land heeft eigen taak ter
Ons
De pastorie waarin
heeft gewoond
Betje Wolff
Groot zoon van Nederland ging heen
Zaandammerontwierp bungalows voor
emigranten naar Australië
In de Beemster leeft het besef van
de waarde der geschiedenis
NATIONALE STRATEGIE EN KOOPVAARDIJ
Enige tegenstrijdige Amerikaanse opvattingen
Het einde van veel
onzekerheid
India erkent de nieuwe
koning van Nepal niet
Prof. Van der Leeuw
ter aarde besteld
Verzend tijdig Uw
St. Nicolaaspakjes
Huizen naar Australisch recept
De eerste klap is een
daalder v/aard
William Faulkner weigert
Nobelprijs
Vaticaan houdt been stijf
Verwaarloosd huis
DIT HUIS is verwaarloosd. Des te
Churchill diende een motie
van afkeuring in
Westduits Vakverbond tegen
een Duits leger
Ontscheping van „Oranje"
en „Oldenbarnevelt
Zes en een half jaar voor
inbreker aan lopende band
DONDERDAG 23 NOVEMBER 19S0
(Van onze Haagse redacteur)
I» de verdediging van het democratische Westen tegen een mogelijke aggressie
zal elk der bü het Noordatlantisch Pact aangesloten landen zyn aandeel moe
ten leveren. Ook aan Nederland is een taak toebedeeld. Omtrent onze verplich
ting tot de levering van land- en luchtstrijdkrachten bestaat geen verschil van
mening. Minder zekerheid heeft lange tyd geheerst over de functie, die de
Nederlandse oorlogsvloot en de koopvaardijvloot te vervullen hebben. Dat
Nederland als zeevarende natie met zyn lange kustiyn geen oorlogsbodems kan
missen, in de eerste plaats voor een eventueel operatief optreden, maar voor-
nameiyk ter bescherming van zijn koopvaardüschepen, wanneer zU in convooi
lange zeeverbindingen moeten onderhouden, spreekt voor ons Nederlanders van
zelf. Doch niet iedereen denkt daar zo over.
Enige tijd geleden verklaarde de
Amerikaanse senator Tom Conally,
dat Nederland voor zijn maritieme
verdediging in de toekomst zal moe
ten vertrouwen op Engeland en de
Verenigde Staten. Het moet zich gaan
toeleggen op de levering van land
strijdkrachten en uitrusting.
Doek die schepenrommel op
Daar is geen woord Frans bijl Als
men de stelling van Conally vrij ver
taalt, komt zij ongeveer hierop neer:
doek dit hele schepenrommel maar
op; besteed al het beschikbare geld en
alle krachten aan de opbouw van een
sterk landleger, dan zullen wij het
zaakje op zee wel opknappen. Voor de
Nederlanders is deze gedachtengang
onaanvaardbaar. Ook talrijke Ameri
kanen denken er heel anders over.
Het bewijs daarvan heeft kort geleden
geleverd commandant George D. Sy-
non van de Amerikaanse Kustwacht
thans verbonden aan de Staf der
Hogere Marine-Krijgsschool.
Door middel van het Marshall-plan
trachten wij de economische structuur
der vrije landen van Europa te her
stellen en te ondersteunen, zegt Synon
Tot dat doel besteedt Amerika een
omvangrijk deel van zijn nationale
vermogen. Het heeft zijn gehele bui
tenlandse politiek op dit programma
geconcentreerd. Het is een politiek
Vah berekend risico. Door deze poli
tiek hoopt Amerika teen oorlog te ver
mijden; zou zij mislukken, dan zou dit
een oorlog inderdaad onvermijdelijk
maken.
Verouderde stelling.
Deze opvatting, zo meent Synon,
noodzaakt Amerika enige stellingen
die in het verleden toonaangevend wa
ren, te herzien. Eén daarvan is de op
vatting, dat Amerika een grote, ocea
nen-bevarende koopvaardij moet be
zitten en exploiteren om zijn militaire
en economische zelfgenoegzaamheid te
beveiligen. Amerika bevindt zich met
zijn tegenwoordige politiek betreffen
de de koopvaardij in de merkwaardige
positie dat het enerzijds de Ameri
kaanse scheepvaart ondersteunt en
anderzijds economische hulp biedt aan
de landen, waarmede deze moet con
curreren.
Synon komt tot de conclusie, dat het
tijd wordt, dat Amerika een realisti
sche schatting maakt van zijn behoefte
aan oceaanschepen tegen de achter
grond van zijn verbintenissen jegens
het Europese herstel. „De hulpbron
nen van de Verenigde Staten zijn niet
onbeperkt", zo zegt hij. „Willen wij ze
niet op gevaarlijke wijze verspillen
door onze pogingen om de economische
toestand in Europa in evenwicht te
brengen, dan moeten wij er op aan
dringen, dat de Marshall-landen hun
energieën leiden langs lijnen, die hen
in de kortst mogelijkë tijd in staat stel
len in hun eigen onderhoud te voor
zien. Dus moeten wij ons stelsel van
steun aan particuliere reders, dat
daarmee niet in overeeenstemming is,
grondig wijzigen.
Versterking militaire structuur,
Maar nog belangrijker voor de ver
der reikende belangen van ons land is
de noodzakelijkheid de staatkundigt
en militaire structuur te versterken
van de zeevarende mogendheden, die
zich met ons hebben verenigd in het
Atlantisch Pact.
Wij delen met Groot-Brittannie de
leiding in een wereldomvattend stelsel
van zeemacht, dat het Euraziatische
vasteland als een gordel omringt. Deze
coördinatie van maritieme kracht
voorziet de afzonderlijke staten in de
zeevarende gemeenschap van hun
meest waardevolle middel om over-
weldiging door een continentale macht
tegen te gaan. Geen strategie voor
ons land kan succes opleveren wan
neer deze geen rekening houdt met de
onderlinge afhankelijkheid van mari
tieme staten, zoals die uit de laatste
oorlog is voortgesproten. Geen koop-
vaardij.-politiek zal deze strategie be
vorderen, als zij de grote belangen
van velen veronachtzaamt voor de
kleine belangen van weinigen".
De beschouwingen van George D.
Synon lijken ons van meer nuchter
heid te getuigen dan die van Senator
Tom Conally. Trouwens de in Mei van
dit jaar gehouden conferentie van mi
nisters van Buitenlandse Zaken be
sloot in principe, dat ieder land zijn
productie moet stimuleren, waartoe het
naar zijn geaardheid het meest ge
schikt is. In Washington is daaraan
later een begin van uitvoering gege
ven. Dit betekent, dat Nederland dus
zijn scheepsbouw zal moeten voortzet
ten en daaraan zo mogelijk uitbreiding
dient te geven. In niet geringe mate is
dit al geschied.
Vooroorlogs peil overtroffen.
Op 1 September 1939 bedroeg het
aantal Nederlandse koopvaardijsche
pen 1129 met een gezamenlijke inhoud
van 2.853.961 bruto registerton. De
verliezen in de oorlog bedroegen 490
schepen van tezamen 1.649.379 bruto
registerton. Rekening houdend met de
schepen, die ons land er in die tussen
tijd heeft bijgekregen, omvatte de
Nederlandse koopvaardijvloot in Mei
1945 692 schepen van in totaal 1.618.214
bruto registerton. Op 1 September '50
was dit aantal al weer gestegen tot
1145 schepen van gezamenlijk 3.039.354
bruto registerton, zodat het vooroor
logse aantal is overtroffen.
In geval van oorlog zal aan deze
koopvaardijvloot evenals in de
Tweede Wereldoorlog een belang
rijke taak toebedeeld zijn. Ter be
scherming ervan zal ons land stellig
kunnen rekenen op de partnerszee-
varende mogendheden in een even
tuele Derde Wereldoorlog, doch wil
het ook daarna blijven meespelen, dan
zal het de convoyering voor een groot
gedeelte zelf Op zich moeten nemen.
Met andere woorden: het zal zijn Ma
rine in stand en op peil moeten hou
den.
Van betrouwbare züde wordt verno
men, dat de Indische regering de nieu
we koning van Nepal, de 3-jarige prins
Gynanendra niet zal erkennen.
De Indische regering zou bereid zijn
zoveel mogelijk hulp aan de Nepalese
regering te verlenen bij de uitvoering
van hervormingen. India heeft, naar
verluidt, de Nepalese regering opnieuw
verzocht spoedig stappen te doen tot
democratisering van het regiem. Men
gelooft, dat India heeft voorgesteld het
volk te laten beslissen over de geldig
heid der troonsopvolging, aldus de cor
respondent.
Woensdagmiddag is te 's-Gravenhage
ter aarde besteld het stoffeiyk over
schot van prof. dr. Gerardus van der
Leeuw, oud-minister van Onderwijs,
Kunsten en Wetenschappen.
Tevoren is in de Duinoordkerk
(Kloosterkerk) een door ds. J. A. Kwint
geleide rouwdienst gehouden. In deze
kerk heeft prof. Van der Leeuw vroe
ger zelf gepredikt. De kist met het stof-
feiyk overschot was aan de voet van
de kansel opgesteld. Ds. Kwint had als
tekst van zijn prediking gekozen Open
baring van Johannes 21 vers 4b: „De
eerste dingen zyn voorbijgegaan".
Zeer velen woonden de rouwdienst
bq, o.a. de minister-president dr. W.
Drees, de minister van Onderwüs prof.
dr. F. J. Th. Rutten en de algemeen
gedelegeerde van de Generale Synode
der Ned. Hervormde kerk dr. K. H. E.
Gravemeyer.
Van de Kloosterkerk werd het stoffe
lijk overschot overgebracht naar de
begraafplaats ©ud Eik en Duinen. In
de aula sprak als eerste de minister
president dr. W. Drees. Hij zeide o.m.:
„Nederland heeft in prof. Van der
Leeuw een van zijn grote zonen verlo
ren, een man van grote verscheiden
heid en diepgang, die veel heeft gege
ven en van wie nog veel werd ver
wacht. Prof. dr. Lindeboom sprak na
mens de Groningse Universiteit een
woord van afscheid. Hij noemde prof.
Van der Leeuw een sieraad voor Gro
ningen, die zeer aanlokkelijke aanbie
dingen afsloeg (o.a. van de universiteit
van Chicago) om in zijn stad te kunnen
Inlijven. Tal van andere sprekers voer
den nog het woord.
Een zoon, de heer A. J. van der
Leeuw, dankte voor de belangstelling.
Onder de honderden belangstellenden
waren de oud-minister-presidenten
prof. dr. Beel en prof. dr. Schermer-
horn, oud-minister Bolkenstein en tal
van Tweede Kamerleden.
Herdenking In Tweede Kamer.
Bij de aanvang der Tweede Kamer
heeft de voorzitter, de heer mr. Kor-
tenhorst, Woensdag oud-minister prof.
dr. G. van der Leeuw herdacht. „Wij
hebben hem leren kennen en waarde
ren als een man van grote gaven en
grote ongekende toewijding. Zijn heen
gaan vervult ons met rouw. Moge de
Almachtige zijn nabestaande troosten in
hun smart". Namens de regering sloot
de minister van financiën, prof. dr. mr.
Lieftinck, zich hierbij aan.
In verband met de St. Nicolaasdrukte
verzoekt de ptt pakken en pakjes
vroegtijdig ter post te bezorgen. Het
verdient aanbeveling de pakjes in de
morgenuren naar de postkantoren te
brengen en daarmede al op Woensdag
29 November te beginnen. Er wordt
op aangedrongen de pakjes stevig in te
pakken en een extra adres in het pakje
te sluiten. Het adres mag niet met lak
op het pakje zijn bevestigd.
gOUWMATERIALEN in Australië zün schaars. Heel schaars zelfs en bovendie*
peperduur. Dit maakt het voor de emigranten byzondcr moeilijk een goede
start te maken in het land, waar zy een nieuw bestaan willen opbouwen en het
is daarom zeer begrijpeiyk, dat vele emigranten gaarne gebruik maken ven de
gelegenheid om een eigen huis mee te nemen. Verschillende fabrieken in Neder
land zijn tot het vervaardigen van een pre-fabricated bungalow overgegaan, die
door de emigranten, netjes in kisten verpakt kan worden meegenomen. Zo'n huis
mag in Australië worden ingevoerd mits de kostprys de vyfduizend niet gulden
overschrijdt.
jyjAAR eenmaal in Australië gearri
veerd beginnen de moeilijkheden
voor de Nederlanders. Evenals in Ne
derland heeft men ook in Australië een
dikke map met voorschriften voor de
bouw van een woning nodig pn doet
zich dan het bezwaar gelden, dat de
meegenomen huizen niet aan deze voor
schriften voldoen. De autoriteiten zijn
weliswaar bereid een tijdelijke vergun
ning te geven, mits de emigrant terstond
tekeningen laat maken voor een an
dere woning en daaraan, zo gauw dat
enigszins mogelijk is, gaat bouwen. In
de practijk komt het hierop neer, dat
men gerust een paar jaar in de mee
gebrachte bungalow kan blijven wo
nen, maar eens zal toch het moment ko
men, waarop daadwerkelijk een ander
huis moet worden betrokken. En dan
zijn de eerder gemaakte onkosten voor
niets geweest.
De heer W. J. Baerveldt uit Zaandam,
die in het begin van dit jaar plannen
koesterde om pre-fabricated huizen
voor Australië te maken, was zich dit
bezwaar bewust en hij werd er nog
meer van doordrongen toen hij deze
zomer een reis maakte naar Australië
om daar eens zelf poolshoogte te gaan
nemen.
AANVANKELIJK koesterde de Zaan
dammer het voornemen in Australië,
yf
£JE BEJAARDE HEER J. KLAVER uit Midden-Beemster heeft het gezonde
uiterlijk van de buitenman. Al de jaren van zijn leven werkte hij in deze
polder. Van dag tot dag proefde hy er de schoonheid van. In het voorjaar wan
neer de zoele Zuiden-winden de geuren overbrachten van de bloesemende peren
en appelbomen; des zomers, wanneer het graan te rijpen stond op de akkers, in
het najaar, wanneer de stormwind gierde door de bomen aan de kaarsrechte
polderwegen; en des winters wanneer er een donzig, oogverblindend sneeuw
kleed gespreid lag over de lege velden. En zo groeide in hem de liefde voor dit
land. En daarom werd hy bestuurslid van het Beemster Historisch Genootschap
„Jan Adriacnsz. Leeghwater". Dat genootschap kocht een paar maanden geleden
een huis aan de Middenweg. Een historisch huis. Het Huis „Betje Wolff", zoals
een gevelsteen in de bleekgele pleistermuur in sierlijke krulletters vertelt.
'eden om leeft, is op weg naar de on
dergang", zeggen de mensen van het
Historisch Genootschap met wijlen
prof. Van der Leeuw. De Beemster
heeft goede herinneringen aan Betje
Wolff. Zij was het die, met haar grote
talenten van Nederlands eerste roman
schrijfster, het leven in deze polder
weergaloos fijn tekende in haar brief
wisseling met haar hartsvriendin Aagje
Deken. Op 21-jarige leeftijd kwam zij
in 1759 uit Vlissingen naar de pastorie
van Midden-Beemster, om daar als de
levenslustige gade van de dertig jaar
De Amerikaanse schrijver William
Faulkner, aan wie tezamen met d?
Brit Bertrand Russel de Nobelprijs
voor literatuur is toegekend, heeft van
zijn deel in de prijs afstand gedaan
Hy heeft de Zweedse academie voor
wetenschappen verzocht het geld te
besteden in de geest van de stichter.
Het Vaticaan zal bhjven weigeren
om Poolse bisschoppen aan te stellen
voor diocesen in vroeger Duits gebied
dat aan Polen is gekomen, totdat een
Duits vredesverdrag is getekend. Het
gebied is tegen de wil van de West-
duitse regering overgedragen. De
kwestie van Duitslands oostelijke
grenzen kan slechts definitief door een
vredesverdrag worden geregeld.
meer reden was er voor het Genoo
schap om het te kppen. Men wil er een
museum.van maken. Geen huis met
een dodelijk vervelende collectie opeen
gehoopte antiquiteiten, maar een mu
seum, waarin de bezoeker met eerbied
de sfeer kan ademen, zoals Betje Woiff
die in de twintig jaren dat z« hier in
het midden van de 18e eeuw „de juf
frouw van de dominé" was, om zich
heen gehad heeft.
Het eerste wat gedaan moest worden
om dit te kunnen bereiken, was het
treffen van enkele voorzieningen aan
het exterieur. Het dak lekte als een
zeef. Het eeuwenoude dakhout van
deze in 1666 gebouwde pastorie van de
Ned. herv. gemeente was vergaan. Aan
gezien de middelen van het Genoot
schap zeer beperkt zyn, kroop de ren
tenierende secretaris Klaver op het
dak, om dat „klussie" maar zelf eens
eventjes op te knappen. Een erkende
vakman gaf de aanwijzingen. De heer
Klaver voerde ze uit. Toen wij dezer
dagen op bezoek kwamen, was het
dak dicht.
„Maar dat is nog maar het begin van
wat er allemaal gedaan moet worden",
zei de heer Klaver. „Er zal nog een
streekje verf over het houtwerk gelegd
moeten worden, en die gele pleisterlaag
zal van de stenen gehaald moeten wor
den".
„Ook in eigen beheer?" willen we
weten.
„Ja, want de middelen van het Ge
nootschap zijn, zoals van al dit soort
verenigingen, maar beperkt. We hopen
van harte, dat Monumentenzorg zal
willen bespringen. Van de bevolking
kwam ook reeds een bedrag voor de
restauratie bij elkaar".
Er kan nog wel geruime tijd overheen
gaan, voordat begonnen wordt met de
aankleding van het interieur met de
spullen van overoude datum, die thans
een plaats hebben in het gebouwtje
tegenover restaurant Beunder, dat de
al te weidse naam van Museum draagt.
Waarom toch al deze zorg? „Wij
moeten het verleden niet verheeriyken,
band ermee moet bewaard
volk dat buiten zyn ver
maar de
blyven:
oudere, zeer geachte en geleerde do-
miné Wolff ijverig studerend en „de
Beemster aan elkaar breiend" achttien
jaar te wonen. In '1777 preekt dominé in
het vrijwel naast de pastorie liggende
imposante kerkgebouw voor het laatst.
Betje bleef er nog enige tijd wonen om
daarna naar De Rijp en nog weer latei-
met baar vriendin naar Beverwijk te
verhuizen, van waar beiden in 1787 Dij
de komst der Pruisische troepen uit
weken naar Frankrijk.
jot 1876 is het huis pastorie geble
ven. Het ging toen in particuliere
handen over, maar werd en wordt tot
op dit ogenblik bewoond. Het heeft
weinig veranderingen ondergaan sinds
Betje Wolff hier als dominese resideer
de. Daar is nog de gang met zijn mar
meren tegels, de keuken met zijn dub
bele pomp met koperen kranen, Betje's
„boekenkamertje" op de zolder, van
waaruit zij de blik kon laten gaan over
de zondoorkneedbare Beemster klei"
daar is ook het donkere zijgangetje tus
sen voor- en achterkamers met aan het
einde de stevige wenteltrap naar do-
miné's wijnkelder achter een welgeslo
ten hekwerk, daar zijn' de legio bed
steden, wel breed, maar akelig kort.
Zeker, de woonkamer heeft er in de
loop der jaren een prachtige erker bij
gekregen van waaruit men een schoon
uitzicht heeft op de wegkruising met
op die ene hoek, vervallen maar toch
van een schilderachtige schoonheid,
die travalje, waar eens de hoefsmid de
paarden besloeg. De erker heeft het
huis alleen maar verfraaid.
Ja, het is een goede greep van het
Historisch Genootschap Jan Adriaansz.
Leeghwater. Wanneer we een jaartje
verder zijn, weten we zeker, dat er uit
dit alles iets goeds gegroeid is. En wie
het niet geloven wil, dat men hier in
deze bescheiden dorpsgemeenschap van
wanten weet, och, hij wandelde ook
het land waar een tekort is van 1.400.00#
huizen, een eigen bedryf te beginnen,
maar toen hij bemerkte, met welk een
schreeuwend gebrek aan materialen
men daar heeft te kampen, gooide hij
het roer om.
Vier maanden lang bleef hij in Syd-
ney, de stad met zijn wolkenkrabber»
en uitgestrekte voorsteden met de tien
duizenden bungalows. Daar kwam da
heer Baerveldt in de practijk in aan
raking met de bouwvoorschriften e»
langzamerhand slaagde hij erin deze
volledig te verzamelen, niet alleen van
Sydney, maar ook van Perth, van Ade-
laide en andere plaatsen.
Met deze wetenschap stapte hij een
paar maanden geleden weer op de boot,
die hem naar Holland terugbracht en
in de tekenkamer van het bedrijf in het
Westzijderveld begon hy direct met d«
uitwerking van het plan, dat bij hem
in Australië was opgekomen: het ont
werpen van een standaardwoning, in
overeenstemming met de Australische
bouwvoorschriften. Het moest een bun
galow worden, waarvan alle onderde
len pasklaar worden geleverd en die
door de emigranten zelf kan worde*
opgetrokken. De heer Baerveldt is hier
in geslaagd.
Handgeld.
J.JET grote voordeel van zo'n goed
gekeurde woning is, dat men bij de
banken in Australië direct een goed#
hypotheek kan krijgen, zodra het huis
is opgebouwd. En aangezien de prijze*
in Australië belangrijk hoger liggen
dan in Nederland, kan die hypotheek
meer bedragen dan het hele huis in
clusief het transport, heeft gekost. Voor
die emigranten, die een zaak willen be
ginnen is dit ontegenzeglyk van veel
voordeel, aldus de ontwerper.
Bij deze woningen worden niet allee*
uitvoerige beschrijvingen geleverd voor
de bouw, maar ook over de wijze,
waarop men zijn aanvraag om ee*
bouwvergunning moet indienen en hoe
men de formulieren moet invullen. Het
dak is met inbegrepen by de prijs va»
4800, omdat men de cement-dakpan-
even het zo opvallend zuivere kerkge-ji
bouw binnen, waarvan sommige bewe-1 nen T0°5dellger m het land Zelf k,m
ren, dat het een schepping zou zijn van
Hendrik de Keyser.
Zeker, de prachtige gebrandschilder
de ramen zijn eruit. Dat gekleurde glas
gaf zo'n raar schel licht o^ de Bijbel,
zeiden de Beemster boeren uit voor
gaande geslachten. Dat verlies is niet
gemakkelijk te herstellen. Maar wat
wel te herstellen is, dat is de interieur
vernieling die men aanrichtte door de
kostbare eiken kerkbanken met een
glasharde verflaag te beschilderen.
Nijvere handen zijn bezig het warme
brns van dat Wagenschot weer voor de
dag te halen.
Wie? Ja, natuurlijk. De heer Klaver
heeft er weer de hand in. Men heeft
nu eenmaal liefde voor het schone, of
men heeft het niet.
En wanneer zijn schoonzoon, de heer
G. Köhne, die ook bestuurslid is van
het Historisch Genootschap, ons vraagt
toch vooral te vermelden, dat bijdra
gen voor het museum in welke vorm
dan ook, dankbaar geaccepteerd wor
den,. wel dan kunnen we het gewoon
weg niet laten aan dat vriendelijke ver
zoek te voldoen.
een
MlDDEN&EBMSTeR
J rvov. Sb
aanschaffen.
De bungalow bestaat uit twee slaap
kamers, woonkamer, keuken en bad
kamer en drie exemplaren, waarvan de
onderdelen bij diverse timmerfabrieken
worden gemaakt, zyn inmiddels afgele
verd
Over enkele maanden zullen dus de
eerste woningen uit Zaandam onder de
Australische hemel staan, misschien i*
de nabijheid van een groot bevolkings
centrum, misschien ook ergens in het
binnenland. Stukjes Holland in den
vreemde.
Winston Churchill heeft in het La
gerhuis een motie van afkeuring inge
diend, waarin hy het betreurt, dat de
regering niet bereid is de export van
wapens naar Egypte stop te zetten, nu
het Brits-Egyptische verdrag wordt aan
gevallen door de Egyptische regering.
Ernest Bevin deelde later mede dat de
verschepingen van tanks naar Egypte
zullen worden uitgesteld. Men verwacht
dat de motie zal worden ingetrokken.
Het bestuur van het Westduitse Ver
bond van Vakverenigingen, dat onge
veer 5 millioen leden telt, acht de
voorwaarden voor Duitse deelneming
aan militaire veiligheidsmaatregelen
voor Europa op het ogenblik niet aan
wezig en spreekt zich uit tegen de her
oprichting van een zelfstandig Duits
leger daar zulks, naar gevreesd wordt,
„reactionnaire elementen" zou aanmoe
digen.
Het ms „Oranje" met 900 passagiers
uit Indonesië wordt Vrydagmorgen oi*
5 uur voor IJmuiden verwacht.
Het ms „Johan van Oldenbarnevelt"
van de my „Nederland" dat met 1808
repatriërenden o.w. 840 evacué's uit
Makassar en ruim 100 militairen uit
Indonesië naar Amsterdam onderweg
is, wordt Zaterdagmorgen om 6 uur
voor IJmuiden verwacht. Dezelfde
morgen om 10 uur zal, onvoorziene
omstandigheden voorbehouden, met de
debarkatie worden begonnen.
De 32-jarige fabrikant H. H. S. te
Bussum, is door de Leeuwarder recht
bank wegens het plegen van niet min
der dan 150 inbraken veroordeeld tot
zes en een half jaar gevangenisstraf
met aftrek van preventief. De officier
van justitie had vijf jaar met aftrek
geëist.
