Moet een krant sport-onderricht geven? Damesparapluies Huish. Artikelen r Sijtje in buiienspel-posiiie Damestassen Van Willigen, Van Willigen, DE FILMS VAN DEZE WEEK Van Willigen, Niei raak doen! Vliegtuigmaker H. NA/. F. JAS J Jaarlijkse collecte van Leger des Heils Iets over Sport en Pers Voor naar Voor naar I 9.85 Den Heider Koningstraat Nicolientje en de NIWIN Van de Havenkant Portret van de week Helder 1—ZAP KOOPT BIJ DAMESPEIGNOIRS, extra aanbieding, 29.90 - 39.75 V. TIVOLI Het verborgen leven van Walter Mitty Nieuwe functie bij de Kon. Marine Doktersdienst „CENTRAAL" GEZELLIG DANSEN Jeugddienst- Lutherse Kerk AVRO'S bonte trein stopt in Den Helder DE WITTE: Liefde voor Marianne Voor naar Koningstraat Texel Urk Een bevriende relatie drukte mU deze week het Officieel orgaan van de Helderse Athletiek Vereniging" in de handen. Nu ben ik op sportgebied en vooral waar het de athletiek betreft een volslagen leek, dus ik veronder stelde het „slachtoffer" te zijn van een bescheiden stukje propaganda. Weldra bleek de bevriende relatie het minder gemunt te hebben op de onsportieve leek, die onder mün huid schuil gaat, dan wel op de man, die wel eens stukjes schryft in de krant. In het bewuste HAV-orgaan trof ik namelijk een over- pjjnzing aan van een zekere „SUtje" onder de titel „Iets over Sport en Pers". En daar ik me levendig voor de pers interesseer, trok het pennevruchtje mijn aandacht. Na lezing besloot ik zelfs, naar aanleiding van SUtjes babbeltje een krabbeltje voor de Helderse Courant te maken, al zal misschien de sport redacteur het niet in alle opzichten met me eens zijn. Ik geloof namelijk, dat veel mensen er net zo over denken als Sijtje. Wan neer veel mensen hetzelfde denken, is dat echter nog géén overtuigend be wijs van hun gelijk. In voetbaltermen uitgedrukt verkeert Sijtje, naar mijn gevoel, in een „buitenspel-positie" en daarom zal ik me eens als amateur- arbiter in het strijdgewoel werpen. Ik durf dat aan, omdat zelfs de echte sportmensen in Den Helder allemaal amateurs zijn. Gemakshalve zal ik me beperken tot het maken van een en kele aantekening bij het artikeltje van Sijtje. Zij (of hij?) klaagt over de wijze, waarop de kranten het sportnieuws brengen: „Als ik de sportrubrieken doorneem van de verschillende bladen, dan weet ik inderdaad dat Slijkhuis de mijl heeft gewonnen in de States, dan weet ik inderdaad dat HRC 4 een goe de gooi doet naar het kampioenschap, en toch... is dit genoeg? Natuurlijk, een overzicht van de resultaten der wedstrijden zal moeten worden ge geven, maar m.i. is dit niet voldoende. Hoe weet een leek de tijd te waar deren, waarmede Slijkhuis de le plaats bezette.Wat zegt het een leek dat Australië de Davis Cup heeft gewon nen, terwijl hij niet eens weet wat dit zeggen wil, ja, hij weet niet eens wat een cup is!" Geen leerboek! Dat klinkt heel aardig, maar.zo zou Sijtje ook over de andere rubrie ken van de kranten kunnen schrijven. Wat zegt het een leek, wanneer een krant debiteert dat in het Politburo te Moskou een bepaalde beslissing is ge nomen. Moet die krant daarbij niet een gedegen uiteenzetting geven van de functie van dat Politburo in de Sowj et- unie? En moet een muziekrecensent niet haarfijn uitleggen, wat onder -rhythme wordt, verstaan, wanneer daarvan in de recensie sprake is? En moet de technische medewerker niet uit de doekjes doen, wat het woord „octaangehalte" zeggen wil, wanneer hij dat woord ergens moet gebruiken? En moet de rechtbankverslaggever niet serieus toelichten, wat precies de taak is van de Officier van Justitie, wan neer hij de mening van deze autoriteit wil weergeven? En moet óm wat dichter bij Sijtje te gaan zitten de voetbalverslaggever niet elke week uitleggen, wat een „penalty" eigenlijk precies is. En moet Sijtje zelf eigenlijk niet enige jaren met het journalistieke bijltje hebben gehakt om goed te kun nen beoordelen, hoe dat bijltje (dat een veelsnijdend scherp zwaard is) het beste kan worden gehanteerd? Maar dat nu even daargelaten. De goede be doeling van Sijtje is in ieder geval te waarderen, en ik hoop dat zij (of hij?) ook mijn goede bedoeling accepteert. Amateur-sportslui onder elkaar, niet waar? Neen, Sytje, de krant moet niet uit leggen wat een cup is. Misschien heeft de krant dat wel eens uitgelegd, en dan wordt stilzwijgend telkens daar naar verwezen. Overigens veronder stelt de krant een zekere algemene ontwikkeling, terwijl het geenszins haar bedoeling kan zijn om slechts dat gene te publiceren wat iedereen belang inboezemt. Het gaat een krant niet om de „Grootst Gemene Deler" der publieke belangstelling, maar om het „Kleinst Gemene Veelvoud". Ik be hoef deze begrippen toch niet uit te leggen? De vergelijking gaat trouwens een tikje mank, maar zij geeft de be doeling enigermate weer. Het kardinale punt is volgens Sijtje: „De pers moet meewerken 'de lezers in sportieve zin op te veoden, de le zers belangstelling bijbrengen voor al le sporten. Sport-onderricht moet er worden gegeven!" Daar slaat Sijtje drie vliegen in één klap, en de laatste is wel de belangrijkste. Ik geloof er namelijk geen steek van. dat de pers sportonderricht moet geven, althans de dagbladpers niet. Bij het dagblad over heerst het nieuws-element, waarbij in sommige gevallen %en objectieve stand puntbepaling ten opzichte van dat nieuws gewenst is. Naarmate een cou rant minder aan een „groep", „partij" of „richting" kortom aan een bepaalde collectiviteit gebonden is, lijkt mij de kans op objectiviteit groter. Daarom verbeeld ik mezelf dat ik als buiten staander en semi-persman deze zaken objectiever zie, dan Sijtje in haar (of zijn?) verknochtheid aan een bepaalde tak van sport. Ik hoop nu de „buiten spel-positie" te hebben toegelicht. en fijne Lederwaren Speciale afdeling en prettig winkelen Den Helder Koningstraat Wanneer we deze kwestie zien in het grote geheel, dan zou mijns inziens de krant eigenlijk kunnen volstaan met een opsomming van sportuitslagen, eventueel met een commentaartje ten aanzien van de betekenis dier uitslagen voor de betrokken verenigingen. Wat de meeste sporten betreft, geschiedt het in de practijk ook op deze wijze. Het ligt voor de hand, dat de vereni gingen indien zij prijs stellen op publicatie van het belangrijkste nieuws uit hun kring de pers daarvan op de hoogte houden. Een sportredacteur zou dan niets anders (meer dan ge noeg overigens) behoeven te doen dan het ordenen en persklaar maken, en desgewenst commentariseren van de binnengekomen gegevens. Een redac teur binnen- of buitenland doet in we zen niet anders. Slechts wanneer het onderwerpen betreft die het publiek in hoge mate interesseren, of die naar de mening van de redacteur voor dat pu bliek belangwekkend zijn, wordt een „speciale verslaggever" uitgezonden. Zo heeft een goede krarnt op het ogen blik een „parlementaire redacteur" en andere specialisten. Nu heeft de practijk des levens uit gewezen, dat de voetbalsport de groot ste belangstelling van de goe-gemeente trekt. Getrouw aan haar roeping richt de pers haar zoeklicht op datgene, daf de aandacht trekt van een grote groep. Sijtje moet de voetbalverslagen dus in wezen meer zien als verslagen van publieke vermakelijkheden, dan als werkelijke sportverslagen. Het gaat de krant in eerste instantie niet om de sport, maar om een willekeurige ge beurtenis die in het middelpunt van veler belangstelling staat. Nu ben ik van mening, dat we met de voetbal sport in een spiraal zijn geraakt. Deze De sportredactie stelt er prijs op, in 'bijgaand artikel eens de mening van een niet-sportsman te laten horen over de vraag, wat van de sportrubrieken in de dag bladpers mag worden verwacht. Dit artikel werd geschreven door een medewerker, die zelf geen sport beoefent, waarmee niet ge zegd wil zijn, dat het een onspor tieve medewerker is. Hij luchtte zijn gemoed naar aanleiding van wat naar zijn mening een „sports- man-in-buitenspelpositie" in het HAV-clubblad schreef. Wij ont houden ons voorlopig van com mentaar. Wanneer er lezers zijn, die hun zienswijze eens willen laten horen, dan geven wij daar toe graag de gelegenheid. Mooie dessins, vanat sport is populair, dus de krant schrijft erover, dus er gaan meer mensen kij ken, dus de krant.Wat we 's Zon dags aan de Sportlaan zien, heeft nu eens even serieus beschouwd fei telijk niet veel met sport te maken. Daar zijn weinige mannen, die daad werkelijk een sport beoefenen, en de rest staat zich daarbij te amuseren. Het is voor de honderden, duizenden of tienduizenden om het veld heen, een attractief en onderhoudend gebeuren, dat hun geest eens verzet, en waardoor ze misschien (van de weeromstuit) ook nog een beetje in sportieve zin wor den opgevoed. En daarom heb ik meer respect (ik verwacht in dit sportieve milieu geen rotte eieren naar mijn hoofd) voor het milieu van Sijtje, waar men, nagenoeg in stilte, zelf werkt. Sijtje en de zij nen (of de haren?) beoefenen zelf een sport, en daarvan kan de waarde niet hobg genoeg worden aangeslagen. Daarom, Sijtje c.s., timmert eens wat meer aan de weg, vul ook eens een hoekje van de sportrubrieken in de pers, en tracht uw sport voor de mas sa even aantrekkelijk te maken als het voetballen. In aansluiting op dit laatste zou ik willen voorstellen maar ik weet b(j voorbaat dat dit de stem eens roepen den in de woestijn is om van nu af aan met een schone lei te beginnen. En om bij ons uitgangspunt te biy-, ven aan Sytje een bescheiden hoek je in de Helderse Courant af te staan. Wee haar (of zijn?) gebeente echter, wanneer in de HAV-rubriek dan uit voerige beschouwingen zouden gaan voorkomen over de „Vorm van de dis cus" in verband met luchtweerstand en gemakkelijke aanpakbaarheid" of over de „Waarde van het tremplin-hoog- springen". Aan de andere kant zal de voetbal dan wat minder van minuut tot minuut mogen worden gevolgd bij haar grillige capriolen tussen (of bul ten) de kalklijnen. Als overgangs maatregel zullen Sijtje en ik ons geen van beide kwaad maken over een pit tige reportage van de wedstrijd Hol landBelgie in de krant van Maandag a.s. Desnoods met een paar (groezeli ge) foto's er bij. Dat is de bescheiden mening van de amateur, die zich noemt ALEX OVANSA Al vier avonden heeft Nicolientje zich laten toejuichen door een enthou siast publiek, en ze heeft besloten, er nog één keertje aan toe te voegen. Het toneelclubje van de Bond van Militaire Oorlogsslachtoffers, dat het stuk onder de beproefde leiding van sergeant-tor pedomaker J. F. Steindel heeft inge studeerd en opgevoerd, komt op Zater dag 26 Maart a.s. nogmaals in Casino op de planken met „Nicolientje knapt het wel op". De baten zullen ditmaal bestemd zijn voor de NIWIN. We kun nen er rustig op rekenen, dat Nicolien tje het ook nu weer keurig zal opknap pen, en dat de NIWIN-kas weer een flinke versterking aan haar te danken zal hebben. De' entrée zal een gulden bedragen, en er kan na afloop een dansje worden gemaakt. Gistermorgen arriveerde de bagger molen van Kooiman uit Harlingen om in de haven enkele verzandingen te gaan opruimen. Nu ligt het gevaarte in de Koopvaardersschutsluis en zal die uitbaggeren. Daarna is de „Kem- perbank". die dwars van het havenkan toor tegen de strekdam ligt, aan de beurt. De Hast 4, die onlangs werd binnen gesleept, is na gerepareerd te zijn weer vertrokken. Het scheepje is op weg naar Parijs met stukgoederen. Hr. Ms. O 23, die eergisteren van de werf kwam, is naar Rotterdam ver trokken. Vanuit Chatham (Engeland) kwam de „LT 6" gistermiddag in Nieuwediep aan; zij ligt voor de P.W. Hedenmiddag 4 uur speelt een ster ke Helder-combinatie tegen ZAP I. Het elftal van Helder is als volgt: Boekei; Beekhoven en Teeckelenburg; Toes, v. d. Neut en Puhl; Rottier, Himpers. Driehuis, Dorlijn, NN. Woensdag stond in de krant, dat de heer Jas met de „Johan van Olden- hnmpvelt" in Nederland was teruggekeerd na tien jaar Indonesië. DaZom'ijn we er onmiddellijk op af gestapt, denkende, dat wie veel gereed heeft, ook veel kan verhalen. En ongetwyfeld zou de heer Jas veel hebben meegemaakt. Maar dat was niet zo, zei Mj en dat speet hem niets Want tegenwoordig betekent het meestal verlies, als je wat meemaakt Nu was hij dan weer in Holland terug, en wel in de Jutter- stad waar hij z'n jeugd had doorgebracht. Weliswaar was hy m Utrecht geboren, maar al gauw gingen zijn ouders m Den Helder wonen en hy kon zich daarmee best verenigen. Hij bezocht de ambachtsschool aan de Laan en toen hij het diploma in z'n zak had, kwam hij op vliegkamp De Koou en hij bleef bij de Navy. In 1939 moest hij naar Indie, waar hij op een vliegkamp bij Soerabaja terecht kwam. Vlak voor de Jappen kwamen, werd hij over geplaatst naar Sydney in Australië, waardoor voor hem de mogelijkheid tot meedoen in de oorlog werd uitgesloten, waarom hij overi gens heus niet getreurd heeft. In Australië maakte hij kennis met het meisje, dat korte tijd later zijn vrouw werd. Zij konden niet lang, van hun wittebroodsweken genieten, want vijf dagen na hun huwelijk werd hy overgeplaatst naar Ceyloh. Daar moest hij drie jaar blijven in de rimboe en ondertussen ging zijn vrouw als verpleegster in het leger. Zij trok met haar groep achter de Amerikaan se troepen aan, voor de verpleging en verzor ging van de burgers. Zes maanden bracht ze door op het eiland Morotai en toen capituleerde ook Japan. Zij maakte daarna de eerste landing op Java mee en bleef daar vier maanden. Toen kon ze terug naar Australië, waar haar man inmiddels op haar zat te wachten. Hij was van Ceylon naar huis gevlogen in een Hollands toestel. Het was een van de eerste vluchten op dit lange traject over zee. Een half jaar bleven ze nog in Australië, toen gingen ze terug naar Soerabaja, waar hij weer in z'n oude hoedanigheid, dus als vliegtuigmaker, ging werken. Direct hadden ze al het plan naar Holland terug te gaan, maar allerlei moeilijkheden stonden in de weg. Daar onder de tropenzon werd hun zoontje geboren, een pittig blond kereltje, dat er echt Hollands uitziet overigens. De kleine Tony moet nog wat aan al die Hollandse mensen wennen, hij kent al die tantes en ooms niet zo gauw, maar dat komt wel bij. Hij had een fijne reis op het grote schip gehad en kon prettig spelen op het dek, omdat het aldoor stralend mooi weer was. Mevrouw Jas vindt Holland wel leuk, maar veel kan ze er nog niet van zeggen, omdat ze er nauwelijks is en alles alleen van de verhalen weet. Ze spreekt al keurig Hollands en verstaat het ook uitstekend; alles van haar man geleerd, vertelt ze trots. Nu zijn ze nog bij zijn ouders in de Ceramstraat thuis, waar ze de 4 y2 maand van het verlof doorbrengen. Als ze dit adres niet gehad hadden, dan zouden ze niet eens toestem ming hebben gekregen om naar Holland te gaan. De kans op een huis in Den Helder is natuurlijk uiterst gering. De heer Jas zal na zijn verlof trouwens wel worden overgeplaatst naar het vliegveld Valkenburg. Nu eerst maar eerttijdje acclimatiseren en veel kennissen en vrienden opsnorren, familie en buren ontvangen en heerlijk verwend worden door een stralende vader en moeder. De hele buurt deelde bij hun aan komst in de vreugde, want er hingen flink wat vlaggen en de kamer stond vol bloemen als een hartelijk gemeend welkom in Den Helder. Kapitein C. A. Verwaal schrijft ons: Iedereen in Den Helder kent het Leger des Heils. Immers, het Leger heeft in het hart der Helderse bevol king een grote plaats. Wie zag nooit bet populaire Leger des Heils muzieK- korps en daarachter de Heilssoldaten, marcherend naar hun openluchtsamen- komst in de Spoorstraat? Iedereen toen immers? Ja, de inwoners van onze stad kennen het Leger, en zouden die blij moedige Heilssoldaten met nun opge wekt geloof niet gaarne uit het stads beeld missen. En toch, kent u het Leger inder daad? Weet u iets van de arbeid van dit vredesleger, zoals deze over de lengte en breedte van ons land ge schiedt? Kent u het prachtig werk dat verricht wordt in kinderhuizen, tehui zen voor ouden van dagen, doorgangs huizen, asyls voor daklozen, slumpos- ten enz. enz.? Weet u dat dit Leger een uitkomst en toevlucht is voor velen, oic in hun uiterste nood zijn hulp in roepen? U maakt enigszins kennis met dit werk in de belangwekkende circu- Kapitein ter Zee P. Rouwenhorst, tot dusver hoofd der opleidingen bij de zeemacht, is met ingang van 1 Maart j.1. benoemd $ót inspecteur van het onderwijs bij de zeemacht en tevens bevorderd tot schout bij nacht. Inspecteur van het onderwijs bij de zeemacht is een nieuwe functie, welke in het leven geroepen is om de oplei dingen in de Koninklijke Marine (eer ste militaire vorming, voortgezette op leidingen. brevetopleidingen, kaderop leidingen, officiersopleidingen, enz.) onder centraal toezicht te brengen. Tevens is bedoelde inspecteur voor zitter van de commissie voor aanne ming van adelborsten en adspirant re serve officieren en voorzitter van de examencommissie voor officieren. De inspecteur van het onderwijs zal rechtstreeks onder de minister van Ma rine ressorteren. De geneeskundige dienst wordt ge durende dit weekend te Den Helder waargenomen door de artsen J. J. Fahrenfort, Westgracht 9. telefoon 2981. en P. van den Nieuwenhuizen, Plant soenstraat 1, telefoon 2335. laire welke een dezer dagen bij u zai worden bezorgd. Leest deze vooral aandachtig. En daarna? Toon uw sym pathie en tast diep in uw beurs, als de Heilssoldaten van Den Helder in de week van 1419 Maart a.s. aan uw deur zullen komen voor de grote jaar lijkse collecte ten behoeve van de ar beid van het Leger des Heils in Ne derland. Vraagt aan de collectant zich te legimiteren. Het gaat hierom het Leger des Heils, Stichter William Booth. U kunt uw bijdrage ook over maken op postgiro 439164. Zaterdag- en Zondagavond met de dansband Johny Schouten In de maandelijkse jeugddienstserie, georganiseerd door de Lutherse Jeugd raad, wordt a.s. Zondag in de Luther se kerk weer een morgen-jeugddienst gehouden. In deze dienst zgl voorgaan ds. J. Groeneweg, Ned. Herv. predikant te Hilversum. Ds. Groeneweg is voor Den Helder misschien een onbekend spre ker, maar hij is elders in ons land een bekend jeugddienstpredikant. Zijn jeugdpreek over: „Waar het om gaat" zal zeker de moeite waard zijn. Mevr. A. Graaff-Kamp bespeelt het orgel in deze dienst, terwijl de heer C. Abbenes. tenor, solistische medewer king zal verlenen. Orden van de dienst zullen het ieder mogelijk maken in te stemmen met de opgewekte samen zang. De dienst, die om half elf aan vangt. is voor ieder toegankelijk. De populaire „bonte trein" van de AVRO maakt op het ogenblik een gro te jubileum-tournée door ons land. Op Vrijdag 18 Maart a.s. zal deze trein stoppen bij het station Tivoli in Den Helder, om daar de AVRO-luistervin- ken de gelegenheid te geven een paar uurtjes mee te reizen. Aan het eind van de rit worden ze weer netjes op de hoek Molenstraat-Vlamingstraat afge leverd. Het optreden van de in Amerika gevierde filmkomiek Danny Kays in „Het verborgen leven van Walter Mitty" zou aanleiding kunnen zijn tot een gewichtige beschouwing, waarin de Amerikaanse humor met de Neder landse wordt vergeleken. De conclusie daarvan zou wel zijn, dat zeer bepaal de verschillen aan de dag treden, wel ke verband houden met volksaard, le vensomstandigheden etc. En gewapend met die conclusie zouden we dan kun nen verklaren waarom Danny Kaye in de ..States" zo getapt is, en waarom we hem hier maar matig kunnen waarderen. Hij pakt ons alleen maar met enkele facetten van zijn persoon lijkheid, en dat meestal door een be roep te doen op een sluimerend, nog half-kinderlijk, gevoel voor grappige situaties en onverwachte wendingen. Wordt de zaak wat al te gezocht, dan verstart de glimlach en staat Danny eigenlijk voor gek. Er werd gister avond gul gelachen in Tivoli, meren deels op momenten dat Danny in Hol landse ogen voor gek stond. Het was een lach. die meer verband hield met •leedvermaak dan met gevoel voor hu mor. De keren, dat de spontane lach werd veroorzaakt door echte humor, waren te tollen. Zo moet geloven wij Dannv door het Nederlandse publiek worden gewaardeerd. Wat het Amerikaanse over hem denkt, moet dat maar voor zichzelf uitmaken. Toch had deze film wel iets aan trekkelijks. Het inlassen van een serie dagdromen bood interessante moge lijkheden., Wij hebben ons het meest geamuseerd (zonder daarom te lachen) cm het verschil dat bestond tussen de bescheiden, onhandige en onbeteke nende Mittv van de werkelijkheid en de fiere, alles-overwinnende cn ge vierde Mittv uit ziin ei een dromen. Dat was wel een menseliik aceent in deze film. Het was jammer dat' deze ondertoon werd overstemd door onbe- t!enniantijnen. Er was eens., een buitengewoon be gaafd zangeresje en zoals men in een sprookje mag verwachten was er ook een man, groot en sterk en moedig als geen ander, alleen zijn kleed was niet dat van een ridder maar dat van een verbannen patriot. Aan boord van een schip onder heel gunstige omstandighe den ontmoet „zij" „hem" en aanvanke lijk lijkt zijn succes verzekerd. Maar niets is gevaarlijker dan „schijn" en ook ditmaal blijkt de werkelijkheid het anders met h -n voor te hebben. Na een stormachtig avontuur, waarin zowel de middeleeuwse gratie als onbarmhartig heid in rijke schakeringen voor de ogen wordt getoverd, komt er een tweede ontmoeting en dan is de tijd aangebro ken waarop de prins en de prinses uit' dit sprookje elkaar hun liefde kunnen verklaren. Dan zingen Jeanette McDo nald en Nelson Eddy een buitengewoon mooi duet onder een tropische sterren hemel. waaronder ze ondanks veel moeilijkheden toch gezamenlijk hun huls gaan bouwen. „Liefde voor Marianne" had evengoed „Sneeuwwitje" of „Doornroosje" kun nen heten, alleen dat zijn verhaaltjes voor de kleinen.,..! De hoofdvertol" kers in dit verhaal makin het vooral door hun stemmen de moeite waard om naar hen, te gaan luisteren. Het wereldnieuws is ditmaal voor een groot gedeelte gewijd aan de sport, hoe wel ook de vergadering van de „Euro pese vereniging" welke te Brussel wordt gehouden onder de aandacht ge bracht wordt. De tweede helft van de week, n.1. vanaf Dinsdag t.e.m. Donderdagavond, wordt „Mrs. Parkington" vertoond, met in de hoofdrollen Greer Garson en Wal ter Pidgeon. een grote sortering en pretlig winkelen Den Helder BURGERLIJKE STAND. Geboren: Cornelis J., z. van H Kuip en J M van Heerwaarden. Antje, d. van L Schouwstra en E Hoogterp'- Theo E„ z. van J Schagen en T Keu- mng. Cornelia G., d. van H Prins en A J P Feeleus. Gevonden voorwerpen: Diverse wanten, 1 bankbiljet. BURGERLIJKE STAND Geboren: Geesje, d. van K. Rom- kes en D. de Boer. Overleden: Albert Hakvoort, z. van A. Hakvoort en H. Koffeman, 80 jaar. KUIL VISSERIJ VERVROEGD Het is niet onwaarschijnlijk dat de kuilpalingvisserij dit jaar vervroegd zal aanvangen. De oorspronkelijke datum is 1 Mei tot 1 October. De vissers had den de voorkeur gegeven om 14 dagen langer te mogen vissen. Thans wordt overwogen om /.it jaar de kuilvisserij 20 April te beginnen. UITBREIDING OUDERLINGEN Gezien de uitbreiding der chr. ger. kerk te Urk heeft de kerkeraad beslo ten het aantal ouderlingen van 3 op 5 te brengen. Als candidaten zijn gesteld: J. Baarssen, L. Hakvoort, Klaas Kramer en Klaas van Veen. N.C.R.V. OP URK Zes functionarissen van de N.C.R.V. vertoefden op Urk om de medewerkers te testen voor de spraakwaterval, welke 24 Maart aanstaande voor de radio zal gehouden worden. Voor deze test wa ren 16 personen opgeroepen. Gekozen werden: L. Metz. Tromp de Vries Sjoerd Bakker, Alie Visser en Diena' Doorsbos. Hoeveel keren gebeurt het niet, dot een mens op een haartje aan een wisse dood ontsnapt? Kort geleden kwamen twee Alkmaarders op bezoek in Den Helder. Hun gastheer wandelde 's avonds het was nieuwe maan met hen naar de Dijk, om hen voor het eerst van hun leven in kennis te doen komen met dat stukje wereld, waar Den Helder trots op is. Hij klau terde met hen tegen de dijkhelling op en bleef staan, vlak voor de plaats waar hij de steile afgrond van de be tonnen muur wist. Zijn gasten bleven naast hem staan, kwamen onder de in druk van de zee die niet te zien was, maar voortdurend aan de glooiing kabbelde. De volgende morgen ging het drietal naar hetzelfde punt, om nu het Marsdiep te zien onder stralend zonlicht. „Aha", zeiden de Alkmaar ders, „we hadden gisteravond bijna onze nekken gebroken; stom toevallig dat wij niet zijn doorgelopen toen jij even bleef stilstaan". „Niets gebeurd", heet het dan in een schermwedstrijd, en er stond dus ge lukkig de volgende dag niets in de krant. Geen alarmerenw stukje met als moraal, dat we toch maar niet voorzichtig genoeg kunnen wezen. Vandaag moet zo'n stukje er wel komen, want deze week werden twee wandelaars door een auto aangereden. Bij de werfpoort wilde iemand nog juist even voor de Huisduiner bus langsschieten om op tijd zijn penning te kunnen ruilen. Van dat ruilen kwam niets, want hij raakte met een her senschudding in het ziekenhuis. En een ander (een jongen nogstak vóór het aangaan van de Tivoli-bioscoop plot seling de Spoorstraat over, waarbij hij tegen een passerende zware vracht auto aanliep. Een gecompliceerde been breuk was het gevolg. Wanneer je, vooral bij het aan- en afgaan van de werf en de bioscopen, het verkeer in de Helderse binnenstad eens gadeslaat, dan sta je er versteld van, dat niet meer hersenschuddingen, gecompliceerde beenbreuken of erger voorkomen. Wandelaars en fietsers vooral leggen zo'n grandioze slordig' heid aan de dag, dat het eind ervan zoek is. Het onaangename is, dat die slordigheid dikwijls nauw samenhangt met een zekere onverschilligheid, een stemming van; „Ik doe maar raak, hoe een ander zich redt is zijn zaak". Die onverschilligheid komt klaar tot uiting, wanneer wielrijders of wandelaars zich min of meer in groepsverband voort bewegen. Zij voelen zich dan onbe- viust (of bewust misschien wel) als een ondoordringbare barrière, als heersers op de weg. De samenleving kan een dergelijke dictatoriale tendenz echter missen als kiespijn. Niemand mag zich heerser op de weg voelen, en zeker niet wanneer die weg op een bepaald moment bij zonder intensief wordt gebruikt. Wie niet horen wil moet voelen, en daar om is het misschien niet eens kwaad, dat de ondeugd zichzelf deze week even heeft gestraft. Men trekke uit het gebeurde de nodige lering, opdat de straf der ondeugd niet éénmaal een dodelijk ongeval zij. C. A. D. VISSERIJ URK, 10 Maart. Door 14 vaartuigen werd Donderdag aangevoerd 148 pond snoekbaars 66—68 cent en 274 pondwit- vis 6—51 cent. Alles per pond.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1949 | | pagina 2