De Zwarte Schaduw
Tweede Kamer over Landbouwpolitiek
T
NOODLOT
Nieuwé Bonnen
TOMADO
ff
Een wandeling
gezondheid
door de tuin der
Hallo, Jongens en Meisjes
De Jeugdkoerier
AAR.
Drie moties van de zijde
der P. v. d. A.
Het probleem van de
geleide economie
DE WATERDEMON,
PAMPUS PIRAAT
TERRjA INCOGNITA
Sport voor Zondag
Te slim voor een
advocaat
Prijsraadsel
rO°P
D« Tweede Kamer heeft hedenmid
dag een aanvang gemaakt met de alge
mene beschouwingen over de begro
ting van landbouw, visserij en voed-
jelvooniening.
De heer Vondeling (Arb.) herinner
de aan het bericht volgens hetwelk in
België per 1 Januari het departement
van voelselvoorziening zal worden op
geheven, verklaarde een dergelijke stap
voor Nederland lichtzinnig te achten.
Hij betoogde, dat aan het agrarische
deel der bevolking een redelijk deel
van het inkomen verzekerd moet wor
den. Markt- en productieordening is
noodzakelijk.
Spreker diende een drietal moties
in. In de eerste wordt de regering uit
genodigd zodanige marktordenende
maatregelen te nemen, dat voor con
sumptie-aardappelen een enigszins la
ger algemeen prijspeil wordt bereikt,
zoals in Maart en April jl. in de be
doeling der regering lag. De tweede
motie luidt aldus: „De Kamer, van
oordeel, dat de welvaart van ons land
het best wordt gediend door een agra-
ïische politiek, die gericht is op de ver
zekering van een redelijk bestaan aan
alle onmisbare werkers in economi
sche verantwoorde land- en tuinbouw
bedrijven; overtuigd, dat in de eerst
komende jaren het 'voormelde deel
slechts zal kunnen worden bereikt wan
neer de overheid mede krachtige lei
ding blijft geven aan de aard en het
volume van de productie, zomede aan
Als aanvullend cadeau is zo'n
aardig stripverhaal altijd welkom.
Behalve
en
brengen wij thans ook in boek
vorm het uiterst spannende
deeltje:
waarin ^ve o.a. kennis maken
met de smokkelbende, de ont
moeting van de Chef en de
Lange, met hun oude vijand:
de Rat.
Gewoonweg om van te smullen!
De voorraad is beperkt! Prijs
slechts ƒ0.60 per deeltje.
Verkrijgbaar bij de bureaux,
agenten en bezorgers van dit
blad.
voor het tijdvak van 21 November t/m
4 December 1948.
Elk der volgende bonnen geeft recht
op het kopen van
Bonnen voor vlees
401 Vlees 100 gram vlees
402 Vlees 400 gram vlees
403 Vlees 150 gram vlees
Alle bonkaarten
407 Algemeen 250 gram boter of mar
garine of 200 gram vet
Bonkaarten KA. KB, KC 812
411 Algemeen 200 gram kaas of 250
gram korstloze kaas
412 Algemeen 250 gram boter of mar
garine of 200 gram vet
413 Algemeen 225 gram huishoud
zeep of 180 gram toilet
zeep
B 425, C 427 500 gram boter of mar
garine of 400 gram vet
Bonkaarten KD, KE 812
417 Algemeen 100 gram kaas of 125
gram korstloze kaas
418 Algemeen 125 gram boter of mar
garine of 100 gram vet
419 Algemeen 450 gram huishoud
zeep of 360 gram toilet
zeep
Tabak- en versnaperingenkaarten enz.
QA, QC 808
133, 134, 137 Tabak 2 rantsoenen siga
retten of kerftabak
Bonkaarten ZA, ZB, ZC, ZD, ZE, MD,
MF, MH 813 (bijz. arbeid, a.s. moeders
en zieken).
Geldig zijn de bonnen van de strook X
Deze bonnen zijn 14 dagen geldig.
Bovenstaande bonnen kunnen reeds
op Vrijdag 19 November worden ge
bruikt.
De niet-aangewezen bonnen van
strook 2 kunnen worden vernietigd.
de prijsvorming, doch met zoveel mo
gelijk vermijding van een stelsel van
directe steun, geeft de regering in
overweging haar beleid aldus te voe
ren". In de derde motie wordt de re
gering in overweging gegeven haar
voorstellen ten aanzien van agrarische
producten ieder jaar bekend te maken
tegelijk met het indienen van de rijks
begroting.
De heer Den Hartog (WD) zeide
zich te verheugen over de opvatting
der regering, dat zo groot mogelijke
vrijheid in de bedrijfsvoering moet
worden nagestreefd. Bepaalde sectoren
van het bedrijfsleven zullen onder ho
ge druk worden gezet. De concurren
tiekracht van ons land moet worden
opgevoerd, maar het gaat z.i. kwalijk
aan de landbouw daaraan op te offe
ren. Alles moet erop gezet worden om
veredelde specialiteitsproducten te le
veren. Spreker constateerde, dat de
zuivelindustrie ver achterop is geko
men. Aan de boeren is te weinig arm
slag gelaten om verbeteringen in hun
bedrijf aan te brengen. Hij verklaarde
het niet eens te zijn met de verlaging
van de melkprijs. De aangekondigde
verandering in de methode van vast
stelling der prijzen is zeer ingrijpend
en spreker zeide de consequenties er
van nog niet geheel te kunnpn over
zien. De aardappelprijs moet z.i. op een
behoorlijk niveau gebracht worden.
De heer Droesen (KVP) bracht de
minster hulde voor zijn beleid, waar
lijn in zit. Hij noemde het een door
braak van de gerichte economie in het
landbouwbedrijf. Deze politiek is nood
zakelijk en past in het verband van
Benelux en het Marshallplan. Het al
ternatief van het voorgestelde systeem
is een stelsel van vaste prijzen voor
graan, aardappelen en eventueel ande
re producten met alle gevolgen. De
CCD zou in volle glorie worden her
steld en een enorm apparaat zou nodig
zijn om alles te regelen. In grote lij
nen zei spr. met de koers van de mi
nister te kunnen meegaan.
De heer C. van den Heuvel (AR)
bleek verheugd over de duidelijkheid
van de minster ten aanzien van zijn
beleid. Hij zeide te kunnen begrijpen,
dat in verband met de totstandkoming
van de economische Unie, in 1950
wijziging nodig zal zijn. Door de nu ge
volgde methode bestaat het gevaar,
dat men tweemaal tot verandering in
de politiek moet overgaan. Spreker
achtte de melkprijs te laag. De politiek
ten aanzien der granen had zijn in
stemming.
De heer De Ruiter (CH) vroeg of de
tijd niet is gekomen om de stikstof vrij
te geven. Zijn de mensen, die poot-
goed afnemen, verzekerd van een ba
sisprijs. als ze het pootgoed in de grond
doen? Tegen welke prijs zullen de
zandaardappelen, die naar de aardap
pelmeelfabrieken gaan, worden afgeno
men? Een melkprijs van 17 'A cent
vond spreker niet verantwoord.
De heer Borst (CPN) vond, dat de
kleine boeren stiefmoederlijk worden
behandeld. Hij vroeg of het juist is,
dat de pacht in de Noord-Oostpolder
verhoogd wordt. Hij wenste directe
uitbetaling der compensatietoeslagen.
De heer Van Dis (SG) zeide zich te
verheugen over de aangekondigde
koersverandering. Hij hoopte, dat bij
het nieuwe plan het aantal ambtena
ren zal worden ingekrompen. Voorts
wilde hij een betere verhouding der
voedingsmiddelenprijzen voor consu
ment en producent.
De minister antwoordt.
In zijn antwoord zeide minister
Mansholt, dat er bij het landbouwbeleid
sprake is van aanpassing aan de gewij
zigde omstandigheden. Er zullen nog
zeer vele aanvullende maatregelen no
dig zijn. De wijze waarop de doeleinden
worden nagestreefd is veranderd. Wij
EERSTE KLASSE. District VI.
MauritsEindhoven; Bleyerheide
Longa.
District I. 2 A De SpartaanVo-
lendam.
3 A. VitesseAlways Forward.
4 A. BerdosLSVV '26; Vrone
Zeevogels; RKAFCNieuwe Niedorp.
4 B. GrasshoppersAndijk.
4 C. USVU—CSV.
4 E. BDKSDZ; WB—Ontwaakt.
VIER MAANDEN VOOR
LID HOGE RAAD
De arrondissementsrechtbank te
Amsterdam heeft mr. W. M. Weit-
jens, lid van de Hoge Raad der Ne
derlanden in de bezettingstijd, ver
oordeeld tot 4 maanden gevangenis
straf.
De officier van justitie, mr. Over-
beek, had wegens poging tot omko
ping van een ambtenaar 6 maanden
tegen W. geëist.
gaan in de richting van het beheersen
van de productie. Spr. stelde in het
licht, dat. de beoogde aanpassing een
grotere individuele vrijheid heeft en
een verhoging van de individuele ver
antwoordelijkheid. Voor 1949 wordt
zeer concreet een aantal garanties ge
geven voor vlees en melk, waardoor
een vaste basis verkregen wordt en de
veevoedermarkt kan worden beheerst.
Spr. had geen bezwaar tegen de moties-
Vondeling, maar vond ze overbodig.
Spr. verwachtte voor 1949 een hogere
suikerbietenprijs. Het zal mogelijk zijn
een bepaalde tarweprijs in het land te
handhaven. De minister waarschuwde
tegen het verkopen van aardappelen
tegen elke prijs, daar er rekening mee
gehouden moet worden, dat de veesta
pel veel aardappelen zal nodig hebben.
De prijs van 171^ cent voor melk achtte
min. Mansholt redelijk. Ten aanzien
van de motie-Borst merkte hij op, dat
het z.i. veel verstandiger is door een
systeem van markt- en productiebe-
heersing een zekere prijs te handhaven.
Wat de tuinbouw betreft, is het, als er
te veel productie mocht zijn, nog tijd
genoeg om maatregelen te nemen. Grote
bedragen zullen door overheid en be
drijfsleven moeten worden verstrekt
om de tuberculose onder het vee zoveel
mogelijk terug te dringen.
Nadat Dr. Vondeling ook zijn derde
motie had ingetrokken, werd de eerste
motie z.h.st. aangenomen. De motie-
Borst (CPN) werd bij zitten en opstaan
verworpen.
Wees» zuinig op Uw serviesgoed'
Uw afwas breukvri) en ordelijk
in het TOM ADO-AFDRUIPREK
overal verkrijgbaar
De beroemde advocaat Ortel had in
zijn practijk dikwijls gemerkt, dat
mensen, die getuigenverklaringen af
legden, te goeder trouw Vergissingen
maakten met het aangeven van de
tijd, waarop de feiten zich zouden heb
ben voorgedaan en van de tijdsduur
van bepaalde omstandigheden. Eens,
bij de behandeling van een aanrijding
tussen twee voertuigen moest Ortel
een getuige ondervragen, die nog ge
wond in het ziekenhuis lag. Hij wilde
nu de proef eens nemen in hoeverre
deze man een juist begrip van de tijd
had. Bij het bed van de gewonde ge
komen zette hij zich aan het voetein
de op een stoel en ziende, dat de man
geheel bij kennis was en klaarblijke
lijk van zijn verwondingen geen last
had. begon hij vragen te stellen.
„Hebt U ook enig idee, hoeveel tijd
er verlopen is tussen het ogenblik dat
U met de wagen uitreed en het tijd
stip van de botsing?"
„Dat zal ongeveer tien minuten zijn
geweest", kwam prompt het antwoord
„Weet U ook, hoe lang tien minuten
duren?"
„Wel tien minuten dat is nogal glad".
„Dat klopt", sprak Ortel „maar ik
wil de proef wel eens nemen. Ik houd
mijn horloge in de hand. Als U meent
dat er tien minuten om zijn wilt Uhet
wel zeggen. Ik zie dan op mijn klokje
of U het bij het rechte eind. hebt".
De gewonde ging op zijn gemak lig
gen en wierp, een steelse blik op de
klok, die tegenover zijn bed aan de
muur hing, maar die Ortel bij zijn
binnenkomst niet had bemerkt. Pre
cies op tijd riep de patiënt: „Steek Uw
horloge maar weer bij U, het is zover,
de tien minuten zijn om".
Vol bewondering verklaarde daarop
de advocaat dat hij nog nooit een ge
tuige ontmoet had, die zulk een vol
maakt begrip van tijd bezat als zijn ge
achte klant in bed.
ONZE MEDEDELINGEN.
Wil Frouwke Dahlmeyer nog even
haar adres opgeven?
Kees Zee, Pade B. 11, Hoogwoud, wil
binnen- en buitenlandse postzegels
ruilen. Kees is veertien jaar oud.
Nel Mollevanger, Ooievaarstraat 25,
Alkmaar, wil graag corresponderen
met een meisje in een andere plaats.
Nel is 13 jaar oud en zit in de tweede
klas van de M. U. L. O.
Jullie hebt allen wel eens voor deze
of gene thuis een receptje weggebracht
naar de apotheek niet? En als je dan
niet direct aan de beurt was, heb je
Jpelangstellend gekeken naar al die
rijen bruine glazen potten vol onbe
grijpelijke etiquetten in rekken langs
de wanden.
Toen ik klein was, heb ik wel eens
gedacht: „Hoe weten de mensen toch
zo precies wat nu juist goed tis voor
keelpijn en wat voor hoofdpijn? Wat
zit er in de apotheek in die flessen en
waar komt dat vandaan?
Ja, dat wisten de mensen nog niet
in de tijd van de zondvloed, maar toch
zijn ze al vroeg begonnen, al honder
den jaren vóór Christus, met rond' te
zien in de natuur naar hetgeen hun pij
nen kon verzachten. Zij wisten, dat zij
vooral in de plantenwereld moesten
zoeken en allerlei kruiden, bladeren
en bloemen werden dan ook onder
zocht.
Er zijn in vroeger eeuwen heel wat
kruidenboeken verschenen, die nu nog
als bijzonderheid worden bewaard.
Heel geleerd werd zo'n kruidenboek
vaak met de Latijnse naam aangege
ven: „Hortus Sanitatis", wat „Tuin der
Gezondheid" betekent.
Wie zich in die tijd dus ziek voelde,
nam zo'n boek en ging op eigen hout
je zoeken, welke plant of kruid in zijn
geval nodig was. Je begrijpt dat er
toen heel wat fouten werden gemaakt,
die de mensen naar het kerkhof brach
ten.
Gelukkig gaat het tegenwoordig an
ders! Maar in vroeger tijden stond het
voor heel wat onderzoekers vast, dat
aan iedere plant een teken was gege-
ven, waaraan de mens kon zien, waar
toe de plant moest dienen.
Zo meenden zij bv, dat de plant, die
wij Slangenkruid noemen, goed was
tegen slangenbeten, omdat de vruchten
zaden veel gelijken op een slangenkop.
Rode bessen waren zeer geschikt te
gen bloedingen om de kleur. De
wondkruiden hebben meest een diep
ingesneden of gevind blad en doen
daarom de gedachte aan wonden of
wondranden opkomen. Zo geven de
witte zaden der komkommers een
blanke huid en is het gele melksap der
voor jongens en meisjes van
6 tot 12 jaar.
Deze week wordt het prijsraadsel
voor de kinderen tot 12 jaar nog even
herhaald:
In het onderstaande vierkant moeten
vier woorden worden ingevuld, elk
van vier letters.
Op de bovenste rij, van links naar
rechts: een ander woord voor schoor-
steenzwart.
Op de tweede rij: een jongensnaam.
Op de derde rij: een ander woord
voor voedsel nemen.
Tenslotte op de laatste rij: iets wat
je steeds in je mond hebt en waar je
fijn mee kunt proeven.
Als de hokjes goed zijn ingevuld,
kun je dezelfde woorden ook van bo
ven naar beneden lezen.
Oplossingen vóór Zondag, 21 Novem
ber verzenden naar het bureau van dit
blad.
[Ml
m
Ons correspondentie-hoekje neemt nog te veel ruimte in beslag. De antwoor
den op jullie gezellige en vaak lange brieven, zullen nog beknopter moeten
worden. Toch hoop ik zoveel mogelijk op de vragen en belevenissen te kun
nen ingaan, zodat wij het contact met elkaar niet verliezen.
Daar komt dan weer de bovenste van het stapeltje brieven: Het is een gezel
lige brief van „Hababeriba". Ja, meisje, ik weet wel hoe het boek heet, want ik
heb het zelf voor je gekocht. Kon je het goed begrijpen of was het meer geschikt
voor oudere meisjes? Guus Koningstein, jij bent 12 jaar en mag dus alleen
meedoen met het prijsraadsel voor de ouderen. Natuurlijk mag je het andere
prijsraadsel ook oplossen, maar daar kun je dan geen prijs mee winnen, Guus.
„Goudblondje", het is een aardige schuilnaam. Heb je goud-blond haar?
Martha ten Bosch, wat heb jij ons verwend met al die keurige sigarenbandjes.
Hartelijk dank, meisje. Zij krijgen een goede bestemming. „Dromenfee", je
bent welkom bij ons. Wil je nog even je adres en woonplaats schrijven?
.Hertejong", die rebus zag er aardig uit, maar de oplossing heb ik nog niet kun
nen vinden. De Duitse taal valt heus wel mee, als je de verschillende naamval
len maar heel goed leert. Han Huigen, tot mijn spijt kan ik je niet aan een
vriend in het Gooi helpen. Het is misschien wel mogelijk om een adres in Alk
maar, Beverwijk, Schagen of Hoorn te vinden. Schrijf maar ééns of je dat ook
wilt. Ad de Wit, je bent welkom bij ons. Op welke school ben je? „Lolly
pop", ik zal de groeten overbrengen. Zoals je nu schrijft is het werkelijk keurig.
„Elfje Goudhaar", Martha Briars in Amsterdam verzoekt mij om je hartelijk
van haar te groeten. Jan Leydeckers, hartelijk dank voor de mooie bandjes.
Groeten aan Moeder, hoor! „Blauwoog", ik hoop je verjaardag niet te verge
ten. Ja, de Decembermaand is altijd gezellig, met Sint Nicolaas- en Kerstfeest.
Nellie Slot, hartelijk dank voor de prachtige sigarenbandjes. Brammie is
welkom hoor! R. C. Wilmans, prettig dat je met ons gaat meedoen. Schrijf
je mij je voornaam ook eens? Lida Breen, Johnny Loete en C. Leibbrand,
jullie zijn welkom bij ons.
Wija de Ruiter en Corrie Ton, jullie mogen het prijsraadsel van de jongens en
meisjes beneden de 12 jaar gerust oplossen en inzenden, maar jullie behoren bij
de ouderen en kunnen dus geen prijs winnen met het prijsraadsel voor de
Kleintjes. Tijmen de Vries, je bent hartelijk welkom bij ons.
De briefjes voor de volgende keer verwacht ik graag vóór Zondag 28 Nov.
Dag Jongeluit!
De hartelijke groeten van
TANTE IET.
Stinkende Gouwe het aangewezen mid
del tegen geelzucht. De hangende
bloempjes der lelietjes van dalen, die
je hier ziet afgebeeld, werden gebruikt
bij beroerte.
Dat alles lijkt ons nu gek en be
lachelijk en toch was er een goede 20
jaar geleden nog 'n boer in de Bies
bos, die er vast van overtuigd was, dat
klaver zo goed was voor het vee, om
dat hij in de gele vlekjes, die de bla
deren hebben, een V-vorm zag, waar
uit hij las: „Voeder voor vee". Zo héél
erg vreemd is het dus niet, dat de
mensen vroeger ook zo dachten. Maar
gelukkig hadden zij het niet stééds
aan het verkeerde eind. Veel is ervan
de oude geneeskunde door overleve
ring bewaard gebleven, en had ook
werkelijke waarde.
PRIJSRAADSEL
voor jongens en meisjes van
12 jaar en ouder.
Zet onder elkaar:
1. Een zeer harde wind.
Bijenhouder.
Waterdamp die 's avonds ont
staat boven sloten en lage lan
den.
Stierenbevechter (in Spanje).
Naam van een Romeinse keiler,
die berucht was door lijn
wreedheid.
Kostschool.
Klein vertrek in een klooster of
gevangenis.
Een herfstmaand.
Grote massa sneeuw, welke van
de schuine hellingen der bergen
naar beneden valt.
IJzeren stang, waaraan de wie
len van een wagen lraaien.
Titel van een geneesheer.
Het zestigste gedeelte van een
minuut.
Een dijk die de provincie Noord-
Holland met Friesland verbindt.
Koud, vriezend weer.
Vruchtbare plaats in de woestijn.
Vooruitstekend deel van het
aangezicht.
Iemand die goede gedichten
maakt.
De eerste letters vormen, van boven
naar beneden gelezen, de naam van
gezellige avond
De oplossingen worden vóór Zondag,
23 November verwacht aan het bureau
van dit blad. Onder de goede oplossers
worden weer boeken verloot.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12
13.
17.
18.
16.
17
OPLOSSING PRIJSRAADSEL.
De woonplaatsen van de zes mensen
waren:
1. Sneek.
2. Tilburg.
3. Meppel.
4. Arnhem.
5. Breda.
6. Zaandam.
Onder de goede oplossers werden
boeken verloot en als prijswinnaars
kwamen te voorschijn:
JOPIE THEISSLING, Ruiterweg 40,
Castricum.
LOUIS SOSTMAN, Ridderstraat 10,
Alkmaar.
ALIE ZILVER, Oostwoud 195.
LAMMIE KEIZER, Middenvliet 3,
Julianadorp.
WILLY DE JONG, Sluisdijkstraat 82,
Den Helder.
Gefeliciteerd! De boeken worden
toegezonden.
11
door F. Coppersmith
En de bemanning. Het slechte weer
eiste alle mannen op. Met de passa
giers konden zij zich niet bemoeien.
Slechts een hunner, dezelfde, die de
rede van de kapitein in stuntelig, Frans
had vertaald, vond af en toe tijd om
een opbeurend woord te zeggen tot de
vrouwen en kinderen.
Erger was echter, dat er enige ern
stige zieken onder de emigranten wa
ren en dat de voorraad geneesmidde
len slechts heel klein was. De kapitein
stond dan ook slechts bij hoge uitzon
dering toe dat men medicijnen ge
bruikte.
De toestand van Claire'ss vader baar
de de meeste zorgen. Van de vertrek
dag af had hij, volkomen apatisch. in
zijn kooi gelegen, niets etend en af en
toe een slokje water drinkend. Uren
en uren zat Claire aan zijn - zijde,
voortdurend hied zij de hand van haar
vader vast en slechts zelden liet zij
zich aflossen. Haar vader scheen geen
hoge koorts te hebben, integendeel, als
hij enkele woorden sprak dan klaagde
hij over de koude. Zijn pols sloeg
langzaam en zeer onregelmatig. En
niemand kon Claire zeggen, of haar
vader alleen maar zeeziek was of dat
hij aan een andere ziekte leed.
Deze reis scheen de „Meermin" allen
maar ongeluk te brengen. Op de vijf
de dag, dat het nog harder stormde
dan de doorgaande dagen, hoorden de
opvarenden plotseling een hevige slag
aan dek. Uit de kajuiten vlogen de
passagiers naar boven: alleen Claire
bleef, bleek van schrik, bij haar vader
zitten.
Spoedig kwamen de eersten weer
terug: twee der tonnen met drinkwa
ter, aan het dek opgesteld, waren door
het slingeren in beweging gekomen
misschien waren ze niet goed vastge
sjord en omgeslagen. Dat beteken
de minder water. Vooreerst had men
geen rundei van het kleinere rant
soen. Maar toen op de zevende dag
het weer omsloeg, de \yind totaal ging
liggen en een felle zon het schip bla
kerde, besefte men aan boord van de
..Meermin", dat het kleine rantsoen
water, dat dagelijks ter beschikking
stond, niet tegen een kwellende dorst
vrijwaarde. Ja, de zeezieken waagden
het wel uit hun kooien te komen, de
zee was nu glad als een spiegel, maar
iedere passagier snakte naar water,
zonder het te krijgen.
Voor de zieken in totaal zes
was het gebrek aan drinkwater het
allerergste. Gelukkig waren vijf der
passagiers, die hun kooi moesten hou
den, niet zo ernstig ziek. Maar Claire's
vader scheen te lijden aan een onbe
kende ziekte. Direct nadat het weer
was omgeslagen, was zijn tostand ver
ergerd. Diep lagen zijn ogen in de
kassen verzonken, zijn tandvlees
bloedde voortdurend en op verschil
lende plaatsen waren op zijn huid
blaren en vlekken te zien. Met diepe
wanhoop sloeg Claire haar vader gade.
De enige man aan boord, die iets van
medicamenten scheen af te weten was
de kapitein. Maar die liet zich slechte
sporadisch zien. Hij had mopperend
toegegeven aan Claire'^ aandrang om
meer medicijnen. Doch de poeders en
drankjes hielpen niets. Wat de oude
Murner scheen te mankeren baarde
de kapitein alleen zorg, omdat hij
tang was, dat diens ziekte besmette
lijk zou zijn.
De zieke zelf was ook niet meer
rustig. Af en toe kreunde hij. Van de
emigranten ontving Claire alle hulp
die zij konden geven. Elk kwartier
kwamen de landslieden van de Mur-
ner's vragen hoe het er mee ging. En
het antwoord ging van mond.tot mond.
Bijna drie dagen duurde dit lijden. Er
trad geen verandering in, noch ten
goede noch ten kwade.
Jaren later hoorde Claire van een
geneesheer, dat haar vader het slacht
offer was geweest van een zelden
voorkomende, acute aanval van scheur
buik, zijn zwakke hart en het leed,
dat hij had doorgemaakt, hadden zijn
toestand eveneens-verergerd.
Op de derde dag ontwaakte de zie
ke tegen de middag uit zijn bewuste
loosheid. Hij kreunde niet langer. De
pijnen schenen verdwenen te zjjn,
ook sprak hij duidelijker. Hij zag
Claire naast de kooi zitten. Op haar
vraag of hij iets eten of drinken wil
de, antwoordde hij ontkennend. Twee
zijner landslieden stonden achter
Claire en sloegen hem met angstige
ogen gade. Zachtjes schudde de zieke
het hoofd, toen hij tot Claire zeide:
„Het was beter geweest als je in Am
sterdam was gebleven. Nu kom je al
leen in een vreemd land...."
Weer sloot hij de ogen en zonder
bulp draaide hij zich op zijn zij. Claire
wilde nog iets zeggen, maar tranen
verstikten haar stem.
Jacques Murner lag bewegingloos
een uur lang. Niemand kreeg nog ant
woord, ook Claire niet, als zij zich
ever hem heen boog en zachtjes iets
vroeg. Na een uur hield ook zijn
ademhaling op. Jacques Murner was
gestorven, zonder doodsstrijd.
Claire kon en wilde het niet begrij
pen en aanvankelijk weigerde zij
halsstarrig de kajuit te verlaten.
Diezelfde dag nog. tegen het invallen
der duisternis, werd het ontzielde li
chaam van haar vader aan de folven
toevertrouwd. De kapitein ^ilde een
dode geen minuut langer dan nodig
was, aan boord hebben.
De kapitein las een psalm uit de
Bijbel voor, bad het „Onze Vader" en
gaf toen, na enige ogenblikken van
diepe stilte, vier matrozen een wenk.
Even scheen de dode zich recht te
verheffen, toen was de plechtigheid
ten einde, verdween het stoffelijk
overschot, in zeildoek gewikkeld en
met een steen verzwaard, over de
railing.
Met wijd opengesperde ogen had
Claire toegekeken. Zij wilde niet
schreien. En het gelukte haar zich
goed te houden, ook toen de kapitein
en Westerbaan haar na afloop de hand
drukten, onder het mompelen van een
betuiging van medeleven. Gehoorzaam
begaf zij zich. op aandringen van een
harer landslieden, weer nrar beneden.
Toen alles voorbij was stonden de
kapitein en Westerbaan nog samen
aan dek. „Goed, dat het zo is gelo
pen", merkte de eerste op.
„Ja, het meisje is er merkwaardig
kalm onder antwoordde Westerbaan.
ik vreesde voor een scène".
(Wordt vervolgd)