De kinderen zijn ook hier de dupe
Tante Sabine
In de heksenketel van Berlijn (3)
Aardappelpoeder, rozen-op-ijs en duizenden
tonnen post die op verzending wachten
Amerikanen zijn even
onbegrijpelijk als
de Russen
Britse vakorganisatie
vóór opheffing van
Wereldvakverbond
B.S.-ers met Duit^
bewakingsmanieren
t w~
„Atoombommen kunnen
geen oorlog winnen
Doodstraffen voor beulen
grijpt in
IxMatw
Het Radioprogramma
(Bijzondere correspondentie).
BERLIJN, October 1948.
IK ZIT IN EEN ARMOEDIGE KAPSALON op de stoel, die dicht by het raam
geschoven staat. Het is donker in dit uitgeleefde lokaaltje, want stroom is er
niet. De kapper is niet zo spraakzaam als de kappers, die ik gewend ben, maar
hy vertelt me toch verontschuldigcnK waarom zijn zaakje er zo armoedig uit
ziet. „Het is mön eigen zaak niet. Ik ben hier maar zetbaas. Eigeniyk is deze
zaak van een Partyman, maar die zit nu vast. Ik weet nog niet of ik er in mag
biyven. De party heeft me wel uit mijn zaak gezet, omdat ik geen lid wilde
worden, maar dat schijnt geen verschil te maken. Daarom ben ik niet van plan
om het kleine beetje geld, da' ik heb, aan reparaties te besteden."
Hy is even stil en staat met zijn schaar in de hand de kale, gehavende wanden
en de verweerde spiegels te bezien. „Och, meneer, er zou zo iets aardigs van
te maken zijn. Ik zou er zo graag aan beginnenHij slaakt een zucht,
„maar ik moet toch éérst weten waar ik aan toe ben." En hij gaat verder,
scheert me met koud water, smeert ersatz-brillantine in mön haar, terwijl ik uit
het kleine raam kyk, natuuriyk naar ruïnes.
lekkere* maaltijd gehad
AP DE PUINHOPEN aan de overzijde
zie ik drie jongens van een jaar of
zes. Zij 9pelen zoals alle kinderen spe
len: ravotten, jagen elkaar na en heb
ben een tent; zy klimmen over de grote
brokken steen, behendig als klimgei-
ten. Het tafreeltje treft me en ik zeg
tegen de kapper: „Gek eigenlijk als je
bedenkt, dat die kinderen nooit beter
geweten hebben".
Ze hebben nooit deze straat gekend,
toen er nog huizen en bomen stonden.
Ze kennen alleen maar ruïnes." De
man geeft als enig antwoord: „Dat
blonde joch is van mij. Fijne zelfstan
dige jongen. Maar wat moet er van
hem worden?"
Dat is een vraag om over na te den
ken. Het kind weet niet beter. Zijn
gehele jeugd zal zich afspelen tegen
een achtergrond van verwoeste huizen;
destructie is de omlijsting van zijn le
ven. Wat moet er van dit en alle an-
lere kinderen terecht komen? Wij
kunnen het niet zeggen. Hij heeft een
vader, die weet wat hij wilals
men hem de kans geeft tenminste.
Maar geen enkele opvoeding kan deze
achtergrond teniet doen. Wij kunnen
slechts gissen wat <3e gevolgen zul
len zijn.' Dat die gevolgen zullen ko
men, staat vast, maar eerst over een
jaar of vijftien, als hij op eigen benen
komt te staan. Wij zullen er op voor
bereid moeten zijn, voorbereid op iets,
dat we slechts met' moeite gissen
kunnen.
JUIST ALS IK opsta uit de scheer-
stoel komt de vrouw des huizes terug
van haar gang langs de winkels. Axel
ziet zjjn moeder komen, rent de straat
over en volgt haar de winkel in, waar
hij prompt een kijkje neemt in haar
tas. „Ba! alweer aardappelpoeder!"
Het bezorgt hem meteen een fikse
draai om de oren. „Wees dankbaar, dat
je tenminste nog wét krijgt," is het
commentaar.
een goede,
heeft."
Ik informeer naar de rantsoenen. De
man vertelt me kalm, dat ze tenminste
krijgen waar hun bonnen recht op ge
ven. „Het is zoals mijn vrouw zei,"
zegt hy met een glimlach, „aardappel
poeder is beter dan niets. Maar het
gaat 'n mens toch wel 'ns de keel uit
hangen. Het is net styfsel." Ik vertel
hem wat hij nog niet wist, dat de ge-
zffMZ 'i
ben we tenminste nog hoop. Als we
dat kwijt gouden zijn dan was het
gauw gedaan."
OP STRAAT DENK IK over zijn
woorden na. Boven my ronken onop-
houdeiyk de vliegtuigen, die het voed
sel moeten aanvoeren. Zeven hon
derd per dag. Elke vier minuten een
landing. Er wordt hard, heel hard ge
werkt. En als men de stemming op de
vliegvelden kent, dan weet men dat er
heel wat zal moeten gebeuren willen
deze mensen de Beriyner in de steek
/aten. Maar het is een bijna onmoge
lijke taak. Niet alleen voedsel en kolen
voor de huizen moeten worden aange
voerd, óók de industrie moet worden
voorzien.
Deze veelbesproken luchtbrug. Dat
zg de geallieerden voorziet is even
noodzakeiy'k als de verzorging van
Berlijn, maar is het nodig, dat men
dagelijks snijbloemen door de lucht
aanvoert? In de Amerikaanse PX, de
winkel waar de Amerikaan zyn waren
betrekt, is kort na de blokkade een
nieuwe afdeling geopend. Er prykt 'n
groot bord: „Buy your roses on ice''.
Rozen op ys. Maar dat is nog niet
alles! Dageiyks verse snijbloemen.
Per vliegtuig uit Nederland! Men kan
beperkt aantal vliegvelden en de be
perkte laadruimte kunt u te allen tyde
uw jeep uit Frankfurt per vliegtuig
naar Beriyn sturen, of u hem daar
nodig heeft of niet, voor de somma
van 250 dollar. Er stonden auto
races op het programma voor het
Olympisch stadion te Berlijn. Er waren
deelnemers over geheel Duitsland. De
blokkade kwam en de Autobahn werd
gesloten. Maar onvervaard vlogen de
doortastende Amerikanen omstreeks
zeventig race-wagens met benzine naar
Berlijn om het evenement doorgang
te doen vinden.
En zo gaan we maar dóór. By de
Engelsen krygt. u niet meer dan uw
44 pond bagage mee. Van Frankfurt
uit kunt u, burger of militair, geal
lieerd of Duitser, net zoveel meenemen
als u wilt, als u maar betaalt. Zó zyn
de Amerikanen! Voor hen is dat alle
maal normaal. De A.O.A. (Americain
Oversaes Airways) is een burgermaat-
schappy en heeft dus met de airlift
niets te maken. Ze willen wel mee
doen, zoals aan dè postverzending by-
voorbeeld, maar éérst willen ze weten
wat het oplevert. Men vraagt zich af
of het. principe dat zo „Amerikaans"
is: Eerst doen en dan praten, hier ook
niet met profyt toegepast zou kunnen
worden.
Maar het zou niat rechtvaardig zijn
hieraan niet toe te voegen, dat de
Amerikanen tegeiykertyd enorm edel
moedig zijn. Zy zijn royaler dan wie
ook in Berlijn en, dat pleit weer voor
hen, ze vinden dat heel normaal. Net
zo normaal als de snijbloemen. De
tegenstelling is moeiiyk te begrijpen.
spgif
Op het vliegveld
Tempelhof worden
twintig ton meel
gelost uit een C-47
Globemaster. Dit is
het grootste type
vliegtuig in ge
bruik bij de Ame-
kaanse luchtmacht,
om de Berlijnse
bevolking te ravi
tailleren. Links
maakt een Dakota
zich gereed voor
de landing op het
nabijgelegen Ga-
tow-vliegveld.
De algemene raad van het Britse
vakverbond heeft besloten de wereld
vakbond te adviseren zijn werk te sta
ken. Indien de wereldbond zulks wei
gert zal het Britse verbond zich uit de
organisatie terugtrekken.
De Britse vertegenwoordiger zal dit
voorstel op de volgende bestuursver
gadering naar voren brengen. Verder
zal hij voorstellen dat een beheerschap
zal worden aangewezen voor de fond
sen van de wereldbond. De Britse af
gevaardigde zal de opdracht ontvangen
om voor te stellen binnen twaalf maan
den bijeen te komen ter bespreking
van de voorwaarden voor het doen
herleven van een internationale vak
verenigingsorganisatie.
Reuter tekent hierbij aan, dat de
spanning in het wereldvakverbond,
waarin 70 millioen arbeiders uit 65
landen vertegenwoordigd zijn. acuut
werd. toen Arthur Deakin, de Britse
voorzitter van het wereldvakverbond,
de bond de vorige maand ervan beschul
digde „niets te zijn dan een nieuw po
dium voor en een instrument van de
Sovjet-politiek".
Ovenreenkomst inzake de
ontmanteling
Het Amerikaanse ministerie van
Buitenlandse Zaken deelt mede, dat
de drie Westelijke bezettingsmogend-
heden een overeenkomst hebben be
reikt betreffende de Duitse fabrieken,
die als herstelbetaling zijn aangewe
zen. De overeenkomst heeft tot doel
een nieuwe regeling te treffen, welke
in overeenstemming is met het pro
gram voor Europees Herstel.
Uit gewoonlijk betrouwbare bron
wordt vernomen, dat het compromis,
dat onlangs door Hoffman te Londen
en Parijs werd bereikt en waarom
trent niets bekend werd gemaakt, be-
tekent, dat in West-Duitsland voorlo
pig geen ontmanteling zal beginnen in
i 115 fabrieken, die bestemd waren voor
de herstelbetaling maar die nog in tar*
j zijn.
Een woordvoerder van het Franse
ministerie van Buitenlandse Zaken
verklaarde, dat Frankrijk zich niet
heeft verbonden om, ten aanzien van
haar fabrieken voor de herstelbetalin
gen. van ontmanteling af te zien.
Zowel de advocaat-fis^
raadsman toonden zich zeer
waardigd over de behandelin? Vet0Bt.
de 65-jarige B. M. B., die gists-J^
terecht stond voor het Haagse
dere Hof, tijdens zyn detenti» hart*08'
dergaan. B„ gedurende de be? °8"
kapitein van -de politie en hoofd*^
de intendance en gebouwendienst V9a
de Haagse politie, was na zijn arr
tie in 1945 onder toezicht van
schappen van de Binnenlandse sSS*
krachten op de Waalsdorpervlakj?*'"
werkgesteld bij het opgraven van r
ken. Toen hij op zekere dag niet miï"
voortkon, werd hij door zijn bewakÜ!
met de bajonet mishandeld. Zij 0
ten hem acht steken toe en wiè^lï"
hem van een duin, waar hij enige j?*8
later bedekt met vliegen door een
rechaussee in bewusteloze ms'
werd gevonden. Door deze vliegen j?"
met de opgegraven lijken in aanraki
geweest waren kreeg hij lijkvere*?
ging: Zes maanden lag B. op sterr»
Thans is hij voor zijn leven invalt
door een gedeeltelijke verlamming
B. werd er van beschuldigd een ov»
val van illegalen op het hoofdbur»,'
van de Haagse politie aan de S. k
hebben doorgegeven. Hierdoor weri»
twee illegalen gearresteerd. De adv«
caat-fiscaal eiste 7 jaar gevangenintr^"
allieerden zelf ook slechts aardappel
poeder krijgen. „Krijgt u ook rozynen
als troostprijs?" informeert hij met
en fijne lach, die nèt niet hateiyk is.
En ik weet, -dat hij doelt op de extra
uitdelingen.
In het algemeen zijn de rantsoenen
hetzelfde gebleven. Maar verse groen
te is nog schaarser dan ze al was vóór
de blokkade en melk is er helemaal
niet meer. Het kwam allemaal uit de
Russische zóne en dat is nu afgelopen.
„Maar we leven nog," zegt de kapper
als hij dë deur voor me opendoet. „Hoe
lang nogdkt is een andere kwes
tie". „Nou, nou," troost ik hem, „zulk
een vaart zal het wel niet lopen." De
kapper is pessimistischer. „Ik weet
niet hoe ze het van de winter moeten
volhouden, meneer. De mensen zijn
bang. Hongerlijden is één ding, maar
èn honger èn kou is een tweede
Als de geallieerden maar blijven. Dan
komen we er wel doorheen. Dan heb-
De twee verdwij
nen naar achteren,
terwijl de kapper
mij afschuiert.
„Het is vreemd",
zegt hij, terug
grijpend naar mijn
eigen opmerking,
„te bedenken, dat
het kind nog nooit
De luchtbrug
(Operatie Vittles)
behoedt de Ber
lijnse bevolking
voor verhongeren
of koude lijden en
is er het bewijs
van, dat de Ame
rikanen tn Berlijn
zullen blijven, zo
als in Potsdam
werd overeengeko
men. ve foto
toont een volgela
den C 54, vliegend
over een puinhoop
bij het naderen
van Tempelhof. In
woners van Ber
lijn slaan het toe
stel gade, als het
zich gereed maakt
voor de landing.
het haast niet geloven. Maar het is
waar.
HET WORDT DIKWIJLS gezegd,
dat wij de Russische mentaliteit nooit
zullen begrijpen. My vergaat het soms
net zo met de Amerikaanse. ZakeUjk
zijn is er éèn, maar er zijn zaken en zaken
Voor wie de Amerikanen van nabij,
heeft meegemaakt is deze zakelijkheid
niets nieuws. Het is niet overdreven
te zeggen, dat een Amerikaan niets
doet of hij moet er voor betaald wor
den. Er liggen nog duizenden tonnen
post, bestemd voor West-Duitsland, op
vervoer te wachten. Wat is eenvoudi
ger dan ze met de lege terugkerende
vliegtuigen van de Airlift mede te stu
ren De Engelsen doen het regelmatig.
Maar de Amerikanen niet. Die moe
ten eerst weten wat er per kilogram
betaald wordt. i
Niettegenstaande de grote nood, het
Professor P. M. S Blackett, één van
Engeland's vooraanstaande atoomge
leerden, heeft in een rede voor de
„Cosmos Society" van de universiteit
te Oxford betreurd, dat „in de V. S.
een mythe ontstaan is tengevolge van
het laten vallen van twee atoombom
men op Japan". Volgens professor
Blackett geloven de Amerikanen het
„ware verhaal" niet, dat het atoombom
bardement van Hirosjima en Nagasaki
„een succesvolle diplomatieke manoeu
vre" is geweest om te bewerkstelligen,
dat de Japanners zich aan de Ameri
kanen zouden overgeven, voordat de
Sovjet-Russen hun aanvallen op Ja
pan zouden richten. Ten gevolge van
dit scepticismo, aldus spreker, geloven
de Amerikanen, dat de atoombom „in
alle omstandigheden" gebruikt kan
worden". „De mensen vergeten, dat de
vorige oorlog te land gewonnen werd.
al speelde de luchtmacht er een grote
rol in". Professor Blackett acht het
„hoogst waarschijnlijk", dat een vol
gende oorlog ondanks atoombommen
voornamelijk een oorlog te land zou
zijn. Als voorbeeld van „atoommytho
logie" noemde professor Blackett de
bewering van Henry Stimson, voorma
lig Amerikaans minister van oorlog,
dat een klein land met atoombommen
een groot land zonder atoombommen
kan verslaan, en de logische gevolg
trekking, dat een groot land met
atoombommen een ander groot land,
dat deze niet heeft, kan verslaan.
Wegenwacht blijft langer
op de weg
Met ingang van 1 November a.s. zul
len de A.N.W.B.-Wegenwachten op alle
door hen gepatrouilleerde routen langer
op de weg ^lijven. Tot dusverre begon
hun dienst om 8 uur 's morgens
endigde te 17 uur.
Daar op dit tijdstip het verkeer ge
woonlijk nog zeer intensief is, zullen
zij in dë toekomst tot 18 uur dienst
gaan doen. Aangenomen mag worden,
dat het gemotoriseerde verkeer met deze
wijziging zeker zeer gebaat zal zijn.
Deze maatregel houdt echter in dat
Je- Wegenwacht voortaan des morgens
eerst te 8.30 uur op de weg komt.
Onmenselijke haat tussen
echtelieden
Vervuld van haat jegens haar vroe
gere echtgenoot stond gistermorgen
voor het Bijzonder Gerechtshof te Mid
delburg terecht de 48-jarige Maartje
Prins uit Koudekerke, wie ten laste
was gelegd, dat zij haar ondergedoken
man. met wie zij op het laatst slecht
overweg kon. omdat hij een verhou
ding had met een andere vrouw en
zoals zij zeide. haar geld had opge
maakt, bij de Duitsers had aangege
ven.
De proeureur-fiscaal constateerde 'n
bijna onmenselijke haat tussen beide
personen. Hij eiste een gevangenisstraf
van elf jaar met aftrek. Toen verdach
te werd weggeleid, rende zij plotseling
de gerechtszaal weer in en wierp zich
op haar ex-echtgenoot, die als getuige
de zitting bijwoonde. Zij was echter
spoedig overmeesterd.
De Byzondere Raad van Cassatie
te 's Gravenhage heeft gisteren
derom een groot aantal zaken beharj
deld tegen landverraders en beulen
Het beroep van M. Jansen, die <fe
twee gebroeders S. had vermoord en
zijn arrestanten op ergerlijke wiizc
mishandelde, werd verworpen. Hii
was te Arhnem ter dood veroordeeld
De proc.-fiscaal concludeerde tevens
tot verwerping van het beroep tegen
het doodvonnis, dat de SS-er Roters
uit Deventer tegen zich had horen
uitspreken. Hij arresteerde Joden er.
beroofde verschillende personen van
het leven. Vier en twintig getuigen
charge beschuldigden de mare
chaussee C. H. Heil uit Utrecht van
arrestaties en mishandelingen. Hoe
wel de verdachte alles ontkende, acht
te de procureur-fiscaal by het Bijz,
Gerechtshof te Arnhem zijn beestach
tige houding voldoende bewezen. De
eis luidde: de doodstraf.
BEHANDELING DER BEGROTING
IN DE TWEEDE KAMER.
De voorzitter der Tweede Kamer
heeft de aandacht der leden erop ge
vestigd, dat hij voornemens is, zo
enigszins mogelijk, de Kamer bijeen te
roepen tegen Dinsdag 9 November ter
behandeling van hoofdstuk 1 der
Rijksbegroting voor 1949.
Proces tegen Duitse officieren
Een Amerikaans tribunaal voor oor
logsmisdaden te Neurenberg heeft 13
voormalige officieren van de Duitse
gewapende macht vrijgesproken van
beschuldigingen van samenzwering en
het voeren van een agressie-oorlog.
Men verwacht, dat Donderdagmid
dag het vonnis zal worden uitgespro
ken tegen de 12 generaalsx en veld
maarschalken en een admiraal. Hieron
der bevindt zich generaal-veldmaar-
schalk Hugo Sperrle, in 1936/'37 bevel
hebber van het Condor"-legioen in
Spanje en van de luchtvloot, die in
1940 Londen bombardeerde, alsmede
generaal-veldmaarschalk Georg von
Kuechler, bevelhebber van het 18de
Duitse leger bij de invasies in de lage
landen en de Sovjet-Unie.
Reuter meldt nader, dat veldmaar
schalk Sperrle op alle punten is vrij
gesproken. Het tribunaal gelastte hem
onmiddellijk in vrijheid te stellen.
DE ONTPLOFFING TE ERMELO.
De toestand van de drie officieren
die gewond werden bij de ontploffing
van een granaatkop te Ermelo, is naar
omstandigheden gunstig. Van twee
hunner is de toestand minder ernstig,
dar. hij zich aanvankelijk liet aanzien.
Bij de derde, die ernstig aan beide
benen werd gewond, is levensgevaar
voorlopig geweken.
ROMAN
.VAN MARIA SAWERSKY.
„Kom, kom, daar behoef je toch niet
om te huilen, liefste", fluisterde hij,
zich over haar heen buigend. „Ik hor
immers van je; alleen moet je niet al
tijd zo uit de hoogte doen en een beet
je lief en goed zijn. Je bent tamelijk
onaardig tegen me geweest, meisje, en
ik heb 't toch altijd werkelijk goed
met je gemeend".
Irene vermocht haar tranen nu niet
meer te bedwingen: ze was geheel uit
haar evenwicht. De verschrikkelijke
tocht door de duisternis, de voortdu
rende regen, de koude, de eenzaamheid
en haar eigen hulpeloosheid hadden
haar volkomen murw gemaakt.
„Ik wil naar huis. naar mama", jam
merde ze. met iets zeldzaam kinder
lijks in haar stem.
„Nee, lieve kind, je wilt naar mij.
Je beste mama kan je niet helpen.
Wat jij nodig hebt, is een man, die je
lief heeft, maar die zich niet alles van
je laat welgevallen. Is 't niet zo?"
„Ja.... jajasnikte de to
taal verslagen Irene.
Waarop Kareltje haar in zijn armen
sloot, haar tranen weg kuste en haar
over het blonde haar streelde, dat door
de regen veel van zijn vroegere glans
had verloren.
„Nu ben je mijn aanstaande vrouw,
liefste, vergeet dat niet! En als je nu
veer eens koppig mocht worden, dan
zal ik je altijd aan deze hut herinne
ren en je commanderen het vuur aan
te maken, begrepen?"
Toén moest Irene lachen. Ze legde
haar armen om Kareltje's hals en
fluisterde: „Je bent een slimme vogel...
Hoor, wat is dat? Een auto!"
Het geluid van een motor drong ge
dempt tot in de hut door. Schuch
schrok, maar hij wist zich te beheersen.
„O. dat is een vliegtuig, dat je
hoort", zei hii. „We zitten hier onder
een van de grote luchtvaartlijnen. He
laas kan een vliegtuig ons niet van
dienst zijn".
„Maar we moeten hier toch van
daan, Karei", drong Irene aan. „Het is
toch onmogelijk om de nacht hier door
te brengen. Dat moet je toch toege
ven Ik ben zo vreselijk bang
Haar blauwe ogen keken hem zo
smekend aan, dat het Kareltje warm
om het hart werd.
„Ja, ja, schat. Ik wil je goede naam
niet in opspraak brengen. En boven
dien heb ik zelf haast om je mama
officieel om je hand te vragen. Nou,
dan zal ik maar eens gaan om de gro
te weg te zoeken. Hopenlijk heb ik nu
v.'at meer geluk
„Ach ja, Karei, ik hoop 't ook".
„De man moet er nu eenmaal altijd
op uit, door weer en wind", klaagde
Schuch pathetisch. „Maar denk er om,
dat je intussen het vuur niet laat uit
gaan, vrouw van m'n hart! En hang je
spullen bij de haard, zodat ze inmid
dels kunnen drogen. Tot straks!"
De dappere Karei sloeg, na een laat
ste kushand, de deur van de hut ach?
ter zich dicht. Hij behoefde echter niet
lang te lopen, want hij wist precies,
waar hij zich bevond. Binnen een paar
minuten had hij de grote verkeersweg
bereikt. Daar ging hij op een kilome
terpaaltje zitten en wierp een blik op
de fosforiserende wijzerplaat "van zijn
polshorloge.
„Over een half uur moet de kerel
voorbij komen" zei hij tot zichzelf,
„wanneer hij tenminste op tijd is en
zich precies aan onze afspraak houdt.
Lieve help. wat moet een mens toch
voor een comedie opvoeren, wanneer
hij verliefd is en de vrouw van zijn
keuze tot elke prijs wil veroveren.
Maar nu is 't dan toch gelukt en die
verstandige, oude Sabine heeft het
met haar recept toch bij het rechte
eind gehad. Ik heb Irene'tje getémd
ils een cowboy een wilde mustang!"
Intussen ve^orgde Irene gehoorzaam
het vuur. hing haar kleren vlak bij de
warme gloed te drogen en dacht aan
die arme Karei, die er voor haar in
weer en wind op uit was gegaan om
een mogelijkheid te vinden naar het
hotel te kunnen terugkeren.
Waarom bleef hij nu zolang weg?
Was hij in het donkere bos ver
dwaald? Zou hem iets zijn overkomen?
M'n hemel, ze moest er niet aan den
ken! Dat zou eenvoudig verschrikke
lijk zijn. Ste! je voor, dat ze alleen de
gehele nacht in die verlaten hut zou
moeten doorbrengen. En.en over
Kareltje maakte ze zich oók ernstig on
gerust.
Het was voor het eerst in haar leven,
dat Irene Larsen zich over iemand be
zorgd maakte. Dat was een gehee!
r.ieuw gevoel voor haar. Het deed haar
hart ineenkrimpen en drong haar de
tranen in de ogen. Ze vloog naar de
deur, rukte deze open en staarde ont
zet in de diepe duisternis.
„Karei! Karei! Karei!" klonk haar
angstige stem door de nacht.
Kareltje zat op zijn kilometerpaal en
hoorde de angstkreet. Opnieuw wierp
hii, een blik op zijn horloge. Het be
gon nu toch tijd te worden
In de verte werden de koplampen
7'chbaar van een auto. die snel nader
bij kwam. Schuch stond op. zwaaide
met een zaklantaarn en de was
stopte.
„Daar ben ik, meneer Schuch, pre
cies op de minuut...."
(Wordt vervolgd)
EERSTE AFDALING VAN PICCAÜD
Professor Piccard heeft samen met
Monod Dinsdag een eerste proefduik
in ondiep water verricht. De operatie
is met succes verlopen.
^4ST U VtlllG /Af
35ct.per pok
voor hedenavond
HILVERSUM I, 301 m Nieuwsbert**
om 6, 8 en 11 uur - AVRO: 6,15 SP"
praatje 6,30 Voor de Strijdkrach
00 De ring van Rico 7,10 Avl'0 6
chool 7 45 De ReEerings-Voorlich J
school
dienst
- 7,45 De Regerings-VoornuD-^
antwoordt 8,05 Wereldsp
8,15 Kamer-orkest 9,00 Het
water 10,15 Ray Ventura en or*w
10 45 Pijlers van Neêrlands wei
11,15 Gramofoonmuziek
HILVERSUM n, 415 m Nieuwstent;
om 7, 8 en 11 uur NCRV: 6,00
kwartet 6,15 Land- en tuinbouw -
The Masqueraders 6,45 Probie™
pientere piekeraars 7,1a Leg
Heils-kwartier 7,45 Nederlandse
nisten spelen 8,05 Program"1,*'^0.
- 8,15 Studio-steravond 9,3U *#lJ pi
competitie
v
10,00 Liederen
luj/ctmc "'vu n»uzw*
art der Volken - 10,35 Gramofoonrw
10,45 Avondoverdenking u,"
foonplajen
VOOR VRIJDAG
HILVERSUM I, 301 m NieüV.sb
om 7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur - VAfJawsif
Opera-programma 10,20 New ilveSter
orkest AVRO: 12,45 Victor
'gr pi) 3,20 Platen-cabaret -VQor
C.13 De Vara feliciteert - 6,3»
Strijdkrachten 7.00 Denk:
- 7,15 Piano-duo VPRO: ''.3® aCbt
en zijn gewesten 7,50 Tien voo f
8,05 Programma van Franse wer jl«r
Midden in de wereld VARA- jtl
vraagten wij draaien— 9,30 Ko
ijdelheid 10,00 Buitenlands yygC
zicht - 10,15 Swing and swee„dWj -
10,40 „Vandaag- - 10.45 Avond»™
VARA: 11,15 Omroep-Kamerork -
HILVERSUM II. 415 m W
om 7, 8. 1, 7, 8 en 11 uur wu„-
Victor Young en orkest 'Bose fl—
Houdt fit 2,40 Van David.,r naaf
Franz Liszt - 6,00 Orkest z°dd'rade ft.
6,30 Franse lyriek 'i1®,??.., 1»#<
de zonnestralen 7,30 Uit
hertog Jan 8.05 De ëe™°,nenostenrii*i
Oostenrijks volkslied - 8.h> ma -Z.
de wereld - 0.05 Weens progran C*
Toespraak 9,25 Symphome eu(d
turele voordracht 10.45 A
11,15 weens Schrammeln-orkesi
Muziek
