IJshockey geen sport voor kostschoolmeisjes
Piet Knijnenburg maakte ernstige val
r
ewogen
week-eind
Hei snelle spel van puck en schaatsen
Een spannend schouwspel
Nog te weinig
mogelijkheden
de superie"r®
tandcream
Hei Radioprogramma
Bokser vergat een kledingstuk
Zweden kregen klop in Boedapest
Arsenai verloor op
Highbury
OP HET MATJE
J
(Van onze sportredacteur)
ALS HET WAAR IS dat het Nederlandse publiek alleen in groten getale naar
spectaculaire sportgebeurtenissen trekt is het voor ons niet duidelijk dat bijvoor
beeld jjshockeywedstrjjden slechts zelden voor een uitverkocht huis worden
gespeeld. Want als één sport spectaculair mag worden genoemd is het toch ze
ker wel dit spel van schaatsen, sticks en puck. Mogelijk dat het publiek nog*
vreemd staat tegenover deze, uit Canada geïmporteerde, sport en dat men er
nog te weinig van af weet om haar ten volle te kunnen waarderen. Daaromj
wijden wij deze keer in ons sportpraatje aandacht aan de jjshockeysport en
maakten wij een afspraak met de heer Jan Suurbeek.
uit ging en zijn sabel de tocht alleen
voortzette. Dat was me een sensatie. De
ogende wedstrijden was de Apollohal
nrtuurlijk uitverkocht. Ik geloof dat de
baan nog nooit zo'n goed seizoen heeft
|mee gemaakt".
Als u zich nooit voor ijshockey heeft
geïnteresseerd zal deze naam u niets
zeggen. Wij zullen u daarom even aan
hem voorstellen: Ongeveer 1.65 meter
lang, sterke brede schouders, om en na
bij de 45 jaar, studeerde in Zwitserland
waar hij ijshockey leerde spelen, kwam
meerdere malen uit voor het Nederland
se team, is voorzitter van „De Ijsvo
gels" (Amsterdam) en is thans nog ac
tief speler. Als u deze man over zijn
sport hoort praten, bekruipt u het ver
langen ook eens een kijkje te gaan ne
men op een van de drie overdekte ijs
banen die Nederland rijk is.
Reeds vier-en-twintig jaar speelt Jan
Suurbeek dit moeilijke spel. Als er dan
ook een Nederlander is die weet hoe
met schaatsen en stick te manoeuvreren
is hij het wel. In 1925 speelde Suurbeek
in het eerste team van BSC (Berlijn) en
het scheelde maar weinig of hij was
voor Zuid-Duitsland in een semi-inter-
land wedstrijd uitgekomen. Pas op het
laatste moment kreeg men in de gaten
dat hij Nederlander was, zodat hij de
wedstrijd alleen maar vanaf de tribune
mocht volgen. Dit om te illustreren dat
Jan Suurbeek geen vreemde in Jeruza
lem is en de juiste man was om ons
iets meer van deze snelle, spectaculaire
sport te vertellen.
In 1928.
„Wanneer is men in Nederland ijs
hockey gaan spelen?"
„Ik meen in 1928 met die strenge win
ter. Wij hadden in Nederland toen nog
geen overdekte banen en eerst in 1934
konden wij hier op geregelde tijden
spelen en trainen. Amsterdam en Den
Haag kregen in dat jaar hun
overdekte banen. Tot op dat
ogenblik liet het spelpeil nog al
wat te wensen over. In 1935
werd het beter. Er kwamen drie
Canadezen in Nederland, May,
Griffen en Boyd, uitstekende
ijshockeyspelers. Het volgende
jaar konden wij een vrij sterk
team samen stellen, de Blue
Six, waardoor er wedstrijden
gespeeld konden worden die
een propaganda waren voor de
ijscoskeysport. Sindsdien werd
het spelpeil aanmerkelijk beter
en werden er meerdere teams
opgericht. Wij hebben in Ne
derland thans drie eerste klas-
sers, Tilburg, Den Haag en Am
sterdam, die behoorlijk mee
kunnen komen en in de West-
Europa-competitie allerminst
tot de zwakste behoren.
„Is het spelpeil in Nederland
sinds 1940 nog belangrijk ver
beterd?"
„Ik geloof van niet. Nog niet in ieder
geval. Weet u, wij hebben, meer nog
dan in de andere takken van sport, last
gehad van die vijf oorlogsjaren. Er is
een aantal jaren niet gespeeld en zelfs
niet getraind en daardoor hebben wij
een achterstand in te halen.
Op het ogenblik beschikken wij over
een aantal veelbelovende jeugdige spe
lers maar met ijshockey moet men niet
op al te jeugdige leeftijd aan wedstrij
den gaan meedoen. Vooral de wedstrij
den om de West-Europa Cup zijn zeer
zwaar.
„Maar die jeugdige spelers kunnen
toch trainen in lichtere wedstrijden?"
„Dat is lang niet altijd waar. U moet
goed begrijpen, dat er in Nederland
slechts drie banen zijn waar regelma
tig kan worden getraind. Alleen de eer
ste klassers kunnen hun training be
hoorlijk verzorgen. De tweede klassers
die wy in Nederland kennen, komen
daar practisch niet aan toe. Neemt u
nu eens „Wind Mills" uit de Zaan. Die
jongens kunnen hier op het ogenblik
zelfs geen trainingsuur krijgen. Overi
gens begrijp ik niet dat daar in de Zaan
nog nooit een overdekte baan is geko
men. Men loopt daar toch heus wel
warm voor de schaatsensport en ik
ben er van overtuigd dat een baan daar
zeer goed is te exploiteren".
Is ijshockey een ruwe sport.
„Is ijshockey nu wekeljjk zo ruw.'
„Het is een harde sport. Maar ruw
dat kan ik niet zeggen. In de vier-en-
twintig jaar dat ik nu speel heb ik
tweemaal een hersenschudding gehad
en dat was nog mijn eigen schuld. Ik
speelde toen zonder valhelm. Natuur
lijk, er gebeuren weieens nare dingen.
Vooral in Canada zijn de gemoederen
nogal eens spoedig verhit. Maar dat is
waarachtig toch niet alleen bü ijshockey
het geval. Zelf heb ik slechts éénmaal
meegemaakt dat er onregelmatigheden
voorkwamen.
Wij speelden toen in de Apollohal te
gen een Parijse club. U moet weten dat
wij daar van nog nooit hadden gewon
nen en op die dag stonden wij met nog
een paar minuten te spelen met 21
voor. Tervaart kreeg een stomp van een
van de Parijse achterspelers en een van
cnze jongens maakte zich daarover zo
kwaad dat hij de aanvaller van Ter
vaart te lijf ging. In minder dan geen
tijd waren beide ploegen aan het vech
ten geslagen en het werd zo erg dat de
politie er aan te pas moest komen. Een
inspecteur van politie stapte met ge
trokken sabel het ijs op maar de man
vergat dat ijs doorgaans nogal glad is.
'et gevolg was natuurlijk dat hij lang
„Kunt u ons in het kort de meest
elementaire begrippen van ijshockey
vertellen, zodat onze lezers, als zij eens
een wedstrijd gaan zien, niet als een
kat in een vreemd pakhuis staan te
kijken? Want dat is vermoedelijk wel
de reden dat de belangstelling minder
groot is dan men wel zou mogen ver
wachten".
„Ik geloof dat u gelijk heeft. Maar
om met een paar woorden te vertellen
wat ijshockey nu eigenlijk is en wat de
spelregels zijn, is niet eenvoudig, maar
ik zal het proberen. Een ijshockey-team
oestaat uit zes spelers, meestal zijn er
negen reserves aanwezig die in mogen
vallen zodra een van de spelers op het
ijs vermoeid raakt. De ideale afmetin
gen voor een ijshockeyveld zijn; 61 me
ter lang en 26 meter breed. Het veld
wordt, evenals bij korfbal, in drie vak
ken verdeeld, een aanvalsvak, een neu
traalvak en een verdedigingsvak. De
speeltijd is driemaal twintig minuten
zuiver spel. Dat wil zeggen dat bij op
onthoud de tijd stil staat. Het vreemde
met ijshockey is dat men door spelers
van de tegenpartij nooit buitenspel kan
worden gezet. Buitenspel kan men al
leen maar staan als bijvoorbeeld een
aanvaller zich in het aanvalsvak be
vindt als de puck, de schijf waarmee
wordt gespeeld, daar nog niet is. Hier
door wordt het samenspel bevorderd en
voorkomt men, dat het spel door lange
passes van doel tot doel wordt bedor-
les omdraait en waarmede de meeste
toeschouwers zich nogal eens vergissen.
Daarnaast zijn er natuurlijk nog tal
van strafbepalingen maar die zijn voor
iedereen begrijpelijk. Het is duidelijk
dat men niet mag schoppen of slaan.
Zelfs als een speler dreigt iemand te
zullen schoppen wordt hij al gestraft.
Daar het spel zo razend snel gaat zijn
er twee scheidsrechter en die hebben
hun handen vol.
Men kan voor twee, vijf of tien mi
nuten van het ijs worden gestuurd en
zelfs voor de duur van de wedstrijd."
„Als een speler van de baan wordt
gestuurd betekent dat meestal zeker
wel een goal voor de tegenpartij?"
„Heel vaak wel. Maar het is wel nut
tig dat de strafbepalingen vrij streng
zijn. Er zijn altijd wel spelers die niet
over voldoende discipline beschikken
en brokken zouden maken."
Jan Suurbeek vertelde ons nog veel
meer. Te veel om hier allemaal te ver
tellen. Het zou slechts verwarrend wer
ken. Een aardige bijzonderheid van het
ijshockey willen wij u echter niet ont
houden. Het is bij deze sport zelfs mo
gelijk dat er een doelpunt wordt toege
kend als de puck niet eens de doellijn
i" gepasseerd. De scheidsrechter zal een
dergelijk doelpunt toekennen als een
aanvaller op doel schiet en een verde
diger slechts kans ziet om zijn doel
voor een doorboring te vrijwaren door
zijn stick voor de puck te gooien.
Dat zal overigens niet zo gemakkelijk
zijn want snelheidspuzzelaars hebben
uitgerekend dat een puck soms met
snelheden van tegen de honderd kilo
meter over het ijs scheert. Scheenbe
schermers, knie- en schouderstukken
zijn dan ook geen overbodige luxe, te
meer daar het geoorloofd is een tegen
stander de weg te versperren door zon
der meer voor hem te gaan staan. Als
u nu weet dat die tegenstander soms
met een vaart van 55 tot 60 kilometer
komt aanvliegen, is het wel duidelijk,
dat ijshockey geen spel voor kostschool
meisjes is en dat Suurbeek tweemaal
een hersenschudding opliep.
Het is echter wel een sport die waard
ven. Dat is wel het kernpunt waar al-is om er eens kennis mee te maken.
Uitsluitend verkrijgbaar bij apothekers, drogisten en de speciaalbranche.
383
VOOR DINSDAG
HILVERSUM I, 301 meter. Nieuws
om 7, 8.30, 1, 6, 8 en 11 uur. 8.40 radio
ochtendblad, 9.03 instrumentale solis
ten, 9.30 korte gesprekken, 9.35 aubade,
10.00 morgenwijding, 10.15 arbeidsvita
minen, 10.50 „kleutertje luister", 11.00
het Lyra trio. 11.30 „de wekker", 12.00
Ihe Rhythm Club, 12.30 voor het platte
land. 12.40 Orgelspel, 1.15 Dolf van der
Linden, 1.45 „In comedy style", 2.00 Met
naald en schaar, 2.30 John Storey zingt,
3.00 Radio-matinee, 4.15 Honderd be
roemde componisten, 4.30 Zenderslui
ting, 5.30 Avro's kinderkoor, 5.45 Rege
ringsuitzending, 6.15 Tom Erich, 6.30
Strijdkrachten, 7.00 Het klokje van ze
ven uur, 7.05 Achter het voetlicht, 7.20
Fanfare, 7.40 Paris vous parle, 7.45 Pier-
le Fournier, 8.05 In het radio-zoeklicht,
8.15 Avro's bonte Dinsdagavondtrein,
9.30 Wereld melodieën. 9.45 Buitenlands
overzicht, 10.00 The Skymasters, 10.25
Romanzen aus Tieck's Magelone. 11.15
Luc van Dam weer in de ring, 11.30
Russische orkestwerken.
HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsbe
richten om 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur. 8.35
Pluk de dag. 9.03 Programma door de
huisvrouw, 9.35 Lichtbaken, 10.15 Ame
rikaanse componisten, 10.40 Schoo'-"
dio, 11.00 Muziek houdt fit. 11.40 P:
delphia orkest, 12.03 Orkest zonder
naam. 12.30 Voor land en tuinbouw. 1.20
Symphonette, 2.00 Les petits chanteurs,
2.30 Onder ons. 3.00 Schoolradio. 3.30
Ziekenlof. 4.00 De Zonnebloem, 4.30 Zen
dersluiting. 5.30 Na schooltijd. 6.20 Sport
praatje. 6.30 Radiovolksuniversiteit. 8.05
De gewone man. 8.12 Radio Philharmo-
risch orkest. 8.45 Katholiek overleg. 9.35
Kamermuziekconcert. 10.20 Sint Caeci-
liafeest. 10.45 Avondgebed. 11.15 Muziek
programma.
PROGRAMMA 3E LIJN.
7.057.30 Gram. 8.30 Eng H.S.: Gram
8.50 „Lift up your hearts" 9.05 Gram,
11.00 Londensch Licht Concert ork. 11.30
Eng. H.S.: Lass Garrett en ork 12.00
Vlaams Brussel: Zang; 12.32 Ork
Peter Welffens. 13.15 Gevar. muz. 14.00
Fr. Br.: Koor. 14.50 Gram. 15.00 Kalund-
borg; Strijkens. Rich. Madson. 16.00—
16.30 Eng L.P.: Fred Alexander en ens.
17.30 Kootwijk: Batavia. 18.00 Fr. Br.:
Voor de sold. 18.30 VI. Br.: Voor de sold.
19.30 Zuidafrikaanse liedjes. 19.50 Bero-
münster: Act. 20.00 Symph. conc. met
cello solist. 22.15 Jazzmuz. 22.55 Gram.
23.15 „Topic for to-night". 23.20 Sydney
Thompson Olde Tyme Dance Orch.
Hessten7 0AMP0-B0NB0NS
DE BEKENDE Nederlandse
motor-
crack Piet Knijnenburg heeft Za
terdagmiddag een ernstige val ge
maakt. Knijnenburg nam deel aan een
door de KNMV uitgeschreven be-
irouwbaarueidsrit, de zgn. „Zuid-
Hollandse grensrit". Nabij Woerden
wilde Knijnenburg op een vrij smalle
weg de motor met zijspan van de heer
Van Schaak passeren. De motor van
Knijnenburg slipte echter waardoor hij
in botsing kwam met de zijspan en
vervolgens tegen een boom reed. Met
een hersenschudding en ernstige
schaafwonden is Knijnenburg naar het
Ziekenhuis Westeinde te Den Haag
overgebracht. Van Schaik geraakte
met zijn motor en zjjspanpasagier in
de, langs de weg gelegen, wetering.
Zjj konden spoedig, zonder letsel, op
het droge worden gebracht.
Vele deelnemers aan deze be-
trouvjbaarheidsrit kwamen zonder
strafpunten binnen. Het was daarom
noodzakelijk door middel van een ac
celeratie remproef uit te maken welke
coureurs als prijswinnaars konden
worden uitgeroepen. Bij de seniores,
125 cc, werd Van der Bron (Utrecht)
winnaar. In de kwartliterklasse v/eid
H. Veer (Borculo) winnaar en in de
zware klasse Moeke (Heemstede». D
zijspanklasse werd door Van der
Marei (Pijnacker) gewonnen.
Jack MacDonald Strode zat rus
tig in zijn kleedkamer te Niagara Falls
te wachten totdat men hem zou halen
cm zijn wedstrijd te boksen. MacDo
nald kon rustig wachten, want hij
was sterk favoriet en er was geen en
kele reden om aan te nemen, dat hij
een nederlaag zou lijden. Van de over
winning overtuigd, kroop hij later tus
sen de touwen van de ring en vol
strijdlust trok hij zijn badjas uit, boog
zijn spieren en.... een iuicl gejuich
klonk hem uit de zaal tegen. Veel
sneller dan hij gekomen was, vertrok
hij weer naar zijn kleedkamer. Met
zijn rust en zelfvertrouwen was he
gedaan. Niet zozeer omdat het publie
hem had uitgelachen Neen. de reden
van het lachen was <-•> i-zaak, dat het
zelfvertrouwen van "cDonald op de
loop was gegaan. H'j had namelijk
vergeten z\jn broekje aan te trekken
Volkomen uit concentratie kwam hij
enkele minuten later weer in de ring
en verloor de wedstrijd.
- Te Boedapest heefr. het Zweedse
voetbalelftal een overtuigende neder
laag van Hongarije moeten incasseren.
De Zweden verloren met 50. Slechts
éénmaal konden de Zweden het doel
van de gasten bereiken. Practisch
tweemaal drie kwartier werden de
Olympische kampioenen in de verde
diging gedrongen, waarmee wal is be
wezen, dat ook zij geen behoorlijke
vervangers hadden voor de topspelers,
die de laatste tijd naar het buitenland
zijn vertrokken.
De ijshockeyploeg van HHIJC
heeft, na een spannende wedstrijd, te
Parijs van Racing verloren, in de
laatste speeltijd scoorde Dinger de ge
lijkmaker. De wedstrijd kreeg een
ruw karakter en op *en gegeven mo
ment zaten twee Hagenaars op het
st-afbankje. Racing profiteerde van de
numerieke meerderheid en scoorde
het vijfde en beslissende doelpunt.
Door deze overwinning heeft Racing
de leiding in de competitie om de
West-Europabeker genomen.
In Den Haag werden dit weekeinde
tenniswedstrijden gespeeld tussen een
Nederlands en Belgisch team. De Ne
derlanders verloren met 54. De laat
ste partij tussen de dubbels moest de
beslissing brengen en het scheen dat
de Nederlanders deze partij gingen
winnen. In de laatste set stonden
Wilton en Van Meegeren op winst. Zij
verloren de beslissende game nadat zij
met 400 hadden voorgestaan.
De voetbalwedstrijd tussen Tur-
kye en Syrië, die werd gespeeld voor
de voorronde van het wereldkampioen
schap, werd door de Turken met 7—0
gewonnen.
GEKWETSTE.
Usbt u dat nou ook? Soms, in een
verwaaid ogenblik, zingt er 'n me
neer een liedje door de radio, zo'n
melodie van niemendal, zo'n vlot
hupsakeeding, dat zich vastkleeft in je
brein. Je vergeet het. maar de vol
gende ochtend sta je blotevoets op het
zeil en daar gaat het gonzen onder je
schedel van tralaho-pingpingelo. Dat
duurt tot koffietijd. Na de middag
komt het terug pompomdejee en
j als ge tegen middernacht uw dekens
over de oren haalt om er eindelijk
af te zijn, dan sijbelt het tussen de
lakens verder. Dat is Positiv-Erinne-
rung. Zo staat het wel nergens in de
hoeken maar ik vind het zo'n prachtig
woord.
Negatiev-Erinnerung is de intelli
gentsia voelt dat wel honderdactitig
graden andersom. Dan zvt ge zomaar
ietr kwijt. Een naam, een woord, of de
flard van een toestand; een regiment
Wolgaslepers zou het niet uit uw me
morie hijsen.
Daar zat ik nou mee te tobben, toen
die dikke juffrouw tot de rechter
sprak, dat ze in haar diepe ziel g*.
kwetst was. Men had haar, tijdens een
conferentie met de buurt, het praedi-
caat moffengriet uitgereikt. Ze was
achtermekander naar de brigadier ge
lopen; die had nog willen sussen, maar
zei de getergde ziel ais ze nou
nog vullis of luizebos hadden gezegd,
zou ik me goeie hart laten werken,
maar moffengriet néém ik niet.
Zó grandioos van toorn was het ge
baar, waarmede de Gescholdene haar
armen in horizontale stand bracht
dat de officier z'n bef recht trok. En,
op dat ogenblik wist ik klaarlijk: ik
heb dat méér gezien. Een vrouw, fors
in zo'n soepjurk, tegenover de harde
justitie, die toeziet hoe zij de spieren
spant en wenend roept om recht. Was
dat Fie Carelsen indertijd? Of die
actrice in Londen, toen we met zo'n
wriemelende hongermaag naar het
theater renden en een uur te vroeg
voor de ingang stonden? Of Henriette
Davids, een jaar of twintig geleden?
Ik wist het niet meer, maar wat we
in het zaaltje te horen kregen, deed er
niet voor onder en zonder verma
kelijkheidsbelasting.
Juffrouw Kwakernjat, die in een
driekwarts konijnenrug de rol van be
klaagde speelde, was ietwat verstil
der van dictie, maar ze kende haar
tekst. Kijk, zei ze tegen de Kadi, ik
kom er meteen hillegaar voor uit, dat
ik moffengriet heb geroepe, maar de
waarheid mag gezegd.
Nee, zei de rechter, dat is bepaald
een misvatting. U mag niet moffen
griet zeggen.
Nou nog mooier. We leve vrij, we
leve blij. Toen die vrijers van heur
met d'r laarzepote de baas waren,
moeste we onze mond houwe, maar
wat waar is is waar. En de hele buurt
ken et getuige, niewaar?
De tribune kwam in beweging, maar
de rechter sloeg een roffel en dreigde
met snelle ontruiming.
Ik wil me recht, riep de vrouw-
in-bont en de officier eiste vijftien
gulden. De rechter, grijs geworden
van de mensenkennis, maakte er een
tientje van.
De gekwetste, haar eergevoel te laag
geprijsd achtend, vroeg het woord.
Maar de rechter zei nee en grabbelde
in de paperassen. Als u 't mij vraagt:
hij had graag „dag Griet" gezegd.
Maar hij liet het na. Uit paedagogische
motieven, naar ik aanneem.
KAREL
Arsenai, dat de laatste twaalf wed-
strijden ongeslagen bleef, moest Zater
dag op Highbury een nederlaag incas
seren van Charlton. Dit was de eerste
overwinning sedert 1936 van Charlton
op het Arsenal-terrein. Liverpool gaat
nog steeds voort op het goede pad. Nu
werd het lang niet zwakke Aston Villa
aan de zegekar gebonden.
De uitslagen van de eerste divisie
zijn:
ArsenaiCharlton Athletic 23; Bir-
mingham CityFulham 11; Bolton
WanderersManchester City 30;
BurnleyPortsmouth 21; Chelsea
Everton 32; Derby CountyNewcast-
le United 10 (kwartier vóór het ein
de gestaakt); LiverpoolAston Villa
21; Manchester UnitedMiddlesbo-
rough 20; Stoke CityHuddersfield
Town 00; SunderlandWolverhamp-
ton Wanderers 31; West Bromwich
AlbionBlackpool 12 gestaakt (kwar
tier vóór het einde).
LAT CHAGRIJNIG GEDREIN
VAN RHEUMATISCHE PIJN
DOOR AL UW LIJF EN LEDEN,
maakt U niet alleen humeurig en ziek,
maar het ondermijnt allengs Uw hele
gestel en.... de goede verstandhouding
in Uw gezin. Laat het zo ver niet komen.
Begin bij de geringste aanwijzing van
P.heumatische Pynen een bloedzuiveren-
cj kuur. Met Kruschen Salts. Niets min
de dan oen wonder, die weldadige in
goed van Kruschen. Dat doen de zes mi-
rerale zouten, waaruit Kruschen is sa
mengesteld. De aansporende werking op
de bloedzuiverende organen doen Uw
bloed weer krachtig circuleren en onzui
verheden, die uw pijnen veroorzaken,
worden regelmatig en op natuurlijke
wijze afgevoerd. Stel het niet uit. Begin
liever vandaag dan morgen uw Kru-
schen-Kuur, tot heil van Uw hele gestel.
Kruschen is verkrijgbaar by alle Apo
thekers en Drogisten.
PATRICIA
WENTWORTH
40
Hij nam haar mee naar de biblio
theek, een behaaglijk ingericht vertrek
met rüen boeken langs de wanden,
warm gekleurde vloerkleedjes en stoe
len van donkerbruin leereen ka
mer, die inderdaad gebruikt was
Het deed Gregory Porlock alle eer aan.
Hij paste ook goed bij de kamer, met
zijn frisse gezonde.huidkleur, zijn hel
dere ogen en keurige, bij het buiten
leven passende kleren! Op tafel stond
een blad met cocktails en hij bood er
Moira één aan, zeggende:
„Ik heb je hier mee naar toe geno
men om je iets te vragen, begrijp je?"
„Heus?" Haar stem klonk uiterst
vriendelijk Na aan haar glas genipt te
hebben ging ze voort: ..Dat klinkt in
Iteressant. Wat is het?"
Ernstig in haar lachende ogen kij
kend, vroeg hy: „Wat denk je van me,
Moira? Wat voor een man ben ik, denk
je?"
Ofschoon ze de ogen niet neersloeg,
was haar blik toch veranderd. Nog al-
tyd lachten haar ogen, maar er was
ook een tikje achterdocht, juister: be
hoedzaamheid in. Met haar aardige,
hoge stem antwoordde ze:
,Dat je een goede kerel bent een
goede vriend en een uitstekend gast
heer".
Hij knikte.
„Dank je, béste kind. Ik dacht wel,
dat je zoiets vond".
Ze zat op ei' armleuning van een gro
te stoel, achterover liggend, zeer gra
cieus en losjes. Na nog eens aan haar
glas te hebben genipt, antwoordde ze:
.Naturlijk vond ik dat".
Naar het vuur gaande, wierp hij er
een blok hout 0p. Toen hij zich om
wendde gl'mlachte hij weer zo inne
mend mogelijk.
.Nu we zover zijn, kan ik voortgaan".
„Voortgaan?"
„Zeker. dit was maar een inlei
ding. Het feit isgeef mij je glas
wel. het feit is, dat ik iets voor ie
heb en dat ik vaste grond onder de
voeten wilde hebben, vóór ik het ie
gaf'.
„Iets voor mg?" Moira begon te
lachen. „Greg beste jongen, wat heer
lijk! Is het een cadeau? Ik waarschuw
je, dat ik mg onder valse voorwend
sels hierheen gelokt zal achten, als het
niet zo is. 't Zou een soort trouwbreuk
zijn. want je hebt hoop bij mij gewekt".
Hij lachte nu ook.
„Inderdaad?" Wel, dan zal ik er wat
aan moeten doen. Of misschien doe jy
het. We zullen zien. Intussen, hier is
het".
Hij haalde een klein .pakje in vloei
papier uit zyn zak, legde het op haar
knieën en ging terug naar het haard
vuur. Daar keek hij toe, hoe zij, recht
op zittend nu, het papier er af deed.
Eerst lachte ze nog, maar by de eerste
aanraking van de inhoud kreeg ze een
lichte schok! Haar handen bleven waar
ze waren, toen ze 't gewicht voelde en
door het dunne papier heen de vorm
bespeurde. Er bewoog iets onder haar
vingers als de schakels van een ket
ting en nu wist zij wat het was.
Gregory Porlock zag haar plotseling
van kleur verschieten, als een kaars
vlam, die wordt uitgeblazen Eerst was
die kleur helder en opgewekt, maar
eensklaps b»eek ze verdwenen. Haar
ogen richtten zich lang en onderzoe
kend op hem vóór ze haar blik op de
inhoud van het pakje vestigde.
Ze had nu het papier er af gedaan en
dit op de stoelzitting laten vallen. Er
kwam een armband te voorschyn
fyn traliewerk van diamantjes tussen
twee rijen mooie briljanten en afge
wisseld door grotere stenen, met elk
een robijn in het midden. Het waren
prachtige robijnen van de echte kleur,
't Geheel was een schitterend kunst
werk.
Moira Lane hield de armband in de
palm van haar hand. Haar kleur mocht
haar hebben verraden, maar de hand
beefde niet.
„Wat heeft dit te betekenen?"
Zijn flikkerende ogen ontmoeten de
hare. Het leek wel, of hy veel plezier
in het geval had.
„Weet je het niet?" Toen zij geen
antwoord gaf, ging hij voort: „Ik denk
van wel! Maar heus, je had wat voor
zichtiger moeten zijn. Natuurlyk zijn er
een heleboel domme mensen, zodat
iemand er toe komen kan, iedereen
voor dom aan te zien.
(Wordt vervolgd)
Onze gedachten zijn vaak slech
ter dan wij zijn.
GEORGE ELIOI