PANGSTERCENTRUM
van WEST-EUROPA
PORTUGAL
Nog tienduizenden in concentratiekampen
Industrie bracht welvaart in Setübal
>Atg>
Afrikaa
wijk een poel van misdaad en zonde
Ie Fou gejaagd door de „Süreté"
Voorbijgangers worden
neergeknuppeld
Heeft U
een vuurtje?
Vier mannen en één meisje
land in
opbouw
Bucbenwalde en Neu-Brandenburg
even afschuwelijk als vroeger
Mishandeling en honger
Strategisch kanaal
door landengte
WILDE LUCHTVAART
BIEDT VOORDELIG VERVOER
DE STRIJD
VERSCHERPT
VAN BOEK TOT BOEK
(Van onze correspondent)
Parijs is sedert de bevrijding het Europese Chicago geworden. Tal van
goed georganiseerde gangsterbenden met gepantserde wagens, radioposten
en tommy-guns terroriseren de stad. Het hoofdkwartier van het P. J. heeft
dan ook handen vol werk. Herhaaldelijk bekampen de diverse benden el
kaar, doch tegenover de politie trekken zij immer één ljjn. Alleen daaraan
is het te wijten, dat de Europese Al Capone, Monsieur Pierre Le Fou kon
ontsnappen.
Het is een vreemde geschiedenis met
deze Pierre. Tijdens de oorlog is hij
opgeklommen tot plaatsvervanger van
de beruchte Parijse bendeleider Bonny
en toen zijn chef door de Franse regering
na de bevrijding werd gefusilleerd we
gens zijn Gestapo-activiteit, nam Dolle
piet de leiding over. Met het voorbeeld
van Al Capone voor ogen versterkte
bij zijl pl°eg met de beste krachten
van de andere „organisaties", waar
door hij zich aan het hoofd der Parijse
onderwereld wist te stellen.
In korte tijd was hij multi million-
nair geworden.
Dolle Piet is van alle markten thuis.
Voor het vuile werk heeft hij Noord-
Afrikaners in dienst en verder heeft
hij experts voor chantage, diefstal, in
braak, muntvervalsing, overvallen, ont
voeringen, enz. Kort na de bevrijding
werd hij gearresteerd als verdacht van
verraad, doch Dolle Piet kneep er tus
sen uit. De gehele Parijse politie werd
gealarmeerd en na enkele dagen zat
hij weer achter slot en grendel. Met
behulp van zijn plaatsvervanger wist hij
echter nog zes maal te ontsnappen.
MITRAILLEUR VUUR.
Dolle Piet is bezig een legendarische
figuur te worden en verstrekt zelfs
communiqué's aan de pers. Terwijl
de hele Parijse politie in touw was om
hem opnieuw op te sporen verleende
hij een interview aan twee Parijse
collega's, die zijn verhaal onder gro
te koppen publiceerden.
Het resultaat was, dat de beide jour
nalisten dezer dagen werden gearres
teerd, aangezien zij zijn verblijfplaats
niet hadden meegedeeld aan de poli
tie. Toen, plotseling, werd hij gezien
in een Parijse bar. De radio- en over
valwagens werden gealarmeerd en in
minder dan geen tijd was de bar om
singeld. Dolle Piet scheen in de knel
te zitten, doch op het kritieke moment
werd het politiecordon aan de voorzij
de aangevallen door geconcentreerd
mitrailleurvuur der Le Fou-groep en
wederom wist Le Fou te ontkomen.
Zijn meest drieste staal gebeurde in
1946 toen hij op klaarlichte dag het
drukke postkantoor van Thiers over
viel en er met een buit van 35 millioen
van door ging, Kort geleden werd
Dolle Pietje gearresteerd, doch gejieel
Frankrijk vraagt zich bezorgd af hoe
lang dit zo zal blijven.
VERBITTERDE STRIJD.
Zoals Le Fou zijn er thans velen in
Parijs. Niet voor niets wordt de stad
het Europese Chigaco genoemd. On
danks de verwoede strijd van de po
litie, die met alle moderne middelen
is uitgerust wordt de onveiligheid
steeds groter. Sedert de bevrijding
verdwijnen er jaarlijks 30.000 perso
nen: vermoord, ontvoerd, of zelf
moord gepleegd. Herhaaldelijk wor
den er lijken uit de Seine gedregd.
Diefstal inbraak, moord, doodslag en
plundering zijn er aan de orde van
de.... nacht.
De affiche van de Agrarische Af
deling der Koninklijke Nederlandse
Jaarbeurs geeft een suggestief beeld
Van 't kernvraagstuk der Nederland
ss landbouw, t.w. de mechanisatie.
plaat die door Ad Pieters werd
°n'worpen, toont in heldere, spreken-
de kleuren 'n rijk, wuivend koren-
veld, waarin 'n moderne rupstrekker
met graanmaaier-zelfbinder bezig is
le oogsten. Boven het veld is een
dralende zomerhemel getekend, die
•kze affiche tot een aantrekkelijk
Seheel maakt.
Met verbittering aan beide zijden
wordt de strijd gevoerd. De politie
wordt daarin geholpen door het iden
tificatie-archief van prof. Sannié, één
der bekendste criminologen der wereld.
Zijn afdeling beschikt over foto's,
vingerafdrukken en levensbeschrij
vingen van bijna 3.000.000 misdadigers.
Een ieder, die sedert 1874 met de Fran
se politie in aanraking kwam, staat hier
genoteerd.
Het hoofd van deze afdeling is in
specteur Raymond Gorrier, die ons
vertelde hoe er week in week uit ver
zoeken tot identificatie binnenkwamen
uit Londen, Brussel. Amsterdam en
andere steden. Gedurende de jongste
onlusten in Bogota konden enkele lei
ders gearresteerd worden dank zij
dit Parijse archief. Met de dag wordt
de Parijse politie beter georganiseerd.
Iedere soort misdaad heeft een eigen
politie-afdeling, doch al met al wordt
het er steeds onrustiger op.
DE BRIGADE MONDAINE.
De strjjd tegen de zedenmisdrijven
gaat dag en nacht door en wordt ge
voerd door de „Brigade Mondaine"
o.I.v. inspecteur Galy. Ernstig wordt
zijn taak evenwel bemoeilijkt door
de handel in verdovende middelen.
Cocaine, morphine, opium zijn tegen
fabelachtige prijzen in de verdachte
huizen te koop. Vaak worden nacht
bars gesloten wegens handel in
deze verdovende middelen.
Inderdaad, Parijs blijft gevaarlijk,
waartoe de Noord-Afrikaners niet wei
nig bijdragen. Zij leven van de mis
daad. Men kan ze vinden in de slecht
bekend staande wijken van Barbés
Rocheschouart en de Boulevard de la
Chapelle, waar gemiddeld één der vier
onbekende voorbijgangers wordt neer-
geknuppeld. Hun tactiek is zeer een
voudig. Ze vragen hun slachtoffer een
vuurtje en zodra de vreemdeling zijn
doosje „allumetjes" uit zijn zak haalt
krijgt hij met een gummistok of een
boksijzer een klap op zijn hoofd. Nog
voor de politie kan toeschieten is het
slachtoffer van geld en sieraden be
roofd. Komende uit de sloppen van
Algiers en Tunis zijn ze gewend aan
het gebruik van messen en revolvers
en herhaaldelijk schieten zij ook op de
achtervolgende agenten.
MESSTEKEN EN
REVOLVERSCHOTEN.
In dit stadsdeel, dat zich uitstrekt
van Barbés tot Clichy inclusief het we
reldberoemde Pigalle viert de misdaad
in allerlei vormen hoogtij, vooral inde
nachtbars en dancings. Een onvoor
zichtige opmerking of een knipoogje
leiden vaak tot vechtpartijen met mes
sen en revolvers.
Een gemakkelijke prooi voor de mis
dadigers zijn vaak de jonge meisjes uit
de provincie, die, te goed gelovig,
keer op keer in de val lopen en op de
duur door de onderwereld geëxploi
teerd worden. Nog pas werd een jong
meisje uit het Zuiden toen haar „ver
loofde" haar beu was met messteken
van kant gemaakt.
Parijs bij nacht is vooral voor de
vreemdeling gevaarlijk. Herhaaldelijk
ook worden argeloze vacantiegangers
van hun geld beroofd, nadat ze een
tik op hun hoofd hebben ontvangen.
Zelfs veel Parijzenaars durven sommi
ge wijken 's nacht niet in te gaan.
(Nadruk verboden).
Hoewel vele Europeanen
vooral in deze sobere tijd
Amerika en de Verenigde
Staten in het bijzonder als
een paradijs op aarde be
schouwen blijkt uit dit
plaatje, dat daar toch ook
niet alles rozengeur en mane
schijn is. Het in vele geval
len ontbreken van vol
doende sociale waarborgen
voor de arbeiders leidt her
haaldelijk tot stakingen,
waarbij het vaak hardhandig
toegaat.
Een jonge vrouw die een
actief aandeel had bij het or
ganiseren van een grote sta
king in Ohio wordt door een
aantal agenten in bedwang
gehouden.
Bijbels voor Hotelkamers
De Nederlandse Gideonsvereniging,
die zich naar het voorbeeld der Ame
rikaanse vereniging ten doel stelt, in
alle hotelkamers 'n bijbel te plaatsen,
heeft van 1 Maart j.1. af in ongeveer
2000 hotelkamers in Nederland een
bijbel doen neerleggen. De vereniging
ondervindt bij haar actie grote mede
werking van hotel- en pensionhouders,
terwijl vrijwel alle kerken haar stre
ven steunen.
Schieten met een appel
Een eenzame passagier, die met
een pistool de piloot van een
Noors watervliegtuig in de hals
schoot, heeft verklaard het wapen
voor een appel gehouden te heb
ben.
De passagier, die een ambtenaar
van het ministerie van Justitie is,
schoot de piloot in zijn hals. De
laatste zag kans het vliegtuig uit
een duikvlucht op te halen, hoewel
hij even zijn bewustzijn verloren
had. Hij maakte daarna een nood
landing op het water en redde zijn
aanvaller nog van de verdrin
kingsdood.
De pilotn zeide later: „Indien dit
een poging tot zelfmoord was, dan
was het een tamelijk egoïstische
daad voor een volslagen vreem
deling.
JjfT BLAD „DIE NEUE ZEITUNG", een uitgave van de Amerikaanse
Militaire Regering i» Duitsland en „Die Welt", verschijnend in de En
gelse en Amerikaanse zóne gaven kortgeleden bijzonderheden over de toe
standen in deze Sovjet-concentratiekampen in de Oostelijke zóne. Volgens
mededeling dezer bladen waren deze gegevens in hoofdzaak verkregen van
voormalige Duitse politieke gevangenen, die onlangs bjj de amnestie van
Sokolofsky, de Russische gouverneur, werden vrijgelaten.
Uit deze publicatie blijkt o.a. het
volgende:
In Buchenwald bevinden zich slechts
Duitse politieke gevangenen, zowel
vrouwen als mannen. Zij werden op
bevel van de geheime politie der Sov
jets, de KKDW, gearresteerd en zaten
weken en maandenlang in gevangenis
sen. Bijna alle gevangenen zijn intel
lectuelen. Zij waren functionarissen
van diverse anti-communistisch gezinde
partijen als de CDU, de Christlich De-
mokratische Union en de SPD, de So-
zialistische Partei Deutschland; verder
bestuursambtenaren, onderwijzers en
personen die critiek oefenden op het
Sovjet-systeem, aangebracht en onmid
dellijk gearresteerd werden. Een groot
aantal van hen wordt beschuldigd van
spionnage voor de westelijke mogend
heden. Door talloze nachtelijke verho
ren, waarbij het vanzelf sprekend is
dat er wordt geslagen, wordt gepro
beerd de gearresteerden tot bekente
nis te brengen. Niemand wordt voor
het gerecht gevoerd. Tenslotte worden
zij overgebracht naar Buchenwald,
waar geen verhoren meer plaats vin
den.
KAAL GESCHOREN.
In Buchenwald waren in April 1948
nog meer dan 10.000 mannen en vrou
wen in houten barakken onderge
bracht. Alle gevangenen dragen kamp
kleding en klompen. Zowel van man
nen als vrouwen worden de hoofden
kaal geschoren. Onder de vrouwen
zijn vele z.g. Sippenhaftlinge. d.wz dat
zij werden gevangen genomen nadat
hun man, broer of zoon zich door de
vlucht naar de westelijke zones daar
aan onttrok. Het voedsel is zeer gering,
n.1. om 8 uur 300 gram brood, cal 15
gram suiker en koffiesurrogaat; om
16 uur en 21 uur telkens een liter soep,
die meestal bestaat uit gort, koolbla
deren en weinig vet. Aardappels en
vlees zijn onbekend. Er wordt 10 minu
ten tijd voor het eten gegeven. Eens
per maand mag een warme douche ge
nomen worden. Zeep is het meest
kostbare bezit. De Russische vrouwe
lijke artsen in de ziekenzalen zijn over
het algemeen goed en doen al het mo
gelijke voor de gevangenen.
Gewerkt wordt er jeer weinig. En
kele groepen werken buiten het kamp,
de z.g. Auszenkommando's. Steeds weer
wagen enkele gevangenen het, daaruit
te ontvluchten.
ALS IEMAND VLUCHT.
Gelukt de vlucht, dan wordt door de
Russische bewakers eenvoudig de een
of andere burger opgepakt, daar het
aantal gevangenen moet kloppen. Wordt
een ontsnapte gevangene weer gepakt,
dan wordt hij 's nachts aan een van
de drie grote bomen in het kamp op
gehangen, waar hij dan de volgende
morgen als afschrikwekkend voorbeeld
voor de overige gevangenen blijft
hangen.
Eens per kwartaal wordt een boek
van Marx of Lenin verstrekt, waaruit
moet worden voorgelézen. Tweemaal
per maand wordt door een Russisch
officier onderricht gegeven in politiek.
In het concentratiekamp Neu-Bran
denburg zijn in 1947 ongeveer 12000
gevangenen aan verzwakking en dy
senterie gestorven, ofschoon de Russi
sche vrouwelijke leger-doktoren steeds
hun best deden, de grootste nood te
lenigen.
In dit kamp wordt men voor ver
grijpen in de „bunker" gezet. Hierin
zijn kleine ruimten aangebracht
waarin de gevangene slechts gehurkt
kan verblijven en waar hij slechts 200
gram brood en een kop thee per dag
ontvangt.
Van de 6000 geinterneerden uit dit
laatste kamp zouden thans op grond
van vorengenoemde amnestie, er 3000
zijn vrijgelaten. Over de vrijlating van
jeugdige personen, die in z.g. scholings
kampen zijn ondergebracht, is tot he
den nog niets bekend.
Op dit kaartje is het traject van het
nieuwe kanaal tussen de Atlantische
en Stille Oceaan waarover, zoals wij
onlangs berichtten, tussen de Ver.
Staten en Coiumbia overleg is ge
pleegd, aangegeven. Bij dit plan
worden de rivieren Atrasta en
Truando betrokken.
Van onze correspondent)
II
Niemand zou het u kwalijk nemen
als u vreemd opkeek, wanneer u ge
ïnterviewd werd door een Portuge
se journalist. Dat Antonio Lopez uit
Setübal min of meer verbaasd is bij
de ontmoeting met een Nederlandse
correspondent is dus niet zo wonder
lijk. Lopez vindt het leven, alles bij
elkaar genomen, zo slecht nog niet.
Natuurlijk, er blijft genoeg te wen
sen over, maar hij is nogal gemak
kelijk: als het niet gaat zoals hij
wil dan wil hij het maar zoals het
gaat.
Antonio werkt bij de conservenfa-
briek - ja mijnheer, visconserven - en
h'.j kan rond komen. Hij heeft thuis een
vrouw en twee kinderen vier en
anderhalf jaar maar hij moet ook
zorgen voor zijn schoonouders. De
oude Pinheiro heeft een ongeluk ge
had en de vrouw sukkelt. Lopez had
het eerst eens aangezien, maar wat
doe je hè? Kom er maar in, had hij
gezegd.
DOUCHECEL ALS ROMMELHOK
De oudjes hadden het heel wat moei
lijker gehad dan hij. De Pinheiros kwa
men uit Alentejo en zij hadden veel
armoe gehad. Pinheiro was dagloner
geweest: werken van de vroege och
tend tot de late avond en honger. Ze
ven kinderen, maar twee doodgeboren
en twee jong gestorven. Toen had Pin
heiro een ongeluk gehad met een stier
er> was naar de stad gekomen. Daar
kreeg hij werk, ook bij de conserven,
en toen was het wat beter gegaan.
Maar twee jaar geleden kwam hij on
der de bus en sindsdien is het hele
maal mis. Ja, operatie en ziekenhuis
had hij zelf niet betaald, daar niet
van, maar het was nu toch maar een
sukkelaar. Gelukkig had hij portier
kunnen worden en dat gaf nog 500 es
cudo (50 gulden) per maand. Lopez
zelf heeft ongeveer 1400 maar hij mag
dan ook niet klagen; er zijn er niet
veel, die het zo hebben. Hij heeft een
goed huis, gehuurd van de staat, voor
100 escudo's per maand; het was eerst
door zijn vader gehuurd; nu moet hij
nog enkele jaren betalen en dan wordt
het zijn eigendom op voorwaarde, dat
het in de familie blijft. Er is een tuin
tje bij, een keuken, vier kamers en
een douche. Of Lopez wel eens een
douche neemt? Neen. mijnheer, dat
niet, maar de vrouw kan er de rommel
bergen.
INWONERTAL VERVIERVOUDIGD
Lopez is tevreden. Met het eten is 't
vorige jaren niet gemakkelijk geweest,
maar er is weer meer en het is iets
goedkoper dan in 1947 neen zoals
vóór de oorlog zal het wel niet gauw
meer worden. Maar Lopez mag niet
klagen; hij heeft het beter dan de
meeste arbeiders, een stuk beter.
Zoals Lopez het beter heeft dan de
oude Pinheiro het had, zo gaat het
het moderne Sebütal beter dan het
oude. Niet alleen is de stad in dertig
jaar vier keer zo groot geworden
van 13000 in 1914 tot meer dan 50.000
inwoners nu er is ook meer wel
vaart. Vroeger bestond de bevolking
voor een groot deel uit vissers, straat
arme vissers. Tegen het einde van de
vorige eeuw begonnen buitenlanders
er een industrie van visconserven. De
eerste wereldoorlog bracht er 'n haus
se en een recorduitbreiding van de
(Van onze luchtvaart
medewerker)
yjlE PLOTSELING een
scheepsschroef naar
Bombay of een lading an
jers naar New York per
vliegtuig wil verzenden en
meent, dat de K.L.M. te
duur is, moet het maar eens
op de vrachtbeurs in Lon
den proberen. Het adres is:
Baltic Shipping Exchange.
St. Mary Axe.
Wij vertellen dat niet uit
onvriendelijkheid tegenover
de K.L.M. Geenszins. Er
zullen weinig Nederlanders
zijn, die onze K.L.M. geen
goed hart toedragen. Dit
neemt echter niet weg dat
het een uitermate belang
wekkend verschijnsel is,
dat er thans reeds een
vrachtbeurs voor de wilde
luchtvaart bestaat.
het was stellig te ver
wachten dat de Baltic
Exchange zich vroeg of laat
ook met de luchtvaart zou
inlaten. De tegenstelling in
ons land tussen de K.L.M.
en de Aero Holland is geen
nationale aangelegenheid.
Alle landen kennen thans 't
probleem van wilde lucht-
vaarders tegenover hun na
tionale vervoersmaatschap-
pijen. In de Aero Holland
zijn langzamerhand alle be
langen samengebundeld van
degenen die naast de K.L.M.
een eigen luchtvaartbedrijf
willen uitoefenen; promotor
van dit streven is de Stoom
vaart Maatschappij Neder
land, die reeds lang n ambi-aantal
lie in de lucht heeft. De re
ders hebben al lang begrepen
dat er eens een tijd zou ko
men, waarin vrijwel al het
pasagiersvervoer door de
lucht zou gaan.
r\EZER DAGEN is de strijd
tussen de „wettelijke" en
„wilde" luchtvaart ver
scherpt door 'n merkwaar
dige wilde vlucht. Een van
de grote mannen uit de
vooroorlogse Britse burger
luchtvaart, Bennett, is in
dertijd, zoals men dat noemt
„met ruzie weggelopen".
Zijn prominente positie
als directeur van een der
officiële intercontinentale
luchtlijnen gaf hij op om
in Zuid-Afrika een charter
maatschappij te beginnen.
In Kaapstad nam hij een
passagiers op voor
Londen. Hij wist, dat hij
geen normale vlucht mocht
houden en verzon er der
halve op, de passagiers offi
cieel naar Parijs te brengen,
wat niet verboden kon wor
den. Zij hadden ook tot Pa
rijs betaald, doch hij bracht
ze gratis verder van Parijs
naar Londen, waar zij zijn
moesten.
JN BRITSE luchtvaartkrin
gen heeft dit voorval
grote indruk gemaakt. Al
leen op juridische gronden
kan de vermetele Afrikaan
se wilde luchtvaart bestre
den worden.
Dit schijnt echter niet
eenvoudig te zijn. Het geval
schept ook precedenten die
in ons land nauwkeurig be
studeerd moeten worden.
Iedereeff" weet, dat de Aero
Holland hoopt vroeg of laat
ook met passagiers naar
Batavia te kunen vliegen;
kan dit niet volgens de let
ter van de wet, dan zal men
het tussen de wettelijke re
gels dóór proberen!
ondernemingen: na de oorlog volgde
de baisse met de nodige failissemen-
ten.
TWEEDE HAVENSTAD
De werkelijke vooruitgang is pas
van de laatste vijftien of twintig jaar.
De conservenfabrieken zijn groter
en moderner geworden en hebben
nu tezamen 6000 arbeiders, maar
daarbij is er nu de grootste cement»
fabriek van het land en een fabriek
voor kunstmest en andere verede
lingsproducten.
Dit laatste staat in verband met Se-
tübal's achterland: de provincie Alen
tejo. De irrigatiewerken, die hier zijn
aangelegd, zullen van een achterlijke
streek een welvarend landbouwgebied
moeten maken. Voor de in- en uitvoer
is Setübal de aangewezen haven. Hier
wordt ook de pyriet gebracht uit de
mijnen van Aljustrel, in het hartje van
Zuid-Portugal. Behalve de industrie
heeft Setübal dus scheepvaart; de gro
te handel wordt natuurlijk volkomen
opgeslokt door Lissabons kilometers
lange kaden, maar als provinciehaven
is Setübal belangrijk. Naarmate de
landbouw in Alentejo verbetert en de
industrie in de stad toeneemt, zal de
haven belangrijker worden. En die
industrie zal toenemen. De burgemees
ter noemde mij vol trots de nieuwe
fabrieken, die er binnen afzienbare
tijd zullen zijn. Er zal een scheeps
werf komen en een fabriek voor lam
pen en soortgelijke artikelen. Een
Amerikaanse firma gaat er haar auto's
monteren en de Shell wil er een raffi
naderij beginnen. Setübal is in aantal
inwoners nu al de derde stad van het
land, haar haven heeft al meer scheep
vaart dan die van Porto in Januari
van dit jaar 52.000 ton haar indu
strie breidt zich uit, haar achterland
wordt belangrijker: de toekomst ziet
er niet slecht uit.
ANNO TEENSTRA:
FLUISTERINGEN VAN DE ZEE
Geïllustreerd door Pieter Kuhn
Uitgeverij v/h de Boer, Amsterdam
Wie sagen, mythen en legenden wil
horen, behoeft slechts naar de haven
buurten te gaan en een oude zeeman
aan te klampen.
Die kent er wel enige. Hij heeft ze
als jongen van zijn vader vernomen
of hij heeft ze aan boord gehoprd als
de bemanning op een lange reis des
avonds aan dek naar de sterrenlucht
keek en uitgelogen was over alle ver
schrikkelijke avonturen, die ze zelf
beleefd zouden hebben.
In al die verhalen neemt de duivel
een grote plaats in. Hij de man met
de bokkenpoten was het aan wie de
oude zeevaarders al hun ongelukkige
reizen toeschreyen. Hij stond plotse
ling aan het stuurrad en dan voer het
schip een noodlottige koers of hij
kocht de ziel van de kapitein en gaf
hem voorspoed en rijkdom tot het tijd
stip was aangebroken, dat de rekening
vereffend moest worden en het schip
met man en muis in de golven ver
dween.
Een dertigtal van deze oude verha
len heeft Anno Teenstra in dit boek
bijeengebracht. Ze werden hem ver
haald door kustbewoners of zeelieden
of hij putte uit bronnen, uit bundels
sagen en legenden, die vaak op een
bepaalde streek van ons land betrek
king hadden.
Wie zich daarvoor interesseert vindt
in het boek van Teenstra een belang
wekkende verzameling waarbij Pieter
Kuhn voor een groot aantal passende
illustraties gezorgd heeft. Tj. A.
Romeo en Julia Hebben
een baby
Romeo en Julia hebben een baby.
En een flink jong. Bij de geboorte
vorige week woog het liefst 229
pond en in acht dagen tijds kwam
het 7 «4 pond bij. De komst van de
kleine Roma was voor de gehele
Romeinse bevolking een aange
name verrassing.
Voor hen, die niet zo goed thuis
zijn in Shakespeare, zij er bij ge
voegd, dat Romeo en Julia de na
men zijn het olifantenpaar uit de
Dierentuin in Rome. Het was voor
het eerst in 10 jaar, dat in Euro
pa een olifantje werd geboren. De
voorlaatste keer in 1938 in Mün-
chen, stierf de baby na 15 dagen.