Republikeinse noodregering wenst
terugkeer tot Linggadjati
Italië vierde vele „bijltjesdagen
KLOOSTERBALSEM
Nederland had laagste sterftecijfer
van alle landen en alle tijden
avontuur 32
D00R Residentie
Als basis van een
oplossing
Breslau werd Wroslaw
De koe in de huiskamer
College van dagelijks bestuur
in Batavia
Koninklijke vacantiegangers
op voorjaarscarnaval
Benesj anti-communistisch
Hoge boete voor Bruynzeel
Duits-Russische krant doet
aanvallen op Nederland en
ons koningshuis
Huisslacht-ingsregeling
1949-1950
Ongeveer 100.000 fascisten werden afgemaakt
Thans weer in alle
in
beroepen aanvaard
WONDCNvan allerleiaard
Binnen een jaar tien
millioen inwoners
Nieuwe avonturen van Pim, Pam en Pom
S.D.-er werkte met
knuppel van staaldraad
Het Radioprogramma
De New York Times van Zondag be
vatte een telegram uit New Delhi van
de correspondent Robert Trumbull.
Hierin wordt gezegd, dat volgens een
bekendmaking van het bureau van de
Indonesische Republiek te New Delhi,
de „Republikeinse noodregering, nola
nemend van de militaire successen, die
ten opzichte van de Nederlanders be
haald zouden zijn, thans terugkeer tot
de overeenkomst van Linggadjati ver
zoekt. ZU verkiest dit boven de resolu
tie van de Veiligheidsraad van 28 Jan.
1949 als basis van een oplossing".
Volgens de bekendmaking heeft de
noodregering de volgende voorwaarden
voor beëindiging van het verzet ge
steld: „Herstel van de status quo, zoals
deze erkend werd in de overeenkomst
van Linggadjati: 2. Vestiging van een
federale interim-regering, bestaande uit
Indonesiërs en bekleed met de vol
machten tot uitoefening van de souve-
reiniteit de facto over geheel Indonesië;
3. De vorming van een constituerende
vergadering tot voorbereiding van een
grondwet en een bestuur, waardoor de
de facto souvereiniteit zal worden uit
gebreid tot souvereiniteit de jure". In
de bekendmaking wordt toegevoegd:
(Van onze correspondent te Berlijn)
Breslau, de voormalige hoofdstad van
Silezië, heeft na de oorlog een grondige
gedaantewisseling ondergaan. Niet al
leen heet de stad nu Wroslaw, ook de
bevolking is geheel anders. De mannen
lopen met hoge laarzen en schapen
vachten rond. Op hun hoofd dragen zU
mutsen van lamsvel. De vrouwen zijn
in grote omslagdoeken gehuld en aan
hun voeten hebben z(j „walinkis", vil
ten schoenen van lomp model. In plaats
van auto's ziet men nu de panjewagen
met kleine Poolse paardjes in de stra
ten van de stad. Die nieuwe inwoners
zijn uit Podelie en Wolhynie afkomstig.
Zij hebben hun eigen „sfeer" meege
bracht en het voormalige Breslau lijkt
dan ook meer op een provinciestad in
Centraal-Rusland dan op een oude
Duitse stad.
Er zijn welhaast geen Duitsers meer
ia Wroslaw. Van de 700.000, die vóór de
oorlog in Breslau woonden, zijn tr
nog maar 1500 over. In 1946, toen de
overheid te Warschau de evacuatie van
alle Duitsers uit Breslau gelastte, wa
ren er nog ruim 100.000. In het begin
moesten alle Duitsers een witte band
om de arm dragen maar toen bleek, dat
vrijwel geheel Breslau met zo 'n witte
band rondliep, werd dit bevel spoedig
ingetrokken.
Stelselmatig verden Polen uit het
Oosten naar Wroslaw overgebracht, zo
de stad in het begin van dit jaar
278.000 inwoners telde. Dit is naar ver
houding niét veel, maar van de 30 mil-
lioen Polen hebben slechts 24 millioen
de tweede wereldoorlog overleefd. Deze
overlevenden zullen zich nu ook nog in
de Oostduitse gebieden vestigen, die
door ongeveer 10 millioen Duitsers
moesten worden ontruimd.
Voor de eenvoudige mensen uit Wol
hynie en Galicie betekende het leven
in de grote stad een hele ensatie. Maar
nu zijn zij eraan gewend geraakt, dat
zij het water niet meer met een emmer
uit de put hoeven te scheppen, omdat
het uit de muur komt lopen als men
een kraan open draait. Ook met de bad
kuip hebben zij kennis gemaakt Hoe
het echter mogelijk is, dat je, als je
's avonds bij donker een huis binnen
treedt, slechts op een knop hoeft te
drukken om licht te maken en dat het
licht van zelf- weer uitgaat, als je de
bovenste trap op de vierde verdieping
hebt bereikt, hebben nog niet velen be
grepen.
Wie uit zijn geboorteplaats Kolomea
een koe meebracht, verschafte haar on
derdak in de zitkamer, omdat zij in
Breslau zo achterlijk waren en in de
huizen geen koestal hadden. De men
sen uit het Oosten begrepen ook niet.
waarvoor je naar een winkel moest
gaan, als je iets wilde kopen. De markt
op straat is veel gezelliger en Wroslaw
is nu in feite een 'grote markt gewor
den. Al te veel mag men er zich daar
van echter niet voorstellen, want een
paar schoenen b.v. kost 6000 zloty, pre
cies het bedr. j. dat een Poolse arbeider
per maand verdient. Een pond spek
kost 200 zloty. Veel kunnen de Polen
in Wroslaw niet kopen.
deze verzoeken zijn niet buitensporig
en de Nederlanders hebben 'in de
overeenkomst van Linggadjati hun in
stemming hiermede gegeven". „Ingeval
van niet aanvaarding van deze voor
waarden zal de Republiek de voorkeur
geven aan voortzetting van de noodza
kelijke strijd".
Trumbull verklaart nader: „De be
kendmaking kristalliseert het gevoelen,
dat vorige week onofficieel tot uitdruk
king werd gebracht door Republikeinse
leiders te New Delhi, die een bureau
onder leiding van minister Maramis
vormen. Zij deelden mede, dat de Re
publiek thans voortzetting van de strijd
zou prefereren in verband met de
guerrilla-successen, daar zij meende, dat
de Nederlanders uiteindelijk door het
slechter word^p van de militaire situa
tie gedwongen zouden worden betere
voorwaarden toe te staan dan die van
de resolutie "an de Veiligheidsraad.
De voorlopige federale regering
heeft een besluit vastgesteld inzake de
instelling van een vertegenwoordigend
college en een college van dagelijks
bestuur voor Batavia. Het vertegen
woordigend college bestaat uit vijftien
leden, van wie negen Indonesiërs, drie
Nederlanders, twee Chinezen en een
Arabier, die zoveel mogelijk met in
achtneming van de wensen van de
betrokken bevolkingsgroepen zullen
worden benoemd door de gouverneur
van Batavia, Hilman Djajadiningrat.
Het college van dagelijks bestuur zal
bestaan uit de burgemeester als voor
zitter, tevens lid, voorts twee Indo
nesiërs. een Nederlander en een Chi
nees. De leden hiervan zullen even
eens door de gouverneur worden be
noemd in overleg met het vertegen
woordigend college, waarbij in de
eerste plaats gestreefd zal worden
naar deskundigheid. De eerste taak
van het vertegenwoordigend college is
de voorbereiding van verkiezingen,
welke zo spoedig mogelijk zullen
worden gehouden.
Prins Bernhard en de Prinsesjes Bea
trix en Irene waren Zondag samen
met de Franse Commissaris in Oosten
rijk, generaal Bethouart, de gasten
van het gemeentebestuur van de Ti-
roolse stad Imst, 60 km. van Innsbruck,
ter gelegenheid van het voorjaarscar
naval.
Voor de e rste maal sedert de aan
sluiting heeft Imst, waar een overvloed
van Nederlandse, Franse en Oosten
rijkse vaandels te zien was. oppie.uw
dit feest gevierd, dat gekenmerkt werd
door de kunstig bewerkte maskers, die
tijdens de optocht werden gedragen.
Onder de duizenden toeschouwers, die
uit Oostenrijk, Duitsland en Italië wa
ren toegestroomd, bevonden zich de
chefs van de Franse, Britse en Ame
rikaanse missies.
„Het was de Tsjechoslo waakse com
munistische partij niet onbekend dat
president Benesj ten tijde van de cri
sis van Februari 1948 met zijn gehele
hart aan de zijde van de reactionnairen
stond", heeft de minister van openbaar
onderwijs, Nejedly, in zijn gebruike
lijke Zondagstoespraak voor radio-
Praag verklaard. Hij voegde eraan toe,
dat president Benesj vijf dagen heeft
nodig gehad om de nieuwe regering te
erkennen" en dat hij zich zo van zijn
volk had afgescheiden en zijn vertrou
wen had verloren".
Ten opzichte van de politiek van de
vroegere president Benesj na de be
vrijding heeft Nejedly gezegd, dat Be
nesj zijn vooroorlogse politieke opvat
tingen had bewaard en van Tsjecho-
slowakije „een burgerlijke democratie
had willen maken, steunend op de
Westerse mogendheden en vooral op
Groot-Brittannie en Frankrijk".
De economische politierechter te
Haarlem heeft uitspraak gedaan in de
zaak tegen de N.V. Bruynzeel's deu-
renfabriek te Zaandam, die door de
tuchtrechter wegens het berekenen van
te hoge prijzen een boete van ruim
88.000 was opgelegd. Het vonris
luidde een aantal hoeten tot wn to
taal bedrag van 26.202 wegens het
niet nakomen van administratieve
verplichtingen en het te veel vragen
voor goederen, welke de firma leverde.
De door de Russische bezetting geli-
cenceerde „Nationalzeitung", die geldt
als het blad van de voormalige nazi's,
heeft in een correspondentie uit Am
sterdam scherpe aanvallen op Neder
land en het Koningshuis gericht.
In een heden gepubliceerd bericht
heet het: „Inzinken der hoge morele
opvattingen der Nederlanders, die wer
kelijk eens aanwezig geweest zijn, werkt
in hoogste kringen door. Met Indonesië
heeft het Koningshuis ook de laatste
kans verloren om le achting in de we
reld en in het eigen land terug te win
nen. Ieder oprecht denkend mens zal
deze als politionele actie aangeduide
onderdrukking van een vrijheidlievend
volk met verachting beschouwen. Ieder
zal hieraan de onzelfstandigheid her
kennen van het Koningshuis, dat on
derdanig werd aan een corrupt zaken-
land".
In deze correspondentie wordt voorts
gezegd, dat in alle Nederlandse steden
„bijna van uur tot uur" protestvergade
ringen tegen de Indonesische politiek
der regering worden gehouden en dat
het volk zeer ontstemd is over het feit,
dat de regering „slechts om zakenbe-
langen te dienen mannen en zonen in
het verderf jaagt".
De stad Rotterdam wordt door de
schrijver, die zich Dash Trogg noemt,
gekarakteriseerd als „een stad van
zwarte handelaren".
Het Ministerie van Landbouw, Visserij
en Voedselvoorziening deelt ons mede, dat
aanvragen voor opneming ln de Huls-
slachtingsregeling voor het seizoen 1949-
1950 vóór 20 Maart bij de plaatselijke bu
reauhouders moeten worden ingediend
Vergunningen tot het aanhouden van
een Huisslachtingsvarken kunnen worden
uitgereikt aan: exploitanten van Land
en Tuinbouwbedrijven, mlets zij woon
achtig zijn op of in de onmiddellijke na
bijheid van het erf waar de bedrijfs
gebouwen zijn gevestigd en mits zij het
dagelijks beheer van hun bedrijf persoon
lijk voeren; aan werknemers, die hun
hoofdbestaan vinden in de arbeid op land
en tuinbouwbedrijven en aan andere per
sonen, die een zodanige oppervlakte cul
tuurgrond in gebruik hebben, dat zij uit
de opbrengst van de door hen gctee'de i sen staken de koppen bij elkaar
(Van onze correspondent te Rome)
J|ET MEISJE, dat enkele dagen ge
leden in gezelschap van een goed
geklede jongeman een café te Rome
binnenkwam, trok onmiddellijk de
aandacht door haar knap uiterlijk. Het
duurde echter niet lang, of aan de ta
feltjes werd druk gefluisterd. De men
en
MEVROUW ABDULKADIR GAAT
STEUN-ACTIE TOELICHTEN
Mevrouw Abdulkadir zal vermoede
lijk op 10 Maart naar Nedrland ver
trekken, waar een definitief reisplan zal
worden opgesteld. Mevrouw Abdulka
dir is voorzitster van het hulpcomité
voor de pas bezette gebieden in In
donesië en zal in die kwaliteit vele
Europese landen en Noord- en Zuid-
Arr.erika bezoeken, „niet om te bede
len, doch om de steun-actie op de juis
te wijze toe te lichten", zoals zij ver
klaarde.
#Hoe licht loopl U niet een wondje op, hetzij
een brand-, schaal- of snijwond, hetzij 'n ont
velling, Neem voor elk wondje hoe klein ook -
direct de ontsmettende, genezende balsem
.GEEN GOUD ZO GOED'
producten een aanmerkelijk deel van hun
inkomen trekken en naar het oordeel van
d~ provinciale voerselcommtssaris voor
voldoende zelfgeteelde akkerbouw-pro-
ducten beschikken om een varken te mes
ten Deze zelfverzorgers moeten het huts-
siaehtingsvarken aanhouden op het bij
hun woning gelegen erf
Het principe van de regeling is dus niet
gewijzigd Uiteraard heeft de provin.
ciale voedselcommissaris de bevoegdheid
aanvragen voor het nieuwe seizoen af te
wijzen van personen, die thans in de
zelfverzorgingsregeling zijn opgenomen,
indien blijkt, dat deze opneming ten on
rechte geschiedde
De tweede en derde categorie mogen
niet eerder een huisslachtingsvarken aan
schaffen dan na verkregen toestemming
van de provinciale voedselcommissaris
Zodra zij, na het verkrijgen van deze toe
stemming, een big hebben aangekocht,
moeten zij de aanhoud-vergunning op
het vervoer van biggen in dit gebied is
houder in ontvangst nemen De zelfver
zorgers in het grensgebied dienen de aan
houd-vergunning af te halen bij de in
levering van het geleidebiljet, dat voor
het vervoer van biggen in dit gebied ic
voorgeschreven
GEEN WIJZIGING IN
MELKPRIJS.
De Stichting voor de Landbouw
heeft in December j.I. een brief ge
zonden aan de minister van Land
bouw, in welk schrijven de stichting
haar bezwaren kenbaar heeft gemaakt
tegen de wijze, waarop de melkprijs
voor de periode van November 1948
tot November 1949 is vastgesteld, met
,name tegen de afwijking van het Lei
rapport. In zijn antwoord op deze
brief motiveert de minister deze af
wijking. Hij heeft in verband hier
mede besloten, de jaarprijs voor de
melk vast te stellen op 17.5 cent per
kg melk van 3-3 pet. vet .Tot nu toe
is hem niet gebleken, dat deze prijs
niet juist is, weshalve hij geen aanlei
ding ziet om deze alsnog te doen
wijzigen.
Met 7,4 gemiddeld sterfgeval per
duizend inwoners van ons land in
het jaar 1948 is een merkwaardig
record geboekt. Het is niet alleen
het laagste, dat ooit in Nederland
werd waargenomen, het is een record
voor alle landen en voor alle tijden.
Het laagste cijfer in enig land was
tot dusver bekend over de blanke
bevolking van Nieuw Zeeland in 1932
cn 1933 met 8.0 per 1000 inwoners.
Het thans bereikte cijfer in ons land
is te danken enerzijds aan de lage
sterftekansen, anderzijds aan de
gunstige leeftijdsopbouw der bevol
king van Nederland. Gezien de voort
schrijdende veroudering der Neder
landse bevolking (groter contingent
mensen in hogere leeftijden) lijkt het
niet waarschijnlijk, dat het lage cij-
•fer in de komende jaren zal worden
geëvenaard.
De sterfte van kinderen beneden
1 jaar was in 1948 zeer gunstig en
bedroeg 28.5 per 1000 levend gebo
renen tegenover 33.1 in 1947. Dit cij-
er is ook het laaste dat tot dusver in
Nederland werd geregistreerd. De cij
fer is ook het laagste' dat tot dusver in
liggen echter nog lager in beide lan-
WESTEUROPESE TUINBOUW-
CONFERENTIE
Op 20, 21 en 22 April zal te Londen
een tuinbouwconferentie worden ge
houden, waaraan de producentenorga
nisaties van de Beneluxlanden, Dene
marken, Engeland, Frankrijk en West-
Duitsland zullen deelnemen. Het voor
stel tot het houden van deze conferen
tie is uitgegaan van de Marshall-com
missie van de IFAP, die op 7 en 8 Fe
bruari 1.1. te Parijs haar tweede ver
gadering heeft gehouden.
den bedroeg de zuigelingensterfte in
1947 25 per 1000.
De huwelijks- en geboortecijfers
liggen óp een aanzienlijk hoger peil
dan voor de oorlog, al is weer een
achteruitgang zichtbaar tegenover de
zeer hoge cijfers in de eerste twee
jaren na de bevrijding.
De gemiddelde leeftijd van de in
woners van Nederland bedraagt thans
ca. 30 jaar en 9 maanden.
Het inwoneraantal van Nederland
steeg van 1 Januari 1948 tot 1 Januari
1949 van 9.716.000 tot 9.870.000. Eind
1949 of begin 1950 zal de tien millioen
worden bereikt.
keken dreigend in de richting van het
chique paartje, dat zich weinig van de
belangstelling der gasten aantrok en
opgewekt pratend bjj een van de gro
te ramen ging zitten. Toen sprong een
vrouw van een naburige tafel op,
greep haar glas en riep zo, dat allen
het konden horen: „Op je welzijn, Ce-
leste!". Het meisje verschoot van kleur.
Zij trachtte zich weliswaar een hou
ding te geven, maar het was al te laat.
Het masker was gevallen. De jongeman
werd plotseling gegrepen, terwijl het
meisje naar buiten werd gesleurd en
door een woedende menigte zodanig
werd toegetakeld, dat zij bewusteloos
neerviel. Meer dood dan levend brach
ten carabinieri haar naar huis.
Celeste di Porto, een Joods meisje,
had tijdens de Duitse bezetting de bij
naam „de zwarte panterkat", nadat zij tal
van geloofsgenoten aan de Gestapo had
verraden. Na de bevrijding werd zij
weliswaar gearresteerd, maar de rech
ters waren voor haar jeugd en licha
melijke schoonheid blijkbaar niet ge
heel ongevoelig, want zij veroordeelden
haar slechts tot enkele jaren gevange
nisstraf. Op grond van de recente am
nestie-bepalingen, waarmede in Italië
nogal eens wordt gegoocheld, werd
Celeste kortgeleden weer in vrijheid
gesteld. Dat het Italiaanse publiek het
niet „nam", blijkt wel uit het incident
in het Romeinse café.
Celeste is echter geen op zichzelf
staand geval. Een te Rome verschij
nend ochtendblad kondigde dezer da
gen op de voorpagina aan, dat het de
memoires van Giuseppe Bottai gaat
publieeren. Bottai heeft geen mensen
verraden, hij verzette zich zelfs tegen
de deelneming van Italië aan de oor
log, die door Hitier was ontketend
en conpireerde in 1943 tegen Musso-
lini. Op het einde van de oorlog was
hij in het Franse vreemdelingenle
gioen opgenomen, van waar hij pas en
kele maanden geleden weer naar Italië
is teruggekeerd. Toch behoort Bottai
sedert de „Mars naar Rome" in 1922
tot de meest vooraanstaande leiders
van het fascisme. Hij was zelfs ver
schillende malen minister. Maar hij
loopt nu, evenals de „zwarte panter
kat", in Italië vrij rond en toucheert
zelfs flinke honoraria voor publicatie
van zijn persoonlijke herinneringen.
Van de „repurazione", de politieke zui
vering, is in Italië dan ook even wei
nig terecht gekomen als in andere
landen.
Wrede tonelen.
De eerste zuiveringsgolf was wreed
en bloedig. Het begon met de vermoor
ding van Mussolini en twintig van zijn
naaste medewerkers en de tentoonstel-
177. Pim weet niet hoe gauw hij
moet wegkomen, want Kobus heeft
hem zojuist verteld, dat de veldwach
ter in aantocht is. „Ik moet nu gaan,
meneer de voorzitter," stamelt hij.
„Waarom," vraagt het varken goedig.
„Ik dacht dat jullie nog wel een beet
je hier bleven om de andere wedstrij
den te zien. „Nee, ik moet naar huis,
moeder wacht op ons," jokt Pim.
178. Achter hem staat Kobus
steeds aan zijn staa t te trekken en
ook zijn andere vriendjes kijken al
angstig of hij er niet aankomt. „Maak
voort Pim, vóór het te laat ls!" Maar
het zal niet lukken. De veldwachter,
die zijn booswichten ook al ontdekt
heeft, komt met een sneltreinvaart de
tribune opgevlogen, waar Pim, Pam
en Pom met hun wisselbeker staan.
„Zo, daar heb ik jullie eindelijk te
pakken," briest hij.
ling van de lijken in het openbaar.
Weerzinwekkend waren de nachten in
het voorjaar en de zomer van 1945.
„Afhalen doodschieten bezit ver
delen" was de algemene leuze, For
meel waren er „zwarte lijsten", maar
spoedig werden persoonlijke wraak
zucht, moordlust en hebzucht botge
vierd. Uit het later ingestelde gerech
telijk onderzoek kwam veelal ondub
belzinnig vast te staan, dat de slacht
offers niet om politieke, doch louter
om persoonlijke redenen waren ver
moord. De daders noemden zich „par-
tisanen", maar met de werkelijke vrij
heidsstrijders hadden zij niets uit te
staan en de controle van het bevrij
dingscomité schuwden zij als het vuur.
Het aantal slachtoffers wordt op onge
veer 100.000 geschat.
Het duurde echter niet lang of het
Italiaanse volk keerde zich tegen deze
vorm van zuivering. Toen ook in
Noord-Italie de centrale regering het
heft in handen had, werden tribunalen
ingesteld.
Sedert de tijd, dat De Gasperi en de
Christelijke Volkspartij aan het be
wind zijn, valt van zuivering weinig
meer te bespeuren. De tribunalen zijn
afgeschaft, in hun plaats zijn de ge
wone rechtbanken getreden. Sterk is
het streven om door amnestie-maatre
gelen en het indienstnemen van vroe
gere fascistische ambtenaren een streep
onder het verleden te zetten.
Voor de raad van cassatie diende
gisteren het beroep van de Duitser
Ahlbrecht Sturmscharführer bij de
Sipo, tegen de sententie van het
Arnhemse Hof, waarbij hij tot de
doodstraf was veroordeeld.
Volgens een groot aantal getuigen
verklaringen heeft deze S. D.'er de
arrestanten die hij moest verhoren, op
een gruwelijke Wijze mishandeld.
Zijn geliefde wapen was een knup
pel van staaldraad en rubberslang. Een
van zijn arrestanten heeft, hij tijdens
een verhoor zeven maal bewusteloos
geslagen. A. verklaarde echter, dat
hij niets van die mishandelingen, af
wist.
De proc.-fiscaal achtte de doodstraf
de juiste straf en hij concludeerde
derhalve tot verwerping van het be
roep. Uitspraak 21 Maart a.s.
VOOR HEDENAVOND
HILVERSUM I 301 m Nieuwsberichten
om 7, 8 en II uur KRO: 6,00 Septet
Johnny Ombach 6 2o Sportpraatje 6.30
Voor de Strijdkrachten 7,15 Een kwar
tiertje guitaar 7,30 „Dit is leven'' 7,50
Rubriek van de Wederopbouw 8,05 De
gewone man 8,12 „Koning Lear" (treur
spel) 10,10 Omroep-Kamerorkest 10,57
Actualiteiten 10,45 Avondgebed 11,15
Het blaasinstrument in de Kamermuziek
11,45 Gramoioonplaten
HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten
om 6, 8 en U uur AVRO: 6,15 Tom
Erich (piano) 6,30 Prof A N J den Hol
lander 7,00 Kobus Kwint 7,15 Achter
het voetlicht 7,30 Radio Muziekjournaal
8,05 In het Radio-Zoeklicht 8,15 Bonte
Dinsdagavondtrein 9,35 „Als ik dóór nog
aan denk 9,45 Buitenlands overzicht
10,00 Maria Zamora en haar Zuidameri
kaans orkest 10,30 Cello en piano
li,IS Werken van Mozart
VOOR WOENSDAG
HILVERSUM I, 301 m Nieuwsberichten
om -7, 8, 1, 7 8 en 11 uur NCRV: 8,15
Te Deum Laudamus 1,15 Zang en spel
6,00 Onze Nederlandse koren en korp
sen 6,30 Voor de Strijdkrachten 7,15
Prikkebeen 7,30 Het actueel geluld
7,45 Engelse les 8,05 Programma-pro-
loog 8,15 Concergebouw-orkest 9,20
Dr A van der Hoeven 9,45 Concertge
bouw-orkest (vervolg) 10,25 Gramofoon-
platen 10,45 Avondoverdenking 11,20
Dr A J v d Graaft 11,35 Gramofoon-
platen
HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten
om 7 8, 1, 6, 8 en 11 uur VARA: 8,18
Al Goodman en orkest l2'0 Accor-
tieola 12,38 De Kilima Hawaiïans 1,20
Metropole-nrkest 6,20 King Cole-trio
6,3o Klein maar fijn 7,00 De Volkswo
ningbouw 7,15 Het nieuws uit Indone
sië VPRO: 7,30 „Zo zingen wij onze
jtugdliederen" 7,45 Lezen in de Bijbel
VARA; 8,05 Dingen van de dag 8,20
Uit beroemde operettes 9,15 „Je kunt
't nooit weten" 10,30 Piano-duo 11,15
Artie Shaw en orkest
IN DE
TJEERD ADEMA
„Prachtig", zei Steensma. „Een ver
trouwd adres is op het ogenblik on
betaalbaar. Die meneer Donker be
hoeft de details, van onze situatie niet
te kennen. Hij moet alleen in staat zijn
ons ieder gewenst ogenblik een paar
potige kerels te sturen".
„Zoals u verkiest, meneer",' zei Bas-
tiaan. „Zal ik hem vragen, eens te ko
men praten?"
„Dat gaat niet", bedacht Steensma.
„Onze vriend, die hier buiten de deur
de wacht houdt, zou het onmiddellijk
rapporteren".
„Meneer Donker is met dit werk
vertrouwd, meneer", zei Bastiaan. „Ik
geloof niet, dat hij zich in enig opzicht
zou bloot geven".
„Laat hem dan maar komen, Bas
tiaan", zei Steensma voldaan. „Hoe
waarschuw je de mensen, die je wilt
bereiken?"
„Soms neemt de bakkersjongen on
opgemerkt de brieven mee, meneer.
De slagersjongen doet het ook wel eens
en ik kan de brieven altijd aan het
hoofdpostkantoor posten".
„Waarom juist aan het hoofdkan
toor?" informeerde Steensma.
„Omdat het daar onmogelijk is na
het posten van mijn brief de bus clan
destien te lichten, zonder dat dit da
delijk gezien zou worden, meneer",
antwoordde Bastiaan.
Steensma knikte. c
„In orde, Bastiaan", zei hij. „Geef mij
straks het adres van meneer Donker,
dan zal ik een brief voor hem gereed
maken".
Bastiaan wierp nog enkele blokken
op de haard en beiden keken naar
het altijd interessante spel der gele
vlammen.
Er is één ding, dat mij verbaast",
zei Steensma zijn sigaret dovend.
„Wat is dat, meneer", vroeg Basti
aan belangstellend.
„Waarom ze hier niet hebben inge
broken, toen wij in Terminus logeer
den", antwoordde Steensma. „Ze wis
ten toen toch, dat er hier niemand
thuis was".
„Juist daarom hebben ze het niet
gedaan, meneer", zei Bastiaan. „Ze be
grepen wel, dat wij de bewuste stuk
ken niet in efen onbewaakt huis zou-
oen achterlaten en verwachtten, dat
meneer Van Waardenburg ze bij zich
zou dragen. Juist daarom was ik die
morgen zo bang voor een aanslag,
meneer".
„Wat hebben ze aan mijn leven",
voeg Steensma schamper. „Als ze me
doden en ze vinden niets op me, zijn
irrmers al hun kansen verkeken. Bit
wie zouden ze dan nog moeten zoeken?
zoeken?"
„Bastiaan schikte met een tang de
blokken in de haard.
„Ik geloof, dat u gelijk heeft, me-
peer", zei hij nadenkend. „Maar na
tuurlijk zou u zich niet zonder meer
laten beroven en in elk geval zou u
buiten gevecht worden gesteld. Ook
de gevolgen daarvan kunnen fnuikend
zijn, meneer".
Steensma knikte.
„En toch", zei hij, „toch ben ik het
niet met je eens, Bastiaan. dat men
er altijd zeker van kan zijn hier niets
van zijn gading te zullen vinden, als
wij niet thuis zijn. Heb je wel eens
de Tales of mystery and imagination
van Poe gelezen?"
„Nee, meneer", zei de knecht ernstig.
„Er komt een geval in voor", legde
Steensma uit, „dat men een brief
zceht en verwachtte, dat die zo ver
stopt zou zijn, dat men hem slechts
met moeite zou kunnen vinden. En
waar denk je, dat de man, die die
brief behouden wilde, hem had neer
gelegd?"
„Ik kan het mij niet voorstellen,
meneer", zei Bastiaan geïnteresseerd.
„Open en bloot in een couranten
hanger", zei Steensma.
„Maar....", aarzelde Bastiaan.
„Juist omdat niemand zo iets ver
wachtte", legde de ingenieur uit,
juist daarom was het zo'n veilige
schuilplaats. De zoekers hadden het
kleed van de vloer gehaald en zelfs
de kussens van de stoelen openge
maakt, de tafel uit zijn verband ge
licht en de schilderijen en spiegels
uit elkaar gehaald, maar niets kun
nen vinden. Niemand had er enig ver
moeden van, dat de brief voor het
grijpen lag".
„Dus u dachtvroeg Bastiaan.
,.lk dacht", zei Steensm», dat als onze
achtervolgers het zo van zelfsprekend
vinden, dat er in een onbewoond huis
geen stukken zullen zijn, die zij niet
ir. handen mogen krijgen, de beste
plaats om die stukken te verstoppen,
juist dat onbewoonde huis zou zijn".
Bastiaan knikte wat afwezig.
„Neem mij niet kwalijk, meneer",
ze* hij. „Ik heb misschien de laatste
nachten te veel wakker gelegen en
ben daarom niet helemaal helder. Ik
kan u op het ogenblik niet goed vol
gen, meneer".
„Dat hindert niet, Bastiaan", zei
Steensma glimlachend. „Waarom zou
den we ons eigenlijk gaan verdiepen
in de hogere strategie van al deze
dingen? Zorg maar, dat je vanavond
dat mopshondje in huis hebt, dan kun
nen we vannacht tenminste rustig
slapen".
„Het is een dwergpinchertje, me
neer", antwoordde Bastiaan.
„Des te beter", zèi Steensma glim
lachend. „Hoe kleiner hij is, des te
minder zal hij opvallen en des te klei
ner is ook de kans, dat ze hem raken,
als ze op hem mochten schieten. Ik
zal de heer Donker vóór morgen om
een onderhoud vragen".
Hij ging aan het bureau zitten en
schreef twee brieven, welke hij daar
na aan Bastiaan ter hand stelde.
Een ervan was gericht aan de heer
Denker en bevatte het verzoek uit
naam van de heer Van Waardenburg
in de loop van de dag eens te wil
len aankomen en voorzorgsmaatrege
len te willen nemen, dat hij daarbij
niet herkend werd.
De andere was aan Storm gericht en
hij besloot er een bedrag van drie
honderd gulden in.
„Beste kerel", schreef hij, „doe mij
een genoegen en stuur dit geld aan
de familie B. van Ginkel, Witte Ro
zenstraat nummer 7 te Leiden.
Schrijf er maar bij, dat ir. Smit het
cadeau geeft voor de opneming van
het dochtertje Annie in een sanato
rium. Hartelijk dank. Jelle".
Hij glimlachte bij de gedachte aan
het gezicht, dat Storm zou trekken,
als hij dit raadselachtige epistel zon
der adres van de afzender 'n zijn brie
venbus zou vinden.
(Wordt vervolgd)