„ARGIS" machtig schip van beton en zand I Klercq Gobelins! „Noorder Kunstkring" heeft eigen atelier Belangrijk opleidingscentrum der Koninklijke Marine DE FILMS DEZE WEEK s Exclusieve 7.75 - 8.90 11.- -18.75 29.50 Portret van de week: JANUS KUIPER Kanongebulder op Fort Oostbatterij Stichting van Oorlogs getroffenen De Leeszaal in April Doktersdienst TIVOLI Vrouwen in de nacht DE WITTE: 'W Beroemde titels Overste Wingender ontving Britse onderscheiding Eervolle benoeming Fa M. H. l*it l l IJ &Zoon Spoorstraat 8-10 Den Helder Eerste expositie gisteravond geopend Waardig besluit van de serie schoolconcerten VAN IJ TOT MARSDIEP De bevolking van Den Helder wordt op gezette tijden terugge voerd naar de sfeer uit de oor logsdagen. Een bommenwerper trekt laag over de stad, en 't ge daver van het afweergeschut vervult de lucht. Het zijn oefe ningen, zoals men die kan ver wachten in een Marinebasis, die zichzelf respecteert! nen van oorlogsschepen en vliegtuigen. Een verbazend vernuftige installatie, met vliegtuig- en scheepsmodellen op kleine schaal, spiegels en lampen. Wan neer het licht uitgaat, en de instruc teur bedient de verschillende lichtjes in de vitrine, dan kan men zich op zee wanen en in de verte een vloot zien varen. Met behulp van lampjes in verschillende kleuren kunnen alle mogelijke weersomstandigheden e.d. volkomen natuurgetrouw worden na gebootst. Eén druk op de knop, en een heldere zomermiddag verandert als bij toverslag in een maanlichte winter- yREDIG kabbelen de golfjes van het Marsdiep. De Texelse wal ligt hel te blinken in de lentezon. De onderzeeboot „O 27" kruist heen en weer. twee vissersszhepen lopen op de haven aan, en Hr. Ms. „Queen Wilhelmina" trekt een grillige baan zog dicht onder de Helderse zeedijk, voor het oude fort „Oost batterij". Boven op dat fort staat een hele batterij lichte en zware mitrailleurs gereed om te vuren, de bemanningen wachten op het sein. Dat kan niet lang uitblijven, want het ijl .geronk van naderende vliegtuigmotoren vervult de lucht. Twintig paar ogen speuren langs het hemelvlak boven de Noordwester kim. Uit die hoek komt het brommend geluid, en ja, daar is ook het vliegtuig! Recht koerst het op ons aan..; „Vliegtuig inkomend rood vijftig!" waarschuwt de ar tillerie-officier, en de manschappen achter de mitrailleurs draaien vast hun stukken in de aangegeven richting: vijftig graden over bakboord. De twee- motorige Mitchell nadert snel, pal op de dreigende lopen aan. Het dofglanzend metaal volgt het vliegtuig, als zwarte vingers wijzend op hun prooi. Dan klinkt een scherp fluitsignaal, en daverend barsten de schoten los. Gloeiende projec tielen beschrijven een flauw gebogen vuurstreep in de richting van de bommen werper. Granaten spuwend eleveren de lopen naar het zenith. Zes, zeven vuur stralen geselen de helrode manche, die ver achter het vliegtuig aankomt. Het geronk van de overtrekkende machine wordt overstemd door de roffelende don der uit de schokkende vuurmonden. De aanval is voorbij, een donker claxon-geloei beduidt het bevel: „Vastvuren!" We zien het vliegtuig een grote boog maken door het Oosten heen. Een nieuwe run gaat beginnen. Een kwartier later nadert de Mitchell voor de tweede maal. En dan krijgt de rode zak, die trouw het vliegtuig volgt, de volle laag ook van Hr. Ms. „Queen Wilhelmina". Felle vlammen braakt de 40 mm mitrailleur op het achterschip uit, en op het voorschip jaagt een nij dige 20 mm mitrailleur haar kogels in de richting van het snelbewegende doel. Zo wordt aanval na aanval ge daan, terwijl op de „brug" van de Ar tillerie- en gevechtsinformatie-school op het fort hoogspanning heerst. Voort durend staat men in contact met de commandant van de Mitchell, tot op een gegeven moment uit de cockpit een lichte aan-en-uitflitst. De radio heeft een klein defect, we zullen het met lampseinen moeten doen. De oefening wordt gewoon voortgezet. Straks, wan neer het vliegtuig weer op Valkenburg geland zal zijn, zullen we wel verne men, hoeveel schoten er raak zijn ge weest. Voortdurend oefenen. De stuksbemanningen zijn pas kort in training. Ze moeten gewennen aan het snel en correct baksen en eleveren van de stukken, en aan het vlot reage ren op de gegeven commando's. Zo worden hier op „Argis" de kanonniers en konstabels van de Koninklijke Ma rine ingewijd in de practische gehei men van hun vak. Vroeger gebeurde dat op Hr. Ms. „Gelderland", maar na de oorlog bleek de wenselijkheid om een deel der opleiding aan de wal te doen geschieden. Het leegstaande fort „Oostbatterij" was voor dit doel ge schikt te maken. De Artillerie- en ge- vechtsinformatieschool had in de vele gewelven een prachtige ruimte, en bo venop het fort konden diverse typen kanons en mitrailleurs worden opge steld. En de diensttijd van de mannen- in-opleiding kon daar practisch geheel aan de theoretische en practische les sen worden gewijd, wat op een schip nu eenmaal niet mogelijk is. Een goed jaar geleden werd met de instructie op „Argis" (welke naam dus niets met mvthologie of sterrenkunde te maken heeft) begonnen. Van week tot week bleef de leiding zich beijve ren, om de oii+illage uit te breidpn en aan te vullen. Er kwam een kanon van 31.9 cm, zoals gebruijct wordt op de Amerikaanse jagers een Bofors kanon van 12 cm in dubbel-onstelling, zoals Hr. Ms. „Van Soeiik" aan boord heeft, vier stukken anti-luehtgeschut van 3.7 cm, een aantal mitrailleurs van 2 en 4 cm. afstandmeters en andere noodza kelijke hulpmiddelen, die bij de mo derne vuurleiding worden gebruikt. Bij de inrichting van deze school heeft men zich on veel punten gehou den aan de situatie on een schip. Er is een brug. er zlin twee hoge masten, aan bakboord vindt men pen railing (met echte davits waaraan de traditionele schlets"h'if hangt), en de zeeman spreekt over het „dek", wanneer hij de dikke rondrug van h«t nudg fort be doelt. Alleen een anker hehhen we aan boord van deze hodrm niet kunnen vinden he*"«tve dan de ankers op de uniformen der marinemannen. Winter en zomer door kriigen hier de toekomstige artilleristen hun op leiding. Er worden cursussen gegeven voor kanonniers le en 2e Wlasse. artil lerie-waarnemers. konstabels, officie ren van artillerie, officieren-vuurlei- der. vuurloidingsmonteurs en geschut- makers Oo onze tocht door de school bracht dg moioor-konstabel B. vd Ent ons in verskillende leslokalen, waar ijverig werd gestudeerd. Daglicht kwam uer«»r»Q binnen, maar wii zagen reeds de Ipldlneen van een nloTiwe ver lichtto netn«t etie^te die het daglicht naar de kroon zal steken! Een kleine tovercel. 'Een bijzonder interessant vertrekje (waartoe men een oude dwarsgang heeft ingericht) is de cabine, waarin de jongens les krijgen in het herken nacht. een dreigende onweerslucht maakt in een ommezien plaats voor een Westelijke hemel met cumuluswol ken bij zonsondergang. Zo moeten in de practijk van de oorlogvoering ter zee immers ook de schepen van vriend en vijand onder alle mogelijke omstah- digheden kunnen worden herkend. Dat is slechts een onderdeel van de uitgebreide opleiding. Op het ogenblik volgen ca. 250 marinemannen de cur sussen op „Argis*. De bevolking van deze school wisselt telkens, omdat de opleidingen slechts weinige weken du ren. Voortduren komen andere ploegen die dan „lopen" (zoals dat heet) „in de rol van het wachtschip". Hun tij delijke domicilie is dus Hr. Ms. „Nep- tunus", die deze gasten weer uitbe steed aan de marinekazerne. Over enige maanden komt Hr. Ms. „Buffel" terug uit Rotterdam, en dan zal deze bodem waarschijnlijk de slaapstee van „Argis" worden. „Plotschool". De toekomst heeft trouwens nog meer in petto. Niet alleen, dat weer een nieuw kanon wordt opgesteld (op de plaats waar vroeger één der zware stukken van „Oostbatterij" stond), maar men is ook begonnen met de voorbereidingen van de bouw ener z.g. „Plotschool", voor de Radar-opleiding. Zandauto's rijden af en aan, een paar heuvels aan de Oostkant van het fort worden afgegraven. Daar zal in de toekomst deze radarschool komen, ver telde ons het Hoofd Artillerie-oplei dingen, luit ter zee der le klasse P. Cool. Eerst dan zal „Argis" geheel voor haar taak berekend zijn. Dan zullen alle vooropleidingen betreffende het waarnemen van de vijand en alles wat daarmee samenhangt (de z.g. gevechts informatie) en de eerste practische oefeningen gegeven kunnen worden in deze walinrichting. Wanneer de cur- ri.« sisten dan komen op schepen als Hr. Ms. „Jacob van Heemskerck", „Van Kinsbergen", „Soemba" en eventuele andere opleidingsvaartuigen, dan zul len de uren, hierop doorgebracht, des te productiever zijn. Zo bezien kan dit schip-van-zand-en-beton, onbeweeglijk rustend achter de Helderse zeewering, als een zeer belangrijke aanwinst van onze Koninklijke Marine worden be schouwd. Dinsdagavond 10 Mei a.s. om acht uui vindt in „Formosa" de oprichtings vergadering plaats van de Stichting van Oorlogsgetroffenen „Den Helder". In al die streken van ons land waar de bevrijdingsstrijd grote verwoestin gen aanrichtte, hebben de oorlogsge troffenen zich georganiseerd, om geza menlijk te trachten een rechtvaard'ge vergoeding te verkrijgen voor hun be zittingen, die door oorlogsgeweld ver loren zijn gegaan. De Federatie van Stichtingen van Oorlogsgetroffenen houdt overal in het land besprekingen met de leden van onze volksvertegen woordiging om te bereiken, dat de uiteindelijke Wet op de Materiële Oor logsschade aan de rechtvaardige ver langens van de getroffenenen tegemoet zal komen. De talrijke getroffenen in onze stad hebben tot vandaag een afwachtende houding aangenomen. De tot nu toe geldende voorlopige regelingen om tot iierbouw van het zwaar beschadigd of volkomen vernietigd woonhuis of be drijfspand te geraken waren weinig aanlokkelijk. De neiging om zijn groot boekinschrijving te verkopen was in Den Helder zeer groot. Bestaat er inderdaad de mogelijk heid voor de getroffenen om zonder grote financiële offers tot her bouw te geraken? Voorziet de Wet op de Materiële Oorlogsschade in een rechtvaardige vergoeding van verloren gegaan meubilair of bedrijfsuitrusting? Welke rechten dienen aan de getrof fenen te worden toegekend bij de her bouw van hun verwoeste pand, ten aanzien van bouwvolume en grondtoe- wijzing? Op welke wijze kan een Stichting van Oorlogsgetroffenen nut tig werk voor die 'getroffenen verrich ten? Ziedaar, een reeks vragen, waar op de heer Ad. Hanegraaf. vertegen woordiger van de Federatie van Stich tingen van Oorlogsgetroffenen, op uit nodiging van het ter plaatse gevormde comité een antwoord hoopt t« geven. De Openbare Leeszaal werd gedu rende de maand April bezocht door 267 mannen en 33 vrouwen, totaal 300 personen.' Uitgeleend werden 2667 ro mans, 1593 studiewerken en 2607 jeugd boeken, totaal 6867 boeken. Nieuwe aanwinsten. Romans Ages. Peter vergeet zijn mummies. Bakker. Het geheim van dr. Ling. Iependaal, van. De bocht in de vaart. Iependaal, van. Vaste koers. Otten. Kasteel Saint-Luce. Penning. Het huis der vrijgezellen. Petry. De straat. Reest van. De trouw der kleyne luyden. Sirolf. Viersprong der grote wegen. Surie. Licht valt op den weg. Studiewerken: Andel, van Andel-Ripke. Moeilijk heden en mogelijkheden der rijpere jeugd. Enquêtecommissie regeringsbeleid 1940—1945; 2 delen. Hurley. Parelvissers en papoea's. Karst. In en om de jachthut. Viruly. Vergezichten; en Met Bërna- dotte naar Palestina. Vries, de. De aarde betaalt. Ingebonden tijdschriften: Aquarium 1947-48. Blauwe wimpel 1948. Focus 1948. Libelle 1946-1948. Natuur en techniek 1947-1948. Op de uitkijk 1947-1948. Radio expres 1948. Wandelaar 1948. De geneeskundige dienst wordt ge durende dit weekènd te Den Helder waargenomen door de artsen dr. M. G. Vroom, Plantsoenstraat 11, telefoon 2485, en G. van der Most,' Weststraat 111, telefoon 2059. HANDELSSCHOOL TE ALKMAAR Wij verwijzen belanghebbenden naar een in dit nummer voorkomende ad vertentie met betrekking tot de aan gifte van leerlingen voor bovenge noemd* onderwijsinrichting. Een spannend en interessant spion- nageverhaal is „Vrouwen in de nacht", spelend in Sjanghai tijdens de tweede wereldoorlog. In deze semi-documen- (aire film wordt, naast vele andere dingen, iets verteld over de verhou ding tussen de twee „onafscheidelijke" asgenoten Japan en Duitsland. Een Japanse geleerde tracht de Duitsers het geheim der kosmische stralen te ontfutselen, teneinde een wapen in handen, te krijgen dat de atoombom moet overtreffen. Met felle kleuren wordt deze strijd geschilderd en tege lijk wordt het leven getekend van ge vangen genomen blanke vrouwen, die de grootste vernederingen moeten doorstaan. Deze film vormt een scherp contrast niet de vrij uitgebreide documentaire uit het voorprogramma. Hier is de be vrijding het onderwerp. Engelsen en Canadezen houden hun massale in tocht in Nederland, in Mei 1945. In drukwekkende legerstoeten trekken langs de wegen en duizenden Duitsers beginnen de aftocht. De toeschouwer beleeft dat alles weer opnieuw. Deze film „Nederland bevrijd" brengt hem even terug naar een reeks blijde da gen, toen de duisternis wilde plaats maken voor het licht. Hij ziet de we deropbouw beginnen, gigantische voed- seltransporten komen aan. een rijke oogst wordt binnengehaald, Nederlan ders en bevrijders vieren samen feest. Het is leerzaam en het stemt tot over peinzing, om zich weer eens in de geest te verplaatsen in die dagen, juist vier jaar geleden. In de Witte Bioscoop worden (resp. t.e.m. Maandag en t.e.m. Donderdag) twee films met klinkende namen ver toond: „De Ellendigen" naar het boek van Victor Hugo en „Anna Karenina" met Vivien Leigh in de titelrol. De kapitein-luitenant ter zee C. J. Wingender, commandant van Hr. Ms. wachtschip „Neptunus", heeft van H. M. de Koningin toestemming ontvangen tot het aanvaarden van de onderschei ding van „Honorary officer of the mi litary division of the most excellent order of the British Empire". Deze ver erende onderscheiding werd inmiddels in het gebouw van de Engelse ambas sade te Den Haag uitgereikt. Overste Wingender dankt deze on derscheiding aan de wijze waarop hij gedurende de oorlog heeft bijgedragen aan de samenwerking tussen dé strijd krachten van Engeland en Nederland. In Maart 1942, na de evacuatie van Ja va, werd overste Wingender belast met de functie van Hoofd Inlichtingendienst bij het hoofdkwartier van admiraal Helfrich te Colombo. In Maart 1945 werd hij hoofd van een Nederlandse sectie van de Engelse Inlichtingen dienst, welke sectie belast was met het parachuteren van Nederlandse mi litairen op Java. Een dertigtal agenten werd gedropt, en na de capitulatie van Japan onmiddellijk ingeschakeld bij de verzorging van Nederlandse krijsgevangenen en geïnterneerden op Sumatra. Van Engelse zijde werd daarbij zeer veel steun ontvangen, in de vorm van voedsel, kleding, medi camenten en transportmiddelen, i.c. vliegtuigen. De gemeenteraad van Amsterdam heeft met algemene stemmen onze oud stadgenoot dr. J. Elte benoemd tot ge neesheer-directeur van het Binnengast huis. Als geboren Nieuwedieper heeft hij zijn middelbare opleiding gevolgd aan de RHBS alhier, waarna hij te Am sterdam in de medicijnen ging stude ren. Later werd hij assistent in de in terne afdeling van het Binnengasthuis, waaraan hij met uitzondering van het jaar, dat hij werkzaam was in het ziekenhuis te Medan op Sumatra verbonden is gebleven. Tijdens de oor log moest hij zich aan het oog van de bezetter onttrekken. Hij werd tenslotte toch gearresteerd en naar een concen tratiekamp gedeporeerd. Gelukkig heeft hij deze periode naar omstandig heden goed doorstaan. Na de bevrij ding kwam dr. Elte weer in zijn oude omgeving, weldra als medisch adjunct directeur. De laatste maanden nam hij reeds de taak van de geneesheer directeur waar. In prijzen van Prima kwalHeii Ziel. onze Eialages .re ,avr K KUIPER hierbij staat afgebeeld, zal waarschijnlijk niemand JOALS JANUS KU „uiandenlang is de Koning der Blauwe Zeeridders hem meer zien. Re achterkamer aan de Van Speijkstraat. aan het bedjekluuter^i g3s(e verjaardag, menselijkerwijs gesproken zijn Het is a.s. Yfoens.f^JJdeze tastbare herinnering aan een vervlogen tijd laatste.... Deze flguromantische verhalen en legenden. Dat is is het ™,ddel*'""t de nUchtere wereld van vandaag. Janus Kuiper geidt een zeldzaamheid in a[s cerf SJ/rnbooI van onver schrokkenheid en moed. Zijn karakteristieke kop is voor velen in heel Nederland de typische kop van een zeeridder, die orka nen trotseert en grondzeeën tart Het is lang geleden, dat zijn hel derblauwe ogen de einder in stormnachten aftuurden en dat zijn sterke knuisten de helmstok van de vlet omklemden. In welk jaar zocht Janus Kuiper voor het i laatste de eindeloze ruimte van een kolkende zee? Wanneer keerde hij voor de laatste maal terug van een roekeloze tocht door een grauwe nacht? Lang is voor Janus Kuiper de horizon wijd en de lucht hoog geweest. Hij beminde de ruimte en de vrijheid, en al de dagen dat zjjn krachten hem wilden helpen, trok hij nog naar de Dijk, om de golven te zien, en de wolken. Onherroepelijk is daaraan reeds een einde gekomen. De hoTizon is ingekrompen tot de kleine wanden van een slaapkamer, waar een paar schilderijen een haast onwezenlijke herinnering vormen. En het effen plafond, waarheen Janus Kuiper nu dik wijls ligt te staren, is in de plaats gekomen van het ruime hemelgewelf met jagende wol kenluchten. Niet meer de stem van brute varensgezellen, maar de zachte stem van een zorgzame dochter en een enkele maal het argeloze geluidje van een kleinkind, dat opa's hand zoekt. Het is0°«d vindt Janus. In zijn hart is haast geen weemoed meer. Broos en stil ligt hy op het bed, de dorre handen gevouwen op het trntte laken. De Koning der Blauwe Zeeridders maakt zich gereed voor de laatste tocht, over een water zonder horizon, naar de tijdeloze eeuwigheid. Voor het eerst sinds 23 jaar kan de „Noorder Kunstkring" bogen op het bezit van een eigen atelier, dat tevens als expositieruimte kan worden gebruikt. Maandenlang hebben enige actieve leden van de kring gewerkt aan de inrich ting van dit lokaal, en gisteravond kon de opening ervan plaats vinden. Gelijk tijdig werd de eerste expositie In dit nieuwe atelier, gelegen op een boven verdieping in de Prinsenstraat, door burgemeester Ritmeester geopend. lerende toespraak met de wens, dat de aanwezigen in eigen omgeving propa ganda zouden maken voor de „Noor der Kunstkring", die de sympathie en steun van velen zozeer nodig heeft. Hij nodigde daarna de burgemeester uit, atelier en expositie officieel te openen. Goed werk! Grote waardering uitte burgemees ter Ritmeester voor het optimisme en de activiteit, die uit de woorden van de voorzitter waren gebleken. Hij wil de het optimisme inzake de gemeente lijke subsidie niet onderdrukken, en liet doorschemeren dat een voorstel aan de raad zal worden gedaan. Spre ker had bewondering voor het resul taat, dat de kring in deze ruimte had bereikt, en was dankbaar voor het sympathieke gebaar van de leden met een tekenacte. Stellig zal op deze wijze de belangstelling van de burgerij wor den bevorderd. „Gij hebt hier een goe de taak! Ik hoop dat uw vereniging moge groeien in aantal en capacitei ten. Met de wens, dat u in deze nieuwe ruimte nog vele successen tegemoet zult gaan, verklaar ik gebouw en ten toonstelling voor geopend!" De aanwezigen kregen daarna gele genheid om de tentoongestelde doeken, alle werk van kringleden, te bezichti gen. Maandag hopen wij hierop wat uitvoeriger terug te komen. Wel kun nen wij reeds verklaren, dat het werk over het algemeen van hoger gehalte is dan een vorig maal. De „Noorder Kunstkring" maakt vorderingen, en dat verheugt ons evenzeer als de opening van de eigen werk- en expositieriumte. De voorzitter van de kring, de heer P. Quast, kon een flink aantal belang stellenden welkom heten. Behalve de burgemeester en de wethouders Van der Vaart en Steenlage waren ver scheidene vooraanstaande stadgenoten aanwezig. De heer Quast bracht dank aan het gemeentebestuur voor de on dervonden medewerking, daarbij een klein balletje opgooiend voor subsidie verhoging. De Noorder'Kunstkring die altijd heeft moeten worstelen met een tekort aan ruimte en gebrek aan geld Is verheugd, dat deze belang rijke stap voorwaarts kon worden ge maakt. Nu kan men ook het voorne men, om aan jonge mensen tekenlessen te geven en ook op andere wijze hun artistieke talenten te ontplooien, in practijk gaan brengen. De tekenleraren onder de leden hebben hun medewer king reeds toegezegd. Ook stelt de kring zich voor, werk te gaan uitwis selen met andere kringen, bijvoorbeeld de Berger kunstschilders. Dat is voor de leden zelf van grote betekenis, maar tevens wordt een nuttige bijdrage ge leverd aan het culturele leven in onze stad. De belangstelling voor de schil derkunst kan in Den Helder nog aan merkelijk worden opgevoerd. De heer Quast eindigde zijn prettige en stimu- Voor de laatste maal in dit seizoen werd de schooljeugd een „Uur muziek" aangeboden. Ditmaal waren het de pianiste Lia Palla, de violist Dick de Reus en de cellist Reinier Bresser. Zij voerden werken uit van Haydn en Smetana. jammer genoeg voor een kleiner gehoor dan wij van de school concerten gewend waren. Als eerste nummer werd gespeeld een trio van Joseph Haydn, een compositie waarin de cello nog een ondergeschikte functie had. In Haydn's dagen was de piano minder volmaakt dan thans; de cello diende ter ondersteuning van de lagere noten, waarbij niettemin ge bruik werd gemaakt van de cellotoon als concerterend element. Het opge wekte en tintelende begin van Haydn's Trio werd gevolgd door een ontroerend middendeel met een sterk gedragen ka rakter. Het laatste gedeelte, een sterk door Hongaarse volksmelodieën be- invloed rondo, werd volkomen gaaf en met een meeslepende hartstochtelijk heid gespeeld. De drie concerterenden waren uitstekend op elkaar inge steld. Het tweede trio, dat van Smetana. bestond uit drie afzonderlijke gedeelten. In deze compositie van later datum dan de voorgaande had de cello een gelijkwaardige taak. waardoor het sa menspel kon worden afgewisseld door solopartijen. Men hoort in dit werkje de invloed der Boheemse volksmuziek. In dit trio zijn het vooral de zigeuners, die de componist hebben geïnspireerd, want hij laat de piano een cimbaal imiteren, wat een aantrekkelijk effect heeft. De kleurrijke nuancering der zigeunermuziek vinden we ook in deze compositie terug. Het laatste deel be vat prachtige melodieën voor viool en cello, welke door de piano worden om weven met parelende loopjes. De drie kunstenaars gaven ook van dit werk een voortreffelijke uitvoering. Dit laatste schoolconcert vormde een waardig besluit van de reeks die in het seizoen 1948-'49 werd gegeven. Ook Wormerveer bezit thans een monument ter herinnering aan hen die hun leven lieten voor de vrijheid van ons land. Een zusje van een der slacht offers heeft het onthuld. Prof. Aalbers sprak de herdenkingsrede uit. V Ook in Nieuwe Niedorp wordt tussen de politieke groeperingen overleg ge pleegd om de gemeenteraadsverkiezing bij enkele candidaatstelling te doen ge schieden. In Oude Niedorp is reeds overeenstemming bereikt en zullen geen raadsverkiezingen behoeven plaats te hebben. Alle nog aan de Langendijk aanwezige voorraden rode kool zullen naar Frankrijk worden utigevoerd. Beverwijk krijgt een Oranjekwar tier. De straten waaraan de 237 étage woningen in aanbouw zijn, zullen he ten: Oranjeweg, Willemstraat, Emma- straat, Beatrixstraat, Irenestraat, Mar grietstraat en Marijkestraat. In de gemeente Velsen zal het plein te IJ- muiden-Oost waaraan eerlang het nieu we raadhuis zal verrijzen, „Plein 1945 worden genoemd. Na een reis van 25 dagen is een 110 ton wegende sterk stroom transformator uit Aix les Bains voor de PEN-centrale te Velsen op het station te Beverwijk aang^comen. V- Te Andijk heeft de coöp. Boeren leenbank een nieuw bankgebouw of- cieel geopend en in gebruik genomen' O Tijdens de herdenking van de gf" vallenen heeft generaal Winkelman m de Geref. kerk te Andijk een rede uit gesproken. In Alkmaar bestaat veel belangstel ling voor de Pafafa, de padvinders fancy fair. Te De Rijp heeft een onbeken de kans gezien in de R.K. kerk twee geldkisten in de sacristie opén te bre ken en twee offerblokken te lichten.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1949 | | pagina 2