I WEEKBLAD VOOREN MEISJES
We veroveren de Bierhalle van Hannover
Het plein der vertroosting
Hier de oplossing
Hier is het verhaal:
VOLVET
En hier het raadsel
m HIER 0E ZAKVOt BRIEVEN;
Ik was geheim agent in oorlogstijd (XXXV)
En horen hoe de ziekenbarak van
kamp Lahde werd uitgemoord
Jjujezouden
Over het Recht
Het
nieuwe
boek
Nieuwe Bonnen
Herhaling prijsraadsel
Een zonderlinge bespreking
£LS IX TRANCE LOOP IK LANGZAAM WEG van de gevangenis. Ik
kan niet geloven, dat Ik vry ben. 't Zal wel een val zyn. Ik wacht op iet»,
dat weer plotseling een eind aan m(jn vrijheid zal maken. Dan hoor lk van
de overkant van de straat een fluitje. Ik kijk op en zie mjjn vriend Wim
lustig en bezadigd in de bleke lentezon op een laag muurtje zitten. HU be
duidt me, dat lk naar hem toe moet komen. ,,Ik heb op je zitten wachten,"
zegt hy, alsof er geen oorlog en geen Duitsland is en alsof er nooit een
gevangenis geweest is. „Kom naast me zitten, dan wachten we op Hoeben.
HU zal over een minuut of tien wei komen." Ik voel me wezenloos. Gebeurt
dit allemaal werkelUk?
„Waar zUn de anderen?" vraag lk en ga op de grond zitten met mUn rug
tegen de muur.
„Ze wachten op ons in de Bierhalle. We zyn ongeveer een uur geleden uit
de gevangenis gegooid. De Bierhalle Is onze ontmoetingsplaats. Maar ik
wou hier op jou wachten."
[K WEET NIET of het zyn onver
stoorbare stem is of de vreemde
blik van een voorbijganger, die me tot
bezinning roept
„Wat denk jü er van?" zeg ik en
sta op.
„Waarvan?" vraagt Wim met een
klank van verbazing in zijn stem.
„Van die invrljheidsstelling!"
„Niets! Wat moet ik er van denken?
Het werd hoog tijd, dat is alles. Ik
heb het nooit erg leuk gevonden." HU
zwUgt een ogenblik. „Waarom vraag
je dat? Wat bedoel je daarmee?"
„Ik kan het nog niet goed geloven.
Ik ben bang, dat ze er een beroerde
bedoeling mee hebben. Maar ik kan
die gevangenis niet meer zien! Laten
we een stuk verderop gaan. En laten
we proberen er gewoon uit te zien. We
vallen zo te veel op."
Ik heb zo'n idee, dat het niet raad
zaam is, dat men in ons een Auslfin-
der of een gevangene herkent. Ons
voorkomen broek in onze sokken
gestopt, oude vuile kapotte overjassen,
ons boord vastgemaakt met een vei
ligheidsspeld of met een stuk touw,
onze kale koppen dat alles is nogal
opvallend. We doen wat mogelijk is,
al biyft dit beperkt tot het ophalen
van onze broeken en het neerslaan van
onze boordjes.
Kort daarop komt Hoeben met een
troepje gevangenen de straat door mar
cheren. Zijn gezicht is goud waard,
wanneer hij ons daar op een bank in
het plantsoen ziet zitten. Hij is zó ver
baasd, dat hij vergeet bij zijn troep te
blijven en achterop raakt. Met open
mond gaapt hij dit onbegrijpelijke won
der aan. Dan zoeken zijn ogen het
plantsoen af naar een begeleider en
wanneer hij die niet ontdekken kan,
vraagt hij met wilde gebaren om een
verklaring. We steken als enig ant
woord onze duimen omhoog en laten
hem koelbloedig voorbijgaan en door
de gevangenispoort verdwijnen.
Tien minuten later wordt ook Hoeben
Uit de gevangenis gegooid. Men zou
verwachten, dat hij in de grootste op
winding naar buiten zou komen rennen
Maar nee, hij strompelt op ons toe,
even verdwaasd als ik was en zijn ge
zicht drukt de hoogste verbazing uit.
En dan gaan we met z'n drieën op
weg naar Bierhalte Drie vrije mensen!
Sinds deze dag heb ik Hanover tame
lijk goed leren kennen, doch de stra
ten en pleinen hebben er nooit zo uit
gezien als op deze eerste wandeling na
onze invrijheidsstelling. We kunnen
hoeken omslaan, straten oversteken en
gaan en staan waar we willen. De kleur
der huizen is anders dan anders, de
lucht, de hemel, de étalages, alles is
vreemd en bedwelmend nieuw.
Bij de ingang van de Bierhalle wordt
ons de weg versperd door een dikke
Duitser, blijkbaar de eigenaar. Hij
treedt ons met uitgespreide armen te
gemoet.
„Geen buitenlanders!" schreeuwt hij.
„Verboten für Auslander".
Ik ken nu langzamerhand de menta
liteit van het super-ras, loop recht op
de kerel af en zeg met een stalen, sol
dateske stem: „Hoe komt U er bij om
mU op die manier de weg te versperren,
was!?"
Zijn armen vallen slap langs zijn
lichaam, zijn gezicht wordt lang en zijn
stem sterft weg tot een niet overtui
gend gefluister. „Geen buitenlandei'3,
mein Herr!"
„Natuurlijk niet, maaren ik
richt me zo groot mogelijk op, houdt
U mij voor een buitenlander!? Dat is
een belediging, mein Herr. Dat is wel
summum!"
„Nee, nee, natuurlijk niet, mein Herr.
Verzeihung!"
„Dan is het goed!" snuif ik en met
een wenk naar Wim en Hoeben: „Kom
mee, let niet op hem!"
(Buiten verantwoordelijkheid van
de redactie).
Als door een tribunaal de beslissing
wordt genomen, dat een delinquent
onvoorwaardelijk in vrUheid dient te
worden gesteld, is het dan noodzakc-
ïyk, dat de z.g. „hoge autoriteit" drie
vier maanden nodig heeft om hier
aan zijn fiat te verlenen? Of is deze
'periode vereist om de delinquent in
de maatschappij te classificeren?
Een voorbeeld: Wanneer de bijzon
dere rechtspleging per dag tien geval
len afhandelt, worden de personen in
casu, indien tot invrijheidstelling is
geadviseerd, nog zo lang van die vrij
heid beroofd als het fiat van de hoge
autoriteit uitblUft. Dit is vryheids-
beroving, ook al is men in nog zo'n
goed kamp ondergebracht.
Wanneer men niet door een beslis
sing van het gerecht statenloos is
verklaard, hoe is het dan mogelijk,
dat men na een jaar op het politie
bureau een vreemdelingenpas in ont
vangst heeft te nemen, die elke drie
maanden moet worden verlengd? Wie
heeft daartoe het recht?
Hoogachtend, P. R.
Onze juridische medewerker tekent
hierbij aan:
Tribunaalrechtspraak. De uitspra
ken van de Tribunalen (wier taak
thans door de Kantonrechter is over
genomen) moeten, indien daarbij een
maatregel is opgelegd, om rechts
kracht te verkrUgen worden gefiat
teerd door de zgn. Hoge Autoriteit
Dit fiat-executie kan wel eens lang
uitblijven. Indien hiervan het gevolg
zouzyn, dat iemand langer gedeti
neerd zou biyven dan volgens de uit
spraak de bedoeling is geweest, wende
men zich tot de betrokken Tribunaal-
voorzitter (resp. Kantonrechter), die
in de regel bereid zal zyn een spoe
dige afdoening te bevorderen of maat
regelen te nemen tot invrijheidstelling
van de betrokkene.
Statenloosheld. Door in vreemde
krygs- of staatsdienst te treden ver
liest men zyn Nederlanderschap ook
zonder rechteriyke uitspraak. Dit geldt
evenzeer indien men geen andere na
tionaliteit heeft verkregen; men
wordt dan dus statenloos met alle ge
volgen van dien. In de practyk wordt
men slechts als statenloze behandeld
nadat door een rechterlijke autoriteit
is vastgesteld, dat men een handeling
heeft begaan waardoor de Nederland
se nationaliteit verloren is gegaan
(bijv. indiensttreding by het N.S.
K.K.). Wie meent ten onrechte als
statenloos te worden beschouwd, wen
de zich tot deze autoriteit.
W/E LOPEN RAKELINGS lfengs de
overdonderde 'eigenaar het restau
rant binnen, waar we de anderen vin
den, elk met een glas bier voor zich!
Ze zijn in een opgewonden gesprek ge
wikkeld met twee mannen, die we
vroeger in het moordkamp van Lahde
ontmoet hebben.
Hun verhaal is verschrikkelijk. Een
paar dagen geleden hadden de autori
teiten besloten het kamp te liquideren.
De geïnterneerden zouden naar Han
nover marcheren en daar in vrijheid
gesteld worden. De mensen in het hos
pitaal en de ziekenhut waren op rap
port geroepen voor medisch onderzoek.
Hun was gevraagd of zij konden lopen.
Was dit niet mogelijk, dan zouden ze
met wagens gaan. De meeste ongeluk-
kigen gaven aan de wagens de voor
keur en werden in afwachting van ver
dere orders weer naar bed gestuurd.
Toen het onderzoek geëindigd was,
werden de deuren van het hospitaal
gesloten en was de Peitschman, de jonge
Poolse beul, met zijn machine-pistool
de verschillende kamers rondgegaan en
had van de deuropening uit de zieken
in hun bed doodgeschoten. Daarna was
de hut in brand gestoken. Er waren
ongeveer negentig mannen in het hos
pitaal geweest, toen dit gebeurde. De
andere gevangenen werden in colon-
ne's ingedeeld en marcheerden het
kamp uit. Zodra de laatste man het
hek door was, ging het hele kamp in
vlammen op. Ieder, die de marche
rende colonne niet bij kon houden,
werd er uit gehaald en moest langs
de weg een kuil graven. Staande aan
de rand van zijn eigen graf kreeg hy
een nekschot, waarna de aarde weer in
de kuil geschept werd en de mars ver
der ging..,.
We vragen ons af, waaraan wij het
geluk danken, dat we juist op tijd uit
die hel ontslagen zijn. De neerslach
tige stemming duurt niet lang. We zijn
te zeer in beslag genomen door de
moeilijkheden van het ogenblik om
eten en een slaaplaats te vinden.
Het blijkt, dat „Stammtisch" het enige
is, dat we zonder Marken kunnen krij
gen. Het is een gerecht bestaande uit
knolraap, een paar worteltjes, af en
toe een aardappel en verder water.
Maar het vult de maag en dat is al
heel wat. Gelukkig krijgen we even
later van een paar hulpvaardige land
genoten wat geld en twee Hollandse
meisjes doen er wat vetbonnen en een
broodbon bij. Het is natuurlyk zeer
edelmoedig, maar er zijn zeven uitge
hongerde mannen, die moeten eten pn
dan betekent twint^ gram vet en hon
derd gram brood niet veel. Dit is een
probleem, dat om een onmiddellijke p-
iossing vraagt. We tracteren onszelf op
een glas bier en beginnen een breed
voerige discussie. Paters en ik spelen
een enigszins dictatoriale rol en ver
ordenen, dat elk lid van de groep moet
proberen zoveel mogelijk eten te be
machtigen, dat allemaal bijeengebracht
en op de etensuren eerlUk verdeeld zal
worden. De ontmoetingsplaats is de
Bierhalle, tenzij we intussen iets beters
vinden.
Dan moeten we verder een plaats
zoeken, waar we kunnen slapen. We
ontdekken weldra, dat de Bunker on
der het grote station de enige moge
lijkheid biedt. We vertrekken in op
tocht om de plaats in ogenschouw te
nemen. Het blykt, dat .er zes grote
schuilkelders zijn, diep onder het sta
tion, elk voor ongeveer vierhonderd
man. Bunker nummer zes is voor de
Auslësder, wie het ten strengste ver
boden is hun gezicht in één van de
andere kelders te laten zien. Maar
bunker nummer zes stinkt zo ontzet
tend en is zo onbeschrijfelijk smerig,
dat we besluiten ieder in een van de
andere kelders te kruipen en de vol
gende ochtend bij elkaar te komen in
bunker nummer drie, waar de hoofd
ingang is. Daar Wim en ik ons zeer tot
ejkaar aangetrokken voelen, besluiten
we bij elkaar te blijven en na tever
geefs naar een zitplaats gezocht te
hebben (de kelder is stampvol Duit
sers), nemen we onze toevlucht tot de
enig overblijvende mogelijkheid: de
vloer. Daar mijn jas de dikste is,
spreidden we deze op het beton uit,
gebruiken onze jasjes als hoofdkussen
en Wims regenjas als deken en leggen
cns ter ruste.
Nieuwe werken van Agatha
Christle.
By A. W. Sijthoffs Uitgeversmaat
schappij N.V. te Lieden verschenen in
de „Accolade-reeks" drie vertalingen
van boeken van Agatha Chrlstie, die tot
dusver nog niet in een Nederlandse be
werking verkrijgbaar waren. „The Hol-
low" werd onder de titel „De Laagte"
door H. Tromp vertaald, van de beide
andere werken n.1. „Evil under the
sun" (Overal is de duivel) en „Ten
little niggers" (Tien kleine negertjes)
wordt de naam van de vertaler niet ge
noemd. De drie boekjes wedijveren
met elkaar in spanning, waarvoor de
naam Agatha Christie alleen al vol
doende borg is, doch bovendien hebben
de vertalers uitstekend werk geleverd
en zij zijn erin geslaagd veel van de
oorspronkelijke dialoog te behouden,
iets wat lang niet van alle vertaalde
boeken gezegd kan worden. De deeltjes
worden in een aantrekkelijke stofom
slag verkrijgbaar gesteld en zullen hun
weg onder de liefhebbers van goede
ontspanningslectuur zeker vinden.
Algemene luchtvaartkennis
Van „De Librije" te Haarlem ont
vingen wij het eerste deeltje van de
„Islo-serie", bibliotheek voor lucht-
vaartonderwijs, getiteld „Algemene
luchtvaartkennis". Het boekje is ge
schreven, om gebruikt te worden by
het onderwys door het Instituut voor
Luchtvaartonderwys N.V. te Amster
dam en draagt dan ook alle kenmerken
va" een handleiding, die zonder nadere
mondelinge toelichting geen aanspraak
maakt op volledigheid. Toch zal ook de
belangstellende leek in het werkje, dat
door verschillende andere zal worden
gevolgd, veel van zyn gading vinden.
De boekjes worden uitgegeven in op
dracht van de commissie van overleg
inzake luchtvaartopleidingen, waarin
alle Nederlandse luchtvaartinstanties
zijn vertegenwoordigd. Wyien de heer
H. Veenendaal, directeur der KLM
schreef het voorwoord.
Tltt Faamer Dahl: Wat zong iv
hun hart. UitgeverU Kluitman,
Alkmaar. Uit het Noors vertaald
door M. J. Molanus-Stamperius.
Er zyn verschillende manieren om de
jeugd iets van grote mannen te ver
tellen. Men kan een korte biografie ge
ven en hun levenstyd daarna met twee
jaartallen aanduiden, maar men kan het
ook anders doen en de scnyn aanne
men, dat ze helemaal niet belangryk,
maar doodgewone mensen waren. In
de trant van „Er was eens" kan men
dan de levensgeschiedenis vooral de
vrolijke of moeiiyke jeugdjaren van
een jongen gaan vertellen en daarbij
het licht op zyn karakter en byzondere
begaafdheden laten vallen. Men kan
bijvoorbeeld vertellen, dat er in zijn
huis veel gezongen en gemusiceerd
werd en dat de knaap op jeugdige leef-
tU'd reeds van een byzondere aanleg
voor muziek biyk gaf. Dan wil men
horen wat die jongen verder deed en
hoe hy tenslotte een beroemd man is
geworden. Op deze prettige wyze wor
den in dit alleraardigste boekje de
jonge lezers vertrouwd gemaakt met
leven en werken van Johann Sebasti-
aan Bach, van Ludwig von Beethoven
en Franz Schubert. Drie figuren in de
muziekgeschiedenis, die waard zyn ge
kend en bewonderd te worden.
Een smaakvol uitgevoerd, zeer lezens
waardig boekje.
voor 't tUdvak van 30 Jan. t/m 12 ptb
bonnen voor vlees
601, 803 Vlees 100 gram vlees.
602 Vlees 200 gram vlees.
alle bonkaarten 901
607 Algemeen 250 gram ryst.
608 Algemeen 250 gram boter,
garine of vet.
bonkaarten ka, kb, kc 901
611 Algemeen 500 gram boter, m,.
garine of vet.
612 Algemeen 400 gram kaas of y*
gram korstloze kaas
613 Algemeen 125 gram koffie,
B 625 200 gram kaas of 290
gram korstloze kaas.
bonkaarten kd, ke 901
617 Algemeen 250 gram boter, mtr.
garine of vet.
618 Algemeen 100 gram kaas of 125
gram korstloze kaas.
tabaks- en diversenkaartey
qa, QC 901
31 Tabak, 34 Diversen
2 rants. sigaretten of
kerftabak.
bonkaarten ZA, ZB, ZC, ze, md
MF, MH 902 (BUz. arbeid, móeders
en zieken)
Geldig zyn de bonnen van strook D.
Deze bonnen zyn 14 dagen geldig.
Bovenstaande bonnen kunnen reeds
op Vrydag 28 Januari worden gebruikt.
De reeds aangewezen bonnen 573 Al
gemeen (500 gram sinaasappelen) en
579 Algemeen (1 kg. sinaasappelen)
moeten uiterlyk op 29 Januari by een
handelaar in groenten en/of fruit wor
den ingeleverd.
Wie heel ver zou rei
zen tot in Perzie, daar,
waar het grote ryk van
Duizend en één nacht
begint, zou misschien
ook de schone stad, die
eens Ben Ali Torso toe
behoorde, op zyn weg
vinden, waar het beto
verende plein der ver
troosting is. Eens, maar
dat is heel lang geleden,
woonde daar de groot
vizier Ben Ali Torso, die
om zijn grote dapperheid
deze prachtige marme
ren stad van zyn vorst
ten geschenke had ont
vangen. Hy was buiten
mate gelukkig, want het
lot lachte hem van alle
kanten toe, hem, die
rijk en wijs was en drie
zonen en drie dochters
bezat, die even wys als
schoon en goed waren.
Maar op een dag keer
de het lot zich tegen
hem en een vreseiyke
ziekte, die als een ver
schroeiend vuur het
land teisterde, trof
ook zijn stad en hem
zelf. Vee en ook de mensen werden
ziek. Op één nacht stierven twee zoons
en twee dochters van Ben Ali. enkele
dagen later de beide anderen. Rade
loos liep Ben Ali weeklagend door de
stad rond: ontroostbaar ook voor de
woorden van opbeuring van zUn vrien
den. Totdatde tyd hem te hulp
kwam. Ben Ali bemerkte, dat lang
zaam, heel langzaam met het verstrij
ken van weken en maanden zijn ver
driet minder schrynde.
Maar toch keerde voor hem zoals
voor velen van zyn lotgenoten uit de
stad by tyden de smart heviger terug
dan ooit tevoren. „Wat kan ik doen",
vroeg Ben Ali zichzelf af, „om voor
mijzelf en voor de anderen het leven
weer dragelijk te maken?" Hij liet
kunstenaars komen uit alle delen van
het land om de stad te verfraaien en
sieriyke bouwwerken verrezen alom.
Moskeeën met gouden koepels en mo
zaïekwerk sierden de pleinen, maar
het voldeed hem niet. Het schoonste
vuurwerk en de meest schitterende
spelen gaven hem niet, wat hij zocht.
Daar verscheen op zekere dag een
vreemdeling in de straten van de stad.
's Morgens vroeg weerklonk reeds zijn
stem op het grote marktplein waar hij
luide te kennen gaf aan iedereen die
het maar horen wilde, dat hij een bal
sem bezat, dat alle wonden heelde.
Nieuwsgierig geworden nodigde Ben
Ali hem Jn zyn woning en vroeg of
ook voor zijn wonden door het ver
driet en de smart veroorzaakt, gene-
<5 01
■0.0 O
o
t PAK
VOL
SOP!
Voor kinderen van 6 tot 12 jaar.
Zet onder elkaar:
1. Bestuurder vari een Vliegtuig.
2. Een bekende zwemvogel meteen
waggelende gang.
(Je ziet hem vaak in parkvyvers
en weilandsloten),
3. Een kleur.
4. De bovenste verdieping van een
huis. die vaak tot bergplaats dient.
5. Een dief die iets uit een huis
wegsteelt.
6. Een stop, die dient om een fles
te sluiten.
Wanneer de zes namen goed zyn in
gevuld, vormen de eerste letters, van
boven naar beneden gelezen, de naam
van een heerlyke, sappige vrucht.
De oplossingen, waarbij je ook je
leeftijd moet vermelden, kunnen vóór
Zondag, 30 Januari worden gezonden
zing te vinden was by de balsem van
de vreemdeling.
„Zeker, ook voor U", kreeg hij ten
antwoord. „Maar gy hebt U gedragen
als een kind, dat juist lopen heeft ge
leerd. En dat, terwyi ge toch wys en
verstandig zyt. Immers, een kind, dat
z;ch bezeert aan een tafel of stoel en
op de grond valt, geeft tafel, stoel en
grond de schuld en schopt er tegen
aan in zijn verdriet. Wij groten lachen
erom. Maar doet gij niet evenzo?
Waarom verzet gij Uzelf tegen een
macht, waaraan ge U toch moet on
derwerpen? Zijt ge sterker dan het
lot? Neen! Welnu: geeft U gewonnen.
Aanvaardt alles, wat het U oplegt en
laat U door verdriet niet tot wanhoop
brengen. Wat daar, waar het vandaag
regent, schynt motgen de zon.
Ben Ali luisterde. Hij bewaarde de
wijze woorden van de vreemdeling in
zijn harten handelde ernaar. Wat
de vreemde bezoeker hem gezegd had,
liet hy tot troost voor allen beitelen
in een gevelsteen aan de grootste mos
kee op het marktplein, dat zijn naam
hieraan dankt en nog heden ten dage
bekend is als „Het Plein der Vertroos
ting".
In de onderstaande zinnen zitten
namen van Nederlandse plaatsen ver
borgen:
1. Honderd-elf tenten waren op het
kampeerterrein gezet.
2. Ik zag ai meloenen in de winkels.
3. Tante heeft een snee koek op
haar boterham gelegd.
4. Door natte voeten kun je ziek
worden.
5. Henk en Bertie liepen samen
naar huis.
6. Soldaten groeven loopgraven in
de wei.
In het bos stonden velerlei den
nen en sparren.
Jan zag een valk. maar hy dacht
dat het een sperwer was.
Ans ziet er moe uit, want ze is
te laat naar bed gegaan.
Je vindt onze boshut recht te
genover de dennenlaan.
In de zinnen 4 en 9 zijn de namen
van dorpen verscholen, 't Zyn twee
bekende, grote dorpen in de provincie
Utrecht. In de overige zinnetjes schui
len de namen van steden.
In elke zin zit slechts één plaats
naam verborgen. Wie kan ze vinden?
De oplossingen kunnen vóór Zondag,
6 Februari worden gezonden
7.
8.
9.
10.
Het bleek niet zo moeiiyk te zijn
om het briefje te ontcyferen dat door
Dirk in geheimschrift aan Kees was
geschreden. Enkele puzzelaars hebben
eerst opgezocht, welk cyfer het meest
in het briefje voorkwam. Dit bleek
het cyfer 4 te zyn en daaruit maak
ten zij op, dat het cyfer 4 dus in de
plaats van een E moest staan. De E
is immers de letter die het meest ge
bruikt wordt.
Anderen raadden al spoedig de aan
hef en de ondertekening van het brief
je en konden aan de hand daarvan
verder werken.
In ieder geval kwamen de puzze
laars al gauw tot de ontdekking dat
de O in de plaats van de letter A
stond; de 1 inplaats van de leter B,
de 2 voor de letter C, enz.
Wanneer wij het briefje van Dirk
dus uit het geheimschrift vertalen,
staat er:
Beste Kees,
Jan heeft me gevangen genomen. Ik
zit in het tuinhuisje. Kom je me be-
vryden?
Dirk.
De boeken werden deze week ge
wonnen door:
Henk Niesten, Kulkensweg 37, Be-
verwUk.
Johan van Baars, Violenstraat 23,
Den Helder.
Lies Schilt, Koningsweg 78, Alk
maar.
Hilly Jeurink, Achterom 48, Hoorn.
Jan Vlam, Dorpsstraat 8, Warmen-
huizen.
Gefeliciteerd! De pryzen worden
toegezonden.
De Engelse minister Pitt werd op 't
laatst van zijn leven zwaar geplaagd
door de jicht. Eens, toen de hertog
van Newcastle zyn eerste lord van de
admiraliteit, hem kwam bezoeken,
moest Pitt hem te bed liggend ont
vangen. Het was midden in de win
ter en de hertog riep rillend: „Hebt ge
geen vuur aan by zulk weeg?"
„Neen, luidde het antwoord, „als ik
jicht heb, kan ik geen vuur verdra
gen". De hertog wikkelde zich in zUn
mantel en zette zich bij het bed. Lang
zamerhand kreeg hij het echter zo
koud, dat hy het niet langer kon uit
houden en met een bibberend „Neem
me niet kwalijk, sire", sprong hy in
het tweede ledikant, dat zich op de
slaapkamer van Pitt bevond en wik
kelde zich behagelijk in de dekens. Zo
behandelden de twee staatslieden de
meest dringende zaken van 's lands
vloot, waarbij ze soms heftig tegen
elkaar lagen te gebaren, als ze het on
eens waren. Inderdaad een conferen
tie, zoals er niet veel in de geschie
denis van Engeland zyn geweest!
ONZE MEDEDELINGEN.
Licn van Doorn, Hekelstraat 28,
Alkmaar}) zoekt een correspondentie
vriendin. Zy is 14 jaar oud en houdt
veel van gymnastiek en zwemmen.
Het komt nog vaak voor dat jongens
en meisjes boven 12 jaar het prUs-
raadsel van de kleintjes oplossen. Dit
mag natuurlijk, maar zy kunnen er
geen prijs mee winnen. Wel met het
raadsel voor hun eigen leeftydsgroep.
Allereerst iets over schuilnamen: Soms is het wenselyk om te corresponde
onder een schuilnaam en dat is heel best te begrijpen. Er is ook niet het m
bezwaar tegen. De jongelui die graag een schuilnaam aan willen nemen, ge
mij die de volgende keer maar op. Hun brieven en vragen worden dan
vervolg geregeld onder die schuilnaam beantwoord. „„-„ïrien
Wel is het gewenst, om ook steeds de eigen naam in de brief te yerrnem
omdat het anders voor mij zo moeilijk wordt om steeds de namen opte zoe
Nu de brieven: Wij beginnen met de brief van Johan van Baars. Beste jo
ik dank je hartelyk voor alle goede gaven en beloof je dat het naar een k
sanatorium in Blaricum wordt gezonden. Daar liggen een paar kleine jong
die vast in hun .schik zullen zyn met de pastels. Annie Vonk, ja, ik Kan
begrijpen dat je het erg druk hebt met je huiswerk. Schrijf alleen maar wa
je tijd en zin hebt hoor meisje! Koos Heimans, de jongen waar jy naalj(!at
woont in Den Helder, Koos. Hij is even oud als jy, dus het is best n
hy bij jou op school is. Pepsie", je hebt een aardige schuilnaam 8ev0"
maar je hebt mij voor een raadsel gezet, want je eigen naam stond er niet
Wie is Pepsie?, vraag lk mij af. Geer je mij de volgende keer het antwoord
schrijf je mij dan ook nog eens hoe bet met je broer gaat? Martha
wat heb jij een keurig handschrift. Ik heb je brief bewonderd. De vuurtor® i».
leuk getekend. Hartelijk dank hoor! „Tarzan", dat was een goed idee va j j
Is het zo in orde? Rie Schonnen, wat mooi is zo'n schoolfilm. Het zaj
leerzaam zyn geweest en het is goed om eens wat meer van het werk m
mijnen af te weten. W. Vonk, je loste het prijsraadsel voor de km'deren
6 tot 12 jaar op. maar je had de vorige week zeker niet bemerkt dat de Je s
koerier, voor de kleintjes was. Deze week zijn de „oudjes" weer aan de o g
Doe ie nu dus met het nieuwe prijsraadsel mee? Jan Leydeckers, ge* js
dat Wim nu weer hersteld is. Weet je al wanneer hij naar huis mag komen.
daar nog niets van bekend? Piet en Jaap Appel, natuurlijk mogen Ju'
oplossingen in één enveloppe sluiten. Het is voor mij zelfs gemakkelijker,
nu behoef ik maar één enveloppe open te maken. Jaap, jij loste het ra:aas
de kleintjes op, maar je mag met de ouderen meedoen hoor, want je 0 ell
jaar. George Blok, ook jij mag met het prijsraadsel van de oudere jonge
meisjes meedoen, George. „Mimosa", je hebt een heel mooie schuunaai
vonden. Ik houd ook van Mimosa. Wat gezellig dat je een hond hebt ge*
Is het nog een jong diertje? „Lollypop", wat. jammer dat de zusjes haP
Hebben ze ook al last van de Italiaanse griep? Wens ze maar spoedig bp „„fee",
toe van mij. Ik hoop dat jy niet onder de wol hoeft tc kruipen. ;:J;0 de
je tekeningetjes zijn goed geslaagd, want toevallig lijken ze werkelUk °y ni>
personen die ze voor moeten stellen. Ik zag nog geen foto van Sonja
maar ik biyf er naar uitkyken hoor! Hartelijk dank voor de dikke en :aar.
met zilverpapier en postzegels. Roelof Otten, leuk dat het zo'n fyne veij t
dag was. Neen, Roelof, tot myn spyt kan ik je niet aan die punten helpen. f
bij mU thuis wordt er een ander merk gebruikt. Aardig van je dat je ai
om onze zieken hebt gedacht. Hartelijk dank hoor! Tiny Kater, harteiya Ik
voor je goede wensen, meisje. - Elly Koger, prettig dat jc mee gaat aoJi' e-eis
geloof dat je een gezellige schrijfster bent. Jan Nellestein, ja, de P°; reke-
cn sigarenbandjes zyn voor de zieke kinderen hoor! Gelukkig dat je voor
nen een goed cijfer had. Nu de andere vakken nog ophalen. Jan! onltjes
nestraal, hartelijk dank voor al de prachtige tekeningen. Wat zijn die
mooi! De volgende week komt Jan aan de beurt, in h-t correspondentie-noew
voor de kleintjes. Wil je 't aan hem zeggen? Wim Pels. Hennle Veen*»^
Trutda Kloproere ""--"enhnff
w u je 't aan hem zeggen? Wim Pels. Hen"f troop®*0'
Truida Kloprogge, H. Wiedenhoff, Jan Visser, Jeantjc Kramer, Hen
Rfens de Wijn en Piet van Veen, jullie zijn van harte welkom by 01 lb
Ons volgende correspondentie-hoekje voor jongens en meisjes van yóo1"
jaar komt over 14 dagen in de Jeugdkoerier. De brieven verwacht ik
Zondag 6 Februari.
Dag JonSelui! Hartelyke groeten van
TANTE IET.