De tuinbouw in het gedrang avontuur D00R Residentie Oranje-team gewijzigd Sar/s vervangt De Munck Ook Lensira naar lialie? Pim, Pam en Pom en hei Afrikaanse avontuur Amerikaanse oorlogsschepen uit de reserve i,ma™dd.i.d„MUGGEN v DODAT VLIEGEN radicaal uitroeit De voorspelling van de oude pelgrim JEUGDKOERIER Protest tegen verwijdering der Van Dongens Revolutionnair-communisten in hef ongelijk Nieuwe Bonnen PAARSMERK KOFFIE Waarschuwing voor emigranten Hei Radioprogramma „Nederland, de groententuin van Eu ropa!" Men zal zich de slagzin van vroeger herinneren. Doch men herin nert zich ook, dat crisis en oorlogsjaren het bedenkelijke van een eenzijdige bodemcultuur duidelijk deden blijken. Tuinbouw is een prachtig bedrijf. Het ligt ons volk; kleinbedrijf, zelfstandig heid, vakbekwaamheid, allerlei facto ren in overeenstemming met ons volks karakter. Zo zag men dan ook een snel herstel na 1945. De prijzen waren hoog, de exportmogelijkheden gunstig, de uit komsten bevredigend. In 1947 volgden de tuinbouw-produc- ten onmiddellijk op de akkerbouw-pro- ducten wat de waarde van. de uitvoer betreft. Ook in 1948 en de eerste maan den van dit jaar hield een belangrijke uitvoer aan. Het hoge prijspeil maakt een vergelijking onzuiver. Vergeleken bij de periode 1937/'39 bedroeg de hoe veelheid uitgevoerde tuinbouwproduc ten wat meer inhoudt dan groenten in de eerste vier maanden van 1949 slechts 1,3 maal zoveel, de waarde) daar entegen was 4 5 maal zo hoog. De jaar lijkse exportwaarde ligt tussen de 220 en 260 millioen gulden. Daarvan maken de groenten ongeveer een derde deel uit. En daaronder zijn het weer de komkommers, de koolsoorten, de toma ten. spinazie en de uien en sjalotten, die ,de hoogste bedragen opleveren. Nu is men de laatste dagen opge schrikt door de alarmerende mededeling dat 600 ton groenten per dag zullen moeten doordraaien, d.w.z. vernietigd worden. Dit als gevolg van het feit, dat het beschikbare dollarcontingent voor de uitvoer van groenten naar Duitsland uitgeput is. Het vernietigen van voedsel is altijd verschrikkelijk, doch het is een gruwel alj een groot volk, vlak nabij onze grens, er naar snakt. Temeer nog waar het hier producten betreft, die voor de voeding van grote betekenis zijn. De vraag of men aan het z.g. door draaien altijd kan ontkomen is moeilijk te beantwoorden. Verse bladgroenten zijn spoedig aan bederf onderhevig. Onze veilingen zijn prachtinstellingen, doch ook zij zijn niet in staat om de aanvoer per dag naar be hoefte te regelen. Het is de natuur die een woordje meespreekt. Ruw geschat moet minstens een derde van onze totale productie worden geëx porteerd. Onze nabuurlanden zijn onze beste afnemers. Duitsland verkeert nog in een bijzondere positie, waardoor van een vrije uitvoer hierheen geen sprake is. Het vorige jaar voerden we voor 19,2 millioen gulden aan tuinbouwproducten naar dit land uit. Valt nu midden in het seizoen, al; de groenten van de koude grond beschikbaar komen, een grote afnemer uit, dan is het voor een ieder duidelijk, dat een noodtoestand optreedt Engeland bezorgde door de bescher ming van eigen teelten, ons in het ver leden dikwijls zulk een impasse. In die dagen maakte men er dan een wapen tegen de regering van. Welnu, noch de regering vóór de oor log. noch die van thans is bij machte daarbij plotseling een uitweg te wijzen. Conservering, drogen, diep-invriezen zijn slechts hulpmiddelen, die kunnen dienst doen in het kader van het ge heel, niet op stel en sprong. Het is hard, doch bij een te grote aanvoer en een plotselinge stagnatie van de afzet, is er geen andere uit komst dan doordraaien, naar de mest vaalt. Blijft over de vraag, wanneer dit economisch gerechtvaardigd en ethisch toelaatbaar is. Mag men om het concreet te stellen, de bloemkool doordraaien, terwijl een groot deel van het Nederlandse volk zich de luxe van het eten van .bloem kool nog niet kan permitteren? Ook aan deze zo schijnbaar eenvou dige vraag zitten tal van kanten. In het Nederlands elftal voor de wed strijd tegen Finland zijn door de keuze commissie op het laatste ogenblik nieuwe wijzigingen gebracht. De ver anderingen in de voorhoede zijn be kend. de middenlinie, blijft hetzelfde, doch in doel heeft men Saris geplaatst in plaats van, De Munck, terwijl Everse Van Bun zal vervangen* De Oranje- ploeg, welke hedenavond in het veld zal komen, ziet er dus als volgt uit: Doel'. Saris. Achter: Everse en Schtjvenaar. Midden: Van Schijndel, Terlouw en De Vroet. Voor: Van der Tuyn, Schaap, Van Roessel, Wilkes en Clavan. De leden van de keuze-commissie hebben gemeend ook Saris en Everse ren kans te moeten geven, aangezien cie krachten met resp. De Munck en Van Bun weinig uiteen lopen. Wij zijn geneigd, deze vraag ont kennend te beantwoorden. Laat die bloemkool maar liever een kwartje per stuk kosten en dus voor iedereen be schikbaar komen, dan op een prijs niveau van 3540 cents de aanvoer af kappen en de rest vernietigen. Doch bij een enigszins redelijke be lichting van deze vraag komt men te recht bü de z.g. kostprijstheorie die de basis is van de tegenwoordig toege paste, geleide economie. De regel van: laat „Roosj maar zorgen" is zeker niet aanvaardbaar. Of het andere uiterste, de prijsbe paling door een wetenschappelijk in stituut op de basis van de kale kost prijs plus ondernemingsvergoeding, houdbaar is? Naar onze mening inter nationaal niet en nationaal evenmin. Heel dé^ prijsbeheersing, zoals die in ons land toegepast wordt, heeft ten gevolge, dat het leven onrustbarend en onnodig duur blijft. In Den Haag is men nergens banger voor dan voor een prijsdaling. Terwijl we de nodige quantiteit aan bacon en eieren nog missen met het oog op de uitvoer, en het Nederlandse volk zelf zelden een brokje vlees eet, spreekt men reeds van productie-be perking van bovenaf. Dit is o.l. niet minder dan misdadig. Wanneer wij dus uiteindelijk zouden moeten zeggen wanneer het door draaien en vernietigen van voedsel toelaatbaar is, dient o.a. vast te staan, dat: le. de binnenlandse vraag ver zadigd is; 2. dé export naar het buiten land niet lonend mogelijk is, en 3e. de bedrijfstak (in dit geval de tuin bouw) door niet toepassing van dit middel volkomen ontwricht zou wor den. Bij dit alles moet gestreefd worden naar een behoorlijk beleid van rege ring, organisatie en producenten te zamen. En zelfs het volk in zijn ge heel kan door tempering van zijn be geerten medewerken tot een meer ge leidelijker en stabieler uitoefening van de' belangrijke, maar ook kwetsbare oud-Hollandse warmoezerij. Cn. In de Middenkous te Rotterdam is het lijkje opgevist van de achtjarige Teunis Jansen. De jongen werd sedert Vrijdag vermist. Vermoedelijk is hij 's middags spelenderweg te water geraakt. De mogelijkheid bestaat, dat Abe Lenstra het volgend seizoen naar Ita lië zal gaan, om daar tezamen met Wilkes en Nordahl een binnentrio te vormen, waarvan Milaan reeds lang droomt, zo meldt de Volkskrant. Wil kes heeft Lenstra namelijk verzocht, met hem mee naar Milaan te gaan, doch Lenstra heeft de mogelijkheid in beraad gehouden, omdat hij van me ning is, dat de Italiaanse voetbalsfeer voor hem bijzonder moeilijk zal zijn. Wilkes zal nu poolshoogte gaan ne men, om eventueel de weg voor te bereiden. f Lenstra, vermoeid, geblesseerd en wat geirriteerd teruggekeerd uit Ko penhagen, zei, dat Wilkes zal trouwen en dan met zijn vrouw naar Italië ver trekken. Zijn salaris zal hij in dollars uitbetaald krijgen, zo luidde de zake lijke opmerking van Abe. Ook over zijn voorwaardelijke schorsing in verband met een advertentie had Lenstra iets te vertellen. Het besluit bereikte hem eerst drie dagen nadat het was genomen, n.1. op 11 Juni. Deze handelwijze achtte Lenstra hoewel niet elegant, toch wel begrijpelijk. En over zijn blessure in Kopenhagen vertelde hij, dat hij reeds tijdeiis de wedstrijd Noordelijk elftal Zwaluwen, gespeeld op 5 Juni te Leeu warden, een gescheurde spier in 't dij been opliep, die nog niet geheel genezen was. Een op de avond vóór de wedstrijd in Kopenhagen toegepaste massage had een verkeerde uitwerking en veroor zaakte een inwendige bloeding. Toen viel het besluit: Terug naar Heerenveen, om rust, rust en nog eens rust In verband met de berichten over Abe Lenstra en de Swiftfabrieken te Nijmegen deelt de heer F. H. Biessels, directeur van de Swift schoenenfabriek, mede, dat Lenstra voor de reclame, welke met zijn naam voor de Swift voetbalschoenen is gemaakt, geen en kele vergoeding heeft ontvangen. 88. In een minimum van tijd hebben Pim en Pepi de drie zeerovers gebon den en netjes naast elkaar gelegd. Pepi heeft hen elk een opgerolde pannekoek als prop in de mond gestoken en begint nu ijverig aan de overige pannekoeken te peuzelen. „Is me dat werken", roept hij. „Ik heb er echt trek van gekregen", en met smaak begint hij al aan zijn der de pannekoek. „Wat, ik hoor wat, Pim. Sta me toe, dat ik me uit de voeten maak. Met de pannekoek!" roept hij vrolijk. „Tenslotte móet ik ook nog voor je broertjes zorgen. Juist op dat mo ment steekt de kok zijn hoofd om het hoekje van de deur. „Zijn ze weg. vraagt hij de kombuis rondziend. „Zoals je ziet kokkie", roept Pim vrolijk. Twee zijn er vandoor en drie liggen er hier gereed voor verzending De kok gaapt hem met open mond aan. „Heb jij dat gedaan?" vraagt hij. Vier Amerikaanse torpedojagers van het type vestzakkruiser, die na twee jaar in de reserve-vloot te hebben gelegen, weer gemobiliseerd zijn, zijn op proef-manoeuvres te Sa» Francisco aangekomen. Dit zijn de eerste schepen, die uit de „mottenballenvloot" gehaald zijn els gevolg van het nieuwe vlootpro- gram, waarbij aan schepen voor duik- botenbestrijding de voorkeur wordt gegeven boven slagschepen en vlieg- tui gmoederschepen. Er zullen nog meer schepen uit de reserve in dienst genomen worden, waarvan enkele met nieuwe, zeer sterke katapults voor het werpen van dieptebommen zullen worden uitge rust. O.D.T.. POEDER in de practische, voordelige stuifzak 65 cent Na het vertrek van de vrome pel grim, aan wie de eenvoudige maar gastvrije koopman Cartani onderdak had verleend, stond de laatste naden kend over het golvend heuvelland uit te zien. Hij dacht na over de woorden van zijn gast. Wat kon deze wel be doeld hebben, toen hij hem ten afscheid zo betekenisvol had aangezien en ge zegd: „zeer spoedig zal uit deze dorre onvruchtbare grond een grote rijkdom aan schatten u toevloeien". Schatten? Rijkdom? Cartani staarde uit over de gele zandbodem, die hij tot ver in het rond zijn eigendom kon noemen, maar waarop in geen jaren iets noemens waard was gegroeid. Als er van schat ten en rijkdom sprake was, dan moes ten deze dus onder de aardkost te vin den zijn. Zouden er wellicht goudaders of rijke oliebronnen in zijn gebied voorkomen? Lang dacht Cartani hier over na. Ten slotte besloot hij werk lieden aan te nemen, die de grond nauwkeurig moesten omwerken om naar de door hem verwachte schatten te zoeken. Weken gingen voorbij, eer hij voldoende vertrouwde mannen bij een had. Maar toen werd dan ook met grote ijver het werk aangepakt. Eea ieder, die iets zou ontdekken, mocht rekenen op een ruime beloning voor de vondst. Het was dus heel begrijpe lijk, dat allen slaafden en zwoegden. Er werd gespit, gehakt, gegraven, kui len werden weer dichtgeworpen als gebleken was, dat de verlangde schat ten ook daar niet te vinden waren. In ploegen van twintig tot dertig man was men in de weer met houwelen, schoppen en steekhamers, maar niets duidde er op, dat in deze arme grond iets kostbaars aanwezig was. Met moeite ver'tr ca onze koopman zijn te leurstelling, tï-en na enige maanden nog steeds alle succes was uitgeble ven. Gramstorig besloot hij het werk er bij neer te leggen. Nog eenmaal nam Cartani zijn omgewerkte landstreek in ogenschouw. Weer eerst nog schra le struiken en een enkele armetierige boom hadden gestaan, vertoonde zich nu slechts een onafzienbare kale vlakte van rulle zanderige aarde, die echter veel donkerder van kleur was gewor den dan voorheen het gele zand van de nu ondergewerkte bovenlaag. Uit wanhoop over de troosteloze verlaten heid besloot de koopman hier zomer koren te laten zaaien, opdat zijn oog tenminste niet langer geplaagd zou worden door die lege vlakte, die hem geen beloofde rijkdom had willen schenken. Zo gezegd, zo gedaan. Spoe dig bedekte een groen waas zjjn vel den. Tot zijn verbazing schoot het koren welig op, hetgeen verwonderlijk was, daar vroeger slechts dunne sprietjes als een schamele oogst de onvruchtbaarheid van de landstreek, waar de grond nagenoeg onbewerkt bleef, hadden aangetoond. Langzaam drong het tot Cartani door: het zoeken naar de schatten, het doorploegen van Beste jongens en meisjes, Tante Iet is met vacantie, 'feo- dat jullie ditmaal de vertrouw de Jeugdkoerler ten dele moeten missen. Toch heeft Tante Iet jullie het wekelijkse verhaal niet willen onthouden. De raadsels, de zak met brieven en al de an dere rubrieken die jullie anders Donderdag in de krant vinden, stellen wij uit tot volgende week. Wij allen wensen Tante Iet een prettige vacantie met mooi weer. DE REDACTIE. het land, het bewerken van de grond, had de verborgen vruchtbaarheid te voorschijn gebracht. Hier was de be loofde rijkdom, een gezegende oogst. Toen de gouden schoven zich in lange rijen voor zijn ogen op de velden ver toonden, herdacht hij in grote dank baarheid de oude pelgrim. Nu verstond hij de toen gesproken worden in hun volle betekenis. „Een grote rijkdom aan schatten zal u uit deze dorre on vruchtbare grond toevloeien". Ja, welke schatten zouden groter kunnen zijn dan dit koren, dat brood zou op leveren, voor allen het meest nood zakelijke voedsel. Neen, geen oliebron nen of goudaders waren hiermee te vergelijken. .Hij brachten gouddorst, zucht naar rijkdom en daardoor veel ellende onder het volk. Maar het gou den koren, 'dat slechts door taaie vol hardende arbeid uit deze armelijk» grond was gewonnen, zou blijvende voldoening geven voor allen. Cartani, die zich gelukkig kon prij zen, dat hij tot dit inzicht was geko men, gaf een groot oogstfeest, zoals nog nimmer in zijn landstreek was ge houden. Hieruit sprak niet alleen zijn dankbaarheid voor de wijze raad van de oude pelgrim, maar even goed zijn grote dankbaarheid voor het eerst nodige, dat is het dagelijks brood. Een groot aantal betrokkenen bij de ontwikkeling van het culturele leven in Rotterdam, o.w. kunstenaars, architec ten en vele anderen heeft een request gericht aan B. en W. van Rotterdam naar aanleiding van het verwijderen van werk van Kees van Dongen van de tentoonstelling in Museum Boymans. De ondertekenaars verzoeken deze „onberaden maatregel" zo spoedig mo gelijk weer ongedaan te maken, waar bij zij opmerken, dat het college zich blijkbaar niet voldoende is bewust ge weest, dat het doen verdwijnen van 'n dozijn werken van de tentoonstelling, ongeacht de goede trouw die daarbij richtsnoer was, grote schade heeft be rokkend aan deze kunstmanifestatie en daarmee aan het culturele leven en 't culturele aanzien van Rotterdam. Te klemmender is het verzoek van ondergetekenden, zo gaat het request verder, omdat hier een kunstenaar is aangetast in de essentiële waarden van zijn kunstenaarschap. De kunst in het algemeen kan zich bij maatregelen als thans door B. en W. genomen, in deze stad niet langer veilig voelen. De president van de Amsterdamse rechtbank, mr. C. W. Thöne, heeft gis termorgen uitspraak gedaan in het kort geding tussen de Revolutionnair Com munistische Partij, als eiser en de bur gemeester van de hoofdstad, mr. Arn. J. d'Ailly als gedaagde. De RCP had de burgemeester gedag vaard, naar aanleiding van diens bevel de leuze „Indonesië los van Holland nu" van de verkiezingsborden op de grachten te verwijderen. De RCP werd in het ongelijk gesteld en veroordeeld tot het betalen van de kosten van het geding. De burgemeester is krachtens de gemeentewet bevoegd dergelijke be velen uit te vaardigen. voor het tijdvak van 19 Juni tot en met 2 Juli Elk der volgende bonnen geeft recht op het kopen van: Voedingsmiddclenkaarten 905 181 vlees (A. B. D) 100 gram vlees 182 vlees (A, B) 300 gram vlees 183 vlees (D) 100 gram vlees 185 algemeen (A, B, D) 250 gram bo ter, margarine of vet 186 algemeen (A, B) 500 gram boter. margarine of vet 187 algemeen (A, B) 200 gram kaas of 250 gram korstloze kaas 188 algemeen (A, B) 125 gram koffie 192 algemeen (B) 200 gram kaas of 250 gram korstloze kaas 194 algemeen (D) 250 gram boter, margarine of vet 195 algemeen (D) 100 gram kaas of 125 gram korstloze kaas Tabakskaarten 903 88 tabak (QA) 2 rantsoenen sigaret ten of kerftabak 90 tabak (QC) 2 rantsoenen sigaret ten' of kerftabak (De letters achter de bonnummers ge ven de kaarten aan, waarop de betref fende bonnen voorkomen). Bonkaarten ZA, ZB, ZC, ZD, ZE, MD, MF, MH 907 (bijz. arbeid, a.s. moeders en zieken) Geldig zijn de bonnen, gemerkt met de letter Q. Bovenstaande bonnen kunnen reeds op Vrijdag 17 Juni worden gebruikt. De bonnen 168, 169, 170, 171, 173, 176, 177, 178 en 179 Algemeen van de bon kaarten voor voedingsmiddelen kun nen vernietigd worden. «sa HOFMANN BESTRIJDT VOORSTEL OM MARSHALL-HULP TE VERLAGEN Paul Hofmann, de leider van de ECA verklaarde voor de senaatscommissie voor de toewijzingen, dat een vermin dering van de aankopen van kapitaal goederen voor Europa met een bedrag van 423 millioen dollar, zoals door se nator McCarrang, de voorzitter dezer commissie is voorgesteld, noodlottige gevolgen zou hebben voor het gehele Europese herstelprogramma. Een ver laging met zelfs maar 10 millioen dol lar zou het uiteindelijke effect van het programma volgens Hofmann met 100 millioen dollar verminderen. 121 IN DE TJEERD APE MA Zijn hospita wist hem de volgende dag nog te vertellen, dat de man Maurer heette, inspecteur was van een buitenlandse verzekeringsmaatschappij en dat hij een eigen auto had. waar mee hij geregeld tochtjes in de om trek maakte. De auto was in een naburige ga rage gestald. Het moest een licht blauwe Chevrolet zijn en Steensma ontdekte deze wagen tussen Den Haag en Delft, toen hij met zijn gastheer op weg naar Rotterdam was om er een partij wasmachines af te leveren. De Chevrolet volgde de vrachtauto op vrij grote afstand en toen Steens- ma in de namiddag huiswaarts keer de en nieuwsgierig door het achter- raampje van de cabine loerde, zag hij de wagen opnieuw, hoewel er di rect achter de vrachtauto een witge> schilderde viswagen had gereden. Hij deelde zijn ontdekking aan de chauffeur Van Ginkel mee, die er weinig waarde aan hechtte. „Het kon best", zei hij, „dat het die man van de overkant was, want die reed inderdaad in een blauwe Chevrolet, maar het was allesbehalve mysterieus, dat de man op dezelfde weg reed, omdat het de hoofdweg naar het Noorden was en de verzekerings inspecteur daar vanzelfsprekend ook wel moest rijden als hij van Rotter dam in de Sleutelstad wilde komen". „Van Ginkel", zei Steensma, „onze wagen is leeg. Hoe hard kun je er mee rijden?" Van Ginkel keek naar de snelheids meter. „Honderd en twintig", zei hij, „maar dat zou ik er niet graag uit halen". „Zou je", vroeg Steensma. „een halve minuut zo hard mogelijk wil len rijden?" De chauffeur keek eens voor zich uit. ..Er is vrij veel verkeer", zei hij. „Dan moet u wachten tot we een recht gedeelte krijgen. Als de weg vrij is, wil ik het wel eens proberen. Waarom wou u dat eigenlijk weten, mijnheer?" „Dat zal ik je vertellen", zei Steens ma. „Ik wil zeker weten of die blau we Chevrolet ons volgt. Je ziet, dat er een viswagen achter ons rijdt, vlak daarachter komt een Fiatje en daar achter rijdt de blauwe auto. Als mijn veronderstelling juist is, zal de man ons voortdurend in het oog willen houden. Wanneer je nu een ogenblik hard rijdt, zul je het contact met al die wagens verliezen. Elijft ook de Chevrolet achter, dan heb ik ongelijk. Komt die er tussen uit, dan kun je er van overtuigd zijn, dat hij ons achterna stuift". „Hm", zei de chauffeur glimlachend, „die grap zullen we eens hebben, me neer Smit. Zo dadelijk krijg ik een recht stuk weg van ruim een kilo meter. Als er weinig verkeer is, zullen we eens kijken, wat onze ouwe wagen nog kan presteren". Ze reden door een bocht en Steens ma zag, dat er nog slechts een grote vrachtauto van een wasserij voor hen uitreed. ,Die komen we gemakkelijk voor bij", zei Van Ginkel. Hij gaf een paar flinke stoten op de claxon en liet de auto, die vol- beladen was met vierkante rieten manden in een ogenblik achter zich. Hij trapte het gaspedaal nog dieper in en de bomen langs de wegkant schenen zich plotseling naast elkan der in het gelid te stellen. De mannen in de cabine zagen geen ruimte meer tussen die stammen. Van Ginkel en Steensma werden in de voortjagende wagen op en neer ge klotst. De snelheidsmeter liep op tot zestig.... zeventigtachtigne gentig.... en daarna tot honderd kilometer. „Honderd!" schreeuwde Steensma waarschuwend. De chauffeur Van Ginkel knikte. Hij had geen tijd om' te spreken. Zijn* ogen staarden over de rijweg, zijn vingers omklemden krampachtig het stuurrad, dat trilde onder zijn sterke handen. Op dat moment hoorde Steensma het geloei van een claxon en hij be greep, dat de bestuurder van de FINSE REGERING KREEG MEERDERHEID VAN TWEE STEMMEN. De Finse premier, Fagerholm, heeft de' vertrouwenskwestie gesteld, nadat de oppositiepartijen critiek hadden ge oefend op zijn financiële politiek en de stijgende werkloosheid. Bij de stemming kreeg de sociaal democratische minderheidsregering 'n meerderheid van slechts twee stem men: 94 stemmen werden vóór de re gering uitgebracht en 92 tegen. VELDMUIZENPLAAG IN STREEK VAN DINANT In Belgie wordt de streek van Dinant en Beauraing op het ogenblik geteis terd door een veldmuizenplaag. Het land wordt in zulk een hevige mate omgewoeld, dat zich grondverzakkin gen hebben voorgedaan. De korenvel den, de weilanden en zelfs de aard appelvelden lijden schade door het be zoek van deze vraatzuchtige diertjes. blauwe wagen zich uit de file had losgemaakt en alle auto's, welke voor hem lagen, passeerde. „Genoeg!" riep hij met een blik naar de snelheidsmeter, die bijna honderd- en-tien wees. Van Ginkel knikte opnieuw en liet zijn wagen uitlopen tot deze een snelheid van ongeveer vijftig kilo meter had. Toen keek hij grinnekend in, het spiegeltje van de cabine. „U heeft gelijk, mijnheer", zei hij verbaasd. Alle wagens waren achtergebleven, maar de blauwe Chevrolet reed vlak achter de vrachtauto. Vanaf dat ogenblik begon Van Gin kel zich voor de kwestie te interes seren. Hij bemerkte, dat de blauwe wagen hem geregeld volgde. Ging hij naar Amsterdam of Haarlem, dan trok de verzekeringsinspecteur naar het Noor den, moest hij naar Rotterdam, dan kon Wj er zeker van zijn, gelijk met de Chevrolet over de brug te zullen rijden. Verscheidene malen trachtte hij de wagen van zich af te schudden. Hij Van officiële zijde uit Canada heb ben de Centrale Stichting Landbouw Emigratie berichten bereikt, dat som mige Nederlanders (inzonderheid on- getrouwden) wel naar de hun toege wezen werkgever vertrekken, doch spoedig daarop deze verlaten en naar een adres gaan, hun verstrekt door vienden of familie. De Centrale Stichting Landbouw Emigratie waarschuwt met de meeste ernst tegen deze houding. Het is van het grootste belang, voor heel de emi gratie, dat men op onze Nederlandse emigranten staat kan maken. De Canadese boer verbindt zich een jaar lang huisvesting en arbeid te verlenen, de Nederlander heeft de morele verplichting eveneens min stens een jaar bij zijn werkgever te blijven. Zijn er gevallen, waarin de omstandigheden tot tussentijdse ver andering nopen, dan dient zulks te geschieden in overleg met de daar voor aangewezen instanties. Mochten onze emigranten zich aan deze regeling niet houden, dan wordt dit in Canada van officiële zijde hoog opgenomen, zeer ten nadele van onze gehele emigratie. VOOR HEDENAVOND HILVERSUM I, 301 ra. Nieuwsberichten om 6, 8 en 11 uur. AVRO: 5.55 Voetbal reportage Finland—Nederland. 7.50 Gramofoon- muziek. 8.05 Prof. Dr. T. H. Rutten. 8.15 Holland Festival. 10.40 Viool en piano. 11.15 Ibomenade-orkest. 11.45 Gramofoonplaten. HILVERSUM IJ, 415 m. Nieuwsberichten om 7, 8 en 11 uur. - NCRV: 6.15 CN V-kwartier C.30 NCRV-koor. 7.15 Nederlandse organisten. 7.30 Actueel geluid. 8.05 Programilfè-proloog. 8.15 Plaatvaria. 9.00 De betekenis van Ge meenteraadsverkiezingen. 9.30 „Vrij en Blij" 10.15 De Vaart der Volken. 10.45 Avondover denking. 11.15 Beroemde concerten. 11.50 Gra mofoonplaten. VOOR VRIJDAG HILVERSUM I, 301 m. Nieuwsberichten om 7, 8, IJ, en 11 uur. - VARA: 8.15 Operette-selecties. AVRO: 1.20 The Avroleans. VARA: 6.15 De Vara feliciteert. 6.30 Strijdkrachten. 7.00 Denk om de bocht. 7.15 Accordeoala. - VPRO: 7.30 Voordrachten. 7.50 Tien voor acht. 8.0.5 Muziek. 8.30 Prof. Dr. L. J. v. Holk 8.55 Zo juist verschenen VARA: 9.00 Men vraagt. en wij draaien. 9.30 Orgelspel. 10.00 Buitenlands weekover zicht. 10.15 Swing and sweet. - VPRO: 10-45 Avondwijding. - VARA: 11.15 Mozart-pro- gramma. HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsoerichten om 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur. - NCRV: 8.15 Eheen Joyco (piano). 12.00 Zangrecital. 1.15 Zang en spel. 6.00 Concert. 6.30 Lezing. 6.45 Geestelijke liederen. 7.15 Tempo in postver voer. 7.30 Actueel geluid. 7.45 CNV-kwartier. 8.0i Programma-proloog. 8.13 Omroep-orkest. L. o„ Streekrecepten. 9.4.5 Sweclinck-kwartet. 10.30 NCRV-kwartet. 10.45 Avondoverden- king. 11.15 Selecties. had nu eens harder, dan weer „stap voets" gereden, maar de bestuurder van de Chevrolet bleef hem met een zeldzame hardnekkigheid op een ge- middelde afstand van ongeveer vijftig meter achtervolgen. „Ik zou", zei Van Ginkel na de 8e" hele middag getracht te hebben de wagen kwijt te raken, „ik zou wel eens willen weten, wat die kerel eigenlijk van mij hebben meet." „Ik vrees, dat net wel om mij te doen zal zijn", zei Steensma, „maar wij kunnen gemakkelijk een proef nemen. Er is in Rotterdam een café* taria, dat precies tussen twee straten ligt. Als je weer naar Rotterdam moet. stap jk daar uit. Ik ga het ca fetaria aan de voorkant binnen, loop er door heen en stap er aan de ach terkant weer uit. Intussen rij je het huizenblok om. dan kun je gelijk met mij bij de achterdeur zijn en daar stap ik weer in de cabine. „En", vroeg de chauffeur, „wat wilt u daar dan mee bewijzen?" (Wordt vervolgd)-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1949 | | pagina 4