Sport in 't kort
Mejuffrouw H. R. Lyesen,
lilli
Meisjes in
uniform
Smokkel-in-het-klein langs Belgisch-
Nederlandse grens
WERKENDE VROUWEN IN NOORD-HOLLAND
Verloskundige in Beverwijk
Puzzle-rubriek
Recept van Kers:
Gelukwens van Nehru
Engels verdringt Nederlands
op Indonesische scholen
Duitsers tot dwangarbeid
veroordeeld
OP HET MATJE
Een kinderwagen vol
guldens
ZATERDAG 5 NOVEMBER 1949
UET STOND DAAR zo terloops In
een krantenverslag en het zal
weinigen iets gezegd hebben. Maar het
trof mij plotseling als een openbaring:
Er zijn haast geen wezen meer, ver
geleken b?j vroeger".
paar moet je eens even de krant bij
neerleggen om het te verwerken. Zo
s0»d als geen wezen meer inderdaad,
jen stad als Amsterdam telt alles en
alies bij elkaar nog hoogstens 'n twee
honderd weeskinderen. „Gewone" dan
altijd, als u mij begrijpt.
Er lopen op het ogenblik in ons lieve
jand duizenden kinderen rond, die een
springlevende vader en moeder bezit
ten en toch door de gemeenschap moe
ten worden opgevoed en in bescher
ming genomen. Dat is de andere zijde
van de fraaie medaille, maar die wil
len we vandaag nu eens onder laten
liggen. De blinkende bovenkant memo
reert het heuglijke feit, dat het getal
«jswmliik ouderloze kinderen in ons
land uitermate klein is.
Pat wil dus zoveel zeggen als: er
sterven veel minder mensen op jeug
dige leeftijd dan vroeger-, wij zijn er
„Ua volksgezondheid en sociale wetge-
ving een stuk op vooruitgegaan. Het
gevolg van dit verheugend verschijn
sel is, dat in de weeshuizen, die vroe
ger dikwijls overvol waren, nu de
schaarse voetstappen van de kinderen
langzamerhand hol gaan klinken in
hun grote zalen en trappenhuizen.
Pat is een wonderlijke gedachte.
Voor velen van ons is het Weeshuis nog
een zeer werkelijke en tastbare herin
nering. Een boek als „Jaapie" van Ja-
cobus van Looy doet ons nog lang niet
zo vreemd en ongewild barbaars aan
al,- he+ wellicht onze kleinkinderen zal
voorkomen.
De wezen in hun kleurrijke dracht:
je had er als kind medelijden mee en
gis volwassene mengde zich een zeke
re poëtische vertedering in dat mede
lijden. Eén weeshuis uit mijn jeugdja
ren zal mij altijd bij blijven als een zui
ver voorbeeld van zijn soort, en van
daag weet ik nog niet of ik het ver
dwijnen ervan moet toejuichen of be
treuren.
Het was een hoog, zeer statig heren
huis aan een der prachtigste grachten
van ons vaderland. De wezen, die er
in opgenomen werden, waren uitslui
tend meisjes. Of, zoals de statuten het
in goedrond kernachtig Hollands uit
drukten: Van het vrouwelijk geslacht,
geboren uit Nederduits Hervormde ou
ders en kinderen van het eerste bed.
Eigenaardig genoeg waren het meren
deels halve wezen, voor wie de over
gebleven vader of moeder de opvoe
ding en verzorging niet bekostigen
kon. Zij bnrven er tot haar achttiende
verjaardag, gingen op verschillende
stadsscholen tot zij twaalf waren, wer
den daarna in het Huis te werk gezet
waar zij voortreffelijk alle huisvrou-
welijke kundigheden leerden en in het
bijzonder naaien.
Ik heb mij laten vertellen dat de ge
zeten families van het stadje oudtijds
het Huis is nu twee eeuwen oud
voor een dochter die op trouwen stond
de gehele uitzet door de weesmeisjes
heten naaien en borduren. En ik behoef
niemand te vertellen, wat dat zeggen
wilde in een tijd, toen geen bruid die
zich respecteerde het huis haars mans
betrad zonder vier en twintig servetten
met rolzoompjes, twaalf kussenslopen
voor daags en zes extra gala voor lo-
gé's, idem zoveel taffellakens en bedde-
lakens en bordedoeken en vingerdoek
jes en noem maar op. Alles met de
hand onzichtbaar genaaid (probeert u
het eens met één laken) van het puur
ste linnen en van kunstige dik opge
legde monogrammen voorzien.
En desalniettemin zongen de wees
meisjes bij dit gepriegel als lijsters; zij
kregen bruidssuikers op de trouwdag
en werden degelijke, zeer gewaardeer-
dienstboden in deftige gezinnen en
voor 't merendeel voortreffelijke huis
vrouwen. Want trouwen deden ze vrij
wel allemaal, en dat kwam niet alleen
van die rolzoompjes, maar ook, dat
laat ik mij niet afstrijden, omdat zij er
zo allerliefst uitzagen. Allemaal.
Als ze klein waren droegen ze grie
zels van zwarte serge jurken, met bon
te of witte schorten en witte katoenen
mutsjes op haar och arme kaal
geknipte bolletjes. Maar als ze zo veer
tien, vijftien waren, gingen de teugels
wat losser hangen. Ja, hoho: wat het
toilet betreft. Zij mochten het haar
laten groeien en dat deed het dan ook
meteen in een weligheid, alsof het een
schade had in te halen. En op dat kroe
zelhaar droegen zij wit kanten mutsjes
me' piekfijn zilveren oorijzer. Voorts
verheugden zij zich 's Zondags in een
aUercharmantste dracht: jakje met
chootje en wijde rok, alles van zwart
laken. Maar over het jakje een fijne
batisten doek geplooid, bloedkoralen
om de hals en een wit schortje met
borduursel.
Eens stond de voordeur van 't Huis
open toen ik passeerde en ik snoepte
de buitenkans, een schilderijtje dat
Pieter de Hoogh verrukt zou hebben:
een knap deerntje in dit flatteuze
zwart en wit, dat juist de monumenta
le eikenhouten trap afdaalde, dragend
met beide handen het theeblad met
kostbaar servies voor de vergaderende
regentessen.
„Barbaars", zegt u. „Stakkers in haar
uniform, arme apart gezette kinderen,
die al jong er „getekend" bij liepen.
Mooie „goeie ouwe tijd". U hebt gelijk.
De meisjes verfoeiden haar costuum,
dat met een paar kleine ondeugende
wijzigingen (elk jaar knipten de rak
kers haar rokken een paar vingers kor
ter dan de oorspronkelijke bedoeling
was) nog precies zó was als de dracht
der dochters van de kleine burgerij in
de tijd dat het Huis werd gesticht. En
zodra gingen de meisjes niet „in bur
ger", of zij trokken foeilelijke hard
groene en knalgele jurken aan en wer
den op slag doodordinaire afgetakelde
kinderen van dertien in een dozijn.
Maar als zij onder de lichtgroene lin
den wandelden in haar prachtige stijl
volle achttiende eeuwse dracht dan
sioeg menig artistenhart een slag over.
Zo gaat het in de wereld. De oude
weeshuizen hoe goed en barmhartig
bedoeld in hun opzet, hoe zegenrijk in
een maatschappij waarin vele ouders
jong stierven zij worden langzamer
hand ontvolkt. De schaarse weeskinde
ten onzer dagen dragen onopvallende
kleren als elk ander. Dat is goed en
wijs.
Maar ach, wat waren zij bekoorlijk,
de weesmeisjes mijner jeugd! SASKIA.
(Van onze redactrice)
„HET IS EEN GOED IDEE om ook
eens over het werk van een ver
loskundige te schrijven, omdat men
over het algemeen zo weinig van ons
beroep afweet," zegt Zr. H. R. Lyes-
sen. Zij zit in een wit jasschort bij de
grote tafel in haar huiskamer en is
direct bereid wat te vertellen over
haar werk in Beverwijk en omgeving.
„Mae ik dan eerst eens van u we
ten hoe u er toe bent gekomen om
verloskundige te worden?" is de eer
ste vraag, die zij te beantwoorden
krijgt.
„Och, mijn moeder zei zo vaak: Jj)
bent een geboren verpleegster. Het
verzorgen van zieken trok mij aan en
daarom ging ik in de verpleging. Toen
mjjn broer nog studeerde, was hij in
pension bij een familie, waarvan de
vrouw verloskundige was. Zo kwam
ik meer over dit beroep te weten en
dat had tot gevolg, dat ik na mijn ver
pleegstersopleiding naar de Rijks
kweekschool voor Vroedvrouwen in
Amsterdam ging. Daar duurt de op
leiding drie jaar en in die tijd moest
ik heel wat leren. Ook alle afwijkingen
moet je onderkennen. Er wordt wel
eens gedacht, dat verloskunde vrij
eenvoudig is, maar je moet heel wat
in je mars hebben. Na het eindexa
men van de kweekschool ging ik een
poos assisteren. Zo ben ik eerst vier
weken op het eiland Marken geweest.
Ik moest er over het ijs lopend naar
toe, omdat de Gouwzee bevroren was.
Ook assisteerde ik in Warnsveld, bij
Zutphen, en ik herinner mij nog best,
dat alles onder water stond, zodat men
PUZZLE 108.
De zee bedoelde beroepen waren: (ge
maakt uit de gegeven namen):
1. Fabriekschef (naam F. B. C. H.
Kareesif).
2. Melkcontroleur (naam R. C. Krul-
toonmeel)
3. Sluiswachter (naam C. S. Wirsa-
hulte).
4. Brandstoffenhandelaar (naam H.
N. Ranfosdanebaar, Delft).
5. Piano-onderwijzeres (naam E. I.
N. Zweespoor-Rijnda)
8. Filmregisseur (naam I. F. Slem-
ruigres).
Een puzzle, die velen toch nog heel wat
moeite bezorgd heeft. Maar het aantal
ingezonden oplossingen overtrof verre
onze verwachtingen. Na loting onder de
inzenders van een goede oplossing is
de wekelijkse prijs k f 5 ditmaal ten
deel gevallen aan de heer P Meijer
Geesterweg 16 te Alkmaar. Gefelici
teerd! Deze prijs zal worden toegezon
den.
PUZZLE 109
DE VIER ONTBREKENDE CIJFERS
Een getal van vijftien cijfers moest
gedeeld worden door 7 1 9 3 6 5 8.
Dit getal was:
47a6948a9a21a4 8
Zoals men ziet ontbreken in dit getal
vier cijfers, die zijn aangeduid door de
letters a. Dit betekent geenszins, dat
die vier cijfers gelijk zijn. Wanneer wij
U nu nog mededelen, dat de deling pre
cies opgaat en de som der vier ontbre
kende cijfers 10 is, wordt gevraagd de
bedoelde deling geheel volledig in te
zenden.
Oplossingen (per briefkaart) tot en
■Jet Donderdag 10 November aan de
Redactie van dit blad (Er wordt weer
een prijs van f 5.verloot).
Een beetje luxe, een gezellig uitje,
iets wat je even uit de sleur van alle
dag haalt, we hebben het allemaal
soms zo hard nodig. Het is de franje
van ons bestaan!
Maar wist U, dat een beetje franje
ook zo'n heel eenvoudig wollen jurkje
juist dat kan geven, wat het even bo
ven het „gewone" doet uitsteken?
Een randje franje langs een schou
derpasje een kraag, een schootje, een
bolero, liet is zo'n aardige en toch met
dure garnering. In de meeste gevallen
wordt ze van de japonstof gemaakt (al
kan een afstekende kleur ook heel
mooi zijn) en apart aangenaaid Bij
recht afgeknipte randen, zoals bij de
hier getekende zak en manchet, kunt
U ze ineens aanknippen. Inplaate dat
U dan een zoompje maakt, rafelt U
de randen 2k 3 cm uit, of U knipt de
franje erin. zoals U bij papier zoudt
doen Wat het beste resultaat geeft
hangt helemaal van de stof af. dus
dat moet U eerst even bij een proef
lapje proberen. In beide gevallen
maakt U langs de franje een sier-
steekje om verder uitrafelen of in
scheuren te voorkomen.
Aangezette franje heeft het voor
deel dat U ze dubbel kunt nemen, als
yg een beetje dun uitvalt. Het prettigst
is als U hiervoor reepjes stof meteen
zelfkant eraan gebruikt dan zijn de
kanten tegelijk keurig afgewerkt. An
ders kunt U ze het beste onder een
hiaislintje aanzetten.
Bij het jurkje links boven, van ef
fen stof of van een klein ruitje, is de
franje onder een bandfluweeltje op
genaaid, wat ook leuk staat. Rechts
boven ziet U, hoe een eenvoudig stof-
of lakknoopje door een randje franje
een aparte garnering wordt. De overi
ge tekeningetjes spreken wel voor
zichzelf, en sporen U aan, het ook eens
te proberen.
ESPERANTO SOEP
Anderhalve liter water, 300 gr. ge
hakt, aan kleine balletjes, 40 gr. boter,
80 gr. bloem, 1 beker melk, 2 harde eie
ren, gehakte peterselie, prei aan
smalle reepjes, 2 worteltjes, (op de
lauwkostschaai aan kleine snippers), 3
bouillonblokjes en zout en peper
Breng het water met de balletjes ge
hakt, de fijn gesneden prei, de wortel
snippers aan de kook en laat dit on
geveer 20 minuten zachtjes koken
Werp de soep op een zeef, vang de
bouillon op en breng deze opnieuw
aan de kook, onder toevoeging van de
boter.
Maak van de melk en de bloem een
klontvrij mengsel, roer dit bij de
bouillon, laat de soep onder toevoe
ging van het gare gehakt en de groen
ten nog enkele ogenblikken zachtjes
doorkoken.
Hak de harde eieren aan kleine
stukjes en roer deze met de gehakte
peterseli* door de soep.
de huizen slechts met grote moeite
kon bereiken. Dat was in het jaar
1911. De lange, nachtelijke tochten in
een tilbury, over pikdonkere, smalle
bospaadjes van de Veluwe, toen ik
in Nijkerk was, zal ik ook nooit ver
geten. Ik werd dan naar een afgele
gen hoeve gebracht, waar alles nog
erg primitief toe ging. Als je de
kraamvrouw had geholpen, ontving
je 3.en daar was het mee afgelo
pen. Toen ik in Boskoop assisteerde,
moest ik eens in Hazerswoude op een
boerderij zijn. Ik was toen 26 jaar en
heel tenger. De boer nam mij van top
tot teen op en zei: „Nou, dat is ook
wat! Vroeger brachten ze de kinde
ren altijd weg en nu worden ze er bij
gehaald!" Enfin, die boer was ver
schrikkelijke zenuwachtig en toen de
eerste van een tweeling werd geboren,
liep hij in zijn angst de deur uit om de
dokter te gaan halen. Zijn vrouw en ik
waren blij, dat hij eventjes van het
toneel verdwenen was en toen hij zon
der dokter terug kwam, waren beide
kinderen geboren; een jongen en een
meisje. De man had al drie zoons en
bjj de mededeling, dat er nu óók een
dochter was, raakte hij door 't dolle
heen. Hij nam het naakte kindje uit
de wieg en danste er onder het ge
juich van: „Hoera, een meid!, een
meid!" mee de kamer rond. Daarna
verdween hij in de keuken en kwam
terug met een grote kom en een le
pel. Hij commandeerde zijn vrouw om
haar mond open te doen en stopte er
telkens een hap broodpap in. En toen
ik later uit Boskoop vertrok, stond
hij met een groot bouquet bloemen
aan de boot."
„Wanneer hebt u zich in Beverwijk
gevestigd
„Dat is nu 38 jaar geleden. Mjjn
ouders woonden toen nog in dit huis,
want mjjn vader was hier hoofd van
de Christeljjke school. Dit jaar heb
ik mjjn 40-jarig jubileum gevierd."
„Dan hebt u al heel wat kinderen
op de wereld geholpen."
„Inderdaad; ik kan wel met zeker
heid zeggen, dat het er 9000 zjjn ge
weest," zegt zuster Lyessen en zjj
haalt een grote stapel dikke cahiers
voor de dag, die alle gevuld zjjn met
namen en geboortedata, van de aller
eerste baby tot de laatstgeborene. Nu
zjjn er al weer verscheidene kinderen
bij van ouders, die zjj vroeger op de
wereld heeft helpen komen.
Bij een gesprek over hen, die haar
hulp komen vragen, vertelt Zr. Lyes
sen, dat zjj voornameljjk ziekenfonds
patiënten heeft. Er zijn enkele parti
culieren bjj, die vrouweljjke hulp pret
tiger vinden dan die van een dokter.
„Wjj moeten heel Wat meer werk
verrichten dan een dokter," zegt de
zuster, „want een dokter gaat na af
loop van zjjn hulp naar huis. Maar
wtj wassen en kleden de moeder en de
baby. Bjj afwjjkingen mogen wjj ech
ter niet helpen. Tot 9 4 14 dagen na
de bevalling komen wjj de patiënt ge
regeld bezoeken. De één heeft wel eens
langer hulp nodig dan de ander."
„Verleent u ook hulp buiten de ge
meente?"
„Mjjn arbeidsterrein strekt zich uit
van Wjjk aan Zee tot Heemskerk,
maar gelukkig ben ik in het bezit van
een auto. Ik rjjd J 22 jaar en heb nu
mjjn vierde wagen. Als je er in de
nacht en tjjdens slecht weer op uit
moet, is het erg gemakkelijk, maar
van mjjn salaris bljjft niet veel over."
„De omstandigheden waaronder u
moet werken zjjn zeker niet altjjd even
gemakkeljjk."
„Nee, soms moet men zich heel erg
behelpen. Ik werd eens geroepen bjj
een gezin, waar de vrouw op strozak
ken in de bedstede lag. De geit was
met een touw aan de kachel vastge
bonden en daar om heen lagen de oud
ste kinderen te slapen op hun opge
rold bovengoed. Boven de bedstede was
nog een kleine ruimte voor de aller
jongste kinderen. Eerst was er geen
petroleum voor de lamp en toen het
kindje was geboren, waren er geen
kleertjes om het aan te trekken. Een
andere keer was ik bjj een vrouw,
wier man, die een cafeetje had, de
beste klant van zjjn eigen zaak was
Terwjjl het kind werd geboren sloeg
hij alles kort en klein. Dergelijke ge-
vallen heb ik in mjjn practjjk meer
dan eens meegemaakt. Je komt veel
armoede en narigheid tegen. Maar ik
heb er nooit een ogenblik spjjt van
gehad, dat ik dit beroep heb gekozen
Er is een sterk gestel voor nodig om
het vol te kunnen houden, maar mijn
dienstbode zorgt voor de huishouding
dus ik behoef niets anders te doen
dan mijn werk."
„U bent nu al zoveel jaren in de
weer geweest, verlangt u er niet naar
om rust te gaan nemen?" vraag ik
aan het eind van ons onderhoud.
„Geen denken aan," antwoordt zus
ter Lyessen. „Ik ben nog flink en ge
zond en zolang ik mjjn werk goed kan
verrichten ga ik er mee door."
Tijdens een diner, dat de ambassa
deur van India, Z. mr. M. S. Mehta.
aan een aantal deelnemers aan de RTC
en andere genodigden waaronder dr.
W. Drees, Sultan Hamid, leden van de
Unci en het corps diplomatique in kas
teel „Oud-Wassenaar" heeft aangebo
den, werd een boodschap van Pandit
Nehru, de minister-president van India,
voorgelezen. Hij bood zijn gelukwensen
aan „onze Indonesische en Nederland
se vrienden" aan ter gelegenheid van
de succesvolle beëindiging van de RTC.
„De bereikte overeenkomst zal het de
wereld tevens duidelijk maken, dat
Oost en West hun meningsverschillen
op vreedzame wijze vermogen op te
lossen en in harmonie kunnen samen
werken" aldus Nehru.
„Moge Indonesië in de toekomst ver
enigd bljjven, een hoge mate van voor
spoed genieten en daarbij de hulp en
de medewerking van het Nederlandse
volk zoeken en verkrijgen, want de
vriendschap en de ervaring van het
Nederlandse volk zullen voor Indone
sië van grote waarde zijn", voegde de
ambassadeur hier aan toe.
Dr. Usman, de vertegenwoordiger van
Indonesië in Australië, deelde aan een
vertegenwoordiger van het Franse
persbureau AFP mede, dat Indonesië
uit Australië leerkrachten, technici,
voedingsmiddelen en industriële uit
rusting nodig heeft. Hij zeidF verder,
dat het Engels op de scholen in Indo
nesië de belangrijkste rol zal innemen
onder de te onderwijzen vreemde ta
len, in plaats van het Nederlands. Een
aantal Australische onderwijzers is
reeds bezig, om hiervoor schoolboeken,
die in Indonesië niet voorhanden zijn,
samen te stellen. Dr. Usman verklaar
de verder, dat tussen Indonesië en
Australië nauwe culturele en commer
ciële banden zullen worden onderhou
den.
Een Russisch militair gerechtshof te
Maagdenburg heeft 21 Duitsers tot elk
25 jaar dwangarbeid veroordeeld in ver
band met het in de lucht vliegen van
een Russische munitietrein op het sta
tion van Wolmirstedt op 12 Mei van
dit jaar, zo meldt het Berlijnse blad
Sozialdemokrat" (Britse licentie).
Kort na de ontploffing deelde een
spoorbeambte uit de Russische zone
aan Reuter mee, dat als gevolg van de
explosie vermoedelijk 71 Russische sol
daten en 8 Duitsers het leven hadden
verloren. Het station werd geheel ver
nield.
INVITATIE
jQe dame van de closetrollen had de
techniek t>an de eed niet onder de
knie. Zij begon met het verheffen van
de linkerhand, maar dat geldt niet en
dies onderwees de politierechter haar
met enkele deskundige kneepjes. In
het figuurlijke gesproken, zoals de
ordentelijke lezer airede bevroed zal
hebben. Weliswaar hief zij daarna
haar rechterhand ten hemel, maar
daar zat nog een handschoen aan en
aangezien het recht de naakte waar
heid en de blote feiten op tafel wil
zien, moest die hand ontkleed worden.
En om hef toen maar in eens royaal te
doen, stak het vrouwtje alle vijf ae
vingers in wijdse spreiding omhoog.
Tenslotte kwam het natuurlijk in
orde, want de politierechter is een
wijs en geduldig man en de zaak kon
een aanvang nemen.
De kruisweg van de inwoning. Twee
vrouwen in één keuken en de ene had
het gasstel verschoven, hetgeen een
casus belli van formaat moet worden
geheten. Nou was die verschuiving
natuurlijk het laatste rukje geweest,
dat de hele gletscher van opgekropte
verwijten deed loskomen en de man
van de ene, die lekker zijn krantje zat
te lezen in hef aangrenzende op
trekje, dacht een ogenblik, dat de
wereld krijsend verging. Edoch, toen
hji de bevende schreden richtte ter
plaatse waar zjjn rooie kool stond
gaar te stomen, vielen hem de schel
len van de ogen.
De juffrouw van de zondaarsbank
verklaarde, dat de man haar had
vastgegrepen „en hij hep maaT met z'
vingers van me af te blijve", maar de
betichte bestreed zulks. Ter contrarie:
de juffrouw had hem in haar kippen
drift twee meppen op de schedel ge
geven.
En daarna waren ze met z'n allen
aan het gooien gegaan met de voor
handen zijnde closetrollen. Of deze
materiaalkeuze een Freudiaanse strek
king had, bleef in het duister.
In ieder geval had de juffrouw ten
slotte het echtpaar uitgenodigd een
tijdje naar Medemblik te gaan. Nu
kan d.at natuurlijk veroorzaakt zijn
geworden door haar innig verlangen
om eindelijk alleen te zijn. Het is
anderzijds mógelijk, dat zij het echt
paar een korte vacantie gunde en
slechts een tip had willen geven voor
de bezichtiging van oud stedenschoon.
Maar de rechter zocht het meer in de
dichting van het aldaar gevestigde ge
sticht voor zwakzinnigen.
En dus werd het vijftien gulden of
vijf dagen retraite.
KA REL
Sinds de dag, waarop de Nederland
se gulden en de Belgische franc zo
ongelijk zjjn gedevalueerd, is de smok-
kelhandel-in-het-klein langs de Zui
dergrens in zeer belangrijke mate toe
genomen. Dagelijks passeren duizenden
Belgen de douane-posten, om in het
zoveel goedkopere Nederland hun in
kopen te doen. Vooral de huismoeders
bevoorraden zich met boter, margari
ne, tafelolie, groene zeep, waspoeder,
alle artikelen, die zij minstens veertig
procent goedkoper betrekken in ons
land, dan In Belgie. Verleden week
Zaterdag werden alleen aan de grens
post Eysden niet minder dan 1200
auto's uit de provincie Luik geteld,
die enkele uren later vol boodschap
pen naar Belgie terugkeerden. Wan-
naar men de verhalen geloven mag,
trekt een Belgische winkelierster er
zelfs met een kinderwagen vol gul
dens op uit om haar klanten langs de
weg te bedienen. Al deze guldens zou
den worden geleverd door commis-
sionneirs, die dikwijls een omzet van
25.000 tot 50.000 per week bereiken Zij
rijden iedere dag naar Brussel, waar
zjj zich bevoorraden bij speciale agen
ten.
Overigens is de toestand zo, dat men
in vrjjwel ieder café of in iedere win
kel langs de grens op Belgisch grond
gebied Nederlandse guldens kan ko
pen, waarbij de (zwarte) koers dik
wijls openlijk op een briefje voor het
raam bekend gemaakt wordt.
De Belgische winkeliersstand ziet
deze gang van zaken natuurlijk met
lede ogen aan en heeft bij de rege
ring een krachtig protest laten horen.
Dit had tot gevolg, dat bjj het grens
verkeer de laatste dagen nieuwe maat
regelen worden toegepast.
Voortaan wordt van ieders Belg, dia
iets uit Nederland wil meebrengen,
een invoervergunning vereist, waar
voor hjj tien francs moet betalen en
die maar één dag geldig is. Zelfs al
wil hij maar één sigaar meebrengen,
een papier moet hij hebben. En zó
lucratief is de sport van het grens-
smokkelen, dat de Belgen, die een in
stinctieve afkeer hebben van allerlei
formaliteiten, die afkeer voor deze
keer hebben overwonnen, want veel
minder is het grensverkeer door de
opgesomde maatregelen niet geworden.
De Belgen laten zich niet afschrikken
door het invullen van een papier, waar
van zij allang gemerkt hebben, dat het
slechts een formaliteit is.
KRUISWOORDPUZZLE
(Oplossing)
Horizontaal: 1. Baboe, 5. Serie, 9. Lopik,
12. Toean, 13. Tulle, 14. Arosa, 15. Edict,
16. Iller, 17. Globe, 18. Ebben, 19 Stroe,
22 Klein, 25. Email. 28. Bijt, 30. Sta, 32.
Gastronoom, 33. Everdingen, 34. Mal, 35. Co<^
36. Tegal, 39. Mijter, 42. Regen, 45. Erica,
48 Actie, 47. Maine, 48. Abeel 49. Bloot,
50. Décor, 51. Larve, 52. Ritus, 53. Teddy,
54. Linie.
Verticaal: 1. Baars 2. Broer, 3. Etage, 4.
Aërodynamisch, 5. Sneek, 6. Ruïne, 7. Etten,
8 Globetrotters, 9. Leine, 10. Polka, 11. Kerel,
20 Tracé, 21. Ostia, 23. Lumeij, 24. Irene,
26. Manie, 27. Isere, 28. Bom, 29. Tol, 30.
Sec, 31. ADO, 36. Timor, 37. Grift, 38. Leeds,
39. Maart, 40 Tweed, 41. Rally, 42. Rebel,
48. Groen, 44. Nethe.
Weer een voetballer naar Frank-
rijk Italiaanse profs dreigen
met staking Volewijckers-Ajax
in Olympisch Stadion
VJILKES ZIJN wij kwjjt geraakt aan Onlangs is Duitsland tot de In-
Italië, De Harder en Appel vertrok- ternationale Zwem Federatie toegela-
ken naar Frankrijk. Er is veel geschre- ten. In verschillende landen heeft dat
ven over het vertrek van deze spelers nogal wat stof doen opwaaien en in
en er waren pessimisten die veronder- Belgie is men van oordeel dat in de
stelden dat het niet bij deze drie spe- eersle Jaren contact met de Duitse
Iers zou blijven. De pessimisten heb- zwembond niet gewenst moet worden
hen gelijk gekregen, want op het ogen- §eacbt- Wel is men bereld °P Olympi-
blik vertoeft de voorhoede-speler van sche sPelen en Europese kampioen-
Hermes DVS, Van Lent, sinds enige schappen tegen vertegenwoordigers van
tijd in Rijssel, zulks op uitnodiging Dults>and mt k°T^ ^StUUr
van de eerste divisieclub Lille. De van de Koninkhjke Nederlandse Zwem-
trainer van bovengenoemde vereni- bond deze aangelegenheid in een
ging was onlangs in ons land om te bijeenkomst met voorzitters en secreta-
trachten voor zijn club een achter- van ^e verschfilende kringbestu-
hoede-speler te vinden. Hij schijnt volgende maaad 111 behandeling
hierin niet geslaagd te zijn en in de
plaats daarvan heeft hij contact gelegd De bekende Londense bokspromo-
met Van Lent. Donderdagmiddag heeft Jack Solomons vertelde gisteren
Van Lent in een oefenwedstrijd tussen dat er besprekingen gaande zijn over
twee elftallen van Rijssel meege- een wedstrijd te Londen tussen Jack la
speeld. Of hij al dan niet zal worden Motta ea Britse- en Empire kam-
gecontractueerd zal afhangen van zijn P10en. Dave Sands De wedstrijd zal
prestaties in volgende oefenwed- eventueel in April worden gehouden
en de titel van wereldkampioen mid-
'(TtJwCTl
dengewicht staat er bij op het spel.
Hieruit volgt dat de ontmoeting La
Voor de wedstrijd VolewijckersMottaViliemain. op 9 Dec., niet om da
Ajax blijkt zo 'n overweldigende be- wereldtitel zal gaan.
langstelling te bestaan dat men deze Zoals bekend mogen er in Ita_
wedstrijd op Zaterdag 12 November m Uaanse elftanen slechts drie buitenlan-
het Olympisch Stadion zal laten spelen. ders Worden opgesteld. Op het ogenblik
Hoewel het regel is dat slechts beslis overweegt men in Italië om dit aantal
smgs- of promotiewedstrijden van eer van drie op vier te brengen, doch de
ste en tweede klassers, en kampioens vereniging van Italiaanse voetbalspeler»
wedstrijden van eerste klassers door neemt hiermede geen genoegen. De
andere clubs dan Blauw Wit in het aanvoerders van clubs uit de eerste en
Olympisch Stadion mogen worden ge tweede divisie hebber gezegd dat zij
speeld heeft men voor dit geval een mocht de bond tot deze beslissing over
uitzondering willen maken.
gaan, een staking zullen uitroepen
