nationa Min de stilte De zonnebril Aardig getailleerd mantelpakje Wekelijks Kru iswoordraadsel Jaar van historische beslissingen Probeer dat eens, Mevrouw! Recepten van Kers, de radio-kookleraar „Deze zomer zal ons heugen" scheermesjes Al een week lang dwalen wij hier op onze zeven gemakken rond, en nog ben ik van mijn verwondering niet be komen. Verwondering over het simpe le en ongelooflijke feit: dat het hier zo stil is. Stilte wat een balsemende wel daad voor een gejaagd, geplaagd stads mens- De grillige schaduw van een pere boom valt op het papier. Rondom bloeien kleurig en overdadig de mal- va's, de riddersporen, de Oostindische kers en de lathyrus. Een lijsterbes vol oranje kralen staat te gloeien tegen een achtergrond van donker geboomte. Eens in het halfuur knerpt langs de haag een fiets voorbij: die niet belt. Die nooit bellen zal, want zoiets doet men niet in dit oord, waar niemand haast heeft. Zelfs de auto's op de nabije asfaltweg hebben vergeten dat zij een claxon be zitten. Zij suizen over het wegdek als snelle behendige dieren, geluidloos uit wijkend voor enig onverwacht obsta kel. En buiten deze sluimerende be bouwde kom, daar heeft de stilte zich blijvend genesteld als een grote donzen vogel. In de slingerende alleeën onder trot se hoge bomenzuilen. In de smalle laantjes tussen hagen van laag eiken hout, waar de zonnewarmte geurig stovend blijft hangen. Hoe is het moge lijk dat zo'n paradijselijke rust nog te ontdekken valt. De vacantiegangers?^ Midden in het bós staat een landelijke uitspanning. Zo een, waarvan de naam ver buiten de provincie bekend is, als De Rusten de jager of De IJzeren Man. Nog vóór dat om de bocht van de weg het lage witte gebouw zichtbaar wordt, is zijn nabijheid te raden door een hinderlijk verward rumoer. Gelach en ge schreeuw, het botsend lawaai van een schuddende brug, het piepend zwieren van schommels. De stilte is beducht achteruit gekropen in een wijde kring rond dit kermisgetier. Daar hangen ze rond bij tientallen, de vermoeide stadslui die hun vrije dagen aan 't opteren zijn. Zij sabbelen aan een druipend ijsje, zij laten zich duizelig zwaaien op de schommels en onpasselijk hotsen op de brug. Zij doen de ganse dag geen stap buiten het hek van dit luidruchtig lustoord. Zij weten niets van al de bloeiende lieflijkheid, van de geurige en kleuri ge stilte rondom. Zij willen er ook voor geen geld ter wereld van weten. Adama van Scheltema heeft voor hen nooit gedicht: Min de stilte in uw wezen, Zoek de stilte die bezielt. Zij, die alle stilte vrezen Hebben nooit hun hart gelezen, Hebben nooit geknield. Zij, die alle stilte vrezen.... Daar stampen ze en schreeuwen ze en schom melen ze om 't hardst. Vanavond, als de zomernacht behoedzaam neerzijgt, zullen ze, dichtopeengepakt in de hel verlichte glimmende touringcars, zingend en snaterend terugrijden, som migen naar het andere eind van het land. Waar ze luidruohtig in hun hui zen komen binnenvallen en nog gauw even de radio knalhard aanzetten voor een nummertje muziek. Zij vrezen de stilte. Zü wagen zich niet buiten de veilige kring van het vertrouwde lawaai. Zelfs de vrouwen (misschien zij wel het meest) hebben het rustig alleen-zijn met de stilte ver leerd. Zij moeten altijd praten met een buurvrouw, lachen met een vriendin, en als zij onverhoopt een ogenblik al leen thuis zijn draaien zij onmiddellijk de knop om voor haar portie onmisbaar geluid. En dit is nog het ergste niet. Zo'n dagje met een autobus is tenslotte nog een voorbijgaand en vrij onschuldig genoegen. Maar straks staat hun het vakkundig geëxploiteerde en georgani seerde rumoer ten dienste. Als midden in de stilte de Butlin-kampen verrij zen, met hun rijen barakken, hun eet zalen voor honderden, hun winkelgale rijen en luidsprekers, hun onontkoom bare gemeenschappelijke luidruchtig heid. Het paradijs voor de duizenden, die alle stilte vrezen, omdat zij nooit de moed hebben gehad alleen met zich zelf in het zwijgen van de natuur te staan. Omdat zij uit een oeroud instinct weten, dat de stilte van de natuur de stilte is van het heelal, dat zich mate loos uitstrekt, zwijgend en duister, buiten deze kleine luidruchtige aarde. Er is moed voor nodig om alleen en rechtop in het heelal te staan. Daarom zijn er maar zo weinigen, die zich in de stilte wagen. Toch vindt men ze nog, zelfs in de overbevolkte vacantie- weken, en hun aanblik is een verkwik king. Een tevreden hengelaar, alleen aan de zoom van een wijde blinkende plas. Een kampeerder met de pijp in de mond, eenzaam zittend in de opening van zijn kleine tent op een verscholen bosweide. Het is vreemd, maar ik kan mij nooit aan de gedachte onttrekken: dat er in hun voorgeslacht een sterke, rustige vrouw is geweest, die de stilte niet heeft gevreesd, maar liefgehad. SASKLA. TOMATEN POMPADOUR (Koude gevulde tomaten voor broodtafel) 4 Vijf grote tomaten, 100 gr. lever worst, 2 eetlepels sla-saus, gehakte peterselie, 5 eetlepels azijn, 2 eet lepels sla-olie, 1 klein stukje zeer fijn gehakt ui wat zout en peper, 1 kleine komkommer en 1 hard ei. Schil de tomaten op de gebruike lijke manier en snijd ze in twee delen, neem het harde stronkje en het zaad er uit. Roer sla-olie, azijn, gehakte ui, wat zout en peper door elkaar en giet dit mengsel in de tomaten, laat de tomaten nu staan tot het sla- vocht (azijn en olie) geheel in de tomaat is getrokken. Ontdoe de leverworst van he,t vel, maak de worst met een vork fijn en roer er de sla-saus door. Vul de tomaten met dit worstmengsel, bestrooi ze nu met het fijngehakt ei en de gehakte peterselie. Schaaf de komkommer op een rauwkost- Schaaf, maak ze op smaak met wat slasaus, leg de komkommer op een schaal en plaats hierop de gevulde tomaten. Geef er brood en boter bij. GESTOOFDE AAL. Anderhalf pond aal (schoon), het sap van een citroen, zout, peper, 1 klein stukje laurier, 50 gr. boter, 1 klein stukje gesnipperde ui, wat fijne beschuit of paneermeel en wat water. Bestrijk de bodem van een grote pan met wat boter, strooi er wat zout en peper in en leg er het stukje laurier met de ui-snippers in. Snijd de aal aan stukken van 8 a 10 cm, leg deze stukken naast el kaar in de pan en strooi er wat zout en peper over. Besprenkel de aal nu met het sap van de citroen en giet er dan zoveel kokend water bij dat de aal er niet geheel onder staat. Strooi er vervolgens wat fijne be schuit of paneermeel over en log hier en daar kleine stukjes boter. Sluit de pan en laat de aal zachtjes stoven, circa 30 min., tot ze gaar is. Leg de aal op een schotel, giet er door een zeef het kookvocht over en bestroqi het geheel met gehakte peterselie. Geef er gebakken aard appelen en sla als groenten bij. PRUIMEN SURPRISE Driekwart liter melk, 75 gr. sui ker, 75 gr. griesmeel, een dun schil letje van een sinaasappel, 1 pond pruimen, 40 gr. suiker, ldl water, het sap van 1 sinaasappel en 1 eiwit. Breng een ruime hoeveelheid wa ter aan de koek, werp de pruimen hierin en laat dit even tegen de kook komen, schep de pruimen er uit en verwijder dan vlug het .velle tje van de pruimen. Roer het water met de suiker en het sinaasappelsap door elkaar, breng dit even aan de kook, werp er de geschilde pruimen in, laat even goed warm worden (echter niet koken) en laat dit nu enige tijd dichtgedekt staan. Kook van de melk, de suiker, de griesmeel en het sinaasappelschille tje een griesmeelpap (dit vooral goed gaar laten worden). Giet 2/3 van het griesmeel-meng- sel in een kom of schaal (laat het restant op de stoom van kokend water warm blijven) en draai de schaal nu langzaam opdat de bin nenwand van de schaal met een dikke laag griesmeelmengsel be kleed kan worden. Laat dit koud en stijf worden. Schep met een schuimspaan de pruimen uit het stroopje, laat goed uitlekken en doe deze in de met griesmeelpudding beklede schaal. Dek het geheel af met het restant van de griesmeelpudding en laat 't even afkoelen. Klop het eiwit flink stijf, roer er het pruimenstroopje door en giet dit over het geheel. Dien deze toespijs goed koud op. Voor dit getailleerde mantelpakje behoeft u geen ..slanke den" te zijn, want de coupe is ook zeer gunstig voor wat zwaardere dames. De rok heeft een doorlopende knoopsluiting en evenals het jasje afgeronde hoeken. Een soepele strik van onder het kraagje staat heel leuk bij dit model, maar u kimt hem ook weglaten. U heeft voor dit pakje nodig ongeveer 3 meter stof van 140 cm breed. Tegen de voorkanten van de rok naaien we over een linnen inlegsel het beleg en brengen de knoopsluiting aan. In de achterbaan stikken we de figuurnaadjes. Daarna de zijnaden sluiten en de bovenkant op een tailleband zetten. We naaien de v-oorkant van de zak, die aan het voorzijpand geknipt is, tegen het voorpand, waar na we dit met het voorzijpand verbinden. De zak opening wordt van de zijnaad af over 3 cm dicht- gestikt. Het beleg wordt over een linnen tussen laag tegen de voorkanten genaaid en de knoop sluiting aangebracht. We verbinden het rugpand met de achterzijpanden en sluiten de zij- en schou dernaden. De rugschouders iets inhouden. Bij het verbinden van de bovenmouw met de ondermouw houden we de eerste op elleboogshoogte even in. Aan de onderkant laten we een splitje open. De kop wordt ingerimpeld met de binnennaad op het tekentje in het armsgat gezet. De halsrand naaien we tussen de dubbele stof van de kraag, die even eens van een inlegsel voorzien is. We brengen een schoudervulling aan en voeren het manteltje tot aan het beleg. Desgewenst kunt u het rokje ook zonder slui ting van voren maken met een plooi inplaats van de overslag, of helemaal glad. U maakt dan in de linkerzijde een split van 25 cm lang met trek- sluiting. *9 93. 3\B.W.:IOOc.M- Modes vallen niet uit de lucht. Er steekt achter elke uiterlijkheid iets van een innerlijk motief. En zo kan men zich afvragen, of het algemeen gebruik van zonnebrillen misschien zou kunnen heenwijzen naar een even algemeen ge worden innerlijke gesteldheid. Inder daad lijkt ons dit niet onmogelijk. Dat de zonnebril een mode-artikel geworden is, blijkt wel hieruit, dat men het ding ook draagt, wanneer de zon niet schijnt. Meermalen ontmoet men mensen, die bij regenachtig weer toch hun gelaat ontsieren met dit spookach tige obstakel op hun neus. Het voor werp, 'dat oorspronkelijk heeft gediend om op het strand of in de hei de felle stralen van het zonnevuur te verzach ten, behoort thans tot de uitrusting van een modieus mens. Merkwaardig is. dat dergelijke op zichtige veranderingen in het uiterlijk meestal na een oorlog optreden. Na de eerste wereld oorlog ontstonden de korte rokken. Nu is het de zonnebril. Wat heeft deze met de oorlog te ma ken? Als wij goed zien, is niet alleen het doorstane leed van de afgelopen oorlog, maar eveneens de angst voor de volgende catastrofe' de aanleiding tot dit zonderlinge gebruik. De bril ais symbool is niets nieuws. Spreken wij niet reeds over het kijken door een gekleurde bril? De zonnebril is bedoeld ter bescherming van de ogen tegen het ongetemperde, heldere licht. En wij weten, wat het licht in de taal der symboliek betekent. Het „licht der waarheid" is ons bekend. Even bekepd is ons, dat er moed voor nodig is om de waarheid in het gezicht te zien. Vooral wanneer deze waarheid angst wekkend is. Dan verbloemen wjj de waarheid graag met een schone schijn. In onze na-oorlogse dagen is de wer kelijkheid zo hard, dat velen haar niet kunnen verdragen. De gevolgen van de algemene verwoesting laten zich nog dagelijks gelden: de diepe wonden schrijnen nog, en de littekens willen niet helen. Doch erger nog dan het verleden lijkt de toekomst. De verzoe ning, de vrede, die wij verwacht had den, blijft uit, en er schijnt geen uit weg meer te vinden uit de politieke en economische verwikkelingen, waarin de wereld verward is geraakt. Wie zich deze toestand helder wil realiseren, hem steken de ogen en duizelt het hoofd. Het schelle, onverhulde licht der waarheid brandt als de middagzon in de zomer. De door reeds zoveel moeite en smart ten dode vermoeide geest ver draagt deze pijnlijke steken niet. Hij moet zich beschermen tegen die scher pe. onbarmhartige stralen; hij moet hun indruk verzachten. Daarom lopen wij thans met een zon nebril door de wereld, welker angst wekkende aanblik wij afschutten met een temperend intermediair. Wij spa ren onze geestelijke ogen door tussen ons en het licht der waarheid een ver zachtend glas te zetten, dat de onaan gename en schadelijke invloed der stralen opvangt. „Het is zo erg niet"; „het zal nog wel meevallen"en dan zijn er duizenderlei afleidingen, die on ze verontrusting wegnemen en die koelte en kalmte brengen aan onze kwetsbare geest. Zijn onze ogen zwak ker geworden; hebben wij minder weerstand gekregen, dat wij het niet meer zonder zonnebril kunnen stellen? H. G. CANNEGIETER. De rode handel lokt; wint de meerderheid? J^AAR HET OORDEEL van vooraan staande Amerikaanse publicisten, oa. Manfred George, zal het jaar 1949 later als een jaar van grote beslissin gen gelden. Er is geen sprake van een komkommertijd deze zomer; ook al staat er weinig nieuws in de kranten, toch voltrekken zich grote gebeurte nissen. Een oorlog acht niemand waar schijnlijk, maar er hebben wel allerlei verschuivingen plaats. De Russen gelo ven aan een crisis op economisch ge bied, die de Westelijke landen zal teis teren en hen wel zal dwingen tot toe nadering. Omdat ze geloven hebben ze geen haast. Oorlog intussen wil nie mand, omdat niemand gereed is hem te voeren. Maar hoe zullen de zaken er over drie jaar voorstaan? Wie zal dan de sterkste positie innemen? En wie zal het best bewapend zijn? Vliegtuigen die atoombommen afwerpen zijn reeds thans uit de tijd. Alleen atoombom men die door middel van raketten ge lanceerd worden hebben nog zin. DE MAN, die eens het interessante boek schreef „De rode handel lokt", H. R. Knickerbocker kwam bij het vliegtuigongeluk van de „Franeker" om het leven. Hij zou op het ogenblik weer een interessante gelegenheid heb ben gehad om nieuwe beschouwingen over dit thema van stapel te laten lo pen. Zal de Amerikaanse koopman in de komende „vredespauze" handel met Rusland drijven? In Amerika wordt dikwijls fel tegen de Sowjetunie ge schreven en niet zonder aanleiding. Maar het geeft toch te denken, dat in een tijdschrift, uitgegeven door het Russische ministerie van buitenlandse handel, onder de titel „American En gineering and Industry" drie en twin tig grote Amerikaanse firma's hun ex port-advertenties hadden geplaatst. Men schijnt zich weer te verdringen als er mogelijkheid bestaat producten af te zetten. En de Amerikanen den ken er blijkbaar niet aan aan de Eu ropeanen de handel met het Oosten over te laten. Dat dit echter ook een politieke aangelegenheid is, ligt voor de hand. Hetzelfde is het geval met de kwes tie van de handel met China. De ge beurtenissen in China kan men wel als de grootste aardverschuiving van dit jaar beschouwen. Ze worden te weinig begrepen. Zoals eenmaal de Japanse lawine tijdens de tweede we reldoorlog aan het rollen kwam, zo is thans de Chinese lawine in beweging gekomen. Het is moeilijk zich voor te 'stellen wat er allemaal wel in de wereld zou kunnen veranderen, als deze lawine over Birma, Indochina, Indonesië haar weg zou nemen. Australië, dat op het ogenblik een fantastische immigratie politiek voert het geeft zelfs dik wijls gratis overtocht is zich mis schien nog het meeste bewust van de nieuwe situatie. De Engelsen in Hongkong zijn reeds lang bezig een bloeiende handël te drijven met de commuhisten in Mands- joerije en Noord-Korea. Hoewel de Chinese communisten zich uitdrukke lijk als bondgenoten van Sowjet-Rus- land presenteren, blijken de „rode Chinezen" niettemin bereid met de Britse en Amerikaanse kapitalisten voorshands goede zaken te doen. Inmiddels loopt de grens tussen twee werelden thans dwars door Duitsland. Hier scheiden zich Oost en West. Er woedt een hevige koude oorlog. Maar men is bezig mogelijkheden te zoeken voor economische toenadering. De eco nomie heeft haar eigen wetten en voor- schiften en r.aar het schijnt komt de politiek altijd achter de economische feiten aanDe rode handel blijft lokken, sterker dan ooit tevoren! Verhoudingen veranderen WEINIG MENSEN zijn zich er van bewust dat de verhoudingen voortdu rend veranderen. Volgens de jongste gegevens zouden er in Rusland op het ogenblik 110 millioen Sowjetburgers in het arbeidsproces zijn opgenomen In Amerika zouden er in 1948 65 millioen en op het ogenblik nog maar 59V« mil lioen mensen in het arbeidsproces staan. Men moet daarbij echter wel be denken, dat de productiemogelijkheden in Rusland op een veel lager peil staan dan in de 'Verenigde Staten. Maar Rus land werkt met het begrip tijd nu een maal heel anders dan wij dit gewend zijn. Dit hangt ook samen met zijn bevol kingspolitiek. Volgens recente statis tieken van het State Department be droeg het overschot aan levendgebo renen in het Europese Rusland in 1938 20 per duizend inwoners, terwijl in Frankrijk er een minus was van 0.8 pei' duizend, Zwitserland had slechts een overschot van 3.6 per duizend en Groot Brittannie 3.7 per duizend. In Duitsland nam de mannelijke bevol king van beneden de zestig jaar van 22 millioen in 1939 tot 16 millioen in 1946 afIn Frankrijk is op 't ogen blik 16 pet. der bevolking van Frank rijk ouder dan 60 jaar. Men heeft be- Door HAROLD BAAK (New-York) lekend, dat in 1970 ongeveer één kwart der bevolking van Frankrijk ouder dan zestig jaar zal zijn. Om streeks die lijd zou Rusland 43.5 mil lioen jonge mensen hebben, tegen Frankrijk en Engeland samen hoog stens 5 millioen. In het jaar 1970 In 1970 zal Rusland meer dan 88 millioen tot voortplanting in staat zijnde mannen hebben, hetgeen meer zal zijn dan het totaal aantal van de tot voortplanting bekwame mannen in Duitsland. Frankrijk, Groot-Brit- tannie, Italië en de Nederlanden sa men. Rusland zou tegen die tijd min stens 140 millioen werkkrachten heb ben, waarbij dan de ongeveer 100 mil lioen arbeiders in de satelliet-staten niet zijn meegerekend Dit zijn getallen die te denken ge ven en die in hun wezenlijke beteke nis héél wat belangrijker zijn dan de alledaagse berichten, die onze kran ten vullen. Natuurlijk wordt de vraag, welke van de thans geldende economi sche en politieke wereldsystemen zal domineren in de wereld niet beslist door een eenvoudig aftelsommetje, het is geen kwestie van getallen alleen. En ten slotte is er nog een mogelijk heid, waaraan niemand in het bijzon der denkt, doch die tot nog toe in de geschiedenis zich dikwijls heeft her haald. Dat is de vorm van het com promis, waarbinnen verschillende maatschappijvormen en wereldbe schouwingen naast elkander kunnen bestaan. Weliswaar niet in volkomen vrede en in ideale vriendschap, maar althans zonder oorlog en zonder de toepassing van de ontzettende ver nietigingsmiddelen. waarover de mens thans de beschikking heeft. En, naar de mening van mensen, die het uit hoofde van hun openbare en maatschappelijke posities kunnen weten, zouden wij ons in deze zomer op een critiek keerpunt bevinden. Het jaar 1949 wordt een jaar van grote beslissingen. En deze zomer zal ons heugen. (Nadruk verboden) Al wil hij naast klassieke musiek ook de Jass niet hij sctreert zich uitsluitend met AMKA EABRIEKEH APEEOOORW WEIDE WRAK VAN HOLLANDS GOUDSCHIP GEVONDEN Aan de Noordkust van Queensland heeft 'men het wrak ontdekt van een Hollands schip, dat daar in 1636 moet zijn vergaan aldus meldt de Austra lische radio. Het schip had een lading van kostbaarheden, o.a. een partij gou den munten ter waarde van f 76.000 gulden aan boord. Horizontaal: 4. Tafel linnen; 8. Een der Cy- claden; 9. Vat met één hengsel; 11. Engelse koning; 13. Tot rouw beklag (afk.); 14. Uit naam van; 16. Bloem; 18. Voorzetsel; 20. Auto bergplaats; 22. Kleur; 23. Bloem; 25. Streek aan Sumatra's Oost kust; 27. Sierlijk, slank dier; 28. Toejuiching; 30. Metaal; 32. Mening; 34. Raadsel; 36. Huis dier; 38. Tramgarage; 40. Rivier in Frankrijk; 41. Weg; 43. Een der V.S. van Amerika. Verticaal: 1. Onge veer; 2. Vis; 4. Leuk; 5. Engelse stad in Zuid- Arabie; 6. Zie hor. 18; 7. Dorp bi) Utrecht; 10. Ouder; 12. Door water omgeven land; 16. Langzaam (muziek); 17. Deel van een huis; 19. Vogel; 21. Plaats in Twente; 22. Ambt; 24. Uiterste begrenzing; 26. Kledingstuk; 29. Deel van de hand; 31. Vluchtig doorjujkan; 33. Uitstekend; 35. Vestiging; 37. Geneesheer; 39. Tijdperk; 42. Voorzetsel. (Voor de oplossing zie men tussen de advertenties).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1949 | | pagina 7