De Wereld der VrouwenI
AKKERTJE
Wat maakt U van uw uiterlijk?
Moderne kapsels: Kort haar
Groente
THERMOGENE
Hygiëne in cle
winkels
Duitsland praat over heropstanding
van de Wehrmacht
Frans van de Laar naar Nederland
vervoerd om zijn straf uit te zitten
Pacto Pcictol-Ptictolin!
Probeer dai eens, Mevrouw!
Recepten van Kers
de radio-kookleraar
GRIEP
VERKOUDHEID
SPIERPIJN
RHEUMATIEK
PIJNSTILLENDE WATTE
Er is iets mis in de wereld
De Weser-lijn
Nadat men vergeefs op
hem wachtte in het
proces-Kotella
De Indonesische kwestie
in de Veiligheidsraad
Hatta tevreden over zijn
behandeling
ALS WE DE PLAAT nog een» even
omkeerden? We waren juist so mooi
bezig met onze schoonheid, en het sou
toch Jammer zijn om halverwege op
te houden. Met de gezondheid als eer
ste voorwaarde waren we wel sowat
klaar. Tien minuten gymnastiek, een
fikse kuier, een flinke nachtrust, wei
nig snoepen en zomaar gewoon ordi
nair tarwebrood dat zijn schoon
heidsmiddeltjes die niets komma nie
mendal kosten en overal te krjjgen
zijn. Het klinkt wel niet zo chique en
verleidelijk als Crème au lalt d'orange,
maar de uitwerking Is prima, dat geef
ik op een briefje.
Maar als we een paar maanden, met
dat verstandig lopen slapen eten
aan de gang zijn laten we ons dan
eens afvragen waar we precies heen
willen. Wat bedoelen we eigenlijk met
„een mooie vrouw?" Laten we nu
eens heel eerlijk zijn en bekennen.dat
we dan onmiddellijk één of ander ver
leidelijk filmsterretje voor ons gees
tesoog zien op dagen. Zo'n standaard
gezichtje met potloodstreepjes Inplaats
van wenkbrauwen liefst een etage
hoger een harde geverfde mond en
een kapsel van krullen en golven
waarmee niemand ook maar de straat
zou durven overwippen.
Maar wie heeft er in ons verpoverde
Westen nu eindelijk eens de moed om
een kruistocht tegen die gelakte on-
natuur te beginnen, en terug te keren
tot onze oude wijze goede Moeder Na
tuur? Wie propageert, om eens iets te
noemen, weer het lange glanzende
vrouwenhaar, waarop die lieve meis
jes uit India en Ceylon en Java mij
zo jaloers kunnen maken? Waarom
moeten wij allemaal beslist met een
hoofd vol droge uitgekookte krulletjes
rondlopen? Wat zeg ik uit Parijs
komen alweer allerlei alarmerende be
richten aanwaaien van een kapsel k la
Napoleon. Kortgeknipt, en dan alles
van de kruin af naar voren geborsteld.
Ik kan nu al kreunen als ik denk aan
de gezellige tantes met twee onder
kinnen die zich zoiets zullen laten aan
praten....
Het gaat de verkeerde kant met ons
uit, wij laten ons maar bedillen en
en ringeloren, en het resultaat is dat
wij er allemaal bij lopen alsof we zo
juist afgeleverd zijn door een fabriek
die maar één soort etalage-poppen
maakt. Laten we toch alsjeblieft de
moed hebben om zomaar gewoon ons
zelf te zijn maar dan (hier moet ik
Veronica Dengel gelijk geven) „ons
beste zelf". We gaan vastberaden voor
de spiegel staan, in de allerongenadig-
ste belichting, en bekijken onszelf van
top toi teen met de onbarmhartige
ogen van een wildvreemde.
Kijk eens goed.
Wat zijn onze goede punten, wat on
ze slechte? Is ons voorhoofd lang, la
ten we dan het haar in een flinke kuif
dragen, en vooral geen pony aanme
ten, ook al staat het Claudette Colbert
nog zo aardig.
Hebben we een breed gezicht weg
met die fladderende krullen aan
weerszijden van onze oren. Zijn wij
gecharmeerd van een glad kapsel met
een scheiding in het midden, als de
beroemde Gioconda? Alles goed en
wel, maar dan moeten we er ook zo'n
fraai glad regelmatig gezichtje bij be
stellen.
Hebben we de vier kruisjes achter
de rug? Dan geen kwiek bosje krullen
in de nek met een Mozart-strikje, zo
als onze zeventienjarige nicht.
Maar dat zelfde nichtje moet nog
minstens tien jaar wachten eer zij zich
een glad omhoog geborsteld achter
haar mag wagen.
Met de garderobe gaat het al pre
cies zo. Een kort dikkerdje moet er
alles op zetten, langer te schijnen.
Voor haar de gladde japonnen, lange
rokken en hoge hakken.
De zuster van Prikkebeen mag zich
daarentegen rustig wat breder maken
met schootjes, strookjes, ruime blou
ses en wijde rokken. Een korte hals is
geen schande, maar een hooggesloten
jurk met een enorme broche daarbij
wèl. Grote voeten komen in de beste
families voor, maar wie verstandig is
vestigt er niet extra de aandacht op
met platte hakken en vlerkante neu
zen.
En tenslotte: laten we toch het aller
beste schoonheidsmiddel niet vergeten
een opgewekt en stralend humeur. Het
is de geest, die zich het lichaam bouwt
heeft Schiller gezegd, en dat is een
spreuk om boven onze toilettafel' te
hangen. Een vrouw met een sterke
geest, een rijk gemoedsleven, een brui
sende vitaliteit is altijd vanzelf „het
aankijken waard" al was ze van na
ture zo lelijk als die arme Middeleeuw
se hertogin van Tirol. SASKIA.
Parijs is de bakermat van alles wat nieuw is en direct of indirect iets met
de mode te maken heeft.
Net zo veranderlijk als de japonnen zijn de kap
sels. Het is dus vanzelfsprekend dat de grote kapsel
ontwerpers eveneens hun tenten in de Lichtstad op-
f~ /Jjj, v geslagen hebben.
m Sinds enige tijd zijn de kortgeknipte haren weer jè
van het. Leuk, vooral voor jeugdige personen. Char
mant voor vrouwen met kleine gezichten. Lastig, want
na een half jaar is het een stuk gegroeid en moet de
hele ingewikkelde procedure van knippen, permanen
ten etc. weer opnieuw beginnen, daarom dus ook nog
kostbaar. Maar evenals voor haar garderobe moet de
vrouw iets over hebben voor haar kansel. Het lelijkste
wat een vrouw maar hebben kan, is een onverzorgde
haardos. Vooral omdat het zulk een, in het oog sprin
gend bewijs is van nonchalance en slordigheid.
Zeg nu niet dadelijk: „Ik heb zulk onhandelbaar haar", want de werke
lijke gevallen dat het haar onmogelijkis zijn heus niet zo talrijk als U mis
schien zoudt denken. Dit werd tenminste onlangs nog be
weerd door Antonio, een charmant artist, die aanbeden
wordt door de fine fleur van Parijs en door beroemde
vrouwen uit vele landen. Antonio is een kapper. Maar
wit voor een. Zijn kapsels zijn kunstwerken van de eerste
rang en zijn salon is gedeeltelijk een paleis en gedeeltelijk
een laboratorium. Niet voor niets werd hij uitgenodigd
door de Engelse Koninklijke familie om voor de kroning
de kapsels van de Koningin en haar hofhouding te verzor
gen. Ook bij het jongste bezoek van Prinses Elizabeth aan
Parijs kapte Antonio haar elke ochtend. Deze grootmees
ter houdt van kort geknipte haren. Bij avondkapsels maakt
hij echter gretig gebruik om het tekort?' aan te vullen met vele zachtge-
kleurde nylon draden, die zo fijn als haar zijn. De korte lokje worden kun
stig over elkaar gelegd. Elk haartje op zijn
plaats. De jonge meisjes krijgen garneringen van
zwart fluwelen lint. Oudere dames steekt hij
hele vederbossen tussen haar krullen of zelfs
gekleurde vogels.
Maar om van Antonio, met zijn kunstige
gewrochten op ons eigen pruikje terug te ko
men. Wat doet voor Uw haar? Wast het
geregeld met een goede shümpoo? Borstelt U het
tweemaal per dag (honderd streken per keer)
en heeft U het aan
de zorgen van een
goede kapper toever
trouwd, die het in
vorm houdt en in har
monie brengt met de
gezicht? Een kapsel hoeft niet in
gewikkeld te zijn. Zonder al te veel foefjes en krul
letjes vormt het ook een mooie omlijsting van het
gezicht. Heel aardig is het kleine piquante stukje
pony, dat bij de meeste moderne kapsels hoort. Het
is flatteus voor vrouwen met diep ingeplant haar
en een hoog voorhoofd.
Nog even dit. Al is het kort geknipte haar mo
dern, al past het dan in het geheel van de mode,
laat V vooral niet kortwieken wanneer V niet heel
zeker bent, dat het U staan zal. Een goede vakman kan dit dadelijk zeggen.
lijnen
GESTOOFDE VARKENSLAPJES
400 gram Varkenslapjes (niet te
groot en plat uitgeslagen), zout en
peper, sap van 'Is citroen, 1 ei, wat
fijne beschuit of paneermeel, 1
klein stukje ui, (zéér fijn gehakt)
1 klein stukje laurier, 1/3 liter wa
ter, 1 bouillonblokje, wat aardap
pelmeel of maizena, wat gehakte
peterselie en wat vet om te bakken.
Zout en peper de varkenslapjes,
sprenkel er wat citroensap over,
haal ze vervolgens door het geklopte
ei en daarna door wat fijne be
schuit of paneermeel. Druk de be
schuit of paneermeel wat aan en
laat de lapjes ongeveer 15 minuten
op een koele plaats liggen.
Bakde gepaneerde lapjes nu in
ruim flink verhit vet (eventueel
slaolie) en leg ze daarna in een an
dere pan.
Voeg er de fijn gehakte ui en het
stukje laurier bij. Giet er zoveel ko
kend water op, dat de lapjes nau
welijks onder staan. Laat het vlees
dan 20 minuten zachtjes doorsto
ven. Neem de lapjes uit de pan, leg
ze op een schotel, maak de jus
af met een klein stukje vet, 1 bouil
lonblokje, wat zout peper en
even een weinig binden met wat
aardappelmeel of maizena.
Giet het sausje over het vlees, be
strooi vervolgens met wat gehakte
peterselie. Geef er witlof en verse
aardappelen bij.
MINERVA
(Gecombineerde bruine bonen)
300 gram bruine bonen, water, 3
dikke preien, 2 grote winterworte
len, 1 bosje selderij groen, 1 kleine
ui, i/j laurierblaadje, 30 gram bo
ter, 50 gram vet, 3 eetlepels sla
olie, 'h liter bruine bonen kook
vocht, wat aardappelmeel of mai
zena, zout en peper, wat soepen
aroma en gehakte peterselie.
Laat de bruine bonen een dag en
een nacht in ruim water weken,
daarna met het weekwater aan de
kook brengen en zachtjes gaar la
ten koken.
Schaaf de wortel op een rauwkost-
schaaf aan reepjes, snijd de prei aan
stukjes en hak het selderij-groen
fijn. Laat boter en vet in de koeken
pan warm worden, fruit hierin de
groenten goudgeel aan; doe de ge
fruite groenten in een andere pan,
giet er liter van het bruine bo
nen kookvocht bij met de laurier en
kook de groenten gaar. Bind het
groentenmengsel met wat aardap
pelmeel of maizena, breng dit op
smaak met de sla-saus, wat zout,
peper en wat soepen-aroma. Laat
de bruine bonen goed droog uitlek
ken en roer deze eveneens door bet
groentenmengsel.
Doe de groenten in een schaal,
strooi er wat gehakte peterselie over
en geef er verse aardappelen en
balletjes gebraden gehakt bij.
GRIESMEEL VLA
3/4 liter melk, 50 gram griesmeel,
50 gram suiker, 3 eetlepels jam, 1 ei
(dooier en wit gescheiden), wat
fijne beschuit en iets fijne kaneel.
Breng de melk met de suiker aan
de kook, roer er langzaam de gries
meel bij en laat het mengsel nu op
een zwak vuur zachtjes gaar koken.
Neem de pan met het griesmeel-
mengsel van het vuur, roer er het
eidooier door en de 3 eetlepels jam.
Klop het eiwit flink stijf, klop er een
weinig suiker door.
Spatel het stijfgeklopte eiwit nu
door het griesmeelipengsel en doe
de vla in een glazen schaal.
Strooi er een weinig zéér fijne be
schuit met iets kaneel over.
Laat de vla goed koud worden en
presenteer deze toespijs bij voor
keur na een stoofpot maaltijd.
Groente is een zeer belangrijk on
derdeel van ons dagelijks menu. Blijk
baar valt 't veel huisvrouwen moeilijk
dit te onthouden, want hoewel er op
lezingen en bij huisbezoek steeds weer
op gewezen wordt, dat men vooral de
bladgroenten met weinig water moet
opzetten en dit kostelijke vocht nooit
mag weggegooid worden, doch des
noods apart bewaard moet worden om
door soep of jus te gebruiken, gieten
nog zeer veel huisvrouwen de groen
ten af, d.w.z., dat zij het vitaminen-
riikste onderdeel van onze voeding in
de gootsteen weg laten spoelen en er
dan later juist die grondstoffen, die in
het water opgenomen waren, er weer
afzonderlijk aan toevoegen: zout, suiker
soms specerijen, kruiden en zuren.
Terwijl in vlees eiwitten en vetten het
meest voorkomen, zijn de groenten
rijk aan koolhydraten, die ook zo
noodzakelijk zijn voor onze stofwisse
ling. Daarom is het van het grootste
belang, dat er elke dag groente op
tafel komt en dat deze zo zuinig en
doelmatig mogelijk wordt gekookt. Het
al te lang laten doorkoken, is niet
doelmatig. En 't is een foutieve gedach
ten van menige huisvrouw, dat ze
door er een smeuige, lang geroerde en
gestampte prak van te maken, de voe-
d'i.gswaarde van de groente verhoogt.
Het is zeer zeker smakelijk, maar een
kort en snel gaar gemaakte groente
heeft de hoogste voedingswaarde. Van
daar, dat tegenwoordig veel mensen
naast een gekookte groente ook nog
een schaaltje rauwkost presenteren.
Dat is uitermate gezond.
Om te zorgen, dat verse groente
haar geur en smaak en de meeste vita
minen behoudt, geeft men er tegen
woordig graag de voorkeur aan groen
te te stomen in plaats van te koken
Men hoeft dan hoegenaamd geen vocht
aan de verse groente toe te voegen en
gebruikt er bij voorkeur de stoompan
voor, waardoor verhinderd wordt, dat
de stoom met de groenten in aanraking
komt. Tijdens het stomen wordt de
groente zachter en het daardoor vrij
komende vocht kunt u dan gebruiken
bij het sausje, dat u bij de groenten
presenteert. Is er veel groentenat over,
dan kan men dit een der volgende da
gen gebruiken bij het bereiden van
een groentesoep.
Hebt u wel eens opgelet, hoeveel
klanten er zondigen tegen de hygiëne
in de winkels? Een huisvrouw komt
bij de bakker of de melkboer en plant
haar vuile tas vol aardappelen en
groenten op de toonbank vlak bij het
te verkopen brood, boter, kaas en wat
er zo al meer uitgestald staat. Als zij
klaar is en haar tas weer oppakt,
blijft er een randje zand of een natte
l'.ting op het marmer achter, als haar
visitekaartje. Een andere maal komt
een heer in de zaak; hij heeft een
dikke sigaar of een stinkende pijp in
zijn mond en buigt zich daarmee over
de toonbank, de rook uitpaffend over
het geëtaleerde en in het gezicht van
de winkeljuffrouw of bediende. Dik
wijls valt er dan een blaadje geschroei
de tabak of wat as op het uitgestalde.
Nog erger zijn vaak de ouden van
dagen, met een druppel aan de neus!
Zij voelen het niet door de kou of door
hun ouderdom maar o wee
deetalage! De winkelier staat
h'er machteloos tegenover. Hij kan
eisen, dat zijn personeel er onberispe
lijk uitziet, geregeld de handen wast,
heldere kleren draagt, netjes en met
zorg gekapt is, maar hij heeft niets te
zeggen over een onverschillige klant!
Eenmaal heb ik een winkelchef ge
zien, die zorgvuldig zo'n vieze bood
schappentas op de grond zette en met
een vochtig doekje de toonbank rei
nigde.
De klant zette toen zo'n grote mond
op en maakte een dergelijk misbaar,
dat de winkelier een volgend maal wei
in stilte geleden zal hebben: het pu
bliek opvoeden gaat buiten mijn be
voegdheden.
Er zijn echter ook klanten, die erge
grieven hebben, b.v. over dg winkel
juffrouw, die in een onbewaakt ogen
blik haar door een taartje klevende
vingers aflikt of zich vlug even op het
hoofd kr*abt en vlak daarna een brood
inpakt. Zo zijn er heus ook nog, al
komt het schaars voor, omdat tegen
woordig zware eisen bij de opleiding
'worden gesteld.
Een huisvrouw, met wie ik onlangs
dit onderwerp behandelde, zei: „Als
je hierover gaat denken, heb je geen
leven meer! Moet je b.v. eens in een
hotelkeuken kijken of bij een slager
op zijn achterplaats. Neen, hoor! Pas
in dat opzicht maar een beetje struis
vogelpolitiek toe wat niet weet,
deert niet!"
Er is nog iets dat met alle hygiëne
spot: de hondjes, die sommige vrou
wen mee in de winkels brengen en die
ze daar vrij laten rondlopen. Maar al
te graag deponeren die lievelingen een
visitekaartje, dat de winkelier later
mag opruimen. Laat de honden buiten
de deur of houdt ze kort aan de riem,
terwijl u uw bestellingen opgeeft. Het
gaat tenslotte niet alleen om wat u
nodig hebt, maar er komen ook ande
ren in de winkel. Dat is het wat me
nige koopster vergeet.
op de pijnlijke
plek, bestrijdt
ENZ.
dozen A
50 en 75 ct.
(Vervolg van pag. 1)
J^AAR KORT DAAROP, tijdens een
gesprek met Curt Riess, correspon
dent van de Zwitserse „Weltwoche"
tapte de generaal uit een ander vaatje.
Hij was geenszins zo pessimistisch, als
het oorspronkelijk scheen. Hij geloof
de wel is waar nog altijd, dat Europa
ten Oosten van de Rijn niet te verdedi
gen is, ten minste niet met de weinige
divisies, die de Westelijke Unie ter be
schikking heeft. Ook geloofde hij nog
steeds, dat herbewapening van Duits
land op het ogenblik onmogelijk is,
maar „het vraagstuk van een Duits
leger zou toch niet geheel onoplosbaar
zijn". Kortom met alle voorbehoud,
beperkingen en moeilijkheden geloofde
de oude generaal niet aan de absolute
noodzakelijkheid, Duitsland ten Oosten
van de Rijn op te geven, indien het
tot een oorlog zou komen. Waar die
verdedigingslijn dan wel zou moeten
liggen? Daarover kon hij om begrijpe
lijke reden geen uitsluitsel geven. Maar
er bestaat nog altijd een niet-verou-
derd plan van generaal Beek ter ver
dediging van Duitsland ongeveer langs
de Weser. Deze lijn ligt ten Oosten
van Fulda, Frankfurt, Neurenberg en
München.
Het vraagstuk der Duitse herbewa
pening is overigens niet slechts een
politiek, maar ook een economisch
probleem. Hierop wees de Amerikaan
se militaire gouverneur generaal Clay:
er zijn op het ogenblik niet eens vol
doende wapenen om de kleine gealli
eerde legers, welke in het Westen ge
vormd worden, mee uit te rusten. Op
het ogenblik, wel te verstaan.
Wat moet men van dit alles denken?
Inderdaad is de wederopstanding „der
Deutschen Armee" nog voor lange tijd
een politieke onmogelijkheid. Boven
dien is er in het Westen wel nie-mand,
die er aan twijfelt, dat de Amerikanen
het in geval van nood zelf wel met
de Russen kunnen klaarspelen. Maar
desondanks: 1945—1949. Vier korte ja
ren en men spreekt er al weer open
lijk over. Overal ln Duitsland en ook
wel daarbuiten mompelt men over de
noodzakelijkheid van een nieuwDuits
leger. Is er een beter voorbeeld moge
lijk, dat er iets mis is in de wereld....?
Collectivisme
JQE COMMUNISTISCHE volkshuishou
ding staat in de Russische zone nog
in de kinderschoenen. Maar het tempo
der Sowjetisering wordt enorm opge
voerd. Staatstrusts slokken steeds meer
particuliere bedrijven op. Als nummer
twee van de agenda staat de collectivi
sering van de landbouw. Het fundament
daarvoor is reeds lang gelegd. De her
verdeling van het land vaagde niet
slechts de Junkers weg, maar ook de
middenstanders onder de boeren. Twee.
honderdduizend stadsmensen, die nooit
een voor getrokken hadden, werden op
stukjes land van vijf tot zes hectaren
gezet; keuterboertjes kregen er wat
land bij, maar niet genoeg om hen on
afhankelijk te maken. Zo is een platte-
landsprolet_riaat ontstaan, dat volko
men rijp is voor het collectivisme.
Reeds thans beschikt'de Bond voor On
derlinge Boerenhulp over een kwart
van de voorhanden zijnde tractors en
hij heeft voorrang bij de aankoop van
nieuwe. En wanneer alle communisti
sche maatregelen zijn uitgevoerd, zo
wordt de Oost-Duitsers voorgehouden,
zullen zij zo welvarend zijn, dat zij nog
siechts medelijden met de arbeiders, die
in het Westen „in de kluisters van het
kapitalisme zuchten", kunnen hebben.
De 300.000 man sterke „volkspolitie" is
er om het geloof in de waarheid van
deze belofte zo nodig te stimuleren.
Dit alles weten de West-Duitsers. Zij
weten ook, dat terwijl de Russen een
vast doei voor ogen hebben, de Weste-
Dezer dagen is per vliegtuig op
Schiphol aangekomen Frans van de
Laar, wiens geschiedenis als „beul van
Amersfoort" reeds zoveel stof heeft
doen opwaaien. Hij is overgebracht
naar de gevangenis aan de Amstel-
veenseweg te Amsterdam. Ingewijden
vragen zich af, wat deze plotselinge
terugkeer heeft te betekenen, daar men
in November, tijdens het proces tegen
Kotella, Berg c.s. vergeefs uitzag naar
de belangrijke getuige, Frans van de
Laar, die toen in de Franse gevange
nis La Santé, te Parijs, verbleef ter
beschikking van de Nederlandse justi
tie. De geschiedenis van Van der Laar
mag op zijn minst merkwaardig ge
noemd worden, zo schrijft de Nieuwe
Haagse Crt. Reeds gedurende de be
handeling voor het Amsterdamse B.
G. trok zijn zaak de aandacht, daar
zelfs uit kringen der illegaliteit aan
merking werd gemaakt op het feit, dat
de berechting van een dergelijke fi
guur opgedragen was aan mensen, die
zelf geen begrip hadden van de toe
standen in de kampen en dus ook niet
van de positie van Van de Laar ten
opzichte van zijn medegevangenen. De
kroongetuige, die misschien een dui
delijk beeld van de situatie had kun
nen geven, aarzelde echter met haar
verklaringen, daar zij, zoals zij later
aan derden verklaarde, dreigbrieven
had ontvangen om op haar woorden te
passen. Zij noemde hierbij de naam
van een bekende politieke figuur, n.1.
een lid van de Tweede Kamer. Het
B. G. veroordeelde Van de Laar tot
vijf jaar, waartegen deze in cassatie
ging. Hij wachtte echter de behande
ling van zijn zaak niet af en ont
vluchtte. De procureur-fiscaal, prof.
Langemeyer, erkende, dat er mogelijk
nieuwe aspecten in de zaak waren,
doch door de afwezigheid van Van de
Laar stond de Raad van Cassatie niet
veel meer te doen dan tot bevestiging
van het vonnis van het B. G. te be
sluiten, zoals ook de eis luidde. Intus
sen hield Van de Laar zich niet be
paald schuil. In Parijs, waarheen hij
was uitgeweken, zocht hij reeds in het
voorjaar van 1948 contact met de ver
tegenwoordiger van het Nederlandse
departement van justitie aldaar en
kreeg van deze de verzekering, dat
hij niets zou doen om Van de Laar te
arresteren of te doen arresteren. Er
ontstond een enigszins vriendschappe
lijke relatie tussen de mannen, men
ging genoeglijk samen uit eten en Van
de Laar en zijn vriendin kwamen bij
de ambtenaar aan huis. Later werden
er zelfs samen zaken gedaan. Doch
op 15 September bleek de Franse po
litie te beschikken over een door deze
ambtenaar ondertekend verzoek tot in
hechtenisneming van Van de JJaar.
Wonderlijk genoeg heeft de ambtenaar
dit nimmer willen erkennen, doch het
papier bestaat nu eenmaal. Volgens de
Franse wet kan na het vonnis betref
fende de uitlevinrg van een gevange
ne, deze nog slechts 31 dagen in hech
tenis worden gehouden.
Doch voor Van de Laar duurde het
vier maanden.
Zelfs al verlangde men zijn getui
genis in het proces van de Amers-
foortse beulen. Daarom vragen velen
zich af waarom eerst thans een man,
die blijkbaar nog wel iets te vertellen
heeft door zijn vroegere vriend naar
Nederland teruggevoerd wordt om
zijn straf uit te zitten. Mocht hij niet
praten? En voor wie zouden dan de
woorden van deze man zo bezwarend
kunnen zijn?
ljjke geallieerden zich nog steeds geen
duidelijk beeld gevormd hebben van
hetgeen, dat na het einde der bezetting,
die niet eeuwig duren kan, moet vol
gen. En ten slotte is het hun bekend,
dat tegenover de rond vier millioen
zwaar bewapende militairen, die de
Russen en hun satellieten tussen Oeral
en Elbe hebben staan, in West-Europa
een niet bijzonder goed uitgeruste le
germacht van nauwelijks twee mil
lioen man ligt. Daarom moeten wij
weer naar het front, zeggen de Duit
sers. Men heeft ons nodig. Zonder ons
gaat het niet. Wanneer wij het niet
klaarspelen, gaat de wereld onder. En
daaraan wordt het gerucht verbonden,
dat de Amerikanen in hun angst voor
de Russen zich ln de armen van Duitse
generaals hebben geworpen en deze be
zworen hebben, toch iets te onderne
men om Europa en de wereld te red
den. In dit verband worden de namen
van de vroegere stafchef Halder en de
beruchte Guderian genoemd.
(Vervolg van pagina 1).
De consulaire commissie wordt ver
zocht het werk van de Commissie van
de Verenigde Naties te vergemakkelij
ken door het verschaffen van militaire
waarnemers en ander staf-personeel
en door het verlenen van faciliteiten.
De consulaire commissie zal haar an
dere activiteiten tijdelijk opschorten.
De commissie zal partijen bijstaan bij
de naleving van deze resolutie. Zij zal
de onderhandelingen bijwonen en is
gemachtigd aanbevelingen te doen aan
partijen of aan de Veiligheidsraad over
zaken die vallen binnen haar compe
tentie. Na een overeenstemming zal de
commissie aanbevelingen doen aan de
Veiligheidsraad met betrekking tot de
aard, macht en functies van 't lichaam
der Verenigde Naties, dat in Indonesië
zal blijven om behulpzaam te zijn bij
de nakoming van de bepalingen dezer
overeenkomst totdat de souverelni-
teit zal zijn overgedragen aan de Ver
enigde Staten van Indonesië.
De comissie zal de bevoegdheid heb
ben om de vertegenwoordigers van de
niet republikeinse gebieden in Indone
sië te raadplegen.
De commissie of het lichaam van de
Verenigde Naties is gemachtigd om in
naam van de Verenigde Volken de
verkiezingen te observeren en aanbe
velingen te doeri betreffende de voor
waarden noodzakelijk om te verzeke
ren dat deze verkiezingen Vrij en de
mocratisch zijn alsmede de vrijheid
van de vergadering, van woord en pers
te allen tijden te garanderen mits der
gelijke garantie niet zo wordt toege
past dat hierbij toevlucht genomen
wordt tot geweld of represailles.
Terug onder Republikeins be
stuur.
De commissie behoort behulpzaam
te zijn bij een zo spoedig mogelijk her
stel van het burgerlijke bestuur van
de Republiek en toezien, dat de gebie
den volgens de Renville-overeenkomst
behorende tot de Republiek (met uit
zondering van de stad Djokja) succes
sievelijk kunnen terugkeren onder het
burgerlijk bestuur van de Republikein
se regering. De commissie zal, na over
leg met de partijen, aanbevelingen doen
met betrekking tot een eventueel tij
delijk stationneren van Nederlandse
strijdkrachten in enig gebied om be
hulpzaam te zijn bij het handhaven
van wet en orde.
Tenslotte doet de resolutie een be
roep op de regering van Nederland en
van de Indonesische Republiek om
mede te werken tot volledige nakoming
van de bepalingen dezer resolutie.
In een onderhoud, dat de resident van
Bangka, in tegenwoordigheid van de
voorzitter van de Bangkaraad, op 19
Januari te Pangkalpinang had met da
heren Moh. Hatta en Pringgodigdo,
verklaarden beide Republikeinse lei
ders naar aanleiding van de berichten
over de wijze, waarop zij op Bangka
zouden zijn behandeld, dat de behan
deling in het hotel Menumbing, waar
zij waren geïsoleerd, bepaald goed 1»
geweest en dat men hen steeds op cor
recte wijze is tegemoet getreden.
Een overeenkomstige verklaring
hebben zij afgelegd ten overstaan van
ce CVDD (deze verklaring is niet ge
publiceerd) en mede ten overstaan van
mr. Gieben, de adviseur-generaal van
justitie die voor een onderzoek naar
Bangka was gegaan. De door hen ge-
uitte bezwaren harden alleen betrek
king op de hen aanvankelijk niet toe
gestane bewegingsvrijheid en de daar
uit voortvloeiende maatregelen.
De heren Hatta en Pringgodigdo deel
den voorts mede dat zij er, r.u zij be
wegingsvrijheid op Bangka hebben ge
kregen, de voorkeur aan geven, voor
lopig in het hotel Menumbing te blij
ven. Te Pangkalpinang wordt thans
voor de op Bangka vertoevende repu
blikeinse leiders een logeergelegenheid
in gereecheid gebracht in een daartoe
doe de tinwinning afgestane woning.
Ook staat er een auto te hunner be
schikking.
VLIEGTUIG VERMIST IN ALASKA
Een vliegtuig van de „Alaska Air
lines dat met een aantal passagiers
aan boord naar Ketchikan (Alaska)
vloog, heeft Vrijdagochtend per radio
aan het vliegveld van Anchorage
Medegedeeld, dat het door een hevige
sneeuwstorm was verrast en van zijn
route was afgeweken om te trachtèn
Anchorage te bereiken. Sindsdien heeft
men er niets meer van gehoord.
Daar het vastgestelde tijdstip voor
de landing op Anchorage reeds lang
voorbij is, vreest men, dat het toestel
verloren i*.