Een kreet op het Berndewiel
DANSEN
Abonneert u op dit blad
,s F
GRAFISCHE KIM
Ned. Reisvereniging
INDONESIE-AVOND
Onze TAXI's zijn NIET DUUR!
SANDERSE TEL 2 8 6?
De Russen maken het nieuwste
type atoombom (plutonium)
Het konijn: Staatsvijand no. 1 in
Australië
Honderdduizend auto's in Augustus
Wesien moet op vergelijk aansturen, maar
waakzaam blijven
Hyacinihen op
glazen
Hugo BoysPetten
onbeslist
Gratis adverterenl
Kudden wilde paarden en kamelen worden
uit vliegtuigen met machinegeweren bestookt
BRUILOFT?
FEESTGEBOUW
M0UT0N
Noodtoestand bij pontveer Hembrug
DE MAAND AUGUSTUS is een record-maand geweest voor het pont-
personeel aan de Hembrug nabij Zaandam. Er werden ruim 105.000 auto's
over het Noordzeekanaal gezet. Dat is ongeveer 18.000 meer dan in dezelfde
vacantiemaand van het vorig jaar. En ook dat was een record. De Velserpont
vervoerde in die Augustusmaand „maar" 14.000 wagens meer dan in de
overeenkomstige maand van het vorig jaar.
Waarom wachten de
autoriteiten?
DAGBLAD
RECLAME
Op Donderdag 13 October a. s,
«n de MARINE CANTINE
M. BEEKHUIS ÏAN TILL
MAANDAG 10 OCTOBER 1949.
(Van onze diplomatieke medewerker).
£)E EXPLOSIE In de SOWJETUNIE, aldus Is sinds president Trumans ver
klaring uitgelekt, werd veroorzaakt door de splitsing van plutonium, niet
van uranium-235. Dit betekent, dat de Russen in staat zijn een bom te ver
vaardigen van een veel moderner type dan het atoomprojectiel, dat in
Augustus 1945 op Hirosjima werd geworpen. Daar is nog geenszins mede
gezegd, dat Amerika thans met één slag zyn voorsprong zou hebben ver
loren. Ook de winning van plutonium al is deze gemakkelijker en goed
koper dan het produceren van uranium-235 is een tijdrovend proces, waar
voor bovendien, om tot een enigszins bevredigend resultaat te komen, een
machtig industrieel apparaat nodig is.
of meer atoombommen per week kun-
'AMERIKA heeft nooit de omvang van
zijn productie van plutonium-bom-
men bekend gemaakt Maar er zijn
aanwijzingen, dat er niet meer dan
twee bommen per week vervaardigd
worden. En daarvoor hebben de Ame
rikanen in Hanford, gelegen in de staat
Washington in het uiterste Noordwesten
van de Verenigde Staten, drie enorme
atoomzuilen moeten bouwen. Gelden
voor de bouw van een vierde atoomzuil
lijn onlangs door het Congres toege
wezen. Het is ook mogelijk plutonium
te vervaardigen met hulp van kleine
installaties klein in vergelijking met
de reusachtige fabrieken in Hanford.
Na een jaar of meer zouden deze plu
tonium, voldoende voor één bom, heb
ben voortgebracht. Om een tweede
bom te maken, zou men opnieuw een
jaar moeten wachten. Het zou een
uiterst saai proces zijn, maar om het
evenwicht teherstellen is er het feit.
dat de werkelijke productieproblemen
beginnen op te duiken, wanneer de
installaties groot worden.
Heeft de Sowjetunie haar plutonium
verkregen via de langzame weg, of
heeft ook zij reeds het stadium der
„massa"-productie, dat wil zeggen van
ongeveer twee bommen per week, be
reikt? Siberie bewaart zijn geheimen
te goed, dan dat hierop met volkomen
zekerheid kan worden geantwoord
Maar wel is bekend, dat men bij de
Canadese atoomgeleerden, die op het
ogenblik bijeen zijn in niet minder dan
drie verschillende conferenties, welke
zich ieder met een ander onderdeel van
de plutoniumproductie bezighouden, de
sterke indruk heeft, dat Rusland ter
wille van het onderzoek en misschien
ook nog wel uit andere motieven zijn
enige bom en daarmede het grootste
deel van de voorraad plutonium, die
het bezat, liet exploderen.
Ramp of triomf?
Vast staat intussen, dat de vervaar
diging van de bom niet langer een
Amerikaans monopolie is. Zelfs wan
neer zoals ook reeds verondersteld
is de explosie in de Sowjetunie een
ongeluk was en veeleer een ramp dan
een triomf voor het land betekende,
moet de triomf vroeger of later ko
men. Ook Rusland zal over een maand,
over een jaar of over tien jaar twee
|\E LIEFHEBBERIJ voor het ver
vroegen van bloembollen, is in
ons land hoe kan het ook anders
heel groot. De successen die er mee
bereikt worden zijn daaraan niet al
tijd evenredig, zodat het zijn nut kan
hebben, speciaal de glas-cultuur van
hyaéinthen even te behandelen.
U dient bloembollen aan te schaffen
van de allerbeste kwaliteit: aan glas-
hyacinthen mag niets mankeren. Bo
vendien, die bollen moeten een speci
ale schuur-behandeling hebben onder
gaan, zodat het van groot belang is,
bij wie de bloembollen gekocht wor
den.
Wanneer u vroegbloeiende bollen
wenst, moet nu zo spoedig mogelijk
met deze liefhebberij een aanvang ge
maakt worden. Speciale hyacinthen-
glazen zijn weer in de handel ver
krijgbaar en al zijn die niet strikt
noodzakelijk het lukt ook wel op
grote wijnglazen ze zijn toch wel
erg handig. Direct na ontvangst van
de bollen worden die op de glazen ge
plaatst, en waar dit door bijzondere
omstandigheden niet mogelijk is, dient
men ze toch direct uit de papieren
zakken te verwijderen en worden ze
dan tijdelijk op zolder uitgelegd. De
glazen vult men met gewoon leiding
water, zó hoog, dat de bollen met de
onderkant, juist enkele millimeters bo
ven het water blijven.
De meeste hyacinthen mislukken
omdat de dames hun ongeduld niet
kunnen bedwingen, ze hebben te veel
haast, beginnen meestal te laat met het
bestellen van bollen en trachten dan
de verloren tijd in te halen, door de
bollen vroeger in de warme kamer,
tn het volle licht te plaatsen. U dient
bij het vervroegen van bloembollen
geduld te hebben, dat geeft de beste
kans op succes. Nadat de bollen op de
glazen gezet zijn, zullen die in een
donkere, koele, doch beslist vorstvrije
kast geplaatst moeten worden. Daar
blijven ze dan staan totdat het glas
vol wortels zit en de jonge spruiten
een lengte van vijf tot zeven centime
ter hebben bereikt, eerst dan mogen
ze warm en in het volle licht gezet
worden en kunnen ze vrijwel niet meer
mislukken.
In de donkere kast behoeft men al
leen maar te controleren of de bollen
soms gaan schimmelen: in dat geval
blijkt de kast te vochtig te ziin en zet
mén de deur een paar da«en open.
terwijl de schimmel voorzirtbtig m
een zacht schuiertje verwijderd wordt.
Wekelijks moet men even controleren
of ook water gegoten moet worden,
doch dat zijn dan vrijwel de enige
dingen, waarop men moet letten. Om
dat het nu nog vroeg genoeg is, wens
ik u met deze liefhebberij veel succes.
aen vervaardigen.
Het ware dwaas aan te nemen, dat bij
de opstelling van de Westerse politiek
ten aanzien van de Sowjet-Unie met
dit alles geen rekening zou zijn gehou
den Deze politiek gaat uit van het feit,
dat Rusland de enige belangrijke po-
tentiëel agressieve natie in de wereld
is. Het communisme is nu eenmaal een
ideologie, die met andere wereldbe
schouwingen moeilijk in vrede kan le
ven. Maar overigens betekent de om
standigheid, dat de Russen misschien
wat sneller dan verwacht was, een
atoombom hebben gemaakt, niet nood-
mijdelijk geworden of dichterbij geko-
zakelijkerwijs, dat de oorlog nu onver-
men is.
Twee wegen.
Voor het Westen staan en daarin
is door de atoomexplosie in de Sowjet-
Unie geen enkele verandering gekomen
twee wegen open. De ene is te trach
ten, de Russen er in hun eigen belang
van te overtuigen, dat zij met de rest
van de wereld in vriendschap en niet
in vijandschap moeten leven. Dit ge
schiedt zowel openlijk als achter de
schermen en de mogelijkheid ls niet
uitgesloten, dat de wereld op een ge
lukkig ogenblik zal worden verrast
met de mededeling, dat er via de di
plomatieke kanalen een vergelijk is
uitgewerkt, hetwelk het democraten en
communisten, ieder binnen vrij nauw
keurig afgebakende grenzen, mogelijk
zal maken op eigen manier te leven.
Maar tot zolang moet het Westen ook
de tweede weg blijven bewandelen; dat
is die, welke leidt naar de oprichting
van een bolwerk, waarin de Westerse
wereld zich met haar belangen onaan
tastbaar kan gevoelen. Ten dele is dit-
een militaire taak, die in de kaders van
Atlantisch Pact en Westelijke Unie uit
gevoerd kan worden. Daarnaast echter
zal de economische defensie van even
veel belang zijn. Want ten slotte be
rust een effectief verzet tegen het
communisme in de laatste instantie op
economische welvaart
Direct na het beginsignaal van
scheidsrechter Biskanter ging Hugo-
Boys tot de aanval over. Een geweldig
offensief zetten de Heerhugowaarderr
in het eerste halfuur in, doch het juis
te schot ontbrak. Reeds bij de eerste
aanvallen viel ons de hechte Petten-
verdediging op, de keeper was echter
wat nerveus, doch leverde in deze
wedstrijd goede prestaties. Langzamer
hand werd het tempo echter minder.
Vooral Hugo-Boys kreeg in deze wed
strijd grote kansen om te doelpunten,
doch door slecht schieten gingen deze
teloor.
Na de hervattir j hetzelfde spelbeeld,
met Hugo-Boys iets meer in de aanval
daarentegen een sterke Petten-verde
diging. Slechts bij verrassing kon deze
gepasseerd worden en dit gelukte de
rechtsbuiten Doodeman dan ook een
enkele maal. En hoe meer het eindf
naderde, des te meer steeg de span
ning. Het vele publiek moedigde aan
houdend zijn spelers aan, dit mocht
echter ook niet helpen en het einde
kwam met een blanco stand.
Voor onze jongens
uii Indonesië
Ons volk verkeert terecht in zorg
over de vraag, of er straks vol
doende werkgelegenheid bestaat
voor onze militairen, wanneer zij
weldra in duizendtallen uit Indo
nesië in het vaderland terugkeren.
Het betreft hier een hoogst ern
stige zaak, welke aller aandacht
verdient
De Verenigde Noordhollandse
Dagbladen willen in dit opzicht
een bijdrage leveren door voor
elke gerepatrieerde militair de
gelegenheid te openen, tweemaal
kosteloos een advertentie te plaat
sen, waarin werk wordt gevraagd.
Deze advertenties, waarvan de
grootte hoogstens 20 mun. mag
bedragen, worden geplaatst in
een afzonderlijke rubriek in alle
zeven edities van de V.N.D. en be
reiken dus het gehele gebied van
Noordbolland boven het Noordzee-
kanaai.
Bij aanbieding van de adverten
ties zal de betrokkene een bewijs
dienen te overleggen, waaruit
blijkt dat hij gerepatrieerd mili
tair is. Hij kan de advertenties
desgewenst tegelijk voor achter
eenvolgende plaatsingen opgeven
dan wel deze met tussenpozen
aanbieden.
maar miende de
(Van onze correspondent te Sydney)
MAAR SCHATTING heeft het eiland
Tasmanie in de eerste helft van dit
jaar 1 millioen konijnen aan de markt
gebracht! Eén scheepslading alleen
reeds omvatte 200.000 bevroren konijnen
voor Engeland's precaire vleespositie,
300.000 zijn in de millioenensteden
Sydney en Melbourne aan de markt
gebracht en 400.000 liggen nog in de
koelhuizen te wachten op verpakking
en scheepsgelegenheid. Binnenkort zal
een fabriek konijn in blik gaan produ
ceren voor de uitvoer naar andere
landen
Uit dit bericht valt op te maken dat
Australie's beruchte konijnenplaag eer
toe- dan afneemt, dat het een sprookje
is, dat de Australiërs zelf net zo vies
zijn van konijnenvlees als wij van
ratten en dat men ook in het vijfde
werelddeel nu van de nood een deugd
begint te maken.
De betekenis van het konijn in
Australië wordt duidelijk wanneer men
bedenkt, dat genoemde cijfers alleen
voor het kleine Tasmanie gelden. Voor
het gehele werelddeel loopt het aantal
der vrolijk rondhuppelende pluim
staartjes in de milliarden!
Een vreemde geschiedenis.
Het is met het konijn in Australië een
vreemde geschiedenis. Toen anderhalve
eeuw geleden de eerste kolonisten en
Britse dwangarbeiders naar het lege
werelddeel kwamen, leefden er in het
wild alleen de typisch Australische
buideldieren als b.v. kangoeroe, opos
sum en kiala-beer naast de vroegere
door de Austraalnegers uit het vaste
land van Azie meegebrachte dingo of
wilde hond en de uit de Indonesische
archipel afkomstige wilde buffel en
krokodil in het tropische noord-oosten.
Deze eerste pioniers brachten na
tuurlijk verschillende nuttige huisdie
ren mee en daaronder bevonden zich
natuurlijk ook wel een paar konijntjes.
Vóór iemand c eigenlijk erg in had,
was er een complete konijnenplaag. De
ontsnapte konijnen hadden het er na
melijk best. Genoeg te eten, de ruimte,
een mild klimaat en geen enkele na
tuurlijke vijand als vos, marter, bun
zing, fret, havik of kiekendief.
Zij vormden al spoedig een niet te
stuiten leger, dat steeds verder opruk
te. Men gaf millioenen uit aan duizen
den kilometers lange afrasteringen en
doet dat heden ten dage nog. Maar een
hongerig konijn staat voor niets. Na
tuurlijk kan men zijn landerijen wel
met kippengaas tot een bepaalde hoog
te tegen de konijnen beschermen en
overal strikken en klemmen zetten,
maar gedurende een droogteperiode
weet het konijn ondanks alles toch zijn
weg naar het verleidelijke gras of ko
ren te vinden
JAN HAAKSMAN WAS ER VOORZITTER VAN en Jan Buijs was de sl^e'®
taris; 't was van 'n verieniging weer de grootste behoefte an e* voordige
die nou al veul nood lenigd had. Ja, dat kenne de mense van d krom
toid niet begroipe. Zoö'n kloin hallef honderd jaar lejen toe vier e nian
en je verdiende te veul om te sterven «n te woinig om te leven. en
vak had, weer ze 't den mit de werkdag nag vrai gnap maakte zessen
zesteg uur in de week: da's alle dage elf uur, reken maar uit, van van
tot twaalf en den skafte van twaalfven tot ienen, en den weer e
lenen tot zessen den kon de meisterknecht net zowat dne roi s aa
hele week hale. As je den 't ongeluk had dat je deer niet in was ma en
badde, bevoorbeeld kleremaker, den kon je nag twaalf uur per ag
gien vraie Zaterdagmiddag, gelouf dat maar niet. Wier je den drs riek,deniko
je nel de lange bandiet, dat was n kerkvoogd, die de knip (de ^monna.e)
zo lang mougelik op slot hield en mit 't geld van de kerk of van e
annoesiuur, wai ze nuu reusranoviuis ■—-- H„i«himr
die most je d'r den maar deurskeure, bevoorbeeld 'n daalder voo
en ete most je maar niet, en de vrouwse en de kinders moste ok maar vaste
Den kon je nei de ien of aare win
kelier om op de pof wat winkelvet en
wat vaatbutter te halen as je 't
kroige kon en aster nag niet 'n oud
briefie sting van 'n eerdere keer dat je
ziek wasze en wat je nag niet „inlou-
pen" had. Den most moeder, hoe moei
lik of ze ok weg kon (maar vader was
nou toch thuis en die most mit z'n zie
ke loif den maar op de klointjes passé)
maar 'n paar dage uit werken gaan en
kon die drie kwartjes op 'n dag ver-
diene. As die den seivens thuis kwam
mit 'n paar dikbesmeerde „stikke"
(want de boer zat er goed bai en de
boerin was nagal goed 'mutst die dag)
onder d'r poepen boezel, 'n emmer lang
wai an d'r hand de varkes krege 't
ok den gong 't hele stel mit groóte
ouge om de tafel zitten om samen alles
op te eten.
Wie niet werkt
die zei ok niet
ete, zoide ze toe
in die toid en
de baas skokte
niet. As de
knecht weer op
'n Naverteld
verhaal
Vos deed zijn plicht niet
Ten einde raad voerde .nen konijn's
grootste vijand in: de vos. Maar de vos
begreep de bedoeling niet. Hij ging de
konijnenplac niet bestrijden, doch
wierp zich met een betere zaak waar
dige ijver op de kippen van de boe
ren en dreef de wilde Australische
kalkoen tot ver in de wildernissen van
het noorden terug. De vos werd een
plaag op zichzelf.
Het is te begrijpen, dat in Australië
het konijn, ondanks de honderdduizen
den die er jaarlijks in de grote steden
gegeten worden, met de nek wordt aan
gezien. Konijn is armelui's kost. Eerst
de laatste tijd is men begonnen van de
nood een deugd te maken. Maar er zijn
op geen stukken na fabrieken genoeg
om het nodige blik te vervaardigen
voor de uitvoer van levensmiddelen.
Zo kan men nog niet eens aan de En
gelse vraag naar konijnen voldoen,
laat staan de schrale vleespot van Eu
ropa aanvullen.
Daarbij is de uitvoer van het waar
devolle konijnenvelletje naar Amerika
de laatste tijd sterk teruggelopen sinds
men daar de „labelling law" heeft in
gevoerd. Nu is het namelijk niet meer
mogelijk om konijnenbont voor een
meer geliefd en ander soort bont te la
ten doorgaan. Een bontjas met het
woord „konijn" erop, schijnt op de
Amerikaanse dames niet zo'n grote aan
trekkingskracht uit te oefenen.
Nog drie andere plagen.
Jan Konijn is niet het enige inge
voerde dier, dat een ware plaag is ge
worden. In het noorden neemt de uit
breiding van de wilde hond, de schapen
en lammeren verscheurende dingo,
weer angstwekkende vormen aan. Het
strooien van vergif uit vliegtuigen heeft
niets geholpen. Hogere beloningen voor
dode dingo's en een dingo-bestendige
afrastering dwars door Yueensland zijn
noodzakelijk om deze plaag het hoofd
te bieden.
Vliegtuigen zijn ook ingeschakeld
voor de bestrijding van de nieuwste
plaag: de grote troepen wilde paarden
enkamelen, die hele landerijen af
grazen. De verwilderde paarden zijn
van de uitgestrekte paardenfokkerijen
in het noorden afkomstig. De kamelen,
door Afghanen in de dagen vóór de
komst van de vrachtauto als transport
middel ingevoerd, hebben zich eveneens
uitstekend aan de Australische om
standigheden aangepast. De kudden
worden thans met machinegeweren
vanuit de lucht bestookt en tienduizen
den leggen er het loodje bij.
Maar het konijn blijft Australië's
staatsvijand nummer één. Ook al zal
het een steeds grotere rol in industrie
en export gaan spelen.
z'n werk kwam, nou den gong 't weer
opnuuw an, maar o wee, as-ie ziekelik
bleef of-ie wier wat ouwer, den gong
't net as in dat teneelstik van Inte
Onsman, watte ze zo vaak voor „Staas-
pe-iSioen" opvoerd hewwe: „De uitge
knepen citroen", den sloeg je of in de
beloöning en verdiende je gien zeuven
golden in de week meer maar wier 't
zes, ok wel voif.
En toe, wie 't bedocht had hew 'k
nooit te weten komme keunen, maar
die man had 'n standbeeld verdiend
en gien-ien zouw 't meer verdiend
hewwe as hai toe wier d'n 'n ver
ieniging sticht, om te helpen in de
noodOnderling Hulpbetoon, Draagt
elkanders lasten, Hulp in noöd, Steunt
elkander, Allen voor één, één voor al
len. en meer van zuks. Alle weke
wat betale van je armoedje of en as je
den ziek was, den wasze de eerste drie
dage wel voor je oigen risico, want je
mochte d'r netuurlik gien loupie mee
nemen, maar veerder kreeg je zoó'n
drie maande lang vier golden in de
week.mens, mens, wat was dat 'n
zegen.meskien 'n daalder van je-
weet-wel, de man die zoó'n Italiaanse
naam kreeg, zo bandieterig.en vier
golden van je oigen fons, gien aalmoes
en gien fooitje, maar dat weer je recht
op had.En dat allegaar beheerd deur
mense van je oigen stand... allegaar
werkers, die overdag in de Kromme-
zoól werkte of wat aars deeje, wat net
zuk hard ploeteren was nei, dat was
'n uitkomst.
Zien ze deer zitten, ernstig en pra
tend over 't nuuwe, 't mooie, weerdeur
de armoed de deur uitbannen wier....
As vader ziek was, nou ja, even goed
kaal as 'n kerkrot en arm as een luis,
maar moeder thuis om vader op te
passen.en gien stikke meer onder
d'r poepen boezel en gien emmer wai
meer mee te sjouwen.ja, ja, dat was
de „goeie ouwe toid"...
Dut is 'n verhaaltje, bai overleve
ring verteld maar toch uitbeeldend hoe
in die toie de mense armer wasze as
teugeswoordig.as 't goeie Vroidag
wier of Himmelvaarsdag, as 't tweide
Paas- of Pinksterdag was en d'r niet
werkt wier, din. was dat skade voor de
knip, want den sting de verdienste
stil.dat was in de toid, as de kóól in
de kwakkelwinters rotte gong en sei
vens baibladerd worre most, dat 't in
overwerk dein wier, twaalf en 'n halve
cent per uur, meneer... ja, ja, van
standbeelde sproken, je konne je wel
indenke datte d'r toetertoid „rooie"
maakt wiere
EEN HEELE eivend prate, wiskun
stige berekenings makend van wat er
in de pot zat, of 't wel kon, of de
konterbusie niet verhougd most, of ter
in de betaling niet te veul achterstand
was, ofter meskien gien kwartje bai
de uitkering kon, maar dat het jare
duurd voor 't zo veer was.
En den nei huis., asze ze heel op 't
Noordend vergaderde, 'n kop sukkela-
roelk eerst en 'n pepermentje toe, wat
'n onthaal., de segare kocht je voor
de week acht voor 'n dubbeltje en Zun-
dies haalde je ze 'n slag beter, zes om
n dub... en op je ons-pakje tebak van
Goes had j» zommaar 'n segaar voor
niks kregen, zoo tusken 't touwtje in
regen.
Jonge-jonge, dat was weer 'n mooie
eivend, 'n goeie eivend, 'n beste voor
't durp, 'n goeie voor de mense, voor
de zieke, voor de zwakke, en ze adde
d'r nag gieniensen erg in dat 't 't aller
beste was voor 't zelfrespekt van de
mens. Deer gonge ze, mit z'n vieren,
mit z'n voiven, nei 't Zuid-end.
Maar wat was dat? Wat was dat voor
'n skreeuw? De maan sting houg an de
hemel, 't had al wat vroren, d'r wasze
s: brutale weest die al over 't ois gaan
wasze.
Waster 'n mens in noöd? Moste ze
nouw ingroipe? Hoor d'rs, weer die
skreeuw.dat angstgeroep.Weer
kon dat nouw weze?
't Loikt wel of 't van t Barnde-
wiel komt, opperde d'r ien.
D'r zei d'r toch gien ien deur 't
ois zakt weze? docht 'n aar.
Koike maar, miende de sikkere,
taris en hai gong 't paadje op nei de
breg die over de durpsloót leê.
No jó, 't komt van 'n aare kant of,
miende de penningmeester, deer heel
achter Abram Govers...
Welnei jö, da's de echo.
En telkens maar weer klonk dat er
barmelijk gehuil of ze om „help, help»
riepen.
Weer kon dat nou vedaan komme?
Leite we 't maar perbere mit 1
skuitje, docht de sikkeretaris, maar t
skuitje was al vastvroren in t ois en
d'r was gien beweging in te kroigen...
En vier of voif manne stinge deer
maar te labbereere watte ze doen mo».
te, drie menuite, vier, voif...
Ze kwamme van „Hulp in nóód" of
hoe 't deer aars hiette.Ze konne dut
toch zommaar niet zoo leite, d'r zouw
d'r gien-ien weze die vennacht air»
rustig sleipe zouw
Nei, nei, mit dat geluid in je ore
doen je gien oug dicht.
En as je den murgenoggend van
'n ongeluk hore, din zouw je je oigen
wel op je sm.slaan kenne, dat je
niet alles dein had om te helpen.
Verdikkeme, as je lid was van hulp
in de noöd, kon je ze hier toch niet an
d'r lot over leite.
D'r wier praat zooas d'r de hele
eivend nag niet praat was... Veul en
veul meer as dat ik hier beskroive
ken.
EN LEIT IK 't deerom den maar niet
al te lang makeJan wou 'n boil hale
om 't skuitje los te hakken. Piet wou
ntl de burgemeester om te vragen watte
ze doen moste.. en de aèr wou nei de
veldwachter, die had 'n beste hond, mit
'n goeie neus.
Dirk, die commissaris was en deerom
'n heel beskoiden rol had, had d'r ok
maar gien vrede mee.hai gong 'rs
achter 't huis koike.deer kwam-ie
siin z'n hande 'n lang touw....
En net toe-ie vlak bei de aare was, toe
klonk 't van heel dicht-bai, zoó'n kreet
die je deur merg en bien gong...
net „Help, help".
Verrek, zoide ze en ze barstte alle-
I gaar van 't lachen, leit "t me nou die
bok van Klaas Koorn weze.
Dat was de kreet van 't Barndewiel.
SPOORGRACHT 40.
verbetering gebracht kan worden. Na
een summier onderzoek zijn we tot de
conclusie gekomen, dat dat mogelijk
is. Zelfs op zeer eenvoudige wijze.
Van 123 en na zes uur 's avonds
tot de volgende morgen is de derde
bij de Hembrug gestationneerde pont
uit de vaart. Slechts twee ponten on
derhouden dan de verbinding tussen
beide Noordzeekanaal-oevers.
Dit is niet verantwoord. Aan de
hand van de verkeerstellingen is het
de Rijkswaterstaat precies bekend, hoe
druk de middaguren en avonduren
zijn. Precies op de spitsuren verdwijnt
de derde pont. Daar mag het perso
neel geen verwijt van gemaakt wor
den. Het rouleringssysteem eist een
zekere regelmaat in de diensturen.
Vandaar dat deze derde pont ook niet
moet blijven varen door overwerk-
uren van het huidige personeel.
De laatste tijd is er een noodtoe
stand. Met man en macht zal naar
een oplossing van die noodtoestand
gestreefd moeten worden. Die is hier
eenvoudiger dan in Velsen, waar een
oplossing alleen mogeiijk is door zeer
kostbare voorzieningen.
In Zaandam kan het (voorlopig)
nog anders. Met een beetje goede wil,
Wij twijfelen er niet aan, of aan die
goede wil ontbreekt het niet bij de
Haagse en Haarlemse autoriteiten.
Mogen zij er blijk van geven, in het
belang van gans (offerend) auto
rijdend Nederland, in het belang ook
van de ganse Nederlandse gemeen
schap, die het onberekenbare verlies
aan productiviteit en man-uren bij de
Hembrugponten niet meer verdraagt.
ajueuerstr.iTEL3167 txe heices
Ook 'S nachts
SPECIALE TARIEVEN
voor ritten buiten de stad.
[)E TOENEMING van het verkeer
over de Hembrug is geen Augus-
tusverschjjnsel. De cijfers van iedere
maand van 1949 liggen aanmerkelijk
boven die van vorig jaar. Spreken deze
cijfers een duidelijke taal, welluiden-
der nog is de taal, die overigens fat
soenlijke automobilisten laten horen,
wanneer ze drie kwartier een uur
moeten wachten voordat ze aan de
beurt zijn om overgezet te worden.
Dat lange wachten is niet de schuld
van het pontpersoneel. Het zjj hier
heel duidelijk vastgesteld. Dat perso
neel jakkert om de opstopping weg
te werken. Maar het kan het niet
meer „bevaren" op de spitsuren. Hoe
wel nu toch de vacantiedrukte achter
de rug is.
Vooral de laatste dagen is het weer
hevig. Files van zestig, zeventig
auto's zijn geen zeldzaamheid. Niet
alleen op Maandag (beursdag), maar
ook op de andere weekdagen. Hoewei
er een toeneming is de laatste dagen
van het scheepvaartverkeer op het
Noordzeekanaal, waardoor het pont-
verkeer geremd wordt, kan de chaos
aan de Hembrug ook hierdoor niet
verontschuldigd worden.
Nee, de oorzaak is de intensivering
van het verkeer. Niets anders. Niet
alleen zijn er veel meer auto's langs
de weg, ze zijn ook veel zwaarder en
groter geworden dan vóór de oorlog.
De vraag is nu, of in de situatie
aan de Hembrug op eenvoudige wijze
WELKE GRASMAAIER
heeft gelegenheid om het
gras van ons hoekhuis te
maaien? Inl. na 6 uur.
L. D. LOBOHM,
Meeuwenstraat 5.
DE BESTE f
RECLAME m
Afd. DEN HELDER
op Donderdag 18 October in zaal FORMOSA.
Aanvang 8 uur.
Prijzen der plaatsen leden ƒ0.90, niet-leden ƒ1.—.
Kaarten verkrijgbaar bij de secretaris A. C. VRIES,
Fazantenstraat 14 en de heer A. JONGMAN, Kruger-
straat 4 en 's avonds aan de zaal.
TADSRITTEN 1minimum 20 ct. per k.m.
VAN GALENSTRAAT 117.
LEZINGover
door de heer
op Vrijdagen 14 en 21 Oct.
p UUr m de VAKSCHOOL VOOR MEISJES.
Prijs van de cursus fxf i m
D ka° 2ich opgeven: SINGEL 53^