Waterdouane op de Rijn is paraat
X
r
Emigratiekansen voor jonge
Nederlanders
I M
Zes-en-een-half millioen monden
moeten nagekeken
R
De „zwarie bende 't gevreesde corps
O, die pijn l
WITTE MUS
Gezonde huid
Onze Damrubriek
IÊÓÊLM
RIJKSAMBTENAREN IN OVERALL
Intuïtie en een fijne neus
Het Radioprogramma
Er zijn nog maar 1500
tandartsen
Pim, Pam en Pom en het Afrikaanse avontuur
AVONTUUR
ESIDENTIE
VRIJDAG 3 JUNI 1949
soort rivaliteit. Elk van de opvarenden
heeft een plekje, dat hij geen ander
verraadt, tenzij de douane hem snort.
De douane beschikt zelfs over een
tunkerploeg, die de kolen „omzet"
(soms 30 a 40 ton) om te zien of er
Hoofdpijn en rheumatiek zijn wel
de pijnen die de mensen het meest
plagen. Witte Kruispoeders helpen
U onmiddellijk van die pijnen af.
Zij monteren U op en geven U
Uw gezonde opgewektheid terug.
Poedersf0.85 p. doosje 12st.
CachetsfO.90koker 12st.
Tabl. ƒ1.7524st.
4) apothekers en drogisten
r i
POEDERS CACME.TS •TABLETTEN
Voor Nederland: DUTIM, Oegstgeest.
jpE RIJN IS DE SLAGADER van West-Europa. Dat dateert al uit de jaren
ver voor de tweede wereldoorlog. Tussen 1926 en 1939 passeerden jaarlijks
in beide richtingen 100.000 schepen Lobith met een gemiddelde jaartonnage
van 70 milhoen. Deze drukke vaart bracht met zich mee, dat het oponthoud
aan de grens zo miniem mogelijk gehouden werd. Reeds in 1891 werd een
Rijnvaar acte opgesteld om de douane-jormaliteiten te vereenvoudigen, maar
na de oorlog bleek de omvang van de smokkel zo groot, dat een meer gedegen
onderzoek noodzakelijk bleek.
yORDERDE EEN ONDERZOEK door
de ambtenaren van Lobith-Tolka-
mer vroeger een paar uur, thans
neemt het soms een halve, zelfs een
hele dag in beslag, vooral wanneer
de douaniers vermoeden dat er con
trabande aanwezig is. Zij weten, dat
het Duitse volk krap in de voedings
middelen zit, smeekt om een snipper
tje vet, een onsje erwten en dat het
verzot is op „Bohnenkaffee". Deze
extraatjes komen echter in het gealli
eerde bestuursprogram niet van pas
en de Nederlanders kunnen en mogen
uit hun magazijnen nog niet veel
spuien. De schippers weten bovendien
dat Duitsland prachtige werktuigen,
optische instrumenten, huishoudelijke
artikelen en vervoermiddelen in ruil
aanbiedt en voor deze verleiding
zwichten ze dan vaak. Derhalve „ope
reert" het ambtenarencorps streng en
kordaat en heeft daarmee bij de schip
pers de wrange benaming van „zwar
te bende" verworven.
Een gedeelte van de Rijn, vóór Lo
bith is tot zijn klaringsrayon ver
klaard. Zodra een schip het land ver
laat of er binnen komt en deze strook
passeert, staat het onder toezicht van
de douane en moet de schipper aan
gifte doen van de lading. De sleep
bootkapitein gaat dan met zijn sleep
voor anker en een „Spido-bootje"
komt dan de aken langs om de schip
pers met hun vrachtbrieven naar de
wal te brengen. Daar controleert een
ambtenaar de passen, waarna men
zich begeeft naar een van de vijf ex
pediteurs bij wie de cognossementen
worden afgegeven, waaruit de gege
vens voor de douane-papieren worden
geput. De expediteur gaat vervolgens
met deze papieren naar de douane
ambtenaar. die gaat controleren of al
les wel eerlijk is opgegeven en of de
„onschuld" wel echt is.
Aan boord
a an BOORD WORDEN DE PASSEN
ten slbtte weer gecontroleerd,
waarbij de douane zich met elk der
opvarende confronteert. Ieder die niet
tot de bemanning wordt gerekend,
wordt van boord gehaald, tenzij
als bij uw verslaggever extra pa
pieren zijn aanwezigheid motiveren.
De douane-papieren worden met de
lading vergeleken, waarna de lading
wordt verzegeld of, als dit al in
Amsterdam of Rotterdam gebeurde,
waar dan onder douanetoezicht werd
geladen de zegels worden gecontro
leerd.
Maar in Lobith opereren nog andere
controleploegen, die weinig sympathie
genieten bij de schippers. Geheel los
van het douane-onderzoek varen zij
largs de schepen en kiezen „zo maar"
een schip uit. Daar dalen ze in de
ruimen af om er te zoeken naar ver
boden waar. Overal kruipen ze in c«
onder, gekleed in vettige overalls, om
met zaklampen de duistere hoeken
van elk schip en dat zijn er vele
ie doorzoeken.
Ze kennen de kunstjes van de ma-
onder de zwarte massa niet wat ver
stopt is. Soms is de moeite tevergeefs
maar vrijwel altijd wordt er wat ge
vangen, dat bestemd was voor die
arme hongerlijertjes in Duitsland" of
voor de „kennisjes". Want geen enke
le betrapte schepeling had ruil-trans-
acties voor ogen, ze lopen over van
goedertierenheid en denken alleen aan
die „kennissen". Ja, Ja
Niet overal werkt die zwarte ben
de. Ze pikt hier en daar maar een
schip uit. De grondigheid van haar op
treden zaaide echter angst bij alle
schippers, die als ze gepasseerd wor
den, stiekum een gebedje opzenden of
een kruisje slaan want ja, je rom
melt allemaal wel eens wat
De buit is groot
£N WAT VINDEN DE NIJVERE
speurders? Alles wat maar denk
baar is: radio's, kijkers, fototoestellen,
zelfs halve auto's. Zelfs werd een
keer een schipper gesnord, die, zwaar
in 't vet, een hele motorfiets aan de
ankerketting had bengelen. Soms ont
staat er een dispuut tussen controleurs
en schippers: „Man heb jij 3 pond kof
fie nodig?" „Zeker, ik weet niet hoe
lang ik „boven" (dat is stroomop
waarts) blijf en we zijn met zes man
aan boord".
„Nou dat kan wel minder. Houdt
het nog maar, doch de volgende keer
ben je zuur vader
Zo speurt in Lobith een keurcorps
naar verzwegen lading, gebruik ma
kend van vernuft, routine en het com
plex dat ze glimlachend „hun reuk"
roemen.
VOOR HEDENAVOND
HILVERSUM, I, 301 m. Nieuwsberichten
om 6, 7, 6, 8 en 11 uur. VARA: 8.15
feliciteert. 6.30 Strijdkrachten. 7.00 Denk om
d« bocht. 7.15 Piano-duo. VPRO: 7.30
Voordrachten. 7.50 Tien voor acht. 8.05 Mu
ziek. 8.30 „Industrialisatie". 8.55 Zo juist ver
schenen. VARA: 9.00 Men vraagt. en
wij draaien. 9.30 Orgel en viool. 10.00 Bui
tenlands weekoverzicht. 10.15 Swing and sweet
VPRO: 10.40 „Pinksterboodschap". VARA:
11.15 Dr. W. F. Storm. 11.30 Bach-concert.
HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsberichten
om 7, 8 en 11 uur. NCRV: 6.05 Prome
nade-orkest. 6.30 Evangelie in Esperanto.
6.45 Geestelijke liederen. 7.15 In het hart van
het schip. 7.30 Actueel geluid. 7.45 CNV-
kwartier. 8.05 Programma-proloog. 8.15 Mr. A.
B. Os jen. 8.30 Christelijke Oratoriumvereni-
ging. 10.45 Avondoverdenking. 11.15 Johann
Strauss-melodieën.
VOOR ZATERDAG
IÏILVERSUM, I, 301 m. Nieuwsberichten
om 7, 1, 6, 8 en 11 uur. - VARA: 8.15
Gevarieerd programma. 12.00 Filmselecties. 1.30
The Ramblers. 6.15 Orgelspel. 6.30 Strijd
krachten. 7.00 Reportage voetballen. 7.10 Ar
tistieke staalkaart. 7.30 Lezen in de Bijbel.
7.45 Voor de Nederlanders in Duitsland. 8.05
Dingen van de dag. 8.15 Omroep-orkest. 8.45
Zomerprogramma. 9.45 Socialistisch commentaar.
10.00 Stradiva-Sextet. 10.25 Flitsen. 10.40 Ac-
cordeola. 11.15 Gramofoonmuziek.
HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur. KRO: 8.15
Fluk de dag. 12.33 „Om en om". G.00 Re
portage hockey-wedstrijd. 6.15 Piano-duo. 6.30
Journalistiek weekoverzicht. 6.45 Amuse
mentsorkest. 7.15 Actualiteiten. 8.05 De ge
wone man. 8.20 Lichtbaken. 9.00 Orkest zon
der naam. 9.45 Wedstrijd. 10.00 Promenade
orkest. 10.30 Koorzang. 11.15 Kamermuziek.
Opleiding tot opzichter in Zuidafrikaanse goudmijnen
(Van onze emigratie-medewerker).
£EN DEZER DAGEN arriveert in Nederland een speciale commissie uit
Zuid-Afrika die thans in Engeland vertoeft om een onderzoek in te
stellen naar de mogelijkheid van emigratie van Nederlanders als mijn
arbeiders voor de goudmijnen in de Unie. Enige tijd geleden werd bekend
gemaakt, dat Zuid-Afrika plaats had voor een betrekkelijk groot aantal
jonge mannen van 1923 jaar, die bereid zouden kunnen worden gevonden
in Zuid-Afrika een opleiding te volgen tot mijnopzichter in de goudmijnen.
Daar de lonen voor déze categorie arbeiders zeer hoog zijn, is de belang
stelling voor dit beroep tamelijk groot. Het feit evenwel, dat er een speciale
keuzecommissie uit Zuid-Afrika overkomt naar Nederland bewijst, dat men
hij het aanstellen van dergelijke arbeidskrachten niet over één nacht ijs gaat.
T rouwens, ook de jonge mensen, die menen voor deze plaatsing in aanmer
king te komen, dienen te bedenken, dat zij zich niet „op glad ijs" mogen be
geven. Maar gelukkig als zjj zich mochten hebben vergist in hun eigen
capaciteiten en morele eigenschappen, dan is er de bedoelde keuzecommissie,
die hen voor die stap wel zal weten te behoeden in overleg met de gewes
telijke arbeidsbureaux, waar men zich moet hebben laten inschreven of als
nog doen inschrijven op zeer korte termijn om voor sollicitatie als
mijnopzichter (in opleiding) in aanmerking te kunnen komen.
£R IS ONS GEVRAAGD of dit werk
in de mijnen niet „onmenselijk" is
en dat daarom de lonen zo hoog zijn,
namelijk meer dan de helft groter dan
in andere beroepen wordt verdiend:
16—18 (f 160—f 180) per week. On
menselijk is dit werk zeer beslist
niet, maar er wordt physiek en mo
reel véél geëist en juist daarom is de
keuring streng. Wie deze keuring
doorstaat, kan het werk zeker aan.
De Zuidafrikaanse goudmijnen beho
ren tot de best georganiseerde ter we
reld, waar de sociale voorzieningen
bijzonder goed zijn. Het feit, dat het
goudmijnbedrijf van Zuid-Afrika de
kurk vormt, waarop het land drijft.
chinist, de „meester" die in zijn ge- is mede de reden dat de regering er
heime vakjes in stoompijpen, water
ketels, smeerbussen zijn smokkelkapi-
taaltje pleegt te verstoppen. Ze schar
relen rond "in de machinekamer, waar
elke poetslap, elke aslaöe, spijkerkist
van zijn plaats gaat. Ze slopen^ als
het moet „als ze het ruiken'
manometers, kombuisspanten, ja soms
het halve schip om er naar de verbo
den waar te speuren. Geen plekje
wordt vergeten, terwijl de machinist
met het onschuldigste gezicht van de
wereld toekijkt, ook als de „zwarte
bende" het hoekje nadert, waar hij
zijn Marken of zijn koffie heeft opge
borgen. Totdat hij een keer tegen de
lamp loopt, dan is het spelletje uit en
weet de douane meteen voor de vol
gende boot waar wat gevonden kan
worden. Het is een spelletje met scha
en schande voor weerszijden.
PR bestaat bij de manschap-
pen onderling op de boot een
bijzondere aandacht aan schenkt om
het niet in discrediet te brengen.
De opleiding van blanken tot mijn-
opzichter geschiedt zowel theoretisch
ais practisch en wordt geheel door de
regering bekostigd. Men kan zo'n op
leiding min of meer vergelijken, voor
wat de technische zijde betreft, met
die van een MTS hier te lande. De
leerlingen ontvangen tijdens de duur
van de opleiding een toelage. Als
grondregel geldt, dat mijnopzichters
slechts dan hun werk goed kunnen
verrichten, wanneer zij zelf ook on
dergronds de kleinste werkzaamheden
hebben leren doen. Dit sluit in, dat de
leertijd een lang en hard bestaan be
tekent. Het behoeft dan ook niet te
verwonderen te vernemen, dat het
verloop der leerlingen tijdens de op
leidingscursus groot is. ondanks het
feit. dat mén ook in Nederland
reeds medisch en psychotechnisch
wordt onderzocht. Zelfs een grafolo-
gische test maakt deel van dit onder
zoek uit, om aan de hand van het
schrift de karakters der sollicitanten
te kunnen nagaan.
De opleiding
j^E OPLEIDING in Zuid-Afrika duurt
vier jaar en zij is zodanig, dat als
blijken zou dat men op de duur niet
kan slagen, reeds in het tweede jaar
van de opleiding de aanwijzingen
daarvan naar voren treden en men
dan ook afvalt. Houdt men echter vol
moreel en physiek! dan kan men
wel zeggen „dat je kostje gekocht is",
zoals een deskundige ons dezer dagen
zeide. Vergeet bijvoorbeeld niet, dat
deze opleiding na bewezen capacitei
ten de mogelijkheid in zich sluit, dat
men op kosten van de Staat aan een
Zuidafrikaanse universiteit mag gaan
studeren..
In Zuid-Afrika zijnde (als men een
maal bij de opleiding is ingedeeld)
ondergaat men elke maand een her
keuring. Blijkt, dat men niet volledig
tegen het ondergrondse werk acht
urige werkdagen op een diepte van
910.000 voet onder hoge temperatuur
is opgewassen, dan wordt men
voor het ondergrondse werk uitge
schakeld. Hoe roekeloos men in Zuid-
Afrika misschien ook met de naturel
len mag omgaan, aldus onze zegsman,
voor de blanken brengt men alles in
het geweer om hun gezondheid niet
te schaden.
Wie voor het mijnbedrijf voelt om
er hogere functies te bekleden en op
gewassen is tegen de inspanning, die
dit werk kost hetgeen uit de steeds
weerkerende keuring zal blijken na
de zeer strenge keuring, die de keuze
commissie hier te lande al verricht
kan in dit bedrijf een uitstekende toe
komst tegemoet gaan.
vrij van allerlei onzuiverheden.
Purol doet wonderen. Doos 30 ct.
De K.L.M.-Constellation PH-T.D.B. „Batavia", die Zondag vertrok voor de
openingsvlucht van de nieuwe Trans-Atlantische K.L.M.-lijn naar Curacao
via Montreal en Havanna, is vanmorgen op Schiphol teruggekeerd. Aan
boord bevonden zich behalve Z.K.H. Prins Bernhard en de overige gasten,
die deze eerste vlucht naar Canada meemaakten, ook de Canadese generaal
Moiton en echtgenote, de wethouder van Montreal, de heer Asselin. Z.K.H.
Prins Bernhard verlaat het vliegtuig.
Oplossing probleem 69 (auteur Fabre)
Stand: Zw. 9 sch. op: 7, 8, 9, 19, 24,
33, 36, 37, 38.
Wit 9 sch. op: 22, 28, 39, 40, 44, 45,
46, 47, 48.
Opl.: 1. 46—41 (37 x 46), 2. 39—34
(46 x 23), 3. 22—18 (23 x 12), 4. 47—
41 (36 x 47), 5. 44—39 (33 x 35), 6.
48—42 (12 x 40), 7. 42 x 33 (47 x 29),
8. 45 x lü
Een prachtontleding!
En nu nog even de volgende stand:
Zw. 13 sch. op: 8, 9, 10, 11, 14, 16,
17, 20, 23, 24, 26, 29, 35.
Wit 13 sch. op: 22, 27, 32, 33, 36,
38, 39, 40, 41, 43, 44, 45, 50.
Men spele voor wit de volgende zet
ten (zw. gedw.). 1. 4034, 2. 4440,
3. 34—30, 4. 33 x 2, 5. 43—38, 6. 45—
40, 7. 50 x 10, 8. 36—31, 9. 27—21, 10.
2 x 46!
Ter oplossing voor cleze week:
Probleem 70, van H.'N. J. Winter
Zwart 7 sch. op: 5, 8, 9, 15, 16, 20,
40 en dam op 6.
Wit 8 sch. op: 17, 19, 21, 22, 28, 29,
34, 45.
Wit speelt en wint!
„\yiE VOLGT", zegt de zuster
achter het loket. Een jong meisji
geeft haar ziekenfondskaart: „Ik heb
kiespijn, misschien kan mijn kies nog
gevuld worden". En dan komt er een
oud moedertje met een gebroken ge
bit, een arbeider die zijn hoektand er
uit wil hebben, een schooljongen die
voor de eerste maal zijn gezicht laat
zien. Zo zit elke morgen de spreek
kamer van de tandarts van het zieken
fonds vol.
De een moppert over de behandeling,
de ander put zich uit over de voortref
felijke verzorging. En wij? Wij kijken
eens de spreekkamer rond en wij den
ken dan dat 70 pet van de Nederlandse
bevolking lid van een ziekenfonds is en
dus het recht heeft op een zes-maan
delijkse controle. Is het wonder, dat het
bij zo'n stortvloed van mensen, ruwweg
gesproken 6'h millioen, wel eens niet
zó vlot gaat als ieder dier mensen te
allen tijde verlangt?
De tandheelkundige h'ülp heeft ook
'n belangrijk economisch aspect. Of
eigenlijk gezegd aspecten. In de eerste
plaats moeten èn de werkgever èn de
werknemer thans 1.8 pet. van het loon
aan premie betalen om verplicht verze
kerd te zijn, terwijl voor vrijwillige
verzekering tegenwoordig per week
63 cent per persoon verschuldigd is.
Kinderen beneden 16 jaar zijn dan vrij.
De totale bijdrage van de eerste cate
gorie is dus hoger dan die van de
tweede groep.
Voor deze bijd|age hebben de ver
zekerden dan recht op doktersbehan
deling, verstrekking van geneesmidde
len enz., verpleging in ziekenhuis, spe
cialistische, vrloskundige en tenslotte
tandheelkundige hulp om over enkele
78. Pom en Pam hebben erg mede
lijden met de arme Pim. Want hoe
moet hij dat volbrengen? Vijf en
twintig pannekoeken achter elkaar!
„Het is geen mop, maar een reuze
strop!" roept Pepi uit. „Maar Pim, ik
zal je helpen. Boven op de kombuis
staat ook een luchtkoker en ik zal
zorgen dat ik aanwezig ben. „Ja, maar
je kan me niet helpen", roept Pim
wanhopig. „Alle matrozen komen kij
ken. Ik kan geen stukje pannekoek
wegwerken, zonder dat zij het mer
ken". „En toch zal ik zorgen, dat ik
er ben", belooft Pepi. „Je kunt nooit
weten!" Het is erg aardig van Pepi,
dat hij Pim wil helpen, maar Pim
.heeft er niet veel vertrouwen in. Hij
heeft de hele dag nog niets gegeten,
dus misschien kan hij wel acht pan
nekoeken met spek op. „Maar ik haal
het nooit tot tien", zegt hij mistroos
tig tot zichzelf. „Laat staan tot vijf
tien! En.... als ik aan vijf en twintig
denk, word ik misselijk!"
andere aanvullingen nog maar te zwij
gen.
Deze bijdragen worden voor de ver
plicht verzekerden geïnd door de Raden
van Arbeid en gestort in een grote pot,
de vereveningspot. Jaarlijks komt hier
zo ongeveer 140 a 150 millioen in,
hetgeen meer dan voldoende is om alle
kosten te dekken. Op het ogenblik heeft
het vereveningsfonds dan ook een sal
do van ca. 160 millioen.
De uitgaven van de vrijwillig ver
zekerden gaan evenwel de inkomsten
te boven; deze bijdragen worden regel
recht aan de ziekenfondsen betaald en
hieruit moeten die fondsen zelf de kos
ten voor de vrijwillig verzekerden be
talen. In 1948 redden de fondsen het
echter en zo ontvingen zij uit de ver-
eeningspot (van de verplicht verze
kerden) ten behoeve van de vrijwillig
verzekerden 12 millioen; voor 1949 is
die subsidie begroot op 7.5 millioen.
Kunt ge u voorstellen, dat e?; van
sommige kanten wel eens stemmen
opgaan, die eisen, dat de bijdrage door
werkgevers en werknemers, nu die
vereveningspot zo vet is, verlaagd
wordt? Een paar jaar geleden was zij
in totaal 4 pet., toen werd het 3.8 pet.
en nu is zij 3.6 pet.
Wij betwijfelen echter of onze rege
ring op deze suggesties zal ingaan.
Juist omdat te verwachten is, dat Je
kosten zullen stijgen, o.a. als alle ver
zekerden regelmatig naar de tandarts
gaan voor controle.
Keren wij nog even terug naar onze
tandarts. Veel collega's heeft hij eigen
lijk niet in ons land. Zo ongeveer 1500.
Dat is ca. 1 op 6000 Nederlanders. In
de Ver. Staten is dit vier maal zo hoog,
in Zweden cn Noorwegen 2 a 3 maal zo
hoog. Van deze 1500 tandartsen zijn er
ca 1000 in dienst of werken voor het
ziekenfonds, dat is ongeveer 1 op 6500
a 6600 Nederlanders. Te weinig, veel te
weinig om alle monden van de verze
kerden in korte tijd te saneren. En
toch is dit het ideaal van tandartsen
en ziekenfondsen. Alle tanden en kie
zen zonder gaatjes, zwakke plekken of
tandsteen, indien nodig gevuld met of
zonder zenuwbehandeling; eventuele
reddeloze tanden en kiezen verwijderd.
Na deze volledige behandeling wordt
de mond als gesaneerd beschouwd en
behouden, als men ten minste elke zes
maanden zich voor controle bij de tand
arts meldt. Dit is voor die. 1000 werken
de tandartsen een enorm arbeidsterrein,
dat nog veel groter zal worden, als de
weistandsgrens (thans 3750 voor ver
plicht verzekerden) wordt opgeschoven
tot bijv. f 6000, waardoor ook veel zelf
standigen ziekenfond:vden worden en
rechten zouden kunnen doen gelden.
Voorlopig is het nog niet zo ver.
Bovendien maakt nog slechts ca. 20 pet.
van de verzekerden gebruik van al hun
bevoegdheden. Zouden zij evenwel zó
„dental-mind°d" worden, dat zij allen
tweemaal per jaar de spreekkamer van
de tandarts bezoeken, ja, dan zullen
zeker de kosten per verzekerde aan
zienlijk hoger worden en dan zal gauw
de bodem van de thans zo goed gevulde
vereveningspot te zien zijn. En nu spre
ken wij nog maar niet eens van dat an
dere ideaal, de tandencontróle op school
waarvoor 2 a 2.50 per kind wordt
uitgetrokken.
ui
IN DE
DOOR
TJEERD
A D E M A
De Nederlandse Rijnvaart is bezig zich te herstellen, alhoewel dit proces
zich slechts langzaam voltrekt, doordat er nog steeds te weinig lading is.
Verscheidene Nederlandse Rijnschepen zijn dan ook op non-actief. Alleen
het volledig economische herstel der bij de Rijnvaart betrokken landen zal
een intensieve opleving van deze vak van binnen~scheepvaart ten gevolge
hebben. Nederlandse Rijnschepen voor anker in Mannheim. Op de achter
grond de I. S. Farbenfabrieken in Ludwigshafen.
De vrouw glimlachte.,, „Het is een
j beetje laat op de avond om kamers te
verhuren" zei ze, „maar we hebben
een wandbordje in de gang. waarop
staat, dat goede vrienden nooit te
vroeg, maai steeds te laat komen. Wij
zijn u veel dank verschuldigd meneer
Smit. U heeft zeker bewezen, dat u
enze goede vriend is."
„Hoe gaat 't met Annie?" vroeg hij
oelangstellend.
„Best," zei de vrouw. „Het sanatori
um heeft haar goed gedaan, ze mag
spoedig thuiskomen. En wat de karner
betreft, die is nog vrij, meneer."
„Kan ik ze huren?"
„Graag", zei de vrouw. „Tegen wan
neer?"
„Tegen nu dadelijk," zei Steensma.
,.Hr zal naar buiten gaan en met de
chauffeur afrekenenen."
Hij liep naar de wagen en gaf de
man zijn geld.
Toen hij terugkwam was de kamer
gereed.
„Ik heb even het bed opgemaakt,"
zei de vrouw. „Ik hoop, dat u goed
zult slapen. Is hetis het de bedoe
ling, dat wij er niet over spreken, dat
u hier is gekomen? U neemt mij niet
kwalijk, meneer, maar wij dachten
omdat u zo onverwacht en zo laat
dat u misschien
„Dat is inderdaad de bedoeling," zei
Steensma. „Ik zal u iater alles uitleg
gen."
„Wij vertrouwen u volkomen, mijn
heer Smit." zei de man hartelijk. .Ik
za' biij zijn als u mij weer met mijn
cursus wip helpen."
„Kom1 in orde. mijnheer Van Gin-
kel". beloofde Steensma glimlachend
„Laat ik u beiden nu niet langer uit
bed houden. Morgen wil ik graag de
condities bespreken.
„U zult tevreden zijn, mijnheer," be
loofde de vrouw hartelijk. „Welterus
ten, mijnheer!"
„Welterusten, beste mensen," zei
Steensma.
Vijf minuten later, tussen de koele
lakens, had hij het gevoel, dat hij in
een stormachtige reis op wonderbaar
lijke wijze aan de woede der elementen
ontsnapt en in, veilige haven geland
VILLA ZONNEHOF
De dag na zijn aankomst had Steens
ma zijn huisgenoten medegedeeld, dat
het. in verband met zijn financiële om
standigheden, gewenst was, dat hij
e iige tijd van huis was gegaan.
Er wn"»n neven overgekomen, die
hem in een financieel minder betrouw
bare onderneming wilden betrekken en.
die hij daarom liever niet wilde ont
moeten.
Mevrouw Van Ginkel had gevraagd'
cf het dan niet verstandiger was, dat
hi_ ronduit weigerde zich met die on
derneming in te laten, maar hij had
gesproken over moeilijkheden, welke
daardoor in de familie zuoden ontstaan
en verteld, dat hij zijn bediende last
had gegeven, de heren, als zij hem wil
den bezoeken, mede te delen, dat hij
voor enkele weken naar het buitenland
was vertrokken en nog geen correspon
dentieadres had gezonden.
Bovendien zei hij had hij be
hoefte er eens „uit" te komen en eens
een poosje vrij van alle maatschappe
lijke plichten te zijn.
Zijn nachtelijk bezoek verklaarde
hij door de mededeling, dat hij een
man van plotseling besluiten was en
in dit geval niet had willen riskeren,
dat hij de volgende morgen de zaken
misschien in een heel ander licht zou
hebben bekeken.
Dat leek een aannemelijk verhaal en
men had hem dan ook geen verdere
vragen gesteld.
De eerste dagen bleef Steensma zo
veel mogelijk in zijn kamer. Hij las
er enkele onderhoudende boeken en
's avonds hirfp hij de heer des huizes
om diens achterstand bij de cursus in
machinetekenen in te halen.
Reeds na erfkele dagen gevoelde hij
behoefte ér eenê „uit" te komen en
bedacht, dat hij de chauffeer Van Ghl-
kel, die dagelijks grote tochten
een vrachtauto maakte, zo ClI én
best eens zou kunnen vergezellen.
fWordt vervolgd)
