma proloog
8,15 16e Jeugdsamenkomst 9.30 „Swee-
Llnck-kwartet" ÏO.OO Het Nederlands
Kamerkoor 10,30 Gramofoonplaten
10,45 Avondoverdenking 11,15 Gramo
foonplaten 11.50 Slot-aecoord
fJEEDD ADEMA
„Hier, Cornelissen," zei de hoofdinspecteur.
Hjj luisterde naar een reeks van voor de inspecteur onverstaanbare
klanken.
„Is 't waarachtig-?" vroeg hij verrast. „Waar ben je nu?"
De man, die had opgebeld, antwoordde in enkele zinnen.
„Best!" riep de hoofdinspecteur, „ik kom direct bij je!"
„Maas heeft de doorgang gevonden," zei hjj, de hoorn weer op de haak
leggend. Er zijn daar beneden twee kasten, die tegen elkaar liggen. Er zit
ten stoffers, dweilen en dergelijke dingen in. Het tussenschot is van hout
Maas heeft geconstateerd, dat het kam draaien. Er zit aan de andere ltanl
een grendel op."
Hij greep zijn uniformpet en trok zijn jas aan.
„Ga je mee?"
„Graag, mijnheer."
„Heb je een wapen?"
De hoofdinspecteur ontsloot een muurkast en nam er twee revolvers uit.
„Hier," zei hij, „steek er een bij je. Je weet met wie we te doen hebben."
Door de regen gingen de politiemannen met vlugge pas door de straten.
„Goeienavond, inspecteur," zei de druipende Hobbes, toen hij zijn chef
herkende.
„Goeienavond, Hobbes. Is inspecteur Maas binnen?"
„Jawel, inspecteur, maar
„Nou, wat is er?"
„D'r is een man uit het huis hiernaast gekomen. Ik dacht eerst, dat het
die knecht was en ik er was er ai verbaasd over, want die is er 's avonds nooit
Maar ik geloof niet. dat die 't is. 't Is meer een heer zou ik zeggen."
„Wat!?" riep de hoofdinspecteur verwijtend. „En heb je hem niet ge
volgd?"
„Barends zit er achter, inspecteur. De man is nog geen halve minuut
geleden buiten gekomen."
„Oh, dan is het goed. Kom mee, Beekman!"
Zij liepen de straat door, verhaastten hun stappen en monsterden in het
voorbij lopen de weinige mensen, die zich buiten gewaagd hadden.
„Daar aan de overkant, mijnheer," waarschuwde de inspecteur.
„Ja, dat is Barends. Wacht, we zullen op die donkere plek oversteken.
1 De rechercheur Barends bleef staan, toen hij de uniformen herkende.
„Waar is ie, Barends?"
„Twintig passen voor ons uit, mijnheer. U kunt hier langs de huizenkan'
lopen, 't Is maar goed, dat die storm, zo n lawaai maakt. Kijk, daar gaat ie,
ondtr die lantaarn."
„Goed, ga maar terug en Iet op de deuren. Ik wil weten waar hij binnen
gaat."
„In orde, meneer," zei de rechercheur.
Hij keerde zich om en was een paar stappen verder achter een water
gordijn verdwenen.
„We zullen de huizenkant houden," waarschuwde de hoofdinspecteur.
„Zie je 'm nog?"
Inspecteur Beekman onderscheidde vaag een donkere gedaante, die door
de regen stapte.
„Hij loopt daar voor ons uit, meneer. Hij gaat de hoek om. Als hij daar
maar niet staan blijft."
„Daar heb je kans op," zei de hoofdinspecteur, „maar we kunnen niet
wachten." -
Haastig liepen de politiemannen naar de hoek en inspecteur Beekman
zuchtte van verlichting, toen hjj de man weer in het oog kreeg.
„Daar loopt hij. Neen, hij staat stil."
Zijn chef trok hem haastig in het donkere portiek van een winkel.
„Éen brievenbus," zei hij. „Hij doet er wat in. Kom wat meer naar
achter."
Een auto suisde door de straat en de koplampen belichtten een moment
de gestalte aan de overkant.
„Dat is 'm," zei de hoofdinspecteur opgewonden, ,,'t Is die kerel, die we
's avonds in het restaurant gezien hebben. Laat 'm nou maar een eindje
voorgaan."
„Hij is er weer in, meneer," meldde rechercheur Barends voldaan tóen
hij even later zijn chef zag." - (Wordt vervolgd.)
