De tuinbouw in het gedrang
avontuur
D00R Residentie
Oranje-team gewijzigd
Sar/s vervangt De Munck
Ook Lensira naar lialie?
Pim, Pam en Pom en hei Afrikaanse avontuur
Amerikaanse oorlogsschepen
uit de reserve
i,ma™dd.i.d„MUGGEN v DODAT
VLIEGEN radicaal uitroeit
De voorspelling van de oude pelgrim
JEUGDKOERIER
Protest tegen verwijdering
der Van Dongens
Revolutionnair-communisten
in hef ongelijk
Nieuwe Bonnen
PAARSMERK
KOFFIE
Waarschuwing voor
emigranten
Hei Radioprogramma
„Nederland, de groententuin van Eu
ropa!" Men zal zich de slagzin van
vroeger herinneren. Doch men herin
nert zich ook, dat crisis en oorlogsjaren
het bedenkelijke van een eenzijdige
bodemcultuur duidelijk deden blijken.
Tuinbouw is een prachtig bedrijf. Het
ligt ons volk; kleinbedrijf, zelfstandig
heid, vakbekwaamheid, allerlei facto
ren in overeenstemming met ons volks
karakter. Zo zag men dan ook een snel
herstel na 1945. De prijzen waren hoog,
de exportmogelijkheden gunstig, de uit
komsten bevredigend.
In 1947 volgden de tuinbouw-produc-
ten onmiddellijk op de akkerbouw-pro-
ducten wat de waarde van. de uitvoer
betreft. Ook in 1948 en de eerste maan
den van dit jaar hield een belangrijke
uitvoer aan. Het hoge prijspeil maakt
een vergelijking onzuiver. Vergeleken
bij de periode 1937/'39 bedroeg de hoe
veelheid uitgevoerde tuinbouwproduc
ten wat meer inhoudt dan groenten
in de eerste vier maanden van 1949
slechts 1,3 maal zoveel, de waarde) daar
entegen was 4 5 maal zo hoog. De jaar
lijkse exportwaarde ligt tussen de 220
en 260 millioen gulden. Daarvan maken
de groenten ongeveer een derde deel
uit. En daaronder zijn het weer de
komkommers, de koolsoorten, de toma
ten. spinazie en de uien en sjalotten, die
,de hoogste bedragen opleveren.
Nu is men de laatste dagen opge
schrikt door de alarmerende mededeling
dat 600 ton groenten per dag zullen
moeten doordraaien, d.w.z. vernietigd
worden. Dit als gevolg van het feit, dat
het beschikbare dollarcontingent voor
de uitvoer van groenten naar Duitsland
uitgeput is.
Het vernietigen van voedsel is altijd
verschrikkelijk, doch het is een gruwel
alj een groot volk, vlak nabij onze
grens, er naar snakt. Temeer nog waar
het hier producten betreft, die voor de
voeding van grote betekenis zijn.
De vraag of men aan het z.g. door
draaien altijd kan ontkomen is moeilijk
te beantwoorden.
Verse bladgroenten zijn spoedig aan
bederf onderhevig. Onze veilingen zijn
prachtinstellingen, doch ook zij zijn niet
in staat om de aanvoer per dag naar be
hoefte te regelen. Het is de natuur die
een woordje meespreekt.
Ruw geschat moet minstens een derde
van onze totale productie worden geëx
porteerd. Onze nabuurlanden zijn onze
beste afnemers. Duitsland verkeert nog
in een bijzondere positie, waardoor van
een vrije uitvoer hierheen geen sprake
is. Het vorige jaar voerden we voor 19,2
millioen gulden aan tuinbouwproducten
naar dit land uit. Valt nu midden in het
seizoen, al; de groenten van de koude
grond beschikbaar komen, een grote
afnemer uit, dan is het voor een ieder
duidelijk, dat een noodtoestand optreedt
Engeland bezorgde door de bescher
ming van eigen teelten, ons in het ver
leden dikwijls zulk een impasse. In die
dagen maakte men er dan een wapen
tegen de regering van.
Welnu, noch de regering vóór de oor
log. noch die van thans is bij machte
daarbij plotseling een uitweg te wijzen.
Conservering, drogen, diep-invriezen
zijn slechts hulpmiddelen, die kunnen
dienst doen in het kader van het ge
heel, niet op stel en sprong.
Het is hard, doch bij een te grote
aanvoer en een plotselinge stagnatie
van de afzet, is er geen andere uit
komst dan doordraaien, naar de mest
vaalt. Blijft over de vraag, wanneer
dit economisch gerechtvaardigd en
ethisch toelaatbaar is.
Mag men om het concreet te stellen,
de bloemkool doordraaien, terwijl een
groot deel van het Nederlandse volk
zich de luxe van het eten van .bloem
kool nog niet kan permitteren?
Ook aan deze zo schijnbaar eenvou
dige vraag zitten tal van kanten.
In het Nederlands elftal voor de wed
strijd tegen Finland zijn door de keuze
commissie op het laatste ogenblik
nieuwe wijzigingen gebracht. De ver
anderingen in de voorhoede zijn be
kend. de middenlinie, blijft hetzelfde,
doch in doel heeft men Saris geplaatst
in plaats van, De Munck, terwijl Everse
Van Bun zal vervangen* De Oranje-
ploeg, welke hedenavond in het veld
zal komen, ziet er dus als volgt uit:
Doel'. Saris.
Achter: Everse en Schtjvenaar.
Midden: Van Schijndel, Terlouw en
De Vroet.
Voor: Van der Tuyn, Schaap, Van
Roessel, Wilkes en Clavan.
De leden van de keuze-commissie
hebben gemeend ook Saris en Everse
ren kans te moeten geven, aangezien
cie krachten met resp. De Munck en
Van Bun weinig uiteen lopen.
Wij zijn geneigd, deze vraag ont
kennend te beantwoorden. Laat die
bloemkool maar liever een kwartje per
stuk kosten en dus voor iedereen be
schikbaar komen, dan op een prijs
niveau van 3540 cents de aanvoer af
kappen en de rest vernietigen.
Doch bij een enigszins redelijke be
lichting van deze vraag komt men te
recht bü de z.g. kostprijstheorie die de
basis is van de tegenwoordig toege
paste, geleide economie. De regel van:
laat „Roosj maar zorgen" is zeker niet
aanvaardbaar.
Of het andere uiterste, de prijsbe
paling door een wetenschappelijk in
stituut op de basis van de kale kost
prijs plus ondernemingsvergoeding,
houdbaar is? Naar onze mening inter
nationaal niet en nationaal evenmin.
Heel dé^ prijsbeheersing, zoals die
in ons land toegepast wordt, heeft ten
gevolge, dat het leven onrustbarend
en onnodig duur blijft.
In Den Haag is men nergens banger
voor dan voor een prijsdaling.
Terwijl we de nodige quantiteit aan
bacon en eieren nog missen met het
oog op de uitvoer, en het Nederlandse
volk zelf zelden een brokje vlees eet,
spreekt men reeds van productie-be
perking van bovenaf.
Dit is o.l. niet minder dan misdadig.
Wanneer wij dus uiteindelijk zouden
moeten zeggen wanneer het door
draaien en vernietigen van voedsel
toelaatbaar is, dient o.a. vast te staan,
dat: le. de binnenlandse vraag ver
zadigd is; 2. dé export naar het buiten
land niet lonend mogelijk is, en 3e.
de bedrijfstak (in dit geval de tuin
bouw) door niet toepassing van dit
middel volkomen ontwricht zou wor
den.
Bij dit alles moet gestreefd worden
naar een behoorlijk beleid van rege
ring, organisatie en producenten te
zamen. En zelfs het volk in zijn ge
heel kan door tempering van zijn be
geerten medewerken tot een meer ge
leidelijker en stabieler uitoefening van
de' belangrijke, maar ook kwetsbare
oud-Hollandse warmoezerij. Cn.
In de Middenkous te Rotterdam
is het lijkje opgevist van de achtjarige
Teunis Jansen. De jongen werd sedert
Vrijdag vermist. Vermoedelijk is hij
's middags spelenderweg te water
geraakt.
De mogelijkheid bestaat, dat Abe
Lenstra het volgend seizoen naar Ita
lië zal gaan, om daar tezamen met
Wilkes en Nordahl een binnentrio te
vormen, waarvan Milaan reeds lang
droomt, zo meldt de Volkskrant. Wil
kes heeft Lenstra namelijk verzocht,
met hem mee naar Milaan te gaan,
doch Lenstra heeft de mogelijkheid in
beraad gehouden, omdat hij van me
ning is, dat de Italiaanse voetbalsfeer
voor hem bijzonder moeilijk zal zijn.
Wilkes zal nu poolshoogte gaan ne
men, om eventueel de weg voor te
bereiden.
f
Lenstra, vermoeid, geblesseerd en
wat geirriteerd teruggekeerd uit Ko
penhagen, zei, dat Wilkes zal trouwen
en dan met zijn vrouw naar Italië ver
trekken. Zijn salaris zal hij in dollars
uitbetaald krijgen, zo luidde de zake
lijke opmerking van Abe. Ook over zijn
voorwaardelijke schorsing in verband
met een advertentie had Lenstra iets te
vertellen. Het besluit bereikte hem
eerst drie dagen nadat het was genomen,
n.1. op 11 Juni. Deze handelwijze achtte
Lenstra hoewel niet elegant, toch wel
begrijpelijk. En over zijn blessure in
Kopenhagen vertelde hij, dat hij reeds
tijdeiis de wedstrijd Noordelijk elftal
Zwaluwen, gespeeld op 5 Juni te Leeu
warden, een gescheurde spier in 't dij
been opliep, die nog niet geheel genezen
was. Een op de avond vóór de wedstrijd
in Kopenhagen toegepaste massage had
een verkeerde uitwerking en veroor
zaakte een inwendige bloeding. Toen
viel het besluit: Terug naar Heerenveen,
om rust, rust en nog eens rust
In verband met de berichten over
Abe Lenstra en de Swiftfabrieken te
Nijmegen deelt de heer F. H. Biessels,
directeur van de Swift schoenenfabriek,
mede, dat Lenstra voor de reclame,
welke met zijn naam voor de Swift
voetbalschoenen is gemaakt, geen en
kele vergoeding heeft ontvangen.
88. In een minimum van tijd hebben
Pim en Pepi de drie zeerovers gebon
den en netjes naast elkaar gelegd. Pepi
heeft hen elk een opgerolde pannekoek
als prop in de mond gestoken en begint
nu ijverig aan de overige pannekoeken
te peuzelen. „Is me dat werken", roept
hij. „Ik heb er echt trek van gekregen",
en met smaak begint hij al aan zijn der
de pannekoek. „Wat, ik hoor wat, Pim.
Sta me toe, dat ik me uit de voeten
maak. Met de pannekoek!" roept hij
vrolijk. „Tenslotte móet ik ook nog voor
je broertjes zorgen. Juist op dat mo
ment steekt de kok zijn hoofd om het
hoekje van de deur. „Zijn ze weg.
vraagt hij de kombuis rondziend. „Zoals
je ziet kokkie", roept Pim vrolijk.
Twee zijn er vandoor en drie liggen
er hier gereed voor verzending De
kok gaapt hem met open mond aan.
„Heb jij dat gedaan?" vraagt hij.
Vier Amerikaanse torpedojagers van
het type vestzakkruiser, die na twee
jaar in de reserve-vloot te hebben
gelegen, weer gemobiliseerd zijn, zijn
op proef-manoeuvres te Sa» Francisco
aangekomen.
Dit zijn de eerste schepen, die uit
de „mottenballenvloot" gehaald zijn
els gevolg van het nieuwe vlootpro-
gram, waarbij aan schepen voor duik-
botenbestrijding de voorkeur wordt
gegeven boven slagschepen en vlieg-
tui gmoederschepen.
Er zullen nog meer schepen uit de
reserve in dienst genomen worden,
waarvan enkele met nieuwe, zeer
sterke katapults voor het werpen van
dieptebommen zullen worden uitge
rust.
O.D.T.. POEDER
in de practische, voordelige stuifzak 65 cent
Na het vertrek van de vrome pel
grim, aan wie de eenvoudige maar
gastvrije koopman Cartani onderdak
had verleend, stond de laatste naden
kend over het golvend heuvelland uit
te zien. Hij dacht na over de woorden
van zijn gast. Wat kon deze wel be
doeld hebben, toen hij hem ten afscheid
zo betekenisvol had aangezien en ge
zegd: „zeer spoedig zal uit deze dorre
onvruchtbare grond een grote rijkdom
aan schatten u toevloeien". Schatten?
Rijkdom? Cartani staarde uit over de
gele zandbodem, die hij tot ver in het
rond zijn eigendom kon noemen, maar
waarop in geen jaren iets noemens
waard was gegroeid. Als er van schat
ten en rijkdom sprake was, dan moes
ten deze dus onder de aardkost te vin
den zijn. Zouden er wellicht goudaders
of rijke oliebronnen in zijn gebied
voorkomen? Lang dacht Cartani hier
over na. Ten slotte besloot hij werk
lieden aan te nemen, die de grond
nauwkeurig moesten omwerken om
naar de door hem verwachte schatten
te zoeken. Weken gingen voorbij, eer
hij voldoende vertrouwde mannen bij
een had. Maar toen werd dan ook met
grote ijver het werk aangepakt. Eea
ieder, die iets zou ontdekken, mocht
rekenen op een ruime beloning voor
de vondst. Het was dus heel begrijpe
lijk, dat allen slaafden en zwoegden.
Er werd gespit, gehakt, gegraven, kui
len werden weer dichtgeworpen als
gebleken was, dat de verlangde schat
ten ook daar niet te vinden waren. In
ploegen van twintig tot dertig man
was men in de weer met houwelen,
schoppen en steekhamers, maar niets
duidde er op, dat in deze arme grond
iets kostbaars aanwezig was. Met
moeite ver'tr ca onze koopman zijn te
leurstelling, tï-en na enige maanden
nog steeds alle succes was uitgeble
ven. Gramstorig besloot hij het werk
er bij neer te leggen. Nog eenmaal nam
Cartani zijn omgewerkte landstreek
in ogenschouw. Weer eerst nog schra
le struiken en een enkele armetierige
boom hadden gestaan, vertoonde zich
nu slechts een onafzienbare kale vlakte
van rulle zanderige aarde, die echter
veel donkerder van kleur was gewor
den dan voorheen het gele zand van
de nu ondergewerkte bovenlaag. Uit
wanhoop over de troosteloze verlaten
heid besloot de koopman hier zomer
koren te laten zaaien, opdat zijn oog
tenminste niet langer geplaagd zou
worden door die lege vlakte, die hem
geen beloofde rijkdom had willen
schenken. Zo gezegd, zo gedaan. Spoe
dig bedekte een groen waas zjjn vel
den. Tot zijn verbazing schoot het
koren welig op, hetgeen verwonderlijk
was, daar vroeger slechts dunne
sprietjes als een schamele oogst de
onvruchtbaarheid van de landstreek,
waar de grond nagenoeg onbewerkt
bleef, hadden aangetoond. Langzaam
drong het tot Cartani door: het zoeken
naar de schatten, het doorploegen van
Beste jongens en meisjes,
Tante Iet is met vacantie, 'feo-
dat jullie ditmaal de vertrouw
de Jeugdkoerler ten dele moeten
missen. Toch heeft Tante Iet
jullie het wekelijkse verhaal niet
willen onthouden. De raadsels,
de zak met brieven en al de an
dere rubrieken die jullie anders
Donderdag in de krant vinden,
stellen wij uit tot volgende week.
Wij allen wensen Tante Iet een
prettige vacantie met mooi weer.
DE REDACTIE.
het land, het bewerken van de grond,
had de verborgen vruchtbaarheid te
voorschijn gebracht. Hier was de be
loofde rijkdom, een gezegende oogst.
Toen de gouden schoven zich in lange
rijen voor zijn ogen op de velden ver
toonden, herdacht hij in grote dank
baarheid de oude pelgrim. Nu verstond
hij de toen gesproken worden in hun
volle betekenis. „Een grote rijkdom
aan schatten zal u uit deze dorre on
vruchtbare grond toevloeien". Ja,
welke schatten zouden groter kunnen
zijn dan dit koren, dat brood zou op
leveren, voor allen het meest nood
zakelijke voedsel. Neen, geen oliebron
nen of goudaders waren hiermee te
vergelijken. .Hij brachten gouddorst,
zucht naar rijkdom en daardoor veel
ellende onder het volk. Maar het gou
den koren, 'dat slechts door taaie vol
hardende arbeid uit deze armelijk»
grond was gewonnen, zou blijvende
voldoening geven voor allen.
Cartani, die zich gelukkig kon prij
zen, dat hij tot dit inzicht was geko
men, gaf een groot oogstfeest, zoals
nog nimmer in zijn landstreek was ge
houden. Hieruit sprak niet alleen zijn
dankbaarheid voor de wijze raad van
de oude pelgrim, maar even goed zijn
grote dankbaarheid voor het eerst
nodige, dat is het dagelijks brood.
Een groot aantal betrokkenen bij de
ontwikkeling van het culturele leven in
Rotterdam, o.w. kunstenaars, architec
ten en vele anderen heeft een request
gericht aan B. en W. van Rotterdam
naar aanleiding van het verwijderen
van werk van Kees van Dongen van de
tentoonstelling in Museum Boymans.
De ondertekenaars verzoeken deze
„onberaden maatregel" zo spoedig mo
gelijk weer ongedaan te maken, waar
bij zij opmerken, dat het college zich
blijkbaar niet voldoende is bewust ge
weest, dat het doen verdwijnen van 'n
dozijn werken van de tentoonstelling,
ongeacht de goede trouw die daarbij
richtsnoer was, grote schade heeft be
rokkend aan deze kunstmanifestatie en
daarmee aan het culturele leven en 't
culturele aanzien van Rotterdam.
Te klemmender is het verzoek van
ondergetekenden, zo gaat het request
verder, omdat hier een kunstenaar is
aangetast in de essentiële waarden van
zijn kunstenaarschap. De kunst in het
algemeen kan zich bij maatregelen als
thans door B. en W. genomen, in deze
stad niet langer veilig voelen.
De president van de Amsterdamse
rechtbank, mr. C. W. Thöne, heeft gis
termorgen uitspraak gedaan in het kort
geding tussen de Revolutionnair Com
munistische Partij, als eiser en de bur
gemeester van de hoofdstad, mr. Arn. J.
d'Ailly als gedaagde.
De RCP had de burgemeester gedag
vaard, naar aanleiding van diens bevel
de leuze „Indonesië los van Holland
nu" van de verkiezingsborden op de
grachten te verwijderen. De RCP werd
in het ongelijk gesteld en veroordeeld
tot het betalen van de kosten van het
geding. De burgemeester is krachtens
de gemeentewet bevoegd dergelijke be
velen uit te vaardigen.
voor het tijdvak van
19 Juni tot en met 2 Juli
Elk der volgende bonnen geeft recht
op het kopen van:
Voedingsmiddclenkaarten 905
181 vlees (A. B. D) 100 gram vlees
182 vlees (A, B) 300 gram vlees
183 vlees (D) 100 gram vlees
185 algemeen (A, B, D) 250 gram bo
ter, margarine of vet
186 algemeen (A, B) 500 gram boter.
margarine of vet
187 algemeen (A, B) 200 gram kaas of
250 gram korstloze kaas
188 algemeen (A, B) 125 gram koffie
192 algemeen (B) 200 gram kaas of 250
gram korstloze kaas
194 algemeen (D) 250 gram boter,
margarine of vet
195 algemeen (D) 100 gram kaas of 125
gram korstloze kaas
Tabakskaarten 903
88 tabak (QA) 2 rantsoenen sigaret
ten of kerftabak
90 tabak (QC) 2 rantsoenen sigaret
ten' of kerftabak
(De letters achter de bonnummers ge
ven de kaarten aan, waarop de betref
fende bonnen voorkomen).
Bonkaarten ZA, ZB, ZC, ZD,
ZE, MD, MF, MH 907 (bijz. arbeid,
a.s. moeders en zieken)
Geldig zijn de bonnen, gemerkt met
de letter Q.
Bovenstaande bonnen kunnen reeds
op Vrijdag 17 Juni worden gebruikt.
De bonnen 168, 169, 170, 171, 173, 176,
177, 178 en 179 Algemeen van de bon
kaarten voor voedingsmiddelen kun
nen vernietigd worden.
«sa
HOFMANN BESTRIJDT VOORSTEL
OM MARSHALL-HULP TE
VERLAGEN
Paul Hofmann, de leider van de ECA
verklaarde voor de senaatscommissie
voor de toewijzingen, dat een vermin
dering van de aankopen van kapitaal
goederen voor Europa met een bedrag
van 423 millioen dollar, zoals door se
nator McCarrang, de voorzitter dezer
commissie is voorgesteld, noodlottige
gevolgen zou hebben voor het gehele
Europese herstelprogramma. Een ver
laging met zelfs maar 10 millioen dol
lar zou het uiteindelijke effect van het
programma volgens Hofmann met 100
millioen dollar verminderen.
121
IN DE
TJEERD APE MA
Zijn hospita wist hem de volgende
dag nog te vertellen, dat de man
Maurer heette, inspecteur was van een
buitenlandse verzekeringsmaatschappij
en dat hij een eigen auto had. waar
mee hij geregeld tochtjes in de om
trek maakte.
De auto was in een naburige ga
rage gestald. Het moest een licht
blauwe Chevrolet zijn en Steensma
ontdekte deze wagen tussen Den Haag
en Delft, toen hij met zijn gastheer op
weg naar Rotterdam was om er een
partij wasmachines af te leveren.
De Chevrolet volgde de vrachtauto
op vrij grote afstand en toen Steens-
ma in de namiddag huiswaarts keer
de en nieuwsgierig door het achter-
raampje van de cabine loerde, zag
hij de wagen opnieuw, hoewel er di
rect achter de vrachtauto een witge>
schilderde viswagen had gereden.
Hij deelde zijn ontdekking aan de
chauffeur Van Ginkel mee, die er
weinig waarde aan hechtte.
„Het kon best", zei hij, „dat het
die man van de overkant was, want
die reed inderdaad in een blauwe
Chevrolet, maar het was allesbehalve
mysterieus, dat de man op dezelfde
weg reed, omdat het de hoofdweg naar
het Noorden was en de verzekerings
inspecteur daar vanzelfsprekend ook
wel moest rijden als hij van Rotter
dam in de Sleutelstad wilde komen".
„Van Ginkel", zei Steensma, „onze
wagen is leeg. Hoe hard kun je er
mee rijden?"
Van Ginkel keek naar de snelheids
meter. „Honderd en twintig", zei hij,
„maar dat zou ik er niet graag uit
halen".
„Zou je", vroeg Steensma. „een
halve minuut zo hard mogelijk wil
len rijden?"
De chauffeur keek eens voor zich
uit. ..Er is vrij veel verkeer", zei hij.
„Dan moet u wachten tot we een
recht gedeelte krijgen. Als de weg
vrij is, wil ik het wel eens proberen.
Waarom wou u dat eigenlijk weten,
mijnheer?"
„Dat zal ik je vertellen", zei Steens
ma. „Ik wil zeker weten of die blau
we Chevrolet ons volgt. Je ziet, dat
er een viswagen achter ons rijdt, vlak
daarachter komt een Fiatje en daar
achter rijdt de blauwe auto.
Als mijn veronderstelling juist is,
zal de man ons voortdurend in het
oog willen houden. Wanneer je nu
een ogenblik hard rijdt, zul je het
contact met al die wagens verliezen.
Elijft ook de Chevrolet achter, dan
heb ik ongelijk. Komt die er tussen
uit, dan kun je er van overtuigd zijn,
dat hij ons achterna stuift".
„Hm", zei de chauffeur glimlachend,
„die grap zullen we eens hebben, me
neer Smit. Zo dadelijk krijg ik een
recht stuk weg van ruim een kilo
meter. Als er weinig verkeer is, zullen
we eens kijken, wat onze ouwe wagen
nog kan presteren".
Ze reden door een bocht en Steens
ma zag, dat er nog slechts een grote
vrachtauto van een wasserij voor hen
uitreed.
,Die komen we gemakkelijk voor
bij", zei Van Ginkel.
Hij gaf een paar flinke stoten op
de claxon en liet de auto, die vol-
beladen was met vierkante rieten
manden in een ogenblik achter zich.
Hij trapte het gaspedaal nog dieper
in en de bomen langs de wegkant
schenen zich plotseling naast elkan
der in het gelid te stellen.
De mannen in de cabine zagen geen
ruimte meer tussen die stammen. Van
Ginkel en Steensma werden in de
voortjagende wagen op en neer ge
klotst. De snelheidsmeter liep op tot
zestig.... zeventigtachtigne
gentig.... en daarna tot honderd
kilometer.
„Honderd!" schreeuwde Steensma
waarschuwend.
De chauffeur Van Ginkel knikte.
Hij had geen tijd om' te spreken. Zijn*
ogen staarden over de rijweg, zijn
vingers omklemden krampachtig het
stuurrad, dat trilde onder zijn sterke
handen.
Op dat moment hoorde Steensma
het geloei van een claxon en hij be
greep, dat de bestuurder van de
FINSE REGERING KREEG
MEERDERHEID VAN TWEE
STEMMEN.
De Finse premier, Fagerholm, heeft
de' vertrouwenskwestie gesteld, nadat
de oppositiepartijen critiek hadden ge
oefend op zijn financiële politiek en de
stijgende werkloosheid.
Bij de stemming kreeg de sociaal
democratische minderheidsregering 'n
meerderheid van slechts twee stem
men: 94 stemmen werden vóór de re
gering uitgebracht en 92 tegen.
VELDMUIZENPLAAG IN STREEK
VAN DINANT
In Belgie wordt de streek van Dinant
en Beauraing op het ogenblik geteis
terd door een veldmuizenplaag. Het
land wordt in zulk een hevige mate
omgewoeld, dat zich grondverzakkin
gen hebben voorgedaan. De korenvel
den, de weilanden en zelfs de aard
appelvelden lijden schade door het be
zoek van deze vraatzuchtige diertjes.
blauwe wagen zich uit de file had
losgemaakt en alle auto's, welke voor
hem lagen, passeerde.
„Genoeg!" riep hij met een blik naar
de snelheidsmeter, die bijna honderd-
en-tien wees.
Van Ginkel knikte opnieuw en liet
zijn wagen uitlopen tot deze een
snelheid van ongeveer vijftig kilo
meter had. Toen keek hij grinnekend
in, het spiegeltje van de cabine.
„U heeft gelijk, mijnheer", zei hij
verbaasd.
Alle wagens waren achtergebleven,
maar de blauwe Chevrolet reed vlak
achter de vrachtauto.
Vanaf dat ogenblik begon Van Gin
kel zich voor de kwestie te interes
seren.
Hij bemerkte, dat de blauwe wagen
hem geregeld volgde. Ging hij naar
Amsterdam of Haarlem, dan trok de
verzekeringsinspecteur naar het Noor
den, moest hij naar Rotterdam, dan
kon Wj er zeker van zijn, gelijk met
de Chevrolet over de brug te zullen
rijden.
Verscheidene malen trachtte hij de
wagen van zich af te schudden. Hij
Van officiële zijde uit Canada heb
ben de Centrale Stichting Landbouw
Emigratie berichten bereikt, dat som
mige Nederlanders (inzonderheid on-
getrouwden) wel naar de hun toege
wezen werkgever vertrekken, doch
spoedig daarop deze verlaten en naar
een adres gaan, hun verstrekt door
vienden of familie.
De Centrale Stichting Landbouw
Emigratie waarschuwt met de meeste
ernst tegen deze houding. Het is van
het grootste belang, voor heel de emi
gratie, dat men op onze Nederlandse
emigranten staat kan maken.
De Canadese boer verbindt zich een
jaar lang huisvesting en arbeid te
verlenen, de Nederlander heeft de
morele verplichting eveneens min
stens een jaar bij zijn werkgever te
blijven. Zijn er gevallen, waarin de
omstandigheden tot tussentijdse ver
andering nopen, dan dient zulks te
geschieden in overleg met de daar
voor aangewezen instanties.
Mochten onze emigranten zich aan
deze regeling niet houden, dan wordt
dit in Canada van officiële zijde hoog
opgenomen, zeer ten nadele van onze
gehele emigratie.
VOOR HEDENAVOND
HILVERSUM I, 301 ra. Nieuwsberichten
om 6, 8 en 11 uur. AVRO: 5.55 Voetbal
reportage Finland—Nederland. 7.50 Gramofoon-
muziek. 8.05 Prof. Dr. T. H. Rutten. 8.15
Holland Festival. 10.40 Viool en piano. 11.15
Ibomenade-orkest. 11.45 Gramofoonplaten.
HILVERSUM IJ, 415 m. Nieuwsberichten
om 7, 8 en 11 uur. - NCRV: 6.15 CN V-kwartier
C.30 NCRV-koor. 7.15 Nederlandse organisten.
7.30 Actueel geluid. 8.05 Programilfè-proloog.
8.15 Plaatvaria. 9.00 De betekenis van Ge
meenteraadsverkiezingen. 9.30 „Vrij en Blij"
10.15 De Vaart der Volken. 10.45 Avondover
denking. 11.15 Beroemde concerten. 11.50 Gra
mofoonplaten.
VOOR VRIJDAG
HILVERSUM I, 301 m. Nieuwsberichten
om 7, 8, IJ, en 11 uur. - VARA: 8.15
Operette-selecties. AVRO: 1.20 The Avroleans.
VARA: 6.15 De Vara feliciteert. 6.30
Strijdkrachten. 7.00 Denk om de bocht. 7.15
Accordeoala. - VPRO: 7.30 Voordrachten. 7.50
Tien voor acht. 8.0.5 Muziek. 8.30 Prof. Dr.
L. J. v. Holk 8.55 Zo juist verschenen
VARA: 9.00 Men vraagt. en wij draaien.
9.30 Orgelspel. 10.00 Buitenlands weekover
zicht. 10.15 Swing and sweet. - VPRO: 10-45
Avondwijding. - VARA: 11.15 Mozart-pro-
gramma.
HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsoerichten
om 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur. - NCRV: 8.15
Eheen Joyco (piano). 12.00 Zangrecital. 1.15
Zang en spel. 6.00 Concert. 6.30 Lezing. 6.45
Geestelijke liederen. 7.15 Tempo in postver
voer. 7.30 Actueel geluid. 7.45 CNV-kwartier.
8.0i Programma-proloog. 8.13 Omroep-orkest.
L. o„ Streekrecepten. 9.4.5 Sweclinck-kwartet.
10.30 NCRV-kwartet. 10.45 Avondoverden-
king. 11.15 Selecties.
had nu eens harder, dan weer „stap
voets" gereden, maar de bestuurder
van de Chevrolet bleef hem met een
zeldzame hardnekkigheid op een ge-
middelde afstand van ongeveer vijftig
meter achtervolgen.
„Ik zou", zei Van Ginkel na de 8e"
hele middag getracht te hebben de
wagen kwijt te raken, „ik zou wel
eens willen weten, wat die kerel
eigenlijk van mij hebben meet."
„Ik vrees, dat net wel om mij te
doen zal zijn", zei Steensma, „maar
wij kunnen gemakkelijk een proef
nemen. Er is in Rotterdam een café*
taria, dat precies tussen twee straten
ligt. Als je weer naar Rotterdam
moet. stap jk daar uit. Ik ga het ca
fetaria aan de voorkant binnen, loop
er door heen en stap er aan de ach
terkant weer uit. Intussen rij je het
huizenblok om. dan kun je gelijk met
mij bij de achterdeur zijn en daar
stap ik weer in de cabine.
„En", vroeg de chauffeur, „wat wilt
u daar dan mee bewijzen?"
(Wordt vervolgd)-