Het leven in Hamburgs vrouwengevangenis W.-Europa kan verdedigd worden Kieine, goedbewapende troepenmacht massale aanva' weerstaan Een open brief van Niels Bohr Goedkope vacantie in Auvergne r. Frans-Duits overleg over plan-Schuman Eentonigheid het zwaarst te dragen Amerikaanse deskundigen zijn vol vertrouwen DE uitlatingen van Dean Acheson Frankrijks natuurschoon lokt Engeland eerste op het tournooi te Brighton 5' I0e'tmd Rivièra in Augustus eivol Xw. 0 1""" "w Citherbouwers krijgen vele opdrachten Britse houding stuit op verzet Moment voor toenadering thans gunstig VROUWEN ACHTER TRALIES „Gevangenen zijn óók mensen «EEDS enige maanden achtereen heeft ^ev"^rk)- uitlatingen kunnen opvangen, rii» t AI"enkaani DINSDAG 18 JTNT 1950 Van onze correspondent te New-York) 'den achtereen heeft me uitlatingen kunnen opvangen, die nog al mi,ita^e kringen een massale invasie van IVest-Europa tijdig te kiinrJ'" °mtrent de mogelijkheid nog herinnert en niet is vergeten, dat - om emmen' Wie zich 1940 #nie inundaties het tempo van de Nazis nauweinw t vo°rbeeld te noemen - „eigd zijn dergelijke officiële uitlatingen met een korrem V"trsa^ te- gelijke optimistische uitlatingen zyn echter in dV,1?0"1 te nemen. Soort- en wel door Dean Acheson en de Amerikaanse leé„ n *en °Pnieuw gedaan Beiden leggen er de nadruk op, dat „een gebalanreerH ïff Generaal Collins. ,van de 12 landen van het Atlantisch Pact) van a!" .collectieve strydkracht tionnaire betekenis" zou blijken. Om die reden alleen «a, "lfs van revolu- nérieux nemen dan men eerst had vermoed. men ze meer au DE VRAAG is in welke zin men het begrip „revolutionnaire betekenis" moet uitleggen. Het betekent niet: de strijdkrachten van de twaalf landen in vredestijd onder bevel stellen van één opperbevelhebber. De Amerikanen heb ben aan de frictie om het Oommando van Montgomery in de Westelijke Unie- groep reeds gemerkt, dat de opperbe velhebber van de Atlantische Gemeen schap het beste benoemd kan worden, wanneer een gewapend conflict onver mijdelijk voor de deur staat. Het begrip „revolutionnair" is al evenmin van toepassing op de inter pretatie van hen, die menen dat een ideaal collectief strijdapparaat bestaat uit een Amerikaanse „strategische luchtmacht" 'lange-afstandsbommen- werpers), een Britse vloot en „tactische luchtmacht" (die tot taak heeft de land strijdkrachten te steunen) en een infan terie onder Franse leiding, waartoe de andere Westelijke bondgenoten hun di visies bijdragen. Als theorie is deze re denering perfect, maar in de practijk van de Europese samenleving is zij on bruikbaar. Zij houdt geen rekening met de Scandinavische landen en hun geo grafische ligging ten aanzien van het hart van West-Europa. Zij vergeet, dat er tegenstellingen tussen buurlanden als bijv. Belgie en Nederland bestaan, die men niet weg kan cijferen; om twee frappante tegenstellingen te noe men: Nederland en zijn overzeese ge bieden zijn sterk gebonden door de za kelijke betrekkingen, waarbij de koop vaardij en de Marine een rol van bete kenis spelen. Belgie is in de loop der geschiedenis nooit een nautische mo gendheid geweest. Gevolgen hiervan zijn, dat de mentaliteit van het Neder landse volk eerder gericht is op de zee, terwijl gebleken is. dat de gemiddelde Eelg zich gemakkelijker aanpast aan het leger-leven dan de Nederlander. Bewapening. [\E „revolutionnaire betekenis" van een gemeenschappelijke inter-Atlan- tische strijdmacht zal men dus minder moeten zoeken in kunstmatige groepe ringen van troepeneenheden dan wel in de bewapening. Eén facet, waarop de militaire geschiedvorsers, die de cam pagnes van 19391945 hebben bestu deerd, thans reeds wijzen, is, dat een militaire overrompeling als die door de Duitsers in 1940 in de laatste jaren van de laatste oorlog niet meer mogelijk was geweest. Hun gedachtengang is de volgende: moderne defensiemiddelen, van landmijnen tot atoomprojectielen en raketten kunnen een groot aantal divi sies een lange tijd tegenhouden. Om deze defensieve maatregelen te nemen, alvqens een conflict is uitgebroken, kan men volstaan met een betrekkelijk beperkte, zij hpt uitmuntend uitgeruste troepenmacht; daarnaast wordt van het ogenblik, dat de gevechtshandelingen hjn begonnen, hoge activiteit verwacht van de tactische luchtmacht, die op korte termijn op alle critieke punten kan in grijpen, terwijl de verdedigende land strijdkrachten gemakkelijk een aanvals- st*ot van troepen, die numeriek ette lijke malen sterker zijn, kunnen afslaan. Met andere woorden de tendenz zou bestaan, dat ten aanzien van een oorlog te velde, de verdedigers een voorsprong hebben op de aanvallers. Deze theorie is uiteraard gebouwd op een atomisch evenwicht tussen beide partijen, c.q. bet besef, dat een atoombom door één der beide partijen in de linies dan wel kelitk Tn Sted?n ,geworPen inblik- KenjK een soortgelijke actie van de genpartij ten gevolge zou hebben. en zijn OEFENING NODIG generaal Collins in deze zin met bestemd geweest om de goe-ge- meente in Europa in een valse s?md te sussen Zij bewijzen veeleer, dat men de erhoudmg tussen Russen en Westelij- ken niet louter in divisies behoeft weer te geven. Wij weten allen, dat de parate divisies achter het IJzeren Gordijn een /1Jn Van die der Westelijke mogendheden. Vast staat al evenzeer, dat de Westelijke mogendheden geen verlangens koesteren om Pools, Tsje chisch of Russisch grondgebied te an nexeren. Wfj zijn slechts defensief bij de koude oorlog betrokken. Zonder onze economie grondig te ruïneren, kunnen wij, zelfs gezamenlijk, nooit tegenover elke Russische divisie een geallieerde divisie stellen. Maar wel kunnen wij iedere poging van Russische aggressie vertragen en een eventuele aanval a priori tot een potentiële Pyrrhus-over- winning doemen, indien onze strijd krachten gegroepeerd naar de diversi teit der deelnemende landen, geoefend worden in het vak der moderne sol daterij. Daarvoor is tevens nodig, dat de Wes telijke mogendheden in Amerika's ver trouwen worden genomen ten aanzien van essentiële nieuwe wapens, die voor een aanzienlijk deel nog op Amerika's geheime lijst staan. Dit laatste is een probleem, dat reeds naar voren is gekomen bij het overne men van Amerikaanse korvetten door onze Marine, toen essentiële documen ten, deze schepen betreffende, moesten worden overhandigd. Het is een pro bleem. waarover de Amerikanen zich in het kader van een levende Atlanti sche gemeenschap principieel te bera den zullen hebben. Doch de in de aan hef genoemde uitlatingen behelzen te vens de grondgedachte, dat het delen van essentiële militaire geheimen met de Atlantische bondgenoten niet kan uitblijven. Niels Bohr, de beroemde Deense atoomgeleerde, die reeds jaren lang elk interview van de hand wijst, heeft de tekst van een open brief aan de V.N. gepubliceerd, waarin hy opwekt tot internationale samenwerking bij het gebruik van de atoom-energie. Hij verklaarde met nadruk, dat een verenigde poging om de „onheilspel lende dreiging van atoomwapens voor de beschaving" af te wenden „zeer unieke kansen zou kunnen bieden voor het overbruggen van internationale ge schillen". Alleen wederzijdse volledige openhartigheid kan met goed succes het vertrouwen bevorderen en de ge meenschappelijke veiligheid waarbor gen. Bohr wist tijdens de oorlog uit Denemarken te ontsnappen en heeft met Engelse en Amerikaanse geleerden aan de atoombom gewerkt, die op Hi- rosjima is geworpen. Hij is winnaar van de Nobelprys voor physica. Professor dr. C. H. Best uit Toronto Canada)mede-uitvinder van het in suline, zal in September naar Neder land komen. bridge-kam pioen schappen In de afgelopen week is te Brij?hton; aan Zuidkust van £ng'eland gelegen, door de 8evaardigde viertallen van elf landen, ge- ®P®8ld om het bridgc-kampicenschap van i UJ0W* Zoals men weet behoorde Neder- and ook tot de deelnemers. De volgende p1' p8^ers Waren afgevaardigd: Mrs. E. C. F. W. Goudsmit, H. W. Filarski, J. Cats eD van Bemmel Suyck. Ierhf .^ee^llemencIe landen waren: Engeland, Non Zweden» Belgie, Frankrijk, Zweden, k^Wegen, Denemarken, Finland en Neder- lan(* tegen elk der overige dcel- metCrs een wedstrijd van 32 spellen duplicate öati *°ekenning van matchpunten volgens inter- matr.k Puntentelling. Een verschil van En 1*°ten was **Ujk spel. (metg-and' dat met een zeei kleine nederlaag toch t m'P'; tegen Nederland begon is er te l ,er' dotte in geslaagd het kampioenschap ^inni Gn en we* met 14 punten (elke over- gee^ winstj>unte). Zweden behaalde verl maar omdat Zweden van Engeland 8et *omt Zweden op de tweede plaats rijk ni wef^®n: Italië, IJsland en Frank- We P<' waarna als 6e en 7c Belgie cn Zoals kwamen 'nel 12 p* aU0ta\A men z'et was het verschil tussen de We!!, t0t met 2 Noorw< 1 tot en met 7 wel heel gering. met 8 p. 9e Denemarken 'egen met 4 en 11e Finland (9 h®t kampjoenstournooi voor dames J2?Bendo tanden) bezette Engeland in Heiige S]a"(' *ta eerste plaats met Frankrijk en en re8P- me' l2' en (Van onze correspondent te Parijs) JJOEVEEL NEDERLANDERS het vo rig jaar hun vacantie in Frankryk doorgebracht hebben, is niet precies bekend, maar het moeten er zo om de 200.000 geweest zyn. En het ziet er naar Uit, dat ook deze zomermaanden de „Hollandais" weer bij tienduizenden over de Franse grenzen zullen stro men. Het is daarom wellicht goed eens na te gaan, welke vacantie mogelijkhe den er in Frankryk zijn, wat de meest geschikte streken zijn en wat de prij zen zijn, die er gevraagd worden. De Rivièra. De meest bezochte vacantiestreek is de Rivièra. dus de Middellandse Zee kust van Marseille tot Menton. Maar wie naar de Franse Rivièra wil gaan. dient er rekening mee te houden, dat in de maand Augustus alle hotels vol zijn. Daarom is het aan te bevelen om in Juni, in Juli of in September te gaan, aangezien het dan niet alleen minder druk is, maar de prijzen ook lager zyn. Wil men toch in Augustus gaan, dan moet men van te voren een kamer bespreken. Ook al kent men niemand, dan is het toch gemakkelijk om te bespreken. U moet nameiyk weten, dat er in iedere Franse plaats een zogenaamd Syndicat d'Initiative bestaat, dat te vergelijken is met onze v.v.v. Wilt u inlichtingen hebben over een bepaalde plaats, dan schryft u aan Monsieur ie Président du Syndicat d'Initiative de... en de naam van de plaats, met het verzoek u te willen in lichten over de prijzen, hotels, enz. Het goedkoopste aan de Rivièra zijn de grote steden, Niee, Menton en zelfs ook Cannes. Daar vindt u voor een rijksdaalder reeds een behoorlijk ka mertje, dat dan wel niet op zee uit ziet want daar kosten de kamers vijf maal meer maar waar u toch vlak bij zee bent. Het goedkoopste kunt u in zo'n hotelletje een kamer hu ren. daar bijv. uw ontbyt en uw dé jeuner met veel vruchten zelf klaar maken en één keer per dag in een van die beslist niet dure restaurannetjes gaan eten, die men in Nice bij dozij nen vindt. De kleine badplaatsen aan de Rivièra zijn over het algemeen erg duur. De Baskische kust (van Biarritz tot de Spaanse grens) is ook zeer in trek, maar de prijzen zün er gepeperd en u zult er toch zeker vijftien gul den per dag uitgeven. Normandie en Bretagne. MORMANDIE en Bretagne zyn duur- der dan men over het algemeen denkt, vooral in Augustus. In Juni, en in Juli vindt men echter in Bretagne nog vissersdorpjes, waar men voor tien gulden per dag een prettige vacantie kan hebben. Maar wie van een rustige en met al te dure vacantie houdt, kan het beste naar het centrum van Frankryk gaan Naar Auvergne. naar de Creuse. Dit S pichtige, vaak nog volkomen waar het leven heel woeste streken goedkoop is en waar men uren kan zwerven' zonder iemand tegen te ko men Voor 600 of 700 francs per dag Zin men er als God in Frankrijk. Het- lfd[, kan gezegd worden van de Voge zen de Pyreneeën (die byzonder goed- de Middellandse Zeekust kaartje in Nederlands geld betalen en u kunt zelfs uw maaltijden in de trein reeds in Nederland verrekenen. Men is wel verplicht in de trein te eten, aan gezien de Parijse trein er bijv. 17 uur over doet om naar Menton te gaan. In de meeste Franse treinen is men ver plicht een plaats te bespreken. De ideale vacantie in Frankrijk is voor de bezitters van auto's wegge legd. Men heeft dan niets met volle treinen te maken en men kan plaatsjes bereiken, waar de treinen niet kunnen komen. De benzine is echter duur (50 cent per liter). Toch kan men over het algemeen zeggen, dat een vacantie in Frankryk niet duurder behoeft te zijn dan een vanoantie in Nederland, tenminste wanneer we de reiskosten even buiten beschouwing mogen laten. Vooral wan neer men niet voor gewoonte neemt om het eerste het beste hotel maar bin nen te lopen. Zoals gezegd, men kan overal in Frankrijk voor 300 francs een zeer behoorlyke kamer vinden en men kan ook overal behoorlyk eten voor 300 francs. Maar het is niet moeilijk om het vyfvoudige uit te geven voor een kamer of een maaltijd, die maar nauweiyks beter zyn. Voor ieder restau rant moet de spyskaart met alle pryzen erop buiten hangen, zodat u precies kunt zien, wat u uit zult geven. Hangt er geen kaart, dan kunt u er van over tuigd zijn, dat het een duur restaurant moet zijn. Harry Lime blijfi populair (Van onze speciale correspondent) ^1ET ALLEEN de kleding is onder hevig aan de mode, ook de muziek instrumenten vallen eronder. In de laatste jaren trad vooral de accordeon op de voorgrond. De mode heeft lui men en vaak onverwachte omstandig heden brengen er verandering in. Een Oud Beiers en Oostenrijks muziekin strument de cither dreigde in de vergetelheid te geraken, maar is plot seling weer in de algemene belangstel- ling gekomen door het „Harry Lime- theme" uit de in vele landen met geestdrift ontvangen film „De derde man". Anton Karas, de door deze film beroemd geworden citherspeler uit Wenen, werd in Engeland bij de an ders zo koele Britten met een ware hartstocht ontvangen. En niet weinig Engelsen gingen naar een muziekhan del en vroegen: „Hebt u een cither?" Reeds enkele maanden geleden stroomden de brieven met bestellingen uit Engeland het vioolbouwersdorp Mittenwald binnen. De heer Huber, eigenaar van een muziekzaak in Mit tenwald vertelde: „Vele Engelse win kels voor muziekinstrumenten hebben aan ons gevraagd, of wij cithers kun nen leveren. De meeste gaven tegelij kertijd bestellingen op, maar wij moes ten 90 procent van de aanvragers te leurstellen. Hier in Mittenwald is alles geconcentreerd op de vioolbouw, er zijn nog maar vijf citherbouwers in het dorp. Deze zijn natuurlijk niet in staat op korte termijn en tegen bil lijke prijzen honderden cithers te leve ren. Want daar zijn de Engelsen het over eens het moet vlug gebeuren, vóór de „hartstocht" voor dit nieuwe instrument gaat luwen". Tè goede cithers. Per maand verlaten maar een paar cithers de werkplaats van de 60-jarige citherbouwer Hornsteiner. De goed koopste kost toch altijd nog 80 mark Aan een zeer goed instrument werkt hij ongeveer drie weken en de prijs ligt dan tussen de 300 en 400 mark. De enkele citherbouwers, die het dorp Mittenwald rijk is, maken goede cithers tè goede cithers. De mensen in het buitenland hebben weinig geld en zij willen daarom goedkope instru menten. In Saksen worden de cithers aan de lopende band gemaakt, doch zij zijn veel slechter van geluid en af werking. In Mittenwald worden ze vervaardigd uit palisanderhout met ingelegd ivoor. „Al 40 jaar bouw ik nu cithers, maar het wordt steeds slechtes met de afzet", klaag de heer Fürst, een andere citherbouwer uit het dorp. „Ik heb nu zelfs mijn zoon die ook zijn diploma als citherbouwer heeft, moeten ontslaan, omdat er veel te weinig opdrachten binnenkomen". IN HET rustige bergdorpje Farchant bij Garmisch-Partenkirchen vertelt ons een citherbouwer: „Wij zijn niet ontevreden, de opdrachten komen lang zaam binnen. Aanvragen hebben we genoeg gekregen, voornamelijk uit Oostenrijk en Zwitserland, doch de voorwaarden voor de export leveren moeilijkheden op. Onlangs hebben we een proefzending naar Frankrijk ge stuurd". Daze citherbouwer staat voortdu rend in contact met vele Beierse citherverenigingen, aan wie hij zo nu en dan de grote 42-snarige solo-instru menten levert. Een dergelijke cither wordt meestal in de vorm van een harp uit het beste hout van overzee vervaardigd, want dat speciale hout kan een snarenspanning van300 kilogram weerstaan. „Ik hoop, dat er voor de citherbou wers een goede tijd gaat aanbreken. Zo te zien zijn de voortekenen gun stig", zegt hij. - -w- i f In het Engelse plaatsje Lauwrence Weston Estate ben Bristol, wordt een kerk gebouwd, naar een ultra-modern ontwerp. De bouwkosten van deze kerk, die zijn voltooiing nadert, bedragen f 60.000. (Van onze correpsondent in Berlijn). JJET WREVEL EN TELEURSTELLING heeft Bonn gereageerd op het besluit der Britse regering, voorlopig niet deel te nemen aan de besprekingen over het plan-Schuman, die zoals bekend, tussen de Benelux-landen, Frankryk, Italië en Duitsland gehouden zullen worden. Hoewel men er zich, gezien de politieke status van de Bondsrepubliek, uiteraard wel voor gewacht heeft deze gevoelen* openlijk tot uitdrukking te brengen, verheelt men van de andere kant in West- Duitse regeringskringen toch niet, dat de aarzelende, afwachtende houding van Engeland een pijnlijke teleurstelling is geworden. NOG ONGUNSTIGER Iaat men zich over de officiële motivering van het Britse beleid in deze kwestie uit. Met alle begrip voor Engeland's positie jegens de overige landen van het Britse gemenebest vraagt men te Bonn aandacht voor de merkwaardige om standigheid, dat Londen nu beweert souvereniteitsrechten slechts met ge- lijktijdige betrachting van de uiterste voorzichtigheid te kunnen opgeven, terwyi het inzake de internationale controle op de industrie in het Ruhr- gebied de mening vertegenwoordigde, dat dit het begin vormde van een weg, die ook de andere West-Europese lan den zouden moeten opgaan. Het aanvaarden van deze controle door de West-Duitse Bondsrepubliek was in feite niet meer dan een uiting van Britse zijde, dat men bereid was souvereniteitsrechten op te geven )m de eenwording van Europa te bevor deren. Dit was destijds inderdaad het standpunt van de Britse regering en in deze zin heeft Bondskanselier Ade- nauer deze controle ook aanvaard. De aarzeling van Londen om souve- reiniteitsrechten op te geven, nu Brit- !se industrieën hierby betrokken zijn, Istelt, zo betoogt men in West-Duitse regeringskringen, eigenlijk de West- Duitse sociaal-democraten in het ge lijk, die zich tegen het opgeven van enig souverniteitsrecht hadden uitge sproken, zolang een dergelijke stap niet gelijktijdig door andere landen werd gevolgd. Dr. Schumacher's ziens- wyze was, dat West-Duitsland bepaalde souvereniteitsrechten kon opgeven, wanneer het hiervoor andere rechten in ruil ontving, terwyl dr. Adenauér in de Bondsdag betoogde, dat het ver slagen Duitsland de plicht had zijn goede wil te tonen en de internationa le controle op het Ruhrgebied onvoor- waardelyk moest aanvaarden. De Bondsdag heeft toen in meerderheid de opvatting van de Bondskanselier ge volgd, doch tekenend voor de gewij zigde stemming is, dat men een der gelijk succes voor Adenauer niet voor mogelijk houdt, indien de kwestie van de internationale controle op het Ruhr gebied nu opnieuw in stemming zou worden gebracht. £)E AARZELENDE HOUDING van Engeland is daarenboven nog om andere redenen voor de Bondskanse lier teleurstellend geweest. Het is hier bekend, dat Adenauer reeds geruime tijd naar wegen zoekt om met de Brit se regering in nauwer contact te tre den. Het zuiver correcte karakter der Brits-Duitse betrekkingen zou hij een meer persoonlijk tintje willen ver lenen. Hij zou een hartelijker sfeer willen scheppen, hetgeen het behandelen van delicate kwesties in de toekomst moet vergemakkelijken. De wat stugge hou ding van het Foreign Office ligt de meer Frans geschoolde diplomaat Ade nauer niet. Tot nu toe heeft de Bonds kanselier op deze weg echter weinig vorderingen gemaakt. Bevin heeft n tegenstelling met zijn Franse collega Schuman weinig initiatief getoond om de Duitsers de weg naar Europese samenwerking te openen, terwijl zijn buitenlands beleid onder een voor jn- ze tijden te nauwe horizont gevoerd wordt. In West-Duitse regeringskringen is dit alles niet onopgemerkt geble ven. Des te meer heeft men het daar om ook betreurd, dat Engeland de nieuwe gelegenheid, die het door het plan-Schuman geboden werd om de Bondsrepubliek doelbewuster de hand te reiken, niet onmiddellijk heeft aan gegrepen. Dit zou een zuivering der Brits-Duilse betrekkingen hebben vergemakkelijkt, een zuivering die toch zal moeten plaats hebben, wil het ideaal der Europese samenwerking zyn geschikt ste verwezenlijking vinden. En het ogenblik hiertoe is momenteel beter dan ooit tevoren, in ieder geval gun stiger dan het naar alle waarschijn- lykheid in de toekomst ooit zal wor den. (Van onze correspondent te Hamburg). rjE RECHTERS verheften zich van hun zetels. Het publiek in de rechtszaal houdt de adem in. „En daarom veroordeel ik u in naam der wet wegens mede plichtigheid aan moord op uw echtgenoot tot vyftien jaar tuchthuisstraf". De veroordeelde slaat een ogenblik de ogen neer en grijpt zich krampachtig vast aan het houten hekje voor haar. Dan pakt de verdediger zijn papieren bij elkaar. Het publiek stroomt de zaal uit. En nu? Wat gebeurt er nu? Het proces is afge lopen. De algemene belangstelling bevredigd. Is alles nu voorby? Voor de ver oordeelde begint het nu pas. De boetedoening, vyftien jaar tuchthuisstraf- Meer dan 3 meter is de muur hoog, die om de vrouwengevangenis in Ham burg lopt. Slechts eenmaal in haar 24- jarige praktijk is de directrice mevr. Drude getuige geweest van een poging tot ontvluchting. Zij gebeurde met hulp van buiten af en het gebruik van een touwladder. Alleen kan niemand het klaar spelen. En voor de ontvluchte was de vryheid maar van zeer korte duur. handdoeken en vaatdoeken. Drie kleer haken in de cel zyn voldoende om de ze kleren op te hangen. De eenpersoonscel, waarin de gevan gene wordt ondergebracht, is nauwe iyks zes vierkante meter groot. Door een klein getralied venster valt het daglicht op het schamele meubilair: een ijzeren krib, twee stoelen, een bankje met het etensblik en de stoel met een wasbak. Langs de muur lopen de bui zen van de centrale verwarming, in de hoek is een waterkraan, waarnaast een W.C. met waterspoeling, aan het pla fond een groeilamp. Dat is alles. Het enige persoonlijke element in de ze kale cel is een foto van de man. van vriend en/of van kinderen. Andere pri- vé-bezittingen mag geen gevangene meenemen in de cel. Eentonig bestaan. J)E EENTONIGHEID naast het afge sloten en uitgesloten zijn van de wereld is wellicht het zwaarste van yssren deuren, LIOOG EN ZWAAR zyn de door de politie bewaakte waardoor de veroordeelde binnenkomt en waarachter ze afgesloten van al het leven de straf moeten uitzitten. Dit ge bouw met zyn dikke muren is zelfs in de zomer koud en kil. In de kleed kamer worden alle privé bezittingen en kleren achtergelaten. Daar staan de koffers met de persoonlijke eigendom men, die velen meebrengen in de ver onderstelling, dat zy ze tydens hun ge vangenschap bij zich mogen houden, of omdat ze geen andere plaats hebben om ze op te bergen. De gevangeniskleding neemt niet veel plaats in. Een groflinnen donker blauwe jurk, blauw gestreepte sjaal, schort, lederen werkschoenen, wollen kousen en ondergoed en tenslotte de straf. Deze voortdurende regelmaat: 's ochtends om zes uur opstaan, de cel schoonmaken, ochtendkoffie, werken, de pauze tussen de middag, half uur vry wandelen op de binnenplaats van de gevangenis, werken, het avondeten, opsluiten in de cel en het uitgaan van het licht, maken het leven voor de gevangene zeer zwaar. Iedere dag weer, week na week, maand na maand. Natuurlyk grijpen de gevangenen ie dere gelegenheid aan om enige afwis seling in de sleur te brengen. Zij doen graag mee aan de sport of aan het uur onderwijs, dat de onderwijzeres van de gevangenis eenmaal per week voor be langstellenden geeft. Zij verzuimen niet, tweemaal in de week boeken te gaan ruilen, daarby zoeken ze liever dikke boeken uit dan werken van be paalde auteurs, om de uren tussen het beëindigen van het werk en het afslui ten van het licht (van 6 tot 9 uur) zo goed mogelijk op te vullen. Ongetwijfeld is ook de grote deelneming aan de godsdienstoefeningen op Zondag in de kapel van de gevangenis voor velen meer een middel om de eentonige ge vangenschap te onderbreken, dan dat men er werkelijk behoefte aan heeft. Inkopen. De prettigste onderbreking is de dag waarop de ,nkopen gedaan worden. Dan kunnen de gevangenen kopen wat ze willen. Voor hun werk ont vangen zij naar gelang van hun vlij en capaciteit per dag 20 tot 3S pfennig. Niet als verdienste daarop fcunren straftijd uitbetaald. Veertig procent mogen ze zelf behouden, de rest is voor porto en het ondersteuningsfonds waaruit armlastige gevangenen bij hun vertrek kleren en ondergoed kunnen kopen. Van de 40 procent, die de gevangenen l ehouden, worden, type rend voor deze tijd, in hoofdzaak siga retten, koffie, chocolade of zeep ge kocht. Parjum, pralines, nageltak uf haarverf krijgt de gevangen* niet. Naar de bezoekdagen kyken alle ge vangenen met spanning -uK. Jeugdige personen krijgen iedere maand, ande ren eens in de twee maanden en dege nen aan wie tuchthuisstraf is opgelegd, eens in de drie maanden bezoek. Ook het schrijven van brieven is aan haar, die tuchthuisstraf heeft, minder toe gestaan dan aan de veroordeelde met gevangenisstraf of aan de jeugdige personen. De termijnen zijn zes, vier en twee weken. Zy, die tuchthuisstraf heeft, onder scheidt zich van de andere gevangenen doordat ze in een eenpersoonscel is ondergebracht. Zij heeft dezelfde dag indeling, krijgt hetzelfde eten en werkt tezamen met de anderen in de barak ken of in de tuin, achter weefstoelen, naaimachines of in de wasserij van de gevangenis. Van haar wordt het hoofd niet kaalgeschoren, noch wordt ze tot een „nummer" gedegradeerd. „De gevangenen zijn ook mensen", zegt mevrouw Drude. „Het is niet al leen ónze verdienste, dat wij geen straf moeten uitzitten. Afkomst, op voeding en de omgeving maken zeer veel uit". Dat betekent niet, dat het uitzitten van de straf tot een soort va cantie wordt gemaakt. Er heerst stren ge discipline. Er worden straffen gege ven van water brood voor diegenen, die zich niet aan de voorschriften hou den. Maar er is ook begrijpen, mede- de gevangenen geen aanspraak ma- leven en ff„ede raac voor de anderen, en doch als beloning De helft van dje eenmaal gestruikeld zijn en die nu het uit te betalen bedrag wordt achter inzien, wat zij gedaan hel ben en dit gehouden en bij het beëindigen van de weer willen goedmaken.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1950 | | pagina 3