Profeten der atoomkracht
M sirjtslt
Opnieuw zwendel in goudstaven
NOODLOT
Jaar
Een eeuw geleden sprak men reeds over grote
krachten en stralingen
En
weer is inwoner van
Ede slachtoffer
Nieuwe avonturen van Pim, Pam en Pom
Jonge boeren gevraagd
in Nieuw-Zeeland
Onze Schaakrubriek
M" "XE T MENSHEID het wonderlik gesteld. De twintigste
a nden iiren Vndt VSn u™ vervBllIn*' dese vervulling der dikwijls
duizenden jaren oude wensen heeft zich wel In ieder afzonderlek geval langs
geheel andere wegen voltrokken, dan men zich voorstelde Wie lud er hondeS
tijdperk der exacte wetenschap deze droom definitief'te moeten omgeven Wen
was nu wel overtuigd de kunst van het goudmaken nimmer te zullen ontdekken
er bestaat zo meende men reen Qtp»n *1*» um. "«"•««en»
wetenschappelijk uitgedrukt: geen transmutatie der atomen'0 "Gr<M>t"eUxer"' of'
ALLEEN DE DWAZEN en de profe
ten der wetenschap hadden de hoop
nog niet opgegeven. Tot hen behoorde
ook de timmerman JOHN WORELL
KEELY. die in 1837 in Amerika werd
geboren en die uitvinder werd van de
geheimzinnige ..trillingsmachine". In
de jaren 1870 tot 1890 werden de we
tenschapsmensenin Amerika en in
Europa steeds weer opgeschrikt door
verslagen over deze raadselachtige ma
chine, die, zoals vagelijk werd om
schreven, berustte op „intermolecu-
laire trillingen in de aether".
Niet slechts in kringen van technici
en academici, maar eigenlijk veel meer
in de vergaderingen van mystici werd
over Keely en zijn geweldige uitvin
ding gesproken. Zijn grootste propa
gandiste was de Russische theosofe Ma
dame Blavatsky, die overal vergaderin
gen bijeenriep, en daar verhaalde van
de wonderlijke uitvinding van John
Worell Keely en de geheimzinnige
stralingen, die van zijn machine uit
gingen.
Zij vertelde geestdriftig aan de
ademloos luisterende toehoorders, dat
de stralingsmachine van Keely een
nieuwe tijd inluidde. „De oorlog zal
van deze wereld verdwijnen", riep ze
uit onder daverende bijvalsbetuigingen
harer aanhangers, „want als Keely zijn
machine voltooid heeft, dan kan hij
daarmee in een seconde een geheel le
ger tot atomen vernietigen!"
Wie denkt er bij deze woorden niet
aan de atoombommen van heden, waar
van we weten, dat ze een dergelijke
kracht hebben, maar waarvan wij ten
slotte toch hopen, dat ze de oorlog on
mogelijk maken,
Keely stierf in 1898, zonder zijn ge
heim (was het wel een geheim?) te
hebben prijsgegeven.
Lytton, de fantast.
De Engelse schrijver BUWLER LYT
TON behoorde niet alleen tot de groot
ste snobs en dandies#van zijn tijd, hij
werd ook vaak voor fantast uitgekre
ten. Doch wat moet men zeggen, wan
neer men heden zijn vergeten boek
,Het komende Ras", een toekomst
droom, opslaat en daarin leest van een
\olk, waaraan het gelukt is, wonder
lijke stralen, de „Vril-kracht" te ont
dekken?
Daarin heet het: „Ja, de oorlog
hield op tussen ontdekkers der Vril-
kracht. Een staf, geladen met deze
kracht en gericht door een tienjarige
jongen, kort de sterkste vesting in
een seconde tijds vernietigen. Over
macht in aantal en in militaire ge
oefendheid hadden alle waarde ver
loren. Wanneer twee legers, die met
Vril-kracht uitgerust waren, elkaar
zouden ontmoeten, dan had dit de
volledige ondergang van beide legers
ten gevolge. De oorlog was ad absur-
dum gevoerd, en daarom bestond er
tussen de volkeren geen geweld meer.
Het geweld had zichzelf gedood!"
Tegenwoordig kent men van Buwler
Lytton nog slechts enkele van zijn ro
mans, waaronder: „De laatste dagen
van Pompei". Het boek: „Het komende
Ras", waarin de Vril-stralen voorspeld
wordep, leest niemand meer. Het staat
nog, stoffig en wel, in enkele biblio
theken. Men moest het eens te voor
schijn halen en lezen.
Eén der eerste geleerden, die de
atoomsplitsing toch voor mogelijk hield
was de Engelse natuurkundige SIR
WILLIAM CROOKES. Doch hij ver
legde de verandering der atomen
naar andere, ver verwijderde werelden,
naar de hoogovens der zonnen, en de
vaste sterren.
Swedenborg, de mysticus.
ANDERHALVE EEUW vóór Crookes
leefde in Stockholm EMANUEL
SWEDENBORG. Als men tegenwoordig
die naam hoort, dan herinnert men
zich hoogstens, dat hij een dweper, of
Bende stak rubberfabriek
in brand
De rubberfabriek Soekapoera van de
N.V. Cultuurmaatschappij Goenoeng te
Singaparna in het Tasikmalajase is op
1 November grotendeels door brand
vernield. De vertegenwoordiger der
onderneming te Batavia deelde aan
Aneta mede, dat de brandstichting in
twee gedeelten plaats vond. Een be
wapende en geüniformeerde bende
van 100 man stak in de ochtend van
1 November enkele gebouwen in
brand, waarna zij in de middag terug
keerde en meer gebouwen in vlammen
zette. Het rookhuis en de fabriek wa
ren nadat zij tijdens de politionele
actie practisch met de grond waren
gelijk gemaakt pas nieuw opge
trokken. Thans zijn zij door de brand
vernield.
BESTUURSLEDEN VAN C.P.N.
VRIJGESPROKEN
Het Gerechtshof te Amsterdam be
vestigde gistermorgen het vonnis van
de rechtbank in de zaak tegen de
negen bestuursleden van de C.P.N.
„De Waarheid". Dit vonnis luidde:
vrijspraak.
Zij zouden zich schuldig hebben ge
maakt aan belediging van de regering
in een artikel in het* dagblad „De
Waarheid".
De advocaat-generaal had tijdens de
behandeling van deze zaak, veertien
dagen geleden, 1 week gevangenis
straf geëist. Geen der beschuldigden
was gisteren verschenen.
MADAME BLAVATSKY
.theosofe en propagandiste..
AMNESTIE IN BERLIJN.
Generaal-majoor Alexander Kotikof,
de Sowjet-Russische commandant te
Berlijn, heeft bij gelegenheid van de
31ste verjaardag van de Octoberrevo-
lutie een amnestie afgekondigd voor
al degenen, die te Berlijn gevangenis
straffen van minder dan een jaar uit
zitten. De amnestie is niet van toe
passing op veroördeelden wegens oor
logsmisdaden, zwarte handel en spe
culatie. en zal alleen in de Sowjet-
sector van kracht zijn.
EDWARD BULWER
.schrijver en fantast....
zelfs een soort heksenmeester geweest
is. Weinigen zullen weten, dat Sweden
borg naast zijn mystieke en visionnai-
re boeken ook zuiver wetenschappelijke
geschriften publiceerde, waaronder de
„Principa rerum naturalia". Daarin ont
wikkelt hij een bijna modern aandoen
de atoom-theorie. Hij schreef o.a.:
,J3e natuur is zichzelf zo gelijk, dat
ze in haar grootste principe niet anders
opgebouwd kan zijn aan in haar
kleinste. Zoals ze het heelal in zijn
totaliteit om één middelpunt laat
wentelen, zo doet ze hetzelfde in het
kleinste*volume. De kleinste delen be
vatten dan ook substanties, die een
dergelijks werkingskracht en een der
gelijke kringbeweging vertonen als de
machtigste zon!"
Zonder het te weten bewandelen dus
de moderne ontdekkers van het radium
en daarmee van de atoomkracht de
voetsporen van Swedenborg. Het
atoom, tot dusverre de ondeelbare oor
sprong van alle materie, is nu de nieu
we wereld van het microkosmos, de
wereld der electronen en der neutro
nen, waarvan er vele millioenen in 'n
atoom gaan.
Duval, de onderzoeker.
„Mijn machine zal 100.000 mensen
doden. Ze zal olifanten wegvagen, als
of het ratten zijn", aldus riep de Fran
se „krachtonderSoeker" (zoals hij zich
zelf noemde) DUVAL D'EPRéMESNIL
uit, toen hij in de zaal der Société de
1'Harmonie in 1854 zijn machine aan
genodigden demonstreerde. Toen ont
stond er een verschrikkelijke opwin
ding onder de vergaderden, en nooit is
vastgesteld of het angst was, hynose, of
de uitwerking der machine.
„De mensheid", aldus zette d'Epré-
mesnil zijn betoog voort, „heeft een
nieuwe kracht van node om te gene
zen en om tot inzicht te komen. Een
kracht, die hen in een 'seconde kan ver
nietigen, maar tevens een kracht, die
hen oppermacht over de natuur geeft
Verderf en ondergang maar ook eeuwig
geluk en welvaart liggen in deze ko
mende kracht besloten, waarvan mijn
machine een eerste begin is".
Waren het dwazen, die de atoom
kracht voorspelden, of waren het pro
feten?
jyjEN ZAL ZICH de goudstaverzwen
del, die in Juni van dit jaar aan
bet licht kwam, nog wel herinneren en
ook, hoe een fabrikant uit Ede er voor
60.000 ingelopen was. Het doet daar
om vreemd aan, dat enkele weken na
dat de berichten in de couranten zijn
verschenen een inwoner uit dezelfde
plaats óók weer tegen de lamp loopt en
een staaf „goud" koopt voor 4500. De
wereld wil bedrogen zijn....
Tegen het einde van Juni verscheen
op het Noordplein te Rotterdam een
27-jarige „eierverzamelaar" uit Ede, die
op zoek was naar een staafje goud. Hij
werd in contact gebracht met enkele
mannen, die hem er wel aan helpen
konden, zoals ze zeiden, maar voordat
hij de staaf mocht zien eisten ze 500
handgeld. Zoveel contanten had de Ede-
naar niet bij zich, maar enkele weken
later, toen hij weer het Rotterdamse
Noordplein bezocht, liet hij zich over
halen naar een café op de örooswijkse-
weg te gaan. Daar zat warempel de
verkoper-in-spé al met ongeduld te
wachten. In een rustig hoekje haalde
de man met grote omzichtigheid een
cartonnen doos onder zijn jas vandaan.
Toen deze geopend was, lag daar in
watten en vloeipapier de staaf, 24 ka
raats! En géén zwendel, zoals verzekerd
werd. Uit allerlei gouden voorwerpen
was ze bij elkaar gesmolten. Als de
Edenaar 4500 kon fourneren, kon hij
de staaf zo menemen.
Onmiddellijk bestelde de man een
taxi, reed naar zijn woonplaats, liet
voor de gezelligheid één van de
bemiddelaars nog meerijden, en leende
in Ede links en rechts het geld bij
elkaar.
Daarop ging de rit in razend tempo
retour naar Rotterdam. En in een don
kere gang van een woning naar na
der bleek in de Isaac Hubertstraat
verwisselde de staaf van eigenaar.
Twee schatten.
Thuis had hij nu twee schatten bij
elkaar, de staaf en zijn meisje. „Hiermee
kunnen we prachtzaken doen", zei hij
tot de laatste. Maar de volgende mor
gen kwam reeds de wrede ontgooche
ling. Toen hij met behulp van een beitel
er enige stukjes, die als monster moes
ten dienen, wilde afslaan, spleet de staaf
al bij de eerste klap in tweeën. De
staaf in al haar naaktheid bestond uit
een ijzeren contra-gewicht uit een
raamstijl, met een loden omhulsel, dat in
een goudbad gedompeld was. Van
schrik wist de Edenaar niet beter te
doen dan het „goud" te begraven in
zijn tuin.
Maar na verloop van enkele weken
klopten de mensen, van wie hij geld
geleend had, aan zijn deur en toen hij
niet betalen kon, werd de politie erin
gemengd. Die kreeg bij stukjes en
beetjes het Verhaal van de goudhandel
los. De Rotterdamse recherche werd in
geschakeld en die wist de twee bemid
delaars spoedig te identificeren. Het
waren de 33-jarige losse werkman C. B.
EX-BURGEMEESTER OP ZITTING
GEARRESTEERD
Mr. Th. Keune, advocaat-fiscaal bij
het Bijzonder Gerechtshof te Amster
dam, eiste Maandag 6 jaar gevangenis
straf, ontzetting uit alle openbare
rechten voor de tijd van het leven en
onmiddellijke inhechtenisneming te
gen de 45-jarige ex-burgemeester van
Naarden, M. J. G. J. van Leeuwen. De
verdachte was nimmer geïnterneerd.
Hij werd op de zitting in arrest gesteld.
773
5. Pim vindt zichzelf er gewichtig
sinds hij lezen heeft geleerd en zit met
een eigenwijs gezicht over een groot
dik boek gebogen. „Zo, willen jullie
zo graag weten ,wat ik hier lees",
vraagt hij. Nu, dat wil ik jullie wel
zeggen, ofschoon ik er natuurlijk niet
zeker van ben of je het ook zult be
grijpen".
6. „De titel van dit boek is: „Elke
dag een goede daad"! En.... het gaat
over padvinders." „Padvinders? Wat
zijn dat nu weer voor dingen?" vra
gen Pom en Pam nieuwsgierig. „Een
padvinder is iemand met een grote
hoed op, die elke dag een goede daad
verricht. Verder gaat hij spoorzoeken,
kamperen en allerlei andere leuke
dingen doen". „Oh, dan wil ik óók een
padvinder zijn", roept Pom. „En ik
ook!" zegt Pam.
en de 34-jarige klokkenmaker M. B.
Maar wie was nu de man, die het geld
geïncasseerd had? Na veel speuren
kwam men er achter, dat dit de 21-
jarige metselaar A. J. K. moest zijn.
Maar de man had een tip gekregen en
hield zich schuiL Totdat hij distribu
tiebescheiden moest halen, zich naar
buiten waagde en juist een hoofdagent
van politie, die voor hetzelfde doel uit
was, in de armen liep.
De drie verdachten worden nu voor
de officier van justitie geleid. K. be
gint voorlopig een oude schuld van
15 maanden gevangenisstraf op te knap
pen en in die tijd zal men wel verder
zien.
Uit niets is gebleken, dat deze goud-
stavenzwendel iets met de vorige te
maken heeft. Mitsdien zijn de heren
daardoor op een idee gebracht
PRINS BOUDEWIJN NIET IN
SENAAT
Pierre Vermeylen, de Belgische mi
nister van Binnenlandse Zaken, heeft
bekend gemaakt, dat Prins Boudewijn.
de wettige troonopvolger van koning
Leopold, de uitnodiging van de rege
ring, zitting te nemen in de senaat,
van de hand gewezen.
De herdenking der doden van twee
wereldoorlogen zal dit jaar op
Zaterdag 13 November geschieden.
Het Nederlands Oorlogsgraven-
comité heeft ter gelegenheid van
poppyday een affiche uitgegeven,
waarin de oude belofte van de
eerste wereldoorlog wordt uitge
beeld: „Als in Vlaanderen de klap
rozen bloeien, zullen wij hen
gedenken".
De Centrale Stichting Landbouw
Emigratie deelt ons het volgende
mede:
„De emigratie naar Canada staat bij
na stil tot er a.s. voorjaar weer emi
grantenschepen varen. 11 December
echter maakt de „Volendam" voor één
maal een reis naar Australië. Met de
Volendam kunnen ook reizen zij, die
een visum voor Nieuw-Zeeland hebben
en reeds lang op scheepsgelegenheid
wachten. Nieuw-Zeeland heeft zich
bereid verklaard ook 100 flinke jonge
Nederlandse landbouwers, die met de
„Volendam" willen vertrekken, een
visum te geven. Zij zullen hoofdzake
lijk op melkbedrijven worden ge
plaatst in overleg met het Nederlands
gezantschap in Nieuw-Zeeland. Het
loon is PBL 5.6.6 per week, dat is pl.m.
f 58. Bovendien krijgt men kost en in
woning, of in de zeldzame gevallen
waarin men hier zelf voor moet zor
gen, nog een vergoeding van P.St. 1.5.0
of ongeveer f 13.40 per week.
Alleen jonge landbouwers tot de
leeftijd van ten hoogste 32 jaar komen
in aanmerking, dat is een eis van de
Nieuw-Zeelandse regering. Bovendien
genieten ongehuwden de voorkeur. Er
mag wel een aantal jonge echtparen
bij zijn, maar uitsluitend zonder kin
deren.
Aanmelding moet geschieden bij de
Centrale Stichting Landbouw Emigra
tie te Den Haag, of bij de hierin
samenwerkende centrale organisaties.
Iedere gegadigde "dient een rapport te
hebben van het Gewestelijk Arbeids
bureau omtrent vakbekwaamheid enz.
Om tijd te winnen kan men daar met
een al zelf naar toe gaan.
Naar de Australische minister van
immigratie Calwell meedeelde, zal ook
een aantal oud-strijders en „displaced
persons" de reis met de „Volendam"
meemaken.
COLLECTIEVE BOERDERIJEN
IN ROEMENIE.
De Roemeense minister van Bin
nenlandse Zaken, Georgescu, heeft bij
gelegenheid van de viering van de
31ste verjaardag van de Octoberrevo-
lutie medegedeeld, dat in Roemenië
binnenkort het systeem van de col
lectieve boerderijen zal worden in
gevoerd.
EXECUTIES IN GRIEKENLAND
Griekenland heeft in antwoord op
een Amerikaans verzoek medegedeeld,
dat 1951 personen in de periode tussen
de bevrijding in 1945 en 30 September
van dit jaar zijn geëxecuteerd. Van dit
aantal worden 233 aangeduid als ge
wone misdadigers. De andere zijn poli
tieke misdadigers.
Het kampioenschap van Engeland is
dit jaar gewonnen door Broadbent met
8'/« punt uit 11. De oud-kampioen Go-
lombek volgde met Milner-Barry, Tho
mas en B. H. Wood ieder 7 punten.
Dat in deze strijd van veelal weinig
uiteenlopende krachten ook de zenu
wen een rol speelden blijkt uit onder
staande partij, waarin de kampioen
speelde tegen Winter, die als no. 10
geplaatst werd. Beiden zagen een een
voudige matcombinatie over het hoofd
waarop de partij remise werd.
Nimzo-Indisch. Wit: Winter. Zwart:
Broadbent.
1. d2d4, Pg8f6; 2. c2c4. e7e6;
3. Pblc3, Lf8b4; 4. a2—a3, Lb4xc3;
5. b2xc3; c7c5.
Dit dient om c4c5 te voorkomen.
Het is geen pionoffer, want op dc5:
volgt Da5.
6. e2e3, Pb8—c6; 7. Lfl—d3. d7—d6;
8. Pgl—e2 e6e5; 9. d4—d5, Pc6—e7;
Een goede ontwikkeling ware hier
ook Pa5, gevolgd door b6 en La6 om
druk uit te oefenen op c4. Het bindt
de witte stukken en brengt de loper in
't spel.
10. Pe2g3. 0—0; 11. Ddl—c2. h7—h8;
12. 00, Pf6e8; om dan met f5 te ko
men, maar Wit is hier voor.
13. f2—f4, e5xf4; 14. Tflxf4, Pe8—f6;
15. Tf4xf6!?
Verrassend; geeft Koningsaanval,
toch lijkt het mij niet correct.
15. g7xf6; 16. e3—e4! Kg8—h8;
Op Kh7 volgt: 17. e5!—Pg6; 18. h4—
f5; 19. Lf5:Lf5:; 20. Pf5: met voordeel
voor Wit.
17. Lclxh6, Tf8g8; 18. Tal—fl, Pe7—
g6; 19. Pg3—h5, Pg6—e5; 20. Ld3—e2
Tg8g6; 21. Lh6—cl;
Hier lijkt ook Tf6: goed, gevolgd
door bijvoorbeeld Txf6; 22. Lg7+.
Maar indien Zwart Kh7 speelde 22.
Dd2Dg8 heeft Wit 'een mooiere com
binatie in 't hoofd.
21. Dd8g8; 22. Ph5—f4. Tg6—
g5; 23. Le2—dl, D g8—h7; 24. Pf4—e6ü
Volkomen correct. Opent lijnen voor
toren en loper. Op fe6: volgt: 25. Dg5:
fg5:; 26 Tf8-f—Kg7; 27. Df2-üg6;
28. Lh5!
24. Lc8xe6; 25. Lclxg5 f6xg5;
26. d5xe6, f7xe6; 27. Dc2—f2, Dh7—g7;
De Zwarte pionnenstelling is beter
dan de witte, maar de zwakke Zwarte
koningsstelling maakt ook zijn pion
nen zwak. De strijd gaat nu om het in
dringen in eikaars stellingen.
28. Df2—g3, Kh8g8; 29. Ldl—g4, Ta8
e8; 30. Dg3—h3. Pe5xg4; 31. Dh3xg4,
Dg7h6; 32. Tfl—f3, Te8—e7; 33. Dg4—
g3, e6e5?
Nu heeft Wit zijn zin; de stand is
voor zwart uiterst moeilijk geworden.
34. Tf3—f5, Te7g7; 35. Dg3—f2, g5—
g4; 36. Tf5—f8+ Kg8—h7; 37. Df2—f5-f-,
Dh6g6; 38 Df5—c8. Dg6xe4? 39. Tf8—
h8-f, Kh7g6; 40. De8—e8+??
Op De6-t- was mat in drie zetten ge
volgd. Jammer van dit mooie slot. Maar
ook Zwart had het niet gezien, immers
dan had hij niet 38. De4: gespeeld. Er
volgde nog: 40. Kg5; 41. Dh5-|Kf6;
42. Tf8-f—Ke6; 43. De8-|Te7; 44.
Dc8-|Td7 en wegens de dreiging van
Zwart Del-f kan Wit niets beginnen
op bijvoorbeeld h3 speelt Zwart Dg6.
Wit moet dus met eeuwig schaak ge
noegen nemen.
Als probleem een aardige tweezet
van Dr. von Gottschall ook voor par
tijspelers van belang.
'frPd '1 :8utssoido
door F. Coppersmith
„Wat zijn dat voor mensen?
„Emigranten!.... Geruineerden, avon
turiers, die in Amerika een nieuw be
staan willen opbouwen".
Gerard deed er enige ogenblikken
het zwijgen toe. Hij moest dit even
verwerken. Toen Vroeg hij. „Waar ko
men ze vandaan?"
Fijt scheen verbaasd over deze vr®-
gen. „O, die komen overal vandaan'
zei hij en hij vergat zowaar te zuchten.
„Maar dat weet Westerbaan precies
„Westerbaan?"
„Kent U die niet? Hij boekt deze
passages en werkt al bijna een jaar
lang voor ons. Hij is pas terug uit
Zuid-Duitsland, de Elzas en Zwitser
land". Weer zuchtte Fijt diep. „De
«Meermin" is een ware Arke Noachs.
't Is warempel geen pretje voor de
firma. We hebben niets dan last van
deze passagiers".
Gerard streek zich door het haar.
„Ik moet er weer vandoor, vraag aan
mijn oom.... of neen. eerst nog een
vraag aan U. U zei dat de kosten van
de uitreis er nog uitkomen. Hoe kan
dat eigenlijk met zulke geruïneerden?
Betalen zij voor de overtocht?"
„O, ons geld krijgen we wel", ant
woordde Fijt, „het duurt alleen een
tijdje!"
„Dat begrijp ik niet", zei Gerard.
Maar antwoord van de zuchtende pro
curatiehouder kreeg hij niet eens
meer. Fijt zat weer met zijn neus
in een dik boek en bromde iets onver
staanbaars. Gerard greep z'n hoed:
„Morge. m'neer Fijt", riep hij en wil
de het kantoor verlaten. Bij de deur
trof hij echter net zijn oom die juist
binnen kwam
XXX
Gerard was in Amsterdam geboren
en kende de stad als de zakken van
z'n oudste pak. Toch was hij in de
herberg „Eiland Texel", gelegen in de
morsige, naar traan stinkende Bantam-
merstraat, nog nooit van zijn leven ge
weest. Toenq hij buiten de deur open
duwde moest hij even wennen aan de
halve duisternis, die er heerste. Hij
zag een lange smalle en lage gang,
deed half op de tast enkele passen en
voelde een deur. Ook deze opende hij.
Nu zag hij een vertrek, waarin het
maar weinig lichter was dan in de
gang. Aan de muren hingen twee pe
troleumlampen, schaars de lange hou
ten tafels en dito banken verlichtend
Dicht op elkaar zaten hier mannen
vrouwen eri kinderen. Het was juist
etenstijd, want hij hoorde het geklet
ter van borden en het getik van vor
ken en messen. Het duurde enige tijd
vóór men hem bemerkte. Hij zag dat
verschillende der eters nieuwsgierig
naar hem keken. Meteen ook hoorde
hij voetstappen achter zich; de waard
trad op hem toe en vroeg op norse
toon: „Wie bent U en wat wilt U?"
Gerard draaide zich om: „Mijn naam
is Van Wael". antwoordde hij kortaf.
De naam oefende direct invloed uit.
„O, U komt zeker eens kijken hoe de
passagiers het hier hebben? Nou ze
zijn best tevreden!"
Gerard wees op de schalen met
uiterst kleine stukjes vlees en op de
kommen met een zo op het oog niet
thuis te brengen substantie. „Moet men
zich daarmede voeden?"
De waard haalde de schouders op.
„Dat is met m'neer Fijt afgesproken",
antwoordde hij.
In de gelagkamer viel een stilte. Men
had het korte gesprek gehoord en een
van de eters, een lange man, met grijs
haar en een mager gezicht stond op.
Dezelfde taal sprekend als het meisje,
dat Gerard de vorige dag ontmoet had.
•vroeg hij: .Bent U van de rederij? Dan
wil ik er graag even de aandacht op
vestigen, dat wij van dit eten niet vet
worden en met ons drieën in één bed
slapen, ondanks het feit, dat qns goed
verblijf en behoorlijk eten is beloofd.
We hebben al iemand van ons naar
het kantoor gezonden!"
Nu haalde de waard bakzeil. Als
m'neer Van Wael wil. zal ik nog wat
eten opdienen. Maar het komt op de
rekening. En misschien kan ik nog
voor een oaar- slaapplaatsen zorgen".
Gerard had geen lust hierop ver
der in te gaan. Hij kniktg. De be
nauwde lucht benam hem bijna de
adem. Juist op dit ogenblik werd de
deur opnieuw geopend; het meisje, dat
hij de vorige dag had ontmoet, kwam
binnen Toen zij Gerard herkende,
bloosde zij en stapte verlegen een paar
passen achteruit. Hij stak haar onmid
dellijk de hand toe „Ik heb een beet
je voor Uw landslieden gezorgd. Ik
denk wel wat ze het beter zullen krij
gen!"
„Erg aardig van U. Maarhoe
wist U dit?"
Hij scheen de vraag niet te horen.
„Hoe is het met het kind?" informeer
de hij.
„Veel beter, dank U! Gelukkig heeft
het niet de mazelen, maar de water
pokken. En de koorts is gezakt. Toen
ik terug kwam was de dokter er en
die stelde ons gerust. Stel U voor. dat
het kind eens werkelijk ernstig ziek
was geworden Dat zou dagen opont
houd gegeven hebben. Over acht da-
een vaart de „Meermin" al uit Weet
U soms of het een behoorlijk schip is?"
„Ik was er bij tegenwoordig, dat het
van stapel liep".
Vol verbazing keek zij hem aan.
„Ik heet Gerard van Wael", lichtte
hij haar lachend in. „Ik studeer wel
iswaar, maar het was toch mijn va
der, die het liet bouwen. Het behoort
nu aan mijn oom of liever...."
Zij bloosde nog erger en zei verle
gen: „Dat wist ik niet".
„Dat kon U ook niet weten. Maar
nu moet U mij eerst eens wat van U-
zelf vertellen. Uw naam weet ik al:
Claire Murner".
Hij zag de verbazing op haar gezicht,
een verbazing die nog groter werd
toen hij doorging en zei: „U komt uit
Zwitserland. Ik heb de heer Bianchi
namelijk gesproken. Een landsman van
U?"
„Neen, ik weet zeer weinig van hem.
In Keulen hebben wij hem ontmoet,
toen wij daar logeerden Wij hoorden,
dat hij ook met de „Meermin" naar
Amerika zou vertrekken Daarom rei
zen we samen Hij is een toneelspeler.
Maar waarom kijkt U me zo aan. Ik
moet nu weer weg
„Neen. dat kunt U me niet aandoen,
dat zou me heel erg spijten!"
(Wordt vervoigd)
