Een kreet op het Berndewiel DANSEN Abonneert u op dit blad ,s F GRAFISCHE KIM Ned. Reisvereniging INDONESIE-AVOND Onze TAXI's zijn NIET DUUR! SANDERSE TEL 2 8 6? De Russen maken het nieuwste type atoombom (plutonium) Het konijn: Staatsvijand no. 1 in Australië Honderdduizend auto's in Augustus Wesien moet op vergelijk aansturen, maar waakzaam blijven Hyacinihen op glazen Hugo BoysPetten onbeslist Gratis adverterenl Kudden wilde paarden en kamelen worden uit vliegtuigen met machinegeweren bestookt BRUILOFT? FEESTGEBOUW M0UT0N Noodtoestand bij pontveer Hembrug DE MAAND AUGUSTUS is een record-maand geweest voor het pont- personeel aan de Hembrug nabij Zaandam. Er werden ruim 105.000 auto's over het Noordzeekanaal gezet. Dat is ongeveer 18.000 meer dan in dezelfde vacantiemaand van het vorig jaar. En ook dat was een record. De Velserpont vervoerde in die Augustusmaand „maar" 14.000 wagens meer dan in de overeenkomstige maand van het vorig jaar. Waarom wachten de autoriteiten? DAGBLAD RECLAME Op Donderdag 13 October a. s, «n de MARINE CANTINE M. BEEKHUIS ÏAN TILL MAANDAG 10 OCTOBER 1949. (Van onze diplomatieke medewerker). £)E EXPLOSIE In de SOWJETUNIE, aldus Is sinds president Trumans ver klaring uitgelekt, werd veroorzaakt door de splitsing van plutonium, niet van uranium-235. Dit betekent, dat de Russen in staat zijn een bom te ver vaardigen van een veel moderner type dan het atoomprojectiel, dat in Augustus 1945 op Hirosjima werd geworpen. Daar is nog geenszins mede gezegd, dat Amerika thans met één slag zyn voorsprong zou hebben ver loren. Ook de winning van plutonium al is deze gemakkelijker en goed koper dan het produceren van uranium-235 is een tijdrovend proces, waar voor bovendien, om tot een enigszins bevredigend resultaat te komen, een machtig industrieel apparaat nodig is. of meer atoombommen per week kun- 'AMERIKA heeft nooit de omvang van zijn productie van plutonium-bom- men bekend gemaakt Maar er zijn aanwijzingen, dat er niet meer dan twee bommen per week vervaardigd worden. En daarvoor hebben de Ame rikanen in Hanford, gelegen in de staat Washington in het uiterste Noordwesten van de Verenigde Staten, drie enorme atoomzuilen moeten bouwen. Gelden voor de bouw van een vierde atoomzuil lijn onlangs door het Congres toege wezen. Het is ook mogelijk plutonium te vervaardigen met hulp van kleine installaties klein in vergelijking met de reusachtige fabrieken in Hanford. Na een jaar of meer zouden deze plu tonium, voldoende voor één bom, heb ben voortgebracht. Om een tweede bom te maken, zou men opnieuw een jaar moeten wachten. Het zou een uiterst saai proces zijn, maar om het evenwicht teherstellen is er het feit. dat de werkelijke productieproblemen beginnen op te duiken, wanneer de installaties groot worden. Heeft de Sowjetunie haar plutonium verkregen via de langzame weg, of heeft ook zij reeds het stadium der „massa"-productie, dat wil zeggen van ongeveer twee bommen per week, be reikt? Siberie bewaart zijn geheimen te goed, dan dat hierop met volkomen zekerheid kan worden geantwoord Maar wel is bekend, dat men bij de Canadese atoomgeleerden, die op het ogenblik bijeen zijn in niet minder dan drie verschillende conferenties, welke zich ieder met een ander onderdeel van de plutoniumproductie bezighouden, de sterke indruk heeft, dat Rusland ter wille van het onderzoek en misschien ook nog wel uit andere motieven zijn enige bom en daarmede het grootste deel van de voorraad plutonium, die het bezat, liet exploderen. Ramp of triomf? Vast staat intussen, dat de vervaar diging van de bom niet langer een Amerikaans monopolie is. Zelfs wan neer zoals ook reeds verondersteld is de explosie in de Sowjetunie een ongeluk was en veeleer een ramp dan een triomf voor het land betekende, moet de triomf vroeger of later ko men. Ook Rusland zal over een maand, over een jaar of over tien jaar twee |\E LIEFHEBBERIJ voor het ver vroegen van bloembollen, is in ons land hoe kan het ook anders heel groot. De successen die er mee bereikt worden zijn daaraan niet al tijd evenredig, zodat het zijn nut kan hebben, speciaal de glas-cultuur van hyaéinthen even te behandelen. U dient bloembollen aan te schaffen van de allerbeste kwaliteit: aan glas- hyacinthen mag niets mankeren. Bo vendien, die bollen moeten een speci ale schuur-behandeling hebben onder gaan, zodat het van groot belang is, bij wie de bloembollen gekocht wor den. Wanneer u vroegbloeiende bollen wenst, moet nu zo spoedig mogelijk met deze liefhebberij een aanvang ge maakt worden. Speciale hyacinthen- glazen zijn weer in de handel ver krijgbaar en al zijn die niet strikt noodzakelijk het lukt ook wel op grote wijnglazen ze zijn toch wel erg handig. Direct na ontvangst van de bollen worden die op de glazen ge plaatst, en waar dit door bijzondere omstandigheden niet mogelijk is, dient men ze toch direct uit de papieren zakken te verwijderen en worden ze dan tijdelijk op zolder uitgelegd. De glazen vult men met gewoon leiding water, zó hoog, dat de bollen met de onderkant, juist enkele millimeters bo ven het water blijven. De meeste hyacinthen mislukken omdat de dames hun ongeduld niet kunnen bedwingen, ze hebben te veel haast, beginnen meestal te laat met het bestellen van bollen en trachten dan de verloren tijd in te halen, door de bollen vroeger in de warme kamer, tn het volle licht te plaatsen. U dient bij het vervroegen van bloembollen geduld te hebben, dat geeft de beste kans op succes. Nadat de bollen op de glazen gezet zijn, zullen die in een donkere, koele, doch beslist vorstvrije kast geplaatst moeten worden. Daar blijven ze dan staan totdat het glas vol wortels zit en de jonge spruiten een lengte van vijf tot zeven centime ter hebben bereikt, eerst dan mogen ze warm en in het volle licht gezet worden en kunnen ze vrijwel niet meer mislukken. In de donkere kast behoeft men al leen maar te controleren of de bollen soms gaan schimmelen: in dat geval blijkt de kast te vochtig te ziin en zet mén de deur een paar da«en open. terwijl de schimmel voorzirtbtig m een zacht schuiertje verwijderd wordt. Wekelijks moet men even controleren of ook water gegoten moet worden, doch dat zijn dan vrijwel de enige dingen, waarop men moet letten. Om dat het nu nog vroeg genoeg is, wens ik u met deze liefhebberij veel succes. aen vervaardigen. Het ware dwaas aan te nemen, dat bij de opstelling van de Westerse politiek ten aanzien van de Sowjet-Unie met dit alles geen rekening zou zijn gehou den Deze politiek gaat uit van het feit, dat Rusland de enige belangrijke po- tentiëel agressieve natie in de wereld is. Het communisme is nu eenmaal een ideologie, die met andere wereldbe schouwingen moeilijk in vrede kan le ven. Maar overigens betekent de om standigheid, dat de Russen misschien wat sneller dan verwacht was, een atoombom hebben gemaakt, niet nood- mijdelijk geworden of dichterbij geko- zakelijkerwijs, dat de oorlog nu onver- men is. Twee wegen. Voor het Westen staan en daarin is door de atoomexplosie in de Sowjet- Unie geen enkele verandering gekomen twee wegen open. De ene is te trach ten, de Russen er in hun eigen belang van te overtuigen, dat zij met de rest van de wereld in vriendschap en niet in vijandschap moeten leven. Dit ge schiedt zowel openlijk als achter de schermen en de mogelijkheid ls niet uitgesloten, dat de wereld op een ge lukkig ogenblik zal worden verrast met de mededeling, dat er via de di plomatieke kanalen een vergelijk is uitgewerkt, hetwelk het democraten en communisten, ieder binnen vrij nauw keurig afgebakende grenzen, mogelijk zal maken op eigen manier te leven. Maar tot zolang moet het Westen ook de tweede weg blijven bewandelen; dat is die, welke leidt naar de oprichting van een bolwerk, waarin de Westerse wereld zich met haar belangen onaan tastbaar kan gevoelen. Ten dele is dit- een militaire taak, die in de kaders van Atlantisch Pact en Westelijke Unie uit gevoerd kan worden. Daarnaast echter zal de economische defensie van even veel belang zijn. Want ten slotte be rust een effectief verzet tegen het communisme in de laatste instantie op economische welvaart Direct na het beginsignaal van scheidsrechter Biskanter ging Hugo- Boys tot de aanval over. Een geweldig offensief zetten de Heerhugowaarderr in het eerste halfuur in, doch het juis te schot ontbrak. Reeds bij de eerste aanvallen viel ons de hechte Petten- verdediging op, de keeper was echter wat nerveus, doch leverde in deze wedstrijd goede prestaties. Langzamer hand werd het tempo echter minder. Vooral Hugo-Boys kreeg in deze wed strijd grote kansen om te doelpunten, doch door slecht schieten gingen deze teloor. Na de hervattir j hetzelfde spelbeeld, met Hugo-Boys iets meer in de aanval daarentegen een sterke Petten-verde diging. Slechts bij verrassing kon deze gepasseerd worden en dit gelukte de rechtsbuiten Doodeman dan ook een enkele maal. En hoe meer het eindf naderde, des te meer steeg de span ning. Het vele publiek moedigde aan houdend zijn spelers aan, dit mocht echter ook niet helpen en het einde kwam met een blanco stand. Voor onze jongens uii Indonesië Ons volk verkeert terecht in zorg over de vraag, of er straks vol doende werkgelegenheid bestaat voor onze militairen, wanneer zij weldra in duizendtallen uit Indo nesië in het vaderland terugkeren. Het betreft hier een hoogst ern stige zaak, welke aller aandacht verdient De Verenigde Noordhollandse Dagbladen willen in dit opzicht een bijdrage leveren door voor elke gerepatrieerde militair de gelegenheid te openen, tweemaal kosteloos een advertentie te plaat sen, waarin werk wordt gevraagd. Deze advertenties, waarvan de grootte hoogstens 20 mun. mag bedragen, worden geplaatst in een afzonderlijke rubriek in alle zeven edities van de V.N.D. en be reiken dus het gehele gebied van Noordbolland boven het Noordzee- kanaai. Bij aanbieding van de adverten ties zal de betrokkene een bewijs dienen te overleggen, waaruit blijkt dat hij gerepatrieerd mili tair is. Hij kan de advertenties desgewenst tegelijk voor achter eenvolgende plaatsingen opgeven dan wel deze met tussenpozen aanbieden. maar miende de (Van onze correspondent te Sydney) MAAR SCHATTING heeft het eiland Tasmanie in de eerste helft van dit jaar 1 millioen konijnen aan de markt gebracht! Eén scheepslading alleen reeds omvatte 200.000 bevroren konijnen voor Engeland's precaire vleespositie, 300.000 zijn in de millioenensteden Sydney en Melbourne aan de markt gebracht en 400.000 liggen nog in de koelhuizen te wachten op verpakking en scheepsgelegenheid. Binnenkort zal een fabriek konijn in blik gaan produ ceren voor de uitvoer naar andere landen Uit dit bericht valt op te maken dat Australie's beruchte konijnenplaag eer toe- dan afneemt, dat het een sprookje is, dat de Australiërs zelf net zo vies zijn van konijnenvlees als wij van ratten en dat men ook in het vijfde werelddeel nu van de nood een deugd begint te maken. De betekenis van het konijn in Australië wordt duidelijk wanneer men bedenkt, dat genoemde cijfers alleen voor het kleine Tasmanie gelden. Voor het gehele werelddeel loopt het aantal der vrolijk rondhuppelende pluim staartjes in de milliarden! Een vreemde geschiedenis. Het is met het konijn in Australië een vreemde geschiedenis. Toen anderhalve eeuw geleden de eerste kolonisten en Britse dwangarbeiders naar het lege werelddeel kwamen, leefden er in het wild alleen de typisch Australische buideldieren als b.v. kangoeroe, opos sum en kiala-beer naast de vroegere door de Austraalnegers uit het vaste land van Azie meegebrachte dingo of wilde hond en de uit de Indonesische archipel afkomstige wilde buffel en krokodil in het tropische noord-oosten. Deze eerste pioniers brachten na tuurlijk verschillende nuttige huisdie ren mee en daaronder bevonden zich natuurlijk ook wel een paar konijntjes. Vóór iemand c eigenlijk erg in had, was er een complete konijnenplaag. De ontsnapte konijnen hadden het er na melijk best. Genoeg te eten, de ruimte, een mild klimaat en geen enkele na tuurlijke vijand als vos, marter, bun zing, fret, havik of kiekendief. Zij vormden al spoedig een niet te stuiten leger, dat steeds verder opruk te. Men gaf millioenen uit aan duizen den kilometers lange afrasteringen en doet dat heden ten dage nog. Maar een hongerig konijn staat voor niets. Na tuurlijk kan men zijn landerijen wel met kippengaas tot een bepaalde hoog te tegen de konijnen beschermen en overal strikken en klemmen zetten, maar gedurende een droogteperiode weet het konijn ondanks alles toch zijn weg naar het verleidelijke gras of ko ren te vinden JAN HAAKSMAN WAS ER VOORZITTER VAN en Jan Buijs was de sl^e'® taris; 't was van 'n verieniging weer de grootste behoefte an e* voordige die nou al veul nood lenigd had. Ja, dat kenne de mense van d krom toid niet begroipe. Zoö'n kloin hallef honderd jaar lejen toe vier e nian en je verdiende te veul om te sterven «n te woinig om te leven. en vak had, weer ze 't den mit de werkdag nag vrai gnap maakte zessen zesteg uur in de week: da's alle dage elf uur, reken maar uit, van van tot twaalf en den skafte van twaalfven tot ienen, en den weer e lenen tot zessen den kon de meisterknecht net zowat dne roi s aa hele week hale. As je den 't ongeluk had dat je deer niet in was ma en badde, bevoorbeeld kleremaker, den kon je nag twaalf uur per ag gien vraie Zaterdagmiddag, gelouf dat maar niet. Wier je den drs riek,deniko je nel de lange bandiet, dat was n kerkvoogd, die de knip (de ^monna.e) zo lang mougelik op slot hield en mit 't geld van de kerk of van e annoesiuur, wai ze nuu reusranoviuis ■—-- H„i«himr die most je d'r den maar deurskeure, bevoorbeeld 'n daalder voo en ete most je maar niet, en de vrouwse en de kinders moste ok maar vaste Den kon je nei de ien of aare win kelier om op de pof wat winkelvet en wat vaatbutter te halen as je 't kroige kon en aster nag niet 'n oud briefie sting van 'n eerdere keer dat je ziek wasze en wat je nag niet „inlou- pen" had. Den most moeder, hoe moei lik of ze ok weg kon (maar vader was nou toch thuis en die most mit z'n zie ke loif den maar op de klointjes passé) maar 'n paar dage uit werken gaan en kon die drie kwartjes op 'n dag ver- diene. As die den seivens thuis kwam mit 'n paar dikbesmeerde „stikke" (want de boer zat er goed bai en de boerin was nagal goed 'mutst die dag) onder d'r poepen boezel, 'n emmer lang wai an d'r hand de varkes krege 't ok den gong 't hele stel mit groóte ouge om de tafel zitten om samen alles op te eten. Wie niet werkt die zei ok niet ete, zoide ze toe in die toid en de baas skokte niet. As de knecht weer op 'n Naverteld verhaal Vos deed zijn plicht niet Ten einde raad voerde .nen konijn's grootste vijand in: de vos. Maar de vos begreep de bedoeling niet. Hij ging de konijnenplac niet bestrijden, doch wierp zich met een betere zaak waar dige ijver op de kippen van de boe ren en dreef de wilde Australische kalkoen tot ver in de wildernissen van het noorden terug. De vos werd een plaag op zichzelf. Het is te begrijpen, dat in Australië het konijn, ondanks de honderdduizen den die er jaarlijks in de grote steden gegeten worden, met de nek wordt aan gezien. Konijn is armelui's kost. Eerst de laatste tijd is men begonnen van de nood een deugd te maken. Maar er zijn op geen stukken na fabrieken genoeg om het nodige blik te vervaardigen voor de uitvoer van levensmiddelen. Zo kan men nog niet eens aan de En gelse vraag naar konijnen voldoen, laat staan de schrale vleespot van Eu ropa aanvullen. Daarbij is de uitvoer van het waar devolle konijnenvelletje naar Amerika de laatste tijd sterk teruggelopen sinds men daar de „labelling law" heeft in gevoerd. Nu is het namelijk niet meer mogelijk om konijnenbont voor een meer geliefd en ander soort bont te la ten doorgaan. Een bontjas met het woord „konijn" erop, schijnt op de Amerikaanse dames niet zo'n grote aan trekkingskracht uit te oefenen. Nog drie andere plagen. Jan Konijn is niet het enige inge voerde dier, dat een ware plaag is ge worden. In het noorden neemt de uit breiding van de wilde hond, de schapen en lammeren verscheurende dingo, weer angstwekkende vormen aan. Het strooien van vergif uit vliegtuigen heeft niets geholpen. Hogere beloningen voor dode dingo's en een dingo-bestendige afrastering dwars door Yueensland zijn noodzakelijk om deze plaag het hoofd te bieden. Vliegtuigen zijn ook ingeschakeld voor de bestrijding van de nieuwste plaag: de grote troepen wilde paarden enkamelen, die hele landerijen af grazen. De verwilderde paarden zijn van de uitgestrekte paardenfokkerijen in het noorden afkomstig. De kamelen, door Afghanen in de dagen vóór de komst van de vrachtauto als transport middel ingevoerd, hebben zich eveneens uitstekend aan de Australische om standigheden aangepast. De kudden worden thans met machinegeweren vanuit de lucht bestookt en tienduizen den leggen er het loodje bij. Maar het konijn blijft Australië's staatsvijand nummer één. Ook al zal het een steeds grotere rol in industrie en export gaan spelen. z'n werk kwam, nou den gong 't weer opnuuw an, maar o wee, as-ie ziekelik bleef of-ie wier wat ouwer, den gong 't net as in dat teneelstik van Inte Onsman, watte ze zo vaak voor „Staas- pe-iSioen" opvoerd hewwe: „De uitge knepen citroen", den sloeg je of in de beloöning en verdiende je gien zeuven golden in de week meer maar wier 't zes, ok wel voif. En toe, wie 't bedocht had hew 'k nooit te weten komme keunen, maar die man had 'n standbeeld verdiend en gien-ien zouw 't meer verdiend hewwe as hai toe wier d'n 'n ver ieniging sticht, om te helpen in de noodOnderling Hulpbetoon, Draagt elkanders lasten, Hulp in noöd, Steunt elkander, Allen voor één, één voor al len. en meer van zuks. Alle weke wat betale van je armoedje of en as je den ziek was, den wasze de eerste drie dage wel voor je oigen risico, want je mochte d'r netuurlik gien loupie mee nemen, maar veerder kreeg je zoó'n drie maande lang vier golden in de week.mens, mens, wat was dat 'n zegen.meskien 'n daalder van je- weet-wel, de man die zoó'n Italiaanse naam kreeg, zo bandieterig.en vier golden van je oigen fons, gien aalmoes en gien fooitje, maar dat weer je recht op had.En dat allegaar beheerd deur mense van je oigen stand... allegaar werkers, die overdag in de Kromme- zoól werkte of wat aars deeje, wat net zuk hard ploeteren was nei, dat was 'n uitkomst. Zien ze deer zitten, ernstig en pra tend over 't nuuwe, 't mooie, weerdeur de armoed de deur uitbannen wier.... As vader ziek was, nou ja, even goed kaal as 'n kerkrot en arm as een luis, maar moeder thuis om vader op te passen.en gien stikke meer onder d'r poepen boezel en gien emmer wai meer mee te sjouwen.ja, ja, dat was de „goeie ouwe toid"... Dut is 'n verhaaltje, bai overleve ring verteld maar toch uitbeeldend hoe in die toie de mense armer wasze as teugeswoordig.as 't goeie Vroidag wier of Himmelvaarsdag, as 't tweide Paas- of Pinksterdag was en d'r niet werkt wier, din. was dat skade voor de knip, want den sting de verdienste stil.dat was in de toid, as de kóól in de kwakkelwinters rotte gong en sei vens baibladerd worre most, dat 't in overwerk dein wier, twaalf en 'n halve cent per uur, meneer... ja, ja, van standbeelde sproken, je konne je wel indenke datte d'r toetertoid „rooie" maakt wiere EEN HEELE eivend prate, wiskun stige berekenings makend van wat er in de pot zat, of 't wel kon, of de konterbusie niet verhougd most, of ter in de betaling niet te veul achterstand was, ofter meskien gien kwartje bai de uitkering kon, maar dat het jare duurd voor 't zo veer was. En den nei huis., asze ze heel op 't Noordend vergaderde, 'n kop sukkela- roelk eerst en 'n pepermentje toe, wat 'n onthaal., de segare kocht je voor de week acht voor 'n dubbeltje en Zun- dies haalde je ze 'n slag beter, zes om n dub... en op je ons-pakje tebak van Goes had j» zommaar 'n segaar voor niks kregen, zoo tusken 't touwtje in regen. Jonge-jonge, dat was weer 'n mooie eivend, 'n goeie eivend, 'n beste voor 't durp, 'n goeie voor de mense, voor de zieke, voor de zwakke, en ze adde d'r nag gieniensen erg in dat 't 't aller beste was voor 't zelfrespekt van de mens. Deer gonge ze, mit z'n vieren, mit z'n voiven, nei 't Zuid-end. Maar wat was dat? Wat was dat voor 'n skreeuw? De maan sting houg an de hemel, 't had al wat vroren, d'r wasze s: brutale weest die al over 't ois gaan wasze. Waster 'n mens in noöd? Moste ze nouw ingroipe? Hoor d'rs, weer die skreeuw.dat angstgeroep.Weer kon dat nouw weze? 't Loikt wel of 't van t Barnde- wiel komt, opperde d'r ien. D'r zei d'r toch gien ien deur 't ois zakt weze? docht 'n aar. Koike maar, miende de sikkere, taris en hai gong 't paadje op nei de breg die over de durpsloót leê. No jó, 't komt van 'n aare kant of, miende de penningmeester, deer heel achter Abram Govers... Welnei jö, da's de echo. En telkens maar weer klonk dat er barmelijk gehuil of ze om „help, help» riepen. Weer kon dat nou vedaan komme? Leite we 't maar perbere mit 1 skuitje, docht de sikkeretaris, maar t skuitje was al vastvroren in t ois en d'r was gien beweging in te kroigen... En vier of voif manne stinge deer maar te labbereere watte ze doen mo». te, drie menuite, vier, voif... Ze kwamme van „Hulp in nóód" of hoe 't deer aars hiette.Ze konne dut toch zommaar niet zoo leite, d'r zouw d'r gien-ien weze die vennacht air» rustig sleipe zouw Nei, nei, mit dat geluid in je ore doen je gien oug dicht. En as je den murgenoggend van 'n ongeluk hore, din zouw je je oigen wel op je sm.slaan kenne, dat je niet alles dein had om te helpen. Verdikkeme, as je lid was van hulp in de noöd, kon je ze hier toch niet an d'r lot over leite. D'r wier praat zooas d'r de hele eivend nag niet praat was... Veul en veul meer as dat ik hier beskroive ken. EN LEIT IK 't deerom den maar niet al te lang makeJan wou 'n boil hale om 't skuitje los te hakken. Piet wou ntl de burgemeester om te vragen watte ze doen moste.. en de aèr wou nei de veldwachter, die had 'n beste hond, mit 'n goeie neus. Dirk, die commissaris was en deerom 'n heel beskoiden rol had, had d'r ok maar gien vrede mee.hai gong 'rs achter 't huis koike.deer kwam-ie siin z'n hande 'n lang touw.... En net toe-ie vlak bei de aare was, toe klonk 't van heel dicht-bai, zoó'n kreet die je deur merg en bien gong... net „Help, help". Verrek, zoide ze en ze barstte alle- I gaar van 't lachen, leit "t me nou die bok van Klaas Koorn weze. Dat was de kreet van 't Barndewiel. SPOORGRACHT 40. verbetering gebracht kan worden. Na een summier onderzoek zijn we tot de conclusie gekomen, dat dat mogelijk is. Zelfs op zeer eenvoudige wijze. Van 123 en na zes uur 's avonds tot de volgende morgen is de derde bij de Hembrug gestationneerde pont uit de vaart. Slechts twee ponten on derhouden dan de verbinding tussen beide Noordzeekanaal-oevers. Dit is niet verantwoord. Aan de hand van de verkeerstellingen is het de Rijkswaterstaat precies bekend, hoe druk de middaguren en avonduren zijn. Precies op de spitsuren verdwijnt de derde pont. Daar mag het perso neel geen verwijt van gemaakt wor den. Het rouleringssysteem eist een zekere regelmaat in de diensturen. Vandaar dat deze derde pont ook niet moet blijven varen door overwerk- uren van het huidige personeel. De laatste tijd is er een noodtoe stand. Met man en macht zal naar een oplossing van die noodtoestand gestreefd moeten worden. Die is hier eenvoudiger dan in Velsen, waar een oplossing alleen mogeiijk is door zeer kostbare voorzieningen. In Zaandam kan het (voorlopig) nog anders. Met een beetje goede wil, Wij twijfelen er niet aan, of aan die goede wil ontbreekt het niet bij de Haagse en Haarlemse autoriteiten. Mogen zij er blijk van geven, in het belang van gans (offerend) auto rijdend Nederland, in het belang ook van de ganse Nederlandse gemeen schap, die het onberekenbare verlies aan productiviteit en man-uren bij de Hembrugponten niet meer verdraagt. ajueuerstr.iTEL3167 txe heices Ook 'S nachts SPECIALE TARIEVEN voor ritten buiten de stad. [)E TOENEMING van het verkeer over de Hembrug is geen Augus- tusverschjjnsel. De cijfers van iedere maand van 1949 liggen aanmerkelijk boven die van vorig jaar. Spreken deze cijfers een duidelijke taal, welluiden- der nog is de taal, die overigens fat soenlijke automobilisten laten horen, wanneer ze drie kwartier een uur moeten wachten voordat ze aan de beurt zijn om overgezet te worden. Dat lange wachten is niet de schuld van het pontpersoneel. Het zjj hier heel duidelijk vastgesteld. Dat perso neel jakkert om de opstopping weg te werken. Maar het kan het niet meer „bevaren" op de spitsuren. Hoe wel nu toch de vacantiedrukte achter de rug is. Vooral de laatste dagen is het weer hevig. Files van zestig, zeventig auto's zijn geen zeldzaamheid. Niet alleen op Maandag (beursdag), maar ook op de andere weekdagen. Hoewei er een toeneming is de laatste dagen van het scheepvaartverkeer op het Noordzeekanaal, waardoor het pont- verkeer geremd wordt, kan de chaos aan de Hembrug ook hierdoor niet verontschuldigd worden. Nee, de oorzaak is de intensivering van het verkeer. Niets anders. Niet alleen zijn er veel meer auto's langs de weg, ze zijn ook veel zwaarder en groter geworden dan vóór de oorlog. De vraag is nu, of in de situatie aan de Hembrug op eenvoudige wijze WELKE GRASMAAIER heeft gelegenheid om het gras van ons hoekhuis te maaien? Inl. na 6 uur. L. D. LOBOHM, Meeuwenstraat 5. DE BESTE f RECLAME m Afd. DEN HELDER op Donderdag 18 October in zaal FORMOSA. Aanvang 8 uur. Prijzen der plaatsen leden ƒ0.90, niet-leden ƒ1.—. Kaarten verkrijgbaar bij de secretaris A. C. VRIES, Fazantenstraat 14 en de heer A. JONGMAN, Kruger- straat 4 en 's avonds aan de zaal. TADSRITTEN 1minimum 20 ct. per k.m. VAN GALENSTRAAT 117. LEZINGover door de heer op Vrijdagen 14 en 21 Oct. p UUr m de VAKSCHOOL VOOR MEISJES. Prijs van de cursus fxf i m D ka° 2ich opgeven: SINGEL 53^

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1949 | | pagina 6