De Wereld der Vrouwen
Voor vijf cenf uit
de brand
Tien nuttige
wenken
Brede gordel voor slanke figuurtjes
Proheer dat eens, Mevrouw
De verdwenen bankbiljetten
HERMAN ZAAL: Muziek-paedagoog
die nieuwe wegen zoekt
MODE-NIEUWS UIT EIGEN LAND
Voor Uw uiterlijk
Recepten van Kers,
de radio-Icookleraar
Ons kort verhaal
Interessante mogelijkheden voor het onderwijs
in de provincie Noord-Holland
Taak van moderne
toonkunstenaar
BVQpCiMCSSKjSWQQPgMlOClCjXJPQW
Toen ilc aan deze rubriek begon, heb
ik als bedachtzame huisvrouw een
lijstje van onderwerpen aangelegd. Het
is altijd veilig om zoiets bij de hand
te hebben al was het alleen maar om
Beslist-Belangrijke Zaken vooral niet
in het vuur van de rede te vergeten.
Die Saskia met haar lijstjeDe
kranten, de radio, de boeken, ,de men
gen op straat en zelfs mijn kleine doch
ter duwen mij dagelijks zoveel onder
werpen onder de neus, dat ik al volg
nummers heb moeten uitgeven.
En nu dient de „Commissie voor Huis
houdelijke en Gezinsvoorlichting", Ko
ninginnegracht 42, Den Haag (oef) me
ook nog een stapeltje foldertjes in de
hand en mompelt: Toe Saskia, als u
bijgeval eens een hoekje vrij hebt....?
Waarom ook niet? Het zijn aardige
dingetjes, die vouwblaadjes, gezellig
geïllustreerd en prettig gesteld; je
krijgt onmiddellijk aanvechting om ze
tegen de theemuts te zetten en al ont
bijtende te gaan lezen.
Wat natuurlijk helemaal niet de be
doeling is, en overigens een door en
door afkeurenswaardige methode. Aan
de maaltijd moet alleen maar "gegeten
worden en krantenlezende vaders ver
zaken al evenzeer hun opvoedkundige
plichten als brievenlezende moeders.
Daargelaten de ruïne die dat even
gauw-onder-de-hand-lezen in de spijs
vertering aanricht. Geen wonder dat
millionnairs in Amerikaanse films al
tijd tabletjes tegen maagkwalen slik
ken. Als u zich soms als jong ding met
een gloednieuw diploma op uw eerste
huurkamer wilt gaan installeren, neem
dan een goede raad aan en verorber
uw eenzame maaltijden zonder één
snippertje papier op tafel. Het is saai,
het is eentonig, ik weet er alles van
maar zodra u een boek of een krant
naast uw bord legt bent u verloren.
Maar daar wilde ik het toch hele
maal niet over hebben. Ik zou u iets
van die gezellige vouwblaadjes vertel
len, die u voor de geweldige som van
vijf cent per stuk voortreffelijk inlich
ten over allerhande nuttige zaken.
Weet u eigenlijk wel hoe u een ge-
passepoileerd knoopsgat moet maken?
U weet wel, van dat echte kleerma-
kerswerk met een schuin lapje en zo?
Dat „En zo" doet het hem, en voor vijf
cent bent u er levenslang achter.
Speelt u 's avonds onder de lamp
nog wel eens gezellig ganzebord of tric
trac met uw kinders? Een hopeloos
ouderwetse vraag, dat weet ik wel.
Terwijl het kroost onder de lamp be
zig is zich met meer of minder animo
door een berg huiswerk te eten, ba
zelt in duizenden huiskamers onver
droten de radio op volle kracht, gaat
het gesprek luidkeels voort en ratelt
de naaimachine. Als tenminste diezelf
de huiskamer niet donker en stil is. de
kleinsten in bed en de oudelui met de
oudsten naar de bioscoop bij voor
keur niet naar dezelfde. Een rustige
warme huiskamer, een aandachtige
kring om de tafel, een grote trekpot
met thee en een schaal biscuitjes en in
het volle licht 'n uitgevouwen, keurig
op carton geplakt eindeloos gezellig
gezelschapspel. Bestaat zoiets nog? Ach
natuurlijk het is alleen maar een
beetje uit de mode geraakt. Als we
daar weer eens allemaal mee begonnen
in plaats van ons op te winden over
beeldromans. Het foldertje, dat voor
mij ligt geeft een aantal gezellige spel
letjes, weer eens anders dan anders,
die heel weinig kosten en altijd weer
opgeld doen. Voor verjaarsfeestjes en
regenachtige vacantiemiddagen bent u
hier voor vijf cent óók onder de pan
nen. Bezit u kleuters, en zo ja, zijn ze
lastig? Hebt gij al enige bontjassen ver
loren in de strijd tegen de mot? Hebt u
wel eens geworsteld met een kraagje,
dat niet passen wou, of een schuin bies
je dat krinkelde? Wat doet u als uw
vleesrantsoen op is (dus 's Maandags
na de bonnenlijst waarschijnlijk), en
de juspan leeg, terwijl u, evenals uwe
dienstwillige Saskia, een vooroorlogse
hekel hebt aan jusblokjes?
En tot slot en besluit (en hier zie ik
honderden moederlijke oren zich spit
sen): is u eventueel in het bezit van
een slecht etend kind? Eerlijk gezegd:
ik heb nog geen moeder ontmoet in
de laatste paar jaar, die met dit dage
lijks kruis niet belast was. Saskia moet
bekennen, dat, hoewel haar dochter
wezenlijk niet de kwaadste is: buiten
gewoon voorlijk in het knikkeren, uit
zonderlijk weinig sleets en de opge
wektheid zelve dat deze zelfde doch
ter per dag ettelijke eenheden ouder
lijke energie vereist aleer zij haar bord
heeft leeggegeten. Ik zou een Vrouwen
praat kunnen vullen met de drama's,
hiermee beleefd en ik zal het ook
stellig do„en, zo er enige moeder mee
getroost is. Nu ga ik het toch nog eens
volgens het foldertje proberen.
SASKIA.
Jack Dawn is het hoofd van Metro-
Goldwyn-Mayer's „Make-up Depart
ment". Hij is van mening, dat een goede
make-up strategie vereist. Een goede
make-up, zo betoogt hij, kan in som'
mige gevallen alleen bestaan uit een of
twee bijzondere kenmerken. De make
up expert heeft vastgesteld, dat negen
van de tien vrouwen hun make-up ver
keerd aanwenden omdat zij geen tijd
willen (of durven) nemen om zichzelf
eerlijk en meedogenloos te bestuderen.
Voor degenen onder de leden van het
zwakke geslacht die deze zelfcritiek wel
uitoefenen, heeft Jack Dawn de volgen
de tien suggesties samengesteld:
1. Indien U een vierkant gezicht
hebt: a. Kam het haar dan niet van het
voorhoofd weg of laat het niet dicht
langs de wangen hangen, maar breek
de lijn van het voorhoofd met zachte
krullen
2. Indien U een lang gelaat heeft: a.
Laat dan het haar niet te lang groeien
en maak geen scheiding in het midden
maar b: Knip het kort en maak de
scheiding links of rechts.
3. Indien U een rond gezicht heeft:
a. Kam Uw haar niet dicht langs het
gelaat maar b: Maak Uw gezicht langer
door middel van een opgestoken haar
dracht. Gebruik ook voor de zijkant
van de wangen een donkerder make-up.
4. Indien U een hoog voorhoofd
hebt: a. Breng dan de scheiding van
Uw haar niet in het midden, en borstel
Zo'n brede gordel is echt iets voor
slanke figuurtjes. Hij geeft aan een
eenvoudig japonnetje een heel ander
aanzien, en U kunt hem ook gebruiken
om een te kort geworden jurkje te
verlengen. Heel aardig is het, om hem
in dezelfde kleur te nemen als b.v. uw
kortje jasje, of hem te dragen in com
binatie met een strik, een kraagje, tas
of handschoen en van het zelfde mate
riaal. U maakt hem van dubbele stof
met een tussenlegsel van linnen. Het
mooiste is om de binnenkant tegen te
zomen.
Het eerste gordeltje sluit in de lin
kerzijnaad met haken en oogjes of, als
U het tussen het lijfje en de rok naait,
met drukknoopjes of een treksluiting.
Op de taillenaad naait U een paar
kleine lusjes, waardoor U een 2 k 2y,
cm. breed ceintuurtje van de japonstof
haalt, dat U van voren strikt.
SCHOTSE STOOFPOT
(Radioles 13)
Een pond varkenslapjes, 2 grote
of 3 kleine groene kooltjes (Bre
dase kooltjes), 2'/ï kg aardappelen,
1 klein stukje laurier, zout en peper,
50 gr. boter, 50 gram vet, de helft
van een klein blikje tomatenpuré,
I kleine ui, 1 pitje knoflook, 3 zoete
appelen, «/t liter water en 2 bouil
lonblokjes.
Zout en peper het vlees, laat boter
en vet flink warm worden en bak
hierin het vlees mooi bruin van
kleur. Neem de lapjes er uit en
snijd deze in twee of drie stukken,
hak de ui en de knoflook zeer fijn
en laat deze met de laurier in het
varkensbakvet °een ogenblik zacht
jes fruiten, voeg er de tomaten-
purée en de opgeloste bouillon
blikjes aan toe, laat dit dan
even zachtjes doorkoken. Snijd de
kool aan fijne reepjes, de aard
appelen aan stukken en de appels
op een rauwkostschaaf aan kleine
reepjes. Doe de gefruite ui met to
maat in een pan, leg hierin de
helft van de aardappelen, hierop de
kool, de stukjes gebakken vlees, de
geschaafde appel en vervolgens de
rest van de aardappelen. Giet hier
de rest van het water over met
een weinig zout, laat het geheel nu
zachtjes stoven tot groenten en
aardappelen gaar zijn, roer er voor
al niet in, eventueel van tijd tot tijd
even omschudden. Breng het ge
recht daarna op smaak met zout en
peper en dien de stoofpot vooral
goed warm op.
GROENTENSCHOTEL.
Knolselderij en Prei.
Twee bossen dikke prei, 1 grote
knolselderij, ongeveer }-» liter Wa
ter, een weinig zout en peper, 30
gram boter, gehakte peterselie.
3 eetlepels sla-saus, 2 a 3 zure
augurkjes, wat aardappelmeel of
maizena.
Snijd de prei aan smalle reepjes,
schil de knolselderij en schaaf deze
op rauwkostschaaf aan stukjes.
Kook de groenten met het water
gaar, werp dit op een vergiet en
laat goed droog uitlekken. Doe het
groentenvocht in een pan, bind dit
een weinig met aardappelmeel of
maizena, klop door dit sausje de
boter en de slasaus, maak het sausje
goed op smaak met zout en peper,
roer er de gare groenten en wat
gehakte peterselie door en laat de
groenten enkele ogenblikken zacht
jes doorstoven. Geef er verse aard
appelen en gehakt bij.
CONFITUUR TAART.
Honderd gram boter, 200 gram
lichte basterd suiker, 300 gram
bloem, 1 ei, wat jam, 50 gram poe
dersuiker, wat water, wat fijne be
schuit of koekkruimels, wat sucade
en eventueel wat geconfijte vruch
ten.
Kneed de boter met de suiker
door elkaar, werk er het flink luch
tig geklopt ei door en vervolgens de
bloem en iets zout.
Rol het deeg uit, op een met
bloem bestoven aanrecht, tot een
dikte van 3 m.m. en snijd er dan
d.m.v. een groot bord 3 ronde plak
ken uit, leg deze op een vochtige
bakplaat. Voeg de rest van. het deeg
bij elkander, kneed dit te samen,
rol 'het opnieuw, uit tot een plakje
van 3 m.m. en steek hiervan, door
middel van een glas, halve maan
tjes uit, leg deze eveneens op de
bakplaat op '/t c.m. afstand van
elkaar. Plaats de plaat met deeg in
een matig verwarmde oven en bak
licht bruin van kleur. Laat het bak
sel op de plaat afkoelen en neem de
plakken en de halve maantjes er
voorzichtig af.
Bestrijk nu één ronde koek met
een flink laagje jam, leg hierop
een ronde koek, weer afdekken met
jam en daarop de laatste koek.
Strijk rond de rand wat jam,en
wikkel de rand nu door wat fijne
beschuit of koekkruimels. Roer de
poedersuiker in een pannetje met
water tot een dikke massa, laat dit
even al roerende bloedwarm wor
den en strijk deze glazuur (een
weinig essence) over de taart. Be
strijk de halvemaantjes met jam en
leg deze in de vorm van een ster
op de taart.
Décoreer het geheel verder met
wat reepjes sucade en eventueel
met wat geconfijte vruchten.
het niet weg, maar b: Maak de schei
ding opzij en breng diepe golven over
het voorhoofd.
5. Indien U een laag voorhoofd hebt:
a. Krul dan Uw haar niet dicht langs
het gelaat, maar b: Scheidt het haar in
het midden en kam het naar achteren.
8. Indien U een korte hals fiebt: a.
Draag dan geen japonnen met hoge
sluiting, maar b: draag japonnen met
V-hals.
7. Indien Uw ogen ver uit elkaar
staan: a. Breng de wenkbrauwen dan
niet ver uit elkaar, maar b. laat er de
ruimte van een oog tussen.
8. Indien Uw ogen dicht bij elkaar
staan: a. Laat dan de wenkbrauwen
niet op elkaar aansluiten, maar b. Geef
hen elk de breedte van een oog.
9. Indien U een lange neus hebt: a.
Welf dan Uw wenkbrauwen niet hoog
boven de ogen, maar, b. Houdt ze zo
dicht mogelijk boven de ogen.
10. Indien U een onderkin hebt: a.
Gebruik dan een donkere make-up op
het onderste gedeelte van het gelaat en
op het bovenste gedeelte van de keel.
steunend, op een wandelstok kwam een oude heer de hal van het postkantoor
binnenschuifelen. Aan het loket „aangetekende brieven" toonde hij de
dienstdoende ambtenaar een regu. Deze nam het bewijsstuk in ontvangst en
zocht rustig tussen een stapel brieven.
Eindelijk had hij de bewuste brief ge-
vonden. Hij keek enige tijd naar de
lakken en toen naar de voorzijde van
de brief. Daarna keerde hij zich bedachtzaam om en verzocht de heer zich te
legimiteren.. Deze zocht nerveus in zijn zakken en haalde tenslotte een porte
feuille te voorschijn, xoaarin hij zijn pas toonde. De ambtenaar was blijkbaar
gerustgesteld en overhandigde de bezoeker de brief.
J)c heer maakte een praatje met de
ambtenaar, sneed ondertussen de
brief voorzichtig open en haalde de
inhoud te voorschijn. Hij slaakte een
rauwe kreet en stootte met moeite uit:
„het geld is weg". De ambtenaar was
plotseling een en al aandacht, hij fron
ste het voorhoofd en volgde iedere De-
weging van de heer. Deze spreidde
zenuwachtig alle paperassen, die het
couvert bevatte, naast elkaar uit, doch
er was geen bankbiljet te zien. De vijf
bankbiljetten van duizend gulden, zo
als in de brief aangekondigd, waren
verdwenen. De geadresseerde was bui
ten zich zelve van woede en hij
schreeuwde, dat hij de directeur moest
spreken.
JN BERGEN woont een toonkunstenaar, wiens faam in Noord-Holland bezig is
in snel tempo te stijgen. Dit is niet alleen een gevolg van een bijzonder artis
tiek talent, zijn meesterschap op de vleugel en zijn opvallend grote kennis als
musicoloog, doch voor een groot deel ten gevolge van zijn omvangrijke arbeid
die hjj in tal van plaatsen in onze provincie verricht.
Herman Zaal, 43 jaar, is dirigent van het Toonkunstkoor in Den Helder, hij
vervult dezelfde functie aan het koor van dezelfde naam in Alkmaar, dezelfde
aan het koor en de zang- en orchestvereniging Sappho te Hoorn en aan het
Schager Orchest.
Herman Zaal is daarnaast muziekpaedagoog aan de Kweekschool voor onder- j he'er^van^Mekeren scha&loortè"steT
Deze liet hem op zijn kantoor en
trachtte hem te kalmeren. Laten wij
het geval even kalm bezien, mijnheer-
van Mekeren. Wanneer bewezen wordt,
dat het geld bij de post is zoek ge
raakt, wordt het gehele bedrag u tot
dc laatste cent vergoed. Natuurlijk
moet dit onderzocht worden en dit zal
even tijd vergen, maar wij geven de
zaak onmiddellijk in handen van de
pclitie.
Inspecteur van Balen van de cen
trale recherche had een onderhoud
met de postdirecteur. De zaak werd in
den brede besproken en de enveloppe
bekeken. Midden in het gesprek zweeg
de inspecteur plotseling en het viel de
directeur op, dat diens gelaat ver
strakte. Zonder iets te zeggen over
handigde deze de directeur de en
veloppe en toonde hem een snede,
aangebracht in de enveloppe onder de
vier postzegels.
U ziet, dat men met een scherp mes
de bovenzijde van de vier postzegels
heeft losgepeuterd en daaronder het
couvert heeft opengesneden. Het kan
niet anders of de dief moet op deze
wijze het geld uit de enveloppe hebben
gehaald, waarna de zegels we-r on
zichtbaar over.de scheur zijn geplakt.
Geniaal bedacht.
Het staat wel vast, dat het geld bij
de post verdwenen is, vervolgde in
specteur Van Balen. Wij zullen trach
ten de dader te vinden. Het bewijs is
echter geleverd en de post dient de
Bij het andere gordeltje zijn de
voorkanten volgens de stippellijntjes
geknipt. Op de taillenaad wordt een
smal ceintuurtje gestikt tot 5 cm. van
af de voorkanten, dat we met een gesp
of strikje sluiten. Wilt U het liever los
laten, zodat U het eens door een ander
'.int vervangen, dan sluit U de gordel
met haak en oog en maakt lusjes om de
ceintuur op zijn plaats te houden.
Bij een effen jurkje staat een gebor
duurde gordel leuk en voor een avond
japonnetje is een garnering met lover
tjes of kralen bijzonder aardig. U be
werkt hem dan vóór het in elkaar
naaien. Aan een eenvoudig wit blousje
en een effen rok kan een geruite of ge
streepte gordel iets aparts geven, zo IJ
ziet. Bij een rok van bewerkte stof
hoort een effen gordel.
wijzers in Den Helder en eveneens aan de Meisjesschool aldaar. Tenslotte is hij
de componist van talrijke koorwerken, liederen en orcheststukken.
In een tweetal artikelen willen wij de aandacht op deze hard werkende toon
kunstenaar vestigen, die bezig is een geheel eigen plaats in Noord-Holland in
te nemen. Een plaats, die hem stellig toekomt, omdat het de grote verdienste
van deze muziek-paedagoog is, dat hjj zich niet bepaalt tot de mogelijkheden der
muziek, zoals die zich tot nu toe hebben ontwikkeld, maar omdat hij experimen
teert. Hij zoekt nieuwe wegen, keurt nieuwe, moderne methoden op hun prac-
tische uitvoerbaarheid en zijn belangrijkste werk is waarschijnlijk zijn zoeken
naar een systeem om de jeugd en de muziek tot elkaar te brengen. In dit op
zicht verricht Herman Zaal op het ogenblik uiterst verdienstelijk en zonder
twijfel baanbrekend werk in onze provincie.
LJET TYPE DIRIGENT van een eeuw
geleden, en dat van 1949, verschilt
aanzienlijk. Zien wij in het eerste type
bij voorkeur de romantische persoon
lijkheid, met de nooit ontbrekende
fladderende haren en hét romantisch
aureool (Liszt.... BerlozWagner),
daarbij doorgaans met financiële ban
den aan vorstelijke personen verbon
den (Mozart, Haydn), vandaag de dag
beoefent de dirigent een zelfstandig
beroep. Het aureool van romantiek mo
ge hem dan ook thans, zij 't in aan
zienlijk mindere mate, omhuiven, in
wezen is hij een nuchter, hardwerkend
vakman, die met beide voeten stevig
op de grond heeft te staan wil hij zich
handhaven.
De geschiedenis van de school
muziek is een geschiedenis van be
schamende bescheidenheid en even be
schamend platgetreden paden. Nu
er werd op de scholen aan „zingen" ge
daan, doch men kon dit, met alle goede
wil, geen systematisch, op paedagogi-
sche leest geschoeid, onderricht noe
men. Het is een verheugend verschijn-
Wanneer men er,
ruim genomen, een
tientje voor over had,
konden de op mode-
nieuws beluste da
mes de afgelopen we
ken in Amsterdam
hun hart ophalen. De
ene show volgde op
de andere, soms twee
tegelijk en overal een
dun kopje thee, een
schaaltje koekjes en
2 uur zitten op onge
makkelijke stoeltjes
Maar ja, voor wat
hoort wat en aan een
kant is het de moeite
waard om op de hoogte blijven met
de mode-prestaties uit eigen land.
Doordat men zich blind staart op Pa
rijs, Londen en New York, vergeet
men gemakkelijk, ook nog aan Am
sterdam als modecentrum te denken.
Natuurlijk probeert men niet Parijs
naar de kroon te streven, maar toen
verdienen de Nederlandse ontwerpers,
die deze maand staaltjes van hun kun
nen laten zien, méér waardering dan
hun tot nu toe ten deel viel.
Om te beginnen is er Max Hermans.
Deze hoeden-ontwerper combineert
zijn shows met de modellen van Of
ferman Couture en we hebben ook de
vorige seizoenen al kunnen constate
ren, dat deze combinatie tot prachtige
resultaten leidt. In zijn soort is Hey-
mans een even groot kunstenaar als
zijn Parijse m'ode-oolle-
ga's. Bij het zien van zijn
hoedjes heb je als vrouw
nog maar één woord
„beeldig". Zij zijn om te
stelen! Het zelfde gold
voor de tailleurs, japon
nen en mantels, die bij deze hoeden
werden gedragen. Zij maakten de toe
schouwster weer enkele illusies rijker
want het woord haute couture ook
in Nederland betekent onbetaalbaar.
Deze modellen bereiken daarom nooit
de grote massa.
Dichter bij de werkelijkheid komen
de japonnen, die de show van Jenny
Modellen ons liet zien. Deze firma valt
onder de categorie van betere confectie
en haar collectie bevatte talloze,
draagbare, smaakvolle modellen, waar
bij rekening gehouden was met het
figuur van de Nederlandse vrouw.
Dit figuur is (helaasnogal aan de
forse, gezette kant. Zeker bij vrouwen,
die de dertig gepasseerd zijn. Er was
bij Jenny echter één mannequin, die
duidelijk liet zien, hoe de gezette
vrouw, tóch goed gekleed kan gaan
Zij droeg eenvoudig, zijden deux
pièces, rustige imprimé japonnen of
hele dunne wollen toiletjes, geschikt
voor koele zomerda
gen. De rokken meestal
glad met een enkele
stolpplooi. Vooral géén
klokkende schootjes of
wijde aangeknipte
mouwen. De lijfjes
waren glad, soms ge
garneerd met borduur
sel of een enkele
mooie knoop. Slanke figuurtjes konden
te kust en te keur uitzoeken. Voor
haar, de zomertoiletjes van zijde, lin
nen of surrah. Opvallend aardig was 't
model van zwart-wit geruite zijde, de
geschulpte randen van het jasje afge
biesd met zwart soutache. We zagen
een rood linnen japonnetje met op de
aangeknipte mouwtjes een witte
knoopsluiting tot onder de kraag: Hier
over heen een vlotte wit piqué bolero.
In de collectie van Metz Co. vier
den katoen en linnen hoogtij. Zó fleu
rig en fris dat we geen idealere stof
voor onze zomer-garderobe zouden
kunnen wensen. Strandpakjes, twee-
of vierdelig en zelfs avondjaponnen
waren van katoen, zoals b.v. het schat
tige model van grijs katoen met rvse
bJoemmotiefjes. Heel mooi was ook de
vood-wit en zwart gestreepte bolero
over een japon van wit linr^n. De
bolero was van achteren klokkend en
werd van voren bij een brede ceintuur
ingedragen. Zeldzaam charmant stona
een klein „mille fleurs" hoedje met
een bijpassend mof-tasje eveneens van
kleine bloemetjes gemaakt. Met wat
oude corsages is dit idee gemakkelijk
te realiseren en we kunnen er zeker
van ujn hiermee succes te oogstent
HERMAN ZAAL
Geef mij de jeugd.
en ik laat haar zingen.'
sel dat met dit systeemloze systeem
gebroken wordt. Er is bij de regering
een streven om tot geheel nieuwe me
thoden te komen, methoden die er toe
zullen leiden het kind tot de muziek
en de muziek tot het kind te brengen.
Het is dit streven dat in de figuur van
Herman Zaal een zijner warmste en
deskunstigste beoefenars heeft gevon
den. In dit verband is het interessant
op te merken dat de moderne muziek-
paedagogiek van het standpunt uitgaat
dat ieder kind kan zingen. Dat een
jongen niet kan zingen „omdat hij
bromt" is een totaal onjuiste opvatting.
Iedereen heeft een stem; alleen kan
door allerlei omstandigheden het ver
mogen om te zingen verdord zijn, niet
ontwikkeld. De moderne muziek-pae-
dagogiek komt hier tot interessante re
sultaten.
Men kan de vraag stellen: is het dan
zo belangrijk de jeugd gevoel en be
grip voor muziek en zang bij te bren
gen? Is het dan zo nodig de jeugd te
leren zingen, haar kennis van muziek
te geven? Deze vraag kan alleen maar
met een zo concreet mogelijk „ja" wor
den beantwoord. Er is wel geen kunst
uiting die zózeer gemeenschapszin, ge
meenschapsbesef aankweekt als de mu
ziek. En waar aan het gemeenschaps
gevoel in de dagen onzer jaren nog wel
het een en ander ontbreekt, kan toe
passing van de moderne muziek-paeda-
gogiek „niet genoeg worden gestimu
leerd.
UERMAN ZAAL wees er, tijdens een
onderhoud dat we met hem hadden,
op, dat in dit opzicht bijvoorbeeld door
het gemeentebestuur van Den Helder
werk van niet geringe importantie mo
gelijk wordt gemaakt. Aan de Kweek
school voor Onderwijzers aldaar heeft
Herman Zaal gelegenheid zijn „sy
steem" ingang te doen vinden bij de
aldaar gevormd wordende onderwijzers
en de eerste resultaten wijzen er op,
dat reeds nu van een succes mag wor
den gesproken. In Den Helder wordt
het systeem thans reeds op diverse
scholen toegepast.
Het is typerend voor het enthousias
me van de Helderse leerkrachten dit
bijvoorbeeld van de Onderwijzerscur
sus, die een 40-tal lessen van Herman
Zaal gekregen had. spontaan het ver
zoek uitging door te gaan. Een woord
van waardering voor de medewerking
in Den Helder van burgemeester Rit
meester en de wethouder ven Onder-
len.
Het onderzoek bij de posterijen
leverde niet veel op. Enkele verdach
ten werden verhoord, doch er was geen
enkel bewijs, dat.tot arrestatie kon
leiden. Men bleef in het duister tasten.
Inspecteur Van Balen kon met het
verloop der zaak echter geen vrede
hebben. Het kwam hem verdacht
voor dat de heer Van Mekeren de
brief geopend had in tegenwoordigheid
van de ambtenaar. Dat men «p het
kantoor van afzending zo dom -was
geweest om een brief met aangegeven
waarde te accepteren, waarop vier
postzegels vlak naast élkaar geplakt
waren, terwijl er een ruimte tussen de
zegels moet worden gelaten, beschouw
de hij als een toevalligheid, waarvan
de dief een handig gebruik had ge
maakt. Maar zou het niet kunnen zijn,
dat in een geheel andere richting
moest worden gezocht? Was het on
denkbaar, dat deze gehele zaak een
doorgestoken kaart was en dat afzen
der en ontvanger onder één hoedje
speelden?
Dit denkbeeld liet hem niet los. Per
slot van rekening kon de snede onder
de postzegels aangebracht zijn vóór het
verzenden van de brief. De truc zou
zó handig zijn, dat deze nimmer kon
worden bewezen.
Nog dezelfde middag liet inspecteur
van Balen zich bij de heer van Wal-
sem, de afzender van de brief, aandie
nen.
„Het zal u duidelijk zijn, mijnheer
van Walsem", zei de inspecteur, „dat
ik kom in verband met de verdwenen
vijf duizend gulden. Dit bedrag is door
de posterijen aan de heer van Mekeren
vergoed. Wij hebben de zaak onder
zocht, maar bij de post hebben wij
geen resultaat gehad. Verwondert u
dat?"
„Wat bedoelt u met de£e eigenaar
dige toon", bracht de heer van Walsem
er stotterend uit.
„Wel mijnheer, het geld heeft nooit
in de enveloppe gezeten. U hebt ver
zuimd rekening te houden met het ge
wicht. De brief, die u verzond, woog
13 gram. Met de bankbiljetten zou deze
ver over de 20 gram gewogen hebben.
Dc brief was dus te laag gefrankeerd
en de ambtenaar had dit dadelijk moe
ten constateren. De truc was knap be
dacht, maar die factor heeft u over het
hoofd gezien. Wilt u maar zo vrien
delijk zijn mij naar het bureau te
volgen?"
wijs, de heer Van Loo, moge, naar wat
wij van de heer Zaal vernamen, wel
naar voren worden gebracht.
Het is aan geen twijfel onderhevig
dat andere gemeentebesturen in onze
provincie hun belangstelling op dit
werk zullen richten. Hier liggen uiterst
interessante mogelijkheden, speciaal
voor Kweekscholen, Middelbare scho
len en andere onderwijsinstellingen. Er
is geen sprake van dat hier op de een
of andere wijze wordt geëxperimen
teerd met de jeugd of met hen die de
jeugd gaan leiden. Integendeel, een
kunstenaar draagt hier een muziek-
paedagogisch systeem uit, dat in zeer
korte tijd vrucht kan dragen en dit
systeem is gebaseerd op deskundig
vakmanschap, een grote belezenheid
van de tot nu toe bestaande muziek-
paedagogiek en wellicht het belang
rijkste op de persoonlijke grote
liefde van deze docent voor de muziek
en de jeugd beide.
In Noord-Holland wordt op het ogen
blik in enkele plaatsen muziekcaltuur
onderricht op een ideale wijze. Zonder
de schat van ervaring van vorige mu-
ziek-paedagogische deskundigen prijs
te geven, bouwt Herman Zaal verder
aan de mogelijkheden, die reeds al te
lang braak hebben gelegen.
In een tweede artikel laten wij, in de
vorm van een Interview, de kunstenaar
zelf aan het woord, hem daarbij gele
genheid biedend enkele bijzonderheden
over het veelbesproken „systeem Geh-
rels" te geven.
