Zal Trygve Lie blijven of gaan? Tweede Kamer achtdrukvan belastingen te zwaar Onze verdediging in oorlogstijd MAN IN EEN PROBLEEM C Brifse iankdemonsiraiie in Amersfoort SI Secretaris-generaal der Verenigde Naties heeft vele vijanden Rusland trok zijn handen van hem af ER is geen twijfel, dat Lie zijn stem pel op het secretariaat heeft ge drukt. Dit komt o.a. tot uiting door de uitzonderlijk sterke vertegenwoor diging van wat men in ons land noemt progressivisten" in het secretariaat. De links-vooruitstrevende elementen zijn er in aanzienlijke sterkere mate vertegenwoordigd dan de liberale en conservatieve groepen hetgeen men overigens kan zien als een afspiege ling, zij het een geaccentueerde af spiegeling, van de politieke verhoudin gen over de gehele wereld. Helper van Schreieder voor de rechter Majoor Bingham vraagt ton schadevergadering f Wasdag op Marken -v Verlagingsvoorstellen die geen verlaging brengen 31 of 45 procent voor Lieftinck? Jan Oudegeest ter aarde besteld Communisten buiten de wet in Australië Wit kruis op groen veld OP HET MATJE Zestien zijden broekjes SOUND-MIRROR VOOR KOREA-DETACHEMENT V lilJDAG 20 OCXOBER 1950 (Van onze correspondent te New-York). yAN TRYGVE HA IA DAN LIE zou men kunnen zeggen, dat hy er als Mozee -— naar streeft zün kudde naar het beloofde land te leiden. Dit Ideaal is, letterlijk, van verdere strekking dan de a.s. verhuizing van zyn 8000 getrouwen van het V.N.-secretariaat van het landeiyk Lake Success „aar het steedse (en areh.tectonisch xveinig geïnspireerde) gebouw in het hartje van New-York, dat reeds de bijnaam van „honingraat" heeft ver kregen. V ant Trygve Ine gelooft in de Verenigde Naties als Sir Stafford C'rlpps in ascetisme. Voor Lie is het „beloofde land" een maatschappy, waar in de wereldorganisatie niet alleen optreedt als arbiter van internationale geschillen, maar tevens over het mechanisme en de mankrachten beschikt) waarmee t aggressieve hartstochten ogenblikkelijk kan doen koelen. Daar achter ligt dan nog de phase van de O.V.N. als wereldregering, doch die schijnt nog generaties verwijderd. \V7IL men de vraag van Lie's aanblij- ven of heengaan bezien als een ju ridisch probleem, dan komt men niet tot een duidelijke conclusie. Het Hand vest van de O.V.N. is uitzonderlijk vaag over de benoeming van de Secre taris-Generaal „door de Assemblée, op voorstel van de Veiligheidsraad". Ju ridisch kan men zowel het standpunt verdedigen, dat het Russische veto over Trygve uitgesproken het einde van zijn ambtstermijn betekent, als de stelling dat de Assemblée die vijf jaar geleden zijn ambtstermijn be paalde op vijf jaar dit veto kan negeren door die termijn met een aan tal jaren te verlengen. Daarmee is te vens het probleem-Lie teruggebracht tot haar zuiverste proporties: een po litiek vraagstuk. Er schuilt een dosis ironie in het feit, dat vijf jaar geleden de Russen met een veto dreigden, tenzij Lie als Secretaris-Generaal zou worden be noemd. Doch dat was tijdens de brui sende en optimistische besprekingen in San Francisco, toen het Kremlin in die sfeer van samenwerking niet met de nieuwe sabel wilde ratelen. Dit maal bezigden de Russen hun veto daadwerkelijk om Lie uit deze positie te stoten. In 1945 hadden de Weste lijke geallieerden de voorkeur gege ven aan Lester B. Pearson, de huidige Canadese minister van Buitenlandse Zaken. De Russen achtten deze be noeming niet in overeenstemming met de „neutraliteit", die zij van een Se cretaris-Generaal verwachten en kre gen hun zin. Geen administrateur Uet is deze „neutraliteit" van Trygve Lie (en van de positie van Secre taris-Generaal in het algemeen), die de afgelopen jaren reeds aanleiding heeft gegeven tot uitvoerig debat. In tegenstelling tot de oude Volkenbonds organisatie, wier Secretaris-Generaal louter de functie had van „administra teur", leider van het apparaat van ar chief tot zaalwachters, hebben de Ver enigde Naties de functie van haar Se cretaris-Generaal doelbewust uitge breid. Men deed dit door de clausule van artikel 99 van het Handvest, bepalen de, dat „de Secretaris-Genetaal mag iedere aangelegenheid onder de aan dacht van de Veiligheidsraad brengen, welke naar zijn oordeel de internatio nale vrede en veiligheid in gevaar zou kunnen brengen". Daarmee vermeed men het bezwaar, dat vele landen te gen de Volkenbonds-opzet hadden ge koesterd, n.1., dat de organisatie mach. teloos was op eigen initiatief iets te ondernemen voor het behoud van de vrede en moest afwachten tot (en of) een harer leden een kwestie van vre- desschending zou opbrengen. De nieuwe bevoegdheden van de Secretaris-Generaal brachten met zich mee, de ontwikkeling van een eigen standpunt van de wereldorganisatie. Trygve Lie heeft dat zeker onder de leden van zijn secretariaat krachtig gepropageerd. En keer op keer heeft hij de afgelopen jaren de gelegenheid aangegrepen, om zijn pre rogatief uit te oefenen. Hij deed dit o.a. in 1946, toen de Veiligheidsraad zich bezig hield met de (later inge trokken) klacht van Iran tegen het falen der Russen, om overeenkomstig het bestaand tractaat hun troepen uit Azerbeidzjan terug te trekken. Het meest recent initiatief op dit gebied was echter Lie's reis naar Moskou, in het begin van 1950, waarin hij Russi sche steun vroeg voor zijn vredesvoor stel, dat hij daarna in andere hoofd steden voorlegde, inclusief aan presi- sident Truman en Dean Acheson. In die dagen was Lie 1'enfant chéri van Moskou. Doch dat veranderde zien derogen, toen de Secretaris-Generaal onmiddellijk na het uitbreken van de Koreaanse oorlog het initiatief nam, °m de leden van de wereldorganisatie te verzoeken troepen en hulpmiddelen a' te staan voor de strijdkrachten der O-V.N. Had Lie ten aanzien van zijn Russische reis de Westelijke gealli eerden ernstig geprikkeld, nu is het bewijs geleverd, dat het Kremlin met sijn voormalige protégé heeft afge daan. Veel vganden KAN men hiermee tevens de con clusie trekken, dat Lie zün '"actie zo oprecht, „neutraal" en on- Plrtydig heeft uitgeoefend als slechts jOenseiyiterwyze mogelijk was en der halve »en eminent Secretaris-Generaal geweest? Daarover lopen de menin- jtcn sterk uiteen Lie heeft zich n.1. door «ijn vaak botte bonkige houding 01''eiïn<|en vijanden verworven. Hij is aarbij zoals men van de man, die b 1945 het ideaal compromis tussen 0ost en West scheen moet verwachten sterk en uitgesproken georiënteerd de linkerzijde. TRYGVE LIE gaan of blijven j^IE kwam uit een arm Noors gezin. Na de dood van zijn vader, een timmerman, moest zijn moeder kamers verhuren, om het gezin in het leven te kunnen houden. Hij was een matig student en het nut van zijn juridische studie kwam eerst tot zijn recht dank zij Lie's contacten met de Noorse vak bonden. Als minister van justitie raakte hij, niet steeds op de meest ele gante wijze, verwikkeld in de gerucht makende Trotski-affaire. In opdracht van Lie werd Trotski, die in Noorwe gen asyl had gezocht, een tijd lang in communicado gehouden, brieven wer den onderschept, gecensureerd, onder drukt en ten slotte liet Lie hem in het geheim naar Mexico uitwijzen. Lie was minister van Scheepvaart, toen hij met de andere leden van zijn regering in 1940 naar Londen vluchtte. Zijn contacten met andere geallieer den in dat tijdelijk centrum van Euro pa moet men zien als de voornaamste redenen voor zijn internationale be kendheid. Hij moge een ervaren rot in de politiek zijn „hij is iemand met een boeren-slimheid, maar ook met de achterdocht van het platteland", ken merkte een politicus de Secretaris- Generaal een cultuurdrager is hij zeker niet. Zijn voornaamste genoe gens zijn eerder jagen en vissen dan de vreugden des intelleets. Hij be schikt uiteraard over een enorme mate ervaring. Zijn oordeel over derden kan scherp en zelfs ruw zijn, doch wie eenmaal zijn vertrouwen heeft ge wonnen, ontmoet in hem de mildere mens. Hij is zeer gevoelig, emotioneel en steunt, b.v. met de grootst moge lijke energie de campagne van het Rode Kruis, dat de leden van het Se cretariaat heeft gevraagd bloed te wil len geven voor plasma ten gebruike in Korea. De vordering van de bouw van het nieuwe O.VN,-tehuis heeft in ieder stadium de voortdurende aan. dacht van Lie gehad. Veel progressieven in secretariaat tr.N.o. Of Lie zal aanblijven of niet: zolang de bevoegdheden van het Secretariaat der V.N. nog nader zullen moeten worden uitgewerkt, eerder door pre cedent dan op de basis van de sum miere regels in het Handvest, zal deze functie er één blijven van haken en ogen. Wie de grootste gemene deler moet zoeken van hetgeen zestig mo gendheden verlangen en daarbij nog een constructieve gedragslijn wil aan nemen en leiding wil geven, behoeft wel iets van de olifantshuid en de forse gestalte van Trygve Lie. De wit te raaf, die Oost en West tot tevre-' denheid stemt, is nog niet komen aan vliegen De Bijzondere Strafkamer te Utrecht heeft gisteren eeri zaak behandeld te gen de 46-jarige Kriminalsekretaer Hau- brok, een der naaste medewerkers van Schreieder. Deze werd in 1949 door het Bijz. Hof in Den Haag tot negen jaar veroordeeld, maar de Bqz. Raad van De gewezen majoor van de Britse ge heime dienst, Seymour Bingham, be kend uit onze publicaties over het Eng- land-Spiel, heeft een aanklacht wegens belediging ingediend tegen de schrijver „Noël de Gaulle" (de Nederlandse reser ve-officier Kas de Graaf in Den Haag) en eist een schadevergoeding van hon derdduizend gulden. De heer De Graaf publiceerde in 1948 het boek Carnaval der Desperado's, waarvan wij reeds spoedig na de verschijning konden vast stellen, dat tal van passages uiterst aan vechtbaar waren. De heer Bingham, die inmiddels de militaire dienst heeft ver laten en in Algiers woont, acht zich door sommige gedeelten van het boek in eer en goede naam aangetast. Als zijn raads man treedt op mr. J. Maarsen, te Am sterdam. zaak naar de Cassatie verwees de Utrechtse Kamer. Haubrok werd in 1942 aan Schreieder toegevoegd. Hij schoot in 1944 twee Ne derlanders, die hadden gepoogd uit het seminarie te Haaren te ontsnappen, op een stil landweggetje met een machine pistool neer. Een paar maanden later deed hij met een aantal SD-mannen een inval in een slagerij te Rijswijk, waar een illegale zender was opgesteld. Het huis werd ondersteboven gehaald en ten slotte werden de bewoners en drie ille gale werkers gearresteerd. De meeste arrestanten zijn kort daarop gefusil leerd. Tevoren hadden zij een dier vre selijke „verhoren" ondergaan waarvan de SD het geheim bezat. Ten slotte werd Haubrok ook nog verweten, dat hij in datzelfde jaar bij een onderzoek naar een geheime zender een boerderij vol komen had laten leeghalen. Verdachte gaf de meeste feiten toe, al interpre teerde hij ze anders dan de procureur fiscaal. De eis valt 30 November. Vreemdelingen, die op wasdag het traditionele bezoek aan Mar ken brengen, worden uitbundig door het wapperende wasgoed, dat aan lange lijnen boven de grasvelden hangt, begroet. Een schone Markense verpoost zich na de gedane arbeid op de ven sterbank van haar huisje. Een Britse fankreyiment verblijft op het ogenblik in Nederland om door enige oefeningen de Nederlandse officieren de verschillende types van tanks t.e demonstreren, welke in gebruik zijn bij het Britse Rijnleger. Deze foto toont U de demonstratie met een tank van het model „Cornet" in het kamp Vlasakkers bij Amersfoort. De Tweede Kamer heeft gisteren de debatten over de belastingontwerpen van minister Lieftinck voortgezet. Evenals Woensdag was er nog al wat critiek op deze voorstellen. Deze betrof echter vooral bepaalde details, hoewel de meeste sprekers toch ook wel van oordeel waren, dat deze voorstellen niet brachten, wat ze schenen te beloven: een reële verlichting van de algemeen als veel te zwaar beschouwde belastingdruk. Er was geen sprake van verlaging, meende de CH-heer Van de Wetering. De druk is echter ondraaglijk gewor den: 31 pet van ons nationale inkomen verdwijnt in de schatkist. Verlaging is echter niet mogelijk zonder drastisch ingrijpen in de staatstaak. De voorstel len voldoen overigens niet aan de in het uitzicht gestelde compensatie en verlichting. Deze dient vooral voor de middengroepen direct te worden inge voerd. Spreker vroeg verhoging van het belastingvrije bedrag en had ook andere desiderata, die enige verlich ting konden brengen. De heer Ritmeester '(VVD) schrok al evenzeer van de mededeling, dat er van verdere verlaging geen sprake kan zijn. Zuinigheid en efficiëncy bij de overheidsuitgaven achtte hij geboden. Hij meende, dat er ten minste 45 pet. aan belasting wordt gevorderd. Uiteraard had de heer Hoogcarspel (CPN) maar weinig goede woorden voor de voorstellen over. De heer Van Dis (SGP) trouwens ook niet, maar die lette vooral op de belangen van het bedrijfsleven. Minister Lieftinck vond, dat zijn voorstellen niet onwelwillend waren Onder zeer grote belangstelling uit het gehele land is gistermiddag op de begraafplaats Rhijnhof te Oegstgeest het stoffelijk overschot van de dezer dagen overleden socialistische voorman Jan Oudegeest ter aarde besteld. Tal lozen uit de Partij van de Arbeid en het NVV hebben de ontslapen veteraan de laatste eer bewezen. Verschillende sprekers brachten uit naam van de Ne derlandse Spoorwegen en de socialis tische beweging een laatste groet. De 83-jarige mevrouw Oudegeest heeft aan de groeve een woord van dank voor de overweldigende belangstelling ge sproken. niiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniill ontvangen. Hij ontkende, dat de belas- tingpolitiek zou zijn vastgelopen. Er is integendeel door deze politiek zeer veel goeds mogelijk geweest. De huidige be lastingdruk is onvermijdelijk. Men mag er zich niet aan onttrekken. Verschil lende factoren spelen een rol: het af lopen van de Marshallhulp, de liberali satie van de handel, de voor ons veel slechtere ruilvoet en de noodzaak van een snelle en uitgebreide bewapening. Voorlopig is het nog niet nodig, de middelen te versterken. Maar de rege ring kan geen verdere verlagingen aan vaarden. Verhoging van het belasting vrije minimum is niet mogelijk, met het oog op de budgettaire gevolgen. Ook zei spreker geen compensatie te kunnen bedenken voor de huurverhO: ging ten behoeve van hen, die geen loon- of inkomstenbelasting betalen. De minister zal zijn rede Dinsdag voortzet ten. Ongeveer vijftig steden worden geacht het doelwit van grote aanvallen te kun nen zijn. Zij worden ingedeeld in de A-klasse. Ongeveer 960 gemeenten, ver deeld in zeventig B-kringen, zullen eventueel hulp kunnen verlenen in aangrenzende gebieden. Voorts zal een krachtige organisatie op het platteland het mogelijk maken hieruit een reserve te vormen voor de hulp aan de vijftig belangrijkste steden. De hogere leiding zal berusten bij de commissaris van de Koningin in de provincie en uiteinde lijk bij de centrale instantie onder de minister van Binnenlandse Zaken. Reeds is begonnen met het samen stellen van de gemeentelijke plannen en mr. F. R. Mijnlieff heeft de opdracht nog dit jaar de plannen voor ons ge hele land te voltooien. De ontwerpen voor de wettelijke voorzieningen zul len in de loop van het volgend jaar aan de Staten-Generaal worden aangebo den. Wat een eventuele evacuatie be treft, is een commissie ingesteld onder voorzitterschap van mr. H. W. J. Mul der, die zo nodig belast zal worden met de uitvoering van alle vereiste voorbe reidingen. Voorts zal ten spoedigste worden overgegaan tot de aanwijzing van provinciale evacuatie-commissaris sen. De Australische Senaat heeft een voorstel van de regering om de com munistische partij buiten de wet te stellen, goedgekeurd. De labourmeer- derheid heeft het wetsontwerp enige maanden tegengehouden en besloot pas tot aanneming, nadat de regering had gedreigd met het organiseren van nieuwe verkiezingen. Labour achtte 't ontwerp een aantasting der burgerlijke vrijheden. De communistische partij zal nu aan het Hooggerechtshof ongeldig- verklaring van de wet verzoeken. Gouverneur McKell heeft zijn goed keuring gehecht aan de wet, zodat deze thans van kracht is geworden. Nieuwe vlag Wiiie Kruis Zwitserland heeft indertijd aanmer kingen gemaakt op de vlag van de Noordhollandse Vereniging voor de Volksgezondheid „Het Witte Kruis". Het hoofdbestuur van deze organisatie beeft thans de kleuren gewijzigd: een wit kruis op een groen veld (in plaats van op een sood veld). t "JE HEETTE GUUS JE en ze droeg een rood truitje van angorawol, lekker pluizig. Nou was ze zelf niet pluizerig te noemen; ik schatte de troel op 'n pond of honderdzestig en dat mag voor twintig lentes goed-aan-de-wicht heten, niet soms? Blozend 'lijk de bellefleu ren stond ze daar stevig te staan op haar spekleren zolen en ze weende met groot gewapper van een zakdoek als een beddelaken. De schilderijen hingen te trillen aan de wanden van ons rechtszaaltje, zó weende dat kind.... Mochten, Waarde lezer en lieve lezeres, in uw ontroerde ziel gevoelens van meelij rijzen hoor dan eerst even wat Guusje gegapt had bij de me vrouw, die haar goed voer en een war me stal had gegeven in ruil voor stof zuigen en matjeskloppen. Vierenzestig gulden, een gouden kettinkje, drie ser vetringen, platina oorbellen, twee vis- schalen, een asbak, een pak kaarsen, een kistje sigaren, zestien zijden broek jes (zestien nylonkousen bij de vleet, een blik ananas, een pot jam, een zeemleren lap, vier electrische lampen een gouden medaljon, een zilveren schenkkurkenfin, het leek wel of de griffier een afslager op een open bare verkoping was, zó lang was de lijst der gestolen goederen, die hij met opgewekte stem declameerde. De rechter begon naar de motieven te wroeten, maar hij ontmoette slechts gillerige snikjes. Daaróm beval hij, dat Guusje haar tranenvloed had af te dammen. Waarom hebt u dat alles wegge nomen en verstopt in uw koffers? Wat 'wilde u daarmee? Kweenie, zei het kind. Was mevrouw niet goed voor je? Best. De grijze mevrouw gaf een mensr lievend verslag van al de zorg en na righeid. Guusje was een jaar bij haar geweest voor dag en nacht en als kind in huis. Netjes en zindelijk, mijnheer dc president. Maar dat stelen was al gauw begonnen; ze verzamelde alles in het kastje op haar kamer. De me vrouw had het 'r maar weer uitge sleept en op de ouwe plaatsen gelegd En dat ging zo maar door; een affreus gedoe. Hebt u er haar over onderhouden? wilde de Kadi weten. Ach nee, zei de mevrouw, dat sou zulk een pijnlijke stemming hebben geschapen. Ze begreep het zo óók ïvel Ik heb later bij een heleboel dingen een briefje gelegd: „Guusje, wil je dit niet wegnemen, want het is een herin nering". lijn van die dingen bleef ze dan,, ook af, mijnheer de president. Het kind is heus niet ongevoelig.... De rechter frunnikte aan zijn bef en zocht naar een woord. Ge moet reke nen: grijze engelen komen hier ten slotte niet iedere dag. Maar ten leste is het u te bar ge worden? Ochnee, het was zo navrant pijn lijk. Maar mijn man heeft het aange geven, want die miste een kist sigaren en die zijn zo duur tegenwoordig. Dat speet hem ernstig, ja dat trof hem be paald. Het woord was aan de advocaat, die tegen een eis van twee maanden had te vechten. Hij was 'r van geschrokken zei 'ie met een effen gezicht en dat meisje moest naar de dokter want er zaten een paar schroefjes los, klaar als de zon. En dan maar toezicht en voor waardelijk met een half eskadron re- classeerders en een troep zorgzame zielen, want er zat een versloeberde jeugd in armoei en ruzie achter die zestien zijden broekjes. Allemaal eom- plexen en verdringing met sublimering in de nylon. Freud zus en Künkel zo 5 en beleefd in de aandacht aanbe velend. Maar het slot was het mooiste. Het grijze mevrouwtje rees bevend van haar bankje en zei: Als Guusje d'r straf gehad heeft kan ze desgewenst terugkomen. Mijn man is verscheiden en het kind is lang niet ongevoelig; het betoog van de verdediger heeft mij zeer geroerd. We dachten, dat de rechter deze me vrouw subiet naar de psychiater zou verwijzen. Hij keek haar peinzend aan en vatte voorts nadrukkelijk 't angora- wollen truitje in het oog. Wikkend, wegend en wagend. Het liep uit op een rapport; de rechter wil Guusjes leven leren kennen van kinderstoel tot vol gepropte koffers. Over een maand of zo zullen we weten, wat er over haar ontspoorde leven besloten is. Het ambt van rechter kan bijster moeilijk zijn. Als ik het ïoasik zou sterven aan de slapeloze nachten. KAREI.. Zaterdag zal aan detachement, dat naar Korea zal worden uitgezonden, een z.g. sound-mirror worden aange boden. Met dit apparaat kan men op een band het gesproken woord vast leggen en het later weer ten gehore brengen. Op deze wijze kunnen ge sproken brieven en groeten van de vrij willigers './orden opgenomen en naar Nederland gezonden. Hier te lande kan de band, na te zyn afgedraaid, worden „schoongemaakt" en benut voor het opnemen en overbrengen van groeten van familieleden der soldaten. De aan bieding geschiedt in Den Haag door het Thuiafrons band Nederland-Indo- nesie.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1950 | | pagina 6