I WEEKBLAD VOOREN MEISJES We veroveren de Bierhalle van Hannover Het plein der vertroosting Hier de oplossing Hier is het verhaal: VOLVET En hier het raadsel m HIER 0E ZAKVOt BRIEVEN; Ik was geheim agent in oorlogstijd (XXXV) En horen hoe de ziekenbarak van kamp Lahde werd uitgemoord Jjujezouden Over het Recht Het nieuwe boek Nieuwe Bonnen Herhaling prijsraadsel Een zonderlinge bespreking £LS IX TRANCE LOOP IK LANGZAAM WEG van de gevangenis. Ik kan niet geloven, dat Ik vry ben. 't Zal wel een val zyn. Ik wacht op iet», dat weer plotseling een eind aan m(jn vrijheid zal maken. Dan hoor lk van de overkant van de straat een fluitje. Ik kijk op en zie mjjn vriend Wim lustig en bezadigd in de bleke lentezon op een laag muurtje zitten. HU be duidt me, dat lk naar hem toe moet komen. ,,Ik heb op je zitten wachten," zegt hy, alsof er geen oorlog en geen Duitsland is en alsof er nooit een gevangenis geweest is. „Kom naast me zitten, dan wachten we op Hoeben. HU zal over een minuut of tien wei komen." Ik voel me wezenloos. Gebeurt dit allemaal werkelUk? „Waar zUn de anderen?" vraag lk en ga op de grond zitten met mUn rug tegen de muur. „Ze wachten op ons in de Bierhalle. We zyn ongeveer een uur geleden uit de gevangenis gegooid. De Bierhalle Is onze ontmoetingsplaats. Maar ik wou hier op jou wachten." [K WEET NIET of het zyn onver stoorbare stem is of de vreemde blik van een voorbijganger, die me tot bezinning roept „Wat denk jü er van?" zeg ik en sta op. „Waarvan?" vraagt Wim met een klank van verbazing in zijn stem. „Van die invrljheidsstelling!" „Niets! Wat moet ik er van denken? Het werd hoog tijd, dat is alles. Ik heb het nooit erg leuk gevonden." HU zwUgt een ogenblik. „Waarom vraag je dat? Wat bedoel je daarmee?" „Ik kan het nog niet goed geloven. Ik ben bang, dat ze er een beroerde bedoeling mee hebben. Maar ik kan die gevangenis niet meer zien! Laten we een stuk verderop gaan. En laten we proberen er gewoon uit te zien. We vallen zo te veel op." Ik heb zo'n idee, dat het niet raad zaam is, dat men in ons een Auslfin- der of een gevangene herkent. Ons voorkomen broek in onze sokken gestopt, oude vuile kapotte overjassen, ons boord vastgemaakt met een vei ligheidsspeld of met een stuk touw, onze kale koppen dat alles is nogal opvallend. We doen wat mogelijk is, al biyft dit beperkt tot het ophalen van onze broeken en het neerslaan van onze boordjes. Kort daarop komt Hoeben met een troepje gevangenen de straat door mar cheren. Zijn gezicht is goud waard, wanneer hij ons daar op een bank in het plantsoen ziet zitten. Hij is zó ver baasd, dat hij vergeet bij zijn troep te blijven en achterop raakt. Met open mond gaapt hij dit onbegrijpelijke won der aan. Dan zoeken zijn ogen het plantsoen af naar een begeleider en wanneer hij die niet ontdekken kan, vraagt hij met wilde gebaren om een verklaring. We steken als enig ant woord onze duimen omhoog en laten hem koelbloedig voorbijgaan en door de gevangenispoort verdwijnen. Tien minuten later wordt ook Hoeben Uit de gevangenis gegooid. Men zou verwachten, dat hij in de grootste op winding naar buiten zou komen rennen Maar nee, hij strompelt op ons toe, even verdwaasd als ik was en zijn ge zicht drukt de hoogste verbazing uit. En dan gaan we met z'n drieën op weg naar Bierhalte Drie vrije mensen! Sinds deze dag heb ik Hanover tame lijk goed leren kennen, doch de stra ten en pleinen hebben er nooit zo uit gezien als op deze eerste wandeling na onze invrijheidsstelling. We kunnen hoeken omslaan, straten oversteken en gaan en staan waar we willen. De kleur der huizen is anders dan anders, de lucht, de hemel, de étalages, alles is vreemd en bedwelmend nieuw. Bij de ingang van de Bierhalle wordt ons de weg versperd door een dikke Duitser, blijkbaar de eigenaar. Hij treedt ons met uitgespreide armen te gemoet. „Geen buitenlanders!" schreeuwt hij. „Verboten für Auslander". Ik ken nu langzamerhand de menta liteit van het super-ras, loop recht op de kerel af en zeg met een stalen, sol dateske stem: „Hoe komt U er bij om mU op die manier de weg te versperren, was!?" Zijn armen vallen slap langs zijn lichaam, zijn gezicht wordt lang en zijn stem sterft weg tot een niet overtui gend gefluister. „Geen buitenlandei'3, mein Herr!" „Natuurlijk niet, maaren ik richt me zo groot mogelijk op, houdt U mij voor een buitenlander!? Dat is een belediging, mein Herr. Dat is wel summum!" „Nee, nee, natuurlijk niet, mein Herr. Verzeihung!" „Dan is het goed!" snuif ik en met een wenk naar Wim en Hoeben: „Kom mee, let niet op hem!" (Buiten verantwoordelijkheid van de redactie). Als door een tribunaal de beslissing wordt genomen, dat een delinquent onvoorwaardelijk in vrUheid dient te worden gesteld, is het dan noodzakc- ïyk, dat de z.g. „hoge autoriteit" drie vier maanden nodig heeft om hier aan zijn fiat te verlenen? Of is deze 'periode vereist om de delinquent in de maatschappij te classificeren? Een voorbeeld: Wanneer de bijzon dere rechtspleging per dag tien geval len afhandelt, worden de personen in casu, indien tot invrijheidstelling is geadviseerd, nog zo lang van die vrij heid beroofd als het fiat van de hoge autoriteit uitblUft. Dit is vryheids- beroving, ook al is men in nog zo'n goed kamp ondergebracht. Wanneer men niet door een beslis sing van het gerecht statenloos is verklaard, hoe is het dan mogelijk, dat men na een jaar op het politie bureau een vreemdelingenpas in ont vangst heeft te nemen, die elke drie maanden moet worden verlengd? Wie heeft daartoe het recht? Hoogachtend, P. R. Onze juridische medewerker tekent hierbij aan: Tribunaalrechtspraak. De uitspra ken van de Tribunalen (wier taak thans door de Kantonrechter is over genomen) moeten, indien daarbij een maatregel is opgelegd, om rechts kracht te verkrUgen worden gefiat teerd door de zgn. Hoge Autoriteit Dit fiat-executie kan wel eens lang uitblijven. Indien hiervan het gevolg zouzyn, dat iemand langer gedeti neerd zou biyven dan volgens de uit spraak de bedoeling is geweest, wende men zich tot de betrokken Tribunaal- voorzitter (resp. Kantonrechter), die in de regel bereid zal zyn een spoe dige afdoening te bevorderen of maat regelen te nemen tot invrijheidstelling van de betrokkene. Statenloosheld. Door in vreemde krygs- of staatsdienst te treden ver liest men zyn Nederlanderschap ook zonder rechteriyke uitspraak. Dit geldt evenzeer indien men geen andere na tionaliteit heeft verkregen; men wordt dan dus statenloos met alle ge volgen van dien. In de practyk wordt men slechts als statenloze behandeld nadat door een rechterlijke autoriteit is vastgesteld, dat men een handeling heeft begaan waardoor de Nederland se nationaliteit verloren is gegaan (bijv. indiensttreding by het N.S. K.K.). Wie meent ten onrechte als statenloos te worden beschouwd, wen de zich tot deze autoriteit. W/E LOPEN RAKELINGS lfengs de overdonderde 'eigenaar het restau rant binnen, waar we de anderen vin den, elk met een glas bier voor zich! Ze zijn in een opgewonden gesprek ge wikkeld met twee mannen, die we vroeger in het moordkamp van Lahde ontmoet hebben. Hun verhaal is verschrikkelijk. Een paar dagen geleden hadden de autori teiten besloten het kamp te liquideren. De geïnterneerden zouden naar Han nover marcheren en daar in vrijheid gesteld worden. De mensen in het hos pitaal en de ziekenhut waren op rap port geroepen voor medisch onderzoek. Hun was gevraagd of zij konden lopen. Was dit niet mogelijk, dan zouden ze met wagens gaan. De meeste ongeluk- kigen gaven aan de wagens de voor keur en werden in afwachting van ver dere orders weer naar bed gestuurd. Toen het onderzoek geëindigd was, werden de deuren van het hospitaal gesloten en was de Peitschman, de jonge Poolse beul, met zijn machine-pistool de verschillende kamers rondgegaan en had van de deuropening uit de zieken in hun bed doodgeschoten. Daarna was de hut in brand gestoken. Er waren ongeveer negentig mannen in het hos pitaal geweest, toen dit gebeurde. De andere gevangenen werden in colon- ne's ingedeeld en marcheerden het kamp uit. Zodra de laatste man het hek door was, ging het hele kamp in vlammen op. Ieder, die de marche rende colonne niet bij kon houden, werd er uit gehaald en moest langs de weg een kuil graven. Staande aan de rand van zijn eigen graf kreeg hy een nekschot, waarna de aarde weer in de kuil geschept werd en de mars ver der ging..,. We vragen ons af, waaraan wij het geluk danken, dat we juist op tijd uit die hel ontslagen zijn. De neerslach tige stemming duurt niet lang. We zijn te zeer in beslag genomen door de moeilijkheden van het ogenblik om eten en een slaaplaats te vinden. Het blijkt, dat „Stammtisch" het enige is, dat we zonder Marken kunnen krij gen. Het is een gerecht bestaande uit knolraap, een paar worteltjes, af en toe een aardappel en verder water. Maar het vult de maag en dat is al heel wat. Gelukkig krijgen we even later van een paar hulpvaardige land genoten wat geld en twee Hollandse meisjes doen er wat vetbonnen en een broodbon bij. Het is natuurlyk zeer edelmoedig, maar er zijn zeven uitge hongerde mannen, die moeten eten pn dan betekent twint^ gram vet en hon derd gram brood niet veel. Dit is een probleem, dat om een onmiddellijke p- iossing vraagt. We tracteren onszelf op een glas bier en beginnen een breed voerige discussie. Paters en ik spelen een enigszins dictatoriale rol en ver ordenen, dat elk lid van de groep moet proberen zoveel mogelijk eten te be machtigen, dat allemaal bijeengebracht en op de etensuren eerlUk verdeeld zal worden. De ontmoetingsplaats is de Bierhalle, tenzij we intussen iets beters vinden. Dan moeten we verder een plaats zoeken, waar we kunnen slapen. We ontdekken weldra, dat de Bunker on der het grote station de enige moge lijkheid biedt. We vertrekken in op tocht om de plaats in ogenschouw te nemen. Het blykt, dat .er zes grote schuilkelders zijn, diep onder het sta tion, elk voor ongeveer vierhonderd man. Bunker nummer zes is voor de Auslësder, wie het ten strengste ver boden is hun gezicht in één van de andere kelders te laten zien. Maar bunker nummer zes stinkt zo ontzet tend en is zo onbeschrijfelijk smerig, dat we besluiten ieder in een van de andere kelders te kruipen en de vol gende ochtend bij elkaar te komen in bunker nummer drie, waar de hoofd ingang is. Daar Wim en ik ons zeer tot ejkaar aangetrokken voelen, besluiten we bij elkaar te blijven en na tever geefs naar een zitplaats gezocht te hebben (de kelder is stampvol Duit sers), nemen we onze toevlucht tot de enig overblijvende mogelijkheid: de vloer. Daar mijn jas de dikste is, spreidden we deze op het beton uit, gebruiken onze jasjes als hoofdkussen en Wims regenjas als deken en leggen cns ter ruste. Nieuwe werken van Agatha Christle. By A. W. Sijthoffs Uitgeversmaat schappij N.V. te Lieden verschenen in de „Accolade-reeks" drie vertalingen van boeken van Agatha Chrlstie, die tot dusver nog niet in een Nederlandse be werking verkrijgbaar waren. „The Hol- low" werd onder de titel „De Laagte" door H. Tromp vertaald, van de beide andere werken n.1. „Evil under the sun" (Overal is de duivel) en „Ten little niggers" (Tien kleine negertjes) wordt de naam van de vertaler niet ge noemd. De drie boekjes wedijveren met elkaar in spanning, waarvoor de naam Agatha Christie alleen al vol doende borg is, doch bovendien hebben de vertalers uitstekend werk geleverd en zij zijn erin geslaagd veel van de oorspronkelijke dialoog te behouden, iets wat lang niet van alle vertaalde boeken gezegd kan worden. De deeltjes worden in een aantrekkelijke stofom slag verkrijgbaar gesteld en zullen hun weg onder de liefhebbers van goede ontspanningslectuur zeker vinden. Algemene luchtvaartkennis Van „De Librije" te Haarlem ont vingen wij het eerste deeltje van de „Islo-serie", bibliotheek voor lucht- vaartonderwijs, getiteld „Algemene luchtvaartkennis". Het boekje is ge schreven, om gebruikt te worden by het onderwys door het Instituut voor Luchtvaartonderwys N.V. te Amster dam en draagt dan ook alle kenmerken va" een handleiding, die zonder nadere mondelinge toelichting geen aanspraak maakt op volledigheid. Toch zal ook de belangstellende leek in het werkje, dat door verschillende andere zal worden gevolgd, veel van zyn gading vinden. De boekjes worden uitgegeven in op dracht van de commissie van overleg inzake luchtvaartopleidingen, waarin alle Nederlandse luchtvaartinstanties zijn vertegenwoordigd. Wyien de heer H. Veenendaal, directeur der KLM schreef het voorwoord. Tltt Faamer Dahl: Wat zong iv hun hart. UitgeverU Kluitman, Alkmaar. Uit het Noors vertaald door M. J. Molanus-Stamperius. Er zyn verschillende manieren om de jeugd iets van grote mannen te ver tellen. Men kan een korte biografie ge ven en hun levenstyd daarna met twee jaartallen aanduiden, maar men kan het ook anders doen en de scnyn aanne men, dat ze helemaal niet belangryk, maar doodgewone mensen waren. In de trant van „Er was eens" kan men dan de levensgeschiedenis vooral de vrolijke of moeiiyke jeugdjaren van een jongen gaan vertellen en daarbij het licht op zyn karakter en byzondere begaafdheden laten vallen. Men kan bijvoorbeeld vertellen, dat er in zijn huis veel gezongen en gemusiceerd werd en dat de knaap op jeugdige leef- tU'd reeds van een byzondere aanleg voor muziek biyk gaf. Dan wil men horen wat die jongen verder deed en hoe hy tenslotte een beroemd man is geworden. Op deze prettige wyze wor den in dit alleraardigste boekje de jonge lezers vertrouwd gemaakt met leven en werken van Johann Sebasti- aan Bach, van Ludwig von Beethoven en Franz Schubert. Drie figuren in de muziekgeschiedenis, die waard zyn ge kend en bewonderd te worden. Een smaakvol uitgevoerd, zeer lezens waardig boekje. voor 't tUdvak van 30 Jan. t/m 12 ptb bonnen voor vlees 601, 803 Vlees 100 gram vlees. 602 Vlees 200 gram vlees. alle bonkaarten 901 607 Algemeen 250 gram ryst. 608 Algemeen 250 gram boter, garine of vet. bonkaarten ka, kb, kc 901 611 Algemeen 500 gram boter, m,. garine of vet. 612 Algemeen 400 gram kaas of y* gram korstloze kaas 613 Algemeen 125 gram koffie, B 625 200 gram kaas of 290 gram korstloze kaas. bonkaarten kd, ke 901 617 Algemeen 250 gram boter, mtr. garine of vet. 618 Algemeen 100 gram kaas of 125 gram korstloze kaas. tabaks- en diversenkaartey qa, QC 901 31 Tabak, 34 Diversen 2 rants. sigaretten of kerftabak. bonkaarten ZA, ZB, ZC, ze, md MF, MH 902 (BUz. arbeid, móeders en zieken) Geldig zyn de bonnen van strook D. Deze bonnen zyn 14 dagen geldig. Bovenstaande bonnen kunnen reeds op Vrydag 28 Januari worden gebruikt. De reeds aangewezen bonnen 573 Al gemeen (500 gram sinaasappelen) en 579 Algemeen (1 kg. sinaasappelen) moeten uiterlyk op 29 Januari by een handelaar in groenten en/of fruit wor den ingeleverd. Wie heel ver zou rei zen tot in Perzie, daar, waar het grote ryk van Duizend en één nacht begint, zou misschien ook de schone stad, die eens Ben Ali Torso toe behoorde, op zyn weg vinden, waar het beto verende plein der ver troosting is. Eens, maar dat is heel lang geleden, woonde daar de groot vizier Ben Ali Torso, die om zijn grote dapperheid deze prachtige marme ren stad van zyn vorst ten geschenke had ont vangen. Hy was buiten mate gelukkig, want het lot lachte hem van alle kanten toe, hem, die rijk en wijs was en drie zonen en drie dochters bezat, die even wys als schoon en goed waren. Maar op een dag keer de het lot zich tegen hem en een vreseiyke ziekte, die als een ver schroeiend vuur het land teisterde, trof ook zijn stad en hem zelf. Vee en ook de mensen werden ziek. Op één nacht stierven twee zoons en twee dochters van Ben Ali. enkele dagen later de beide anderen. Rade loos liep Ben Ali weeklagend door de stad rond: ontroostbaar ook voor de woorden van opbeuring van zUn vrien den. Totdatde tyd hem te hulp kwam. Ben Ali bemerkte, dat lang zaam, heel langzaam met het verstrij ken van weken en maanden zijn ver driet minder schrynde. Maar toch keerde voor hem zoals voor velen van zyn lotgenoten uit de stad by tyden de smart heviger terug dan ooit tevoren. „Wat kan ik doen", vroeg Ben Ali zichzelf af, „om voor mijzelf en voor de anderen het leven weer dragelijk te maken?" Hij liet kunstenaars komen uit alle delen van het land om de stad te verfraaien en sieriyke bouwwerken verrezen alom. Moskeeën met gouden koepels en mo zaïekwerk sierden de pleinen, maar het voldeed hem niet. Het schoonste vuurwerk en de meest schitterende spelen gaven hem niet, wat hij zocht. Daar verscheen op zekere dag een vreemdeling in de straten van de stad. 's Morgens vroeg weerklonk reeds zijn stem op het grote marktplein waar hij luide te kennen gaf aan iedereen die het maar horen wilde, dat hij een bal sem bezat, dat alle wonden heelde. Nieuwsgierig geworden nodigde Ben Ali hem Jn zyn woning en vroeg of ook voor zijn wonden door het ver driet en de smart veroorzaakt, gene- <5 01 ■0.0 O o t PAK VOL SOP! Voor kinderen van 6 tot 12 jaar. Zet onder elkaar: 1. Bestuurder vari een Vliegtuig. 2. Een bekende zwemvogel meteen waggelende gang. (Je ziet hem vaak in parkvyvers en weilandsloten), 3. Een kleur. 4. De bovenste verdieping van een huis. die vaak tot bergplaats dient. 5. Een dief die iets uit een huis wegsteelt. 6. Een stop, die dient om een fles te sluiten. Wanneer de zes namen goed zyn in gevuld, vormen de eerste letters, van boven naar beneden gelezen, de naam van een heerlyke, sappige vrucht. De oplossingen, waarbij je ook je leeftijd moet vermelden, kunnen vóór Zondag, 30 Januari worden gezonden zing te vinden was by de balsem van de vreemdeling. „Zeker, ook voor U", kreeg hij ten antwoord. „Maar gy hebt U gedragen als een kind, dat juist lopen heeft ge leerd. En dat, terwyi ge toch wys en verstandig zyt. Immers, een kind, dat z;ch bezeert aan een tafel of stoel en op de grond valt, geeft tafel, stoel en grond de schuld en schopt er tegen aan in zijn verdriet. Wij groten lachen erom. Maar doet gij niet evenzo? Waarom verzet gij Uzelf tegen een macht, waaraan ge U toch moet on derwerpen? Zijt ge sterker dan het lot? Neen! Welnu: geeft U gewonnen. Aanvaardt alles, wat het U oplegt en laat U door verdriet niet tot wanhoop brengen. Wat daar, waar het vandaag regent, schynt motgen de zon. Ben Ali luisterde. Hij bewaarde de wijze woorden van de vreemdeling in zijn harten handelde ernaar. Wat de vreemde bezoeker hem gezegd had, liet hy tot troost voor allen beitelen in een gevelsteen aan de grootste mos kee op het marktplein, dat zijn naam hieraan dankt en nog heden ten dage bekend is als „Het Plein der Vertroos ting". In de onderstaande zinnen zitten namen van Nederlandse plaatsen ver borgen: 1. Honderd-elf tenten waren op het kampeerterrein gezet. 2. Ik zag ai meloenen in de winkels. 3. Tante heeft een snee koek op haar boterham gelegd. 4. Door natte voeten kun je ziek worden. 5. Henk en Bertie liepen samen naar huis. 6. Soldaten groeven loopgraven in de wei. In het bos stonden velerlei den nen en sparren. Jan zag een valk. maar hy dacht dat het een sperwer was. Ans ziet er moe uit, want ze is te laat naar bed gegaan. Je vindt onze boshut recht te genover de dennenlaan. In de zinnen 4 en 9 zijn de namen van dorpen verscholen, 't Zyn twee bekende, grote dorpen in de provincie Utrecht. In de overige zinnetjes schui len de namen van steden. In elke zin zit slechts één plaats naam verborgen. Wie kan ze vinden? De oplossingen kunnen vóór Zondag, 6 Februari worden gezonden 7. 8. 9. 10. Het bleek niet zo moeiiyk te zijn om het briefje te ontcyferen dat door Dirk in geheimschrift aan Kees was geschreden. Enkele puzzelaars hebben eerst opgezocht, welk cyfer het meest in het briefje voorkwam. Dit bleek het cyfer 4 te zyn en daaruit maak ten zij op, dat het cyfer 4 dus in de plaats van een E moest staan. De E is immers de letter die het meest ge bruikt wordt. Anderen raadden al spoedig de aan hef en de ondertekening van het brief je en konden aan de hand daarvan verder werken. In ieder geval kwamen de puzze laars al gauw tot de ontdekking dat de O in de plaats van de letter A stond; de 1 inplaats van de leter B, de 2 voor de letter C, enz. Wanneer wij het briefje van Dirk dus uit het geheimschrift vertalen, staat er: Beste Kees, Jan heeft me gevangen genomen. Ik zit in het tuinhuisje. Kom je me be- vryden? Dirk. De boeken werden deze week ge wonnen door: Henk Niesten, Kulkensweg 37, Be- verwUk. Johan van Baars, Violenstraat 23, Den Helder. Lies Schilt, Koningsweg 78, Alk maar. Hilly Jeurink, Achterom 48, Hoorn. Jan Vlam, Dorpsstraat 8, Warmen- huizen. Gefeliciteerd! De pryzen worden toegezonden. De Engelse minister Pitt werd op 't laatst van zijn leven zwaar geplaagd door de jicht. Eens, toen de hertog van Newcastle zyn eerste lord van de admiraliteit, hem kwam bezoeken, moest Pitt hem te bed liggend ont vangen. Het was midden in de win ter en de hertog riep rillend: „Hebt ge geen vuur aan by zulk weeg?" „Neen, luidde het antwoord, „als ik jicht heb, kan ik geen vuur verdra gen". De hertog wikkelde zich in zUn mantel en zette zich bij het bed. Lang zamerhand kreeg hij het echter zo koud, dat hy het niet langer kon uit houden en met een bibberend „Neem me niet kwalijk, sire", sprong hy in het tweede ledikant, dat zich op de slaapkamer van Pitt bevond en wik kelde zich behagelijk in de dekens. Zo behandelden de twee staatslieden de meest dringende zaken van 's lands vloot, waarbij ze soms heftig tegen elkaar lagen te gebaren, als ze het on eens waren. Inderdaad een conferen tie, zoals er niet veel in de geschie denis van Engeland zyn geweest! ONZE MEDEDELINGEN. Licn van Doorn, Hekelstraat 28, Alkmaar}) zoekt een correspondentie vriendin. Zy is 14 jaar oud en houdt veel van gymnastiek en zwemmen. Het komt nog vaak voor dat jongens en meisjes boven 12 jaar het prUs- raadsel van de kleintjes oplossen. Dit mag natuurlijk, maar zy kunnen er geen prijs mee winnen. Wel met het raadsel voor hun eigen leeftydsgroep. Allereerst iets over schuilnamen: Soms is het wenselyk om te corresponde onder een schuilnaam en dat is heel best te begrijpen. Er is ook niet het m bezwaar tegen. De jongelui die graag een schuilnaam aan willen nemen, ge mij die de volgende keer maar op. Hun brieven en vragen worden dan vervolg geregeld onder die schuilnaam beantwoord. „„-„ïrien Wel is het gewenst, om ook steeds de eigen naam in de brief te yerrnem omdat het anders voor mij zo moeilijk wordt om steeds de namen opte zoe Nu de brieven: Wij beginnen met de brief van Johan van Baars. Beste jo ik dank je hartelyk voor alle goede gaven en beloof je dat het naar een k sanatorium in Blaricum wordt gezonden. Daar liggen een paar kleine jong die vast in hun .schik zullen zyn met de pastels. Annie Vonk, ja, ik Kan begrijpen dat je het erg druk hebt met je huiswerk. Schrijf alleen maar wa je tijd en zin hebt hoor meisje! Koos Heimans, de jongen waar jy naalj(!at woont in Den Helder, Koos. Hij is even oud als jy, dus het is best n hy bij jou op school is. Pepsie", je hebt een aardige schuilnaam 8ev0" maar je hebt mij voor een raadsel gezet, want je eigen naam stond er niet Wie is Pepsie?, vraag lk mij af. Geer je mij de volgende keer het antwoord schrijf je mij dan ook nog eens hoe bet met je broer gaat? Martha wat heb jij een keurig handschrift. Ik heb je brief bewonderd. De vuurtor® i». leuk getekend. Hartelijk dank hoor! „Tarzan", dat was een goed idee va j j Is het zo in orde? Rie Schonnen, wat mooi is zo'n schoolfilm. Het zaj leerzaam zyn geweest en het is goed om eens wat meer van het werk m mijnen af te weten. W. Vonk, je loste het prijsraadsel voor de km'deren 6 tot 12 jaar op. maar je had de vorige week zeker niet bemerkt dat de Je s koerier, voor de kleintjes was. Deze week zijn de „oudjes" weer aan de o g Doe ie nu dus met het nieuwe prijsraadsel mee? Jan Leydeckers, ge* js dat Wim nu weer hersteld is. Weet je al wanneer hij naar huis mag komen. daar nog niets van bekend? Piet en Jaap Appel, natuurlijk mogen Ju' oplossingen in één enveloppe sluiten. Het is voor mij zelfs gemakkelijker, nu behoef ik maar één enveloppe open te maken. Jaap, jij loste het ra:aas de kleintjes op, maar je mag met de ouderen meedoen hoor, want je 0 ell jaar. George Blok, ook jij mag met het prijsraadsel van de oudere jonge meisjes meedoen, George. „Mimosa", je hebt een heel mooie schuunaai vonden. Ik houd ook van Mimosa. Wat gezellig dat je een hond hebt ge* Is het nog een jong diertje? „Lollypop", wat. jammer dat de zusjes haP Hebben ze ook al last van de Italiaanse griep? Wens ze maar spoedig bp „„fee", toe van mij. Ik hoop dat jy niet onder de wol hoeft tc kruipen. ;:J;0 de je tekeningetjes zijn goed geslaagd, want toevallig lijken ze werkelUk °y ni> personen die ze voor moeten stellen. Ik zag nog geen foto van Sonja maar ik biyf er naar uitkyken hoor! Hartelijk dank voor de dikke en :aar. met zilverpapier en postzegels. Roelof Otten, leuk dat het zo'n fyne veij t dag was. Neen, Roelof, tot myn spyt kan ik je niet aan die punten helpen. f bij mU thuis wordt er een ander merk gebruikt. Aardig van je dat je ai om onze zieken hebt gedacht. Hartelijk dank hoor! Tiny Kater, harteiya Ik voor je goede wensen, meisje. - Elly Koger, prettig dat jc mee gaat aoJi' e-eis geloof dat je een gezellige schrijfster bent. Jan Nellestein, ja, de P°; reke- cn sigarenbandjes zyn voor de zieke kinderen hoor! Gelukkig dat je voor nen een goed cijfer had. Nu de andere vakken nog ophalen. Jan! onltjes nestraal, hartelijk dank voor al de prachtige tekeningen. Wat zijn die mooi! De volgende week komt Jan aan de beurt, in h-t correspondentie-noew voor de kleintjes. Wil je 't aan hem zeggen? Wim Pels. Hennle Veen*»^ Trutda Kloproere ""--"enhnff w u je 't aan hem zeggen? Wim Pels. Hen"f troop®*0' Truida Kloprogge, H. Wiedenhoff, Jan Visser, Jeantjc Kramer, Hen Rfens de Wijn en Piet van Veen, jullie zijn van harte welkom by 01 lb Ons volgende correspondentie-hoekje voor jongens en meisjes van yóo1" jaar komt over 14 dagen in de Jeugdkoerier. De brieven verwacht ik Zondag 6 Februari. Dag JonSelui! Hartelyke groeten van TANTE IET.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1949 | | pagina 4