Blouses: voor elck wai wils
Kook eens wai
anders
r— Probeer dèi eens, Mevrouw
PARAAT VOOR
DE ZON
De eeuw van
hei kind
Moet men maar dik blijven?
Recepten van Kers,
de radio-kookleraar
Bonishows in Londen
DONDERDAG 2 JUNI 1949
ryw OPSCHRIFT had ik al een poosje
u in 't hoofd, maar ik had tot nu toe
niet de moed, het boven deze kolom te
zetten. Zolang de schoonmaak tfiet uit
geraasd is doet iedereen, tot en met
Saskia, verstandig een andere kant op
te kijken en over allerlei onschuldige
dingen als het weer en de politiek te
praten. Maar vooral en vooral niet over
koken. Want wie „koken" zegt, zegt
véél aandacht en véél tijd en een zon
nig humeur en dat zijn tijdens de
schoonmaakepidemie absoluut onbereik
bare zaken. Maar nu de keuken gewit
is en de valletjes gewassen, het gasstel
zich een ander mens voelt en de fluit
ketel aan alle kanten glimt van plei-
zier nu waag ik het erop.
Kook eens wat andèrs. Het is altijd
animerend om zomaar eens aan „wat
anders" te beginnen, maar met de ko
kerij is het welhaast een levensvoor
waarde. Laten we eerlijk zijn: het ge
mak dient de mens. We hebben nu een
maal een soort weekmenu opgemaakt
en daarin zitten we vastgeroest. Het mag
wat variëren met de seizoenen, met Mei
beginnen we 's Zondags over 'n bloem-
kooltje te denken en met November
schakelen we over op stoofpeertjes,
maar dat zijn dan ook onze wildste
bokkesprongen.
Tegen onze koperen bruiloft kan
manlief, zonder op de kalender te kij
ken, feilloos de dag van de week raden,
wanneer hij aan tafel schuift. Natuur
lijk zeven keer per week aardappelen
of we moesten eens bij zinspelingen op
de elfstedentocht over erwtensoep gaan
denken.
Soep? hm, ja alleen 's Zondags na
tuurlijk. Een jaar lang vermicelli met
balletjes, behalve in de tijd, dat de to
maten ongeveer over straat rollen. Een
toetje? Zeker: pap is een gezond eten
en gauw klaar bovendien. En nu je
weer zoveel kant en klaar bij de melk
boer kunt krijgenMaandag haver
mout, Dinsdag karnemelk met gort,
Woensdag vanlllevla, Maandag haver
mout.... tot het bittere einde. En
's Zondags o ja, 's Zondags een pud
dinkje. Chocola met vanillesaus (of ge
klopte slagroom voor de moedigen, die
maling hebben aan de lijn) afgewis
seld met griesmeel met bessensap om
niet al te eentonig te worden.
Is het niet om bij te zuchten? Zo'n
hopeloze sleur, zo'n cliché-menu van
onze trouwdag tot aan de diamanten
advertentie in de krant. Je zult daar
schoolkind zijn en 's Woensdags om
twaalf uur naar huis komen huppelen:
Wat zouden we eten vandaag? Om dan
bij de voordeur het al te ruiken. O, na
tuurlijk andijvie en havermout, 't is
immeïs Woensdag.
J^OOK EENS wat anders. Afwisseling
van spijs doet eten, Vooral bij de
kinderen. Ik heb een jong gezin gekend
waarvan de enige zoon van drie jaar
het eenvoudig vertikte om een hap
middageten naar binnen te werken. De
warme maaltijd was een bezoeking voor
beide partijen, waarbij ouders en spruit
het eindelijk gelijkelijk op de zenuwen
hadden. Totdat de wijze oma kwam
logeren en een weekje het menu gade
sloeg. Andijvie, spinazie, worteltjes, ge
combineerd met caramelvia, vanillevla
en frambozenvla. Toen deed zij zwij
gend een schort voor en begon vis te
bakken. En de kleinzoon sleepte een
stoel bij hel aanrecht, kaapte als een
kleine kater in een onbewaakt ogenblik
een halve schol goudbruin, dampend,
verrukkelijk en had die bijna met
graten en al volledig in zijn mond ge
stopt.... Zo gaat dat. Vele moeders
zouden niet zo hartbrekend over het
slechte eten van hun kroost behoeven te
jammeren als ze eens wat meer variatie
in haar menu brachten.
Iedere dag een kopje soep nee, dat
behoeft heus geen uren werk te kosten.
U gooit het beste van de groente: het
kooknat, toch niet door de gootsteen?
Vang u er eens een half litertje van op.
vul het aan met water tot de vereiste
hoeveelheid. Met een klontje boter, een
lepel of wat bloemen, een paar bouillon
blokjes en een scheutje melk wordt dat
een smeuïg soepje, dat bovendien nog
grote voedingswaarde bezit. Neem bij
bloemkoolsoep een stukje foelie, bij
andijviesoep een stuifseltje nootmul
caat.
En zet altijd wat verse peterselie
als een groen bouquetje in een jampot
met water bij de hand. Verse ge
knipte peterselie, honderd procent vita
minen! Het smaakt in alle soepjes, bij
gebakken vis, over worteltjes- en dop
erwtjes. Van vitaminen gesproken
hebt u óók dat: elke dag rauwkost, in
uw oor geknoopt? Het behoeft zo wei
nig moeite te kosten. Bij het groente-
wassen houden we een handvol spina;
zie, andijvie of stoofsla, een paar wor
teltjes achter.
Al# we dat frisse groene goed, klein
gesneden, of een paar geraspte wortel
tjes op een aardig schoteltje bij het mid
dagmaal geven, kan ons geweten gerust
zijn omtrent het vitaminen-rantsoen
van ons gezin.
Van fris groen gesproken: hebt u het
wel eens met verschillende slaatjes ge
probeerd? Ik zeg: slaatjes, en niet
die bak vol gewassen halve slabladeren
die op sommiger middagdis prijkt.
Maar een slaatje: zo'n kl'ein schilderijtje'
met een bedje fijngehakte sla, waarop
gemarineerde geschaafde komkommer,
een bergje geraspte wortel in het mid
den, een randje van schijfjes hard ge
kookt ei daaromheen, het geheel inge
sloten door een krans van plakjes to
maat of radijsjes al naar het seizoen.
Het óóg wil ook wat hebben
En nu praat ik nog niet van variaties
op het macaroni-thema, of vruchtensla
met een klein beetje slagroom.
Kook heus eens wat anders. Het don
zig schuim van Lux toiletzeep kan zijn
toverwerking nog wel eens missen.
Maar er '«jj; nog nooit een man wegge
lopen van een vrouw, die lekker kookte.
SASKIA.
Blouses hebben we nooit teveel en
zeker niet in vacantietijd. Maak er dus
nog vlug eentje bij! Dit patroontje met
aangeknipte mouwtjes is heel eenvou
dig, vraagt niet veel stof 1.30 m.
van 90 breed) en het aantal verschillen
de modelletjes, dat U ermee bereiken
kunt, is oneindig. Het is getekend voor
een bovenwijdte van 92 a 96 cm.
Gebruikt U het patroon met wegla
ting van stippeltjes en kruisjes, dan
krijgt U de blouse bovenaan, maar zon
der schouderpas. In de taille stikt IJ
bijschuinertjes, die van boven een
plooitje vormen. Tegen de voorkanten
zet U een belegje van 4 cm. breed en
op de middenvoorlijn brengt U de
knoopsluiting aan. Schouder en zijna
den sluiten en de halsrand tussen een
dubbelgevouwen reep stof van 4 cm.
breed zetten, zodat U een smal boordje
krijgt, dat U met een strik sluit. Een
schouderpasje van ander materiaal,
zoals kantstof, geborduurde voile e.d.
staat heel aardig.
Voor het hier afgebeelde knipt U
het patroon langs de kruisjes door. Bij
het opstikken naait U een kantje cf
ruche mee, dat U eerst even langs het
pasje rijgt. Ook de mouwtjes zijn hier-
Honderd gram gehakt, 1 liter
water, y2 liter melk, 1 eidooier,
zout; peper, 5 bouillonblokjes,
50 gr. boter, 90 gr. bloem, 3 wor
teltjes, y stronk prei, wat sel-
derygroen, 1 klein stukje gare
biet en gehakte peterselie.
Breng het gehakt op smaak,
maak er kleine balletjes van en
breng deze met het water aan
de kook; laat dit 20 minuten
zachtjes koken.
Snijd de wortel,' de prei en een
kleine ui aan kleine stukjes en
kook deze groenten in pl.m. 1/4
liter water gaar.
Maak van de bloem en de melk
een klontvrij papje, giet hier het
groentenvocht en de bouillon bij.
Laat de soep enkele ogenblikken
zachtjes doorkoken, voeg er de
balletjes gehakt en de groenten
bij.
Breng de soep op smaak met de
bouillonblokjes; eventueel wat
zout en peper.
Roer er kort voor het opdienen
hit geklopte eidooier, de boter en
de aan kleine stukjes gehakte
gare biet en gehakte peterselie
door.
Dien de soep goed warm op met
wat dunne sneedjes brood.
(Vleesschotel)
Komkommer surprise
Een komkommer, 400 gr. gehakt,
wet zout, peper, fijne nootmus-
caat, 1 klein stukje ui, zeer fijn
gehakt, wat bloem, gehakte peter
selie, 2eetlepels tomaten ketchup,
1 ablet ragout saus, 2 eetlepels
slasaus, 50 gr. vet, 50 gr. boter
en wat dun touw of garen.
Schil de komkommer en snijd
deze over de lengte aan dunne
lange plakken, leg ze in een pan
en voeg er y2 liter water, de ge
hakte ui en iets zout aan toe en
laat dit koken tot de komkom
mer bijna gaar is.
Neem dan de plakken er uit en
laat deze goed droog uitlekken.
Breng het gehakt op smaak met
zout, peper, fijne nootmuscaat
wat gehakte peterselie en maak
er kleine korte, dikke rolletjes
van, wikkel deze rolletjes in de
plakken gare komkommer en
bind er een draadje of touwtje
om en zodanig dat de rolletjes
goed in elkaar blijven.
Haal de rolletjes even door de
bloem, laat boter en vet flink
warm worden en bak hierin de
rolletjes vlug en mooi bruin, leg
ze daarna naast elkaar in een
andere -pan. Maak van het kom
kommer-kookvocht en het ragout-
saus tablet een klontvrij meng
sel, breng dit even aan de kook
en giet dit sausje over de kom
kommerrolletjes, laat het geheel
ong. 10 min. zachtjes doorkoken.
Leg de rolletjes op een schotel,
strijk daarover wat sla-saus en
in het midden wat tomaten ket
chup. Giet de saus rond om de
rolletjes en bestrooi het geheel
met wat gehakte peterselie. Geef
er verse aardappelen en sla als
groenten bij.
Pinkster-tractatie
A. 1 Sinaasappel,- 2 kopjes rijst,
6 kopjes water, iets zout en een
stukje boter.
B. y, liter melk, 40 gr. Van.-
Custard en 60 gr. suiker.
C. 1 blik appelmoes.
D. 1/4 liter melk, 1 flinke eet
lepel Van.custard, 30 gr. suiker,
25 gr. cacaopoeder en 1 eiwit.
E. 100 gr. gekleurde schuimpjes.
Onder A genoemd. Snijd de schil
zeer dun van de sinaasappel en
hak deze aan kleine stukjes,
evenzo het vruchtenvlees van de
appel, na verwijdering van het
wit.
Dan dfe rijst flink wassen, water,
boter en zout aan de kook bren
gen, de rijst en gehakte schil er
bij doen, even aan de kook laten
komen en nu, zonder er in te
roeren, de rijst mooi droog en
gaar koken.
Onder B. Kook van de melk,
custard en suiker een pudding
mengsel, roer er de gare rijst en
de stukjes sinaasappel door.
Giet het puddingmengsel in een
grote of wat kleine vormen of in
kopjes en nu koud en stijf laten
worden.
Onder D. Kook van de custard,
suiker, melk en cacao een choco
lade saus en laat deze koud wor -
den.
Doe de pudding op een schotel,
klop het eiwit stijf, roer deze
luchtig door de chocoladesaus en
giet de chocolade-schuimsaus
over de pudding.
Leg de appelmoes nu rondom de
pudding en décoreer de pudding
nu met de gekleurde schuimpjes.
mee afgewerkt. Wilt U een ander pasje
maken, dan spelt U het patroon even
voor en geeft voor de spiegel met een
potlood aan, hoe U het zich gedacht
had. De sluiting moogt U ook met een
splitje op de rug maken. De 2 cm. brede
overslag van voren vervalt dan.
Heel modern is de wijde ronde hals,
die met het stippellijntje aangegeven
is, maar die U naar eigen smaak wij
der of minder wijd kunt maken. Aan de
binnenkant afwerken met schuine
biesjes of omboorden. Draagt U deze
blouse op een lange rok, dan moet U
er een brede ceintuur van dezelfde stof
bij maken met een grote strik van ach
teren of op zij.
Twee of drie gerimpelde stroken
langs de hals, die II desgewenst klaar
kunt kopen, vormen een flatteuze gar
nering. Zet aan een ceintuurtje van
dezelfde stof ook zo'n strook en U
heeft er een grappig schootje bij.
De blouse met de vierkante hals, laat
U zien, dat zo'n recht vestje leuk is
voor gestreepte of geruite stof, en U
kunt het natuurlijk ook van afstekende
stof nemen in de kleur van de knopen.
Voor de schoudersluiting knipt U aan
de achterschouder een onderschietje
van 3 cm. breed aan, waarop II de kno
pen zet. In de voorschouder komen dan
de knoopsgaten. Beide kanten eerst voe
ren. Deze blouse is ook heel chic met
een kantgarnering langs hals en vestje,
dat II evenals de schouderpasjes ook
een andere vorm kunt geven.
En nu vlug aan de slag!
Het is weer zomer.- Jong en oud
maakt vacantieplannen en trekt er op
uit naar bos, heide, water en strand,
waar men nieuwe energie en gezond
heid opdoet om de onvermijdelijk ko
mende winter weer te trotseren. Wan
neer de vacantieplannen gemaakt zijn,
is een inspectie van haar garderobe de
onmiddellijke reactie van een vrouw.
Wat gaat in de koffer, wat blijft thuis
en wat voor nieuws wordt er aange
schaft? Geen ster
veling zal natuur
lijk vergeten om
een regenjas mee te
nemen, njaar hoe
staat het met het
zonnepakje? Ons
Hollandse klimaat
kennende, lopen we
best kans in veer
tien dagen geen zon
te zien, maar aan
gezien we beter op
timisten dan pessi
misten kunnen zijn,
rekenen we op het
omgekeerde. De uit
rusting waarin we
het etiket „Paraat voor de zon" naai
en, mag niet in de koffer ontbreken.
De meeste vrouwen zijn wel zo handig
met naald en draad, dat ze zonder al
te veel moeite een eenvoudig pakje in
elkaar kunne zetten. Als stof nemen
we katoen of vlistra: goedkoop, was-
baar, zonecht en het liefst bont van
kleur. Immers, onder de blauwe hemel
kan geen kleur te fel zijn.
Sommige vrouwen menen
dat wanneer ze met hun zon-
nekleding up-to-date willen
zijn, een "tweedelig pakje de
enige mogelijkheid is. Niets
is minder waar. Een twee
delig zonnepakje kan slechts
door zeer ranke, slanke fi
guurtjes gedragen worden,
wil het effect aesthetisch
blijven. Dit is Iets wat alle
mode-ontwerpers beseffen en
daarom brengt men momen
teel strand- en sportkleding,
die over het algemeen door
alle vrouwen gedragen kan
worden. Neem b.v. de vlotte pakjes die
u hier afgebeeld ziet. Over het broek
je met het aangeknipte plastron wordt
een wijde rok geknoopt, zodat men
zich na het zonnebad, zonder aanstoot
te geven, naar het hotel of naar huis
kan begeven. Meestal zorgt een kleine
bolero er voor dat ook het rug-décolle
té en de bovenarmen bedekt worden.
Uit Amerika stamt het strandpakje
van gebloemde stof met het korte
klokkende rokje, waaronder de pijp
jes yan het broekje schuil gaan. De
Amerikanen ge
bruiken hier b.v.
stof voor die geen
water opnet ït,
zodat men zich
nooit hoeft te be
kommeren over
eer nat badpak
Een Parijs' mode
huis toonde een
mode, geïnspireerd
dooi de dracht der
Napolitaanse vissers: bij een vuurrode
broek, die tot even over de knieën
reikte, werd een korenblauwe boleró
en een blau-v-wit gestreept truitje ge
dragen. De muts met lange afhangen
de punt bestond uit alle kleuren van
de regenboog. Ieder jong meisje zal
een gegarandeerd succes met deze Pa-
rijs-Napolitaanse creatie hebben ook
op onze Hollandse stranden. N
Bij een klimaat als het onze, is het
onmogelijk de kleding naar de kalen
der te richten. Momenteel moesten wij
al lang onze winter-garderobe op non-
actief hebben gesteld, en in licht fleu
rig zomergoed zijn gestoken. Daarente
gen noopt het slechte weer ons, regen
mantels en vesten te dragen. De vrou
wen, die een bontmantel rijk zijn, vin
den deze nog maar een wat geriefelij
ke dracht. In Engeland is het niet be
ter met het weer gesteld dan hier en
daardoor kon het voorkomen, dat op
de laatste shows behalve zomerjapon-
nen, ook veel bont werd getoond. Maar
weer of geen weer, de vrouw, die „uit"
gaat, trekt haar cocktail-japon aan.
De foto links boven toont een cock
tail-japon van groen satijn met goud
motief. Om de strakke rok valt 'n losse
rok, die van voren open is.
Ruiten blijven nog steeds troef in het
modebeeld. De zwart met rose geruite
jurk (rechts boven) is een zeer ge
schikte wandeljapon. De zwarte cein
tuur, waarvan de uiteinden rechts en
links schuin naar beneden vallen, geeft
aan dit eenvoudige japonnetje een apart
cachet.
Zeventien jaar is een moeilijke leef
tijd; te groot voor servet en te klein
voor tafellaken. Een grote stroo-hoed,
die achter op het hoofd wordt gedra-
(NPB) In vroeger eeuwen werd het
kind gezien als een volwassene in klein
formaat. Een en ander kan men waar
nemen aan afbeeldingen en foto's van
kinderen uit de 19e eeuw, die daarop
gekleed zijn in getrouwe imitatie van
de kledingstukken van de ouders, wat
voor ons nu een enigszins ridicule in
druk maakt, maar toen in overeenstem
ming was met de geldende opvattingen.
In het begin van deze eeuw is in dit
standpunt een wijziging opgetreden. Wij
kunnen zeggen dat één van de voor
naamste oorzaken daarvan de theorieën
van de Weense psychiater Freud ge
weest zijn, die in zijn psycho-analysti-
sche leer grote nadruk heeft gelegd op
de waarde van de jeugdervaringen voor
de ontwikkeling van de persoonlijkheid
van het individu. Hij meende dat cfe
oorzaken voor later optredende conflic
ten, eventueel psychosen en neurosên,
gelegen waren in het onbewuste en dat
vooral de ervaringen in de eerste
levensjaren beslissend waren voor de
vorming varade kiemen, waaruit tegen
stellingen en frustraties in 't zieleleven
van de persoonlijkheid zouden ontstaan.
Zijn theorieën zijn het standpunt ge
weest van een heftige strijd, die nu, eni
ge decennia na hun publicatie, nog
bijna onverminderd voortduurt. Welke
waarde wij eraan moeten toekennen is
een nog niet volledig beslist probleem,
wel kunnen wij zeggen dat de aldus
ontstane strijd in wetenschappelijke
kringen en vooral onder de psycho
logische onderzoekers, de belangstelling
heeft gewekt voor de kinderjaren en al
zal men misschien minder rigoureus
hun invloed waarderen als Freud en
zijn leerlingen dat hebben gedaan, men
heeft ingezien dat men voorheen het
belang ervan heeft miskend.
De werking van deze stromingen is
te bespeuren in de hedendaagse opvat
tingen t.a.v. het kind. die er zelfs toe
hebben geleid van de eeuw van het
kind te spreken, als meest kenmer
kende benaming van deze 20e eeuw.
Van verschillende zijden is men het met
deze intensieve interesse in het geheel
niet eens en wij kunnen ook toegeven
dat hier en daar het kind meer belang
stelling heeft dan het redelijkerwijs
nodig heeft. Men moet echter bedenken
dat een wijziging in de opvattingen in
de wetenschappelijke kringen enige tijd
nodig heeft om door te dringen in het
maatschappelijke leven en dat in dit
laatste dikwijls factoren bestaan die de
uitvoering van nieuwe denkbeelden in
de weg staan.
De sociale verhoudingen vormen hier
van het grootste deel. Het gaat dus
niet aan, de hier en daar in de practijk
voorvallende fouten en overdrijvingen
te gebruiken als een argument tegen Se
nieuwe opvattingen zelf en wij geloven
dus van de eeuw vap het kind te kun
nen "Spreken, zonder het smalend accent
waarmee deze uitdrukking dikwijls
wordt gebezigd.
gen (midden boven) is zeer flatteus
voor de bakvis. Als zij naar een tuin
feest gaat, kan zij van een bont-pelle-
rine (vooral geen zware bontcape!)
over de avondjurk veel plezier hebben.
Zelfs aan de peuters wordt op de
shows gedacht. Vier miniatuur manne
quins stapten de zaal door in bont
manteltjes van hetzelfde maaksel maay
van verschillende bontsoorten. Vele
moeders bedachten, dat zij uit haar
oude bontmantel best zo'n jasje voor
haar dochtertje konden laten maken.
De mutsjes van de kleine mannequins
maakten echter een overdadige indruk
en konden de meeste moeders niet be
koren.
De dokier aan
hei woord
y/AAK KOMEN JONGE VROUWEN op het spreekuur met de klacht:
„Dokter ik word steeds dikker en toch eet ik haast niets!" En veelal ver
keren deze patiënten in de waan, dat zjj inderdaad heel weinig eten en dat
de vetaanzetting veroorzaakt wordt door de werking van één of andere
mysterieuze klier. Het is wel begrijpelijk hoe zjj tot deze mening komen.
Het is immers bekend, dat bij ziekten van bepaalde klieren met inwendige
afscheiding (dit zijn klieren die bepaalde stoffen, de zgn. hormonen, in het
bloed afscheiden) vetzucht ontstaat.
niet juist is. Een voorbeeld hiervan
wordt gegeven door de Amerikaan
Evans. „Stelt u zich voor", zo zegt hij,
„een tweelingzuster van 21 jaar oud,
die beide even groot zijn, ieder 110
pond wegen en in dezelfde omstandig
heden verkeren. De ene zuster gebruikt
precies zoveel voedsel als zij per dag
aan Calorieën produceert en haar ge
wicht verandert dus niet. De andere
zuster neemt een likje meer boter op
haar brood, een beetje meer jus, laat
haar soep niet staan, is een tikje luier
en houdt wat meer van chocolade, ech
ter zo, dat dit door niemand wordt
opgemerkt, zelfs door de zusjes niet.
Toch houdt het tweede zusje per dag
al gauw 100 Calorieën over. En daar
9, 3 Calorieën geproduceerd worden
door verbranding van een gram vet,
betekent dit, dat ze per jaar acht pond
vet overhoudt. Op hun 26ste verjaar
dag weegt het ene zusje nog steeds 110
pond, maar het andere weegt nu 150
pond en op haar 31ste jaar 190 pond,
hoewel zij schijnbaar in volkomen de
zelfde omstandigheden verkeerde als
haar tweelingzusje!!"
Deze soortgelijke overwegingen heb
ben er toe geleid, dat de vooraanstaan
de mannen op het gebied van de voe
dingsleer van mening zijn, dat de enige
wijze om vetzucht te bestrijden, is te
zorgen dat de patiënt per dag meer
Calorieën produceert dan door het
voedsel kan worden aangevuld. Met
andere woorden de patiënt komt op
een hongerdieet. Dit dieet moet echter
aan bepaalde eisen voldoen d.w.z. het
moet een minimum aan bepaalde voe-
dnigsstoffen en ook stoffen bevatten,
die weliswaar geen bron voor Calorieën
maar toch voor het lichaam onontbeer-
Daardoor is het noodzakelijk, dat een
lijk zijn, zoals vitaminen en mineralen,
dergelijke vermageringskuur, die bij
voldoende medewerking van de patiënt
steeds een frappant succes heeft, onder
controle van een medicus gebeurt.
rjEZE OPVATTING berust echter op
een verkeerd inzicht in het mecha
nisme van de stofwisseling. Zonder in
te gaan op de werking van de klieren
met inwendige afscheiding, moet toch
even opgemerkt worden, dat deze klie
ren nooit vet afscheiden. De vraag
komt nu op waar het vet dan wel van
daan komt. Hierop is maar één ant
woord mogelijk en dat luidt: uit het
voedsel. Het
voedsel is de
enige bron van
vet en geen
klier of welk
ander orgaan
dan ook kan
vetzucht ver
wekken, indien geen voedsel aan het
lichaam toegevoerd wordt.
Het is tegenwoordig wel aan een
ieder bekend, dat een volwassen mens
per dag minstens 2000 calorieën ge
bruikt. Wat zijn nu eigenlijk Calorieën
en is dit getal werkelijk juist? Een
Calorie is een éénheid waarin energie
wordt uitgedrukt (zoals een meter een
eenhei'4 's, waarin de lengte .wordt uit
gedrukt) Wij produceren per dag 2000
Calorieën energie.
Deze energie komt op twee ma
nieren tot uiting en wel ten eerste als
warmte, waardoor we onze lichaams
temperatuur op peil kunnen houden en
ten tweede als arbeid, waardoor wij
in staat zijn arbeid te verrichten. Dit
alles geeft meteen al antwoord op de
vraag of het getal van 2000 Calorieën
per dag juist is. Het is nu immers wel
duidelijk, dat een man meer Calorieën
produceert en dus meer voedsel nodig
heeft als hij schaatsen rijdt dan als hij
de hele dag in een luie stoel bij de
warme kachel zit. Of wel de Calorieën-
productie wisselt onder verschillende
omstandigheden.
Hierbij komt nog het volgende: men
kan wel eerlijk menen dat men even
veel eet als een ander, terwijl dit toch
