Wereldraad van Kerken DRIJVENDE BUNGALOW Fiscale recherche in actie koos Amsterdam als congresstad Wild-wesi-ionelen in Enschedé België schaft de bonnen af J Tegen onderlinge verdeeldheid Prijsvraag voor keizerlijk paleis idm. éJÉL mém mm s oplossing van het woningprobleem? Woonarkbewoners enthousiast Geen liefde op 't eerste gezicht Buit: 2 Deense kronen! Maar de prijzen gaan omhoog Homoeopathie, natuurgeneeskunde en synthese Vermakelijke voorschriften In 42 uur Protestants Ziekenhuis te Brussel Terwijl de cracks van de Olympische Spelen vanuit Londen over oceanen en langs vliegroutes weer huistoe zwermen over de gehele wereld, zijn vanuit alle hoeken der aarde mensen op weg naar een verzamelpunt: Amsterdam. Vijftienhonderd mensen uit meer dan 40 verschillende naties zijn thans op reis naar de eerste Assemblée van de Wereldraad van Kerken, welke Zondag in de Nieuwe Kerk te Amsterdam geopend wordt. Misschien is dit voor het grote publiek een min der spectaculair gebeuren dan de Olympische krachtmeting te Londen, hoewel de Amsterdam mer nog zelden een zo bont mozaik van huids kleuren en klederdrachten gezien zal hebben als straks bij de uitgangen van de Nieuwe Kerk en het Concertgebouw te aanschouwen valt. Maar in wezen zal dit samenkomen en samenspreken van alle grote wereldkerken (behalve de Rooms Katholieke) van dieper en productiever belang kunnen blijken voor wereld en mensheid dan de spoedig verblekende glorie die aan elk sportevenement eigen is. Dr. W. A. Visser 't Hooft, secretaris-generaal van de Wereldraad der Kerken. In alle kerken tér wereld is reeds dertig Jaar een streven gaande de onderlinge verdeeldheid der Christe nen te lijf te gaan en de kerken tot meerdere eenheid op te roepen. Di verse internationale conferenties hebben daarin baanbrekend werk verricht. „Amsterdam 1948" betekent op deze weg een belangrijke stap voor uit, doordat niet meer individuele Christenen uit verschillende kerken samenkomen, maar de kerken als zo danig hun afgevaardigden als offi ciële gevolmachtigden tot contact en samenspreking uitzenden. Bijna 150 Christelijke kerken zijn tot de Wereldraad toegetreden en zullen tezamen op de komende Assemblée de officiële constitutie van dit wereld omvattende lichaam „opstellen. In 1938 werd de Wereldraad reeds voor lopig opgericht en hij heeft in de oorlogsjaren, zetelend in Genève, zijn bestaansrecht reeds voluit bewezen door veelomvattend werk ten bate van vluchtelingen en krijgsgevange nen, bijbelverspreiding, zorg voor ver laten zendingsgebieden en na de oor log interkerkelijke hulpverlening aan de geteisterde gebieden. Dit belang rijke werk zal door de gezamenlijke kerken in Amsterdam geconsolideerd en uitgebouwd worden. JAREN DING. VAN VOORBEREI- Door de zo veelzijdige deelname zal deze kerkvergadering de meest omvattende zijn en de meest repre sentatieve, die ooit in de geschiedenis gehouden werd. De jongere kerken van Azië, waaronder die uit Indone sië, uit het zendingswerk tot zelfstan digheid gekomen, de oude kerken van Europa, die van Afrika en Amerika, zowel als de oude Oosters-orthodoxe kerken, zullen elkander in overleg ontmoeten, elkaar beter leren kennen en onderzoeken welke mogelijkheden van samenwerken in d« toekomst voorhanden zijn. Toch zullen niet alleen de interne organisatorische vragen de kerken bezighouden. Ongetwijfeld zullen zij in een zo verwarde en om geestelijke leiding verlegen tijd als de huidige, zich bezinnen op de grote problemen die de wereld en mensheid veront rusten. Vandaar dat vier studie-de partementen zich reeds twee jaar lang met voorbereidende arbeid hebben bezig gehouden teneinde het Congres van voorlichting te dienen ten aan zien van de actuele vragen, die kerk en wereld van heden bewegen. Het zijn voornamelijk de volgende vier vragen die aan de orde komen: Leeft de kerk in overeenstemming met haar roeping? Gaat er een duidelijke getuigenis van haar uit? Verkondigd zij in prediking en voorbeeld het Heer zijn van Christus over de maatschap pij? En: is zij een factor van ge rechtigheid en verzoening in de in ternationale verhoudingen Critische vragen van zelfbezinning dus omtrent de eigen roeping en taak der kerk zelf, ook ten aanzien van de sociale vraagstukken en van in ternationale, waaraan de Wereldraad wil meebouwen, door zijn contacten met UNO en UNESCO. Van niet minder belang zal het samen deelnemen van al deze ver schillende Christenen zijn aan de ge meenschappelijke godsdienstoefenin gen en Avondmaalsvieringen. Wel licht dat daar de diepste punten van ontmoeting, van schuldbesef en een heid gevonden zullen worden. Abessinië heeft een prijsvraag uit geschreven in verband met de bouw van een nieuw keizerlijk paleis te Addis-Abeba. Ingenieurs en architecten uit alle landen kunnen deelnemen. De drie beste ontwerpen worden beloond met Prijzen van resp. 10.000, 6.000 en 4.000 dollar. Inzending van ont werpen moeten vóór 30 Dec. ge schieden aan de consul-generaal van Abessinië te New-York. HOGE GASTEN. Nederland, by traditie het land van gastvrijheid voor andersden kenden, mag met dankbaarheid dit grote gebeuren in de Kerkgeschie denis binnen zijn grenzen züen vol trekken. De Nieuwe Kerk, waar zo menige belangrijke gebeurtenis in de geschiedenis voltrokken werd, zal het centrum zijn van dit wereldhistorische evenement, welks draagwijdte nog niet te meten is. En tenslotte mogen wij er trots op zijn. dat de motorische kracht, welke achter dit werk is geplaatst, een Ne derlander is, en wel dr. W. A. Visser 't Hooft, secretaris-generaal van de Wereldraad. Deze is niet alleen be gaafd met een scherpe intelligentie, maar ook, door zijn leidende functies in internationaal Jeugdwerk, met ruime blik, die volken en continen ten omspant. Naast de grote leiders van het Christendom in de wereld, die in Amsterdam het woord zullen voeren, de grijze John Mott, de aart bisschoppen van Upsala, Canterbury en Thyateira, de grote theologen Barth en Brunner, Niebuhr en Nie- möller en vele anderen, neemt onze landgenoot een vooraanstaande plaats in; zodat het welslagen van deze Assemblée zeker ook voor een be langrijk deel aan zijn arbeid zal zijn toe te schrijven. De keizer van Iran, Mohammed Heze Pahlavi, heeft te Parijs een bezoek gebracht aan de Moskee. Daar werd de vorst ontvangen door verscheidene Mohammedaanse en Franse autoriteiten. (Van een speciale verslaggever) Het klinkt op het eerste gehoor als een sprookje dat men heden ten dage zonder vergunning een complete woning kan bestellen, bestaande uit een ruime zitkamer, twee of drie slaapkamers, een keuken met modern comfort en een kleine hall voor nog geen zesduizend gulden, waarvan de levering binnen zes weken gegarandeerd wordt. Maar dat is nog niet alles: men kan deze woning plaatsen in vrijwel elke gemeente ook wanneer men elders zijn vaste werkkring heeft en men behoeft tot overmaat van geluk geen cent personele belasting te betalen. Natuurlijk betreft dit alles geen ge woon huis. Na 1 September zal trou wens de bouw van particuliere wonin gen niet meer worden getolereerd. Er is hier sprake van de typisch Holland se woonarken, die thans op 5 werven ih ons land in series van 2 per week vervaardigd worden. Binnen een half Vanmorgen heb ik een huwelijk ingezegend van twee mensen, die elkaar gisteren voor het eerst van hun leven hebben gezien, zo schrijft de Deventer predikant ds. Van Schothorst, die op het ogen blik in Indonesië veldprediker is, in de Deventer Kerkbode. De zaak zit zo. Een sergeant, die reeds twaalf jaar in Indonesië is, begon in December 1946 te corres ponderen met een meisje, wier naam hij vond in een boek, dat uit Nederland was geschonken, met het verzoek of de ontvanger eens wilde schrijven waar hij zich be vond. De schriftelijke kennismaking „sloeg aan", ontwikkelde zich tot liefde, in Juli 1947 verloofden zij zich, in Maart 1948 trouwden zij met de handschoen, zonder elkaar ooit in levenden lijve, anders dan op een foto, te hebben gezien. En toen ze gisteravond bij me kwamen om kennis te maken, leek het niet eens een vreemde combinatie, in tegendeel, ik kreeg het vertrou wen, dat het goed zou gaan, aldus eindigt de Deventer predikant zijn relaas. j Op de binnenplaats van het tou- ringcarbedryf Arke en Ten Be>rge te Enschede heeft zich dezer dagen een gebeurtenis afgespeeld, die in een W'lld-West-roman zeker niet zou hebben misstaan. Op de bewuste dag arriveerde daar een auto, waarin drie ambtenaren van de fiscale recherche uit Den Haag waren gezeten, die er de lucht van hadden gekregen, als zouden in dit bedrijf onregelmatigheden zijn voor gekomen met deviezen. Toen zjj dan ook hoorden, dat geen der directie leden aanwezig was, steeg hun wan trouwen en wensten zij terstond oen onderzoek in te stellen. Dit nu was een der personeelsleden te bar. Deze, niet wetende met wie hjj te doen had, vroeg de ambtenaren zich te legiti meren. Deze vraag werd beantwoord met de man op hardhandige wijze vast te grijpen om hem te trachten in de auto te duwen. Een schermutse ling bleef niet achterwege, welke de aandacht trok van het overige personeel, dat, nieuwsgierig geworden, naderbij Begin October van dit jaar zullen de weinige pro ducten, die thans nog gedis tribueerd zijn in België, n.1. brood, ingevoerde boter, lioen francs verslond, terug- bi kt, kan zij slechts consta teren, dat zij een mislukking is geweest en geen enkele invloed heeft kunnen uit- spijsolie en suiker, eveneens vacantiepremies'> de loon- zin van twee personen al- oe*enen °P prijsverloop. van e on zijn, waarme e stop enjgszins te verlichten, leen voor de aankoop van Een veel voorkomend ver- België dan tot de weinige ^n ^verkaptelTons- geiukkige landen van Euro- verhogingen geenszins ge lijke tred gehouden met de algemene prijsstijging. Het gevolg hiervan is dat het gros der arbeidende bevol king slechts weinig koop krachtig is. Het merendeel der prach tige en kostbare artikelen in de etalages der grote Brus selse luxe-zaken, waarop de vreemdeling zijn ogen uit- staart, kan dan ook slechts door een betrekkelijk klein gedeelte der bevolking wor den aangeschaft. Het gemiddelde loon van een Belgische arbeider gaat pa zal behoren waar de rantsoer iring geheel is af geschaft. Het vrijgeven der gedis tribueerde producten is de laatste twee jaar echter ge paard gegaan met een alge mene stijging der kosten van levensonderhoud, die de 20 proc. reeds overschrijdt. Vooral de arbeidersgezinnen die slechts over een kleine beurs beschikken, hebben hierdoor grote moeite om rond te komen. Hoewel de regering getracht heeft door z.g.n. compensatieuitkerin- levensmiddelen minstens 2500 frs per maand moet re serveren. Aan pogingen om de prijs stijging een halt toe te roe- schijnsel is, dat van de wer kende getrouwde vrouw. Slechts indien beiden, man en vrouw, werken, is het een gezin uit de arbeiders pen heeft het intussen niet klasse mogelijk zijn levens- ontbroken. De campagne, die de regering in het afge lopen jaar heeft gevoerd, ligt nog in aller geheugen. Overal kon men de slagzin, „laat u niet beetnemen" le zen. De prijscontrole sloot al leen reeds in Brussel een niveau te verhogen. Men ziet zelfs vrij veel, dat de man een dubbele betrekking heeft en dan vaak 14 uur per dag werkt. In het algemeen betekent dus het feit, dat in België de distributie binnenkort zal kleine 300 winkels, die zich zijn opgeheven, nog geens gen aan de „economisch zeker niet uit boven de fr. zwakkeren" (dat zijn die 4000 per maand en men kan aan prijsopdrijving hadden schuldig gemaakt, een daad waarop de Belgische win kelstand prompt antwoord de met een staking van 24 zins, dat hierdoor 't levens peil der bevolking zal ver beteren. Tot nu toe heeft men integendeel de slechte ervaring opgedaan, dat het Belgen, welke minder dan zich een beeld vormen van uur. Wanneer de Belgische vrijgeven van gedistribueer fr. 72.000 per jaar verdie nen) alsmede door „stipt heidspremies en „dubbele de zeer bescheiden wijze, waarop hij moet leven, in dien men weet dat een ge- huisvrouw thans op deze veldtocht tegen de duurte, die niet minder dan 34 mil de artikelen bijna automa tisch tot een nieuwe prijs stijging leidde. kwam. Enkelen hunner waren zelfs gewapend met moersleutels, omdat de ambtenaren met gummistokken begonnen te dreigen. Een gummistok werd aan een der Haagse heren ont futseld, toen hij er al te dreigend mee rondzwaaide. Beseffende in wat voor netelig parket zij geraakt wa ren, trok een andere ambtenaar zjjn revolver en liet de waarschuwing boren, dat er nog doden zouden val len. Dat zich geen verdere ongeluk ken voordeden mag een wonder wor den genoemd, want iedereen was in een opgewonden stemming. Nadat eindelijk op normale wijze een gesprek kon worden aange knoopt, werd het pas duidelijk met welk doel de ambtenaren waren ge komen. Een toen ingesteld onderzoek bleef zonder resultaat, waarop de heren de aankomst van het directie lid, de heer ten B„ die 's avonds uit Denemarken werd verwacht, af wachtten. Zij gingen er zelfs voor naar de grens bij Denekamp. Bij aan komst van de heer ten B. werd hij van top tot teen gefouilleerd, waar bij zelfs de voering van zijn costuum werd geïnspecteerd. Ook werden de wielen van zijn auto gehaald, film camera, scheergerei en handdoeken aan een nauwgezet onderzoek onder worpen. De buiten was tenslotte twee Deense kronen. Op dat moment moesten de ambte naren wel erkennen, dat van devie- zenzwendel geen spoor was te ont dekken, meldt „Tubantia". Hierop vertrokken zij, na hun excuses te heb ben aangeboden en te hebben erkend, dat hun wijze van optreden bij het kantoor niet helemaal juist was ge weest. Bij G. Theod. Bom en Zn. te Amster dam verscheen een interessant boek werkje waarin een pleidooi wordt ge houden voor universitaire leerstoelen in de natuurgeneeswijze. Een 10-tal artsen uit Nederland, Bel gië en Luxemburg zetten hierin hun inzichten uiteen en dr. R. A. B. Oos terhuis geeft tevens aan hoe hij zich de practische oplossing van het hoog- leeraarsvraagstuk" voor de natuurge neeswijze en haar onderdelen indenkt. Amsterdam- De moderne tijd staat in het te ken van geweldige snelheden. Trein, auto en niet te vergeten het vlieg tuig beijveren zich om de passagiers in de korst mogelijke tjjd te vervoe ren over geweldige afstanden. Dan leefden onze voorouders wel heel wat gemoedelijker, die al rokende uit hun gouwenaar rustig zaten te keuvelen in de trekschuit. Tot nog ver over het midden der vorige eeuw was de trekschuit het vervoermiddel bij uitnemendheid. Reeds in de 16e eeuw bestonden er in ons land onderscheidene zoge naamde „veerdiensten" en toen in de 17e eeuw het aantal kanalen sterk toenam, werd het aantal diensten be langrijk uitgebreid. Niet altijd kon men rechtuit reizen. Zo was men des tijds gedwongen om van Rotterdam door Gouda en Haarlem naar Amster dam te varen. Eveneens was het uiterst moeilijk een lange afstand in eens af te leggen. De steden bezaten destijds namelijk privilegiën (voor- Groningen rechten) om in rivieren en vaarten dammen aan te leggen. Dan moesten de goederen worden overgeladen, waardoor aan de leden van het vrachtgilde volop werk werd gegeven. BEKENDE TREKVAARTEN. Eén der meest bekende trekvaar ten in de „Zeven Provinciën" was toen ter tijde de Vecht van Utrecht naar Muiden. Er was een degelijk „jaag pad gemaakt, waarlangs het paard de schuit voort trok. Volop genoten de reizigers op de lange tocht van de prachtige omstreken langs de Vecht met al haar buitenplaatsen en lom merrijke tuinen. De oudste trekvaart was die van Amsterdam naar Haarlem, welke in het jaar 1632 werd gegraven. In later jaren werd dit kanaal verlengd naar Leiden en Delft en in verbinding ge bracht met de zogenaamde Oude Vaart naar Rotterdam. In 1664 werd het jaagpad aangelegd langs de Oude Rijn van Utrecht naar Gouda. De oorspronkelijke trekschuiten waren geheel open vaartuigen, eerst later werden ze voorzien van een roef met raampjes, waardoor de reizigers meer beschut waren. MEN HAD DE TIJD! Reeds merkte ik op, dat het reizen per trekschuit gemoedelijk toeging; men had de tijd. Over de vaart van Rotterdam via Gouda naar Amsterdam deed men 14% uur. Een tocht van Rotterdam over Leiden en Delft naar de hoofdstad vorderde 16% uur. Aan het hoofd van de trekschuit stond „de schipper", die door de bur gemeesters van de stad werd be noemd. Hij had zich te houden aan bepaalde voorschriften. Zo was hem onder meer verboden de passagiers met geweer, mes of vuist te dreigen, of zich aan sterke drank te buiten te gaan „op straffe van 14 dagen te water en brood gezet te worden". Dat men het reizen per trekschuit bij lange na niet vervelend vond, ge tuigt het volgende rijm van de poëet G. Tijssens: „Wie kan de vinding van de trekschuit ooit waarderen? Men reist, als zat men thuis, geen schokken, draaien, keren Ontrust het lichaam; 't zij men vaart bij dag of nacht. Men vindt al slapende zich op de plaats gebracht". PER DILIGENCE. Na de trekschuit kwam de vracht wagen in gebruik. Deze had z'n vaste standplaats op het zogenaamde „wa genplein" voor de stadspoort. Deze wagens onderhielden in den beginne geen geregelde diensj; men „voer af' wanneer er voldoende vracht was. Tot in de eerste jaren der 17e eeuw wa ren deze Vervoermiddelen open; tegen het midden dier eeuw kwamen over dekte „bakwagens" in gebruik. Men reisde niet zo rustig als per trekschuit en in oude reiswqzers treft men dan ook talrijke huismiddeltjes aan tegen hoofdpijn, neusbloeding enz. In later jaren bracht de invoering van de „postwagen" AmsterdamDen Haag al aanmerkelijke verbetering. De reizigers behoefden nu niet meer op de vrachtgoederen plaats te ne men; ter weerszijden in de wagen waren zitbanken aangebracht. In het begin der 18e eeuw werden de postwagens, die uitsluitend voor 't vervoer van personen en brieven wa ren bestemd, van raampjes voorzien. Evenals de trekschuit vertrok de postwagen of diligence op een vast gesteld uur. Men nam zqn plaats bewijs aan het kantoor, kenbaar aan een uithangbord of gevelsteen met een postwagen er op, hetwelk „Post comptoire" heette. Meermalen was het geen pretje zo'n reis per diligence, want de zandwegen in Holland en Utrecht verkeerden in verbazend slechte toestand. Dikwijls kwam het voor, dat de wagen tenge volge van diepe wagensporen of kui len in de weg dreigde om te slaan. Trof de postiljon schuld bij een der gelijk ongeval, dan kon hij volgens 't reglement voor het vervoer per post wagen, beboet worden met een be drag van zes gulden ten bate der diaconale armen. In die tijd bestonden er nog slechts enkele straatwegen. De bekendste was wel die van Amster dam naar Parjjs welke op last van Napoleon werd aangelegd. Dat men in die dagen voor reizen over de nodige tijd moest beschikken, blijkt wel uit het feit, dat men voor een uitstapje van Amsterdam naar Groningen 42 uur nodig had. Welk een ommekeer in het reis- wezen hebben stoom en electriciteit gebracht! D. jaar zal deze productie zijn opgevoerd tot 1 per dag. Dat moet ook wel. want de vraag is sinds 1930, toen er nog 4000 woonschepen in gebruik waren, ten minste verdrievoudigd. Bovendien, al dus vertelt de ontwerper van een der grootste werven ons, gaat nog dit jaar de levering van arken ten behoeve van de Amerikaanse zone van Duitsland beginnen. Op het ogenblik maken wij de on derbouw nog van gebruikte dekschui ten of van Groninger bolpramen, licht hij zijn project toe, doch over enkele weken gaan wij werken met gepaten teerde drijvende betonconstructies. Een dergelijke ark gaat gemakkelijk een mensenleeftijd mee en behoeft niet om de vijf jaar voor revisie uit het water genomen te worden. GERIEFELIJK EN COMFORTABEL. Levert het wonen op zo'n drijvend gevaarte geen bijzondere ongemakken op en moet men zich daar niet tot het uiterste behelpen? Dat dacht u maar! Een ark uit de superklasse evenaart een keurig land huis. Daarvan bedraagt de ruimte-in houd ongeveer 230 kubieke meter, wel ke zeer rationeel is uitgebuit en toch gezelligheid biedt. Vrijwel overal is gelegenheid om langs gewone weg water, gas en electriciteit aan te voe ren. Er zijn vaste wastafels en granie ten gootsteenen aan boord, in de keu ken is een schouw voor plaatsing van een fornuis en in de woonkamer van een haard. Deze drijvende bungalows bieden door isolatie van de wanden met glaswol een perfecte bescherming tegen de invloed van het weer. Voor ratten hoeft niemand zich bang te maken. Er zijn meer kasten dan in de gemiddelde flat en de luxe arken wor den bovendien verfraaid met een riant dakterras. Ruime vensters zijn er aan alle kanten. TEVREDEN BEWONERS. Onze zegsman kan dat allemaal nu wel heel mooi voorstellen, maar uw verslaggever wilde toch liever op zijn eigen ogen afgaan. Is er nergens een navolger van Noach, die zijn toevluchts oord voor ons wil openstellen? Ja ze ker, in de buurt van de luchthaven Valkenburg vonden wij de stralende sergeant-vlieger Martens bereid ons zijn 20 meter lang binnenwaterkasteel, waar hij met vrouw en twee wolken van kinderen onlangs zijn intrek heeft genomen, grondig te laten inspecteren. Voor mij is zo'n ark een uitkomst, zei onze gastheer. Van samenwoning had ik na mijn terugkomst in Neder land al gauw genoeg. Maar nu heb ik het schitterend voor elkaar, want als ik over een paar jaar overgeplaatst word, dan kan ik m'n hele hutje en mutje meenemen. Als je een huis bij je hebt ben je overal welkom. Mevrouw Martens, die eerst niets van een woonschip wilde weten, is reeds in een vurige pleitbezorgster ver anderd. De kinderen genieten de hele dag van zon en water. En als straks de winter komt, dan hebben we de ijsbaan onder het raam! VERDERE PLANNEN. De architect, die ons van zijn schep pingen vertelde, heeft nog andere plan nen. Over een paar weken komt zijn eerste rijdende landhuis gereed: een soort woonark op wielen met een schuin dak van stro of pannen. Ook deze moderne woningen, die gemakke lijk versleept kunnen worden, zijn niet aan beperkende overheidsvoor schriften gebonden. Nu worden ze nog van hout opgetrokken, maar het is de bedoeling om in de naaste toekomst zowel de arken als de landhuizen van steen te construeren. Men behoeft intussen met zo'n land huis op wielen niet eeuwig rond te trekken. Overal kan men 't parkeren. Wil men zich ergens blijvend vestigen, dan zijn vijfhonderd metselstenen vol doende om het grondvast te zetten. In 1910 werd op initiatief van wij len Ds. W. A. Hoek, predikant der Nederl. Evang. (Ned. Herv.) Kerk te Brussel, door Hervormden en Gere formeerden aldaar de „Vereniging voor Protestants-Christelijke Zieken verpleging" opgericht. In 1914 kon worden overgegaan tot de opening van een Protestants- Christelijk Ziekenhuis te Brussel. De beide wereldoorlogen zijn uiter aard zeer nadelig geweest voor het werk van dit ziekenhuis, dat als eni ge inrichting van die aard in België daar niet meer gemist kan worden. De tweede wereldoorlog bracht schier onoverkomelijke zorgen. Mede ten gevolge van schade door een vlie gende bom. kampt het bestuur thans met een schuld van ongeveer 200.000 frank. Thans is opgericht het „Nederlands Comité voor het Protestants Zieken huis te Brussel", dat ten doel heeft sympathie en daadwerkelijke steun voor deze arbeid in Nederland te vinden. Giften worden bij voorkeur ingewacht op postrekening 13 76 00 ten name van „Penningmeester Pro testants Ziekenhuis Brussel" te 's-Gravenhage.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1948 | | pagina 5