Vlotte start van de 4de Sportweek
Uitstel, maar geen afstel en toen.... zeeziek
Geslaagd junioren-tournooi van Helder
Ouders zonden request aan de Minister
O. en O. Hen jaar
Huisvlijttentoonstelling zeer de moeite waard
4ielden van „de Ruyter"
geëerd
Officiële cijfers
Militair elftal
De laatste 20 kilometer
S.O.S. der
STOFFEN en ESKA
SPOORSTRAAT 103
Een dag op een mijnenveger
w-
De schoolwandeltocht
Groots slotbal van het
jubilerende „Helder"
Van de Zaterdagvliegers
Op één der belangrijkste aspecten van het werk der Stichting „Comtié O.
en O." werd Zaterdagmiddag nog eens door verschillende sprekers duidelijk
do nadruk gelegd tijdens de receptie in „Formosa", ter gelegenheid van het
tienjarig bestaan. De ontwikkeling en ontspanning van de militairen onzer
zeemacht zijn immers in goede handen bij de dienst voor O. S en O., terwijl
bij de Landmacht de R.A.O. een overeenkomstige taak heeft, pet burger
comité O. en O. wil niet op de plaats van deze diensten treden, maar het wil
de middelen, die op het terrein der ontwikkeling en ontspanning gelegen zijn,
aangrijpen en benutten om het contact tussen burgerij, marine, landmacht
en luchtstrijdkrachten te verstevigen. Hoe goed het daarin slaagt, werd reeds
tijdens drie sportweken bewezen. De vierde, de Jubileum-Sportweek, is thans
aangebroken.
Om kwart over twee Zaterdagmid
dag werd zij door burgemeester Rit
meester, onder aanwezigheid van ver
scheidene militaire en burgerlijke
autoriteiten, op een wat ongebruike
lijke plaats geopend: de bovenzaal van
het distributiekantoor. Deze ruimte
was gekozen, niet omdat het Alge
meen Militair Tehuis hier vroeger ge
vestigd was, maar omdat nu de inte
ressante huisvlijttentoonstelling van
O. en O. daar werd gehouden.
Alles stond nu keurig netjes opge
steld en de burgemeester sprak te
recht vol lof over het geëxposeerde
werk. Talrijke huisvlijtwerkstukjes
verdienden gerust het praedicaat
„kunstwerkjes". Prachtige scheeps
modellen, een schitterende koperen
gong en verscheidene andere kostbare
voorwerpen legden getuigenis af van
de bekwaamheid, arbeidsliefde en het
geduld van de makers. Het was alle
maal een lust voor het oog.
U moet er maar eens heen gaan, en
alles rustig bekijken. U zult versteld
staan!
Heel veel werk.
Ook in „Formosa", waar het jubi
lerende bestuur onder de palmen zat,
richtte burgemeester Ritmeester
waarderende woorden tot O. en O., in
het bijzonder tot de voorzitter, de
heer G. J. J. Bouman, die de ziel van
deze stichting is. Al zijn vrije tijd
geeft hij graag voor dit werk, dat hem
geheel in beslag neemt.
Kolonel Reijnierse sprak ook vol be
wondering over de prestaties v an
voorzitter Bouman en zijn helpers.
Wie nooit met dat bijltje heeft gehakt,
weet niet hoeveel werk verbonden is
aan het voorbereiden van een evene
ment als de Militaire Sportweek. De
marine stelt het werk van O. en O.
bijzonder op prijs.
De R.A.O. van de Landmacht, be
toonde zich bij monde van haar hoofd,
de luitenant-kolonel H Mulder, niet
minder ingenomen met het werk der
Stichting. De R.A.O. zet niets op
touw, zonder vooraf rekening te heb
ben gehouden met hetgeen in de- Mi
litaire Sportweek kan gebeuren.
Een prachtig getuigenis van de
waardering, die alle betrokkenen voor
O. en O. gevoelen. De directeur der
Rjjkswerf, kolonel Barendregt, typeer
de op geestige wijze de figuur van de
voorzitter, die als een terrier weet
vast te houden, wanneer hij eenmaal
iets van plan is. Inderdaad is het ver
wonderlijk en verheugend, hoe deze
kleine, emotionele man van alle kan
ten de medewerking krijgt, welke door
hem wordt gevraagd.
Namens de Marinesportvereniging
„Zeemacht" sprak nog sergeant-tor
pedomaker J. F. Steindel, en ten
slotte wenste ook de O.S. en O.-offi-
cier, ltz. Van Veen, zijn gewaardeerde
Op 27 Februari 1942, aan het einde
van een fatale dag in de historie van
onze Koninklijke Marine, waren er nog
twee Nederlandse schepen overgeble
ven van de strijdmacht, waarmede men
in de Java-Zee trachtte de Japanse
vloedgolf te keren: Hr. Ms. kruiser „De
Ruyter", het vlaggeschip van schoutbij
nacht Doorman, en Hr. Ms. kruiser
„Java". Beide oorlogsbodems streden
een hopeloze strijd en werden kort
voor middernacht, vrijwel te gelijk,
door vijandelijke torpedo's getroffen.
Er brak brand uit en spoedig zonken
de oorlogsbodems.
Zo voltrok zich de laatste actie in
het drama van de Javazee, dat slechts
door weinigen overleefd werd.
Thans is het moment aangebroken
waarop de helden van het vlaggeschjp
Hr. Ms. „De Ruyter", worden geëerd.
Negen onderscheidingen worden af
gekondigd, waarvan zeven posthuum.
Wijlen kapitein-luitenant ter zee E.
E. B. Lacomblë is benoemd tot Ridder
in de Militaire Willemsorde der 4e
klasse, de bronzen leeuw werd post
huum toegekend aan de luitenant ter
zee der eerste klasse A. P. L. de Gel
der, dezelfde onderscheiding aan de
luitenant ter zee van technische dienst
der eerste klasse A. A. M. van Rijs-
bergen, het bronzen kruis posthuum
aan de officier van gezondheid der
eerste klasse P. S. Walma van der Mo
len, eveneens posthuum aan de offi
cier van de Marine stoomvaartdienst
der tweede klasse A. Jansen, posthuum
aan majoor-telegrafist P. J. Zegers,
posthuum aan de milicien matroos
ziekenverpleger A. M. Moorman,
posthuum aan de kwartiermeester R.
Kempeners en aan korporaal (thans
sergeant) machinist D. de Koster.
Ieder, die daarvoor belangstelling
heeft, kan ter gemeente-secretarie ken
nis nemen van het officiële besluit,
waarin de uitslag der gemeenteraads
verkiezing is vastgelegd.
HR.
TE
MS. „VULKAAN
VLISSINGEN.
Hr. Ms. reparatieschip ..Vulkaan"
heeft op de rede te Vlissingen luister
bijgezet aan de plechticheid, georgani
seerd door het Belgisch Verbond van
„compagnons" van harte geluk.
De heer Bouman bedankte de spre
kers, de schenkers der bloemen en de
genen, die door hun aanwezigheid
blijk gaven van hun belangstelling.
De beker blijft.
Nauwelijks een uur later vond men
elkander terug aan de Sportlaan,
waar een enthousiast marine-elftal
zijn esprit stelde tegenover de meer
bedachtzame techniek der landwach-
ters. Het was een mooie wedstrijd,
waarbij het vrij talrijke publiek zijn
zin voor evenwicht demonstareerde,
door telkens die partij aan te moedi
gen, welke daaraan het meest be
hoefte had. De 31 uitslag moge dan
wat geflatteerd zijn, de punten tellen
nu eenmaal en de beker blijft nog een
jaar in Nieuwediep. Niemand zal ons
kwalijk nemen, dat wij dit prettig
vinden!
In „Formosa".
Na afloop keerden de elftallen en
allen die bij de organisatie van deze
wedstrijd betrokken waren, terug naar
„Formosa", waar het orkestje van I.
van Bruggen een gezellig muziekje
speelde, en waar in de bovenzaal een
welvoorziene dis gereed stond om de
hongerige magen der elftallen, com
missieleden en officials tot rede te
brengen. Daar werden ook door de
heer Bouman de draagmedailles uit
gereikt.
In de benedenzaal bestond toen nog
gelegenheid voor een dansje, maar de
dames waren quantitatief sterk in de
minderheid, zodat er van dansen niet
veel kwam. Hierop zal het O. en O.-
bestuur nog iets moeten vinden!
Verminkte en Invalide Soldaten, die
Zaterdag te Vlissingen werd gehouden, i BKC, die zich uitstekend weerde.
Het 40-jarig jubileum van de v.v.
„Helder" is op een wel bijzondere wijze
gevierd. Twee weken geleden een goed
tournooi, verleden week een behoorlijk
tournooi, de afgelopen week steeds
wedstrijden met veel spanning en spor
tiviteit en tot slot gisteren het grootse
juniorentournooi.
Het was alles weer perfect georgani
seerd, het was alles proma. Ook de
voetbalcapaciteiten van verschillende
spelers waren uitstekend, vooral van de
elftallen van buiten onze stad.
Helder kon het niet verder brengen
dan een derde prijs, want de witjakken
verloren van het sterke Volewijckers
met 3-0, na een goede eerste helft die
met 0-0 inging. De tweede wedstrijd
eindigde 1-1, waarna strafschoppen in
het voordeel van Helder kwamen.
H.R.C. verloor tweemaal door straf
schoppen, n.1. tegen Z.F.C. en 't Gooi.
Het is met de rode elftallen wel treurig
hoe slecht deze strafschoppen worden
genomen. Over het algemeen waren de
Helderse elftallen wat spel betreft niet
tegen de tegenstanders opgewassen.
Het tournooi is prima geslaagd, maar
voor de Helderse jeugdleiders kan het
nog meer voordeel bieden wanneer de
co'nclusies van deze dag goed zijn. La
ten we het maar eerlijk zeggen, we zijn
een stuk achter met onze techniek. Dat
begint reeds met de jeugd en juist dit
onderdeel moet verandering ondergaan.
Dadr moet hét spelpeil opgevoerd wor
den willen onze clubs kunnen promo
veren en zich handhaven. Wij weten
wel dat dit moeilijk is, zeer moeilijk
zelfs, maar laten we ons toch niet ver
blinden op papieren resultaten. Het
gaat om de werkelijkheid en die is in
ons nadeel. Zeer sterk in ons nadeel.
Wij meenden dit te moeten zeggen, op
dat er geen gedachte ga heersen van
we zijn op de goede weg. Tribunes ver
rijzen, de organisatie is uitstekend, de
samenwerking beter dan ooit te voren
in onze stad, maar het spelpeil zakt
zienderogen. Gezamenlijk moet deze
achterstand worden weggewerkt.
Krachtige mannen moeten er komen,
die het mes er in willen zetten. Het roer
moet om, want Den Helder heeft niet
meer die goede jeugdspelers van vroe
ger. Dat betekent dat wij achter raken.
Het spijt ons dit te moeten schrijven bij
het zo bijzon'er geslaagde tournooi van
Helder. Maar juist dergelijke tournooi-
en zijn leerzaam, wanneer men leren
wil en de werkelijkheid wil zien. Een
elftal als dat van Volewijckers is een
uitstekend elftal, daar willen wij ons
niet mee vergelijken. Maar neem dat
van Stormvogels, 't Gooi, ja zelfs B.F.C.,
zij waren onze jongens in techniek de
baas.
Uitblinkers in dit tournooi was de
kleine linksbinnen van V.S.V., die een
belofte inhou voor de toekomst. Doel
man Hamers an Stormvogels, de man
die zoveel pennen in strijd heeft ge
bracht kon ons maar matig bekoren. Hij
kan er wel iets van, maar jammer is
het dat hij dit zelf weet. Een fout van
de meeste voetballers. Let op Lingbeek
van H.R.C., dat jij deze fout ook niet
maakt. De kleine doelman van Helder
heeft ook moedig gespeeld.
De uitslagen.
Afd. A.: West FrisiaVSV 0-2; BFC
Sneek 11 (5-3 na pen.); VSV—BFC
2 0; West "risiaSneek 5-0.
Afd. B.: 't Goo; -Alcmaria 2-3; ZFC
ERC 1-1 (4-2 na pen.); AlcmariaZFC
0-1; HRC- -'t Gooi 1-1 (na pen. 3-2).
Afd. C.: DWSStormvogels 1-1 (na
pen. 5-6)VolewijckersHelder 3-0;
StormvogelsVolewijckers 1-4; DWS
Helder 1-1 (na pen. 6-7).
De opening was 'n plechtig moment,
toen de vlaggen werden gehesen en het
Wilhelmus klonk. Het Stedelijk muziek
corps verleende haar medewerking. Ook
de prijsuitreiking bewees dat Helder
een goede beurt heeft gemaakt. Alle
clubs hadden waarderende woorden
voor Helder. Onze slotconclusie is dat
wij in Den Helder iets goeds kunnen
organiseren, maar dat onze resultaten
nog niet goed zijn. Het gaat ons niet om
overwinningen, doch slechts om veld
spel dat iets inhoudt.
De technische commissie, naast de
KNVB-official, de heer F. Triebei,
bestaande uit vertegenwoordigers
van marine en landmacht, heeft
Zaterdagavond de samenstelling
bepaald van het Nederlands Mili
tair Elftal, dat a.s. Zaterdagavond
tegen het Ned. Politie-elftal in het
veld komt. De opstelling is als
volgt:
Doel: G. Prummel (Groningen);
rechtsback: Van der Oord (Vole
wijckers); linksback: A. Kil (D.
W.S.); rechtshalf: Van der Kruys
(Brabantia); spil: F. van Tuyl
(Eindhoven)linkshalf, aanvoer
der: S. Roubos (Emma); rechts
buiten: C. Luyten (D.O.S.); rechts
binnen: Mangelmans (A.D.O.)
midvoor: M. Lommen (V.V.V.);
linksbinnen: J. Kolkman (Go-
Ahead); linksbuiten: Van der
Ruit (Volewijckers).
De vierde en laatste tocht van de
Avond-Vierdaagse was zeker niet de
lichtste. Vooral niet voor de deelne-
nlers der Koninklijke Marine, die in
volledige Vierdaagse-uitrusting de mars
over twintig kilometers maakten. Een
prachtige training! Het traject, dat
grotendeels liep over de stille wegen
in het Koegras, telde vele kilometers,
die extra-lang leken, maar de 191 .wan
delaars zetten door met frisse moed.
Toch heeft men onderweg zes uitvallers
moeten noteren. Toen men langs de
Middenweg de bebouwde kom weer
naderde, werden de groepen der Ko
ninklijke Marine met tamboers en pij
pers afgehaald.
Door de NHWB-official, de heer H.
J. A. Lücker, werden in „De Toelast"
de Vierdaagse-kruisen en de andere
herinneringen uitgereikt. De regelings
commissie was zeer danknaar voor het
deelnemen der marine-groepen. Een
kleine tip voor de toekomst werd daar
aan verbonden: in, September organi
seert „De Zilvermeeuw" haar jubileum
wandeltocht.
Door de directeur van de Rijks Hogere Burgerschool, dr. A. E. Loen, waren
Vrijdagavond de ouders der leerlingen bijeengeroepen op een spoedv ergade.
ring in Musis Sacrum. Het onderwerp van bespreking zou z«n de zeer ge.
brekkige behuizing der school, en een request dat dienaangaande aan de
Minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen zou worden gezonden.
De urgentie van deze zaak werd alleen reeds overtuigend bewezen door de
grote opkomst. Niet minder dan 125 ouders hadden op korte termijn hun
avond willen v rijmaken. Zij allen waren kennelijk door hun kinderen terdege
op de hoogte gehouden van de situatie aan de K^^h "uu aanwezighek,
op deze avond was een verheugend bewijs van belangstelling.
Dit request werd door 125 personen
VISSERIJBESOMMINGEN
IJMUIDEN
De aanvoer van Vrijdag was 230
kisten schol, 40 schar, 30 bat, 5 griet
en 15 fijnvis. Prijzen per k.g. tarbot I
1 651.60; grote tong 2.101.95; gr.
middel tong 2.101.95; klein middel
tong 2.051.95. Prijzen per 50 kg.
grote schol 57.5049;middel schol
3225.50; kleine schol 2213.50; bot
2414; schar 1811; kleine griet 45;
kl. rode poon 32; harsmakreel 2.90;
kleine bot 6.50. Besommingen IJM. 213
t 317.—IJM. 203 f 91.—.
De heer Loen gaf ter oriëntering
eerst een kort overzicht van de gang
van zaken. Men was onmiddellijk na
de bevrijding verheugd, in de woon
huizen aan de Kerkgracht een tijdelijk
onderkomen te kunnen vinden. Het
stichten van een enigszins permanent
noodgebouw was echter een eerste ver
eiste. In de maanden Augustus en
September 1945 werd met het Depar
tement van Onderwijs, Kunsten en
Wetenschappen hierover van gedach
ten gewisseld. In een persoonlijk on
derhoud met de toenmalige minister
zette dr. Loen 'de wenselijkheid uitéén
van onderbrenging in een tijdelijk ge
bouw, dat voor het doel beter geschikt
was. In Juni 1946 heeft de directeur
schriftelijk voorgesteld, een noodge
bouw met vijf lokalen te bouwen ach
ter de huizen aan de Kerkgracht. Er
werden tekeningen gemaakt, maar la
ter kreeg men van officiële zijde de
mededeling, dat men binnen afzien
bare tijd op een nieuwe school zou
kunnen rekenen en dat men derhalve
beter zou kunnen afzien van de bouw
ener noodschool. Tijdens de verleden
jaar gehouden receptie werd deze
mededeling met machtiging van de
minister bevestigd.
Er bestaan echter gegronde rede
nen om te vermoeden, dat er een niet
onbelangrijke stagnatie is ontstaan.
Alle aanwezigen waren het er unaniem
over eens, dat het indienen van een
request aan de Minister wellicht gun
stige reultaten zou kunnen afwerpen.
Besloten werd tot indienen van het
volgende request:
„Ondergetekenden, allen ouders van
leerlingen der Rijks Hogere Burger
school te Den Helder, verzoeken In ver^
band met de zeer onvoldoende huis
vesting in het tegenwoordige Verblijf
dringend aan Uwe Excellentie, te wil
len bevorderen, dat ten spoedigste een
aanvang gemaakt wordt met de werk
zaamheden voor het In uitzicht gestel
de nieuwe schoolgebouw."
2 woorden - 1 begrip
Er blijkt veel belangstelling te be
staan voor de „Schoolwandeldag" van
a.s. Zaterdag 25 Juni. Tal van school
kinderen meldden zich aan als indivi
duele deelnemers, en daarom moet het
aantal inschrijfadressen met twee wor
den uitgebreid. Men kan zich nu laten
inschrijven bij de heren G. Does, Bin
nenhaven 42; J. Kuiper, Sternstraat 44;
F. Himpers, 2e Vroonstraat 67; H. J. A.
Lücker, Sperwerstraat 25. Op veler ver
zoek kunnen ook adspirantengroepen
der plaatselijke sportverenigingen deel
nemen. Laten degenen, die zich opge
ven, niet vergeten te melden, tot welke
school zij behoren.
DE HELDER-VETERANEN
ZEGEVIEREN.
De Helder-veteranen wisten de der
by tegen HRC met 10 te winnen.
HRC was veel sterker maar kon haar
meerderheid niet in doelpunten omzet
ten. Een schot van Rueck, zelf wist hij
er niets van, trof doel, zodat HRC ook
deze derby verloor.
De wedstrijd Helder 4HRC 4 ein
digde 11 en ook hier wist Helder
door strafschoppen te winnen. Het
pleit wel voor HRC dat zij de jubile
rende vereniging op alle fronten heeft
laten zegevieren, of echter deze gang
van zaken opzet was betwijfelen wij.
In ieder geval vragen deze derbies naar
revanche.
WGW deed het beter. WGW 2 ver
sloeg Helder 5 met 1—0 terwijl WGW 1
van Helder 3 met 41 won. Een spre
kende overwinning.
Bij WöW deed Van Wees mee van
(Van onze verslaggeefster).
Entlelyk waren we dan los van de kade en zagen de schepen in de IJmui-
dense haringhaven steeds kleiner worden. We gingen mijnenvegen, nadat
we het van de herfst al een paar keer hadden moeten uitstellen en Woensdag
ook voor niets naar IJmuiden waren getreind. De weerdienst vertelde
's morgens vroeg, dat de matige wind nog wat afzwakken zou, maar dat
het wel koud zou bljjven. Met elf man (en vrouw) was de Nederlandse pers!
vertegenwoordigd. We werden door de flottieljecommandant over de v(Jt
scheepjes gedistribueerd. Wjj hadden de MV 34, «de „Borndiep" getroffen en
stonden nu heel branie naast commandant J. Moot, Lt. ter Zee der 2e klasse,
op de brug.
Hoog boven
het water
stonden we, j
wel 9 meter j
en omdat de
houten
scheepjes
maar 2.70 m.
diepgang
hebben, zijn
het echte
slingerbok-
enk. Dit ver
telde de com
mandant en
hij wees ons
allerlei be
zienswaardig
heden. Hij
sprak met de andere schepen door de
radiotelefoon en liet de seiners met
vlaggen en lampen werken. Ze moe
ten dat onderhouden, want als de te
lefoon defect raakt, mogen ze niet
verlegen staan. In een lange rij brom
den de mijnenvegers op gelijke af
stand achter elkaar en de snelheid
werd met kleurige vlaggen doorge
geven.
Regelrecht de zee op om de ge
veegde doorgang, die nu nog maar 1
rnjjl breed is, op 4 mijlen te brengen.
De ruim 1000 schroefslagen per mi
nuut joegen een breed zog van wie
lend schuim achter ons op, wat elke
mijnenveger, die volgde, nog weer bre
der maakte. Ook de veegmotor van 500
pk. werd bijgezet en straks zou de
rubber reuzenslang, die om een enor
me as gewenteld zat, worden afgerold.
Wel een diameter van 15 cm. heeft «e
slang en onder het rubber omhulsel
zit een koperdraad, waardoor de
stroom gejaagd wordt. De 700 meter
lange kabel vormt een magnetisch
veld, waardoor magnetische mijn tot
ontploffing worden, gebracht. Minstens
13 malen moet een zelfde plek geveegd
zijn, wil men er staat op kunnen ma
ken, dat er geen magnetische mijnen
meer liggen. Het mijnenvegen kost dus
veel tijd, maar dat hindert niet, want..
Ook moet heel voorzichtig met de ka
bel worden omgegaan want die is bui
tengewoon kostbaar. Als voor een, be
paald gebied tien dagen vegen nodig
zijn, rekent de mijnenveegdienst een
maand, want heel vaak zijn de weers
omstandigheden niet gunstig.
Afzwakkende wind?
We zijn nu de rode boei gepasseerd,
die op de rand van da geveegde route
ligt, hier zal geveegd worden. We kij
ken nauwelijks meer, zitten maar stil
op een bankje en zeggen niets meer.
Onze „Borndiep" steigert en danst,
de anderen achter ons springen er ook
lustig op los. In gedachten zit ik le
lijke dingen te zeggen, want die me
neer van de weerdienst heeft het bij
het verkeerde eind gehad. Het is hele
maal geen afzwakkende wind, het
wordt juist veel erger. Is dit nu weer
om mijnen te vegen? Volgens mij niet
en ik vraag de commandant wat hij
er van denkt. En tot mijn ver
bazing is hij het met me eens, het
gaat niet door. We zouden dan dwars
op de golven moeten liggen en dan !s
het erg moeilijk om positie te houden
en bovendien is het te gevaarlijk voor
de kabel. We zullen dus meteen op
Nieuwediep af gaan en daar op dè ree.
wat in formatie gaan varen, dat is
vast een goede oefening voor de a.s.
vlootmanoeuvres. We zien nu de hele
rij een scherpe bocht maken en rechts
achter ons kunnen we de rookspu-
wende pijpen van de hoogovens zien.
Een paar kottertjes huppelen over
de grauwe golven en verder is er niets
te bekennen. Alleen zijn wij tussen een
grijze hemel en grijze golven. In de
verte, aan stuurboord, ligt, de duinen
rij, grijsBergen aan Zee, Cam
perduin, de Hondsbossche zeewering,
PettenLangzaam schuift alles op
en verdwijnt achter ons.
Zeeziek.
Op de brug zitten we al lang niet
meer, eerst moest ik naar beneden,
later m'n collega. Naast elkaar zaten
we op een kist en keken naar de gol
ven, die ons hoog ophieven en dan
weer lieten vallen in de ruimte. We
zelden niets en dachen er alleen maar
aan, ons zo goed mogelijk te houden.
Opeens vloog m'n collega overeind en
ik sprong er achteraan, naar de ree-
ling. Even later stonden we met zak
doeken tranen uit de ogen te vegen en
zagen elkanders gezichtengroen
wit. De matrozen, die op het dek heen
en weer liepen, lachten niet, en ik was
daar geweldig blij om. Ik voelde me
gegeneerd, al kon ik het ook niet hel
pen, dat m'n maag niet tegen mijnen
vegers kon. Maar ze lachten ons niet
uit, gaven alleen de raad, aldoor ge
roosterd brood te eten en niets te
drinken. Zo goed als m'n zeebenen 't
toelieten, huppelde ik naar de kom
buis, waar de kok het brood voor ons
roosterde. M'n collega was er niet toe
in staat bewegingen te maken, want
dan zouden de vissen weer voer gaan
eisen. Maar ik voelde me opgelucht en
wandelde rond, kauwend op de boter
hammen. Wel een uur deed ik over die
paar sneetjes, af en toe weer over de
reeling buigend. Maar toch voelde ik
me lekker en vond het stel op het
kistje (er was ook een matroos naast
komen zitten met het hoofd in de han
den), maar wat zielig! Zelfs de hond
van de kapitein zat in een hoekje en
voerde soms de .vissen. Het was dus
wel erg, en de wind stak steeds meer
op. Hoe zouden de anderen het maken,
erg belangstellend waren we. Even la
ter knipperde de seinlamp, op de an
dere schepen één voor één ook. „Hoe
maakt de pers het?" Eén antwoord
werd met gejuich begroet: „Groen,
geel en plat." Wij voelden ons hele
pieten, natuurlijk.
Toch waren we big, dat de Huis-
duiner Jange Jaap om half één dwars
van ons was, in het Marsdiep was het
water rustig en konden we tenminste
weer bijkomen. Gauw knapten we ons
op en zaten even later aan tafel met
flinke porties eten op onze borden.
Heerljjk was het, we hadden honger
ook. Na het eten zouden we nog wat
op verankerde mijnen jagen en de lijn
met de draver werd Uitgezet. Eerst
vingen we een flink stuk brandhout
en toen eindelek voor de tweede keer
de lijn uitstond, kwam er vanuit de
machinekamer een stem, die meldde,
dat de koppeling van de stuurboord
motor gebroken was en dat we er
goed aan deden, naar binnen te gaan.
Pech gehad, zeiden wij, maar de Jan
nen staken hun duim op....,, vroeg
met week-end betekende dit defect.
Om drie uur lagen we gemeerd en een
uurtje later kwamen de „Wester-
schelde", „Zuiderdiep", „Hollands
Diep" en „Texelstroom" ook naast
ons meren achter in de haven.
Twee van de elf bleken de proef
doorstaan te hebben, de rest had het
min of meer te pakken gehad. Maar
leder was blfl de trip toch te hebben
meegemaakt. Al hadden we dan niet
geveegd, we kregen er iets voor terug,
zeeziekte, en een fïïnke dosis waar
dering voor die enige Jannen, die zulke
ideale gastheren Waren geweest Zul
ke jongens.-..,, duimpje op.
ondertekend. Moge het de gewenste
vruchten afwerpen. Laat men het ten
Departemente niet opvatten als cri-
tiek (directeur, leraren, ouders en
leerlingen hebben gedurende voer jaar
hun goede wil getoond), maar als een
lang-ingehouden noodkreet.
Onder een regen van serpentines en
hoofden getooid met feestmutsen en
maskers, werd het slotbal van het ju
bilerende Helder gevierd. Het ls een
avond geworden van stemming en sfeer
en de aanwezigen, die er bjj het krie
ken van de morgen aan werden her
innerd dat de zon reeds aan de kim
verscheen sloegen van verbazing de
handen ineen en zeiden: „Is het al zo
laat dan?"
Toen de voorzitter van dë feestcom
missie ten tonele verscheen was de zaal
tot in de hoeken toe gevuld. Hij heette
een ieder hartelijk welkom en in bij
zonder de leider der junioren van de
voetbalverenigingen 't Gooi en Sneek.
Nadat de heer Borgeding met een
geestige speech de aanwezigen wat
sfeer had gebracht, kwam de energieke
voorzitter van Helder, de heer Wiers-
ma, op de bune. Het is nog wel wat te
vroeg om de feestcommissie te bedan
ken, aldus spr., voor het geweldige
werk, wat ZU de laatste week heeft
georganiseerd. De grootse tournooien en
de feestavonden en morgen het Junio
rentournooi, het is allemaal overdonde
rend. De vier leden van het feest
comité hebben zich geheel gegeven het
feest te organiseren. Laten wij leden
van Helder, aldus spr., hun niet teleur
stellen en dit slotbal maken tot een
waar feest dat nog lang in onze herin
nering zal blijven voortleven.
Na voorzitter Wiersma sprak de heer
Frisaar, van de v.v. 't Gooi. Hij vond
het wel wat laat, nu het feest bijna ten
einde isi, nog met een felicitatie te
komen, maar door zaken kon hij he
laas niet eèrder in Nieuwediep aanwe
zig zijn.
Hij deed zijn felicitatie vergezeld gaan
met een schemerlampje met initialen
van de v.v. 't Gooi, dat bestemd is voor
het bureau van de secretaris. Ook da
heer Boot (v. v. „Sneek" kwam de ju
bilerende vereniging feliciteren en
overhandigde de voorzitter namens zijn
vereniging een nieuwe adspirantenbal
aam
Hierna kon met het werkelijke feest
v/orden begonnen. Op velèr verzoek
van de Helder-leden had de amuse-
ments-afdeling van de v.v. Helder o.l.v.
de heer Ris gemeend nog éénmaal de
„voetbalkoning" op te moeten laten
voeren, dit werd goed gevonden door
het feestcomité en zo werd besloten,
het Helder-feest te besluiten met de
opvoering van bovengenoemd toneel
stuk. Daar wij reeds enige tijd terug
hier een verslag over gaven, zullen wij
nu niet verder in détails treden. Het
leek echter ons toe, dat de eerste keer
succesvoller was dan nu. Vooral het
eerste bedrijf werd nu niet bepaald
oest gespeeld. De spelers waren op
een enkeling na niet rol-vast.
Veel beter ging dit in het tweede be
drijf, terwijl het derde bedrijf de
kroon werd op het werk. Geweldig
sloeg dit bedrijf in. Soms bulderde de
zaal van het lachen. Vooral toen de heer
Ris in sportcostuum (1890?) op het
toneel verscheen. De lange onderbroek
aan voor het kou vatten. Nadat de tra
ditionele verloting acahter de rug was,
ging men er toe over zijn zinnen te
zetten op het slotbal.
Allereerst sprak voorzitter Wiersma
nog een woordje tot de danslustigen en
toen hij vroeg om een applausje voor
het feestcomité, dreunde de zaal van
het lawaai, en misschiien heeft de heer
Wassink wel even bedenkelijk geke
ken, en gedacht: „Als het dak maar
blijft zitten, nu de muren zo heen en
weer zwaaien.
Het bal is iets geworden om niet
licht te vergeten. Onder energieke lei
ding van de heer Jan de Man en met
medewerking van het dansorkest „The
Musical Ramblers" hebben de aanwe
zigen gedanst tot in het krieken van de
morgen. Het was een regen van serpe-
hees, die tussen de danslustigen neer
daalden en waar men ook keek, overal
zag men steekmutsen, maskers en an
dere feestartikelen. Het is een mooi be
sluit geworden van een week feest en
als straks het 50-jarig bestaan aan de
deur klopt van de'H.F.C. Helder, dan
zullen nog vele gedachten uitgaan naar
het geweldige Helder-feest van 10 jaar
terug.
Onder gure en koude weersomstan
digheden zijn de duiven van de post
duivenvereniging „Nieuwediep" Zater
dagmorgen om half negen te Creil
(Fr.) gelost. De eerste duif kwam met
25 minuten voorsprong aan om 5.12.3
uur, de laatste om 8.10.49 uur. De
Prijswinnaars waren: A. Koorn 1, 25, 26.
Kater 2, 5, 6, 11, 12; A. Dienaar 3, 24.
Klaassen 4, 13; Ligtenberg 7, 29: Mole
naar 8; Kok 9. 15, 30. C. de Wit 10;
Leen 14, 28; M. Ruiten 16; Cornielje 17.
18; Ham 19; Bakker 20, 35; Geervliet
21, 27; G. E. Koopman 22, 31, 34; R-
Ruiten 23; gebr. Koopman 32. Prins 33.
Junioren; Bon Krijns 1; Piet Bak 2.
Dinsdagavond wordt van half zeven tot
acht uur ingekorfd voor Alkmaar.
Woensdagavond van vijf tot kwart
voor zeven voor St. Denis (Fr.) en
Vrijdagavond van scs tot acht uur
voor Amsterdam. Klokken stellen e'J
aanslaan Vrijdagavond van zeven t0
acht uur.
