De Wereld der VrouwenI AKKERTJE Wat maakt U van uw uiterlijk? Moderne kapsels: Kort haar Groente THERMOGENE Hygiëne in cle winkels Duitsland praat over heropstanding van de Wehrmacht Frans van de Laar naar Nederland vervoerd om zijn straf uit te zitten Pacto Pcictol-Ptictolin! Probeer dai eens, Mevrouw! Recepten van Kers de radio-kookleraar GRIEP VERKOUDHEID SPIERPIJN RHEUMATIEK PIJNSTILLENDE WATTE Er is iets mis in de wereld De Weser-lijn Nadat men vergeefs op hem wachtte in het proces-Kotella De Indonesische kwestie in de Veiligheidsraad Hatta tevreden over zijn behandeling ALS WE DE PLAAT nog een» even omkeerden? We waren juist so mooi bezig met onze schoonheid, en het sou toch Jammer zijn om halverwege op te houden. Met de gezondheid als eer ste voorwaarde waren we wel sowat klaar. Tien minuten gymnastiek, een fikse kuier, een flinke nachtrust, wei nig snoepen en zomaar gewoon ordi nair tarwebrood dat zijn schoon heidsmiddeltjes die niets komma nie mendal kosten en overal te krjjgen zijn. Het klinkt wel niet zo chique en verleidelijk als Crème au lalt d'orange, maar de uitwerking Is prima, dat geef ik op een briefje. Maar als we een paar maanden, met dat verstandig lopen slapen eten aan de gang zijn laten we ons dan eens afvragen waar we precies heen willen. Wat bedoelen we eigenlijk met „een mooie vrouw?" Laten we nu eens heel eerlijk zijn en bekennen.dat we dan onmiddellijk één of ander ver leidelijk filmsterretje voor ons gees tesoog zien op dagen. Zo'n standaard gezichtje met potloodstreepjes Inplaats van wenkbrauwen liefst een etage hoger een harde geverfde mond en een kapsel van krullen en golven waarmee niemand ook maar de straat zou durven overwippen. Maar wie heeft er in ons verpoverde Westen nu eindelijk eens de moed om een kruistocht tegen die gelakte on- natuur te beginnen, en terug te keren tot onze oude wijze goede Moeder Na tuur? Wie propageert, om eens iets te noemen, weer het lange glanzende vrouwenhaar, waarop die lieve meis jes uit India en Ceylon en Java mij zo jaloers kunnen maken? Waarom moeten wij allemaal beslist met een hoofd vol droge uitgekookte krulletjes rondlopen? Wat zeg ik uit Parijs komen alweer allerlei alarmerende be richten aanwaaien van een kapsel k la Napoleon. Kortgeknipt, en dan alles van de kruin af naar voren geborsteld. Ik kan nu al kreunen als ik denk aan de gezellige tantes met twee onder kinnen die zich zoiets zullen laten aan praten.... Het gaat de verkeerde kant met ons uit, wij laten ons maar bedillen en en ringeloren, en het resultaat is dat wij er allemaal bij lopen alsof we zo juist afgeleverd zijn door een fabriek die maar één soort etalage-poppen maakt. Laten we toch alsjeblieft de moed hebben om zomaar gewoon ons zelf te zijn maar dan (hier moet ik Veronica Dengel gelijk geven) „ons beste zelf". We gaan vastberaden voor de spiegel staan, in de allerongenadig- ste belichting, en bekijken onszelf van top toi teen met de onbarmhartige ogen van een wildvreemde. Kijk eens goed. Wat zijn onze goede punten, wat on ze slechte? Is ons voorhoofd lang, la ten we dan het haar in een flinke kuif dragen, en vooral geen pony aanme ten, ook al staat het Claudette Colbert nog zo aardig. Hebben we een breed gezicht weg met die fladderende krullen aan weerszijden van onze oren. Zijn wij gecharmeerd van een glad kapsel met een scheiding in het midden, als de beroemde Gioconda? Alles goed en wel, maar dan moeten we er ook zo'n fraai glad regelmatig gezichtje bij be stellen. Hebben we de vier kruisjes achter de rug? Dan geen kwiek bosje krullen in de nek met een Mozart-strikje, zo als onze zeventienjarige nicht. Maar dat zelfde nichtje moet nog minstens tien jaar wachten eer zij zich een glad omhoog geborsteld achter haar mag wagen. Met de garderobe gaat het al pre cies zo. Een kort dikkerdje moet er alles op zetten, langer te schijnen. Voor haar de gladde japonnen, lange rokken en hoge hakken. De zuster van Prikkebeen mag zich daarentegen rustig wat breder maken met schootjes, strookjes, ruime blou ses en wijde rokken. Een korte hals is geen schande, maar een hooggesloten jurk met een enorme broche daarbij wèl. Grote voeten komen in de beste families voor, maar wie verstandig is vestigt er niet extra de aandacht op met platte hakken en vlerkante neu zen. En tenslotte: laten we toch het aller beste schoonheidsmiddel niet vergeten een opgewekt en stralend humeur. Het is de geest, die zich het lichaam bouwt heeft Schiller gezegd, en dat is een spreuk om boven onze toilettafel' te hangen. Een vrouw met een sterke geest, een rijk gemoedsleven, een brui sende vitaliteit is altijd vanzelf „het aankijken waard" al was ze van na ture zo lelijk als die arme Middeleeuw se hertogin van Tirol. SASKIA. Parijs is de bakermat van alles wat nieuw is en direct of indirect iets met de mode te maken heeft. Net zo veranderlijk als de japonnen zijn de kap sels. Het is dus vanzelfsprekend dat de grote kapsel ontwerpers eveneens hun tenten in de Lichtstad op- f~ /Jjj, v geslagen hebben. m Sinds enige tijd zijn de kortgeknipte haren weer jè van het. Leuk, vooral voor jeugdige personen. Char mant voor vrouwen met kleine gezichten. Lastig, want na een half jaar is het een stuk gegroeid en moet de hele ingewikkelde procedure van knippen, permanen ten etc. weer opnieuw beginnen, daarom dus ook nog kostbaar. Maar evenals voor haar garderobe moet de vrouw iets over hebben voor haar kansel. Het lelijkste wat een vrouw maar hebben kan, is een onverzorgde haardos. Vooral omdat het zulk een, in het oog sprin gend bewijs is van nonchalance en slordigheid. Zeg nu niet dadelijk: „Ik heb zulk onhandelbaar haar", want de werke lijke gevallen dat het haar onmogelijkis zijn heus niet zo talrijk als U mis schien zoudt denken. Dit werd tenminste onlangs nog be weerd door Antonio, een charmant artist, die aanbeden wordt door de fine fleur van Parijs en door beroemde vrouwen uit vele landen. Antonio is een kapper. Maar wit voor een. Zijn kapsels zijn kunstwerken van de eerste rang en zijn salon is gedeeltelijk een paleis en gedeeltelijk een laboratorium. Niet voor niets werd hij uitgenodigd door de Engelse Koninklijke familie om voor de kroning de kapsels van de Koningin en haar hofhouding te verzor gen. Ook bij het jongste bezoek van Prinses Elizabeth aan Parijs kapte Antonio haar elke ochtend. Deze grootmees ter houdt van kort geknipte haren. Bij avondkapsels maakt hij echter gretig gebruik om het tekort?' aan te vullen met vele zachtge- kleurde nylon draden, die zo fijn als haar zijn. De korte lokje worden kun stig over elkaar gelegd. Elk haartje op zijn plaats. De jonge meisjes krijgen garneringen van zwart fluwelen lint. Oudere dames steekt hij hele vederbossen tussen haar krullen of zelfs gekleurde vogels. Maar om van Antonio, met zijn kunstige gewrochten op ons eigen pruikje terug te ko men. Wat doet voor Uw haar? Wast het geregeld met een goede shümpoo? Borstelt U het tweemaal per dag (honderd streken per keer) en heeft U het aan de zorgen van een goede kapper toever trouwd, die het in vorm houdt en in har monie brengt met de gezicht? Een kapsel hoeft niet in gewikkeld te zijn. Zonder al te veel foefjes en krul letjes vormt het ook een mooie omlijsting van het gezicht. Heel aardig is het kleine piquante stukje pony, dat bij de meeste moderne kapsels hoort. Het is flatteus voor vrouwen met diep ingeplant haar en een hoog voorhoofd. Nog even dit. Al is het kort geknipte haar mo dern, al past het dan in het geheel van de mode, laat V vooral niet kortwieken wanneer V niet heel zeker bent, dat het U staan zal. Een goede vakman kan dit dadelijk zeggen. lijnen GESTOOFDE VARKENSLAPJES 400 gram Varkenslapjes (niet te groot en plat uitgeslagen), zout en peper, sap van 'Is citroen, 1 ei, wat fijne beschuit of paneermeel, 1 klein stukje ui, (zéér fijn gehakt) 1 klein stukje laurier, 1/3 liter wa ter, 1 bouillonblokje, wat aardap pelmeel of maizena, wat gehakte peterselie en wat vet om te bakken. Zout en peper de varkenslapjes, sprenkel er wat citroensap over, haal ze vervolgens door het geklopte ei en daarna door wat fijne be schuit of paneermeel. Druk de be schuit of paneermeel wat aan en laat de lapjes ongeveer 15 minuten op een koele plaats liggen. Bakde gepaneerde lapjes nu in ruim flink verhit vet (eventueel slaolie) en leg ze daarna in een an dere pan. Voeg er de fijn gehakte ui en het stukje laurier bij. Giet er zoveel ko kend water op, dat de lapjes nau welijks onder staan. Laat het vlees dan 20 minuten zachtjes doorsto ven. Neem de lapjes uit de pan, leg ze op een schotel, maak de jus af met een klein stukje vet, 1 bouil lonblokje, wat zout peper en even een weinig binden met wat aardappelmeel of maizena. Giet het sausje over het vlees, be strooi vervolgens met wat gehakte peterselie. Geef er witlof en verse aardappelen bij. MINERVA (Gecombineerde bruine bonen) 300 gram bruine bonen, water, 3 dikke preien, 2 grote winterworte len, 1 bosje selderij groen, 1 kleine ui, i/j laurierblaadje, 30 gram bo ter, 50 gram vet, 3 eetlepels sla olie, 'h liter bruine bonen kook vocht, wat aardappelmeel of mai zena, zout en peper, wat soepen aroma en gehakte peterselie. Laat de bruine bonen een dag en een nacht in ruim water weken, daarna met het weekwater aan de kook brengen en zachtjes gaar la ten koken. Schaaf de wortel op een rauwkost- schaaf aan reepjes, snijd de prei aan stukjes en hak het selderij-groen fijn. Laat boter en vet in de koeken pan warm worden, fruit hierin de groenten goudgeel aan; doe de ge fruite groenten in een andere pan, giet er liter van het bruine bo nen kookvocht bij met de laurier en kook de groenten gaar. Bind het groentenmengsel met wat aardap pelmeel of maizena, breng dit op smaak met de sla-saus, wat zout, peper en wat soepen-aroma. Laat de bruine bonen goed droog uitlek ken en roer deze eveneens door bet groentenmengsel. Doe de groenten in een schaal, strooi er wat gehakte peterselie over en geef er verse aardappelen en balletjes gebraden gehakt bij. GRIESMEEL VLA 3/4 liter melk, 50 gram griesmeel, 50 gram suiker, 3 eetlepels jam, 1 ei (dooier en wit gescheiden), wat fijne beschuit en iets fijne kaneel. Breng de melk met de suiker aan de kook, roer er langzaam de gries meel bij en laat het mengsel nu op een zwak vuur zachtjes gaar koken. Neem de pan met het griesmeel- mengsel van het vuur, roer er het eidooier door en de 3 eetlepels jam. Klop het eiwit flink stijf, klop er een weinig suiker door. Spatel het stijfgeklopte eiwit nu door het griesmeelipengsel en doe de vla in een glazen schaal. Strooi er een weinig zéér fijne be schuit met iets kaneel over. Laat de vla goed koud worden en presenteer deze toespijs bij voor keur na een stoofpot maaltijd. Groente is een zeer belangrijk on derdeel van ons dagelijks menu. Blijk baar valt 't veel huisvrouwen moeilijk dit te onthouden, want hoewel er op lezingen en bij huisbezoek steeds weer op gewezen wordt, dat men vooral de bladgroenten met weinig water moet opzetten en dit kostelijke vocht nooit mag weggegooid worden, doch des noods apart bewaard moet worden om door soep of jus te gebruiken, gieten nog zeer veel huisvrouwen de groen ten af, d.w.z., dat zij het vitaminen- riikste onderdeel van onze voeding in de gootsteen weg laten spoelen en er dan later juist die grondstoffen, die in het water opgenomen waren, er weer afzonderlijk aan toevoegen: zout, suiker soms specerijen, kruiden en zuren. Terwijl in vlees eiwitten en vetten het meest voorkomen, zijn de groenten rijk aan koolhydraten, die ook zo noodzakelijk zijn voor onze stofwisse ling. Daarom is het van het grootste belang, dat er elke dag groente op tafel komt en dat deze zo zuinig en doelmatig mogelijk wordt gekookt. Het al te lang laten doorkoken, is niet doelmatig. En 't is een foutieve gedach ten van menige huisvrouw, dat ze door er een smeuige, lang geroerde en gestampte prak van te maken, de voe- d'i.gswaarde van de groente verhoogt. Het is zeer zeker smakelijk, maar een kort en snel gaar gemaakte groente heeft de hoogste voedingswaarde. Van daar, dat tegenwoordig veel mensen naast een gekookte groente ook nog een schaaltje rauwkost presenteren. Dat is uitermate gezond. Om te zorgen, dat verse groente haar geur en smaak en de meeste vita minen behoudt, geeft men er tegen woordig graag de voorkeur aan groen te te stomen in plaats van te koken Men hoeft dan hoegenaamd geen vocht aan de verse groente toe te voegen en gebruikt er bij voorkeur de stoompan voor, waardoor verhinderd wordt, dat de stoom met de groenten in aanraking komt. Tijdens het stomen wordt de groente zachter en het daardoor vrij komende vocht kunt u dan gebruiken bij het sausje, dat u bij de groenten presenteert. Is er veel groentenat over, dan kan men dit een der volgende da gen gebruiken bij het bereiden van een groentesoep. Hebt u wel eens opgelet, hoeveel klanten er zondigen tegen de hygiëne in de winkels? Een huisvrouw komt bij de bakker of de melkboer en plant haar vuile tas vol aardappelen en groenten op de toonbank vlak bij het te verkopen brood, boter, kaas en wat er zo al meer uitgestald staat. Als zij klaar is en haar tas weer oppakt, blijft er een randje zand of een natte l'.ting op het marmer achter, als haar visitekaartje. Een andere maal komt een heer in de zaak; hij heeft een dikke sigaar of een stinkende pijp in zijn mond en buigt zich daarmee over de toonbank, de rook uitpaffend over het geëtaleerde en in het gezicht van de winkeljuffrouw of bediende. Dik wijls valt er dan een blaadje geschroei de tabak of wat as op het uitgestalde. Nog erger zijn vaak de ouden van dagen, met een druppel aan de neus! Zij voelen het niet door de kou of door hun ouderdom maar o wee deetalage! De winkelier staat h'er machteloos tegenover. Hij kan eisen, dat zijn personeel er onberispe lijk uitziet, geregeld de handen wast, heldere kleren draagt, netjes en met zorg gekapt is, maar hij heeft niets te zeggen over een onverschillige klant! Eenmaal heb ik een winkelchef ge zien, die zorgvuldig zo'n vieze bood schappentas op de grond zette en met een vochtig doekje de toonbank rei nigde. De klant zette toen zo'n grote mond op en maakte een dergelijk misbaar, dat de winkelier een volgend maal wei in stilte geleden zal hebben: het pu bliek opvoeden gaat buiten mijn be voegdheden. Er zijn echter ook klanten, die erge grieven hebben, b.v. over dg winkel juffrouw, die in een onbewaakt ogen blik haar door een taartje klevende vingers aflikt of zich vlug even op het hoofd kr*abt en vlak daarna een brood inpakt. Zo zijn er heus ook nog, al komt het schaars voor, omdat tegen woordig zware eisen bij de opleiding 'worden gesteld. Een huisvrouw, met wie ik onlangs dit onderwerp behandelde, zei: „Als je hierover gaat denken, heb je geen leven meer! Moet je b.v. eens in een hotelkeuken kijken of bij een slager op zijn achterplaats. Neen, hoor! Pas in dat opzicht maar een beetje struis vogelpolitiek toe wat niet weet, deert niet!" Er is nog iets dat met alle hygiëne spot: de hondjes, die sommige vrou wen mee in de winkels brengen en die ze daar vrij laten rondlopen. Maar al te graag deponeren die lievelingen een visitekaartje, dat de winkelier later mag opruimen. Laat de honden buiten de deur of houdt ze kort aan de riem, terwijl u uw bestellingen opgeeft. Het gaat tenslotte niet alleen om wat u nodig hebt, maar er komen ook ande ren in de winkel. Dat is het wat me nige koopster vergeet. op de pijnlijke plek, bestrijdt ENZ. dozen A 50 en 75 ct. (Vervolg van pag. 1) J^AAR KORT DAAROP, tijdens een gesprek met Curt Riess, correspon dent van de Zwitserse „Weltwoche" tapte de generaal uit een ander vaatje. Hij was geenszins zo pessimistisch, als het oorspronkelijk scheen. Hij geloof de wel is waar nog altijd, dat Europa ten Oosten van de Rijn niet te verdedi gen is, ten minste niet met de weinige divisies, die de Westelijke Unie ter be schikking heeft. Ook geloofde hij nog steeds, dat herbewapening van Duits land op het ogenblik onmogelijk is, maar „het vraagstuk van een Duits leger zou toch niet geheel onoplosbaar zijn". Kortom met alle voorbehoud, beperkingen en moeilijkheden geloofde de oude generaal niet aan de absolute noodzakelijkheid, Duitsland ten Oosten van de Rijn op te geven, indien het tot een oorlog zou komen. Waar die verdedigingslijn dan wel zou moeten liggen? Daarover kon hij om begrijpe lijke reden geen uitsluitsel geven. Maar er bestaat nog altijd een niet-verou- derd plan van generaal Beek ter ver dediging van Duitsland ongeveer langs de Weser. Deze lijn ligt ten Oosten van Fulda, Frankfurt, Neurenberg en München. Het vraagstuk der Duitse herbewa pening is overigens niet slechts een politiek, maar ook een economisch probleem. Hierop wees de Amerikaan se militaire gouverneur generaal Clay: er zijn op het ogenblik niet eens vol doende wapenen om de kleine gealli eerde legers, welke in het Westen ge vormd worden, mee uit te rusten. Op het ogenblik, wel te verstaan. Wat moet men van dit alles denken? Inderdaad is de wederopstanding „der Deutschen Armee" nog voor lange tijd een politieke onmogelijkheid. Boven dien is er in het Westen wel nie-mand, die er aan twijfelt, dat de Amerikanen het in geval van nood zelf wel met de Russen kunnen klaarspelen. Maar desondanks: 1945—1949. Vier korte ja ren en men spreekt er al weer open lijk over. Overal ln Duitsland en ook wel daarbuiten mompelt men over de noodzakelijkheid van een nieuwDuits leger. Is er een beter voorbeeld moge lijk, dat er iets mis is in de wereld....? Collectivisme JQE COMMUNISTISCHE volkshuishou ding staat in de Russische zone nog in de kinderschoenen. Maar het tempo der Sowjetisering wordt enorm opge voerd. Staatstrusts slokken steeds meer particuliere bedrijven op. Als nummer twee van de agenda staat de collectivi sering van de landbouw. Het fundament daarvoor is reeds lang gelegd. De her verdeling van het land vaagde niet slechts de Junkers weg, maar ook de middenstanders onder de boeren. Twee. honderdduizend stadsmensen, die nooit een voor getrokken hadden, werden op stukjes land van vijf tot zes hectaren gezet; keuterboertjes kregen er wat land bij, maar niet genoeg om hen on afhankelijk te maken. Zo is een platte- landsprolet_riaat ontstaan, dat volko men rijp is voor het collectivisme. Reeds thans beschikt'de Bond voor On derlinge Boerenhulp over een kwart van de voorhanden zijnde tractors en hij heeft voorrang bij de aankoop van nieuwe. En wanneer alle communisti sche maatregelen zijn uitgevoerd, zo wordt de Oost-Duitsers voorgehouden, zullen zij zo welvarend zijn, dat zij nog siechts medelijden met de arbeiders, die in het Westen „in de kluisters van het kapitalisme zuchten", kunnen hebben. De 300.000 man sterke „volkspolitie" is er om het geloof in de waarheid van deze belofte zo nodig te stimuleren. Dit alles weten de West-Duitsers. Zij weten ook, dat terwijl de Russen een vast doei voor ogen hebben, de Weste- Dezer dagen is per vliegtuig op Schiphol aangekomen Frans van de Laar, wiens geschiedenis als „beul van Amersfoort" reeds zoveel stof heeft doen opwaaien. Hij is overgebracht naar de gevangenis aan de Amstel- veenseweg te Amsterdam. Ingewijden vragen zich af, wat deze plotselinge terugkeer heeft te betekenen, daar men in November, tijdens het proces tegen Kotella, Berg c.s. vergeefs uitzag naar de belangrijke getuige, Frans van de Laar, die toen in de Franse gevange nis La Santé, te Parijs, verbleef ter beschikking van de Nederlandse justi tie. De geschiedenis van Van der Laar mag op zijn minst merkwaardig ge noemd worden, zo schrijft de Nieuwe Haagse Crt. Reeds gedurende de be handeling voor het Amsterdamse B. G. trok zijn zaak de aandacht, daar zelfs uit kringen der illegaliteit aan merking werd gemaakt op het feit, dat de berechting van een dergelijke fi guur opgedragen was aan mensen, die zelf geen begrip hadden van de toe standen in de kampen en dus ook niet van de positie van Van de Laar ten opzichte van zijn medegevangenen. De kroongetuige, die misschien een dui delijk beeld van de situatie had kun nen geven, aarzelde echter met haar verklaringen, daar zij, zoals zij later aan derden verklaarde, dreigbrieven had ontvangen om op haar woorden te passen. Zij noemde hierbij de naam van een bekende politieke figuur, n.1. een lid van de Tweede Kamer. Het B. G. veroordeelde Van de Laar tot vijf jaar, waartegen deze in cassatie ging. Hij wachtte echter de behande ling van zijn zaak niet af en ont vluchtte. De procureur-fiscaal, prof. Langemeyer, erkende, dat er mogelijk nieuwe aspecten in de zaak waren, doch door de afwezigheid van Van de Laar stond de Raad van Cassatie niet veel meer te doen dan tot bevestiging van het vonnis van het B. G. te be sluiten, zoals ook de eis luidde. Intus sen hield Van de Laar zich niet be paald schuil. In Parijs, waarheen hij was uitgeweken, zocht hij reeds in het voorjaar van 1948 contact met de ver tegenwoordiger van het Nederlandse departement van justitie aldaar en kreeg van deze de verzekering, dat hij niets zou doen om Van de Laar te arresteren of te doen arresteren. Er ontstond een enigszins vriendschappe lijke relatie tussen de mannen, men ging genoeglijk samen uit eten en Van de Laar en zijn vriendin kwamen bij de ambtenaar aan huis. Later werden er zelfs samen zaken gedaan. Doch op 15 September bleek de Franse po litie te beschikken over een door deze ambtenaar ondertekend verzoek tot in hechtenisneming van Van de JJaar. Wonderlijk genoeg heeft de ambtenaar dit nimmer willen erkennen, doch het papier bestaat nu eenmaal. Volgens de Franse wet kan na het vonnis betref fende de uitlevinrg van een gevange ne, deze nog slechts 31 dagen in hech tenis worden gehouden. Doch voor Van de Laar duurde het vier maanden. Zelfs al verlangde men zijn getui genis in het proces van de Amers- foortse beulen. Daarom vragen velen zich af waarom eerst thans een man, die blijkbaar nog wel iets te vertellen heeft door zijn vroegere vriend naar Nederland teruggevoerd wordt om zijn straf uit te zitten. Mocht hij niet praten? En voor wie zouden dan de woorden van deze man zo bezwarend kunnen zijn? ljjke geallieerden zich nog steeds geen duidelijk beeld gevormd hebben van hetgeen, dat na het einde der bezetting, die niet eeuwig duren kan, moet vol gen. En ten slotte is het hun bekend, dat tegenover de rond vier millioen zwaar bewapende militairen, die de Russen en hun satellieten tussen Oeral en Elbe hebben staan, in West-Europa een niet bijzonder goed uitgeruste le germacht van nauwelijks twee mil lioen man ligt. Daarom moeten wij weer naar het front, zeggen de Duit sers. Men heeft ons nodig. Zonder ons gaat het niet. Wanneer wij het niet klaarspelen, gaat de wereld onder. En daaraan wordt het gerucht verbonden, dat de Amerikanen in hun angst voor de Russen zich ln de armen van Duitse generaals hebben geworpen en deze be zworen hebben, toch iets te onderne men om Europa en de wereld te red den. In dit verband worden de namen van de vroegere stafchef Halder en de beruchte Guderian genoemd. (Vervolg van pagina 1). De consulaire commissie wordt ver zocht het werk van de Commissie van de Verenigde Naties te vergemakkelij ken door het verschaffen van militaire waarnemers en ander staf-personeel en door het verlenen van faciliteiten. De consulaire commissie zal haar an dere activiteiten tijdelijk opschorten. De commissie zal partijen bijstaan bij de naleving van deze resolutie. Zij zal de onderhandelingen bijwonen en is gemachtigd aanbevelingen te doen aan partijen of aan de Veiligheidsraad over zaken die vallen binnen haar compe tentie. Na een overeenstemming zal de commissie aanbevelingen doen aan de Veiligheidsraad met betrekking tot de aard, macht en functies van 't lichaam der Verenigde Naties, dat in Indonesië zal blijven om behulpzaam te zijn bij de nakoming van de bepalingen dezer overeenkomst totdat de souverelni- teit zal zijn overgedragen aan de Ver enigde Staten van Indonesië. De comissie zal de bevoegdheid heb ben om de vertegenwoordigers van de niet republikeinse gebieden in Indone sië te raadplegen. De commissie of het lichaam van de Verenigde Naties is gemachtigd om in naam van de Verenigde Volken de verkiezingen te observeren en aanbe velingen te doeri betreffende de voor waarden noodzakelijk om te verzeke ren dat deze verkiezingen Vrij en de mocratisch zijn alsmede de vrijheid van de vergadering, van woord en pers te allen tijden te garanderen mits der gelijke garantie niet zo wordt toege past dat hierbij toevlucht genomen wordt tot geweld of represailles. Terug onder Republikeins be stuur. De commissie behoort behulpzaam te zijn bij een zo spoedig mogelijk her stel van het burgerlijke bestuur van de Republiek en toezien, dat de gebie den volgens de Renville-overeenkomst behorende tot de Republiek (met uit zondering van de stad Djokja) succes sievelijk kunnen terugkeren onder het burgerlijk bestuur van de Republikein se regering. De commissie zal, na over leg met de partijen, aanbevelingen doen met betrekking tot een eventueel tij delijk stationneren van Nederlandse strijdkrachten in enig gebied om be hulpzaam te zijn bij het handhaven van wet en orde. Tenslotte doet de resolutie een be roep op de regering van Nederland en van de Indonesische Republiek om mede te werken tot volledige nakoming van de bepalingen dezer resolutie. In een onderhoud, dat de resident van Bangka, in tegenwoordigheid van de voorzitter van de Bangkaraad, op 19 Januari te Pangkalpinang had met da heren Moh. Hatta en Pringgodigdo, verklaarden beide Republikeinse lei ders naar aanleiding van de berichten over de wijze, waarop zij op Bangka zouden zijn behandeld, dat de behan deling in het hotel Menumbing, waar zij waren geïsoleerd, bepaald goed 1» geweest en dat men hen steeds op cor recte wijze is tegemoet getreden. Een overeenkomstige verklaring hebben zij afgelegd ten overstaan van ce CVDD (deze verklaring is niet ge publiceerd) en mede ten overstaan van mr. Gieben, de adviseur-generaal van justitie die voor een onderzoek naar Bangka was gegaan. De door hen ge- uitte bezwaren harden alleen betrek king op de hen aanvankelijk niet toe gestane bewegingsvrijheid en de daar uit voortvloeiende maatregelen. De heren Hatta en Pringgodigdo deel den voorts mede dat zij er, r.u zij be wegingsvrijheid op Bangka hebben ge kregen, de voorkeur aan geven, voor lopig in het hotel Menumbing te blij ven. Te Pangkalpinang wordt thans voor de op Bangka vertoevende repu blikeinse leiders een logeergelegenheid in gereecheid gebracht in een daartoe doe de tinwinning afgestane woning. Ook staat er een auto te hunner be schikking. VLIEGTUIG VERMIST IN ALASKA Een vliegtuig van de „Alaska Air lines dat met een aantal passagiers aan boord naar Ketchikan (Alaska) vloog, heeft Vrijdagochtend per radio aan het vliegveld van Anchorage Medegedeeld, dat het door een hevige sneeuwstorm was verrast en van zijn route was afgeweken om te trachtèn Anchorage te bereiken. Sindsdien heeft men er niets meer van gehoord. Daar het vastgestelde tijdstip voor de landing op Anchorage reeds lang voorbij is, vreest men, dat het toestel verloren i*.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1949 | | pagina 7