De Wereld der Vrouwen
Whisky Galore
IMl
Dal is vlug klaar
n
Ut
Ik ging eens pralen
met 'n circusartiste
De oorlogsinvalide in het deftige dorp
ff
Groenten uit eigen tuin
KERKELIJK NIEUWS
Burgemeester pleegde
„economische sabotage"
Een kostelijke klucht
en Film van de Maand
Studenten komen met
Amerikaans schip
De Duitse delegatie naar de
Raad van Europa
Soldaten op weg
naar huis
Indiening aangiftebiljetten
der belastingen uitgesteld
Ceen zeepost naar G-brigade
Jet Saskia op een harde bank in een
circustent en u hebt drie uur lang
geen kind aan haar
Ik wét4 he' wel: het i. niet alle.
goud wat er blinkt, ook niet het goud
van de lovertjes en galons in de piste.
Circusartiaten zijn geen romantische
rwervers en prinselijke supermensen,
maar lieden die harder werken voor
hun broodje dan menig eerzaam bur
ger, die hen met open mond zit te be
nijden.
Er zijn stalen zenuwen en een ijzeren
zelfdiscipline nodig om het nummertje,
dat daar zo spelenderwijs gedurende
enkele minuten wordt weggegeven, op
peil te houden. En voor de vrouwen
die daarbij nog dikwijls de verzorging
van een huishouding op een primitieve
manier moeten klaarspelen, is dit le
ven van ogenschijnlijk luchtig en dartel
spel een dubbel zware opgave, om nog
maar te zwijgen van het lichamelijk
risico.
Goed: ik besef dit alles terdege, ter
wijl ik mijn plaats kies op de houten
bank en mijn ogen laat dwalen langs
de enorme ringen van opgeheven ge
zichten onder het Immense tentdak.
Maar zodra de muziek schettert, de
gordijnen wijken en de eerste fraai op
getuigde paarden de piste komen bin-
nendraven, schud ik met welgevallen
enige kruisjes van mijn rug. Het wordt
alles echt: de glanzende paarden stam
men uit de stoelerij van Haroen-al-
Raschid, de luchtacrobaten in hun sa
tijnen costuums hebben geen log ge
wicht als doodgewone stervelingen,
maar zweven los en vrij als tovervogels
in de nok van dit Alhambra der
dromen..,.
Het is prachtig, het is adembeklem
mend, het is te mooi om waar te zijn,
en die groenfluwelen gordijnen voor de
ingang geven stellig toegang tot niets
minder dan het paradijs. Soms kom ik
«ven, in een flits, weer met mijn vol
wassen voeten op de begane grond en
bedenk, dat er nog iets anders is waar
door dit circusbedrijf zo aantrekkelijk
blijft.
Nergens ter wereld zien wij zo scherp
tot welke volmaakte staat het menselijk
lichaam geroepen is, als Juist in het het
circus. Zo behoren spieren te werken,
zo soepel en beheerst ledematen te be
wegen, zo prachtig feilloos behoort het
lichaam te gehoorzamen aan het blik
semsnelle bevel van de hersenen.
Door de hoffelijke brutaliteit, welke
elkeen die de pen voert is aangeboren,
kwam ik vanzelf uit de circustent in een
woonwagen terecht en vroeg aan de
bezige bewoonster in welke taal ik haar
enige vragen mocht stellen. Ik had
een goede gooi gedaan, trok op volle
kracht het Franse register open en
liet mij zielstevreden installeren op de
enige zitplaats in deze minuscule
huiskamerkeuken-slaapkamer in één.
Het was alles klein, beknopt, maar
scrupuleus keurig. Op het onderste
van de twee bedden langs de zijwand
lag een baby in diepe rust. Een che
rubijntje van een baby, met een kop
je vol kleine blonde krulletjes en de
slaaprozen op de ronde wangetjes.
Hoe was het ter wereld mogelijk jm
een oog dicht te doen temidden van
dit daverend lawaai van dravende
circusknechts, een knalharde luidspre
ker en honderden schuifelende en pra
tende bezoekers.
Mijn gastvrouw, klein en tenger tn
een soort blauw jasschort, was juist
bezig iets geurigs te koken in een
glanzende aluminium steelpan op een
glanzend emaille gascomfoor.
Ik had enige moeite mij te herin-
neren, dat ik haar een kwartier gele
den in de nok van het circusdak aan
naar knieën had zien rondslingeren
en griezelige acrobatische uithalen
aan de handen van haar echtgenoot.
Y» 'tellig nog Madame?
vroeg ik aan het aardige tengere ding.
Zeker, drie en twintig, maar zij is al
VHM-- J.0t f? het v,k' Met haar
vijfde werkte zij .1 in de piste, al was
het dan ook niet in zulke halsbreken-
toeren Dit nummer brachten zij
en haar man nu vier jaar.
Of zij nooit eens bang was? Och
nee bang: men raakt aan zoiets ge-
wend, het is dagelijks werk. Maar er
gebeurden toch wel eens ongelukken;
was zy nooit eens gevallen? Ja, dat
wel: twee keer. Eenmaal had zij haar
voetbeentjes gebroken, maar dat was
weer in orde gekomen. Nu ja, bij die
val, dan schrikt men wel even, zo'n
tuimeling van negen meter hoogte..
Maar wat wilt u: dat is het risico
van het vak. Ik maakte haar een com
pliment over de slapende dochter
had deze jongedame haar niet een
aardig tijdje buiten het werk gehou
den? Zij had zeker enige maanden
voor de geboorte moeten ophouden?
O nee, nee, dat niet: tot zeven en een
halve maand was zij opgetreden, en
een week na de bevalling werkte zij
alweer. Van zoiets moet men wel ev»n
naar adem happen. En dat staat daar
maar vriendelijk te glimlachen alsof
het over een nachtje uitslapep gaat.
Meteen komt de echtgenoot naar
binnen-klimmen en doet zijn duit in
het zakje. Ja, het vak heeft onaange
name verrassingen: onlangs is de coif
fure van zijn vrouw verward geraakt
in het ronddraaiende koord, waarmee
zij werken. Hij is naar boven geklom
men en heeft de haren er letterlijk uit
moeten rukken; voila!
En hij toont mij een bitter souve
nir, een dikke streng haar in een doos
je. Een gevaarlijk beroep, en een on
verbiddelijk beroep: Elke dag oefe
nen, oefenen, uren lang, daarbij dage
lijks optreden, soms twee maal.,..Fn
altijd maar zwerven, vier dagen hier,
een week ginds.
Verlangt u nooit eens naar een wer
kelijk huis, Madame? O, zegt de klei
ne artiste met een zekere trots: maar
wij hebben onze appartementen: in
Parijs, 's Winters zijn wij daar altijd,
maar wij blijven dan natuurlijk wél
oefenen. Het nummer moet op peil
blijven.
De echtgenoot vindt het tijd, dat hij
ook eens wat moet vragen: Of ik ook
schrijf? en op mijn bevestiging komt
er zo heerlijk echt Frans achteraan:
Weet u, mijn vrouw is een kleindoch
ter van de beroemde auteur Eugène
Brieux, lid van de Académie.
Gelukkig volk, dat zulke mensen
oplevert. Artisten met het lichaam,
die trots zijn op hun afstamming naar
de geest.
Daar gaat de bel voor het twëede
gedeelte. Ik druk een kleine gespierde
hand: Au revoir Madame, et merci.
Bonne chance! SASKIA.
Dit zijn nu eens
een paar jurkjes,
die u „even gauw"
kunt maken. En
toch staan ze leuk
Voor meisjes van
een jaar of tien
heeft u ca. 3 m stof
van 90 breed nodig.
De mouwtjes en de
revers zijn aange
knipt De rok is
ruim en klokkend
en heeft flinke
zakken, die in het
midden een split
krijgen.
Het eerste jurkje
heeft een doorlo
pende knoopslui-
ting. U knipt daartoe de voorbanen
van de rok als hier aangegeven. Voor
de achterbanen gebruikt u hetzelfde
patroon zonder overslag en beleg,
maar nu laat u de stofdraad in de
richting van de stippellijn lopen.
Maakt u het tweede modelletje, dan
knipt u vier eendere rokbaantjes, zo
als de achterbanen van het andere
jurkje. -,
Tegen de voorpanden zet u het be
leg, waarvoor u ook afstekende stof
zoudt kunnen gebruiken. U maakt de
knoopsgaten, tenzij u drukknopen voor
de sluiting neemt. In de rug komen
aan de hals twee figuurnaadjes. Zij-
en schoudernaden sluiten. Op de voor
banen stikt u de zakken, die van bo
ven 10 cm breed zijn. U vouwt het be
leg naar binnen, maakt de knoops
gaten en sluit de roknaden. Het lijfje
wordt licht ingerimpeld m t de rok
verbonden. De mouwtjes en de rughals
werkt u met schuine biesjes af. Bij het
eerste modelletje is op de zakjes en
langs de schoudernaden borduursel
aangebracht. Dit doet u vóór u het
jurkje in elkaar zet. Het bedrukte mo
del heeft een garnering van effen band,
dat langs de zakken genaaid is en van
daar een lijn vormt naar de schouder.
Ook de revers en de mouwtjes zijn er
mee afgewerkt.
Neemt u het beleg en b.v. ook de
zakken in afstekende stof, dan staat
het heel leuk om ze met een motiefje
in de stof van de jurk te versieren.
Een andere variatie is de hoekjes van
de revers en de zakken af te ronden en
er desgewenst een puntbandje langs te
zetten.
IRENE DUNNE,
de bekende Amerikaanse filmster,
is in Engeland aangekomen. Zij zal
de hoofdrol spelen in de nieuwste
film over Koningin Victoria.
QOK in deze tijd van het jaar kan er
nog gezaaid en gepoot worden, voor
al indien men in de late herfst nog
van verse groenten wenst te profite
ren. Spercieboontjes kunnen nu nog
gezaaid worden, wanneer men het
weer in September nog wat mee heeft,
kunnen hiervan nog heel wat bonen
geplukt worden. Mochten uw reeds eer
der gezaaide boontjes niet helemaal
naar wens groeien, verdient het aan
beveling, hen met «en weinig korrel-
mest te hulp te komen. In de zomer
maanden kunnen ze zich zelf redden
zij beschikken namelijk over de eigen
schap zelf voor de nodige stikstof te
zorgen doch in hun jeugdstadium
kunnen ze dat nog niet. Wanneer dus
thans een lichte overbemesting wordt
gegeven, zal men daarmee veel be
reiken.
De tuinbonen of grote bonen die
thans in volle bloei staan, zullen niet
al te hoog mogen opgroeien. Een gewas
van ongeveer één meter is wel het
uiterste, daarna moet de kop er uit ge
haald worden. Niet alleen dat de bloe
men in de top toch niet meer tot het
Normen van bonen toekomen, doch
juist in die kop nestglen zich een
massa luizen, die men door de kop er
uit te breken, op die manier prachtig
kan verdelgen. Het is echter geenszins
onmogelijk dat uw planten nu al onder
de luizen zitten, in dat geval zal er
naar een bestrijdingsmiddel omgezien
dienet) te worden. Die zijn er nu weer
voldoende te koop.
Slaplantjes kunnen nog regelmatig
gezaaid of gepoot worden wanneer dat
elke drie weken wordt gedaan, zult u
nimmer zonder verse sla zitten, het
geen juist voor de warme zomermaan
den van zo veel belang is.
De peulen en erwten, waarvan nu
volop geoogst wordt, zullen nog eens
door middel van touw opgebonden die
nen te worden de klimmende soor
ten anders ligt straks bij een onver
wachtse onweersbui, het gewas op de
grond en dan krijgt men het niet meer
overeind.
Rooi nu niet meer vroege aardappe
len dan u dagelijks nodig heeft. Ze
zwellen nog aanmerkelijk, hetgeen ze
niet kunnen doen als ze in de schuur
of in de kelder liggen, bovendien, de
smaak wordt er dan ook niet beter op.
Onthoudt u vooral de plaats waar uw
aardappelen gestaan hebben, volgend
voorjaar moet u namelijk gebruik
maken van een ander hoekje, anders
krijgt u last van aardappelmoeheid en
zijn er op uw tuin geen aardappelen
meer te kweken.
(Van onze militaire medewerker)
nAT WASSENAAR een zéér def-
tig dorp is, weet iedereen.
Men behoeft er de in erlocale
telefoongids maar op na te slaan.
Tussen de gebruikelijke Jansens-
de Bruins en de Jongs leest men
de meest illustere namen. Rege
ring, diplomatie, aristocratie zijn
er goed vertegenwoordigd. Er staan
huizen als kastelen met tuinen
er om heen. die als stadspark
een best figuur zouden maken.
In de lommerrijke lanen heerst
een rustige, haast plechtige sfeer.
Ja, we krijgen wel eens de In
druk, dat het straatgedierte, los
lopende honden en brutale mus
sen, er ingetogener is dan elders
in den lande.
De lezer wil wel van ons aan
nemen, dat het begrip „stand" in
Wassenaar tot een zeer voorspoe
dige ontwikkeling is gekomen.
Dat ondervond tot zijn schade
een oorlogsinvalide, de heer Th.
J. Fles, die in 1945 door een ont
ploffende granaat zo ernstig aan
de rug werd gewond, dat er een
verlamming aan de onderste le
dematen optrad. Voor de rest van
zijn leven zal hij helaas hulpbe
hoevend blijven.
Gedurende verscheidene jaren
is de heer Fles verpleegd in de
Ursula-kliniek te Wassenaar.
Daar groeide tussen hem en zijn
verpleegster een idylle. Zij kre
gen elkander lief, trouwden met
elkaar en gingen op zoek naar
een huis in Wassenaar, omdat de
heer Fles thans niet meer in de
Ursula-kliniek verpeegd behoeft
te worden, maar wel onder voort
durende medische contróle moet
blijven. Nu is het huren van een
huis vandaag de dag geen eenvou
dig werk en ook voor het echt
paar Fles bleef maand na maand
elke deur gesloten, hoewel het
voor de psychische toestand van
de heer Fles veel beter was, in
dien hij in een eigen huis zou
kunnen worden verpleegd.
Vermoedelijk zou men nu nóg
aan het zoeken zijn geweest, in
dien B. en W. van Wassenaar
hulde aan dit college na een
jaar niet hadden ingegrepen en
een woning aan de Wittenburger-
weg te Wassenaar vorderden.
Daar dit huis voor één gezin te
groot was, werd een ritmeester
(leerling van de Hogere Krijgs
school) met zijn gezin als mede
bewoner aangewezen.
Een prachtige oplossing, zal
men zeggen. Inderdaad! Maar
men had buiten de eigenaresse
van het huis gerekend. Deze. de
N.V. Wassenaarse Bouw- en Han
delmaatschappij tekende verzet
aan tegen het vorderingsbesluit
van B. en W. van Wassenaar,
omdat zij het huls had willen ver
kopen. Zij voerde als argumenten
aan, dat de oorlogsinvalide de
huur toch niet zou kunnen op
brengen, terwijl voorts de „stand"
van de Wittenburgerweg omlaag
zou worden gehaald, wanneer
daar een doodgewone oorlogsin
valide zijn intrek zou nemen, ge
huwd met een doodgewone ver
pleegster.
Gelukkig, er zijn nog rechters
in Den Haag. Gedeputeerde Sta
ten, die dit geschil te beslissen
kregen, verklaarden het verzet
van de eigenaresse ongegrond, en
wezen de woning toe aan het
echtpaar Fles.
Het laatste woord krijgt dit
maal de ritmeester, die met zijn
gezin bij het echtpaar Fles in
trekt. Hij verklaarde tegenover
Gedeputeerde Staten: „Het zal
mij een eer zijn, met iemand als
de heer Fles samen te wonen".
Dat was een woord, een officier
waardig"
Ned. hervormde kerk:
Beroepen te Bolsward H. Kreb te
Culemborg; te Ter Aar H. van Amstel,
candidaat te Goudswaard; te Wouden
berg C. Dop te Ameide.
Gereformeerde kerken:
Tweetal te 's-Gravenhage Oost, vaca
ture wijlen dr. C. Bouma, C. Gilhuis te
Eindhoven en M. Wilschut te Hilver
sum. Tweetal te Watergraafsmeer: Js.
van der Linden te Delfshaven en J.
Plomp te Leiden.
Beroepen te RillandBath: L. H.
Kwast, candidaat te Zuilen. Aangeno
men naar IJmuiden, tweede predikants
plaats, C. W. Thijs te Geesteren-Gelse-
laar.
Examens:
De classis Arnhem der gereformeerde
kerken heeft geëxamineerd en beroep
baar verklaard de heer K. Welbedacht
te Ede, candidaat aan de Vrije Univer
siteit.
Voor een rechtbank te Potsdam heb
ben de burgemeester van Kottbus
(Oost-Duitsland) twee gemeenteraads
leden en enige ambtenaren en zaken
lieden terechtgestaan op beschuldiging
van economische sabotage. Zij zouden
in de afgelopen vier jaar drie en een
half millioen mark, het bedrag van de
totale uitgaven van de stad in die
tijd, hebben verduisterd. De burge
meester kreeg tien jaar dwangarbeid,
de raadsleden resp. zeven en vier jaar,
vijf anderen werden veroordeeld tot
gevangenisstraffen van negen, maan
den tot drie jaar.
In Oosterbeek zal een internatio
naal muziekconcours worden gehou
den ter herdenking van de gevalle
nen. Er zullen corpsen uit Nederland,
Engeland, Denemarken, Frankrijk en
Luxemburg deelnemen.
nAT EEN GOEDE FILM helemaal niet zwaarwichtig, somber of ernstig be-
hoeft te zijn, maar heel best het tegendeel komt Engeland ons bewijzen met
een werkelijk luisterrijke klucht „Whisky galore". Een rolprentdie deze
maand in Nederland uitgeroepen werd tot Film van de Maand. De maker
heet Alexander Mackendrick, een totnogtoe volkomen onbekend regisseur.
Nog nooit had hij een film gemaakt, maar hij raakte door een verhaal van
Compton Mackenzie zo geïnspireerd, dat hy een poging wilde wagen het eens
te verfilmen. Het resultaat was overrompelend: „Whisky galore", de eerste
film van deze beginneling werd 'n verrassend succes, een kostelijk geestig en
origineel product.
Het strandcomplet, ontworpen door
Jacques Heim bestaat uit een zeer
korte short van zwart linnen, waarbij
een loshangend, oranjekleurig jak be
hoort, dat over het hoofd wordt aan
getrokken en uit Manchesterstof is
vervaardigd. Op de schouders is het
gegarneerd met stofknopen en de
halsopening is uitzonderlijk wijd en
omgeven door een omgeslagen kraag
LJET WOORDJE „galore" is Schots
dialect en betekent: in overvloed.
„Whisky als water" zou deze klucht
dus in het Nederlands kunnen heten.
Ze verhaalt van een klein eilandje
hoog ten noorden van Schotland. In
de oorlog ligt dit eilandje vrijwel geï
soleerd, slechts een enkele keer komt
er nog een vrachtboot aan met schaar
se voorraden voor de dorpswinkels.
Een kapitein van de burgerwacht oe
fent er regelmatig met een troepje vrij
willigers om het eiland te kunnen ver
dedigen, wanneer de Duitsers er zou
den willen landen. Maar de Duitsers
komen niet. Ver weg woedt de oorlog,
maar het eilandje merkt er niets van.
Maar dan komt op een kwade dag
de grote klap: geen bommenwerpers
of aanval uit zee, maar een simpele
mededeling: „there is no whisky mo
re", alle whisky is op en nieuwe voor
raden komen niet meer. Erger nood
lot had dat rustige eilandje niet kun
nen treffen. De mannen zijn futloos
en de vrouwen en kinderen hebben er
hevig onder te lijden. Dan strandt er
een schip voor de kust, het raakt in
een hopeloze positie. Een paar eilan
ders roeien er heen en halen de be
manning van boord. Geen gewonden
en allen gered. Maar het schip zinkt
langzaam en de lading kan als verlo
ren beschouwd worden: vijftigduizend
kisten whisky! Heel het eiland leeft
op bij de gedachte van die kostbare
lading nog iets te jutten. En wanneer
het .donker geworden is trekken alle
mannen er op uit om te redden wat
er te redden valt. Dan echter slaat de
torenklok.
Twaalf slagen: Zondag! Dat wil dus
zeggen, dat ze naar huis kunnen gaan
en een hele dag lang met kloppend
hart moeten toezien hoe het schip
steeds meer slagzij gaat maken en die
per komt te liggen. Maar zodra de
eerste slag van de nieuwe Maandag
over het eiland klinkt het schip
heeft het nog even gehouden varen
de mannen uit. Ze halen het juist op
tijd. Uitgelaten vreugde heerst over
het hele eiland, vooi korte tijd.
Douane- en belastingcontroleurs trach
ten de drank op te sporen: een (door
de whisky mogelijk geworden) bru:
loftsfeest wordt verstoord en tot die
in de nacht wordt er jacht gemaakt
op verborgen voorraden. De eilanders
redden hun whisky en ze zijn op hun
beurt er een paar maanden mee gered
Tot ten slotte van alle flessen de bo
dem weer zichtbaar is en de voorraad
uitgeput. Dan heerst er weer neer-
slachtigheid op het kleine eiland.
Het is een onschuldige, bekoorlijke
geschiedenis, zo vol humor en zelfspot,
dat niemand er zich niet mee zou kun
nen vermaken. En regisseur Macken
drick heeft het op een kostelijke ma
nier verteld. Met een hele kleine ca
meraploeg is hij voor die film naar
zo'n Hebriden-eilandje getrokken en
de bevolking daar heel gewone men
sen: vissers en boeren speelden in
de film de hoofdrol. Er kwam slechts
een enkele beroepsacteur aan te pas
de komieke Basil Radford, die hier
de mallotige kapitein van de burger
wacht is. Het spel van de anderen is
werkelijk verrukkelijk om te zien,
geestig, vol vaart en humoristisch in
beeld gebracht. Uitzonderlijk knap is
de fotografie in deze film, heel intel
ligent en origineel de regie.
„Whisky galore" is een film, die u
werkelijk eens moet gaan zien, hon
derd procent goede film en honderd
procent prachtig amusement.
LONG-SHOT
De douane is bezig jacht te maken op de uit het gezonken schip geredde
whisky en heel het eiland is druk in de weer de whisky onvindbaar voor
de controleurs te verbergen: in wiegekruikjes, dakgoten tot selfs in ijlings
geleegde waterreservoirs toe
Het Noorse schip ,,'sValbard, dat 800
Amerikaanse studenten van New York
naar Rotterdam zou brengen, is afge
keurd. Bresident Truman heeft de ba
trokken studenten-organisatie thans
aangeboden een schip van de Ameri
kaanse regering „De General Ballou".
die uitgewekenen naar de Verenigde
Staten heeft gebracht, voor de voorge
nomen reis der studenten beschikbaar
te stellen.
Het voorstel van de Amerikaanse
president wordt thans door het be
stuur der betrokken studenten-organi
satie besproken. Indien zij het aan
vaarden, zal de „General Ballou" bin
nen twee dagen tot hun beschikking
zijn.
De Westduitse Bondsraad (senaat)
heeft een besluit van de Bondsdag ver
worpen, volgens hetwelk alleen dit
lichaam de gedelegeerden naar de Raad
van Europa zou aanwijzen. De Bonds
raad is van oordeel dat de Bondsdag
twaalf en hijzelf zes afgevaardigden
zou moeten benoemen en dat de keus
niet alleen tot leden van' het parle
ment beperkt dient te blijven. De Bonds
dag moet, wil het oorspronkelijke
voorstel kracht van wet krijgen, het
nu met tweederde meerderheid aanne
men. Men acht het vrijwel zeker, dat
deze niet gehaald wordt.
Goya was op 22 Juni te Suez
(naar Amsterdam).
Castelbianco was op 23 Juni te
Suez (met burgers op weg
naar Amsterdam).
General Harry Taylor vertrok
op 22 Juni van Port Said. Wordt
1 Juli te Amsterdam verwacht.
In de loop van de maand Juni zijn
door de meeste inspecties der Belas
tingen de aangiftebiljetten Inkomsten
belasting 1949 en Vermogensbelasting
1950 (model B) aan de belastingplich
tigen toegezonden. Daar de „Belasting-
gids 1950 bij de aangiften voor het
vermogensbelastingjaar 1950 en het in
komstenbelastingjaar 1949" niet voor 27
Juni 1950 kan verschijnen, behoeven
bedoelde aangiftebiljetten voor zo
ver deze in de maand Juni 1950 zijn
uitgereikt pas in de loop van de
maand Juli te worden Ingeleverd.
Naar de manschappen van de G-
brigade moet thans geen zeepost meer
worden gezonden. Eerlang zal met de
repatriëring van deze militairen wor
den begonnen, zodat de kans groot is,
dat zij deze brieven niet meer zullen
ontvangen. Tot de G-brigade behoren
alle onderdelen met het nummer 42
en de bataljons infanterie 421 t'm 428.
DUITSLAND WEER LID VAN DE
WERELDVOETBALBOND
Op voorstel van Zwitserland is be
sloten Duitsland toe te laten tot het
lidmaatschap van de FIFA. De kwestie
van de toelating van Japan werd voor
een nader onderzoek terug verwezen
naar de desbetreffende commissie.
De organisatie van de wereldkam
pioenschappen voetbal is voor 1958 op
gedragen aan Zweden.
De Gaulle's Franse volksconcen
tratie telt thans een millioen leden.