Stad en Omgeving*
Burgem. Ritmeester beschermheer
der Brandweervereniging
Receptie en uitvoering getuigden
van gezond verenigingsleven
Krijgt „Hermes" nieuwe velden in
Donkere Duinen?
De „Hiddii
..««lus" voer de wereld rond
Middenvoor De Vries verrichtte voor
H.R.C. de hattrick
o pening V.V.V.-bureau
Visafslag Den Oever: symbool van
vruchtbare samenwerking
Onze brandweer paraat
Mutaties bij de Marine
VAN MARSDIEP TOT Ij
Op weg naar huis
„Pro Patria" in de bloemetjes
Verwoeste gymnastieklokalen worden
waarschijnlijk herbouwd
Pim, Pam en Pom en het Afrikaanse avontuur
Volley- en basketbal op de training
Het oude kaperschip als goodwill-ambassadeur
Fraaie 5—1 overwinning op Kinheim
Humanistische levens
houding
Niet alleen ons Helderst- brandweerkorps, maar ook het personeel der
reserve-politie maakte een voortreffelijke indruk, toen Zaterdagmiddag ge
zamenlijk voor de burgemeester werd gedefileerd. Dat geschiedde ter gele
genheid van het feit, dat burgemeester G. Ritmeester het beschermheerschap
van de Brandweervereniging had aanvaard.
Opperwachtmeester Rosseel van de
brigade Den Helder der Koninklijke
Marechaussée kon tevreden toezien op
het resultaat van de onder zijn leiding
gehouden exercities. De reserve-poli
tie is geen militair corps, maar het
deed toch prettig aan, dat de leden
zich behoorlijk gedisciplineerd aan de
burgemeester (en het kleine aantal
belangstellenden uit de burgerij) kon
den vertonen. Bikele oud-militairen
spanden tussen de gelederen de kroon,
maar het geheel zag er niettemin qua
kleding, optreden en marcheren zeer
correct en vetrouwenwekkend uit.
Onmiskenbaar een corps, waarop de
overheid zich verlaten kan, wanneer
de normale gezagsapparaten verster
king behoeven.
Ook de brandweer, die in volle
sterkte met al haar materieel (de
autospuit, twee bellenwagens met mo
torspuit, de ladderwagen met motor
spuit, en de Julianadorper baby-spuit)
■was opgekomen, mocht gezien wor
den. De capaciteiten van dit kleine
keurcorps zijn voldoende bekend door
de prestaties bij wedstrijden en in de
praktijk.
Toen het personeel van brandweer
en reserve-politie voor het raadhuis
stond aangetreden, en werd geïnspec-
teed door de burgemeester en de heer
K. Rijpma (commissaris van politie en
commandant van de brandweer), kon
het de critische blikken van deze
autoriteiten met glans doorstaan.
Verzilverde straalpijp.
Op de inspectie volgde het défilé,
waarna allen zich in de trouwzaal van
het raadhuis verzamelden. Daar nam
de secretaris van de brandweervereni
ging, de heer J. J. Klaasse (de voor
zitter was wegens ziekte verhinderd)
het woord. Bestuur en leden hadden
met genoegen vernomen, dat de bur
gemeester het beschermheerschap had
willen aanvaarden. Dat feit werd nu
onderstreept door de aanbieding van
een keurig gecalligrafeerde oorkonde,
„Onze brandweer is paraat. Een
paar minuten na het alarm ver
schijnt zij op de plaats van de
brand. Maar,,,, de bevolking moet
ervoor zorgen, dat na het uitbre
ken van een brand geen half uur
verloopt vóór de brandweer ge
waarschuwd wordt", aldus bur
gemeester Ritmeester, en wij
willen deze woorden graag door
geven. Het telefoonnummer, dat
in geval van brand moet worden
gedraaid, is 3500.
De kapitein-luitenants ter zee dr.
M. W. Mouton en jhr. A. van Foreest
zijn bevorderd tot kapitein ter zee.
De luitenants ter zee der eersté klasse
M. C. van Grondelle, G. E. A. Deane
Bolier en N. W. Sluijter zijn bevorderd
tot kapitein-luitenant Ier«ge. De,
luitenants ter zee .van de technische
dienst der eerste klasse L. Stam en R.
de Bruijn zijn bevorderd tot kapitein
luitenant ter zee van de technische
dienst. Aan de luitenant ter zee
van de technische dienst der eerste
klasse W. A. Wachter werd eervol
ontslag verleend wegens langdurige
dienst. De officier-marva der vier
de, klasse bij de K.M.R. (tijdelijk ver
band) P. J. Annyas is bevorderd tot
officier-marva der derde klasse.
De heer L. M. J. van Driel is be
noemd tot luitenant ter zee arts der
derde klasse.
gestoken in een verzilverde straalpijp
op statief. Bij de aanbieding vaft dit
originele cadeau sprak de heer Klaas-
se zijn bewondering uit voor de acti
viteit van de burgemeester, die bij
branden altijd als één der eersten pre
sent is.
In zijn dankwoord verklaarde de
burgemeester, dat hij het zijn plicht
achtte zo te handelen, ook omdat hij
aan anderen het goede voorbeeld wil
geven. Politie en brandweer hebben
dat voorbeeld steeds gevolgd, over
tuigd dat alleen op deze wijze, de be
langen van de bevolking het best ge
diend kunnen worden. Beide corpsen
zijn paraat om onder alle omstandig
heden hun plicht tegenover de ge
meenschap te doen.
Alkmaar voelt zich onaangenaam
getroffen door de tijding, dat de post
op de begroting van Waterstaat voor
het maken van een nieuwe brug ter
vervanging van de (beruchte, totaal
verouderde) Friese brug is geschrapt
PI Gisteren is in de Doopsgezinde kerk
te De Rijp aandacht geschonken aan
het bijzondere jubileum van de heer
T. Dammes, die een halve eeuw 'als
organist in functie was. Ook de
Doopsgezinde Gemeente te Beemster
had een jubilaris in haar midden, n.1.
de heer D. Beets Az., die gedurende
45 jaar het köSterschap vervulde.
Te Uitgeest is de slager D. op he
terdaad betrapt bij het clandestien
slachten van een koe in de stal van de
veehouder B. aldaar. De slager is naar
Alkmaar overgebracht.
De heer A. W. J. Mul, secretaris
van het Heemraadschap „De Vier
Noorder Koggen" te Medemblik, is be
noemd tot secretaris-penningmeester
van het Heemraadschap Wieringer-
meer.
Het te Andijk gehouden muziek
concours heeft een tekort van ƒ900 op
geleverd, hetgeen betekent, dat het
waarborgfonds voor 2/5 dient te wor
den aangesproken. Te Hensbroek is
de vorig jaar opgerichte voetbalver
eniging „Landvogels" opgeheven.
Gistermiddag heeft burgemeester
Thomassen de nieuwe tribune van het
voetbalveld van ZW te Zaandam offi
cieel geopend.
Aan boord van het s.s. „Zuiderkruis",
dat op Maandag 10 October uit Indo
nesië wordt terugverwacht, bevinden
zich onze stadgenoten: A. J. Sijmons.
Crocusstraat 26; W. van Vuren, Prof.
Zeemanstraat 4; M. J. R. Marbus, Gla-
diolenstraat 24; A. van Velzen, Kuiper
straat 7; K. Dirkmaat, Kijkduinlaan 12,
Huisduinen; T. de Boer, Jan in 't
Veltstraat 115; H. K amer, Ruyghweg
117; D. M. van der Veer, Öostsloot-
straat 40.
De gymnastiekvereniging „Pro Patria" it! Zaterdag begonnen met de vie
ring van haar vjjf en zestig-jarig bestaan. Het is een goede en geslaagde
jubileumdag geworden, hetgeen tot uiting kwam in de drukke receptie, die
's middags in Formosa werd gehouden, en in de turnuitvoering, 's avonds in
Tïvoli. Op Zaterdag 8 October worden de feestelijkheden besloten met een
gezellige avond en een dansje in Formosa.
Tijdens de receptie hebben vooral men hun gelukwensen aanbieden
wethouder Van Loo. die namens het Burgemeester Ritmeester en Com-
gemeentebestuur het woord voerde,
en de voorzitter van het Koninklijk
Nederlands Gymnastiek Verbond, de
heer A. van Wieringen, tot het hart
van de gyfnnastiekliefhebbers gespro
ken. Dé heer Van Loo besprak de mo
gelijkheid tot het bijbouwen van
gymnastieklokalen in Den Helder en
de heer Van Wieringen kon daarop
antwoorden dat men reeds bij de mi
nister is geweest, die heeft gezegd dat
de verwoeste lokalen waarschijnlijk
zullen worden herbouwd.
Het bestuur van „Pro Patria" zat
intussen volop in de bloemetjes en
steeds meer verenigingsmensen kwa-
181. Voordat de Panko-negers begrij- allerlei soorten wapenen worden in
pen, wat er eigenlijk aan de hand is, 'ze strijd gebruikt. Hier weet een aap
komen er honderden apen uit de Do- een zwartje te overmeesteren, maar
men gesprongen. Kokosnoten suizen daar stelt een Panko-neger weer een
door de lucht. Het is Samba met zijn aap buiten westen. De Panko-negers,
volgelingen, dia juist op tijd gekomen .die niet weten, waaraan ze deze over-
zijn om Pepi en zijn vrienden uit de val te danken hebben, vechten als gek-
handen van de mensen-eters te redden! ken, want ze zijn niet van plan om zich
Een verwoed gevecht ontstaat van man deze buit te laten ontsnappen,
tegen aap. Knotsen, speren, steelpannen,
De Helderse hockeyclub „Hermes" hield Vrijdagavond in hotel Bellevue
een zeer geanimeerde jaarvergadering. Uit de jaarverslagen bleek, dat de
vereniging een zeer bevredigend seizoen achter de rug heeft. Er was een
behoorlijk kassaldo en het Bouwfonds bereikte dit jaar de duizend gulden.
heer Schippers, tegen de Donkere Dui
nen aan. Men heeft hiervoor in over-
Op de dames A. van Strijen en L.
Quant na stelde het hele bestuur zich
herkiesbaar. In de plaats van deze le
den werden gekozen de dames R. Ot-
tevanger-te Boekhorst en T. Holdorp-
Eelman, zodat het bestuur er nu als
volgt uitziet: W. Lastdrager (voorz.)
J. Kcrrtenhoeven (wedstrijd-seretaris)
mevr. Ottevanger-te Boekhorst (secr).
mevr. Holdorp-Eelman (penningm.)
Chr. Steilberg (tweede voorz.), mej. J
Bakker en H. Zegel (leden). De elftal
commissie wordt gevormd door de he
ren S. Fervaille (voorz.) en D. Dijks
hoorn en mej. R. Romer.
De veldennood vormde een belang
rijk punt van bespreking Het bestuur
van „Hermes" tracht drie nieuwe ter-
einen t« krijgen op het lana van de
^g met de sportraad een plan ontwor
pen, dat reeds aan B. en W. is gezon
den. Er zijn natuurlijk nog vele moei
lijkheden te overwinnen, doch men
weet dat B. en W niet afwijzend te
genover het plan staan. De gemeente
krijgt in December de beschikking
over het terrein.
Verder bleek dat de leden van „Her
mes" het volley- en basketbal enthou
siast hebben ontvangen. Zo enthou
siast, dat men deze spelers in de in-
doortraining gaat opnemen.
Voorts werd in principe besloten t
honkbal als zomersport te gaan be
oefenen.
missaris Rijpma gaven ook van hun
belangstelling blijk.
Getekende gelukwens
Tal van leidende figuren ln de'
Helderse sportwereld hebben „t»ro
Patria" gefeliciteerd. Daar waren ó.a
de heren Langerak, namens de Hel
derse Sportraad. A. Roodenburg (O
KJ?.), H. A. Enklaar Jr. (H.A.V.), De
Boer (H.R.C.), J Boonacker (Lyciir-
gus en Turnkring Hollands-Noorder
kwartier), Borgerding(Helder)H. J
A. Lücker (W.G.W.), J. van Duyne
(Turnlust), en afgevaardigden van de
Adelborstensport-vereniging en de
Amsterdamse Turnbond.
Willy Quak overhandigde de voor
zitter een getekende gelukwens, waar
mee het bestuur zeer in z'n schik was
Volledigheidshalve vermelden wij dat
„Pro Patria", behalve tal van bloem
stukken, van het-K.N.G.V. een legpen
ning, van Hollands-Noorderkwartier
een medaille, en van „Lycurgus"
„H.R.C." en „Helder" een enveloppe
met inhoud in ontvangst mochten ne
men.
De leden van „Pro Patria" hebben
's avonds gedemonstreerd wat zij
waard zijn. Er werd vrij goed ge
werkt. Wij noteerden fouten, maar
daaraan was vooral de kleine toneel
ruimte schuldig. In het bijzonder de
kinderen en de heren hebhen zich
uitstekend van hun taak gekweten en
alleraardigst waren de oefeningen van
de dames en heren „uit de oude doos".
Jammer, dat een van de dames pech
had met de bandjes van haar stijve
zwarte kousen. We hebben kunnen
constateren dat „Pro Patria" de jeugd
bezit en dat betekent een goede toe
komst. Als we nagaan dat zelfs de da
mes en heren van de Amsterdamse
Turnbond nog wel eens een steekje
lieten vallen, dan mag „Pro Patria"
tevreden zijn. Deze keurcorpsen en
directeur A. Lagerwey hebben ervoor
gzorgd, dat de uitvoering zo goed is
gc slaagd.
De voorzitter heette in Z'n openings
woord in het bijzonder welkom bur
gemeester Ritmeester, commissaris
Rijpma en de heer Van Wieringen en
daarna bracht hij de directeuren Van
Hooydonck en Nol in dè herinnering
Even later bood mevrouw Quak de
voorzitter namens de leden een prach
tige nieuwe clubvlag aan.
Na de pauze speldde de heer Van
Wieringen het echtpaar Quak, mevr.
Planken en de heer Kiljan, die meer
dan een kwart eeuw lid van de ver
eniging waren, de door het K.N.G.V
rschikbaargestelde medailles voor
vijf en twintig-jarige trouwe dienst op
de borst.
De voorzitter zegde deze trouwe
leden het ere-lidmaatschap van de
vereniging toe. Aan het eind van de
avond werden de heer en mevrouw
Lagerwey gehuldigd en de dames en
heren uit Amsterdam kregen uit de
nanden van een over-gelukkige voor
zitter een herinnering aan een suc
cesvolle avond.
PERSONALIA
Voor het politiedlploma is geslaagd
de alhier gestationneerde wachtmeester
R. de Boer.
de palmen, met kleurige bloemslingers
(Van onze maritieme medewerker)
Zestig uren gore mist vormden de
herfstige welkomstgroet van de Noord
zee. als een klef handje bij de ont
vangst in het vaderland en dat valt
nooit in het pulletje, vooral niet als je
al vier maanden bezig bent om thuis
te varen, langs een omweg over de
Pacific en de grote haringvijver.
Maar toen Hr. Ms. torpedobootjager
„Tjerk Hiddes" Zaterdagochtend aan
de Parkhaven te Rotterdam afmeerde,
voorzichtig langs de kant gevleid door
de sleepboten en de goede zorgen van
de loods, waren al die tijd, die maanden
van tropenzon en blaüwe oceanen, die
jaren van dienen in de Oost, de een
zaamheid en het verlangen van al die
marinemannen vergeten en vergeven,
want daar stond Moeder-de-vrouw met
Jantje, daar stond Marietje en daar
stond Truus en ze waren nog even lief
en blond als toen op die lang voorbije
dag. toen er afscheid genomen moest
worden, voor de uitreis naar dat verre
en vreemde Indie.
De „Tjerk" was thuis, nou ja, terug
in het vaderland dan, want „thuis"
komt het schip vermoedelijk eerst Za
terdag, als ze op het Wierhoofd zeggen
„Kijk, daar is-t-ie" en dan zullen ze
zien, dat de trotse jager ontmand is,
want intussen heeft Wilton-Fijenoord
er de kanonnen afgehaald. Maar hoe
dan ook, dan is de oude, trouwe „Hid-
dius" weer thuis.
Als eerste Nederlandse oorlogsbo
dem heeft dit schip de reis om de we
reld volbracht, na op 2 Juni 1947 onder
commando van de kapitein-luitenant
ter zee C. Hendrikse uit Amsterdam te
zijn vertrokken, bijna twee jaren in de
Oost te hebben gevaren, om tenslotte
op 25 April van dit jaar voor de grote
oversteek naar de Verenigde Staten uit
Surabaja te vertrekken. Van Juni tot
7 September vertoefde het schip in de
West. Veel is er gebeurd in de tijd
tussen deze data, welke wij genoemd
hebben, omdat er altijd nog iets in ons
brein is blijven hangen van de vele
raadgevingen van onze geschiedenisle
raar, die ons vertelde, dat jaartallen
de kapstokken zijn, waaraan men de
geschiedenis ophangt. De geschiedenis
van Hr. Ms. „Tjerk Hiddes" was altijd
fel en bewogen, van het ogenblik af,
dat zij in 1942 in dienst gesteld werd
en haar oorlogsplicht deed bij de Brit
se „Eastern Fleet" en later bij de „7th
Fleet" van de Amerikaanse Navy.
In Australië verwierf "zij de naam
van kaperschip en de legende ontstond,
dat de bemanning aan boord rondliep
met rode lendedoeken om. waarin gro
te messen gestoken waren. Haalde zij
niet de guerrillastrijders van Timor
weg? Wie kon je beter om een bood
schap sturen dan deze Hollandse zee
lui? Geheime opdrachten waren er
plenty om de Jappen in de Grote Oost
bezig te houden.
Maar daar heeft geen van de huidige
opvarend< énige notie van. Zij weten
alleen te vertellen van hun tijd in de
Oost. Alsof dat alleen al niet genoeg
was.... Doch, waar zij eigenlijk het
meeste van weten, waar zij niet over
nitgêpraat raken, dat is hun wonder
lijke thuisvaart, over twee oceanen,
langs vreemde kusten en met nooit te
voren bevroedde avonturen.
Om te beginnen kreeg de „Hiddlus",
zoals het schip in de Oost gemoedelijk
genoemd werd, waarachtig weer een
„boodschapje" te doen, de traditie
van de bodem getrouw Het schip heeft
van de Oost afscheid genomen door
een eilandje aan te doen, het laatste
van onze immense archipel, waar nog
mensen moesten zijn, van wie men
niets meer af wist. Dat was het eiland
je Pegun, op 150 mijl ten noorden, van
Manokwari, ten noorden van Nieuw
Guinea dus, het meest oostelijke stukje
grond, waar de driekleur nog gehesen
kon worden. En die werd gehesen! Ze
ventien zielen bleken hun eentonig en
van de wereld afgesloten leven daar
nog te hebben gesleten, vier jaar lang
in volslagen eenzaamheid na het ver
trek van de Amerikanen, die er een
basis hadden ingericht en de kleine
bevolking een voorraad aan leeftocht
achterlieten, waarvan deze nu nog pro
fiteerde. De torpedobootjager kreeg
en geestdriftige ontvangst en liet als
tastbaar bewijs, dat het gouvernement
deze lieden niet vergeten had een
voorraadje textiel, tabak, lucifers en
andere noodzakelijke levensbehoeften
achter.
'n Complete verrassing.
Verder ging de reis over Guam en
naar Midway, de grote Amerikaanse
marinebasis midden in de ontzaglijke
wijdheid van de Grote Oceaan, een
zandplaat zo plat als een schol in een
baaierd van water, 'n voortreffelijk in
gericht steunpunt, waar de mensen al
even enthousiast waren als op dat
lastige stukje groen van die gordel van
smaragd. Maar de Amerikanen zagen
in de komst van de Nederlandse ma
rinemannen een prachtig middel om
even de eenzaamheid en het saaie leven
te vergeten en zo konden zij de com
mandant bewegen om een nacht over
te blijven en met de hele bemanning
nog eens de vriendschap te beklinken,
welke tussen deze grote en de kleine
natie gedurende de oorlog, ook in deze
oceaan, was ontstaan. Nee. Midway zul
len de mannen van de „Tjerk Hiddes"
niet zo gauw vergeten, omdat het een J
verrassing was, een complete verras -
sing. Want zij hadden zich eigenlijk van
die basis toch niet zoveel voorgesteld.
Teleurstelling op Hawaiï.
Met geheel andere verwachtingen
ging het op Hawaiï af, maar dat is
tegengevallen. Geweldig, natuurlijk, dat
was het, alles echt Amerikaans. De
ontvangst liep gesmeerd en iedereen
kreeg alles te zien wat er te zien was
maar dat was het 'm nu juist. Behalve
dat zouden die argeloze Hollanders ooi'
nog graag iets gezien hebben van d'
romantiek, waarover de wereld ver
teld wordt, die hoela hoela-bewegin
de dansende meisjes en guitaar spe
lende jongens op een door een zilveren
maan beschenen strand, onder wulven-
om. Maar het strand bij Schevemngen
is veel breder en mooier dan Waikiki-
beach en in de kajuit van de comman
dant hangt nu nog wel een slingertje
uit Hawaiï, maar dat is van papier. De
Kilima's hebben mooiere
„That's California"
De USA zelf zorgde voor de verras
sing en deze werd hun bereid in de
eerste de beste haven, waar het schip
op af stevende: San Diego. in Califor-
nie. Mist hing er langs de Westkust
van de Verenigde Staten, toen de
„Tjerk Hiddes" de loods aan boord
nam en van het verwachte schone
schouwspel scheen niets te komen.
Doch naderbij gekomen lichtte het in
de hoogte wat op en terwijl er over
de blauwe golven van de oceaan nog
een bed van grijze nevels bleef liggen,
zette plotseling de beroemde Califor-
nische zon de heuvels en de bergen
in de verte in een warme gloed en vol
trots strekte de loods op de brug zijn
arm uit en meldde de commandant:
„Well, Captain, that's California".
Wat er allemaal precies gebeurd is
in San Diego is niet zo-maar in een
paar zinnen uit te leggen, maar wie je
ook sprak, iedereen was er nog vol
van. De Nederlandse marineman is er
een voortreffelijk goodwill-ambassa
deur voor zijn land gebleken.
Via het Panama-kanaal, dat
der opvarenden ooit tevoren
had, volgde er nog een onvergetejjï?
ontvangst door de Nederlandse r~,
in Colon.
Na Colbn kwam er voor het
slecht weer. Het schip moest vu?
maken en zat af en toe van voor
achter onder water, maar de „Tjerk-
kon heel wat hebben en gedroeg
dan ook prachtig. Om trots op te Ejn,
Willemstad was Hollands, met 'Ji
Pontjesbrug en die geveltjes en „a»
krijg je het toch wel eventjes'
kwaad, al heb je daar in de regei
weinig lastvan.Drie maanden
bleef het schip in de West, regelmati,
varend om te oefenen en het bezocht
tijdens deze tochten alle eilanden, óók
Paramaribo, waar men ook al een en
al hartelijkheid was en de Boven-
windse eilanden: St. Eustatius, st"
Martin en Saba. Saba moet volgens dè
ervaringen van de opvarenden van het
schip een ideaal oord zijn om ér veer-
tien dagen met je vrouw te passagio
ren.
Toen ging het via Casablanca op
huis aan, wederom een voorspoedige
reis, maar tenslotte gooide de mist in
Het Kanaal en de op de Noordzeè roet
in het eten, zodat de inspectie van de
Commandant der Zeemacht, Schout
zij Nacht J. J. L. Willinge, die odr-
spronkelijk ter rede van Vlissingen
zou aanvangen, nu verschoven werd
r.aar de Hoek. De laatste nacht voor
de aankomst bracht het schip voor-
gaats door.
speeld, toen P. de Vries de spil van
Kinheim in de luren legde en met een
goed schot de stand op 1—3 braeht.
HRC bleef veel sterker en de gast
heren moesten alle zeilen bijzetten ora
verder onheil te voorkomen. Dit lukte
aanvankelijk wel, maar na twintig mi
nuten miste Groeneveld een bal en
kon middenvoor De Vries nummer
vier in de touwen jagen. Kinheim wij.
zigde haar opstelling door Groeneveld
in de voorhoede te plaatsen, maar. ook
dit had weinig resultaat. Het bleef
alles HRC wat de klok sloeg, en bij
wat meer overleg hadden er nog ver
scheidene doelpunten kunnen bijko
men. Nu bleef het bij één doelpunt,
dat een kwartier vóór het einde door
P. de Vries werd gemaakt. Scheids
rechter Willems heeft de wedstrijd
naar behoren geleid.
HRC heeft de leiding weten te. be
houden door haar van ouds bekende
tegenstandster Kinheim met maar
even 51 te verslaan. Voor de rust
lukte het niet al te best bij de rood-
jakken; zij hadden weliswaar een licht
veldoverwicht, maar veel verband zat
er niet ln de ploeg. In de tweede helft
ging het veef beter, hoewel toen even
eens bleek, dat er enkele zwakke
plaatsen in het elftal zijn.
Bij Kinheim vonden wij spil Groe
neveld en rechtsbuiten v. d. Linde de
beste spelers en ook doelman Keis
schieter deed goed werk. In het begin
werd er wat over en weer gespeeld,
maar na zeven minuten kon rechtsbui
ten Knyff van vrij grote afstand zijn
club de leiding geven (01).
De bal werd middenuit gespeeld en
meteen volgde er een gevaarlijke aan
val. De bal kwam via het been van
Bot bij de rechtsbuiten van Kinheim
terecht en deze bracht de partijen met
een hard schot op gelijke voet. De
geel-zwarten, hierdoor aangemoedigd,,
bleven aanvallen en Dijkshoorn c.s.
kregen bergen werk te verzetten.
Lang duurde dit offensief niet. HRC
speelde zich los en ging de toon aan
geven. Voor het doel wilde het echter
niet vlotten en Groeneveld kon steeds
tijdig ingrijpen. Enkele minuten voor
de thee wist hij echter niets anders te
doen dan de bal weg te stompen om
middenvoor De Vries een schietkans
te ontnemen. Dit kostte Kinheim een
strafschop, die door G. de Vries on
houdbaar werd ingeschoten (1—2). Na
de hervatting bleek al gauw, dat HRC
uit een heel ander vaatje ging tappen.
Er waren nog geen vijf minuten ge-
Zoals wij reeds eerder bericht
ten, zal de algemene vergadering
der Federatie van V.V.V.'s in
Noord-Holland ditmaal in Den
Helder worden gehouden, en wel
op Zaterdag 22 October in „Mu-
sis Sacrum". Alvorens deze ver
gadering om tien uur wordt ge
opend, zal om kwart over negen
't nieuwe V.V.V.-verkeersbureau
in de woonark, liggende nabij de
Postbrug, met een korte plech
tigheid officieel worden geopènd.
Voor de humanistische gemeenschap
Den Helder sprak gistermorgen de heer
.A. Eiiks uit Aïkmaar,' op de eerste bij
eenkomst in het nieuwe-seizoen.
Hij'vertélde, iri de vorm5' van een
sprookje, zijn inzichten in de levens
houding, die een waarlijk humanist
kenmerken.
Deze wordt niet in de eerste plaats
gekenmerkt door wat hij zegt, of wat hij
denkt, maar door wat hij doet, hoe hij
zich in het leven gedraagt. Het ware le
vensgeluk wordt niet gevonden bij de
gene, die zoveel mogelijk in dit leven
tracht te nemen, en zo weinig mogelijk
daarvoor tracht te geven. Evenmin bij
wio, los van de wereld, door overpein
zing zichzelf tracht geluk te geven, of
systemen probeert te ontwerpen, waar
bij ieders wensen bevredigd kunnen
worden, en daarbij de naastliggende ge
legenheid tot hulpbieden overziet.
Slechts wie, met een open oog voor
wat de omringende wereld hem voor
schoons biedt, op alle levensterreinen,
door het voortdurende besef gedragen
wordt, hoeveel geluk er in ligt te hel
pen waar hij kan, zonder omzien, en te
vens zijn medemensen toestaat hemzelf
wedwkerig te helpen, en dit besef in
al zijn daden in de wereld uitdraagtj
heeft de „steen der wijzén" gevonden.
Deze vertelling werd, afgewisseld
door walsen van Brahms en Schubert,
vertolkt door mevr. Nieuwenhuis, met
grote belangstelling door de aanwezi
gen aangehoord.
£)E GEUR AX BLOEMEN en sigarenrook domineerde op de openingsdag
in de splinternieuwe visafslag te Den Oever, maar zU moet spoedig plaat»
maken voor die zilte en pikante reuk, zonder welke een visafslag geen vis
afslag kan zjjn. Dan wapperen niet meer feestelijk de vlaggen ln het dorp en
langs de haven, en dan zal het vroljjk gewoel van de openingsplechtigheid
snel vergeten worden onder de drukte, die het aan- en afvoeren van de verse
\is met zich brengt. Maar al zullen de viskopers zelden meer ln hun Zon
dagse pak ter afslag tijgen, één moment zal hun in de herinnering blijven-
Voor het eerst hadden zij plaats genomen in de groene banken voor het
mjjntoestel en daar gleed de wijzer langs de cijfers. Nummer zes gloeide
aan! Ka veld was eigenaar van de eerste vijftig pond. Dat zwarte cyfer op
p Je' 1801118 °P hel bovenste rijtje, zullen bestuur en leden
van D.E.T.V. met gauw vergeten!
der oprichters van het Vissersfonds,
voorloper van DETV)P. Bakker (aan
nemer van het bouwwerk), J. Lont
JGzn. en S. Wagemaker (bestuursleden
van DETV). Het is ons onmogelijk, »1
het gesprokene aan te halen. Laten wij
volstaan met vast te stellen, dat DETV
van alle zijden werd geprezen voor het
betoonde doorzettingsvermogen.
Het zag er eerst, sinds de afsluiting
van de Zuiderzee, niet rooskleurig voor
de vissers uit. afslag te De HaukeS
moest reeds opgeheven worden, en het
Vissersfonds moet menigmaal bij
springen. De vissers van Den Oever
sloegen de handen inéén, zij stichten de
coöperatieve vereniging DÉTV, na de
oorlog werden goede vangsten gemaakt
en de toekomst begon er weer rooskleu
riger uit te zien. De totstandkoming
van de nieuwe ruime visafslag (archi
tect de heer B. G. Zandstra) is het be
wijs van de moed en het optimisme var
DETV.
Vóór dat nummertje branden ging,
waren er veel woorden gesproken. De
heer P. de Graaf had allen welkom ge
heten en enkele telegrammen voorgele
zen, de heer J. Bakker Jr. had als voor
zitter een boekje uit de geschiedenis
opgedaan, en burgemeester L. C. Kolff
had een gloedvolle rede gehouden, ge
lijk wij Zaterdag reeds meldden.
Maar ook na het moment van de of
ficiële opening kwamen verscheidene
sprekers achter de microfoon. Achter
eenvolgens de heren ir. van Erp (Vis
serij-inspectie), Bakker (hoofdinspectie
Registratie en Domeinen), Joh. W.
Stevenson (voorzitter Nederlandse vis
sersbond), Kammel (bedrijfschap voor
,'isserijproducten), Lub (coöperatieve
ereniging van IJselmeervissers te Enk-
uizen), Van Hespen (techn. dienst
TT), de directeur van het koel- en
.rieshuis te Harlingen, dr. Hildebrand
(afdeling visserij van het landbouw-
economisch instituut), Broer Kat (één
