m GEDWONGEN Egyptisch protest te Washington Leermiddelen, geldnood en reclame C.H.U. blijft bereid tot samenwerking met andere partijen Geskikte immigrante uit ons stamland Haastige spoed Een actie die op tegenstand stuit Algemeen belang staat op het spel Melkchocolade, luchtig en bros, waardoor de fijne smaak en kwaliteit nog beter tot hun recht komen. Wegens belediging van Nederlandse ambassadeurs wisseling te Moskou Koning Faroek Kwart millioen boete geëist tegen Gerzon Tilanus sprak te Amsterdam Strijd in Indo-China wordt thans guerilla Aanklacht cesa-bove/iwtzó, de Zuifvufe was ttteZ Te/lp edtijn! HUWELIJK DOOR MARY BURCHELL DIT WOELIGE LEVEN Het Radioprogramma DONDERDAG IS APRIL 1960 OEEDS IN 1937 hebben de heren Heeroma en Van Twiak, (de eerste WM onderwijzer te Den Helder), een leermiddel ontworpen zoal, Nederland tot d»t tU^P nog niet had gekend. Gegrepen door de idee, een mogelijkheid te scheppen, om de schooljeugd, ook de kleinste kinderen, vertrouwd te maken met het moderne verkeer, en in het bewustzijn, dat ieder middel, tot nu toe bekend, moet falen, omdat de jeugd geen voorstellingsvermogen genoeg heeft om maquettes of platen of borden te begrijpen, vervaardigden zij hun levende „iaat.". Op deze plaat ziet ieder kind met één oogopslag een werkelijke situatie voor zich, zoals het die dagelijks meemaakt. Door middel van een in wezen uiterst eenvoudig systeem is het mogelijk figuren aan te brengen die de plaats „illustreren" en op zon manier elke denkbare verkeerssituatie als het ware tot leven te brengen. Het kind ziet zijn eigen fouten en leert daarvan. waarbij van bevoordeling van enige nrma geen sprake is, omdat de jeugd geheel vrij is, in het kiezen van de merken, deze formulieren worden op gehaald en zodra alle leerlingen van één school 200.000 punten bijeen heb ben gespaard, komt de school gratis in bezit van de borden en de figuren. Wij zeiden punten, en dit vereist enige toelichting. Ieder artikel, dat op de formulieren voorkomt, wordt gewaar deerd op een bepaald aantal punten, gebaseerd op de handelswaarde. Eén punt komt overeen met een bedrag van ty2 cent. Een margarinewinkel wordt dus gerekend voor vier punten, een rol pepermunt voor twee, een tube tand pasta voor zes. Men constateert met verbazing, dat sommigen zich door deze actie benadeeld gevoelen. De midden stand voelt er maar weinig voor. „On eerlijke concurrentie", zegt men, „be voordeling van sommige firrria's. De kinderen zullen naar hun merken vra gen en wij blijven met onze waren zitten". Dat geloven wij niet. De actie is landelijk georganiseerd en in andere delen van Nederland komen geheel an dere merken op de formulieren voor. Juist om te voorkomen, dat men een reclame-actie kan vermoeden, heeft men zoveel mogelijk industrieën trach ten in te schakelen, want het zou o zo eenvoudig geweest zijn, een enkele groot-industrie voor dit karretje te spannen. Op de platen zelf komt geen enkele reclame voor. Dit kan ook niet en dit mag ook niet. Omdat de reclame hier alleen het middel is, om tot het ELKE PARATE KENNIS van de ver keerstekens, hoe gedegen ook, elke van buiten geleerde theorie, is te enen male onvoldoende om een kind ook werkelijk tot weggebruiker te maken. En daar gaat het om. Want iedere moe der, iedere vader denkt onmiddellijk aan een verkeersongeluk, als hun kind wat te laat uit school komt. Nog altijd gebeuren in ons land jaarlijks tussen de veertig- en vijftigduizend verkeers ongevallen, nog altijd benadert het jaarlijks aantal doden de duizend en dat der gewonden het vijftienvoud daarvan. Een derde deel van die doden en gewonden zijn kinderen! Daarom alleen al ware het te wen sen, dat op alle scholen duidelijk ver- keersonderricht werd gegeven. Van deze toestand zijn wij helaas nog ver ver wijderd. Er zijn geen goede leermidde CR IS IN ONS LAND verzet ge- rezen tegen een organisatie, die zich ten doel stelt, de jeugd de o9en te openen voor de ge. varen van het verkeer. Deze or ganisatie heeft zich met alle krtcht geworpen op de verwezenlijking van haar doelstellingen. Iedere actie kost geld, veel geld en om dat Nederland geen Carnegie's of Rockefellers kent, die (zij het dan ook zijdelings tot meerdere eigen roem en glorie) hier en daar een millioen schenken, heeft de bedoelde organisatie, het Bu reau Verkeersproblemen Actie te Amsterdam, zich tot de Neder landse industrie gewend, om door gebruik te maken van een (overigens onpartijdige) reclame, toch tot haar doel te geraken. Tegen deze reclame nu richt zich het verzet van zaken lieden, die oneerlijke concurrentie menen te bespeuren. Ook in onze pro vincie werkt het Amsterdamse bureau en ook hier is het protest gerezen. Wij hebben kennis ge nomen van de argumenten der tegenstanders, wij hebben ook ons licht opgestoken hij het Bu reau Verkeersproblemen. Onze conclusies treft men hierbij aan. len te vinden, behalve de levende plaat van Heeroma, er is geen geld om deze aan te schaffen. Ons onderwijs, het heeft geen zin, dit te ontkennen, is arm. Een complete set, borden en figu ren, met 'handleiding kost altijd nog honderd-vijf-en-twintig gulden. En dat geld is er niet. Daarom greep het Bureau Verkeers problemen Actie te Amsterdam, dat niet wil rusten, voor elke school in Nederland in het bezit is van dit prach tige leermiddel, naar de industrie. „Als wij", zo redeneerde men, „de indus trie weten in te schakelen, zal het mo gelijk blijken, de actie te financieren". Niemand is nu eenmaal een filantroop en de borden om niet aan de scholen verstrekken is, men zal het begrijpen, onmogelijk. Aldus werd gehandeld en de jeugd helpt nu zelf mede, door het sparen van merken van tal van pro ducten, die dagelijks in huis worden gebruikt. Zij plakken formuliereri vol, hierboven uiteengezet. Dat doel is een algemeen belang. Een zo groot belang, dat er niet genoeg de nadruk op gelegd kan worden. In Amsterdam luidde eens een slagzin: „Die zwarte vlek moet wèg!", duidend op het nog altijd ontstel lend groot aantal verkeersongelukken. En zó is het. Het gaat om mensenle vens! QCH, HET KLINKT als een utopie, maar het is dat toch niet: Als alle kinderen eens geleerd hadden, hoe zij zich op straat hebben te gedragen, mid den ïn het jachtende verkeer van deze twintigste eeuw. yet levende plaat-ver keersbord wijst naar die kennis een duidelijke en ook gemakkelijke weg. Zij die deze borden willen verbreiden op de scholen, verdienen steun. Onder de slachtoffers kan morgen óók het kind van een tegenstander van deze actie zijn. Steun is het, wat zij verdie nen, en geen tegenwerking. Als iemand de energieke propagandaleider van het Bureau een middel aan de hand weet te doen, om de borden te plaatsen op een èndere wijze, zal de heer Van Wer ven dat met beide handen aanpakken. Maar er is geen ander middel. Dat heeft hij in de tien of twaalf jaar dat hij nu met deze leermiddelen propageert tot zijn teleurstelling ondervonden. Laat men bedenken, dat het algemeen be lang nog altijd gaat (althans dient te gaan) boven het persoonlijk belang en doel te geraken. Het doel hebben wij zelfs boven het groepsbelang! De Nederlandse ambassadeur in de Sowjetunie, dr. Ph. Chr. Visser, is Dins dag per trein uit Moskou vertrokken. Vertegenwoordigers van het Sowjet- russische ministerie van Buitenlandse Zaken en van het corps diplomatique namen op het station afscheid van hem. Zoals bekend is dr. Visser benoemd als Nederlandse vertegenwoordigers in de tommissie voor de Balkan van de Ver. Naties. Op 1 Mei zal hij zijn werkzaam heden in deze commissie beginnen. Zijn opvolger als ambassadeur te Moskou is mr- F. C. A. baron van Pallanot. JEUGDIGE LOODDIEVEN De politie te Meppel heeft een bende, bestaande uit een vijftal jeugdige per sonen, ontmaskerd, dat er werk van maakte lood van daken van huizen en fabrieken te slopen en daarna te verko pen. Minstens zes-en-twintig van der gelijke diefstallen hebben zij gepleegd Ook tegen de opkoper werd proces-ver- baal opgemaakt. Jhr. van Gheen uit Leusden schoot op de heide te Achterveld bij Amers foort een wild zwijn van 140 pond beer. De ambassadeur van Egypte te Wash ington heeft bij het departement van Buitenlandse Zaken geprotesteerd te gen een artikel in het Amerikaanse tijd schrift „Life" waarin Koning Faroek beschreven wordt als „een verward" neerslachtig monarch, die zwenkt tus sen de bevrediging van zijn verlangens en de oprechte wil zijn volk te helpen". Het protest werd ingediend door am bassadeur Mohamed Kamll Bey Abdul Rahim op dezelfde dag als waarop in Wegens overtreding van de textiel- verordening in de periode tussen 1945 en 1947 eiste voor het Amsterdams Gerechtshof mr. dr. J. Zaayer, procu reur-generaal, in hoger beroep een boete van f 250.000 subs. 8 maanden hechtenis door de directeur A. M. te ondergaan tegen de N. V. gebrs. Gerzon's modemagazijnen uit de Kal- verstraat. De dagvaarding vermeldde, dat het winkelbedrijf van deze firma in ge noemde periode textielgoederen had betrokken van de eigen confectiefa briek resp. magazijnen aan de Spui straat zonder daarbij de vereiste tex tielpunten (coupures) af te geven. „Life" een artikel verscheen met als hoofd „Het probleem van de Koning van Egypte". De inhoud hiervan wordt opgevat als „een belediging van het hoofd van een bevriende staat". „Life" schreef naar aanleiding van Koning Faroeks romance met de 16- jarige Narriman Sadek en beweerde, dat Koningin Farida echtscheiding ge vraagd heeft „omdat zij zijn afschu welijke echtbreuk moe was". Van het standpunt uitgaande, dat Fa roek zelf gelooft, dat zijn positie wan kelbaar is, citeert het blad de uitla ting van de koning: „Over enige jaren zullen er nog vijf koningen over zijn: de Koning van Engeland en de vier koningen in een spel kaarten". Een andere passage vertelt, hoe een Amerikaanse autoriteit onlangs de sug gestie deed, dat Faroek een officieel bezoek zou brengen aan de Verenigde Staten, waarop de koning antwoordde: „Wie wil een koning uitnodigen, die dik, kaal en blind is?". In zijn openingsrede op de algemene vergadering van de Christelijk Historische Unie, welke gisteren in Krasnapolsky te Amsterdam werd gehouden, constateerde de heer H. W. Tilanus, dat sterker dan in vroeger tijden de internationale politiek voor een belangrijk gedeelte de nationale politiek beheerst. Spreker betoogde verder, dat nu in Den Haag door de ministers van defensie het plan voor collec tieve zelfverdediging is opgesteld, de consequenties daarvan, ook voor ons volk, van diep ingrijpende betekenis zijn. Alleen op internationaal niveau kunnen thans beslissingen worden genomen en daarom is het te begrijpen, dat de begrotingen voor oorlog en marine nog niet zijn behandeld. De tijd om te beslissen dringt echter. eigen beginselen zo veel mogelijk sa men te werken met andere partijen in het belang van heel ons volksleven. De minister van Oorlog en Marine, mr. W. F. Schokking zeide in een korte rede o.m., dat dó arbeidsvrede 'in Ne derland bewaard was door de samen werking tussen de vakverenigingen en de vakorganisaties. TILANUS Een moeilijk probleem noem de spreker het f ontwapende Duitsland. Ten aanzien van de binnenlandse po litiek zeide de heer Tilanus er van overtuigd te zijn, dat de rege ring geld nodig heeft. Ons volk wil werken en sober leven, maar verwacht dan ook sober heid in de besteding van 's lands gel den en een belastingheffing, die het sparen bevordert. Ten slotte herinner de spreker aan de door de heer Van de Kieft in de Eerste Kamer gestelde vraag: „Wat hebben we eigenlijk aan de C.H.?" Hij antwoordde hierop, dat de Christelijk Historischen bereid zijn de militaire verplichtingen te aanvaar den, mits gebaseerd op internationale afspraken en wei-gefundeerde plan nen; dat zij bereid zijn mede te wer ken aan de opbouw van een Europese samenwerkingen aan de opbouw en samenbinding in unieverband van In donesië en Nederland. Verder willen zij de regering ook in financieel opzicht zo veel mogelijk steunen, mits de overheid strenge soberheid en efficien cy betracht. Met terzijdestelling van ieder overbodig overheidsingrijpen zul len zij krachtige medewerking verle nen aan de opbouw van de publiek rechtelijke bedrijfsorganisatie. Tot slot bracht de heer Tilanus naar voren, dat het de wens is van de Chris telijk Historischen om op basis van de Sprekende ter gelegenheid van Van Riebeeckdag in de Hofmeyrzaal te Kaapstad heeft de Zuidafrikaanse minister van landen, J. G. Strydom, o.m. het volgende verklaard: „Ons volk is vir die grootste deel van Nederlandse oorsprong en waar ons dit met mekaar eens is dat binne die perke waarin ons hnlle kan absorbeer, immigrante uit Europa hier nodig is vir die vooruitgang en verstewiging van ons blanke bevolking, moet ons sorg dat ons vir sover moontlik versterk word deur die verhuising hierheen van geskikte immigrante uit ons stamland Nederland. Daar is vanselfspekend geen ander volk wat as immigrante hier so maklik met ons vereenselwig en met ons een word as Nederlanders nie." De veldslag tussen de Franse en Vietminhtroepen, die reeds achttien da gen in het water- en bosrijke gebied van de provincie Travinh woedt, is thans in een guerillastadium geraakt, aldus het Franse hoofdkwartier te Saigon. De Franse troepen consolideren thans hun posities, terwijl de Vietminh troe pen zich terugtrekken voor de verde diging van hun opslagplaatsen en hun toevlucht nemen tot guerilla-activiteit. Ik ben heelhuids teruggekeerd, Gezond en ongeschonden. 'k Heb in de tropen iets geleerd, Bij 't doden en verwonden. Mijn ouders waren trots en blij, Toen zij hun jongen zagen. De angst en spanning was voorbij, Van zorg doorleefde dagen. Een erepoort was opgericht, Een kunstwerk van de buren. Het „Welkom Thuis" werd als verlicht, Door al de vreugdevuren. Het was de eerste dagen feest. Heel velen kwamen gingen, Omdat 'k drie jaar was weg geweest Kreeg 'k tulpen en seringen. I Nu ben 'k een kwartjaar thuis, er wordt Van Indie niet gesproken. De bloemen zijn allang.verdord, De poort is afgebroken. De zorgen staan van ouds weer grauw, Voor moeders deur te wachten. Wie geeft me werk? Wie vraagt er n o u Mijn jonge sterke krachten? Ik ben heelhuids teruggekeerd, Gezond en ongeschonden. 'k Heb in de tropen iets geleerd, Maar hier nog niets gevonden. Wijdenes. P. SINGER Pzn. NEDERLAND ERKENT LAOS, VIETNAM EN CAMBODJA De Nederlandse regering heeft met ingang van 12 April de staten Vietnam, Laos en Cambodja als geassocieerde staten binnen het kader van de Franse Unie erkend. De Nederlandse consul-generaal te Saigon (Vietnam) zal eveneens de Ne derlandse belangen behartigen voor Laos en Cambodja. 35 „Het kind is van haar verstand be roofd", zei de heer Vaylon met af schuw tegen zijn vrouw. Mevrouw haalde de schouders op. „Het enige wat ik zeggen kan, is dat ik meer dan drie weken bedenktijd zou willen hebben vóór ik Jessica Bur- dern tot schoonmoeder nam", zei ze veelbetekenend. Geen van beiden, merkte Teresa op, maakte een zinspeling op Marcia, hoe wel ze er zich terdege van bewust moesten zijn dat, afgezien van al het andere, Teresa zich een plaats toe eigende, die heel goed en zelfs veel beter door hun dochter ingenomen zou kunnen worden. Teresa wist. dat haar oom veel te eerzaam en te fair was, om zich al leen ter bevoordeling van zijn dochter in andermans zaken te mengen. En ze was er van overtuigd, dat zijn verzet tegen dit huwelijk alleen ontsproot uit de zekerheid, dat zijn domme kleine nicht inderdaad iets ondernam, dat haar later berouwen zou. Van haar tante was ze minder zeker. Waarschijnlijk had ze overwogen en terechtdat Marcia best in staat was voor haar eigen belangen op te komen en niemand dankbaar zou zijn voor zijn inmenging. En enthousiast aanhangster als ze was van de stelregel, dat men de din gen op hun beloop moet laten, zolang zij er geen last van had, liet ze het hierbij. Maar aan de andere kant zou Marcia. wanneer ze een bondgenoot in de familiekring zou zoeken, er een gewetenloze vinden in haar moeder, wier ontwijfelbare affectie voor haar dochter, triomfen voor haar wenste, maatschappelijke en andere, in alles wat ze ondernam. De huiveringwekkende bekoring, die de schuldige moordenaar terug doet keren naar de plaats van de misdaad, deed Teresa verlangen Marcia in het gesprek te brengen, al was het alleen om te zien hoe haar tante en oom zou den reageren. En toen de discussie over haar belangen niet meer aan de orde was, waagde ze te vragen: „Waar is Marcia?" Komt ze niet lunchen?" „Ik geloof, dat ze is gaan rijden met de Parriers. Ze zou bij hen lunchen", zei mevrouw Valyon. Onmiddellijk vroeg Teresa zich koortsachtig af, of Elliott een vriend was van de Parriers en of er een mo gelijkheid was, dat Marcia hem zou ontmoeten en een begin zou maken aan het onheil. Zo zou het nu gaan worden, dacht ze met een zucht. Elke dag tot haar huwelijk met Elliottof tot hij haar zou zeggen, dat hij van mening veranderd was; iedere keer dat Mar cia was uitgegaan en zijzelf niet bij Elliott was, zou ze zich moeten afvra gen of ze elkaar ontmoet hadden en wat hiervan het resultaat zou zijn. Als ze maar weg kon zijn met va- cantie, of schijndood of hoe dan ook voor drie weken van het toneel kon verdwijnen, dacht Teresa. Zonder haar dat weet ik zeker zou Elliott van me gaan houden en zelfs veel van me gaan houden. Een beetje doet hij dat al. En niet alleen omdat ik, na wat oom Chad gedaan heeft, nodig ben voor de plannen van de familie. Niet alléén daarom. Ze huilde bijna door de inspanning, W'aarmee ze zichzelf trachtte te over tuigen en met een gevoel van grote opluchting zag ze haar tante van tafel opstaan als bewijs dat de lunch voor bij was. Zij werd echter niet dadelijk ont slagen. „Teresa, er zijn een paar bood schappen die ik graag zou willen, dat je voor me deed als je tijd hebt", zei mevrouw Vaylon. .Natuurlijk, tante Lydia, wat u maar wilt". Teresa sprak met de gre tigheid van iemand, die maar al te dankbaar is, in kleine dingen van dienst te kunnen zijn, sinds het grote geschilpunt haar zo uit de gratie had gebracht. En ze was altijd wat haar tante beschermend noemde „een ge willig kind" dat steeds bereid was de kleine opdrachtjes te vervullen, waar haar tante nooit over gedroomd zou hebben, Marcia mee lastig te vallen. Mevrouw Vaylon ging haar voor naar haar eigen zitkamer, die de ele- gance van het Eerste Keizerrijk ver toonde. welke een bewonderenswaar dige omlijsting van de bezitster was. (Wordt vervolgd) £)E COMMUNISTEN zijn in Zeeland, precies als in Moskou, lieden van vooruitstrevend inzicht. Ze willen de dingen tien keer zo vlug als de aan hangers van andere maatschappelijk» geneeswijzen en ze deinzen, te» cure ring van het rottige bestel dezer im perialistische tijden, niet voor paarde- middelen terug. Zo wil het de Prawda en zo wil het towaritsj Paul de Groot. Tempo, tempo. Och, dat de kameraden in Zeeland een ogenblik hadden gedacht aan Het vaderlandse gezegde van de haastige spoed, die zelden goed is! Hoe «ouden ze gespaard zijn gebleven voor de droeve struikeling, waarvoor geen be kentenis en geen schuldverklaring diep genoeg kan gaan! Om vooral vlug te zijn met de re clame voor de Statenverkiezing had den de communisten in het Zeeuw»» eilandenrijk, nog vóór de lijatnummers waren vastgesteld, biljetten en kran ten laten drukken. En op al die rood gloeiende propagandazaken stond met bruikikkers van letters: ..Stemt Mjef 7< stemt allen lijst 7! Want, met de vooruitziende blik van revolterende hervormers, hadden de kameraden ge dacht: de Staatkundig Gereformeer den kiezen natuurlijk lijst zes en dan blflft er voor ons slechts lijst zeven over. Alzo: volk van Zeeuwse stam, stemt de jongens van de zevende lijst. En laten de persen maar draaien «i drukken en klaroen het van de daken: zeven moet het wezen. Ondanks het burgerlijk venijn, lijst zeven zal uw keuze zijn. Maar laat nou die lieden van d« Staatkundig Gereformeerde partjj lauwtjes komen zeggen: 't kan ons niet schelen welke lijst we krijgen. En laat nou het stembureau beslissen: dan krijgt de SGP lijst zeven en dan krijgen de communisten lijst zes! En, zulks beslist zijnde, valt er ni»ts meer aan te veranderen. Zodat de CPN, sectie Zeeland, reeds enige weken, op kosten van de propa- gandakas der Kominformgezinden, een ieder heeft aangeraden de volgelingen van dominee Zandt te stemmen. Ul tra-links helpt ultra-rechts. Voor lijst zeven: Zondagsrust, vaccinatksverbou en terugkeer tot Calvijn met handha ving van artikel 38 der Nederlandse Geloofsbelijdenis. Kameraad Stalin zal niet weten wat 'm overkomt! Dominee Zandt mag 'm wel een bloemetje sturen. Met de Calvinisti sche complimenten, JEREMIA BLOM. Wij leren veel van onze succes sen, maar wij leren meer van ■ons falen. (Henry Ford) VOOR HEDENAVOND HILVERSUM I, 402 ïr.eter. Nieuws om 7, 8 en 11 uur. - 6.00 Piano-duo. 6.25 Land en Tuinbouw. 6.40 Leger des Heils kwartier. 6.55 Een goed woord voor een goede zaak. 7.15 De muziek bij nader inzien. 7.40 Van daag. 8.05 Studio-Steravond. 9.00 Familie competitie. 9.35 Weer terug in de studiozaal. 10.05 Gram.-muziek. 10.15 De vaart der vol ken. 10.35 Symphonie-orkest. 10.45 Avond overdenking. 11.15 Piano-concert. 11.50 Jaseha Heifetz, viool. HILVERSUM II, 297 meter. Nieuws om 6, 8 en 11 uur. - 6.15 Sportpraatje. 6.30 Strijdkrachten. 7.00 Het klokje van zeven uur. 7.05 Koninklijk Utrechts Mannenkoor. 7.30 Victor Silvester. 8.15 Concertgebouw-orkest. 10.05 Molière. 10.20 „Rhytlim-parade". 11.15 Sportactualiteiten. 11.30 Disco-varia. VOOR VRIJDAG HILVERSUM I, 402 meter. Nieuws om Mi 1» 7, 8 en 11 uur. 8.15 „Pluk de dag". 9.00 Moeders wil is wet. 9.35 Concert. 10.00 Muziek houdt fit. 11.00 De Zonnebloem. 11.40 Sylvia Gahwiller, sopraan, Ria Groot, piano. 12.03 Promenade-orkest. 12.33 Promenade- orkest. 1.20 Metropole-orkest. 2.00 Negen heit de klok. 2.45 Liederen van Chopin. 3.00 Van Heinde en verre. 3.30 Strijkkwartet. 4.00 „De Zonnebloem. 5.00 Vertelling na schooltijd. 5.15 Kinderkoor. 5.45 Amusementsorkest. 6.25 De bieten bouwers. 6.50 Actualiteiten. 7.1.5 Regeringsuitzending. 7,35 Klankenregen. 8.12 De vioolsonates van Bacb. 8.35 Ja- zo was 't... 9.35 The Mikado. 10.45 De zin van het hu welijk. 11.15 Omroep a capellakoor. 11.45 Sonate. HILVERSUM II, 297 meter. Nieuws om J' 6' 8 ®n 11 8.18 Orgelspel. 8.50 Voor de huisvrouw. 9.00 Maurice Ravel. 10.00 Thuis. 10.05 Morgenwijding. 10.20 Me lodieën uit „Showboat". 10.30 Voor de vrouw. 10.45 Klein Radiokoor. 11.05 Geluk. 1125 Gevarieerd programma. 12.00 Lenie Delsen sopraan en Pierre Palla, orgel. 12.33 Sport en' prognose. 12.45 Zigeunerklanken. 1 15 Tbe f™ T"' J*5 P;'er YorU e» «in orkest. 2.00 Kookkunst. 2.20 Gé Veenbaas, alt en Herman Kruyt, piano. 2.40 Ons, volk en zpn dichters 3.00 Het Omroepkamerorkest. 4.01) Filmland presenteert. 4.30 Tussen twaalf en zestien. 5.00 Waken van Strauss. 5.20 Wij en 61f„Pe VARA feliciteert. 6.30 Strijdkrachten. 7.00 Denk om de bocht. 7.15 kï 7« r De Hollandse gemeente in Londen. 7.45 Een radiokrabbel. 8.05 Boeken. 2ZC\,Cape™- 835 Mensen °nder men sen. a.00 Men vraagt en wij draaien. 9.40 De ducdalf 10.00 Buitenlands overzicht. 10 15 Swing and sweet. 10.40 Vandaag. 10.45 Avondwijding. 11.15 Het Omroepkamerorkest. r „X, RADIODISTRIBLTIE.DIEN-ST 1 Ut r- £5 9ram' 7 3° Kron 7.40 Gymn. t.50 Gr. 8.05 Concert. 9.05 Gram. 10.10 Verz.pr. 11.00 Orgel. 11.30 Rhythm. ens. 12.00 1232 Omr.ork. 13.15 Klass. muz. 14.00 Operettemuz. 14.40 Gram. 15.00 Giam. 16.00 Gram. 17.00 Fr. Br.: Ber. 17.1(1 \oor de zieken. 17.40 VI. Br.: Gr. 18.00 Gram. 18.10 Causerie. 18.20 Gr. 18.30 Voor de sold. 19.30 Gram. 19.50 Feuilleton. 20.00 Eng. H. s.: Gram. 20.30 Eng. L. P: „Up the po'e" 2100 BBC Var. ork. 21.45 Gevar. muz. --.30 Muz. in miniatuur. 23.15 Topic for to-night. 23.20 Ork. Freager. LIJN IV: 7.15 Bonjour le Monde. 7.30 Eng. H. S.: Orgel. 8.10 Concert. 9.00 Kook praatje. 9.10 Gram. 10.00 Lus.: Ménage et Musique (VI.) en (Fr.). 11.15 Eng. H. I.: Wijding. 11.30 NW'DR: Trio voor piano viool en cello. 12.00 Eng. L. P.: Diary. 12.15 Arb. crit. 13.00 Eng. H. S.: Ork. Stone 13.30 Voor de arbeiders 14.10 Gram. 15.00 Samba ork. 15.30 Kwartet. 16.00 Eng. L. P.: Ork. Ste- wart. 16.30 Voor de sold. 16.45 Eng. H. S.: FBC Opera ork. 17.40 Eng. L. P.: BBC Welsh Orch. 18.00 Fr. Br.: Voor de sold. 18.30 Eng L. P.: Orgel. 19.00 Kwartet 19.15 Boh. ens. 19.45 Hoorspel. 20.00 VI. Br.: Filmmuz. 20 15 Kilmoverz. 20.30 Omr. Symph. ork. 91 15 Vennpr. 96.46 Gram l

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1950 | | pagina 3