„Schipper naast God" wordt verfilmd
Moedeloze stemming in Indonesië
Truman is niet opgewassen tegen
de eisen van presidentschap
Vrees en diepe zorg voor de ioekomst
Moeten de Nederlanders
hun koffers maarpakken?
II
Sportprogramma
Grootse manoeuvres in
het Kanaal
'Z.w/fsalax
=^mêM
Het nieuwe boek
Martin Borman als
Sowjetagent?
Landbouworganisaties
en het Bedrijfspensioenfonds
Zijn tegenstanders in het Congres heroveren controle
Oorzaken van de
mislukking
DE Amerikanen, die men er om ver
zoekt, hebben alle soorten verkla
ringen. De eenzegt, dat de kwestie Van
de burgerlijke rechten (deze heeft be
trekking op een wetsontwerp ten gun
ste van de negerbevolking van de V.S.,
dat door een „filibuster" van de Zui
delijke democraten en een aantal re
publikeinen is getorpedeerd) eerder
bij het Congres aanhangig had moeten
worden gemaakt, terwijl de ander
meent, dat deze naar een later tijdstip
had moeten worden verschoven. Een
derde gelooft, dat de aard van Tru
mans openbare verklaringen, afgelegd
na de verkiezingen, hem het „respect"
heeft doen verliezen, dat zijn overwin
ning hem bezorgde. En een vierde be
zweert, dat in weerwil van de verkie
zingen, de meerderheid van het Con
gres conservatief is gebleven.
Onze Damrubriek
Gegevens van hei toneelstuk aan een
ware gebeurtenis ontleend
De tragedie van de
„St. Louis"
DONDERDAG 31 MAART 1949
(Van onze correspondent)
BATAVIA, Maart. „De politieke toestand is zodanig, dat zij tallozen tot moe
deloosheid ^ert en zelfs in brede kring een stemming van apathie heeft doen
ontstaan.... Deze woorden zijn van de Wali Negera van de deelstaat Sumatera
Timur, dr. Teng u Mansur, een Indonesische nationalist van constructieve ge
zindheid, me een grote mate van werkelijkheidsgevoel en bereidheid tot vriend
schappelijke samenwerking met Nederland. Zij werden uitgesproken bij de ope
ningszitting van de Vertegenwoordigende Raad op 31 Maart en geven de situatie
precies weer zoals zu is.
Indonesië gevoelt zich moedeloos en apathisch. En daar kunnen geen tien
nieuwe plannen en Ronde Tafel-conferenties voorlopig iets aan veranderen. Men
heeft er genoeg van Dit geldt voor federale Indonesische kringen, voor wie dr.
Mansur hoofdzakelijk sprak, en waar men zo langzamerhand niet meer weet,
waar men met Nederland en met de Republiek en met het buitenland aan toe is,
en dit geldt in nog sterkere mate voor de Nederlandse bevolkingsgroep in dit
land.
Voor de Nederlanders komt daar
nog iets anders bij: vrees en diepe
zorg voor de toekomst. De aankondi
ging van een snelle souvereiniteits-
overdracht met de daaraan verbonden
onzeker positie van het leger, en de
kans tot terugkeer van de Republiek
hebben laat het ons maar eerlijk
zeggen in brede Nederlandse kring
in Indonesië een gevoel van grote on
gerustheid veroorzaakt. Tot dusver
gevoelde men zich, bij alle onveiligheid
nog enigszins verzekerd door de on
verminderde aanwezigheid van het le
ger en door het feit, dat hier tenslotte
toch nog altijd het Nederlandse gezag
geldt; dat Nederland nog altijd sou-
verein is; dat wij ons nog altijd op
het grondgebied van het Koninkrijk
bevinden. Deze zekerheden schijnen
ons thans plotseling en in een onver
wacht snel tempo te zullen ontvallen.
Het resultaat is, dat er een stemming
onstaat, die niet beter te omschrijven
valt dan met de veel gehoorde vraag:
„Met welke boot ga jij? Heb je al ge
boekt? Jé kunt beter nu vertrekken
dan straks met de grote hoop".
Dit is een zeer ernstig verschijnsel.
Nu moet men het misschien ook weer
niet al te zwaar opvatten en zit er in
deze halve paniekstemming zonder
twijfel ook heel veel onredelijks, het
geen de meesten tenslotte ook wel in
zien. Het feit blijft bestaan, dat de Ne
derlandse groep in Indonesië in ge
dachten en in verscheidene gevallen
zelfs reeds in werkelijkheid) bezig is
zijn koffertje te pakken. Dit valt in de
eerste plaats te betreuren, omdat men
zich niet goed kan voorstellen hoe de
Nederlandse regering ooit een Unie
met Indonesië tot stand kan brengen,
wanneer het Nederlandse element in
deze landen tot een slechts zeer gering
getal gereduceerd wordt. Dan bestaat
die Unie alleen maar op papier en is
Zij waardeloos. De Unie kan alleen le
vensvatbaarheid bezitten en een reali
teit zijn, wanneer zij door vele dui
zenden Nederlanders in Indonesië
wordt gepropageerd en zij door hun
geest en levenshouding met betrekking
tot het Indonesische volk dagelijks be
vestigd en versterkt wordt.
Een verlossend woord.
In de tweede plaats is deze stem
ming een betreurenswaardig verschijn
sel, omdat zij eigenlijk zo gemakkelijk
zou kunnen worden opgeheven, omdat
het zo eenvoudig zou zijn om die
angst, die moedeloosheid en die apa
thie te doen verdwijnen, ja zelfs plaats
te doen maken voor herwonnen geest
kracht en hoop op de toekomst. Want
Indonesië smeekt en roept als het wa
re om een woord van de regering, dat
het vertrouwen herstelt. De Nederland
se groep wacht nu al weken en maan
denlang op een woord uit Den Haag.
waaruit positief en in klare termen
blijkt, dat de regering de belangen van
die Nederlanders in dit land bij alle
nabije gebeurlijkheden iedere dag ern
stig in het oog houdt. Zij wacht in
spanning op dat verlossende woord,
waaruit blijkt, dat de regering de Ne
derlanders en hun belangen tot elke
prijs zal blijven beschermen en zich
verantwoordelijk voor hen gevoelt,
voor hun vrouwen en kinderen, voor
hun eigendommen, voor hun toekomst
en leven en veiligheid in dit land.
Maar behalve een aantal vaagheden,
waarbij de Nederlandse bevolkings
groep in Indonesië niet met name
wordt aangeduid, hoort men niets. Het
is, alsof er behalve de tijdelijk toe
vende troepen helemaal geen Ne
derlanders meer zijn in dit tropenland,
Nederlanders die er de beste jaren van
hun leven hebben gesleten, die er heb
ben gewerkt en gebouwd zonder op
houden, die er in de Japanse tijd hun
leven voor hebben veil gehad, die er
zich als het er op aankomt meer thuis
gevoelen dan in het land van herkomst.
Diepe tragiek.
In de ogen van de extreme nationa
listen,, met wie Nederland onderhan
delt, die door de Veiligheidsraad wor
den gesteund en die straks door Den
Haag weer in ere zullen worden her
steld, zijn die Nederlanders vijanden.
In de ogen van millioenen Indonesiërs
op de federale vleugel zijn zij hun bes
te vrienden, maar wat kunnen die mil
lioenen straks voor hen doen als de
hel losbreekt, want de extreme ele
menten hebben de strijdgroepen, de
guerrilla-ervaring, de hart en de wa-'
pens en de ammunitie. En in de ogen
van de Nederlandse regering in Den
Haag schijnen deze Nederlanders in
Indonesië niet of nauwelijks te bestaan.
Dit is de oorzaak van de moedeloos
heid, de apathie, en ook van de die
pe bezorgdheid, die hier onder velen
leeft een bezorgdheid die zonder
twijfel voor een deel valt terug te
brengen tot zorg over de materiële
toekomst, verlies van positie en eigen
dom (ja, en ook angst om de veilig
heid van het gezin!) maar die bij
tallozen toch zonder twijfel zijn diepe
re grond vindt in: de liefde en de
aanhankelijkheid tot dit land, dit In
donesië, dat voor duizenden Nederlan
ders een tweede vaderland geworden
is. En er ligt een diepe tragiek in wan
neer men voelt en vreest, dat men zijn
vaderland verliestr.
Om het kampioenschap van Neder
land: NO ADVSV, Heerenveen—BW.
Eerste klasse, district V: SneekBe
Quick, GVAVVelocitas.
Promotie degradatiewedstrijden, pro
motie tweede klasse, district I: Storm
vogels— DWV, Sparta—ZFC.
District II: HW-DHC, RCH—DFC.
District III:. LaborNeo.
District IV: RBC—Helmond, TOP—
de Spechten.
District VI: ChevremontLonga, Ba
ronie DNL—de Valk.
Promotie derde klasse: de Kennemers
—Schoten, SDWWA, Hilversum
1VV, Alkm. BoysZaandijk.
Promotie vierde klasse: Donar
Voorwaarts, Randers—BKC. Grasshop
persSucces, Oranje ZwartLaren,
DECRUC, SwiftTerrasvogels, TDO
ZRC, Amersf. BoysBVC.
Bekerwedstrijden, groep A: Limmen
Jos, WSV '30Uithoorn.
Groep E: WatervogelsHollandia.
WestfriezenTexel, Alcm. Vic.Wie-
ringerwaard.
Groep H: PurmerendAPGS, Berdos
-WMHO.
CSV°eP I: rï0 SpartaanQSC, VVB
Groep O: VVZ—GVO, Andijk—RK
AFC, WFCBergen.
Groep P; DSS—Schagen, Zeevogels/
anders—Ripperda.
Groep R: Zouaven—Always Forward,
GeorgeOudesluis, Westfrisia—
Groep S: Velsen—Vitesse, Vliegende
vogels—NAS, Halfweg—de Meteoor.
Groep T: RCZ—ADO '20, THB—VVD,
HRC-Vrone.
-.ircr0ep GermaanDJK, Helder
~~EHS, BeverwijkNieuwe Niedorp.
Groep a I: DVAV/Madjoe—Ont
makt, NFC—Monnikendam/Odiz.
V.
Tussen de puinhopen van wat eens
de legaties van de buitenlandse
mogendheden en voorname hotels
waren, steken de resten van de
Oude Wacht bij de Brandenburger
Tor als een stuk oud-Athene tegen
de hemel af.
Ook' Nederlandse eenheden
aanwezig
Honderd oorlogsschepen van de
Britse, Franse, Belgische en Nederland
se vloot zullen deelnemen aan de vloot-
manoeuvres, die in de maand Juni a.s.
in het Kanaal zullen worden gehouden.
Deze eenheden zullen onder hevel
staan van admiraal Sir Roderick Mac-
Gregor, opperbevelhebber van de Brit
se thuis vloot.
De „Daily Telegraph" versterkt de
volgende bijzonderheden: Frankrijk zal
deelnemen met een vliegdekschip en
een aantal duikboten en kruisers, Gr.-
Brittannie met drie vliegdekschepen,
drie kruisers en een aantal torpedo-
boten, Belgie zou vooral mijnenvegers
en eenheden van de kustwacht zenden
en Nederland het vliegdekschip „Ka-
rel Doorman", tenminste één kruiser,
enkele torpedojagers en duikboten.
Het ministerie van Marine kon ons
hieromtrent geen nadere inlichtingen
verstrekken. Het bericht van de „Dai
ly Telegraph" als zou Nederland ver
tegenwoordigd zijn met het vliegdek
schip „Karei Doorman", één kruiser,
verschillende torpedoboot jagers en
duikboten werd onjuist genoemd.
Volgens ons ten dienste staande ge
gevens zal de deelneming van de „Ka-
rel Doorman" zeer twijfelachtig zijn,
omdat het vliegdekschip tot Augustus
a.s. bij de scheepswerf Wilton in Rot
terdam ligt om verbouwd te worden.
De lichte kruiser „Tromp" zou beschik
baar zijn evenals de torpedobootjager
„Piet Hein". Andere Nederlandse torpe-
riobootjagers bevinden zich thans bui
ten Europa. De deelneming van een aan
tal onderzeeërs is niet onwaarschijn
lijk.
TEGEN
SaSSSS"aBSa---a^SapQra
V VERSTOPPING
RtaasaaiiaansaiitriiisainiiiaiiaDni
ZWITSAL Fabrieken Apeldoorn
Gedachten over een Christelijk
Rijksbeleid met een voorwoord van
Prof. Dr. S. TJ. Zuidema, door C.
Groen; uitg. T. Wever - Franeker.
Dit geschriftje over het Indonesische
vraagstuk getuigt van grote objectivi
teit en diepe kennis. Na de lezing moet
men de inleider toestemmen, dat de
schrijver met dit vraagstuk geworsteld
heeft als christenmens. Hoewel de
schrijver op het standpunt van de op
positie staat, spaart hij toch ook de
oppositie zijn opbouwende critiek niet,
terwijl hij tevens ernst maakt met de
overtuiging van zijn tegenstanders. Hij
gaat bij zijn beschouwingen uit van
een tweetal artikelen van prof. Krae-
mer: „Crisis der Waarachtigheid" in
„Vrij Nederland" van 20 Sept. 1947 en
„Nederland in de Waagschaal" in No.
7 van de 2e jaargang van Wending;
geeft deze artikelen met .grote objec
tiviteit weer om ze vervolgens op zeer
waardige wijze te bestrijden. Ook al is
men het niet met deze schrijver eens,
is het toch de moeite waard van zijn
gedegen betoog kennis te nemen. Deze
bestuursambtenaar kent Indie van na
bij en heeft Indie lief om den wille
van het Indonesische volk zelf. Als al
tijd op deze waardige en bezonnen wij
ze over het Indonesische probleem ge
schreven was, zou dit olie op de gol
ven van onze politieke hartstochten
zijn geweest. Wij kunnen de lezing van
deze brochure van harte aanbevelen.
Kampen schijnt de traditie van de
„Kamper Uien" te willen voort
zetten. Het postkantoor zonder
brievenbus is thans gevolgd door
een grapje op verkeersgebied. De
verkeerspolitie van deze oude
Hanzestad heeft kortgeleden voor
dit steegje van amper 125 cm.
breedte twee borden geplaatst,
welke de weggebruiker verbieden
hier in te rijden met auto's of met
door paarden getrokken wagens.
Een Russisch officier Wassily Jassi-
lewsky, die enige tijd geleden naar
West-Duitsland vloog, heeft verklaard,
dat Martin Bormann, de voormalige lei
der van de NSDAP, zich na Hitler's
dood achter het Russische front heeft
begeven. Wassiiewsky beweerde, dat hij
zelf Bormann achter het Russische
front heeft gezien. Bovendien vestigde
hij de aandacht op een rede, die Korsa-
kow in Februari 1947 heeft gehouden
en waarin deze mededeelde, dat een
voormalig politicus van de NSDAP de
strijd van de Sowjetunie tegen het
Hitler-Duitsland „tot 't zegenrijke einde"
had ondersteund.
De Russische oorlogspropaganda heeft
Bormann's naam doodgezwegen.
Op 30 April 1945 zou Bormann in een
Russische auto van Berlijn naar Pots
dam zijn vervoerd. De auto kwam in
botsing met een Duitse vrachtwagen,
waardoor Bormann lichte verwondin
gen opliep. Hij zou in een Russisch zie
kenhuis gebracht zijn. Sindsdien is men
zijn spoor bijster.
NIEUW NEDERLANDS RECORD OP
3 x 100 METER WISSELSLAG
PERSOONLIJK DAMES
In het AMJV-bad te Amsterdam
heeft de Robbenzwemster Annie Veld-
huyzen een poging gedaan haar Neder
lands record op de 3 x 100 meter wis
selslag (persoonlijk) te verbeteren. Zij
slaagde erin dit record van 4 min. 31
sec. te brengen op 4 min. 27,5 sec.
Nu de wet inzake de verplichte deel
neming in een bedrijfspensioenfonds in
werking ig getreden, heeft de Stichting
voor dé Landbouw officiëel aan de mi
nister V&n Sociale Zaken het verzoek
gericht, om op grond van artikel 3 der
Wet deelneming in het Bedrijfspen
sioenfonds voor de Landbouw verplicht
te stellen voor de arbeiders in de land
en tuinbouw, het griend- en rietbedrijf,
de bosbouw, het veenbedrijf en het ho
veniersbedrijf. Onder tuinbouw wordt
hier verstaan de tuinbouw in ruime zin,
met dien verstande, dat voor het bloem-
bollenbedrijf geen verplichtstelling is
gevraagd voor Noord- en Zuid-Holland,
aangezien het pensioenfonds in het
bloembollenbedrijf zich over die beide
provincies uitstrekt.
ECONOMISCHE BETREKKINGEN
MET ISRAËL
De heer dr. J A Nederbragt, Neder
lands vertegenwoordiger in Israël, zal
voor belanghebbenden bij de handels
betrekkingen met Israël te spreken
zijn op Woensdag 30 Maart 1949, van
101 uur, ten kantore van de Kamer
van Koophandel en Fabrieken voor
Noord-Holland, Beursgebouw, Damrak
62 a, Amsterdam-C.
Het verdient aanbeveling, dat gega
digden van hun voornemen doen blij
ken aan het secretariaat van de Ka
mer van Koophandel en Fabrieken
voor Noord-Holland, Beursgebouw,
Damrak 62 a, Amsterdam-C.
(Van onze diplomatieke medewerker)
WAT is er in de Verenigde Staten aan de hand? President Truman, zojuist
van een in het zonnige Florida doorgebrachte vacantie in Washington
teruggekeerd, ziet zich plotseling gesteld tegenover de ruïnes van zijn grote
overwinning. De voor hem opgerichte triomfbogen z(jn nauwelijks afgebroken,
de verwondering over de 2de November (de dag van de verkiezingen) is de
gemiddelde Amerikaan nog niet geheel te boven gekomen. En toch ziet de
president zich alweer geplaatst in dezelfde onaangename situatie van vóór de
verkiezingen, toen zijn enige troost voor zijn onvermogen om de regering te
leiden zijn vaste overtuiging was, dat dit niet z ij n fout was.
Politici, in het bijzonder Amerikaanse' parlementsleden, volgen gewoonlijk de
wil van de kiezers met de vasthoudendheid van een hond op een goed spoor. Het
Amerikaanse volk heeft gezegd, dat het Truman wenste en speciaal de dingen,
die Truman nodig oordeelde. Volgens alle normale regels zou het Amerikaanse
Congres nu gehoor moeten geven aan de stem des volks. Wat er is geschied
een rebellie van het Congres, die Trumans binnenlandse programma reeds
totaal in de war heeft gestuurd en zijn buitenlandse politiek gevaarlijk begint
te bedreigen vraagt om een verklaring.
dent Roosevelt nagelaten, onmiddellijk
meester kon worden. Maar geen staats
man kan de verantwoordelijkheid van
zich afschuiven, indien hij niet bij
machte is een toestand, voortspruitend
uit zijn eigen vrije verkiezing, onder
de knie te krijgen. Wat er verder ge
beurt. is voor Trumans eigen verant
woordelijkheid, ten goede of ten
kwade.
Geen politiek leider.
Het is niet zo gemakkelijk de oor
zaken van Trumans mislukking als
mens en leider vast te stellen en een
mislukking is het, waarvoor Trumans
tvieede regering zich thans gesteld ziet.
Het is niet gemakkelijk, omdat de pre
sident bijna iedere deugd, van fatsoen
lijkheid en moed tot loyaliteit en een
voud schijnt te bezitten. Ware het
juist, dat „iedere werkelijk goede man
een werkelijk goede wet kan maken",
dan zou president Truman reeds lang
tot de grote staatslieden hebben be
hoord.
Trumans handicap is eenvoudig, dat
zijn deugden te persoonlijk zijn. Hij is
geen van de kunsten meester, die
iemand tot een groot politiek leider
maken. Hij berekent nooit het juiste
moment van optreden. Hij let niet op
zijn woorden. Hij weet uit bepaalde
situaties geen voordeel te trekken. Hij
won de verkiezingen van 2 November
met een kleine meerderheid, hoewel
het overgrote deel der Amerikanen
democratisch stemde. Indien hjj daar
na de meester had willen zijn, had hij
de grote groepen voor zich moeten
winnen, die genoeg vertrouwen in zijn
programma hadden om op andere de
mocratische candidaten te stemmen,
maar niet sterk genoeg in hem geloof
den om hem te kiezen.
Maar in plaats van te trachten, deze
twijfelaars achter zich te krijgen, be
schouwde de president het verkiezings
resultaat gis een algehele goedkeuring
van ieder aspect van zijn politiek en
zijn optreden. Een opneming van meer
boezemvrienden in de regering, een
inkrimping van de kleine groep van
bekwame mannen met toegang tot het
Witte Huis, het gebruik van minder
tact ten aanzien van het Congres en
een zekere geneigdheid zijn gehele
programma aan het land voor te zetten
met het ultimatum „neem het aan of
laat het" dit alles heeft de periode
na de verkiezingen gekenmerkt. En
juist daardoor hebben Trumans vijan
den in het Congres de gelegenheid ge
kregen de controle, welke zij reeds
verloren hadden, te heroveren.
Het erge hiervan is, dat de gehele
Westerse wereld in de toekomst de
gevolgen van deze ontwikkeling zal
moeten dragen. Blijven de wensen,
waaraan het Amerikaanse volk bij de
verkiezingen uitdrukking heeft ge
geven, nog langer oningewilligd, dan
kan het niet anders of de pro-Russi
sche Harry Wallace krijgt met zijn
progressieve partij een nieuwe, onge
dachte kans. Dat dit voor West-Europa
een tragedie zou betekenen, behoef1
nauwelijks te worden gezegd.
In al deze verklaringen schuilt on
getwijfeld enige waarheid, maar meer
dan halve waarheden zijn het zeker
niet. Om de fundamentele, gehele
waarheid te vinden, moet men zich be
zighouden met Harry S. Truman de
mens en de leider. Truman had alle
reden om er op te wijzen, dat men
niet van hem verwachten mocht, dat
hij de situatie, hem door wijlen presi-
Oplossing probleem 64.
Stand. Zw. 12 sch. op: 9, 10, 16, 17, 18,
20, 21, 23, 24, 25, 27, 29.
Wit: 11 sch. op: 26, 32, 33, 34, 35, 38,
36, 40, 41, 43, 49.
Opl. 1. 35—30 (24 x 44), 2. 33 x 31
(44 x 42), 3. 32—28 (23 x 32), 4. 41—37
C32 x 41), 5. 34—30 (25 x 34), 6. 43—39
(34 x 43), 7. 49 x 36. zw. gedw. tot 21—27
wit 31 x 11, zw. 16 x 7, wit 26—21, zw.
7—12 gedw. wit 21—17, zw. 12 x 21, wit
36—31!!
En nu nog even het volgende
standje:
Zw. 7 sch. op: 7, 8, 18, 22, 23, 28, 29.
Wit 7 sch. op: 16, 27, 36, 37, 38, 42, 48.
Wit speelt 38—33 (29 x 47), 16—11
(22 x 42), 11 x 33 en zwart aan zet
verliest.
Ter oplossing voor ditmaal:
PROBLEEM 65
van J. VISSER Jr.
(zie diagram)
Zw. 10 sch. op: 10, 11, 12, 13, 14, 15,
19, 21, 23, 36.
Wit 9 sch. op: 28, 32, 33, 34, 39, 40, 41,
42, 44.
Wit speelt en wint.
De Amerikaanse filmregisseur Ble-
vins Davis is op het ogenblik bezig om
van 't toneelstuk „Schipper naast God"
van de Nederlandse schrijver Jan de
Hartog een grootscheepse film te ma
ken. Er zijn niet veel Nederlandse to
neelwerken, die de weg naar het bui
tenland hebben gevonden en daar suc
ces hebben geoogst. Het werk van De
Hartog werd te Parijs 200 malen opge
voerd en bleef in New York geduren
de twee jaar onafgebroken op het re
pertoire staan, waar het telkens uit
verkochte zalen trok.
Het stuk gaat over dc dwaaltocht van
een motorschip, dat Joodse vluchte
lingen uit Duitsland naar Zuid-Ameri-
ka moet brengen. Geen enkel land wil
hen opnemen. De kapitein is echter
vastbesloten, de mensen, wier lot aan
hem is toevertrouwd, van de wisse
dood, die hun bij een terugkeer naar
Duitsland wacht, te redden. Hij zet
koers naar de Amerikaanse 10-mijls
zone, laat de wanhopige vluchtelingen
plaats nemen in de reddingboten en
laat vervolgens zijn eigen schip ver
gaan. De schipbreukelingen bereiken
de kust en de V. S. zijn genoodzaakt,
hun onderdak te verlenen.
Deze gegevens berusten geenszins op
verzinsels van de auteur. De geschie
denis is echt gebeurd met dit verschil,
dat het niet nodig was, de boot waar
mede de vluchtelingen hun overtocht
maakten, te offeren om hen veilig aan
wal te brengen.
Een toevallige ontmoeting met de ka
pitein van de „St. Louis", de heer
Schröder te Hamburg, bracht de voor
geschiedenis aan het licht. De heer
Schröder vertelde het volgende: „Het
verhaal van „Schipper naast God" is
het verhaal van de St. Louis uit Ham
burg, die ongeveer tien jaar geleden
met zijn wanhopige passagiers uit Ham
burg vertrok.
Hoewel de passagiers van de Cu
baanse regering een officiële inreis-
vergunning hadden gekregen, bestond
er geen zekerheid, dat zij ook werke
lijk aan wal mochten gaan. De stem
ming aan boord was dan ook zeer ge
drukt. Men vreesde allerhande moei
lijkheden. Een van de passagiers kreeg
een hartverlamming, een ander sprong
uit vertwijfeling over boord. Toen wij
te Havanna arriveerden en de immi
gratie-autoriteiten reeds aanstalten
maakten om de vluchtelingen van
boord te halen, kwam op het aller
laatste ogenblik een verbod van de re
gering. De gangway werd door mili
tairen afgezet. Niemand mocht het
schip verlaten. De St. Louis lag vijf
dagen in de haven van Havanna. Ik
verzocht de regeringspresident om een
onderjioud, maar mijn verzoek werd
afgewezen. Ik trachtte de autoriteiten
tot beter inzicht te brengen. Vergeefs.
De St. Louis was genoodzaakt 24 uur
later uit de haven van Havanna te
vertrekken. Wij zetten toen koers op
de kust van Florida. Per telegraaf
voerden wij onderhandelingen om op
Haïti of in de V. S. aan wal te mogen
gaan, desnoods tegen betaling van een
hoge waarborgsom, maar toen ook dat
niet lukte, besloot ik mijn passagiers
in een afgelegen baai van de kust van
Florida in veiligheid te brengen.
Doch voordat wij ons doel bereik
ten, verschenen snelle boten en vlieg
tuigen en dwongen ons terug te keren.
Goede vrienden hadden intussen in
Amerika aan het geval de nodige
ruchtbaarheid gegeven, terwijl ik zelf
telegrammen aan de Amerikaanse bla
den zond. Halverwege New York be
reikte ons de boodschap, dat de Ame
rikaanse immigratie-autoriteiten afwij
zend hadden beschikt.
Een panielc nabij.
De moeilijkheden waren tenslotte
niet méér te overzien. De olie raakte
op, het voedsel, het water raakte op.
Nog langer op zee ronddwalen en af
wachten tot ergens hulp kwam opda
gen, was onmogelijk. Er moest iets ge
beuren. De vluchtelingen die bang wa
ren, dat zij weer naar Duitsland terug
zouden worden gebracht, waren een
paniek nabij.
Ik installeerde een commissie van
zeven leden, advocaten, artsen en za
kenmensen, die ervoor moesten zorgen,
dat de rust en orde aan boord enigs
zins werden hersteld. Wij zetten koers
in richting Engeland, maar toen de
vluchtelingen er erg in kregen, scheen
een ramp niet meer te voorkomen. Sa-
botagehandelingen en pogingen tot
zelfmoord waren aan de orde van de
dag. De stemming aan boord was zo
critiek, dat elke psychologische onhan
digheid de verschrikkelijkste gevolgen
moest hebben. Op een keer schoolden
de passagiers samen, hi&den de toe
gang naar de brug bezet en wensten
mij te spreken. Ik kon ten minste ge
daan krijgen, dat zij kalm naar mij
luisterden.
Eindelfjk uitkomst.
Ik zond een telegram in code naar
de Hapag en kreeg het antwoord, dat
alles in het werk zou worden gesteld
om hun de terugkeer naar Hamburg te
besparen. Inderdaad bereikte ons na
drie dagen van angstig gespannen wach
ten de boodschap, dat de Belgische re
gering toestemming had verleend om
te Antwerpen aan wal te gaan, mits
Frankrijk, Nederlandsen Engeland be
reid waren een gedeelte van de pas
sagiers toe te laten.
Er waren echter velen van de vluch
telingen, die daaraan geen geloof meer
hechtten en dachten, dat wij hen om
de tuin wilden leiden. Het was aan
doenlijk de kinderen van de vluchte
lingen te zien, die niet begrepen in
welk gevaar zij verkeerden en zich er
zelfs over verheugden, dat zij nog een
paar dagen langer aan boord zouden
blijven. Eindelijk bereikten wij Ant
werpen. Hoe de passagiers zich voel
den, laat zich moeilijk beschrijven".
Voor kapitein Schröder, die de
vluchtelingen in veiligheid bracht, wa
ren het dagen, die meer van zijn zenu
wen en zijn doortastendheid vergden
dan een taifoon in de Zuidzee, dagen
om nooit meer te vergeten. Ook zijn
passagiers vergaten hem niet, want hij
kreeg naderhand nog menig briefje
van hen, die dachten, nooit meer een
vrij land te zullen zieu.
Taxi botste tegen bus
Gistermorgen is, vermoedelijk tenge
volge van de zeer dichte mist, een
taxi op de weg KerkradeHeerlen te
gen een bus van de LTM gebotst. Bei
de auto's geraakten van de weg af,
waarbij zij ook nog in botsing kwamen
met een tram. De passagier van de
taxi, de heer van Herberichs werd op
slag gedood. De chauffeur van de taxi
K. uit Kerkrade werd zwaar gewond.
1050 HONDEN IN HET
R.A.I.-GEBOUW
Op 2 en 3 April zal in het RAI-
gebouw te Amsterdam een Internatio
nale Hondententoonstelling worden
gehouden, waarvoor door veertig bui
tenlandse exposanten uit Amerika,Bel
gie, Engeland, Frankrijk, Italië en
Zwitserland werd ingeschreven. In to
taal zullen 1050 honden uitkomen,
w.o. 236 jachthonden, 173 herdershon
den en 182 terriers. 35 keurmeesters
zullen de honden beoordelen. In de
gezamenlijke groepskeuring zullen 23
groepen met 80 honden tegelijk uit
komen.
UITWISSELING MET FRANKRIJK
In de periode van 11 tot 3 April zul
len enkele tientallen Fransen (voor
namelijk meisjes) in de leeftijd van
13 l/m 18 jaar en enkele ouderen
door bemiddeling van de Vereniging
voor Internationaal Jeugdverkeer en
het Genootschap NederlandFrankrijk
ons land bezoeken op basis van uit
wisseling, zodat de Nederlanders in
onderling overleg tijdens de zomer
naar Frankrijk kunnen gaan.
Opgaven aan het Centraal Bureau,
Plantsoen 25, Leiden.
WEDEROM DOODSTRAF VOOR
HOFMAN.
De Bijzondere Raad van Cassatie
verwierp het beroep van de 57-jarige
H. W. Hofman uit Amsterdam, die door
het Bijzonder Gerechtshof in Amster
dam tot de doodstraf was veroordeeld.
H. was een voormalig lid van de
colonne Henneicke en had zich tijdens
de bezetting schuldig gemaakt aan de
arrestatie van tal van Joden.
