Laatste schot der Belgen maakte
einde aan overwinningsillusie
R
Reeds 187.000 ton groenten naar
Duitsland verzonden
Spe/ers passeren de revue
Ongenaakbare Kraak was struikel
blok voor de Rode Duivels
Rustkwartier verrichtte
wonderen
Weinig hoopvolle eersie
helft
Tribune zakte in eikaar
Pim, Pam en Porn en het Afrikaanse avontuur
EEN KRAAKJE"
kJ
B.V.V. en Limburgia samen
aan de kop
Belangwekkende mededelingen op vergadering
van Prov. Bond van Tuinbouwveilingen
Zeven bestuursvoor
stellen ter sprake
Kraak de uitblinker
AVONTUUR
ESIDENTIE
Na de vrij tamme vertoning die het Oranje-team en de Hode Duivels de
21ste November van het vorige jaar in het Durne-stadion ten beste gaven,
was de ontmoeting in het eivolle Olympisch Stadion een ware verademing.
Het was weer die echte HollandBelgië-sfeer die ruim 63.000 bezoekers in
vervoering bracht en zijn climax vond toen scheidsrechter Nilsson ongeveer 30
seconden voor tijd floot en naar de beruchte stip voor Kraaks heiligdom wees.
Het Oranje-team had op dat moment met 32 de leiding en kort te voren zag
het er naar uit, dat dit Nederlands elftal een einde zou maken aan de reeks
gelijke spelen. Het toekennen van de penalty bracht die zeker schijnende
overwinning echter in gevaar, hoewel er natuurlijk nog een kleine kans was
dat Mermans, die zich achter de bal plaatste zou falen of dat Kraak zou sla
gen.
Het was stil, doodstil in het Stadion. Even scheen het of ook de gierende
wind tot bedaren kwam. Het was slechts kort, want spoedig verbraken de
8000 Belgen die over de Moerdijk waren getrokken deze stilte met vreugde
kreten. Kraak, die de wedstrijd van zijn leven speelde, die drie of viermaal
een zeker schijnend doelpunt wist te voorkomen, deze Kraak moest wel bui
gen voor de keiharde kogel die Mermans koelbloedig in de touwen joeg.
Weinige tellen na de aftrap floot scheidsrechter Nilsson voor de laatste
maal en elf Belgen traden buiten de krijtlijnen met de wetenschap dat zij
slechts ternauwernood een gelijk spel uit het vuur hadden gesleept, terwijl zij
met half-time naar de kleedkamers trokken met de overtuiging dat zij voor
het eerst na de oorlog een overwinning op een Nederlands elftal gingen boe
ken.
Het was jammer dat met de haven in
't zicht de overwinning door een pe
nalty, die Steenbergen veroorzaakte
door hands bij zijn poging om de bal te
koppen, verloren moest gaan. Het neemt
echter niet weg dat dit gelijke spel de
verhouding beter weergeeft dan een
overwinning zou hebben gedaan. Met
het ingaan van de rust was er wel geen
Nederlander meer die op een overwin
ning durfde te hopen. De verdediging
maakte fout op fout en ook onze aan-
valslinie draaide niet op volle toeren.
Wel liepen Wilkes en Lenstra om Hen
riet en Gillard heen alsof deze beide
Belgen soms niet bestonden, doch voor
het doel werd er te peuterig gespeeld
en steeds weer werden goede passes
door Brandes, maar vooral door Rijvers,
„om zeep" gebracht. Vermoedelijk zal
het theekwartiertje in de Nederlandse
kleedkamer meer met een bekende
„Karei Lotsy"-speech, dan met thee zijn
gevuld geweest, want na de hervatting
werd er aanmerkelijk beter en enthou
siaster gespeeld. Onverbiddelijk kwa
men steeds weer de Nederlandse aan
vallen op de veste van de Rode Duivels
aanrollen en het was duidelijk dat suc
ces niet kon uitblijven. Clavan, Brandes
en Lenstra vonden het net achter Meert
terwijl Kraak niet meer te passeren
bleek. Slechts een penalty was in staat
om de man uit IJmuiden te doen bui
gen.
Weinig hoopvolle eerste helft.
Op het laatste moment moest de
Vroet verstek laten gaan en genoot
Schijvenaar de eer als aanvoerder te
mogen optreden. De EDO-er verloor de
toss, zodat debutant Brandes mocht af
trappen. Spoedig kwamen de Belgen
in het bezit van de bal en reeds in de
eerste minuten werd de gevaarlijke
rechtervleugel van onzé Zuiderburen,
waarin vooral de geroutineerde, Lembe-
rechts opviel, aan het werk' gezet. Möh-
ring, die er niet in slaagde Terlouw te
doen vergeten, kon nog op het nipper
tje redding brengen. Het was slechts
uitstel van executie. Nog geen vier mi
nuten waren er gespeeld of Lembe-
i echts kreeg een corner te nemen. De
kleine gedrongen Belg deed dit uitste
kend. De bal ging voorbij de grijpende
handen van doelman Kraak en beland
de in een kluwen van spelers. Een tam
schot volgde en Möhring kreeg alle ge
legenheid de bal over de l^t te koppen,
doch de blonde reus uit Enschede be
keek de bal verkeerd en deze verdween
onder de lat in de touwen.
Een goede doorbraak van Lenstra en
Wilkes bracht direct weer hoop in de
Nederlandse harten, maar van. de voet
van Wilkes ging de bal hoog over het
doel van Meert. Kort hierna bood Bran
des Rijvers een kans aan, doch Aernoudt
reageerde sneller dan onze kleine man
en met een lange trap werd de Belgi
sche aanvalslinie aan het werk gezet.
Steenbergen en, Schijvenaar lieten de
rappe Belgische buitenspelers Lembe
rechts en Thirifays te veel vrijheid en
het was dan ook in het geheel niet ver
wonderlijk, ondanks de sublieme swit
ches die Wilkes en Lenstra uitvoerden,
dat de Belgen na ruim twintig minu
ten spelen hun voorsprong vergroot
ten. De snelle Mermans legde Möhring
in de „luren" en voordat Kraak zelfs
gelegenheid kreeg om te reageren lag
de bal voor de tweede maal in de Ne
derlandse doelmond.
Het was een bittere pil voor onze
oranje-elf en zij konden zich hier moei
lijk overheen zetten. Volkomen sy
steemloos stonden de Oranjehemden
te verdedigen. Er dreigde een debacle.
Maar wij hadden een Kraak die als 'n
leeuw zijn heiligdom verdedigde. Moe
dig dook hij meerdere malen op de
voeten van Mermans en Coppens en
telkens weer kwam hij op tijd uit zijn
doel als een Belgische aanval noodlot
tig dreigde te worden. Er was nog 'n
man die het hoofd koel hiejd en niet
in de malaise van het grootste deel
van de verdediging deelde.
Dat was de tengere van Schijn del die
zich met zijn debuut wel van een
plaats'in het Nederlands elftal heeft
verzekerd. Zijn rode kuif en trapvaste
benen grepen vaak tijdig in waar
Steenbergen, Möhring en van Stoffe-
len faalden.
Zeker de Nederlanders kregen ook
kansen. Zeer goede zelfs. Bijvoorbeeld
toen Clavan scherp voorzette en Abe
zijn hoofd onder de bal wilde planten.
De Fries timede, wat hij zelden of
nooit doet, verkeerd en Meert kwam
door deze verkeerd bekeken kopbal
niet in moeilijkheden. Kort vóór
de rust werd het Schijvenaar te
bar en als een volleerde buitenspeler
snelde hij met de bal langs het lijntje
en vanaf de cornervlag gaf hij een
zeer gevaarlijke voorzet die slechts
met grote moeite door Gillard kon
worden geliquideerd.
De rollen worden omgedraaid.
Het was een geheel ander Neder
lands elftal dat na de rust het veld be
trad. De Nederlanders in het veld
dachten er anders over dan die op de
tribunes. V^or Schijvenaar en de zij
nen scheen het of er geen achterstand
viel weg te werken. Na 10 minuten
spelen kwam een doelpunt waardoor
plotseling weer van alles mogelijk leek.
Ergens op het middenveld pikte Faas
Wilkes de bal op, passeerde Henrieten
Carré of het kleine kinderen waren en
plaatste de bal dwars over het veld
naar de goed opgestelde Clavan die
keihard inschoot. Meert kon de bal
nog juist stoppen maar het schot van
de Hagenaar kreeg hij niet volkomen
onder controle waardoor de bal weer
in het veld terugsprong, weer voor de
voeten van Clavan die toen 56.000 Ne
derlanders van vreugde deed op
springen.
Enkele minuten later deed Rijvers
een van zijn weinig goede dingen van
deze middag en plaatste de bal uitste
kend voor de doelmond waar het weer
Clavan was die goed stond opgesteld.
Een keiharde kopbal volgde maar de
katachtige sprong van Meert was juist
lang genoeg om zijn doelgebied te zui
veren.
Even scheen het dat de Belgen hun
voorsprong weer gingen vergrootten.
Lemberechts kreeg in vrije positie de
bal toegespeeld en de toeschietende
Nederlanders kwamen nog juist op
tijd om te zien dat het harde schot van
Torke door Kraak tot corner werd
verwerkt.
De gelijkmaker.
Een loeiend Stadion smeekte om de
gelijkmaker. Die gelijkmaker zou spoe
dig komen. Clavan onderschepte op het
middenveld een Belgische aanval en
plaatste de bal naar Brandes die tus
sen twee of drie Belgen ver naar vo
ren stond opgesteld. Uit de scrimmage
die ontstond pikte de Feijenoord-man
de bal op en uit zijn eerste goede schot
van deze wedstrijd ontstond de gelijk
maker, zeer onverwacht maar zeer
nuttig en prettig.
De Belgen raakten volkomen van de
kook, terwijl de Oranjehemden toen
pas op volle toeren gingen draaien. Het
werd een echt Nederlands kwartier
tje dat echter niet door doelpunten tot
uitdrukking kon worden gebracht.
Het hielp niet dat Rijvers de taak
van Lenstra ging overnemen en Wil
kes de midvoorplaats ging bezetten.
Doelpunten bleven uit en langzamer
hand konden de Belgen zich weer her
stellen. Maar nu was onze verdedi
ging goed in vorm gekomen en ge
beurde het slechts sporadisch dat
Kraak zijn kunnen moest tonen. Even
nog was het angstig toen Kraak kwam
te vallen tussen Lemberechts en Mer
mans in. Het doel was leeg en wij
vreesden het ergste doch nog juist op
tijd trapte de op de grond liggende
Kraak de bal voor de voeten van zijn
belagers weg. Nog vijf minuten waren
er toen te spelen en een gelijkspel
scheen weer het einde te moeten zijn.
Brandes kreeg nog een kans, treu
zelde te lang maar de overigens uit
stekend spelende Henriet, gaf de bal
aan Wilkes die keihard inschoot.
Aernoudts bracht redding en schoot
de bal weg.... voor de voeten van
Lenstra die de verblufte Meert geen
schijn van kans gaf. De wedstrijd was
gewonnen, althans dat dachten wij en
de meeste Nederlanders met ons.
Het mocht niet zo zijn, want, zoals
wij reeds schreven, strafte Mermans
meedogenloos de fout van Van Steen
bergen af. Het vijfde na-oorlogse gelijk
spel dus, een resultaat waarmee bei
de nloegen vrede kunnen hebben.
Weer heeft het Nederlands elftal
kans gezien het ongeslagen na-oorlog
se record te handhaven en weer is 't
de Rode Duivels niet gelukt een einde
te maken aan die langdurige periode
dat Nederland niet op eigen bodem
was te verslaan.
Tijdens de tweede helft van de wed
strijd NederlandBelgië zakte één vari
de geïmproviseerde zittribunes aan de
zijde van de Marathontribune in elkaar.
Naar wij vernemen, liep een aan
tal personen slechts lichte verwondin
gen op.
DE ENGELSE LEAGUE.
De uitslagen van de Zaterdagmiddag
gespeelde wedstrijden voor de Engel
se league luiden:
Eerste divisie: ArsenalPreston
North End 00, Aston VillaMan
chester City 10, BlackpoolChelsea
21, Bolton WanderersMiddlesbo-
rough 41, Derby CountyEverton
32, Huddersfield TownBiirnley 1-0,
LiverpoolBirmingham City 1—0,
Manchester UnitedStoke City 10,
Sheffield UnitedCharlton Athletic
20, SunderlandPortsmouth 14,
Wolverhampton WanderersNew Cast-
Ie United 30.
10. Moeder Woeffie is stomverbaasd
als ze van een echo hoort, die ant
woord geeft. „Lieve kinderen, ik zal
jullie eens wat zeggen, die zogenaamde
echo van jullie zal wel een of andere
plaaggeest zijn, die zich hier verbor
gen heeft! Weet jullie wat je eens
moet doen?" En dan fluistert Moeder
Pim, Pam en Pom wat in het oor. Deze
knikken verheugd van ja. Moeder heeft
een goed plannetje bedacht. Pim. Pam
en Pom zullen elk eén kant opgaan in
het'bos en dan een kring beschrijven
tct ze elkaar weer ontmoeten. En dan
zullen ze de plaaggeest wel gevangen
hebben. Tenminste dat denken ze.
Vastberaden gaan ze ieder een kant
uit. „Denkt er om" fluistert Pim, „we
blijven met elkaar in contact door roe
pen". Pom en Pam knikken. Ze hebben
het begrepen. Daar gaat Pim. Hij voelt
zich een hele held en zal eens aan
Moeder laten zien dat hij een echte
speurdershond is.
Het was in de tweede helft,
toen Torke Lemberechts een kogel
afvuurde, zo scherp en hard, dat
Kraak de bal slechts tot hoek
schop kon verwerken. „Krak",
zei toen een middenhandsbeentje
van Kraak en gewond zette de
doelman het spel voort. Een foto
zal moeten aantonen of de ver
wonding ernstig is. Het is nog
niet zeker, aldus dr. Jan Thom.ee,
dat het beentje gebroken is. Maar
of Piet Kraak Zondag tegen het
Gooi in de competitie zal kunnen
uitkomen voor de beslissing,
welke club degradatiewedstrijden
zal moeten spelen, is nog zeer
de vraag.
In de eerste klasse werd slechts een
competitiewedstrijd gespeeld. BW
moest zijn kampioenskansen tegen Ju-
liana verdedigen en is daar uitstekend
in geslaagd. Zoals onderstaand staatje
laat zien staan BW en Limburgia
met een gelijk aantal punten aan de
kop van district IV.
BW 19 14 1
Limburgia 19 13 3
Willem 2 20 11 3
De Provinciale Bond van Tuinbouwveilingen in Noord-Holland heeft xieh
Zaterdag in het Gulden Vlies te Alkmaar beraden over de seven bestuurs
voorstellen, welke op Donderdag 31 Maart in de jaarvergadering van het
Centraal Bureau te Utrecht ter tafel komen.
Voor dit doel waren de heren Prins, Remme en Kemmers van het Centraal
Bureau naar Alkmaar gekomen om talrijke vragen te beantwoorden. De voor
zitter van het Bureau, de heer Prins deed daarbij verschillende belangwek
kende mededelingen. Wat de export betreft, heeft de Nederlandse tuinbouw
„op rozen gezeten". Als op 1 Mei de laatste wagons de grens gepasseerd zijn.
zal hieronder een streep gezet worden. Het is zelfs voorgekomen, dat door de
import van Nederlandse producten, de Duitse groenten vernietigd moesten
worden. In 1947 en 1948 kon men dan ook, enkele producten uitgezonderd*
van bijzonder goede jaren spreken. De omzet bedroeg 340 jdillioen gulden.
Van de 200.000 ton groente, welke in de overeenkomst met de Amerikaanse
bezettingsautoriteiten in Duitsland was vervat is thans 187.000 ton verzonden.
De resterende 13.000 ton volgt op korte termijn. Hiermede zullen alle produc
ten uit Noord-Holand geruimd zijn. In Mei, Juni en Juli zal voor 3 millloen
gulden naar Duitsland geëxporteerd worden.
29
29
25
37—13
48—32
42—25
NEDERLAND—BELGIE (JEUGD)
2—10.
De krachtmeting tussen het Belgi
sche en Nederlandse jeugdelftal, Zon
dagmorgen op hej terrein van „Haar
lem" gespeeld, heeft een dozijn doel
punten opgeleverd en niet minder dan
tien daarvan kwamen van de voeten
van de beweeglijke, snelle en schot-
vaardige Belgische voorwaartsen,' van
wie vooral de binnenspelers Decorte
en Huijsmans, spelers van klasse ble
ken te zijn.
Tijdens de besprekingen deelde de
heer Prins voorts mede, dat in verband
met het fust-vraagstuk zeer spoedig
de oprichting van een stichting voor
nationaal fust tegemoet gezien kan
worden. Deze stichting zal in nauwe
relatie staan met een op te richten
Duitse fust-centrale onder leiding van
een Nederlander. Voor dit doel zal het
Centraal Bureau 500.000 kisten kopen.
Daar de Nederlandse Spoorwegen niet
meer over voldoende koelwagens be
schikken, is het Centraal Bureau ge
ïnteresseerd in de aanbouw van nieu
we, speciaal voor groentenvervoer be
stemde, koelwagens. Ook het transport
van producten naar Engeland laat te
wensen over. Dit probleem zal worden
opgelost door het aanschaffen van con
tainers.
De bestuursvoorstellen.
Wat de zeven voorstellen van het be
stuur van het Centraal Bureau betreft,
kon de vergadering zich verenigen met
het voorstel inzake de Minimumprijs
regeling. Het tweede voorstel, waarin
de algemene vergadering wordt uitge
nodigd haar bevrediging uit te spreken
over het stelsel van heffingen en op
houd- en vergoedingsprijzen en haar
goedkeuring te hechten aan het be
sluit om de saldi van de tot nu toe ge
vormde productiefondsen te reserve
ren ten behoeve van het betreffende
product, ontlokte de heer Rustenburg
(veiling Opperdoes) de vraag ofeven-
Over doelman Kraak niets dan lof,
Voortreffelijk heeft de IJmuidenaar
zich geweerd. In het uitlopen bleek hij
een meester te zijn en aan de drie doel
punten had hij geen schuld. Debutant
Steenbergen paste zich met moei
te in dit milieu aan. Hoewel hij niet
direct heeft gefaald. Aanvoerder
Sch ij venaar met zijn Anoul-allu-
res, het ver naar voren lopen om op
deze wijze actief druk op de Belgische
verdediging uit te oefenen, dook in
moeilijke situaties altijd op het juiste
ogenblik op, daarbij veelvuldig steun
verlenend aan Möhring (vór de rust)
en aan Steenbergen.
Debutant Vari Schijndel kan op
een goede wedstrijd terugzien. Aan zijn
spel, dat geenszins, mooi voor het oog
is, kan men duidelijk zien, dat deze
speler in zijn vereniging van het stop-
perspilsysteem wars is. Door zijn leng
te krijgt men de indruk, dat hij wat
traag is, maar zijn techniek is alles
zins voldoende, zijn afnemen en afge
ven van de bal soms voortreffelijk, in
ieder geval een speler, die men zeker
een tweede maal zal onstellen.
Möhring begon wel heel zwak. Ge
brek aan tempo, aarzelend, het dekken
was ,niet afdoend, zodat Mermans c.s.
veel vrii spel kregen. Was hij nog niet
geheel hersteld van zijn griep of heeft
hij nog steeds niet de goede oude vorm
terug uit de periode vóór ziin been-
rngeval? En de derde kanthalf S t o f-
f e 1 e n. die rechts soeelt in Aiax. heeft
zich op de linkshalfplaats flink ge
weerd. Maar ziin spel werd nimmer
brillant. Lenstra verhuisde een
kwartier vóór het. einde naar de links-
binnennlaats en de voorhoede werd' er
gevaarlüker door. Als er een advies
aan de keuzecommissie te geven is. dan
is het, dit: stel Lenstra niet meer op
een buitenplaats op. gebruik de tactï-
eebe en technische kwaliteiten van de
Fries beter door hem op een plaats te
zett.ap. waar hii ziin spel kan ontplooi
en. En als wij dan toch een advies ge
ven, kan er nog best eentje bij. Ver
vang R ij v e r s onmiddellijk, want zijn
spel is de laatste wedstrijden beslist
beneden de middelmaat, de Bredanaar
is geheel uit vorm. Men zou kunnen
zeggen: Rijvers is als een klok, die
volkomen van slag af is. Wilkes is
en blijft een voortreffelijk speler, maar
toch vonden wij -zijn spel te individua
listisch van aard. Het gaat zelfs voor
een speler van een klasse als Wilkes
niet aan. om te zeggen: mijn mede
spelers brengen er weinig of niets van
terecht, dan zal ik het maar zelf gaan
proberen.
Midvoor Brandes. de derde debu
tant, voldeed niet. Hij is een doorzet
ter, een van zijn beste eigenschappen
en eigenliik daaraan is het te danken,
dat hij de gelijkmaker scoorde. Want
hij werd „fijn" gedrukt tussen twee
Belgen en niettemin zag hij nog een
kans een gevaarlijk schot in de hoek
te lossen. Van spelverdelen zagen wij
weinig, van bet zich onttrekken aan
de verdediging van spil Carré hebben
wij niets kunnen ontdekken. Ten slotte
Clavan. Hii is de man. die in iedere
interlandwedstrijd wel goed voor een
doelpunt is. De Hagenaar brengt het
pas tot een topprestatie, als hij daar
toe door een of meer medespelers ge
ïnspireerd wordt.
Bii de Belgen kreeg doelman Meert
minder moeilijk werk dan Kraak.
Aernaudts was de beste in de ach
terhoede, die het in de eerste helft
nï°t moeiiük had. maar in de tweede
drie kwartier bleek wel, dat debu
tant Gillard. en ook spel Carré
geen overkomelüke struikelblokken
behoeven te zijn voor een snel en door
tastend opererende aanval. Aanvoer
der Henriet was de beste van de
halflinie. Mees een onopvallende spe
ler. In de voorhoede was Lembe
rechts uitstekend op dreef. G o v ard
en Conpens ziin sneUe. handige,
technisch uitstekende spelers hoewel
zi' veel kansen onbenut lieten evenals
midvoor Mermans en T i r 1 f a y s.
47
IN DE
DOOR
TJEERD ADEMA
,-,Ik geloof, dat je gelijk hebt. Bas
tiaan", zei hij. „Ik zal me 's avonds
dus alleen onder geleide buitenshuis
vertonen. Weet je misschien een aar
dige gezelschapsjuffrouw voor me?"
„Ik vrees, dat het wel een als heer
vermomde bootwerker of een gepen-
sionneerde matroos of zoiets zal zijn,
mijnheer", zei Bastiaan glimlachend.
„Dat kan gezellig worden", ant
woordde de ingenieur. „In allen ge
valle, Bastiaan, spreken we dus af dat
we van de diensten van meneer Don
ker wat ruimer gebruik zullen maken.
Ik zal hem dadelijk even schrijven".
Bastiaan verliet het vertrek en
Steensma zette zich aan het schrijf
bureau van jhr. Van Waardenburg
Binnen drie kwartier was de brief
via de man van de wasserij in
handen van de leider van het recher
chebureau en de heer Donker ver
scheen nog in de loop van de morgen
in de gedaante van een slotenmaker
zoals hem verzocht was die naar
de geforceerde keukendeur kwam kij
ken.
Steensma had 's morgens de hoorn
van het telefoontoestel genomen en
aan het daarin weergekeerde zoem-
geluid bespeurd, dat zijn belagers de
verbinding weer hersteld hadden. Bl'jk-
baar verwachtten zij, door het op
nieuw afluisteren van gesprekken voor
hen belangrijke mededelingen te kun
nen opvangen.
Het gevolg van het onderhoud met
de heer Donker was, dat er des avonds
om half negen twee forse mannen aan
de voordeur belden en ten aanschou
wen van ieder, die het zien wilde, wer
den binnengelaten, zodat ir. Steensma
riet grote zekerheid mocht aannemen,
dat zijn tegenstanders volkomen op de
hoogte van de situatie waren en geen
nutteloze pogingen tot inbraak meer
zouden ondernemen.
Het was een. geruststelling voor
Steensma en vooral voor Bastiaan, dat
zij zich des avonds ongestoord ter rus-
te konden leggen en -ie zorg voor hun
veiligheid konden overlaten aan twee
mannetjesputters en een hond, die sa
men minstens twee honderd kilo wo
gen, met inbegrip van anderhalve kilo
voor de pincher.
Het bleef vijf dagen en alle daar
tussen liggende nachten rustig.
Ir. Steensma bracht zijn tijd hoofd
zakelijk in de bibliotheek door.
Hij was een liefhebber van prenten
en vond in de laden van een daarvoor
bestemd kabinet een grote collectie
oude gravures, afbeeldingen uit de ze
ventiende en achttiende eeuw van ve
lerlei Hollandse steden, in het bijzon
der van de inmiddels geheel van ka
rakter veranderde residentie.
Hij las een der laatst uitgekomen
romans Van een bekende Hollandse
schrijver en verdiepte zich in de wer
ken van Vondel, maar kon daarin op
de duur geen bevrediging vinden.
Een week na de mislukte inbraak
ging hij, zonder Bastiaan te waarschu
wen, de stad in, wandelde op zijn ge
mak door de drukke straten van het
centrum, bekeek hier en daar de eta
lages en voelde zich als herboren, nu
hij aan de gevangenschap in eigen huis
was ontkomen.
Hij wisselde op de bank chèques
voor tienduizend gulden in en verzond
op het postkantoor de helft daarvan
aan de journalist Storm, met het ver
zoek het geld voor hem te willen be
waren, omdat de mogelijkheid bestond,
dat hij er eens onverwacht om zou
vragen.
De rest had hij in groot bankpapier
in zijn portefeuille geborgen.
Op de terugweg dacht hij aan de
mogelijkheid, dat hij een zijner vrien
den zou tegenkomen.
De grimeurkunst van Bastiaan had
zich nog slechts tot het aanbrengen
van enkele gezichtslijntjes beperkt om
het gevaar te voorkomen, dat hij door
zijn tegenstanders, die met de heer
Van Waardenburg zelf nimmer direct
contact hadden gehad, als een ge?a-
moufleerde vreemdeling zou herkend
worden.
Wordt vervolgd.
tuele tekorten zouden worden aange
vuld uit de fondsen van andere pro
ducten. De heer Prins antwoordde
hierop, dat deze tekorten gesuppleerd
zuilen worden uit het 1 pet. Afzet-
fonds.
De heer Volkers (Noordermarkt-
bond) was de spreekbuis van de N.
Hollandse tuinders, die de voorkeur
gaven aan een procentuele heffing.
Spr. achtte het gewenst, dat het C.
B. zich bij een mogelijke diepe inzin
king van de prijzen tevoren verzekert
van de hulp van de overheid.
De heer Prins kon de Noordhol
landse stroming begrijpen, doch het
Centraal Bureau is een landelijke ver
eniging. Men is echter bereid een
proef te nemen in een gebied meteen
speciaal product, zoals bijv. de bloem
kool in Grootebroek. Daar er voor
steun geen directe noodzaak bestaat»
kunnen wij, momenteel geen toezeg
gingen van de regering verwachten.
Het moeilijke probleem om het vernie
tigen van producten tegen te gaan,
noemde spr. het werkterrein van de
vaktechnische en standsorganisaties.
Spr. verwachtte wel iets van de op 20
April te Londen te houden conferen
tie van de Marshall-landen in Europa,
al zijn de verschillende belangen van
de in- en exportlanden dan ook uit
eenlopend. Ook de heer Dekker (Ha
renkarspel) was een voorstander van
procentuele heffingen, in tegenstelling
tot de heer J. Slob (Langedijker
Groenten Centrale) die als koolbou
wer een ander geluid liet horen.
Het bestuursbeleid inzake het 1 pet.
Afzetfonds werd goedgekeurd. Medege
deeld werd, dat voor de pruimenpulp
geen verdere toeslag mogelijk is.
Het besluit om in de periode van
1 April 1949 tot 31 Maart 1950 op-
nieuws 1 pet. te heffen van de bruto
bedragen der voor iedere aanvoerder
ter veiling verkochte producten en het
bedrag van deze heffing te storten tn
het Afzetfonds, deed de heer Rusten-
brug opmerken, of niet met een y pet.
volstaan kon worden. De heer Prins
verdedigde evenwel de 1 pet. hard
nekkig. „Het kan er nu nog af, aldus
spr., hetgeen misschien in komeride
moeilijke jaren niet gezegd kan wor
den". De heer v. Es (Amsterdam) brak
een lans voor het proefveldwezen in
Noord-Holland en vroeg gelden be
schikbaar te stellen voor de proeftui
nen te Amsterdam en Heemskerk. De
voorzitter van de provinciale bond, de
heer J. P. Nijssen te Santpoort moest
hem echter teleurstellen. Dit ligt niet
in de bedoeling. Het wetenschappelijk
onderzoek wordt gesubsidieerd, de ser
vice van en voor kwekers niet.
Hulde aan het bestuur.
De heer Schreurs (Amsterdam)
bracht hulde aan het bestuur van het
Centraal Bureau voor het beleid in
zake het handelsverdrag met de Ame
rikaanse bezettingsautoriteiten, dat 10
millioen dollar, .of wel de levering
van 200.000 ton groente omvatte. Og
een vraag van de heer Volkers, naar
de commissielonen vari de exporteurs
en het risico, dat met de gelden van
de organisatie was gelopen, deelde de
heer Prins mede, dat de exporteurs
geen risico wensten te nemen. Er
bleef voor het Centraal Bureau geen
andere weg, dan de zaak zelf ter hand
te nemen. De commissieloon waren
zeer gering. Met een subsidie van
300.000 ten behoeve van de Stichting
van de Landbouw en ten laste van het
1 pet. Afzetfonds kon men zich ver
enigen. Het laatste voorstel over het
deelnemen en medewerken aan de in
stelling van een Hoofdafdeling Tuin
bouw van genoemde stichting genoot
deze instemming niet. De heer Schel
haas (L.G.C.) vroeg naar de concrete
voordelen van de stichting en wees op
het gevaar van ambtenarij, de heer
Volkers was niet gerust over het blan
co crediet, terwijl de heer de Weyer te
Beverwijk één zetel voor het C.B. t«
weinig vond.
De heer Prins moest toegeven, dat
de Stichting v. d. Landbouw voor de
tuinbouw nog geen verdienstelijk werk
heeft gedaan. De voordelen zijn, dat
de stichting het officieel adviesorgaan
van de regering is en o.m. medezeg
gingschap bezit in het samenstellen
van de handelsdelegaties. Ook het in
ternationaal verband tussen de kwekers
is het werk van deze stichting. Alleen
de gedachte een groot agrarisch blok
te vormen, wettigen medewerking en
subsidie. Het C.B. zal zich echter ver
zetten tegen de mogelijkheid dat de
hoofdafdeling het economisch beleid
in handen krijgt. Als dit de voorwaar
de tot deelneming is, dan zeggen wij
neen. De handelspolitiek kan beter
behartigd worden door het centraal
bureau. De zetelverdeling telt zes
werknemers, zes werkgevers en zes
vaktechnici. Volgens de werknemers
bestaat laatstgenoemde groep ook uit
werkgevers, zodat hierin geen veran
dering verwacht kan worden.