De Wereld der Vrouwen - CULTUREEL NIEUWS Dat kost geld Wat is een raket-vliegtuig? Als hei erg warm is Lichte wollen stoffen zijn zeer geschikt voor de herfst DE RAADSELS KLEINE GRAPJES Lied van de week Ploffiets-vreugde - Psychologisch rapport over Holdert gevraagd Prins Bernhard twee dagen naar de R.A.F. ZATERDAG 8 JULI 1960 J-JET IS NU al zover met mg heen, dat het niet meer by brieven blijft in deze rubriek neen, men trekt mij nu al, zij het schuchter, bjj de mouw. Hoewel ik met de hand op het hart verklaren kan dat ik mijn incognito angstvallig heb behoed, schijnt er toch iets omtrent mijn identiteit te zijn uitgelekt. En zo kon het mij ge beuren, dat dezer dagen een huis vrouw van haar werktrapje daalde, toen ik met een tas vol andijvie haar huis passeerde, en mij vriendelijk vroeg: „Kunt u er niet eens een stukje over schrijven dat de kinderen niet zoveel zand tegen de ruiten moe ten gooien? Dat is nu al de derde keer deze week dat ik mijn ramen moet lappen, en het zijn er nogal wat aan de straatkant Ik heb haar vanwege het gevor derde uur maar geen uitleg van haar veronderstelling gevraagd en lachend beloofd* dat ik het op het lijstje zou zetten. Maar nu ik datzelfde lijstje nog eens nalees, kom ik opeens tot de conclusie dat al de voorafgaande onderwerpen, hoe belangrijk ook, eigenlijk best even kunnen wachten, en dat ik vandaag eens voorrang wil verlenen aan die eenvoudige vraag. Zand tegen de ruiten gooien: is dat nu iets om een kolom over vol te schrijven? Kinders blijven kinders: je kunt ze niet aan een touwtje binden, gooien zit hun in het bloed. Dat beet je zand zal heus geen kwaad doen: een emmer water is er goed voor. Er zijn heus wel belangrijker zaken in de wereld. Dacht u dat? Dan geloof ik, dat u die handvol ziet. Daargelaten dat die zandgooierjj niet de minste zin of aardigheid heeft maar de geplaagde eigenares van de ramen moet er weer met haar em mer en spons en zeem op af. Behalve de ergernis (waarmee wij tegenwoor dig al rijk genoeg bedeeld zijn) kost het haar ook tenminste een kwartier tijd. En tijd is geld, óók en niet in het minst voor de huisvrouw. Maar het blijft niet bij die handvol zand. Is een kind eenmaal daarmee begonnen, dan zoekt het al gauw soortgelijk amusement, liefst nog een tikje forser. Hebt u er wel eens op gelet hoeveel kinderen er eigenlijk zonder onder breken, mee bezig zijn, iets in hun om geving te vernielen? Niet in het vuur van het spel, zoals Cornelis die „een glas" brak „vooraan de straat" al gebeurt dat tegenwoordig vanwe ge het voortschrijden der techniek eerder met een keiharde „voetbal" dan met een „volant". Het is niet prettig als uw eigen ruiten het slachtoffer worden van een vrije schop maar er is enig excuss voor te vinden. Zo ook met uw tuinhekje, dat uw kleine buurjon gen zo'n verrukkelijk object vindt om er op heen en weer te zwaaien. Deze en dergelijke schadeposten zijn zo oud als de bewoonde steden zelf, en kunnen de braafste Hendrik over komen. Maar ergerlijk en onrustba rend zijn de toenemende vernielingen uit pure zinloze baldadigheid, uit lou ter lust om kapot te maken. Wie zijn ogen de kost geeft moet zich daarover wel toenemend zorgen maken. Dat schopt maar tegen hek- '1# v k o Tenniscostuums zijn ook aan de eisen van de mode ontworpen, vooral wanneer zij door tennis7 beroemdheden worden gedragen. Dit model is uit witte zijde met een klein klokrokje, met een V- hals op de blouse, die schuin af lopend toegeknoopt wordt en met aangeknipte mouwtjes, die de mo derne schouderlijn accentueren. ken en deuren, dat maakt krassen op pasgeverfde panelen, graaft tegels en klinkers uit het trottoir, gaat aan de takken van jonge boompjes hangen, rukt hele lappen uit de schors van grotere bomen totdat er een ring is losgescheurd en er onherroepelijk da dood op volgt. Het is, als men er op gaat letten, zo algemeen verbreid en omvangrijk dat men zich niet meer verbaast over commissies tot wering van baldadigheid. Wandelt men door een park, dan stuit men op de trieste aanblik van hele partijen jong hout en struiken, die terwille van „de katjes" op de ergerlijkste manier zijn stuk getrok ken en uit elkaar getrapt. Om nog maar niet te spreken van de banken. Nauwelijks zijn ze, fris geverfd en keurig, ten gerieve van oude mensen en moeders met kleintjes neergezet, of de altijd onzichtbare vernielal gaat op zoek naar buit en stort zich met wellust op al dat verse en gloednieu we. Men ziet hem nooit aan het werk maar na een week kan men er ze ker van zijn, dat men zijn naam, vol uit, in de nieuwe verf gekrast of zelfs dat moet hem nogal tijd hebben ge kost! met een mes uitgesneden. En hier doet zich een nieuwe na righeid op: de vernielal staat niet al tijd in de kinderschoenen. Er wordt algemeen geklaagd over baldadigheid van de schooljeugd: maar wie krast zijn naam, en vaak minder onschuldig schrift, op het glau-end geverniste hout van nieuwe spoorwegcoupé's, in het prachtige donkere beschot van historische trappen (ik heb ze gezien, met bloedend hart!), op gedenkstenen en monumenten? Ik beb m(j zelfs la ten vertellen, dat op een nationaal monument een soort ingegrifte serie voorstellingen te vinden is, die niet op het ontwerp van de vervaardiger voorkwamen. De amateur-graveur moet er enige uren mee zoet zjjn ge weest. En ten kleine jongen is h^j, ge zien de diepte van de Krassen, ook niet geweest. Wij moeten hier iets aan gaan doen. Niet het minst om de materiële scha de, die ln de millioenen loopt. Als u alleen maar eens nagaat, dat elke uit gerukte struik de gemeente op 2. elk vernield jong boompje op ƒ15 komt te staan. En dat in een tijd, waarin wij ook in de publieke porte- monnaie elk dubbeltje moeten omke ren. „Dat kost geld!" is een waar schuwing, die wfl allen onze kinderen dagelijks moeten voorhouden, óók en vooral als het om gemeenschappelijk bezit gaat. En daar zij we bij het begin van de remedie. Als iedere moeder werkelijk ernst maakte met de stelregel, die zij van haar moeder leerde: Wees dub bel voorzichtig met hetgeen uw eigen dom niet is dan was er al ontzag lijk veel gewonnen, méér dan met op richting van commissies of uitbreiding van het politiecorps. Bestrijd de ver nielzucht binnenshuis: de gemeen schap zal er wel bij varen. SASKIA. [)E ZONNEJURKJES met losse bolero zijn deze zomer wel bijzonder popu lair. Geen wonder, ze zijn flatteus en practisch en daarbij zeer geschikt voor allerlei variaties. Hier ziet u een pret tig patroontje, dat ook voor minder ge oefende naaisters niet veel moeilijkhe den meebrengt. U kunt het geheel uit b.w qo a.92 'fo kraag dezelfde stof ma ken (ca. 3.50 m van 90 breed), maar 'n afstekende bolero staat ook leuk. De achterbaan van de rok is in de voorbaan getekend De 2 cm brede on- derschietjes aan de achterbaan en het rugpandje worden alleen links aange knipt. U begint met de figuurnaadjes in voor- en rugpand te stikken. De rech terzijnaad wordt ge sloten, de linker krijgt zowel aan voor- als rugpand een belegje, waar op u drukknoop sluiting aanbrengt. De bovenrand werkt u met schui ne biesjes af, waar bij u aan het rug pand tegelijk de schouderbanden (54 x 4 cm) meenaait, die op de rug kruisen en van voren aan dichtstikken en zij- en schoudernaden het lijfje geknoopt worden. U verbindt sluiten. De halsrand zet u tussen de de zijbanen van de rok met de mid- kraag van dubbele stof, waarna u de denbaantjes, sluit de zijnaden en randen en de mouwtjes met schuine werkt het split af. Dan zet u de rok biezen afwerkt. aan 't lijfje, waarbij de middenbaan- Ter afwisseling kunt u de jurk ook tjes ingerimpeld worden. In het voor- als een overgooier met een blouse pand van de bolero de figuurnaad dragen. Van dit lichte wollen dames ensemble een ontwerp van Charles Mon- taigne uit Parijs is de mantel van een reversïble weefsel gemaakt. Het kan daardoor zowel met de witte als met de zwart-wit geruite kant naar buiten worden gedragen. De zwaardere mantels voor de herfst richten als vanzelf onze aandacht op de daarbij behorende zware stoffen. Het zijn hierbij vooral de geruite des sins, die herinneringen oproepen aan het vorig jaar. Daarnaast vinden we voor het komende seizoen echter een streven naar lichtere stoffen, die toch voldoende warmte geven. De mogelijk heid van een weefsel om tegen koude te beschutten zit immers niet uit sluitend in de dikte. Het zijn het ge bruikte materiaal en de wijze van we ven, die de doorslag geven. Daarom dan ook nemen de lichte tweeds in de collecties zo'n grote plaats in, evenals serge en andere gladde stoffen. Voorts is er veel fluweel. En bij dat alles zijn het vooral de fantasie patronen, waarvoor de ontwerpers een grote voorkeur tonen. Vooral in de uit aan twee kanten draagbare reversible stoffen vervaar digde tailleurs met bijpassende mantel, zien wij deze fantasieweefsels veelvul dig toegepast. Wij kunnen ons dat voor stellen, want juist deze kledingstuk ken zijn voor de mensen van de mode huizen zo boordevol mogelijkheden. Bij voorkeur kiezen zij hiervoor het lichte reversible tweed, maar daarnaast zijn er stoffen van lamswol, die in effen en geruite dessins een grote kans maken om populair te worden. Die geruite dessins dan te nemen in de grootst denkbare afwisseling van het altijd ge vraagd wolfstaindmotief tot de grote open patronen in gelijke kleuren ofwel in afwisselende gekleurde overruiten. Maar ook een aantal gespikkelde mo tieven heeft zijn plaats behouden in de stoffenvoorraden, waaruit de mode ontwerpers putten. ELSE DAN AH JN HET KADER van het Holland Fes tival wordt in het Gemeentemuseum te Den Haag een tentoonstelling ge houden onder de titel „Wereldschrij vers van nabij". Deze expositie moét worden beschouwd als een vervolg op de tentoonstelling „Schrijvers van na bij", die zich beperkte tot Nederlandse en Vlaamse auteurs sinds 1880 en wel ke plaats vond tijdens de Haagse kunst- maand in Januari 1949. De bezoekers kunnen door het zien van „Wereld schrijvers van nabij" een duidelijker beeld verkrijgen van de schrijvers, die men gaarne leest. Zij zullen er wel licht ook onbekenden ontmoeten en tengevolge van deze voorlopige ken-' nismaking, eenmaal thuisgekomen gaarne de werken van deze schrijvers ter hand nemen. Er zijn ongeveer ne gentig auteurs vertegenwoordigd uit de Ver. Staten, Groot-Brittannie, Frank rijk, Duits-schrijvende auteurs, Dene marken, Finland, Italië, Spanje, Chili, Vlaanderen en Nederland. Men ziet van elk van hen portretten, boeken, brochures, brieven, handschriften, cu- rioso en foto's uit eventueel van een naar een geschrift van een auteur ge maakte film. Aan de totstandkoming van deze voor een elk, die de schone letteren bemint, zo interessante ten toonstelling, werd door vele nationale en internationale instellingen en per sonen medegewerkt. De inrichting er van was in handen van Bert Bakker, Rein Blijstra en dr, J. Hulsker. Tot 23 Juli kan men „Wereldschrijvers van nabij" bezoeken. De mogelijkheid is niet uitgesloten, dat ook in andere plaatsen gelegenheid zal worden ge zocht om deze expositie te brengen. Laten wij het hopen! WOENSDAGMIDDAG ontving Henk Badings in het Internationaal Cul tureel Centrum te Amsterdam uit han den van de programmaleider van de Stichting Radio Nederland Wereldom roep, G Sluizer, in de vorm van een oorkonde de eerste prijs (f 1000) voor TS TEGENWOORDIG het straalvlieg tuig in de luchtvaart al aardig inge burgerd, het raket-vliegtuig verkeert nog in het experimentele stadium. Er zullen nog wel enige jaren voorbij gaan, voor we zo'n vuurspuwend monster naar Mars of Venus zien vliegen. Wat is nu raketvoortstuwing? Het lijkt erg ingewikkeld, maar het valt nog al mee. 'n Raket is niets an ders dan een vuurpijl. Lang geleden was deze al bekend, o.a. bij de Chine zen. Na talrijke omzwervingen kwam de vuurpijl in Europa terecht en de oude Grieken vonden het een pracht- wapen om bij hun diverse oorlogen te gebruiken. In de loop der eeuwen ech ter raakte de vuurpijl als oorlogswapen op de achtergrond. Hij werd alleen nog gebruikt bij schipbreuk, wanneer door middel van zo'n vuurpijl 'n lijn naar het schip geschoten werd en ook voor het geven van lichtsignalen. Duitsland evenwel zag het als een uitstekend mid del voor het behalen van hoge snel heden en begon jaren geleden met proefnemingen. Men bouwde een race auto en wilde deze door middel van raketten voortdrijven, hetgeen jammer lijk mislukte. De geleerden interesseer den zich er toen niet meer voor en weldra was men hem vergeten. Toch is het raket-vliegtuig er gekomen! Men had snelle jagers nodig en toen her innerde men zich weer die oude vuur pijl. Men ging weer aan het experimen teren. Er werden door de Walter- motorenfabriek speciale raketinstalla ties ontworpen, die men in raketbom men (V 2) en in raketjagers inbouwde. Voor een gewone motor gebruikt men natuurlijk benzine als brandstof. Ech ter niet voor een raket. Hietvoor neemt men een mengsel van waterstof per oxide. hydrazine-hydraat (brr. wat een woord) en alcohol. Deze vloeistoffen bevinden zich in aparte tanks en wor den door pompen naar een verbran dingsruimte geperst. In deze verbran dingsruimte of kamer wordt ook zuur stof gespoten. Er ontstaan nu verbran- dings-gassen, die door middel van een lange pijp (2 g. straalpijp) met grote kracht ontwijken. Dit veroorzaakt dus een voortstuwende werking. In werke lijkheid is alles natuurlijk veel inge wikkelder en de geleerden goochelen met woorden als T Stoff en C Stoff, maar wij zullen ons met interessanter onderwerpen bezig houden. Nu, deze Walter raketmotor werd o.a. ingebouwd in de „Kornet". Het was het eerste raket vliegtuig ter wereld en het was levens gevaarlijk met het geval te vliegen. De Duitsers gebruikten dit toestel tegen het einde van de oorlog om de Ameri kaanse Vliegende Forten boven Duits land te verdrijven en dit kleine toestel was inderdaad en zeer gevaarlijk wa pen. In 2W« minuut kon het tot op een hoogte van 9000 meter klimmen. De snelheid was 900 km per uur en de be wapening bestond uit twee 30 m.m. ka nonnen. Wanneer nu zo'n raket-jager 'n Amerikaans-Engels eskader aanviel, was allereerst het doel de gesloten for matie uit elkaar te slaan, zodat de Vlie gende Vestingen elkaar niet meer kon den dekken door middel van hun mi trailleurs. Er waren dan twee drie raket-jagers, die dwars door het eskader jaagden, vurend uit hun kanonnen. Ge lukte het, op die manier één of meer Vliegende Forten uit de Formatie te drijven, dan werden deze opnieuw aan gevallen, ditmaal door gewone schroef- jagers, die in afwachting, op veilige af stand het zware werk door de raket jagers lieten opknappen. Het aantal raket-jagers was echter gering en tech nisch zeer onvolmaakt. Spoedig volgde de capitulatie en kwam ook aan dit tijd vak gelukkig een einde. De „Kornet" werd nu als oorlogsbuit naar Amerika vervoerd om daar verder ontwikkeld te worden. 1. Mijn geheel is iets waar ieder zich op verheugt, en bestaat uit 12 letters: 9, 7, 8, 6 is een jongensnaam 1, 2, 12 dient om haring in te doen 3, 11, 5, 6 is een muntstuk 4, 2, 9 is in Artis te bekijken 10, 2, 4, 9 is een knolgewas. 2. Ik kom vaak na een storm in actie en oefen een nuttig beroep uit. Met twaalf letters kun je me opschrijven. 1, 2, 11, 12 is een hemellichaam 6, 8, 9, 10, 11, 5 is een ander woord voor slapen 7, 4, 5 is een veel voorkomende jon gensnaam 3, 11, 1, 2 is een overblijfsel. 3. Ook dit raadsel bestaat uit 12 letters en het is een benaming voor een onaangenaam iemand. Een 4, 5, 8, 10 is een stuk kleinvee 1, 2, 6, 10, 11, 12 is een man, die geld maakt 7, 5, 2, 3 is een biggenmoeder 9, 8, 10, 10, 11, 12 is een vakman. De Oplossingen. 1. Vacantiepret 2. Strandjutter 3. Muggenzifter. Het juiste begrip. Onderwijzer: „Wat is wind?" Leerling: „Lucht, die haast heeft, meester. Wijsneuzen. „Kinderen, wat maken jelui 'n leven, lk dacht dat je zoet aan 't spelen was!" „Ja, wij spelen ook: „vader en moeder". „Maar daar hoef je toch zo'n mond niet bij op te zetten, Jantje". „Wel zeker, we praten over kinder opvoeding!" Kaarten. Je begrijpt nu wel, zegt de onderwijzer in de aardrijkskundeles, dat de officie ren, wanneer het oorlog is, goede kaar ten moeten hebben. Weet jij het nog. Piet? Ja, meester, om te kruisjassen, als zij niet te vechten hebben. zijn orkestwerk: „Fantasie over het Nederlandse volkslied: „Het waren twee Koningskinderen". Dit ter gele genheid van het 75-jarig bestaan van de Kon. Nederlandse Toonkunstenaars Vereniging, Samen met deze vereni ging had de Wereldomroep een com positiewedstrijd uitgeschreven. Geza Frid, die variaties op een Nederlands volkslied (voor orkest en koor) inzond, ontving de tweede prijs (f 500). De be kroonde werken zullen nog dit najaar worden uitgevoerd en verspreid. Gisteren werd in het museum Fodor te Amsterdam de eerste tentoonstelling geopend van ,,De Keerkring", vereni ging van beeldende kunstenaars. Het Italiaanse wonderkind Pierino Gamba heeft met veel succes een aan tal concerten te Montevideo gegeven. In het .Scala-Theater te Milaan is een opvoering gegeven van de nieuwe opera in drie bedrijven van Gianfrancesco Malipiero „Allegra Brigata". In Turijn overleed onlangs de bekende componist Giocondo Fino. Hij schreef o.a. de tra gedie „La Festa del Grano" en de opera „Debora". Holland staat thans in het teken Van de bromvliegmotorfiets. 't Mag dan niet zo'n zware wezen, Maar ten slotte is het IETS! Sinds de eerste zijn verschenen Met hun knorrepotgeluid, Zwermen zij langs 's heren wegen Als een bijenvolkje uit. En ik weet niet in hoeveel soorten, (Tien heb ik er reeds geteld,) Rijden ze door onze steden, Dwalen ze door bos en veld. Oude damesdie men eerder Met een breikous had verwacht, Kan men bij een pomp zien tanken, Wuiven naar de Wegenwacht. Oude heertjes met een kaasdop En de billentikker aan, Ziet men thans als motorduivels Op de éénpits-ploffiets gaan. En maar knetteren en ploffen. En maar toeteren: „Tuut, pep!" Net alsof zij willen zeggen: „Zie je dat 'k een motor heb!!!" Op één litertje benzine Karren zij de wereld rond, 't Stuur krampachtig in de handen En de beentjes bij de grond. En zo zitten zij te zitten, Deze op het rijwielpad, Gene midden op de rijweg Als een hele held, omdat Men nog nooit heeft uitgeknobbeld Wddr zo'n ding nu rijden moet, Maar op géén van beide worden Zij met veel plezier begroet. Doch dat mag de pet niet kreuken, Holland knettert, ploft en bromt. Maar IK trap nog op mijn zwijntje Wanneer dddr een eind aan komt....??? JABSON De Bijz. Raad van Cassatie te Den Haag heeft de behandeling van de zaak tegen H. Holdert uit Amsterdam in beroep van cassatie geschorst. De Raad wenst een psychologisch vcor- lichtings-rapport over de persoon van verdachte, die tijdens de oorlog direc teur van het dagblad „De Telegraaf" was. Holdert werd op 31 October ver oordeeld tot 12 jaar gevangenisstraf. Op uitnodiging van de chef van de Engelse luchtmachtstaf, airchief Mars hal Sir John Slessor, is Prins Bernhard gisteren voor een tweedaags bezoek naar Engeland vertrokken. De Prins zal te Farnborough demonstraties van de Engelse luchtmacht bijwonen. Utrechl begint op 22 Juli a.s. een markt voor ibc-vrij vee; op de gewo ne wekelijkse veemarkt za] een spe ciale afdeling worden -gericht.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1950 | | pagina 7