Andrew Begay in zijn eer hersteld
Stad en Omgeving
„Pro Patria" besloot geslaagde
uitvoering met polonaise
„Maurits kan rustig thuis blijven
Competitie begint voor M.S.C. met
wedstrijd tegen Schaakmat
Uitbundige stemming in „Casino"
Directeur A. Lagerweij
vertrekt binnenkort
IN HET KORT
Avond van vrolijkheid in het
Verpleeghuis
Vanavond volleyhal met
Amsterdam en de Zaan
Politie-elftal speelde in
Zaandam gelijk
Matroos aangereden
Schout-bij-nacht Moorman
bevordard
Tussen Haaks en Kuifje
Menselijke emotie op televisiescherm
Honger en ellende door
onwetendheid
Bij trouwe opkomst
een goede kans
INGEZONDEN STUK
Van de groene tafel
Op weg naar Australië
Anna Paulowna
Besfuurdersbond van NW
opgericht
Wieringen
Burgerlijke Stand
Urk
De week op de visafslag
0
WOENSDAG 18 OCTOBER 1050
Wellicht nooit heeft er in „Casino" zulk een luidruchtig kindergejubel weer
klonken als vannacht om twaalf uur, toen met een feestelijke polonaise, waaraan
tientallen meisjes en jongens deelnamen, de jaarlijkse uitvoering van de gym
nastiekvereniging „Pro Patria" werd besloten. Een vervroegde uitvoering welis
waar, in verband met het vertrek van de heer A. Lagerweij naar Weesp per 1
November, doch een uitvoering die alleszins geslaagd mag worden genoemd.
Directeur Lagerweij heeft namelijk kans gezien met de werkende leden van zijn
vereniging in zeer korte tijd een „openbare lesavond" te verzorgen, die tegen
middernacht trotse meisjes en jongens en niet minder trotse ouderparen presen
teerde.
Voor deze uitvoering had men het
midden van de zaal geheel vrij gela
ten, zodat ten minste een behoorlijke
ruimte ontstond die gelegenheid tot
werken bood. Deze ruimte bleek veelal
nog te klein, maar kon toch voldoening
schenken. Het allereerste nummer van
het programma, de opmars, heeft nog
het meest van de „engheid" in Casino
te lijden gehad. Deze opmars beoogde
een kennismaking met alle meisjes en
jongens, dames en heren die aan de
uitvoering medewerkten. Toen allen in
de juiste opstelling stonden, hield de
voorzitter van „Pro Patria", de heer
B. N. W. Planken, een korte toespraak
waarin hij onder andere het vertrek
van de heer Lagerweij aankondigde. De
heer Planken betreurde dit vertrek
ten zeerste, en meende dat het veel
moeite zal kosten een waardig opvol
ger van de heer Lagerweij te vinden.
De vrije kleutergymnastiek waarmee
het eigenlijke programma begon, ge
tuigde van frisheid en variatie, maar
bovenal van een bekoorlijke ongebon
denheid. Hoe prachtig naar eigen in
zicht speelden deze kleuters hun poe-
senspel, hoe doelmatig en in over
eenstemming met de kinderlijke na
tuur waren al deze oefeningen. Er werd
ook braaf ge .uchen om die peuters mid
den in de zaal, die naar hartelust, maar
volkomen verantwoord, met elkaar ra
votten. De toesteloefeningen van de
jongens A. bestonden uit bokspringen
en brugwerk door twee groepen, waar
nsast de heer Lagerweij zich bezig
hield met een derde groep knapen. Deze
laatsten leverden in wedstrijdvorm en
bij een bemoedigend woord heel aar
dig werk. Ook de toesteloefeningen,
niet al te zware stof, werden naar be
horen uitgevoerd. De partneroefeningen
door de meisjes A. mochten er even
eens zijn. Er werd „gepompt" dat het
een lieve lust was, en bepaald grap
pig waren de tweetallen waarvan het
ene meisje groter was dan het andere.
Behalve de kleutergymnastiek hebben
de knotsoefeningen door een viertal da
mes het meest gepakt. Bijzonder élégant
v/aren de bewegingen van deze dames,
die hun „dans met knotsbegeleiding"
vrijwel foutloos brachten. Vermelden
wij van voor de pauze nog het muzi
kale intermezzo door Atie List (piano)
en Hans Linschoten (accordeon).
Onmiddellijk na de pauze demon
streerden de dames en meisjes B. nun
vaardigheid op de evenwichtsbalk, een
toestel dat nog niet zo lang in ge
bruik was. Er werd menige fout ge
maakt, doch daartegenover stonden
enkele oefeningen die zeker concentra
tie behoefden en goed werden uitge
voerd. Het 'ooiemturnen door de he
ren was spectaculair, hier en daar niet
volledig bijgeschaafd. Voorzitter Plan
ken bewees, hier nog een hartig woord
je te kunnen meespreken. Enkele da
mes mochten een „open doekje" ont
vangen voor hun werk aan de brug.
Misschien was het applaus hier echter
niet eerlijk verdeeld. De meisjes B. be
sloten met springrietoefeningen, die
buitengewoon in de smaak vielen.
Wij besluiten met het vier-mans or
kestje, onder leiding van de heer Boh-
len, een compliment te maken voor de
begeleidende muziek. Vanavond geeft
„Pro Patria" nog een uitvoering.
Hedenmiddag om half drie houdt
de Nederlandse Vereniging van Huis
vrouwen een tentoonstelling in café
„Postbrug". Op het programma staat
een lezing door mevr. KingmaBoltjes
Hedenavond geeft de Gerefor
meerde zangvereniging „Halleluja" een
jubileum-uitvoering in de Bethelkerk,
met medewerking van het kinderkoor
„Harpe Davids", de organist Feike
Asma en de sopraan mevr. B. Riek-
welBruin.
De afdeling Zaandam van het
Rode Kruis heeft een bezoek aan Den
Helder gebracht. Een kijkje werd o.m.
genomen aan boord van Hr. Ms. „Jacob
van Heemskerck" en in de ziekenboeg
In de Marinecantine werd de koffie
gebruikt.
Te Den Haag slaagde voor het
examen derde stuurman grote handels
vaart de heer J. Meinstman, leerling
van de Zeevaartschool te Den Helder.
Het cabaretprogramma, dat het
revuegezelschap „De Molenwiek" aan
de bewoners van het gemeentelijk ver
pleeghuis te Huisduinen heeft aange
boden, is bijzonder in de smaak geval
len. De samenstellers van de revue
„Een uurtje lachen", de heren W. Me
lis en Van Leeuwen, oogstten ook met
deze gewijzigde versie van „Trein 1918"
zeer veel succes. Vooral het laatste
nummer, „Eventjes telefoneren", bracht
zoveel pret in de zaal, dat aan het ap
plaus geen einde scheen te komen. De
muzikale medewerking van „The Mills
Band" werd eveneens op hoge prijs
gesteld. Alle populaire wijsjes, die
deze band speelde, werden enthousiast
meegezongen. De avond werd bijge
woond door de heren P. J. Diesbergen,
wethouder van Sociale Zaken, H. A.
Boon, directeur van Sociale Zaken, en
enige bestuursleden van het Verpleeg
huis, die zich weer eens ervan konden
overtuigen, dat de bewoners zo'n uur
tje lachen hogelijk weten te waarderen.
In de gymnastiekzaal van het Ko
ninklijk Instituut worden vanavond en
kele volleybalwedstrijden gespeeld tus
sen Helderse, Amsterdamse en Zaanee
teams. „Helder 1" zal het moeten op
nemen tegen Zaanstreek 1. De Helder
se ploeg bestaat uit de volgende spe
lers: Enklaar (H.A.V., aanvoerder)
Huitinga (H.A.V.,) Vermeer (H.A.V.),
Boon (H.C.S.C.), Kramer (W.S.O.V.)
Slemmer (H.K.V.). Reserve Wassink
(H.K.V.)
„Helder 2" ziet er als volgt uit:
Reitsma (aanvoerder), IJzendoorn
Schenkel, Romijn (allen Zeemacht)
Graaff (H.C.S.C.), Van Breda (H.K.V.)
Reserve Waafdorp (Zeemacht). Dit
team bindt de strijd aan met Zaan
streek 2.
Voorts komt naar Den Helder het
Amsterdamse „Forto", dat twee wed
strijden zal spelen, namelijk tegen de
Adelborsten en tegen Rood-Blauw.
Wij delen hierbij nog mede, dat het
helaas niet mogelijk is toeschouwers
tot deze wedstrijden toe te laten.
Het voetbalelftal van de Helderse
politie heeft gistermidag in Zaandam
gelijk gespeeld tegen de gemeente
politie aldaar. Onze stadgenoten had
den met de rust een 21-voorsprong
door doelpunten van Backer en Loots.
Ongeveer vijftien minuten na de her
vatting maakten de gastheren gelijk
(22). En daarbij bleef het, ondanks
een overwicht van de Helderse poli
tiemannen, die een kleine overwin
ning hadden verdiend. In de tweede
helft noteerden zij onder andere twee
schoten tegen de lat.
Volledigheidshalve voegen wij hier
aan toe, dat de wedstrijd onder ab
normale weersomstandigheden werd
gespeeld, want de Nieuwediepers lie
ten zich niet afschrikken door een
waterballet; zij waren nu eenmaal in
Zaandam, dus ook maar voetballen.
Dinsdag spelen de Helderse politie
mannen hun derde uitwedstrijd. Dan
gaat de reis naar Purmerend, waar de
strijd zal worden aangebonden met de
Rijkspolitie.
Op de Buitenhaven, ter hoogte van
Hr. Ms. „Pelikaan", werd gistermorgen
omstreeks half tien de 22-jarige J. de
B., matroos bij de Koninklijke Marine,
door een militaire vrachtauto aange
reden. De matroos, die daarbij verwon
dingen opliep, werd naar het Marine-
hosiptaal te Overveen overgebracht.
Naar de toedracht van het ongeval
wordt een onderzoek ingesteld. Naar
alle waarschijnlijkheid is een samen
loop van omstandigheden de oorzaak.
Schout bij nacht H. C. W. Moorman
is met ingang van 11 October 1950 be
vorderd tot vice-admiraal.
Henricus Cornelis Willem Moorman
werd op 30 Juli 1899 te Roermond ge
boren en kwam op 6 September 1916
als adelborst op het Koninklijk Insti
tuut der Marine te Willemsoord, waar
na hij op 16 Augustus 1919 bevorderd
werd tot luitenant ter zee der derde
klasse. Hij deed o.m. dienst op onder
zeeboten, werd commandant van ver
schillende onderzeeboten en later flot-
tiljecommandant. In 1938 vertrok hij
naar Ned. Indie, waar hij geplaatst
werd ten departemente van Marine. Na
de oorlog wérd hij verbonden aan het
Nederlandse ministerie van Marine. Op
15 Januari 1947 werd hij belast met de
functie van vlagofficier-personeel,
waarna op 1 Mei van dat jaar zijn be
noeming tot schout bij nacht volgde.
Een jaar later, op 1 Mei 1949, volgde
zijn benoeming tot staatssecretaris van
Marine.
De Deense palingkotter „Karvan"
arriveerde gistermorgen uit Kerte-
münde en heeft, na haar lading te
hebben gelost, de haven weer ver
laten.
Op de terugreis van Rotterdam,
waar zij „door de ring" is gedaan, naar
haar station Oostmahorn, heeft de
reddingboot „Insulinde" de nacht in
Nieuwediep doorgebracht.
Hr. Ms. mijnenveger „Marken",
die te Rotterdam is gedemagnetiseerd,
is in Den Helder teruggekeerd en ligt
thans in het Bassin.
Hr. Ms. landingsvaartuig „LT 5"
kwam gisteren van de werf en ver
trok vanmorgen naar Rotterdam.
Het is morgen hoog water om
0.45 en 13.50 uur, en laag water om
.30 en 19.45 uur. De temperatuur van
het zeewater was 12,6 graden Celsius.
o-oranM. Met een ruk keek hii nanr ru
^CHT JAAR geleden had hij gehoor
gegeven aan de roep der bleekge-
zichten, die zijn diensten nodig had
den in de strijd tegen de Japanners.
Bijna 2000 Navajos ook al spraken
zij geen woord Engels werden
G.I.'s. Op de slagvelden van de eilan
den in de Stille Zuidzee maakten zij
zich onmisbaar bij de verbindings
troepen. De Japanners hadden niet de
minste moeite de codes te ontraadse
len, waarin de instructies van divisie
naar brigades, van bataljons naar
compagnieën werden doorgegeven. De
taal van de Navajos was echter een
onvertaalbare code. Vandaar dat men
Andrew en zijn stamgenoten, verge
zeld van meer ontwikkelde Navajos,
die als vertalers dienst deden, in de
voorste linies aantrof bij veldtelefoons
en walkie-talkies.
Tijdens de gevechten op Okinawa
werd Andrew Begay drie maal ge
wond. De laatste maal was scheeps
recht. Op een hospitaalschip keerde
De laatste weken hebben de leden van de Helderse schaakvereniging MSC met
spanning uitgezien naar de indeling van de nieuwe competitie. De wedstrijd
leiding moest de schakers even geduld laten oefenen, omdat nog rekening moest
worden gehouden met enkele wijzigingen. De rooster, die inmiddels bekend is
gemaakt, is nog niet in alle opzichten definitef, daar op het laatste moment
enkele clubs uitvielen wegens gebrek aan leden. Voor MSC staat het echter
vast, dat de eerste ontmoeting in het nieuwe seizoen zal plaats vinden op
Woensdag 25 October tegen „Schaakmat" in Noord-Scharwoude.
het nieuwe seizoen een mooie kans op
de kampioenstitel. Het tweede team zal
waarschijnlijk in WV II een zware
concurrent ontmoeten. Het derde team
zal het in zijn afdeling niet gemakke
lijk hebben, omdat deze grotendeels uit
gelijkwaardige tegenstanders bestaat.
In de vierde klasse maken de Adelbor
sten een goede kans op de eerste
plaats.
Het eerste team van MSC is met
Krommenie-W„ Oppositie, Purmerend,
Schaakmat en Zaandam II ingedeeld iii
de afdeling B van de eerste klasse.
Het tweede team komt met Caïssa II,
Schaakmat II en VW II uit in de
tweede klasse, afdeling E. Het derde
team zal in de derde klasse, afdeling
D, de schakers van Aartswoud, Edam
II, KTV II, Schaaklust II, VVV III en
Zaandam III ontmoeten. Het vierde
team ten slotte is met de Adelborsten
schaakclub ingedeeld in de vierde
klasse, afdeling D, waarin voorts uit
komen Pion V, Schaakmat III, VVV IV
en Wieringerwerf.
De wedstrijd-commissie heeft bij het
opstellen van de rooster er mee gere
kend, dat de teams van één vereniging
zoveel mogelijk samen reizen. Zo zullen
MSC I, MSC II en MSC IV op 25 Oc
tober in Noord-Scharwoude spelen te
gen „Schaakmat", een graag geziene en
sportieve tegenstander van de Helder
se club. Het derde team gaat dezelfde
avond naar Aartswoud, om een com
petitiewedstrijd tegen de plaatselijke
schaakvereniging te spelen. Aartswoud
en Noord-Scharwoude liggen wel zo
dicht bij elkaar, dat de vier teams met
één autobus de reis kunnen maken.
Wanneer de spelers van het eerste
tiental trouw aan de competitiewed
strijden deelnemen, maakt MSC I in
tf
Naar aanleiding van uw artikel in
de Helderse Courant van Donderdag
12 October, betreffende de wedstrijd
Marine-elftal tegen Maurits, verzoek
ik u beleefd het onderstaande op te
nemen:
Uw schrijver geeft een uitvoerig re
laas over deze kwestie, waarin te ken
nen wordt gegeven dat hij ingelicht
werd door het bestuur van „Zeemacht".
Op zichzelf is dit m.i. al een fout,
want ook de gemeente en de v.v. HRC
hadden misschien wel iets kunnen ver
tellen omtrent deze kwestie. Ik krijg
trouwens de indruk, dat uw schrijven
de schuld van het niet doorgaan van
deze wedstrijd op de gemeente en op
HRC wil schuiven. Ik zie dit echter
geheel anders.
Iedere organisator in de voetbal
wereld weet, dat een z.g. vrije Zondag
steeds vervalt, behoudens een uitzon
dering. Typerend is, dat reeds vele
sportliefhebbers rekenden op de wed
strijden Bergen—Watervogels; Always
Forward—Helder en HRC—Water
graafsmeer op 15 October. Het ge
meentebestuur hield daar ook reke
ning mee, daarvoor een pluim. Maar
ons gemeentebestuur hield met meer
rekening. Zij weet ook dat HRC 18
elftallen heeft en dat deze 18 elftallen
135 maal op reis moeten. Dat kost ruw
geschat f 6450. Daarbij komt nog een
bedrag aan oefenmeester, drukwerk
en andere kosten, ongeveer van f 15000.
Dit bedrag moet in hoofdzaak worden
opgebracht door het eerste elftal. Hier.
uit blijkt dat HRC inderdaad geen me
dewerking kan verlenen. De strijd te
gen Watergraafsmeer is nu nog be
langrijk, straks misschien niet meer.
Daar komt nog bij, dat de KNVB vol
gens mij geen uitstel verleent. Dit alles
had „Zeemacht" bij de organisatie toch
ook kunnen weten, of houden deze
heren geen rekening met de burger
verenigingen? Overigens is het toch
bekend dat de gemeente altijd bereid
is de Marinp zoveel mogelijk bij te
staan. Zelfs volgens de clubs wel eens
teveel. Ik denk hierbij aan de vele zo
merwedstrijden, waardoor de clubs
niet konden trainen en zelfs de velden
te laat konden worden opgeknapt. Wat
uw schrijven waarschijnlijk acht. dat
de Marine-autoriteiten zich in de toe
komst zullen bedenken om hulp te
bieden aan de clubs, meen ik te moe
ten betwijfelen. De autoriteiten zullen
zich het standpunt zeer zeker kunnen
begrijpen. Overigens twijfel ik er niet
aan dat bij een goede organisatie pro
minente clubs zeer zeker in de toe
komst naar Den Helder zullen komen.
Ik denk nog maar aan Heerenveen,
kort geleden. Dat „Zeemacht" in het
na-seizoen er in zal slagen een club
van naam naar onze stad te halen, is
mijn vurige wens.
F. W. v. ANRAAT
Den Helder, October 1950.
NASCHRIFT
Het spreekt vanzelf, dat wij bij het
samenstellen van het artikel „Maurits
kan rustig thuis blijvengebruik
hebben gemaakt van gegevens die ons
door het bestuur van „Zeemaobt" wer-
(Van onze correspondent te New-York
IN DIT LAND kunnen slechts weinigen prat gaan op voorvaderen, die dui
zend jaar geleden reedg Amerikaan waren. Maar dit is de geschiedenis
van één van hen, Andrew Begay, wiens voorvaderen uit de eeuwige jachtvel
den toezien, hoe hun nageslacht nog in enge reservaten leeft als In de dagen
van Winnetou. Er was wrok in het hart van Andrew Begay. Het opperhoofd
van zj|n stam, de Navajos, had zijn relaas aangehoord, maar kon niet meer
doen dan zjjn schouders ophalen. „Vroeger," had het opperhoofd gezegd,
„javroeger. Toen had ik kunnen gelasten op de trommels te slaan en
de dans van het krjjgspad te beginnen." Nu viel er voor Andrew Begay niet
anders te doen dan terug te keren naar zijn erbarmelijke plaggenhut en er
te dromen van het verleden der Navajos, toen een Indiaan de strijdbijl kon
opnemen tegen wie hem had bedrogen.
hij terug naar Amerika; maanden lang
verbleef hij in tal van ziekenhuizen.
Toen was Andrew Begay weer zover,
dat h(j naar zijn reservaat kon terug
keren. Hij had meer dan zijn plicht
gedaan en het invaliden-pensioen
waarover men hem had gesproken,
had zijn grootste zorgen weggevaagd.
Zonder' aarzelen tekende hjj dus het
paperas, dat hem bij het verlaten van
het laatste ziekenhuis was voorgelegd,
hoewel hjj het niet had kunnen lezen
Honger en wraak.
Terug in zijn reservaat leed Andrew
honger. Het beloofde pensioen kwam
niet. Wel verschenen er, na twee
jaar, twee militaire politiemannen
die hem overbrachten naar een kamp
voordeserteurs. Het document,
dat Andrew in het ziekenhuis had ge
tekend, bleek louter een reispas te zijn
geweest, waarmee hij zich naar een
legerkamp had moeten begeven om
formeel zijn eervol ontslag te ontvan
gen. Nu had men hem als deserteur
gebrandmerkt, zijn pensioen ingehou
den en zijn arrestatie gelast.
De stugge, zwijgzame Indiaan was
in opstand gekomen. Zijn onverwach
te woordenstroom had de officieren in
het kamp overtuigd, dat Andrew iets
te zeggen had. Een Navajo-tolk werd
ontboden en bij stukjes en beetjes
werd het mysterie opgelost. Het leger
kamp gaf hem een reispas naar zijn
reservaat in Arizona en de Navajo-
tolk instrueerde hem om terug te
gaan. „Je zult er later wel meer van
horen," had hij gezegd. Maar sinds
dien waren opnieuw jaren verlopen
En Andrew hoorde niets, ontving even
min pensioen, waarop hij recht had.
Nieuwe hoop.
Toen er enige maanden opnieuw
twee mannen in het reservaat kwamen
en naar hem vroegen, leefde de hoop
in Andrew's hart even op.
Maar zij brachten hem niets. Zij
vroegen slechts, of hjj opnieuw met
hen mee wilde gaan.
Ditmaal bracht men hem naar een
televisiestudio, waar men hem wilde
laten optreden in een programma voor
een zeepvlokkenfabriek Toen Andrew
Begay plaats nam onder de schijnwer
pers had hij echter niet het minste
besef van wat hem te wachten stond
Hij keek ietwat wantrouwig om zien
heen, toen een legerofficier op hem af
kwam en in het Engels een toespraak
hield, die hij niet kon verstaan. Maar
toen het publiek in de zaal uitbundig
applaudiseerde, had een Navajo-tolk
de gelegenheid om hem met enkele
woorden te verklaren, dat de officier
hem dadelijk het speldje zou overhan
digen, dat het symbool was van eer
vol ontslag. Andrew verroerde geen
ooglid. Begrijp je het? vroeg de tolk.
Zwijgend knikte de Navajo, maar van
enige emotie was geen spoor te mer
ken.
Stroom van geschenken.
Evenmin toen een paar seconden
daarna een gloednieuwe huifkar voor
de televisie-camera's werd getrokken
door het studiopersoneel een ge
schenk voor Andrew Begay van de
makers van zeepvlokken. Hij knikte
opnieuw, zwijgend. De stem van de
conferencier van het programma nam
toe in intensiteit, toen hij mededeelde,
dat een hotel in Arizone twee trek-
ezels had aangeboden die prompt
ten tonele werden geleid opdat An
drew zou kunnen terugkeren naar 1
reservaat en er op het land zou kun
nen werken zoals zijn meer gefortu
neerde stamgenoten. Het publiek
mocht juichen alsof er een doelpunt
was gemaakt of een koning gekroond,
Andrew Begay bleef onbeweeglijk,
knikte zwijgend. Er waren meer ge
schenken. Een jaar lang voer voor de
trekezels, dekens, tuig, een staafje
goud en een staafje zilver voor het
smeden van de zilveren versierselen
waarop de Navajos zo trots zijn, zes
lammeren, waarmee hij een schapen
fokkerij zou kunnen beginnen.
Het studiopersoneel bracht een riJ-
pony op het toneel, met een met zil
ver beslagen rijzadel en hoofdstel plus
een prachtige zadel-deken. Daarmee
was de gevoelige snaar van de Navajo
I.V.A. 5 heeft de uitwedstrijd tegen
Ready 2 met 82 gewonnen. M. Oos
terbeek won zijn drie partijen in twee
games. Vooral zijn wedstrijd tegen
Schoonhoven was zeer spannend (21
16, 2523). G. Oosterbeek en K. Lui-
ting wonnen hun partijen tegen P. de
Broek en Sleman, maar moesten het
onderspit delven tegen Schoonhoven.
Het achtste punt haalden de neven
Oosterbeek, die in drie games van
SchoonhovenDe Broek hun dubbel
spel wonnen (2117, 1321, 215.).
Voorts ontvingen wij de volgende
uitslagen: 2e klasse heren: Disnie 3
W.G.W. 1 46; 3e klasse heren; W. G.
W. 2—De Merletten 2 8—2; T.O.S. 1—
I.V.A. 4 100; 3b heren: De Merletten
1Tempo 1 91; 4e klasse heren:
Ready 2— I.V.A. 5 2—8; I.V.A. 7—I.V.A.
6 55; 4c heren: Dito 4De Merletten
3 82; Dito 5Disnie 5 19; 3e klasse
dames: I.V.A. 1—I.V.A. 2 5—5; H.C.S.C.
1—T.O.S. 1 3—7; D.S.S. 1—W.G.W.
100; 4e klasse dames: Dito 1Ready
1 3—7; Dito 2—D.S.S. 2 0—10.
den verstrekt. De heer Van Anraat
kan het ons moeilijk kwalijk nemen,
dat wij ons lieten inlichten door de or
ganiserende vereniging, de vereniging
dus, die de Zuidelijke eerste klasser
naar Den Helder wilde halen. Het
wilde ons onnozel voorkomen ergens
anders ons licht op te steken dan bij
de organiserende vereniging, de enige
vereniging die ten slotte kon beslissen
over het al of niet doorgaan van de
wedstrijd MarineMaurits.
Voorts is het ons niet recht duidelijk
wat HRC of het gemeentebestuur ons
over deze „kwestie" konden medede
len. De beslissing van het gemeente
bestuur was immers bekend? Deze
luidde, dat Zeemacht wel op het Hel-
der-veld mocht spelen, maar niet ge
lijktijdig met HRC. Had het gemeente,
bestuur de even onbillijke beslissing
genomen: HRC mag wel spelen, maar
niet gelijktijdig met Zeemacht, dan
zouden wij in niet mindere mate ver
baasd zjjn geweest. En wat HRC be
treft: de secretaris van deze vereni
ging, de heer Dienaar, heeft ons des
gevraagd telefonisch medegedeeld dat
de wedstrijd HRCWatergraafsmeer
om half twaalf zou worden gespeeld.
Uit zijn woorden viel op te maken,
dat het HRC weinig interesseerde of
de wedstrijd Marine—Maurits al dan
niet doorgang zou vinden. Dit scheen
ons een gezond standpunt. Wij achtten
daarom verdere informaties overbodig.
Hoe belangrijk ook de financiële ar
gumenten van de heer Van Anraat
voor HRC mogen zijn, bij een objectie
ve beoordeling van deze kwestie moe.
ten zij niettemin als bijkomstig wor
den beschouwd. Het gemeentebestuur
heeft nu een beslissing genomen ten
gunste van HRC en daarmee naar onze
mening de rechtvaardigheid niet in
acht genomen.
Redactie.
geraakt. Met een. ruk keek hij naar cja
pony, dan vloog zijn blik terug naar
de conferencier, dan naar de tolk als
om zich te vergewissen, dat dit alles
ernst was.
En terwijl de tolk de woorden van
de conferencier' vertaalde kwam er
langzaam een glimlach op Andrew's
lippen. Hij deed een paar passen naar
voren, ging op de pony af en liet
zijn hand glijden over de neus van 't
dier, tussen de oren en over de nek;
hij hield zijn vingers onder de manen
en keek opeens strak in de camera,
voor het eerst met een lach, een aar
zelende lach.
Andrew Begay's geluk hield nog
meer geschenken in. Een jachtgeweer
en een volle patroonkist begroette hij
met een niet langer ingehouden vreug
dekreet. Hij pakte het geweer, hief
het in beide armen op tot het tegen
zijn wang rustte. Over zijn gezicht
kwam een brede lach van gelukzalig-
heid hij balde zijn vuisten van emo
tie.
Het was ook even stil in de studio
en het televisiebeeld toonde het to
neel met alle geschenken, de Navajo
in het midden, de conferencier en de
tolk naast hem met de ongesproken
vraag op het gezicht „Well, Andrew,
wat zeg je hiervan?"
Andrew Begay sloeg even de blik
neer, als dacht hij na over de woor
den, die hij zou spreken. Dan keek hjj
de zaal in, recht in de lens van de ca
mera en zei met moeite, maar on
danks zjjn accent en zijn ontroering
goed verstaanbaar, zijn eerste woorden
in het Engels, uit eerbied voor hen,
die hem zijn zelfrespect teruggaven,
„Thank you, thank you, thank you".
Gisteravond heeft een aantal emi
granten uit Den Helder en omgeving
met het s.s. „Volendam" de grote reis
naar Australië aanvaard. Aan boord
van dit emigrantenschip, dat uit Rot
terdam vertrok, bevinden zich de vol
gende stadgenoten: het echtpaar Th
Conneman met twee kinderen, mevr
P, M. Botter—Wieringa met één kind
het echtpaar J. Leen met drie kinde
ren en de heer E. F. A. Luijks. Voorts
uit de omgeving: het echtpaar H. J
Dijt met vier kinderen (Texel), het
echtpaar G. Koolstra met één kind
(Texel), het echtpaar A. Mantje met
drie kinderen (Texel), mevr P. Don
ker—Tuinder met drie kinderen
(Texel) en het echtpaar J. Bottema
met drie kinderen (Breezand).
Naar wij van bevoegde zijde ver
nemen, is op een dezer dagen gehou
den vergadering een bestuurdersbond
opgericht. Deze bond is een overkoepe
lingsorgaan voor alle bij het NW aan
gesloten vakbondsafdelingen in onze
gemeente. Als bestuursleden zijn geko
zen deheren L. Schra, R. Schutte, P.
Appel, P. Kapitein, A. de Boer en
mevr. Bijpost-Hakof.
GOEDGEKEURDE STATUTEN
De Staatscourant van gisteren meldt
de goedkeuring van de gewijzigde sta
tuten der Zaaizaad- en Pootgoedver-
eniging Anna Paulowna (Z.A.P.),
thans genaamd: Zaaizaad- en Pootgoed-
telersvereniging Anna Paulown»
(Z.A.P.)
Derkiena, d. van P. Veling en
Geboren:
W. Smidt.
Ondertrouwd:
en A. Rotgans.
Getrouwd: H. v. d. Tuin en A. Kossen.
Overleden: M. G. Hofstetter, 20 jaar.
J. P. M. Alsemgeest
TWEE BOUWVERGUNNINGEN
Aan de Evangelisatie-vereniging in en ten
bate van de Ned. Herv. Kerk, alhier, werd
vergunning verleend tot het bouwen van een
schuurtje achter haar perceel Koningstraat 31
en aan de heer J. Zomerdijk te Den Oever
voor de herbouw van een veestalling aan de
Gasthuisweg aldaar.
TWEE-EN-TWINTIG OVERTREDERS
VAN INENTINGSWET
Wegens het niet nakomen van de bepalin
gen der Inentingswet is tegen twee-en-twintig
personen in deze g'emeente proces-verbaal op
gemaakt.
In het algemeen kon de vorige week de
visserij op de voormalige Zuiderzee onge
stoord worden uitgeoefend. De lijn- of
beugaalvissers konden de beug drie et
malen in zee brengen. De vangsten van
deze categorie vissers waren bevredigend.
De meesten brachten per etmaal 50 tot 80
pond lijnaal aan de markt. De prijs van
deze soort paling bleef duur, n.1. hoge
dan 2 per kg. Voor de dikkere soort UeP
de notering tot 2,30. Indien het weer
zacht blijft, zal deze visserij nog in om
vang toenemen. Verleden week besom-
den de taeugers van 180 tot 230 P®
vaartuig. Voor deze tijd van het jaar 1*
men dan ook niet ontevreden.
Met de snoekbaarsvisserij kunnen nog
geen lonende weckresultaten worden Ce*
boekt. Dit ligt niet aan de prijs, dl® °P"
liep tot 94 cent per kg, doch aan de z®e
geringe vangsten. Dit ls vooral het g®v®
met de staandnetvisserij. Per etmaal w
ren er wel vangsten van minder dan
kg. Deze vissers besomden dan ook m
der dan 50 per vaartuig. De sleepne
visserij op snoekbaars nam nog in be
kenis af. Er schijnt in volle zee
weinig snoekbaars te zijn Deze is
menteel meer op de laagkant te vang
Met vangsten tot 55 kg waren per
vaartuigen de besommingen tot 200 P
vaartuig. De aanvoer van rode baars t
gering met een blijvend hoge prijs-
was ook het geval met voorn.
Twee vaartuigen voerden hier "00
zeevis aan. De prijs der tong was g
mlddeld 90 cent per kg. Besomming
I 500 tot 700 per vaartuig. Onze viss
die buiten de Afsluitdijk visten, markwj
hier voor het eerst met een nieuw s
visje, n.1. de bliek. De prijs hiervan
ongeveer 8 cent per kg. „j,,
De vorige week werd aangevoerd-
kg liinaal; 6043 kg snoekbaars: l5'8
rode baars: 3217 kg voorn: 3355 kg No"
zeevis: 29 kg bot en 507 bak bliek van.
kg voor 3,36 per bak. De beson]S,
aan de afslag bedroeg ongeveer 1"-ÖUV'
Tsjoe En Lai de minister van b'1'"
tenlandse zaken der Chinese _j0
republiek, heeft opnieuw aan
Lie om toelating verzocht van een -
delegeerde van zijn land tot de
mene Vergadering der VN voor dee
ming aan de besprekingen over 0
Chinese klachten tegen Amerika-
