Kranen zwaaien bij het Nieuwediep Donderdag Concert der Helderse Orkest Vereniging G.J.J. Bouman f Avondvierdaagse had geen uitvallers Echtpaar Augustijn-Van Loenen is Maandag zestig jaar getrouwd De Bioscopen Westelijke het havenhoofd verrijst uit woelige water Werktuigen met een fraaie staat van dienst fa. Beemsterboer Op 8 Juli school- wandeltochten „Dorus Rijkers" Maandag in het Hofje ,,Je kunt het beter boven water verdienen" Dertig jaar eerste bij het roeien Solist Lucien Louman TIVOLt: „De verstrooide professor" WITTE: „De vermiste piloot" Cocoslopers Batik T. C. GOVERS Schagen naar Alkmaar; In Nieuwediep HRC-QSC Knaapje viel in de vijver van het Timorpark PIET SCHMIDT Tussen Haaks en Kuifje KA J t<H¥L>f\Vjl XI P V *1 M, WW J^EEDS HONDERDEN, wellicht duizenden malen hebben de grijpers van de belde geweldige kranen ten Oosten van de havenmond van het Nieuwediep lich geopend om met één hap drie kubieke meters grauwgrijze keileem uit de diepliggende bak te halen en de taaie massa, na een zwaai van de grote ijzeren arm onder de spitse golven te laten verdwijnen. En dit zal nog vele dagen, zelfs weken, zo door gaan. Een greep, een zwaai, stoomstoten achter het ijzeren kraanlichaam en een plons.Totdat het Westelijke havenhoofd, van de in aan bouw zijnde uitbreiding, in het verlengde van het fort De Harssens zal zijn voltooid. Doch eer het zo ver is, zullen laag over het water van de Waddenzee de golvende rijen zwarte eenden naar het Zuiden trekken. het water zal uitsteken, 's Morgens om zeven uur valt de eerste hap keileem spuitend en spetterend in het water, s avonds om zes uur eerst zet de ma chinist de apparatuur weer stop. Acht man zit er op zo'n kraan en ze vormen er als het ware één gemeen schap mee. Meestal zijn deze beman ningen afkomstig uit Sliedrecht. Zo mogelijk gaan ze het weekeinde naar huis, voor de rest wonen ze op de kraan. Water, klei, stoom, kolenstof, verre einders en zwenkende meeuwen, ziedaar de omgeving waarin deze stoere werkers leven. Zij zouden niet graag anders meer willen, niet anders kunnen ook. De machinist van een der kranen is al 67, maar hij denkt er niet aan op zijn lauweren te gaan rusten. Hij behoort by de kraan en heeft er fi guurlijk gesproken zéker lauweren mee geoog6t. Want mede met deze beide kranen, die nu zo rusteloos werken bij onze haven, is ruim twintig jaar bijge dragen aan de grote naam, die de Ne derlanders als waterbouwkundigen in de wereld hebben weten te maken. Zij hielpen de Noordoostpolder dichten, brachten het verdronken Walcheren boven water, legden in 1945 het nieuwe dijkgedeelte rond het door de Duitsers aangebrachte gat in de Wieringer- meerdijk en gingen kort na de oorlog naar Engeland om een door zijn dijken gebroken rivier te temmen. Straks als we hier klaar zijn, gaan we naar Har derwijk om de nieuwe Oosterpolder te bouwen, vertelde de schipper ons op een manier of het het gewoonste zaak- y/AN HET ruim driehonderd meter 1 lange dijklichaam, dat hier in enkele maanden uit de golven zal verrijzen, is reeds een flink gedeelte in zoverre ge reed. dat men twee keileemruggen bo ven 't water ziet uitsteken. Doch daar vóór werd reeds heel wat „onderwa ter-werk verricht. Zinkstukken werden neergelaten en massa's keileem, afge wisseld met zand werden op deze plek, waar toch ongeveer tien a elf meter water staat, gedeponeerd. Keileem, een grondsoort over welks bezit wij ons in Nederland ten zeerste mogen ver heugen. Hoe zou zonder die stevige vaste grond ooit de Afsluitdijk zijn ge bouwd? Hoe zouden ooit zonder dat bezit aan keileem die prachtige dijk werken van Wieringermeer en Noord oostpolder zijn ontstaan? Het is een welkom cadeau, dat wij danken aan de Ijstijd: Doordat de uitlopers van het Noordelijke landijs, die tot in Neder land doordrongen, een ontzaglijke mas sa puin en steenslijpsel achterlieten, ontstond op verschillende plaatsen in de huidige Waddenzee en het IJselmeer een bezinksel, dat als voornaamste be standdeel van het keileem geldt. Ook de vaste kernen van Wieringen en Urk zijn uit dit keileem opgebouwd, van daar dat deze voormalige eilanden steeds als het ware als een rots in de branding lagen en in tegenstelling met de „wandelende" Waddeneilanden wei nig van vorm veranderden. Het voor water bijna ondoordringbare leem wordt door een grote baggermolen op gebaggerd uit het Amsteldiep bij Wie- ringen. Voortdurend ratelen daar de emmertjes in steeds eendere gang om dit prachtige bouwmateriaal op te vis sen en in grote veterbakken te lossen. Krachtige slepers zorgen er voor, dat de met 600 kubieke meter keileem ge laden schuiten naar de mond van het Nieuwediep worden gesleept en de baggermolen voorzien blijft van lege bakken. Zo worden de beide drijvende kranen steeds aan het werk gehouden. De schipper zorgt er voor, dat de grijper zich daar opent, waar dunne lijnen en kleine bakens met een rood vlagje de baan aangeven, waar de dijk straks zijn geasfalteerde kop boven je van de wereld is. Hij deed daarbij niet eens zijn pruim van de ene naar de andere wang verhuizen.... Op de oever van het fort worden grote buizen gemonteerd, die het spuit- stuk zullen vormen, waaruit straks een brede golf water en zand tussen de beide keileemruggen zal vloeien. Op de plek waar de bredere kop van het nieuwe havenhoofd komt, wordt nog een zinkstuk omlaaggelaten. Met twee, drie tegelijk kantelen de grote brok ken steen oyer de rand van de bak Het is alles een onderdeel van het grote werk dat hier gebouwd wordt, het werk, dat een nieuwe en naar wij hopen glorierijke toekomst voor onze stad zal openen. Behalve het boetende beeld van de zwaaiende kraanarmen, de snelle aan- en afvarende barkassen en de lange vanuit het Oosten aanko mende slepen, is het die gedachte, die de Nieuwedteper telkens als hij dat schouwspel bij de Harssens van het Wlerhoofd af gadeslaat, een prettig In nerlijk gevoel geeft. Een gevoel, dat eigenlijk niet te omschrijven is, doch zeker deel uitmaakt van de grote lief de, die hij koestert voor deze goede stad aan het Marsdiep. GEEFT UW JONGEN bij zijn terugkomst uit Indonesië een GOED ANKER-HORLOGE. Vanaf ƒ45.— heeft U al een merkhorloge. Keuze uit meer dan 200 modellen. Alle horloges zijn verzekerd tegen verlies, diefstal. beschadiging, breuk en roof. KEIZERSTRAAT 15 DEN HELDER Ook gisteravond werd de Avond vierdaagse door uitstekend wandel weer begunstigd. Alle deelnemers waren weer in prima conditie, zodat ook nu niemand behoefde op te ge ven en dit zevende avondwandelfes- tijn van de Nederlandse Wandelsport Bond voor wat den Helder betreft, fcindigde zonder een enkele uitvaller. Dit mag toch zeker wel als een mooi succes worden beschouwd. Bovendien is daarmede bewezen, dat het voor eert ieder, die over een gezonde body en bet nodige enthousiasme beschikt mo- gelijk is, deze sportieve tochten mee te maken en met succes uit te lopen. Daarom vinden wij voor een stad «Is Den Helder het aantal deelnemers van de Vierdaagse 1950, n.1. 151, maar een matig cijfer, Wy dachten zo, dat onze stad wel meer wandelsportliefhebbers (-sters) telde. Volgend jaar moeten het er toch minstens 250 zijn! Allen, die aan de Vierdaagse deel namen, ontvingen weer het herinne ringsteken, waarbij zoals bekend ver schil in uitvoering is voor degenen, die een of meerdere tochten meelie pen. Voor de groepen waren weer keurig uitgevoerde groepsprijzen be schikbaar. Groepsprijzen werden ver kregen door twee pelotons van de Kon. Marine (Torpedomakers en „Neptunus" waarbij gerekend ook een aantal Marva's), en de verenigingen „De Jutter", „De Zilvermeeuw" en de „Dulnkanters", De laatste vereniging verwierf twee prijzen er nam n.1. een groep senioren en een groep junioren deel. De Avondvierdaagse 1950 is in een uitstekende stemming verlopen en wij geloven, dat naast de deelnemers daar voor aan de heren organisatoren ze ker veel dank verschuldigd is. En au. Dit avondwandelfestijn vormde pas een begin van het wandelseizoen. Er is nog veel op komst. Natuurlijk den ken wij dan in de eerste plaats aan de Vierdaagse in Nijmegen, welke van 25 tot en met 28 Juli wordt gelopen. Ongeveer vijftig tippelaars uit onze stad zullen daar van de partij zijn. De afdeling den Helder van de NWB organiseert, gelijk dat ook elders in 't land gebeurt, op 8 Juli schoolwandel- tochten. De leerlingen der lagere scho len krijgen een parcours van 10 km, die van de middelbare en nijverheids scholen een parcours van 15 km te lopen. Wij hopen, dat op deze wijze voor de mooie wandelsport een flink» propaganda kan worden gemaakt. Tenslotte organiseert „De Zilver meeuw" op 1 en 2 Juli wandeltochten over 15, 30 en 55 km. Een ieder kan hieraan deelnemen. Voor alle deelne mers is als attractie een boottocht op zee met een der TESO-schepen geor ganiseerd. Het borstbeeld van Dorus Rijkers dat tijdens de bezetting veilig werd opge borgen, krijgt Maandagmorgen om elf uur in het Dorus Rijkers-hofje weer een vaste plaats. Deze „herplaatsing" van het borstbeeld valt samen met de officiële opening van het hofje, en zal geschieden in tegenwoordigheid van tal van autoriteiten. De heer G. Ritmeester, oud-burge meester van Den Helder, en burge meester Rehorst zullen tijdens de korte plechtigheid het woord voeren, en ook de voorzitter van het Dorus Rijkers fonds zal een rede uitspreken. Ter inleiding speelt de stadsbeiaar dier, de heer Tj. Joh. Dito, van vijf minuten vóór elf tot elf uur carillonmu- ziek, hetgeen hij na de plechtigheid zal voortzetten. Het programma dat hij voor deze gelegenheid samenstelde, ziet er als volgt uit: 1 „Hoort Gij de Wilde Golven" (St. Glover); 2 „Hij, die slechts in herinne ring voortleeft", (Tj. Joh. Dito: ge dachte aan Dorus Rijkers als held in stormgevaar); 3 „Roeit wakkere sche peling van het wrak naar de kust" (Tj. Joh. Dito); 4 Zeemans- en andere toe passelijke liederen; 5 „Levenshelpers. Levensredders", (Tj. Joh. Dito). DE VISHANDELAARS GAAN ER OP UIT. Maandag gaan de leden van de Vis- detailhandelsvereniging „Ons Belang" hun jaarlijkse reisje maken. Zij zulle'- een bezoek brengen aan Ouwehand<- Dierenpark bij Rhenen en op de teru:: reis aan Damstadt. Ge begrijpt het .1' u zult zelf Maandag met de hengel op stap moeten en andersgeen vis. Da viswinkels zullen die dag gesloten zijn. Vjjf zoons en een dochter, zeventien kleinkinderen en negen achterklein kinderen vieren Maandag met opa en opoe Augustijn van de Steengracht het diamanten bruilofsfeest. De bruidegom is Dirk Augustijn, jaren geleden tor- pedist eerste klas bij de Marine. Vier en tachtig jaar oud. De bruid is de drie en tachtigjarige Geertje van Loenen, die niet, zoals haar man, in Den Helder werd geboren, maar in Ridderkerk. Een hele schare van familieleden, vrienden, kennissen en buren zullen het echtpaar overmorgen met een bezoek vereren en herinneringen ophalen uit ven-logen tjjden. En die zjjn er ge noeg, al vindt de bruid, dat de jaren nogal vlug z\jn vergleden. De heer Augustijn was negentien jaar toen hij bij de Marine kwam. „En, me neer", vertelde hij, „daar heb ik het best naar m'n zin gehad. Nou ja, het was toen allemaal heel anders, maar ja...." Tot op de dag dat hij werd gepen- sionneerd, heeft de heer Augustijn veertig commandanten gehad. „Toch heb fk plezierig gediend, al heb ik tij den gekend waarin ik f 28.— in de maand mee naar huis bracht". „Toen m'n vijfde werd geboren ver diende m'n man zestien gulden in de veertien dagen", liet mevrouw Augus tijn even weten en ze schudde lang zaam haar grijze hoofd heen en weer. „Ik heb gewassen voor een ander. Nou, we hebben wat meegemaakt. Dan is het in de tegenwoordige tijd toch heel anders". „Kijk maar naar mij", kwam Opa Augustijn, „toen ik twaalf was kon ik zo maar van school wegblijven om ke tels te gaan bikken bij de Maatschap- Tien jaar geleden werd het echtpaar Aug stijn-Van Loenen ter gelegeneid van het gouden huwelijksfeest op de foto gezetEn nu vieren deze oudjes hun diamanten bruiloft pij Nederland aan de Buitenhaven. En later heb je er spijt van, want dan kun je niet zo heel best lezen en schrijven. Ja, ik heb wel veel bijgeleerd hoor". Zo gezellig bij elkaar in de woonka^ mer van Opoe Augustijn kun je heel wat aan de weet komen. Zo zou je op het eerste gezicht niet zeggen, dat de heer Augustijn dertig jaar achter elkaar de eerste prijs heeft gewonnen bij het roeien. En toen heeft'ie nog drie jaar buiten mededinging meegedaan, want hij was veel te sterk voor de anderen Met z'n tweeën zaten ze dan in een vlet, en Augustijn z'n vrouw zag van de Dijk af hoe „hun" vlet bij elke slag meer naar voren schoot. Geertje van Loenen kwam in Nieu wediep toen ze achttien jaar was. Ze moest een zieke zuster oppassen. Later overleed deze en Geertje ging dienen. „En toen heb ik kennis gekregen aan Augustijn hier", lachte ze. „We zijn ook in Den Helder getrouwd. Nou, die eer ste tijd viel het niet mee, want ik kwam uit een dienst van goed eten en drinken. M'n man had al een voorschot genomen om te l-unnen trouwen, en dat moest hij natuurlijk afbetalen. Daarom kreeg hij wekelijks maar vier gulden en zestien cent. En we zijn er nog. Een mens moet er wel in gesterkt worden". Maar gelukkig ging Au gustijn in de moeilijke jaren niet bij de pakken neerzitten. Integendeel zelfs, hij trok een zwaar pak aan en ging duiken. Zo gauw als het glas voor zijn gezicht ging had hij een rijksdaalder verdiend. Elke minuut onder water leverde in de winter veertig cent op en 's zomers twintig. Van „ouwe Jan Bijl" leerde Augustijn de luchtkraan zover mo gelijk open te zetten bij zijn gevaarlijke werk onder water. „Je kunt het maar be ter boven water ver dienen", zei de bruid toen wjj afscheid na men. Dat ontlokte een knipoogje aan haar man. „Zo zijn vrouwen", glim. lachte hij. Het zal het sympa thieke diamanten echt paar Maandag op hun grote dag ongetwijfeld niet aan blijken van be langstelling ontbreken. Ongetwijfeld xal men zich nog het concert herinneren, dat vorig jaar door de Helderse Orkest Vereniging, destijds met de heer J. v. d. Peet als directeur, in de Lutherse kerk aan de Weezen- straat werd gegeven. Voor die kennis making met dit plaatselijke amateur orkest bestond bij het publiek behoor lijke belangstelling. Daarin vonden r.e- den en bestuur een stimulans om op de pas betreden weg voort te gaan. Bijna is een jaar verstreken, doch thans zal het Helderse publiek voor de tweede maal naar een uitvoering van het eigen plaatselijke orkest kunnen gaan luisteren en daarmede wellicht die eerste kennismaking omschakelen tot een blijvende vriendschap. Het concert zal ditmaal worden ge geven in de Nieuwe Kerk aan de West straat op Donderdag 22 Juni om acht uur. Zoals men wellicht weet, is direc teur J. v. d. Peet elders benoemd. In zijn plaats treedt thans op de eveneens in ons gewest bekende heer Jac. Jansen uit Bergen. De orkestvereniging (een strijkorkest met blazers) zal op deze avond een licht klassiek programma ten gehore brengen. Uitgevoerd worden o.a. enkele fragmenten uit de balletmu ziek „Rosamunde" van Schubert, een symphonie van Joh. Chr. Bach, een van de zonen van de beroemde Johann Sebastian. Het werk van Johann Chris- tian Bach is niet zo bekend, doch toch treffend goed. Dit zal men bij het be luisteren van deze symphonie zeker moeten beamen. Voorts noemen wij van dit programma werken van de Engelse componisten Purcell en Thomas Arne. Als solist is voor dit concert uitgeno digd de bas Lucien Louman, die o.m. een aria uit Haydns .Schöpfung" ten gehore zal brengen. Tot en met Maandag komt in Tivoli weer eens de Amerikaanse komiek Danny Kaye op het witte doek in een groots opgezet filmwerk van Samuel Goldwyn. Zeven genoeglijke oude muziekprofessoren beleven in deze film de vreemdsoortigste avonturen als zij bij hun werk aan een uitvoerige mu ziekgeschiedenis plotseling in aanraking komen met het wilde leven van de nachtclubs. Danny Kaye vervult de rol van een dezer heren. Liefhebbers van de lach, maar ook van de jazz kunnen aan deze film hun hart ophalen. Vele grote mannen van de jazz treden er in op. We noemen slechts Louis Arm st rong, Lionel Hampton, Charlie Barnet en Benny Goodman. Met muziek wordt zelfs in deze film een vijand „versla gen". En natuurlijk beleeft een der profs een happy ending. Alleen de titel van de film, die tot Dinsdag in de Witte draai, zegt reeds, dat men een spannend verhaal opgedist krijgt. Hoe sterk het uithoudingsver mogen van de mens is en hoe hard en volhardend men strijdt als het gaat om de inzet van een mensenleven, geeft de rolprent op suggestieve wijze aan. Dinsdag, Woensdag en Donderdag komt in de Witte de bijzondere film „De laatste etappe". Over dit filmwerk, dat terecht allerwege ontroerde en be wondering afdwong, schreven wij in ons blad van Donderdag reeds een uitvoe rige beschouwing. Pracht kwaliteit voorradig. Weer ontvangen: Woninginr. Koningstraat. Zondagavond bindt Schagen in Alk maar de strijd aan met RK AFC. De Schagenaars hebben slechts een spor tieve plicht te vervullen, daar zij zelf toch reeds zijn uitgeschakeld en het volgende seizoen in de vierde klasse moeten uitkomen. De concurrenten van RK AFC ontmoeten elkaar in de wedstrijd BeverwijkGrasshoppers. En in Nieuwediep binden HRC «n QSC met elkaar de strijd aan. Het be looft een spannende wedstrijd te wor den, waarbij vooral de roodjakken zeer veel belang hebben. De wedstrijd wordt eveneens Zondagavond om ze ven uur gespeeld. Donderdagmiddag raakte een drie jarig knaapje spelenderwijs in de vij ver van het Timorpark. Zijn zusje be gon van angst onmiddellijk luid te gillen. Op haar hulpgeroep snelde een dame toe die bij een familie in de Ti- morlaan logeert. Het knaapje was in middels gedeeltelijk onder water ver dwenen. De dame begaf zich onver wijld te water en bracht het jongetje, dat al bewusteloos was, aan de kant. Nadat kunstmatige ademhaling was toegepast keerde het knaapje in het land der levenden terug. Wij geloven, dat directeur en bestuur van de Helderse Orkest Vereniging met de samenstelling van dit programma een goede keuze heeft gedaan. Het is een niet direct zwaar programma, maar toch als klassiek concert zeer aantrek kelijk. Bovendien heeft men geen hoge entreeprijs vastgesteld en is dus met al deze factoren rekening gehouden om een volle zaal te trekken. Laat het Hel derse publiek nu eens tonen, dat men dit mooie streven om in onze groeiende stad een eigen orkestvereniging op te bouwen waardeert en wil steunen. Het bijwonen van dit concert, waaraan ruim veertig musici hun medewerking zullen verlenen, zal van dit goede voornemen het bewijs moeten zijn. Men deelt ons nog mede, dat kaarten voor het con cert o.a. aan de volgende adressen ver krijgbaar zijn: Boekhandel Daan Schreuder Koningstraat, H. A, Lorentz- straat 66 en Polderweg 53. W/at al zijn familieleden en zijn besta vrienden al zo lang hadden zien aankomen, is gisteren gebeurd. Men was er op voorbereid, en toch kwam de tijding nog als een donderslag bij heldere hemel. Men wilde immers niet geloven, dat deze eerlijke en harde werker, die telkenmale zoveel activi teit aan de dag wist te leggen, was heengegaan. In de namiddag, om on geveer vier uur, maakte de dood even wel aan alle pijnen die de heer G. J. J. Bouman, de voorzitter van de Stichting „Comité O. en O.", heeft te doorstaan gehad een einde. Bouman, de kleine man met de sigaar, de ziel van alle O. en O.-werk gedurende meer dan tien jaar, was niet meer. Een medewer ker van onsr blad schreef eens (spreken de over de ac tiviteit van de heer Bou man „Ver moedelijk wer ken zijn lief de voor de militair en zijn belang- i stelling voor de sport zo stimulerend". En zo zal l^et| zijn geweest In zijn beste I jaren zelf een bekend hardloper en een gevreesd schermer (de heer Bouman was een leerling van de bekende schermleraar Abrahams) groeide zijn liefde voor da sport. Vijftien jaar was hij in beroeps- dienst, als sportinstructeur bij de in fanterie. En de militair, de sport en de ont spanning konden niet buiten elkaar, wist de heer Bouman. In 1935 kwam hij naar Den Helder. Zijn werk lag toen in de magazijnen van het vliegkamp De Kooy. In 1940, toen de oorlog uit brak, lag er een ander terrein braak: de luchtbeschermingsdienst op de Rijks werf. Tót een slopende ziekte hem aan het bed kluitserde was de heer Bouman werkzaam op het bureau Arsenaal. |"\e mobilisatie van 1939 bracht de heer Bouman tot de stichting van de Commissie O. en O. die zich later, naar de wens van Prins Bernhard, aan sloot by de Centrale Raad van Advies inzake Ontwikkeling en Ontspanning. Er werd veel en goed werk verricht. In 1940 heeft de heer Bouman er mede voor gezorgd dat het nog aanwezige geld uit de kas van O. en O. werd overgemaakt aan het Nederlandse Rode Kruis. In Maart 1945 reeds hervatte de O. en O.-voorzitter zijn vaak moeilijke werk en na vele voorbereidingen, die hij practisch alleen trof, was O. en O. in zijn volle kracht wéérgekeerd. In de zomer van 1946 werd de eerste Sportweek gehouden. En toen bleek eigenlijk eerst recht ever welke .capa citeiten de heer Bouman beschikte. Geen wonder dat ook de Sportweken vaif 1947, 1948 en 1949 een volledig suc ces werden. Natuurlijk heeft het co mité O. en O. meer gedaan dan alleen een Sportweek organiseren. Zo werden er Kerstfeesten gehouden voor zieke en gezonde militairen en voor oorlogswe zen. Maar de heer Boumans grootste werk was toch de Sportweek. Aan de vijfde Sportweek die vandaag begint (hoe kan het noodlot tarten), heeft hij niet veel kunnen doen. Ware hem ten minste nog de vreugde gegeven te ver nemen dat ook deze Sportweek 'n goed einde had gekregen. Maar zijn wens zullen alle wedstrijden normaal doorgang vinden. „Mocht ik soms sterven, de Sportweek moet doorgaan", heeft hij nog kqft geleden gezegd. Dat waren woorden die hem ten voeten uittekenen: Bouman de voorzitter van O. en O., die op zes en vijftigjarige leeftijd is overleden. Zijn stoffelijk overschot zal Dins dagmiddag twee uur op de Algemene Begraafplaats worden bijgezet. Dat hij ruste in vrede. 6clfcert COótuunió naar maat Excl. dessins - Vertrouwd adres Ruyghweg 74 - Tel. 3176 Het ls morgen hoog water om 9.05 en 21,45 uur en laag water om 3.10 en 15,50 uur. De temperatuur van het zeewater was 15,5 graden. Hr. Ms. „Marnix" zal, na een afwe zigheid van ongeveer twee weken Zon dagmiddag omstreeks vier uur in de ha ven terugkeien.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1950 | | pagina 2