Wereldraad van Kerken
DRIJVENDE BUNGALOW
Fiscale recherche in actie
koos Amsterdam als congresstad
Wild-wesi-ionelen in Enschedé
België schaft de bonnen af
J
Tegen onderlinge
verdeeldheid
Prijsvraag voor keizerlijk
paleis
idm. éJÉL mém mm s
oplossing van het woningprobleem?
Woonarkbewoners
enthousiast
Geen liefde op 't
eerste gezicht
Buit: 2 Deense kronen!
Maar de prijzen gaan omhoog
Homoeopathie,
natuurgeneeskunde en
synthese
Vermakelijke
voorschriften
In 42
uur
Protestants Ziekenhuis
te Brussel
Terwijl de cracks van de Olympische Spelen
vanuit Londen over oceanen en langs vliegroutes
weer huistoe zwermen over de gehele wereld, zijn
vanuit alle hoeken der aarde mensen op weg naar
een verzamelpunt: Amsterdam. Vijftienhonderd
mensen uit meer dan 40 verschillende naties zijn
thans op reis naar de eerste Assemblée van de
Wereldraad van Kerken, welke Zondag in de
Nieuwe Kerk te Amsterdam geopend wordt.
Misschien is dit voor het grote publiek een min
der spectaculair gebeuren dan de Olympische
krachtmeting te Londen, hoewel de Amsterdam
mer nog zelden een zo bont mozaik van huids
kleuren en klederdrachten gezien zal hebben als
straks bij de uitgangen van de Nieuwe Kerk en
het Concertgebouw te aanschouwen valt. Maar in wezen zal dit samenkomen
en samenspreken van alle grote wereldkerken (behalve de Rooms Katholieke)
van dieper en productiever belang kunnen blijken voor wereld en mensheid
dan de spoedig verblekende glorie die aan elk sportevenement eigen is.
Dr. W. A. Visser 't Hooft,
secretaris-generaal van de
Wereldraad der Kerken.
In alle kerken tér wereld is reeds
dertig Jaar een streven gaande de
onderlinge verdeeldheid der Christe
nen te lijf te gaan en de kerken tot
meerdere eenheid op te roepen. Di
verse internationale conferenties
hebben daarin baanbrekend werk
verricht.
„Amsterdam 1948" betekent op
deze weg een belangrijke stap voor
uit, doordat niet meer individuele
Christenen uit verschillende kerken
samenkomen, maar de kerken als zo
danig hun afgevaardigden als offi
ciële gevolmachtigden tot contact en
samenspreking uitzenden.
Bijna 150 Christelijke kerken zijn tot
de Wereldraad toegetreden en zullen
tezamen op de komende Assemblée
de officiële constitutie van dit wereld
omvattende lichaam „opstellen. In
1938 werd de Wereldraad reeds voor
lopig opgericht en hij heeft in de
oorlogsjaren, zetelend in Genève, zijn
bestaansrecht reeds voluit bewezen
door veelomvattend werk ten bate
van vluchtelingen en krijgsgevange
nen, bijbelverspreiding, zorg voor ver
laten zendingsgebieden en na de oor
log interkerkelijke hulpverlening aan
de geteisterde gebieden. Dit belang
rijke werk zal door de gezamenlijke
kerken in Amsterdam geconsolideerd
en uitgebouwd worden.
JAREN
DING.
VAN VOORBEREI-
Door de zo veelzijdige deelname
zal deze kerkvergadering de meest
omvattende zijn en de meest repre
sentatieve, die ooit in de geschiedenis
gehouden werd. De jongere kerken
van Azië, waaronder die uit Indone
sië, uit het zendingswerk tot zelfstan
digheid gekomen, de oude kerken van
Europa, die van Afrika en Amerika,
zowel als de oude Oosters-orthodoxe
kerken, zullen elkander in overleg
ontmoeten, elkaar beter leren kennen
en onderzoeken welke mogelijkheden
van samenwerken in d« toekomst
voorhanden zijn.
Toch zullen niet alleen de interne
organisatorische vragen de kerken
bezighouden. Ongetwijfeld zullen zij
in een zo verwarde en om geestelijke
leiding verlegen tijd als de huidige,
zich bezinnen op de grote problemen
die de wereld en mensheid veront
rusten. Vandaar dat vier studie-de
partementen zich reeds twee jaar lang
met voorbereidende arbeid hebben
bezig gehouden teneinde het Congres
van voorlichting te dienen ten aan
zien van de actuele vragen, die kerk
en wereld van heden bewegen. Het
zijn voornamelijk de volgende vier
vragen die aan de orde komen: Leeft
de kerk in overeenstemming met
haar roeping? Gaat er een duidelijke
getuigenis van haar uit? Verkondigd
zij in prediking en voorbeeld het Heer
zijn van Christus over de maatschap
pij? En: is zij een factor van ge
rechtigheid en verzoening in de in
ternationale verhoudingen
Critische vragen van zelfbezinning
dus omtrent de eigen roeping en taak
der kerk zelf, ook ten aanzien van de
sociale vraagstukken en van in
ternationale, waaraan de Wereldraad
wil meebouwen, door zijn contacten
met UNO en UNESCO.
Van niet minder belang zal het
samen deelnemen van al deze ver
schillende Christenen zijn aan de ge
meenschappelijke godsdienstoefenin
gen en Avondmaalsvieringen. Wel
licht dat daar de diepste punten van
ontmoeting, van schuldbesef en een
heid gevonden zullen worden.
Abessinië heeft een prijsvraag uit
geschreven in verband met de
bouw van een nieuw keizerlijk
paleis te Addis-Abeba. Ingenieurs
en architecten uit alle landen
kunnen deelnemen. De drie beste
ontwerpen worden beloond met
Prijzen van resp. 10.000, 6.000 en
4.000 dollar. Inzending van ont
werpen moeten vóór 30 Dec. ge
schieden aan de consul-generaal
van Abessinië te New-York.
HOGE GASTEN.
Nederland, by traditie het land
van gastvrijheid voor andersden
kenden, mag met dankbaarheid dit
grote gebeuren in de Kerkgeschie
denis binnen zijn grenzen züen vol
trekken. De Nieuwe Kerk, waar zo
menige belangrijke gebeurtenis in
de geschiedenis voltrokken werd,
zal het centrum zijn van dit
wereldhistorische evenement, welks
draagwijdte nog niet te meten is.
En tenslotte mogen wij er trots op
zijn. dat de motorische kracht, welke
achter dit werk is geplaatst, een Ne
derlander is, en wel dr. W. A. Visser
't Hooft, secretaris-generaal van de
Wereldraad. Deze is niet alleen be
gaafd met een scherpe intelligentie,
maar ook, door zijn leidende functies
in internationaal Jeugdwerk, met
ruime blik, die volken en continen
ten omspant. Naast de grote leiders
van het Christendom in de wereld,
die in Amsterdam het woord zullen
voeren, de grijze John Mott, de aart
bisschoppen van Upsala, Canterbury
en Thyateira, de grote theologen
Barth en Brunner, Niebuhr en Nie-
möller en vele anderen, neemt onze
landgenoot een vooraanstaande plaats
in; zodat het welslagen van deze
Assemblée zeker ook voor een be
langrijk deel aan zijn arbeid zal zijn
toe te schrijven.
De keizer van Iran, Mohammed Heze Pahlavi, heeft te Parijs een bezoek
gebracht aan de Moskee. Daar werd de vorst ontvangen door verscheidene
Mohammedaanse en Franse autoriteiten.
(Van een speciale verslaggever)
Het klinkt op het eerste gehoor als een sprookje dat men heden ten dage
zonder vergunning een complete woning kan bestellen, bestaande uit een
ruime zitkamer, twee of drie slaapkamers, een keuken met modern comfort
en een kleine hall voor nog geen zesduizend gulden, waarvan de levering
binnen zes weken gegarandeerd wordt. Maar dat is nog niet alles: men kan
deze woning plaatsen in vrijwel elke gemeente ook wanneer men elders
zijn vaste werkkring heeft en men behoeft tot overmaat van geluk geen
cent personele belasting te betalen.
Natuurlijk betreft dit alles geen ge
woon huis. Na 1 September zal trou
wens de bouw van particuliere wonin
gen niet meer worden getolereerd. Er
is hier sprake van de typisch Holland
se woonarken, die thans op 5 werven
ih ons land in series van 2 per week
vervaardigd worden. Binnen een half
Vanmorgen heb ik een huwelijk
ingezegend van twee mensen, die
elkaar gisteren voor het eerst van
hun leven hebben gezien, zo
schrijft de Deventer predikant ds.
Van Schothorst, die op het ogen
blik in Indonesië veldprediker is,
in de Deventer Kerkbode.
De zaak zit zo. Een sergeant, die
reeds twaalf jaar in Indonesië is,
begon in December 1946 te corres
ponderen met een meisje, wier
naam hij vond in een boek, dat uit
Nederland was geschonken, met
het verzoek of de ontvanger eens
wilde schrijven waar hij zich be
vond.
De schriftelijke kennismaking
„sloeg aan", ontwikkelde zich tot
liefde, in Juli 1947 verloofden zij
zich, in Maart 1948 trouwden zij
met de handschoen, zonder elkaar
ooit in levenden lijve, anders dan
op een foto, te hebben gezien. En
toen ze gisteravond bij me kwamen
om kennis te maken, leek het niet
eens een vreemde combinatie, in
tegendeel, ik kreeg het vertrou
wen, dat het goed zou gaan, aldus
eindigt de Deventer predikant zijn
relaas. j
Op de binnenplaats van het tou-
ringcarbedryf Arke en Ten Be>rge
te Enschede heeft zich dezer dagen
een gebeurtenis afgespeeld, die in
een W'lld-West-roman zeker niet
zou hebben misstaan.
Op de bewuste dag arriveerde daar
een auto, waarin drie ambtenaren van
de fiscale recherche uit Den Haag
waren gezeten, die er de lucht van
hadden gekregen, als zouden in dit
bedrijf onregelmatigheden zijn voor
gekomen met deviezen. Toen zjj dan
ook hoorden, dat geen der directie
leden aanwezig was, steeg hun wan
trouwen en wensten zij terstond oen
onderzoek in te stellen. Dit nu was
een der personeelsleden te bar. Deze,
niet wetende met wie hjj te doen had,
vroeg de ambtenaren zich te legiti
meren. Deze vraag werd beantwoord
met de man op hardhandige wijze
vast te grijpen om hem te trachten in
de auto te duwen. Een schermutse
ling bleef niet achterwege, welke de
aandacht trok van het overige personeel,
dat, nieuwsgierig geworden, naderbij
Begin October van dit
jaar zullen de weinige pro
ducten, die thans nog gedis
tribueerd zijn in België, n.1.
brood, ingevoerde boter,
lioen francs verslond, terug-
bi kt, kan zij slechts consta
teren, dat zij een mislukking
is geweest en geen enkele
invloed heeft kunnen uit-
spijsolie en suiker, eveneens vacantiepremies'> de loon- zin van twee personen al- oe*enen °P prijsverloop.
van e on zijn, waarme e stop enjgszins te verlichten, leen voor de aankoop van Een veel voorkomend ver-
België dan tot de weinige ^n ^verkaptelTons-
geiukkige landen van Euro- verhogingen geenszins ge
lijke tred gehouden met de
algemene prijsstijging. Het
gevolg hiervan is dat het
gros der arbeidende bevol
king slechts weinig koop
krachtig is.
Het merendeel der prach
tige en kostbare artikelen in
de etalages der grote Brus
selse luxe-zaken, waarop de
vreemdeling zijn ogen uit-
staart, kan dan ook slechts
door een betrekkelijk klein
gedeelte der bevolking wor
den aangeschaft.
Het gemiddelde loon van
een Belgische arbeider gaat
pa zal behoren waar de
rantsoer iring geheel is af
geschaft.
Het vrijgeven der gedis
tribueerde producten is de
laatste twee jaar echter ge
paard gegaan met een alge
mene stijging der kosten
van levensonderhoud, die de
20 proc. reeds overschrijdt.
Vooral de arbeidersgezinnen
die slechts over een kleine
beurs beschikken, hebben
hierdoor grote moeite om
rond te komen. Hoewel de
regering getracht heeft door
z.g.n. compensatieuitkerin-
levensmiddelen minstens
2500 frs per maand moet re
serveren.
Aan pogingen om de prijs
stijging een halt toe te roe-
schijnsel is, dat van de wer
kende getrouwde vrouw.
Slechts indien beiden, man
en vrouw, werken, is het
een gezin uit de arbeiders
pen heeft het intussen niet klasse mogelijk zijn levens-
ontbroken. De campagne,
die de regering in het afge
lopen jaar heeft gevoerd,
ligt nog in aller geheugen.
Overal kon men de slagzin,
„laat u niet beetnemen" le
zen.
De prijscontrole sloot al
leen reeds in Brussel een
niveau te verhogen. Men
ziet zelfs vrij veel, dat de
man een dubbele betrekking
heeft en dan vaak 14 uur
per dag werkt.
In het algemeen betekent
dus het feit, dat in België de
distributie binnenkort zal
kleine 300 winkels, die zich zijn opgeheven, nog geens
gen aan de „economisch zeker niet uit boven de fr.
zwakkeren" (dat zijn die 4000 per maand en men kan
aan prijsopdrijving hadden
schuldig gemaakt, een daad
waarop de Belgische win
kelstand prompt antwoord
de met een staking van 24
zins, dat hierdoor 't levens
peil der bevolking zal ver
beteren. Tot nu toe heeft
men integendeel de slechte
ervaring opgedaan, dat het
Belgen, welke minder dan zich een beeld vormen van uur. Wanneer de Belgische vrijgeven van gedistribueer
fr. 72.000 per jaar verdie
nen) alsmede door „stipt
heidspremies en „dubbele
de zeer bescheiden wijze,
waarop hij moet leven, in
dien men weet dat een ge-
huisvrouw thans op deze
veldtocht tegen de duurte,
die niet minder dan 34 mil
de artikelen bijna automa
tisch tot een nieuwe prijs
stijging leidde.
kwam. Enkelen hunner waren zelfs
gewapend met moersleutels, omdat
de ambtenaren met gummistokken
begonnen te dreigen. Een gummistok
werd aan een der Haagse heren ont
futseld, toen hij er al te dreigend
mee rondzwaaide. Beseffende in wat
voor netelig parket zij geraakt wa
ren, trok een andere ambtenaar zjjn
revolver en liet de waarschuwing
boren, dat er nog doden zouden val
len. Dat zich geen verdere ongeluk
ken voordeden mag een wonder wor
den genoemd, want iedereen was in
een opgewonden stemming.
Nadat eindelijk op normale wijze
een gesprek kon worden aange
knoopt, werd het pas duidelijk met
welk doel de ambtenaren waren ge
komen. Een toen ingesteld onderzoek
bleef zonder resultaat, waarop de
heren de aankomst van het directie
lid, de heer ten B„ die 's avonds uit
Denemarken werd verwacht, af
wachtten. Zij gingen er zelfs voor
naar de grens bij Denekamp. Bij aan
komst van de heer ten B. werd hij
van top tot teen gefouilleerd, waar
bij zelfs de voering van zijn costuum
werd geïnspecteerd. Ook werden de
wielen van zijn auto gehaald, film
camera, scheergerei en handdoeken
aan een nauwgezet onderzoek onder
worpen. De buiten was tenslotte
twee Deense kronen.
Op dat moment moesten de ambte
naren wel erkennen, dat van devie-
zenzwendel geen spoor was te ont
dekken, meldt „Tubantia". Hierop
vertrokken zij, na hun excuses te heb
ben aangeboden en te hebben erkend,
dat hun wijze van optreden bij het
kantoor niet helemaal juist was ge
weest.
Bij G. Theod. Bom en Zn. te Amster
dam verscheen een interessant boek
werkje waarin een pleidooi wordt ge
houden voor universitaire leerstoelen
in de natuurgeneeswijze.
Een 10-tal artsen uit Nederland, Bel
gië en Luxemburg zetten hierin hun
inzichten uiteen en dr. R. A. B. Oos
terhuis geeft tevens aan hoe hij zich de
practische oplossing van het hoog-
leeraarsvraagstuk" voor de natuurge
neeswijze en haar onderdelen indenkt.
Amsterdam-
De moderne tijd staat in het te
ken van geweldige snelheden. Trein,
auto en niet te vergeten het vlieg
tuig beijveren zich om de passagiers
in de korst mogelijke tjjd te vervoe
ren over geweldige afstanden. Dan
leefden onze voorouders wel heel
wat gemoedelijker, die al rokende
uit hun gouwenaar rustig zaten te
keuvelen in de trekschuit. Tot nog
ver over het midden der vorige eeuw
was de trekschuit het vervoermiddel
bij uitnemendheid.
Reeds in de 16e eeuw bestonden
er in ons land onderscheidene zoge
naamde „veerdiensten" en toen in de
17e eeuw het aantal kanalen sterk
toenam, werd het aantal diensten be
langrijk uitgebreid. Niet altijd kon
men rechtuit reizen. Zo was men des
tijds gedwongen om van Rotterdam
door Gouda en Haarlem naar Amster
dam te varen. Eveneens was het
uiterst moeilijk een lange afstand in
eens af te leggen. De steden bezaten
destijds namelijk privilegiën (voor-
Groningen
rechten) om in rivieren en vaarten
dammen aan te leggen. Dan moesten
de goederen worden overgeladen,
waardoor aan de leden van het
vrachtgilde volop werk werd gegeven.
BEKENDE TREKVAARTEN.
Eén der meest bekende trekvaar
ten in de „Zeven Provinciën" was toen
ter tijde de Vecht van Utrecht naar
Muiden. Er was een degelijk „jaag
pad gemaakt, waarlangs het paard
de schuit voort trok. Volop genoten
de reizigers op de lange tocht van de
prachtige omstreken langs de Vecht
met al haar buitenplaatsen en lom
merrijke tuinen.
De oudste trekvaart was die van
Amsterdam naar Haarlem, welke in
het jaar 1632 werd gegraven. In later
jaren werd dit kanaal verlengd naar
Leiden en Delft en in verbinding ge
bracht met de zogenaamde Oude
Vaart naar Rotterdam. In 1664 werd
het jaagpad aangelegd langs de Oude
Rijn van Utrecht naar Gouda.
De oorspronkelijke trekschuiten
waren geheel open vaartuigen, eerst
later werden ze voorzien van een roef
met raampjes, waardoor de reizigers
meer beschut waren.
MEN HAD DE TIJD!
Reeds merkte ik op, dat het reizen
per trekschuit gemoedelijk toeging;
men had de tijd. Over de vaart van
Rotterdam via Gouda naar Amsterdam
deed men 14% uur. Een tocht van
Rotterdam over Leiden en Delft naar
de hoofdstad vorderde 16% uur.
Aan het hoofd van de trekschuit
stond „de schipper", die door de bur
gemeesters van de stad werd be
noemd. Hij had zich te houden aan
bepaalde voorschriften. Zo was hem
onder meer verboden de passagiers
met geweer, mes of vuist te dreigen,
of zich aan sterke drank te buiten te
gaan „op straffe van 14 dagen te
water en brood gezet te worden".
Dat men het reizen per trekschuit
bij lange na niet vervelend vond, ge
tuigt het volgende rijm van de poëet
G. Tijssens:
„Wie kan de vinding van de
trekschuit ooit waarderen?
Men reist, als zat men thuis, geen
schokken, draaien, keren
Ontrust het lichaam; 't zij men
vaart bij dag of nacht.
Men vindt al slapende zich
op de plaats gebracht".
PER DILIGENCE.
Na de trekschuit kwam de vracht
wagen in gebruik. Deze had z'n vaste
standplaats op het zogenaamde „wa
genplein" voor de stadspoort. Deze
wagens onderhielden in den beginne
geen geregelde diensj; men „voer af'
wanneer er voldoende vracht was. Tot
in de eerste jaren der 17e eeuw wa
ren deze Vervoermiddelen open; tegen
het midden dier eeuw kwamen over
dekte „bakwagens" in gebruik.
Men reisde niet zo rustig als per
trekschuit en in oude reiswqzers treft
men dan ook talrijke huismiddeltjes
aan tegen hoofdpijn, neusbloeding enz.
In later jaren bracht de invoering
van de „postwagen" AmsterdamDen
Haag al aanmerkelijke verbetering.
De reizigers behoefden nu niet meer
op de vrachtgoederen plaats te ne
men; ter weerszijden in de wagen
waren zitbanken aangebracht.
In het begin der 18e eeuw werden
de postwagens, die uitsluitend voor 't
vervoer van personen en brieven wa
ren bestemd, van raampjes voorzien.
Evenals de trekschuit vertrok de
postwagen of diligence op een vast
gesteld uur. Men nam zqn plaats
bewijs aan het kantoor, kenbaar aan
een uithangbord of gevelsteen met
een postwagen er op, hetwelk „Post
comptoire" heette.
Meermalen was het geen pretje zo'n
reis per diligence, want de zandwegen
in Holland en Utrecht verkeerden in
verbazend slechte toestand. Dikwijls
kwam het voor, dat de wagen tenge
volge van diepe wagensporen of kui
len in de weg dreigde om te slaan.
Trof de postiljon schuld bij een der
gelijk ongeval, dan kon hij volgens 't
reglement voor het vervoer per post
wagen, beboet worden met een be
drag van zes gulden ten bate der
diaconale armen. In die tijd bestonden
er nog slechts enkele straatwegen. De
bekendste was wel die van Amster
dam naar Parjjs welke op last van
Napoleon werd aangelegd.
Dat men in die dagen voor reizen
over de nodige tijd moest beschikken,
blijkt wel uit het feit, dat men voor
een uitstapje van Amsterdam naar
Groningen 42 uur nodig had.
Welk een ommekeer in het reis-
wezen hebben stoom en electriciteit
gebracht!
D.
jaar zal deze productie zijn opgevoerd
tot 1 per dag. Dat moet ook wel. want
de vraag is sinds 1930, toen er nog 4000
woonschepen in gebruik waren, ten
minste verdrievoudigd. Bovendien, al
dus vertelt de ontwerper van een der
grootste werven ons, gaat nog dit jaar
de levering van arken ten behoeve van
de Amerikaanse zone van Duitsland
beginnen.
Op het ogenblik maken wij de on
derbouw nog van gebruikte dekschui
ten of van Groninger bolpramen, licht
hij zijn project toe, doch over enkele
weken gaan wij werken met gepaten
teerde drijvende betonconstructies. Een
dergelijke ark gaat gemakkelijk een
mensenleeftijd mee en behoeft niet
om de vijf jaar voor revisie uit het
water genomen te worden.
GERIEFELIJK EN
COMFORTABEL.
Levert het wonen op zo'n drijvend
gevaarte geen bijzondere ongemakken
op en moet men zich daar niet tot het
uiterste behelpen?
Dat dacht u maar! Een ark uit de
superklasse evenaart een keurig land
huis. Daarvan bedraagt de ruimte-in
houd ongeveer 230 kubieke meter, wel
ke zeer rationeel is uitgebuit en toch
gezelligheid biedt. Vrijwel overal is
gelegenheid om langs gewone weg
water, gas en electriciteit aan te voe
ren. Er zijn vaste wastafels en granie
ten gootsteenen aan boord, in de keu
ken is een schouw voor plaatsing van
een fornuis en in de woonkamer van
een haard. Deze drijvende bungalows
bieden door isolatie van de wanden
met glaswol een perfecte bescherming
tegen de invloed van het weer. Voor
ratten hoeft niemand zich bang te
maken. Er zijn meer kasten dan in de
gemiddelde flat en de luxe arken wor
den bovendien verfraaid met een riant
dakterras. Ruime vensters zijn er aan
alle kanten.
TEVREDEN BEWONERS.
Onze zegsman kan dat allemaal nu
wel heel mooi voorstellen, maar uw
verslaggever wilde toch liever op zijn
eigen ogen afgaan. Is er nergens een
navolger van Noach, die zijn toevluchts
oord voor ons wil openstellen? Ja ze
ker, in de buurt van de luchthaven
Valkenburg vonden wij de stralende
sergeant-vlieger Martens bereid ons
zijn 20 meter lang binnenwaterkasteel,
waar hij met vrouw en twee wolken
van kinderen onlangs zijn intrek heeft
genomen, grondig te laten inspecteren.
Voor mij is zo'n ark een uitkomst,
zei onze gastheer. Van samenwoning
had ik na mijn terugkomst in Neder
land al gauw genoeg. Maar nu heb ik
het schitterend voor elkaar, want als
ik over een paar jaar overgeplaatst
word, dan kan ik m'n hele hutje en
mutje meenemen. Als je een huis bij
je hebt ben je overal welkom.
Mevrouw Martens, die eerst niets
van een woonschip wilde weten, is
reeds in een vurige pleitbezorgster ver
anderd. De kinderen genieten de hele
dag van zon en water. En als straks
de winter komt, dan hebben we de
ijsbaan onder het raam!
VERDERE PLANNEN.
De architect, die ons van zijn schep
pingen vertelde, heeft nog andere plan
nen. Over een paar weken komt zijn
eerste rijdende landhuis gereed: een
soort woonark op wielen met een
schuin dak van stro of pannen. Ook
deze moderne woningen, die gemakke
lijk versleept kunnen worden, zijn
niet aan beperkende overheidsvoor
schriften gebonden. Nu worden ze nog
van hout opgetrokken, maar het is de
bedoeling om in de naaste toekomst
zowel de arken als de landhuizen van
steen te construeren.
Men behoeft intussen met zo'n land
huis op wielen niet eeuwig rond te
trekken. Overal kan men 't parkeren.
Wil men zich ergens blijvend vestigen,
dan zijn vijfhonderd metselstenen vol
doende om het grondvast te zetten.
In 1910 werd op initiatief van wij
len Ds. W. A. Hoek, predikant der
Nederl. Evang. (Ned. Herv.) Kerk te
Brussel, door Hervormden en Gere
formeerden aldaar de „Vereniging
voor Protestants-Christelijke Zieken
verpleging" opgericht.
In 1914 kon worden overgegaan tot
de opening van een Protestants-
Christelijk Ziekenhuis te Brussel.
De beide wereldoorlogen zijn uiter
aard zeer nadelig geweest voor het
werk van dit ziekenhuis, dat als eni
ge inrichting van die aard in België
daar niet meer gemist kan worden.
De tweede wereldoorlog bracht schier
onoverkomelijke zorgen. Mede ten
gevolge van schade door een vlie
gende bom. kampt het bestuur thans
met een schuld van ongeveer 200.000
frank.
Thans is opgericht het „Nederlands
Comité voor het Protestants Zieken
huis te Brussel", dat ten doel heeft
sympathie en daadwerkelijke steun
voor deze arbeid in Nederland te
vinden. Giften worden bij voorkeur
ingewacht op postrekening 13 76 00
ten name van „Penningmeester Pro
testants Ziekenhuis Brussel" te
's-Gravenhage.