We hebben vandaag Sint Nicolaas
Drie Zweedse jongens hielden een
opinie-onderzoek
Sini Nicolaasiijd - Kindertijd
y EEL VALT ER eigenlijk niet te
zeggen over die Sint Nicolaasvie-
ring in de tropen. Geen achtergrond
Is er van wuivende palmen en het rui
sen van een waterval in de verte. Geen
myriaden sterren tegen een zwarte
tropenhemel, geen fluisterende stem
van het oerwoud. Het z\jn slechts
armzalige décor-stukken. Een wacht
lokaal op een buitenpost, een bla
zende benzine-lamp en vijf, zes ge
wone soldaten rond een wankelende
tafel.
ONZE DAMRUBRIEK
Scholieren krijgen vijftien gulden zakgeld per maand
Het meisje heeft slechte
invloed op hun werk
Regering der V.S. vraagt geld
voor burgerlijke verdediging
Rode Kruis zendt medicijnen
en voedsel naar Ambon
DINSDAG 5 DECEMBER 1950
ff
Jongens, zoals er twaalf in een do
zijn zitten. Uit Amsterdam, Olden-
zaal, Kerkrade. Hoe ze heten doet er
eigenlijk niet eens toe, want ze zyn
een stukje van die grote massa, dief
leger heet.
Dan zijn er nog de geweren in een
rek, de pot met zwarte koffie op een
bank en in de verte een silhouet; de
post van 't geweer
Een doodgewone avond. Een oerver-
velende wacht bij de zwoele tempe-
ratuiif van altijd. Het is de derde
maal ih deze week, dat dit groepje
de wacht heeft. Dan waren er nog twee
flinke patrouilles. Toch, moe was
eigenlijk niemand, het was meer een
matte druk op denken, handelen en
leven. Zo leefden ze al maanden na
die ene periode van hoogspanning, de
eerste politionele actie. Dit was een
hoogtepunt geweest, maar daarna ro
den de dagen zich eindeloos aaneen.
Grijs en eindeloos als de regens, als
de hitte, als alles
In het wachtlokaal zitten ze stil bij
een, rokend, kijkend, slapend. De
wachtcommandant geeuwt nadrukke
lijk en gaat zijn wachtrapport schrij
ven. Snel krast de pen over het pa
pier: „5 December 1947. Om tien uur
meldde de post van 't geweer sniper-
vuur, vermoedelijk uit de richting van
Gendongan
Hij kon ook: „Geen bijzonderheden"
schrijven, want reeds dagenlang was
het bekend, dat kampong Gendogan
een scherpschutter herbergde. Drie
maal was er een brencarrier uitgerukt,
driemaal ook: geen resultaat. Toen
lieten ze het maar zo. Eens zouden ze
de vent wel te pakken krijgen.
Ja, het was weinig opwindend. Ge
lijkvormig en eindelooszelfs die
sniper.
De wachtcommandant stak een
nieuwe sigaret op en tekende landerig
een krullijntje rond zijn rapport, langs
de datum. „5 December 1947"
„Barst!"
De soldaten schrokken op. Met een
bjjna verbaasd gezicht zei de wacht
commandant: „We hebben vandaag
Sinterklaas!"
De mededeling maakte niet veel in
druk. Er werd wat gemompeld en
iemand zei: „Nou, gefeliciteerd dan."
Maar in het hoofd van de comman
dant was er iets in beweging geko
men.
„We moesten er iets aan doen,"
vond hjj. „Een borreltje, of wat te
bikken of zo
„Nou jei 't zegt," vond iemand, „ve
moesten een vat bier hebben, en spe
culaas en taai taai, vind je niet?"
En een ander: „Of 'n lekker bakkie
zwarte koffie
De wachtcommandant grinnikte.
„Dat is ar nou eenmaal niet, behalve
die koffie dan, maar aan wat bier is
wel te komen."
Er kw»m wat leven in het troepje.
Het leek wel alsof het nu er een
vastomliji id doel was gemakkelijker
ging je vtior te stellen, dat dit óók een
vorm van leven was.
Nog geen kwartier later draaide 'n
vrachtauto de weg op. In het wacht
lokaal bleven vier man achter, pratend
en plannen makend. Ze konden het
hier een beetje gezellig maken, met
platen aan de muur en één of andere
spreuk.
J)E AUTO schroefde langzaam tegen
de berghelling op. Het licht van
de koplampen danste ver vooruit over
de weg en gaf alles een onwezenlijke
glans. De twee man in de cabine zei
den niet veel. Ze hadden deze rit al zo
dikwijls gemaakt en waar zou je over
praten
Cor, de chauffeur had trouwens zijn
aandacht nodig. De weg zat vol kui
len en gaten en soms moest je juist
méér gas geven om ongelukken te
voorkomen. Bij desa Soeroe bijvoor
beeld. Op die manier kon je een roffel
automatisch vuur ontlopen.
Maar daar dachten de twee niet aan.
Hun gedachten gingen langs de post
zak in de laadbak, naar huis, waar ze
nu rond de tafel zouden zitten. Bij
Cor thuis kwam elk jaar een buur
man, die als Sinterklaas de kleine kin
deren onderhield. Vader speelde op de
Piano, terwijl de kinderen probeerden
hun eigen angst te overschreeuwen.
Bij Karei, die enig kind was, ram
melde moeder met haar sleutelbos in
de gang en riep dan met namaak-
mannenstem door een kier: „Dit is
voor vaderEn elk jaar deed va
der alsof hij het toegestoken pakje en
de zwarte handschoen niet zag, waar
op moeder korzelig riep: „Pak nou
an, stommerd!"
Een sprong naar voren van de auto
bracht hen beiden weer tot de wer
kelijkheid terug. Verdwenen was de
sfeer van het Nederlandse Sint Nico-
laas-feest, die even om hen was ge
weest. Wat er nu was, dat was de
realiteit van een rit door de tropen
nacht. Stoffige pisangbomen in het
licht van de schijnwerpers, wat ver
vallen huisjes, een brugSoeroe,
één van de kleinste plaatsjes in het
district. Al maanden lang door de be
volking verlaten. De desa behoorde
nu aan Wiro en zijn groep. Want waar
Wiro verschijnt trekken de mensen
weg.
AAN DE KANT van de weg spande
Siman de Vicker mitrailleur en
tuurde in het donker. Als een vreemd
soortige slang kroop de kogelband uit
de munitiekist naar het wapen. Siman
vond het een angstaanjagend gezicht.
Honderden kleine moordenaars waren
dat, en hij, Simdn had ze in zijn
macht. Eén druk van hem met twee
duimen op de afvuur-knop en dit ding
zou gehoorzamen. Hij zou een glinste
rend spoor door de hemel zien slinge
ren, leidend naar het doel: een stip op
een donkere weg.
Siman was een goed schutter en hij
aanbad zijn wapen. Hij wist het te be
dienen, hoewel hij nimmer zeker was
van de goede trouw van het ding. Nu
voelde Siman zich Zeker. Hij had de
militaire auto langs zien razen, op weg
naar de stad en hij had ruimschoots de
tijd alles gereed te maken. Zag hij
daar niet een lichte waas boven de
bomen
Zyn duimen zochten de afvuur-knop.
In de verte bromde een motor. Dan
veegde het licht van autolampen langs
de huizen. Siman's duimen drukten op
de knop. Een straal vuur boorde door
de duisternis
JN het wachtlokaal zaten ze byeen,
tevreden kykend naar alles wat ze
in de afgelopen uren verricht hadden.
Er waren plaatjes aan de muren, en
over de tafel lag een deken uitge
spreid. Boven de benzinelamp hadden
ze geschreven: „Niet thuis en toch
thuis, prettig St. Nicolaas."
De wacht bij de poort werd ongedul
dig. Karei en Cor bleven langer uit
dan verwacht was. Maar misschien
waren ze opgehouden
Toen een lichtbundel langs de bo
men streek, haalde de wachtpost ver
licht adem.
Goddank, daar waren ze. Hij liep
naar het wachtlokaal en riep: „Daar
komen ze. Hou je klaar."
Toen de auto het kamp binnen hob
belde en bij het wachtlokaal stopte,
verstomde direct het gejuich waar
mee. ze Karei en Cor begroeten wilden.
Er was iets ondefinieerbaar, iets dat
op onheil wees.
De cabinedeur zwaaide open. Een
doodsbleek gezicht, dat van Karei,
werd zichtbaar.
„Myn God," riep de wachtcomman
dant, „wat is er gebeurd?"
„Beschotenstamelde Karei
verward. „By SoeroeHaal Cor er
uit."
Ze droegen Cor naar het wacht
lokaal. Er was niets meer voor hem
te doen. Dan pakten ze de postzak
uit, waarin ook post voor hèm was
meegekomen
TOM K.
Vandaag is het de dag van het
jaarlijkse St. Nicolaasjeest. Menig
kinderhart zal dan sneller kloppen bij
de gedachte aan wat de Sint dit jaar
uit Spanje zal meebrengen. De étalages
der Speelgoedwinkels hebben nu meer
'an ooit de aandacht van de jeugd.
Niet zodra is de schooltijd voorbij oj
de kinderen verdringen zich voor de
ramen, om al het moois, dat op aan
trekkelijke wijze is uitgestald, te be
wonderen. Verlanglijstjes worden in
gedachten samengesteld en.... weer
gewijzigd, want de keuze is o zo moei
lijk! Het zijn echter niet uitsluitend
de jongeren, wier belangstelling naai'
het speelgoed uitgaat. Ook veel vaders
bevinden zich onder de kijkers en
velen van hen verheugen zich reeds
bij voorbaat bij de gedachte, hoe zij
hun zoontje bij het gebruik van het
geschenk dat hij straks van St. Nico-
loos zal krijgen, „behulpzaam" kun
nen zijn.
Probleem 96 van J. Burggraff. (Opl.)
Stand. Zw. 9 sch. op: 8, 9, 10, 13, 14,
17, 18, 19, 23.
Wit 9 sch. op: 24, 26, 27, 28, 29, 30, 32,
33, 34.
Opl. 1. 24—30 (14x25), 2. 27—22 (18x
38), 3. 29—18 (38x40), 4. 26—21 (13x33),
5. 21x5 (25x34). 6. 5x35 (34—39), 7. 35x49
wint. Geestig gevonden.
Ennu nog even het volgende standje:
Zw. 9 sch. op: 5, 12, 13, 14, 18, 22, 23,
26, 28. Wit 9 sch. op: 25, 30, 31, 32, 33, 37,
39, 41, 42.
Wit speelt: 1. 33—29 (23x43), 2. 32x23
(18x29), 3. 30—24 (29x20), 4. 42—38 (43x
32), 5. 37x10 (26x46), 6. 25x14 en wint,
want om de dreiging 104 te ontgaan,
moet zwart wel 4619 spelen, waarop
14x23 volgt, zwart 5x14 en verliest.
'*m.
m <m ■M, Wï.
Probleem 97 van W. G. van der Molen,
te Alkmaar (zie diagram)
Zw. 9 sch. op: 2, 6, 8, 9, 12, 13, 20, 30,
33, dam op 50.
Wit 9 sch. op: 16, 17, 21, 22, 23, 32, 41,
42 44.
Wit speelt en wint.
(Van onze correspondent te Stockholm)
Drie Stockholmse jongens uit de
laatste klas van „Ostrarealarnas La-
roverk", Joen Sachs, Björn Meyerson
en Stig Rerglöf zijn op een handige
manier in het bezit gekomen van na
genoeg alle geheimpjes van hun
schoolkameraden. Zij hebben in sa
menwerking met de rector, K. E. Nas-
mark, reeds verleden jaar 780 formu
lieren in alle klassen uitgedeeld en
verzocht, de 66 opgenomen vragen
openhartig en anonym te beantwoor
den hetgeen de gedisciplineerde
jongens ook allemaal gedaan hebben.
Gedurende de zomer heeft het drietal
de antwoorden uitgewerkt en thans was
één hunner, Joen Sachs, bereid, ons het
i
een en ander van deze rondvraag te
vertellen.
Wat wilt u weten? vroeg Joen ons
zelfverzekerd. Hoe dikwijls een jon
gen van 10 jaar zich wast en hoe vaak
dit op 19-jarige leeftijd wordt gedaan?
Hoe. lang er wordt geslapen? Hoeveel
melk gemiddeld wordt gedronken? Hoe
veel padvinders er zijn. Hoeveel er ro
ken?
Wij stelden voor, om met het zak
centje te beginnen. Meteen had Sachs
een map bij de hand en vertelde ons,
dat de 780 jongens van zijn school
van 10 t.m. 21 jaar gezamenlijk per
jaar een bedrag van liefst f 186.000.—
van hun ouders krijgen. Het geld, dat
in een of andere baan omstreeks Kerst
en gedurende de (lange) zomervacan-
tie wordt verdiend, is hier geheel bui
ten beschouwing gelaten.
Reeds de tienja:.gen krijgen wekelyks
gemiddeld een gulden om te versnoe
pen. Ieder jaar komen hier een paar
kwartjes bij, zodat met 15 jaar het ge
middelde zakcentje f 3.75 per week
bedraagt. Op dit niveau schijnt de fi
nanciële draagkracht van de „gemid
delde pa" een einde gevonden te heb
ben, want in de dan volgende jaren
blijft het zakcentje constant. Menige
jongen is dan genoodzaakt een bijver
dienste te zoeken. Hoe zou hij anders
ook het bioscoopje (van f 1.50 af) en
de sigaretten (f 0.63 per tien) kunnen
betalen? Niet te werken behoeven na
tuurlijk de „kapitalisten", die maan
delijks over 30, 40, 50, ja zelfs 60 en
meer gulden beschikken.
De meeste belangstelling heeft de
jeugd voor de sport, hoewel het aantal
geïnteresseerden daalt van 40 pet met
12 jaar tot 20 pet wanneer het 18de
levensjaar is bereikt.
Eerst op de tweede plaats verschijnen
de meisjes. Twee jongens van 10 en 11
jaar schreven zelfs achter de rubriek
„omstandigheden, die zich ongunstig op
myn huiswerk doen gelden", dat de
meisjes te veel tijd kosten.
De Zweedse jeugd is inderdaad druk
bezet. De school begint reeds om 8 uur
en duurt tot 3, soms wel tot 5 uur. De
middagmaaltyd, die geheel gratis aan
iedereen wordt verstrekt, moet ook ge
zamenlijk worden gebruikt.
Tot aller verbazing is nu uit dit on
derzoek gebleken, dat de jongens van
15 jaar nog 's avonds 2, in hogere klas
sen zelfs 3 uur moeten blokken. Zij
maken dus een langere werkdag dan
de volwassenen waarvan de onder
wijzers nota hebben-genomen.
Eigenaardig is ook, dat de 15-jarigen
de meeste moeite met het leren en
veel behoefte aan slaap hebben. Terwijl
de 14-jarigen met 9 uur slaap uitkomen,
hebben de 15-jarigen 10 uur rust nodig.
Twee jaren later komen ze evenwel
met 8 uur slaap uit.
Daar staat tegenover, dat de jongen
van 15 veel gaat dansen. Hij heeft deze
edele kunst dan al 2 of 3 jaar te pak
ken. Maar plotseling breekt deze manie
af Hoe dat komt? Wel, zijn vriendin
netjes van weleer zijn dames geworden
en prefereren ouder gezelschap. Dat
komt de studie zeer ten goede, want
het boek neemt zo zoetjesaan de plaats
van het meisje in. De jeugd bereidt
zich op het eindexamen voor.
Ook Joen Sachs en zijn twee vrien
den hebben het laatste jaar voor de
boeg. Zij hopen echter, dat hun werk zal
worden voortgezet en dat het nog eens
tot een internationaal-schooljongens-
opinieonderzoek komt. Want is het b.v.
niet aardig om te weten, dat in de ho
gere klassen in Denemarken het roken
zelfs tijdens de les is toegestaan? Het
adres van de initiatiefnemer is: Joen
Sachs, Karlaplan 14, Stockholm.
De Amerikaanse regering heeft by
het congres een program ingediend
voor de burgeriyke verdediging ter
waarde van 3.100.000.000 dollar. Het
program, dat voor drie jaar is opge
steld, zal gefinancierd worden door
de federale regering, de besturen der
staten en plaatselijke besturen. Het
voorziet In hoofdzaak in de bouw
van schuilkelders.
Zaterdagmiddag om twee uur daalde
op het vlieveld Laha op het eiland
Ambon het Rode Kruis vliegtuig, dat
door het C.I.C.R. (Comité International
Croix Rouge) te Genève was uitgezon
den om levensmiddelen en medicamen
ten aan de noodlijdende bevolking van
Ambon te brengen. De lading van het
vliegtuig werd direct gelost en het toe
stel is thans weer op weg om nieuwe
voorraden te halen.
Van grote proppen papier maakt u
een bal. In deze bal verbergt u het
geschenk en omwikkelt het stevig met
touw (A.)
De puntneus vouwt u zoals aangege
ven bij B. De lipjes vouwt u om en
u plakt de neus midden op de bal (C).
Knipt nu verschillende stroken dun
papier van pl.m. 3 c.m. breedte en be
plakt daarmede het gezicht tot een
egaqj geheel is verkregen. De stroken
natuurlijk over de lipjes van de neus
heenplakken. Nu geeft u het gehele ge
zicht en de nek een mooie vleeskleur en
schildert de neus knalrood. Van wit
papier knipt u de ogen en van blauw
papier pupillen en bevestigt deze met
spelden op de juiste plaats. Tenslotte
een rode mond met een witte tand (Zie
D). Het haar kunt u van watten ma
ken. Wanneer u de plukken goed met
lijm insmeert kunt u de haardos aar
dig modeleren.
LIET IS VANAVOND Sinterklaas, en
hoewel de goede Sint tegenwoordig
óók met zijn toegewezen deviezen rond
moet komen, wil niemand toch graag
de pakjesavqnd missen.
Het is dan ook een gezellig familie
feest, waarop de, namens Sint Nico
laas handelende, gever het liefst onbe
kend blijft en dan tevens van de ge
legenheid gebruik maakt om, in een
lang of kort rijm, het goed en kwaad
op te sommen.
Juist daarom zijn Sint Nicolaasge-
schenken zeer persooniyk, zelfs het
kleinste geschenk krijgt grotere waar
de door het werk dat de gever er aan
besteedt.
Daarom leek het ons aardig u wat
ideeën te geven voor het vervaardigen
van surprises. Natuurlijk is hierbij een
beetje handigheid vereist, maar we
twijfelen er niet aan of de grote meer
derheid zal de volgende ideeën kunnen
uitwerken.
In de eerste plaats een hoge hoed
(fig 1) een geschenk voor iemand die
erg netjes op zijn of haar kleren is,
kort geleden een hoge hoed heeft ge
dragen of in de hoeden of kledingbran-
che zit, etc.
U heeft hiervoor 2 vellen zwart éta
lagekarton nodig van 50x60 'cm. Van
een der vellen knipt u in de lengte een
strook af van 15 cm breedte, rolt die
om tot een cylinder van pl.m. 18 cm.
doorsnede en plakt hem vast (A).
De cylinder drukt u enigszins ovaal
en plaatst hem daarna op het resterende
stuk karton.
Trek nu met potlood de ovaal vorm
op het karton over, daaromheen tekent
u een tweede ovaal op 4 cm. buiten de
eerste en knipt langs de laatste lyn het
ovale stuk uit.
Wanneer u het ovale stuk steeds om
de 2 cm. tot aan de binnenste ovaal in-
knipt, de lipjes naar beneden omvouwt
en aan de zwarte zijde met iym in
smeert, kunt u de deksel op de cylinder
plakken (de lipjes aan de binnenkant)
zie B.
De rand van de hoed gaat haast op
dezelfde wijze. U trekt de omtrek van
de cylinder, hieromheen de tweede lijn
echter nu op 8 cm. afstand van de eer
ste en knipt het uit.
.wfctiiMÉfr'i»*- ft***-'
Daarna knipt u in het midden een
gat op 4 cm. binnen de eerste ovaal-
vorm, knipt de lipjes tot aan de cylin-
deromtrek, vouwt de lipjes naar boven
en plakt de rand aan de hoed (C).
Wanneer alles goed droog is buigt u
voorzichtig de randen aan de zijkant
iets omhoog en de hoed is klaar (E).
Eventueel kunt u er een echt lint om
heen maken. De bol van de hoed is een
goede opbergplaats voor het geschenk.
Nu het boek (fig II) voor personen
die veel lezen. U kunt er een kasboek
van maken voor boekhouders. Het is
echter ook algemeen bruikbaar als
boek van „goed en kwaad". Het ge
schenk dat u er in wilt verpakken moet
echter niet te groot en plat zijn.
Waarschijnlijk heeft u wel een oud,
dik boek, dat u voor dit doel kunt ge
bruiken.
Midden in het boek neemt u een pak
pagina's (iets hoger dan het geschenk)
en snijdt hierin met een scherp mes een
gat (iets langer en breder dan het te
verpakken cadeau).
Mm. stroken stevig papier plakt u nu
deze pagina's aan de binnenkant bij el
kaar (A).
Van de resterende bladen achter in
het boek plakt u er enkele als bodem
tegen het gat aan. U doet het geschenk
in de uitgesneden ruimte en plakt
daarna op dezelfde wyze de bovenkant
dicht. De afwerking berust op eigen
fantasie. U kunt het boek een toespas-
seiyke titel geven, een nieuw omslag
maken of enkele blanco pagina's voor
in het boek er bij plakken en daar het
r«mpje op zetten.
En nu voor moeder, dochter of tante
een heerlijke rollade (fig III).
Het geschenk omwikkelt u met een
dik pak watten daarna verpakt u het,
als een echte rollade met dun touw.
Nu neemt u enkele blaadjes rode en
witte gelatine, laat deze in koud water
weken en daarna in water op kookpunt
smelten.
Eventueel kunt u hieraan nog wat
kleurstof (b.v. bruine inkt) toevoegen
om zoveel mogelijk de kleur van jus
te benaderen.
Laat de gelatine nu even afkoelen en
rol er het pak watten doorheen. Zorgt
u er vooral voor dat elk spoor van wat
ten is verdwenen, legt de rollade daar
na op een vleesschaal, giet er nog wat
gelatine als jus omheen en maakt de
schaal' aardig op met stukjes tomaat,
augurk, groen enz.
De gelatine wordt hard en deze na-
maakrollade ziet er werkeiyk als echt
uit.
Fig. IV. En nu die prachtige kop. Hier
voor is misschien iets méér handigheid
nodig maar..,, als m begint ault u
«lagen.
De bril knipt u uit stevig karton,
een leuke kleur geven en de beugels
achter het haar laten verdwijnen (E).
Eventueel kunt u het geheel nog af
werken met een oude hoed. Aangezien
dit cadeau nogal groot is en gauw be
schadigt is het aan te bevelen de kop
in een of andere kast te hangen en de
gene, waarvoor hij bestemd is, er naar
te laten zoeken (F).
Voor de liefhebber van „een glaasje"
is de geneverfles een leuk vrrassing.
Misschien kunt u een lege fles in
tweeën laten snijden (fig. V). Het ca
deau doet U in de fles. U plaatst de
twee delen weer op elkaar en plakt
over de scheiding een nieuw etiket. Dit
etiket moet natuurlijk de hele fles rond
gaan en u kunt er een leuk „eigen
merk" van maken.
Een roker is vast blij met een grote
sigaret (fig. VI). U rolt hiertoe eenvou
dig een stuk stevig wit papier op en
plakt het vast. Van goudpapier plakt
u er een mondstuk op en met mooie
letters kunt u er een toepasselijke naam
op schrijven.
Met enige handigheid kunt u met
grijze verf eenpunt as aan de sigaret
maken en het effect nog verhogen door
met een felle kleur rood of oranje een
smal strookje vuur juist op de grens
van as en sigaret aan te brengen.
Het cadeau doet u in het midden van
de hals en de boven- en onder-kant vult
u op met stro Het stro goed recht af
knippen.
Tot slot iets voor een woningzoeken
de (fig. VII).
Een schoenendoos plakt u stevig op
een grotere plaat karton. Het puntdak
maakt u slechts aan een zijde vast. Het
dak kunt u dan oplichten waardoor het
huis niet wordt vernield.
Wanneer het dak er op geplakt is
kunt u de voor en achterzijde aftekenen
tegen de schoenendoos aanplakken
Het schoorsteentje knipt u zoals bij A
aangegeven. De lipjes vouwt u naar bin
nen, eventueel kunt u twee schoorstenen
plaatsen.
De afwerking van het huisje hangt
af van het voorhanden zijnde materiaal.
Misschien kunt u „steentjes" papier
krijgen en daarop van papier de ramen
en deuren plakken. Het dak schildert
u grijs met zwarte ruitjes.
Van het uitstekende karton rond het
huis kunt u een aardige tuin maken,
bv. door eenvoudig met groene verf
giasperkjes aan te geven, maar ook
kunt u van een oude spons en een pot
groene verf leuke struikjes maken.
Wanneer u dit artikel gelezen heeft
hopen wij dat u een hoekje in huis
voor spiedende ogen afsluit en aan het
werk gaat. Wij hebben dan ons doel be
reikt en u? U zult het ongetwyfeld 'n
leuke bezigheid vinden en er zeer veel
voldoening van hebben.
Gaarne wensen wfl a veel succes.
