U
CULTUREEL NIEUWS
BOKSER
Onze wekelijkse Puzzle-rubriek
Een kruiswoord puzzle in een
doorlopende kruiswoordpuzzle
Hersengymnastiek
f P
DAGE
C
EEN SCHILDERIJ van Rubens, voor
stellende de aan een rots vastgeke
tende Prometheus, die door de adelaar
wordt aangevaUen, is volgens „The
Times" door de heer M. B. Asscher voor
een vermoedelijke prijs van f 320.000
verkocht aan het „Museum of Arts" te
Philadelphia. Het vorig jaar werd het
schilderij verkocht voor ongeveer
f 32.000. Het was tot dan toe sedert de
zeventiende eeuw in het familiebezit
geweest van de hertog van Manchester.
Er is in het verleden sprake geweest,
dat de in het museum te Oldenburg
voorkomende schilderij van Rubens met
dezelfde voorstelling de originele schil
derij zou zijn. Er wordt tegenwoordig
Duur schilderij Pompeï
Een ster keert weer
Jo Sternheim
Winterhdnden?Pm}Ql
Lied van de week
OUDE
ARDATH Vi/UfUtirA.-
BET ERE V^iCfinUi
Besprekingen over defensie
van Middeiandse Zee-gebied
door Bob Wallagh
im,
Pam
en
Pom
aan zee
Naar hei geluk
GEERVLIET
ZATERDAG 30 DECEMBER 1950
aangenomen, dat dit een copie is van
Rubens' schilderij gemaakt door een
tijdgenoot
De kunstschilder Max Beckmann, ge
boren te Leipzig, die tien jaar in Ne
derland heeft gewoond als vluchteling
voor de Nazi's, is in de leeftijd van 66
jaar te New York overleden. Hij werd
door Göbbels als „gedegenereerd" »e-
stempeld. Deze liet alle stukken van
Beckmann uit de Duitse musea ver
wijderen. Drie jaar geleden vertrok
Beckmann uit Nederland naar Amerika,
waar hij kunstonderricht gaf aan de
universiteit van St. Louis. Hij werd
door de Amerikaanse critici geprezen
als een van de grootste contemporaine
kunstenaars en verwierf vela prijzen.
QP GROND van door hem verzamelde
gegevens is prof. Maiuri, directeur
der opgravingen te Pompeï tot de con
clusie gékomen, dat een belangrijk deel
van de stad Pompeï nog verborgen ligt
onder de aslaag, die bijna tweeduizend
Zo was het ons, lezer, ook nu weer
vergund
De reis door dit jaar df te leggen.
Wij zijn een jaar ouder geworden
sindsdien,
Maar wijzer? och, wie zal het zeggen.
Wanneer je nog staat aan 't begin
van een jaar
Dan ben je nog vol idealen,
Maar als het voorbij is dan zucht je
wel eens;
„Wat moest ik toch dikwijls weer
falen".
Al was het een „Kroonjaar", tóch
heeft „Vijftig" ons
Aan zon zo héél weinig gegeven.
Figuurlijk en letterlijk viel het
niet mee,
Oók niet in 't maatschappelijk leven,
't Was somber en trietstig,
naargeestig en kil
En donker aan schier alle zijden,
En was er dan ook wel een ander
geluid.
De ondertoon was toch wel „lijden".
Verwoesting door lava, door water
en vuur.
Waar mensen slechts machteloos
stonden.
Verwoesting door opstand en
oorlogsgeweld,
Waardoor zo heel veel werd
geschonden
Korea en Ambon, en vult u maar
aan:
En overal angst bij de mensen,
Dat d' alles verzengende oorlogsvlam
óók
Zal overslaan naar ónze grenzen.
En ook was het alles geen koek
en geen ei
In ons landje van mist en van regen.
Het water dat eiste als immer
zijn tol
En ook het verkeer langs de wegen.
De duurte was steeds het gesprek
van de dag,
Men hoorde de mensen maar
klagen.
En ook zijn de burgers nog lang
niet van plan
De Fiscus op handen te dragen.
Maar als wij eens even óns leven
bezien
Dat wij in dit jaar mochten leven
Dan zien we ook daaraan toch
iedere dag
Verscheidene fouten weer kleven.
Wij waren zo dikwijls meedogenloos
hard,
Wij sloegen geregeld weer
wonden,
Wij zaten maar telkens opnieuw
in de knoop
Met eigen gebreken en zonden...
En daarom: Vooruit! in het jaar
dat ons wacht
Vergeet! en vergeef aan elkander!
Zet eigen belangen en voordeel
op zij,
Wees ook eens een steun voor
een ander!
God heeft voor een ieder een
roeping en taak
Vervul die hij dagen en nachten,
Laat DIENEN Uw kracht zijn, wijl
daarvan méér hei'
Dan van het geweld is te wachten.
JABSON
jaar geleden door een uitbarsting van
de Vesuvius de stad vernietigde. Dit
was tot nu toe zelfs de bekendste
archeologen niet bekend. Dit stadsdeel
werd ni. voor de tweede maal bedolven
toen men het andere blootlegde en de
vrijkomende grond afvoerde naar het
onbekende nog bedolven deel. Men zal
nu ook daar de enorme hoeveelheden
grond en aslagen verwijderen en deze
gebruiken om een moerasgebied op te
hogen en tot cultuurgrond te verande
ren.
Begin Januari komt in ons land een
nieuwe film met Zarah Leander in om
loop, getiteld „Gabriela". Zarah Lean
der, die sinds acht jaar niet meer voor
de film speelde, treedt in deze, dit jaar
te Hamburg vervaardigde, rolprent op
als cabaretzangeres, die een artisten-
carriere laat varen om zich te kunnen
wijden aan haar van haar vervreemde
dochter. De rol van de dochter wordt
gespeeld door een jonge Oostenrijkse
actrice Vera Molmar, die zich in korte
tijd grote populariteit verwierf.
Amerikaanse recensenten hebben de
Hollywood film „All about Eve" als beste
film van het jaar aangewezen.
JER gelegenheid van diens veertig
jarig jubileum als toneelspeler zal
Jo Sternheim Zaterdag 3 Februari in
de stadsschouwburg te Amsterdam wor
den gehuldigd. De jubilaris zal op die
avond de rol van Noach vervullen in
het stuk „De reis van Noach op de wa
teren" van Andre Obey. Minister-presi
dent dr. W. Drees is ere-voorzitter van
het ereebmité.
35. „Hij hoeft niks meer tegen mij
te zeggen" zei Pat Poot, die meneer
Goochum opzij duwde en meteen be
gon weer in de ring te klimmen Hu
trok snel zijn jasje uit, stroopte zijn
mouwen op en zei tegen Jimmy, ter
wijl hij hem loenzend aankeek: „Als
je soms nog vrienden of bekenden
hebt van wie je afscheid wil nemen,
moet je 't gauw doen, rooie kikker...."
Jimmy dacht, dat-ie plofte van woede,
toen hij deze scheldwoorden hoorde.
Hij maakte een vlugge beweging en
voordat Pat Poot er op verdacht was,
had hij deze bij zijn neus gegrepen,
die hij met z'n twee sterke vingers ra.
dicaal omdraaide. Pat Poot slaakte een
ijselijke gil, wilde toen iets terug doen,
maar het volgende ogenblik had Jim
my hem een timmer tegen zijn kin ge
geven, waardoor de ander met een
sierlijke boog over de touwen de ring
uitvloog.
PUZZLE 168
EEN MOEILIJKE OPGAVE VOOR
DE FEESTDAGEN. (OPL.)
Deze puzzle bleek inderdaad moei
lijk, wat tot gevolg had, dat het aantal
oplossingen minder groot was dan an
ders. Uit de tien verschillende cijfers
moest een getal gevormd worden, dat
deelbaar was door elk der getallen van
2 tot en met 18.
Het getal 2438195760 voldoet aan deze
voorwaarden. Eigenaardig dat men door
dit getal tweemaal te nemen, een
HORIZONTAAL: 1. overgehaald, ge
stookt; 14. kostbaar kleinood, vergroot
glas, vlaktemaat, Scandinavisch geld
stukje; 16. bloeiwijze (meerv.); 33. Euro
peaan; 17. oude naam voor liter; 34. Frans
geldstukje; 18. voorzetsel; 38. Militaire
politie (afk.); 19. voetbalclub West le
klasse; 35. vis; 20. zangnoot; 39. onzes in-
ziens (afk.); 21. bar; 36. voor (Latijns in
samenstellingen); 22. symbool voor neon;
40. zangnoot; 23. klein gewicht; 37. rust
plaats; 24. stekelig dier; 32. vaarwel (La
tijns); 25. belemmering, delen van het
hoofd, bij het begin aanvangen (Latijns)
kweker; 26. kleefmiddel, rare vent, ho
ningdrank, metaal.
VERTICAAL: l. Goed staan voor, mal;
2. achten; 3. boom; 4. hij (Frans); 5. groen
te; 6. voorzetsel; 7. zijrivier van de Do-
nau; 8. briefaanvang; 9. niet dapper; 10.
bijwoord; 11. oneven getal; 12. bloem; 13.
gedachte-voorstelling, vonnis wijzen; 14.
volksnaam voor costuum; Europeanen,
zeer oud; 15. uitbarsting, rivier in Duits
land; 27. half (Latijn); 28. kanspapiertje:
29. Japans geldstuk; 30. waanzinnig; 31
rund; 32. dik-gevuld; 37. eiland in de Ar
chipel. A. uitvlakken; B. tot plicht-
verzaken overhalen; C. ontploffingen (ge
luid van)D. overeenkomst; E. muziek
instrument; F. in hoge mate teder, innig;
G. gemengd.
Voor de oplossing zie ons nummer van
Dinsdag.
Venizelos, de Griekse premier, heeit
verkilaard, dat de Griekse en de Turkse
generale staf zullen deelnemen aan be
sprekingen over de verdediging van
het Middellandse Zeegebied, welke
binnenkort te Washington zullen wor
den gehouden. Hieraan zullen ook je
leden van de Zuidelijke groep van het
Atlantische Pact, Engeland, Amerika,
Frankrijk en Italië deelnemen.
nieuwe oplossing krijgt, want 4876391520
voldoet ook. De andere twee mogelijk
heden zijn 3785942160 en 4753869120.
Het kleinst gem. veelvoud van de ge
tallen 2 tot en met 18 is 12252240. Om
een getal van tien cijfers te krijgen
moet men dit getal met 82 vermenig
vuldigen. Dan krijgt men 1004683680.
Dat is dus het kleinste getal van tien
cijfers, dat door de getallen van 2 tot
en met 18 deelbaar is. Door hier nu tel
kens 12252240 bij te tellen en de ver
kregen getallen na te gaan, kan men
zien wanneer een getal ontstaat, waar
van de tien cijfers verschillend zijn.
Verschillende oplossers zonden alle
vier de getallen is. Bravo!
Na loting onder de inzenders van een
goede oplossing is de wekelijkse prijs a
f 5.ditmaal gewonnen door: Mevrouw
L. EelmanSluis, Dijkstraat 11, Den
Helder. Gefeliciteerd!
En nu nog de aardigheid, vorige week
als toegift gegeven. De oplossing is als
volgt:
als
W
W
W
W
Horizontaal: vier dansen (zij het dan
viermaal dezelfde).
Verticaal: Wees (ouderloos kind). Aas
(lokmiddel). Els of Ellen (meisjesnaam)
en Essen (stad in D.)
PUZZLE 169
WELKE ZIN IS BEDOELD?
De woorden van een zin zijn alle
aan elkaar geschreven en daarna is de
zin in 41 willekeurige stukken ver
deeld, die wij hieronder in alphabeti-
sche volgorde laten volgen:
acht an anal anh ath bet cht dbe
di do eilv elde elha emn eng ent
enz erin etins etvo gena gge hijde
ikt lekr lk nad ngv ni o orde
orh oth pan re te tebr tra ver
Üm ijndo.
Gevraagd wordt de hieruit samen te
stellen zin volledig in te zenden.
Oplossingen (per briefkaart) tot en
met Donderdag 4 Januari 1951 aan de
Redactie van dit blad. (Er wordt weer
een prijs van f 5 verloot onder de in
zenders van een goede oplossing).
U kent natuurlijk de uitdrukking
„hij heeft er een handje van om"
•enz. Dat „handje" van deze uitdruk
king heeft niets van doen met ons
„handige" lichaamsdeel, zoals men
geneigd is te denken. Het znw. (zelf-
standignaamw.) „hand" heeft hier
veeleer een betekenis die verwanl
is aan die van het woord „wijze" of
„manier" en die wij nog terugvinden
in „langzamerhand".
„Hij heeft er een handje van" be
tekent dus eigenlijk: „Hij heeft er
een maniertje voor". Zoals het met
alles gaat: 't is maar een weet.
Wat is Uw antwoord op de volgen
de vragen:
1 Op een fuif klinken 6 personen
elkaar een gelukkige toekomst
toe. Hoeveel maal tikken de gla
zen tegen elkaar?
2 Hoeveel poten heeft een knor
haan?
3 Waarom dragen de dames tegen
woordig een lange broek?
4 Hij kijkt of hij zijn laatste oortje
versnoept heeft. Hoeveel is zo'n
oortje?
5 Welke band legt bij een gewoon
rijwiel een grotere afstand af, de
voor- of de achterband?
6 Kunt U mij iets noemen, waar
steeds iets van af gaat, niets bij
komt en dat toch steeds groter
wordt?
7 Wat is het verschil tussen één
d.M.3 en één Liter?
8 Wimpie zei: „Mijn grootvader is
9 jaar ouder dan mijn vader"
Kan dat?
9 In een stal staan twee even grote
kisten, gevuld met haver. Een
paard en een kip beginnen beide
tegelijkertijd te, eten. Wie heeft
nu zijn kist het eerst helemaal
leeg.
10 Wat is de werkelijke naam van
de schrijver Antoon van Duin
kerken.
Voor de antwoorden zie men ons
nummer van Dinsdag.
7. Pim, Pam en Pom weten niet van
ophouden. Het water is heerlijk koel op
deze warme zomerdag en telkens op
nieuw nemen ze een duik in de hoge
branding. Maar eindelijk besluiten ze
dan toch om eruit te gaan. „Tjonge, wat
ben ik heerlijk opgefrist", roept Pim
vrolijk, terwijl hij de druppels van zich
afschudt. „Hèhè, ik ben er echt van
opgekikkerd en voel me weer helemaal
fit. Zullen we nu naar het pension
gaan?" „Ja goed, maar we zijn nog zo
nat", antwoordt Pam. „Laten we dan
eerst nog even een partijtje ballen",
stelt Pim voor. „Dan drogen we lekker
op en daarna aan we meteen naar
pension „Zeezicht". De bal is gauw ge
noeg uit de koffers gepakt en even
later suist de bal al door de lucht. Géén
van drieën hjeft bemerkt, dat de brief
is weggewaaid!
XXXXXXXXX>
gXXXXXXXXX IK
8
DOOK LOULA G. ERDMAN p
.XXXXXXXXXXXXXXXXX^
(82)
Zo v»ak had een gesprek met grootva
der haar geholpen tot de kern van de
zaak door te dringen Het leek haast als
had hij haar nu ook geholpen Bijna hoor
de zij hem zeggen: „Het is goed wat je
wilt doen, Beulah".
HOOFDSTUK III.
Allison KenzieRanyak zat in dc
kamer tegenover de keuken, die de
Kamer van Elaine was geweest. Tegen
de ramen schuurden zachtjes de tak
ken van de grote olm. Al de kinderen
uit de familie zelfs de bange Elaine
waren altijd in de grote takken ge
kropen om daar een rustig plaatsje te
zoeken. Hier hadden ze altijd een vei
lig gevoel. Hier kwam in elk geval
nooit een volwassene.
In de kamer hingen de kuise pastels
die Elaine er jaren geleddh had hel
den cnhangen. Gekreukte kleedjet op
de kaptafel, tulen gordijnen voor de
ramen en bleke aquarellen aan de
muur. Al was Elaine nu al jaren ge
leden met Henry getrouwd, de kamer
bleef meer aan haar toebehoren, dan
aan iemand anders die hem ooit had
gebruikt.
Allison verwonderde zich er altijd
weer over. hoe sommige zwakke per
sonen de dingen en mensen om hen
heen konden beïnvloeden. Elaine was
geen echte vrouw een kasbloem
passief, indolent, nooit echt levend
Toch domineerde zij Henry zo volko
men dat hij haar knecht leek, zich
naar al haar wensen voegde en geen
eigen bestaan meer bezat. Zij verkreeg
deze volkomen beheersing door zwak
heid, niet door kracht.
Allison begreep niet hoe Henry het
verdroeg. Hij was een echte man, rood
in het gezicht en wat naar de plompe
kant, maar energiek. Hij had moeten
trouwen met een goede, flinke boeren
vrouw, die alles wat hij deed goed en
bewonderenswaardig zou hebben ge
vonden. In plaats daarvan had hij
Elaine naast zich. die koel en preuts
was en zich op een afstand hield
waardoor zijn plompe jovialiteit des
te wreder uitkwam. Onder mannen
was hij flink en zeker van zichzell
met zijn vrouw naast zich was hij on
handig en stijf, waren zijn handen on
machtig en stumperig, en raakten zijn
benen en voeten verward in stoelen en
kleedjes. Maar zijn volkomen aanbid
ding van Elaine was ontroerend en
mooi. Hij was als een dog, die een kind
bewaakt, dat geen besef heeft van de
schitterende bescherming, die het ten
deel valt.
Misschien moest iedere verhouding
bestaan uit een, die nam en een, die
gaf. Zoals er oij electriciteit een pos'
tieve en een negatieve pool moet zijn
om een stroom tot stand te brenger.
Als dit waar was. dan was dit eigen
lijk niet goed. Twee mensen moesten
elkaar lief kunnen hebben, volmaakt
eerlijk en even diep, zonder de waar
de van elkanders liefde te onderzoeken
of de kracht daarvan te'peilen, of zich
af te vragen of het het geschikte ogen
blik was om terughoudend te zijn. dan
wel om toenadering te zoeken. Liefde
moest zuiver en hoogstaand zijn. zodat
al het beste en schoonste in iemano
zou opwellen. Het was ellendig, wan
neer in plaats daarvan de liefde tot
wantrouwen en verbittering en smart
leidde.
Uit de kamers beneden klonken de
gedempte geluiden van binnenkomen
de verwanten en vrienden, die volgens
de oude traditie vroeg op de dag var
de begrafenis moesten arriveren. Het
huis was reeds zo vol, dat de mannen
naar buiten in de tuin kwamen, waar
zij zacht met elkaar stonden te praten
of op het gras zaten of op tuinstoelen
In de keuken waren de vrouwen onder
leiding van Beulah bezig dé lunch
klaar te maken. Buren hadden volgens
de bestaande gewoonte voedsel ge
bracht-— cakes en pasteien en schalen
met compote; gekookte ham en eigen
gebakken brood en kruiken met dik
ke, zoete room; salades, zoetzuur en
geleien. De schalen stonden nu zo
hr>og opgestapeld in de keuken, dat
het moeilijk was om plaats te vinden
voor de nieuwe gaven, die binnenkwa
men. Maar Beulah's begroeting was
steeds even vriendelijk en waarde
rend. „Een pastei van mevr. Cum
mings", zei ze. „Hoe heerlijk ziet hl)
er uit"of: „Mevr. Starke stuurde
koekjes. Ze zijn altijd zo heerlijk var
haar".
Voor Beulah, die de details van „de
lunch" regelde, had alles een plech
tige betekenis. Voor Allison was het
een bacchanaal, waarvan zij 's mor
gens vroeg was weggelopen met het
excuus, dat zij de kamers boven in
orde wilde maken. Al was zjj allang
met de haar zelf-opgelegde taak klaar,
zfl was niet weer naar beneden ge
gaan. Het was alsof ze stilstond, ter
wijl alle gebeurtenissen uit haar le
ven langs haar heentrokken.
NAAR VASTE GROI
MEN KAN een schilderij °P twe
wijzen bezien, technisch en aesthe
tisch. In het eerste geval kijken w»
naar de gebruikte verf, naar de J1-', j
tering van het gebruikte mate*g
naar de kwaliteit van ünnen enl UI I
Een dergelijke beschouwing, hoe nu I
ook, blijft echter aan de techmwj
buitenkant staan. Bij de tweede,
aesthetische beschouwingswijze eer
bezien wij een schilderij als uiting
kunst. We vragen ons daarbij
hoeverre het de schilder gelukt isf^
wezen van een brokje werkelijl
ons zo intens mogelijk voor te zetlj
Zo is het nu ook gesteld met de
halen die ons zijn overgeleverdj
trent gebeurtenissen rondom hetl
feest. Bezien wij b.v. een verhaa
dat van de wijzen uit het Oosteij
een technische wijze, dan stoten
ons keer op keer aan allerlei
?;rijpelijkheden. Er zijn immers
momenten aan te geven, waaron
verhaal als exacte beschrijving van
een feitelijk gebeuren nauwelijks aan,
gemerkt kan worden. Maar een der ge,
lijke historisch-kritische zienswijjt;
blijft aan de buitenkant, evengoed alj
de technische beschouwing van tan-
schilderstuk. Beter doen we er daarop
aan naar dat brokje werkelijkheid t»
zoeken, dat ook in dit verhaal tot om|
komt
O'
JN HET genoemde verhaal lezen we
dan, hoe er drie wijzen uit het Oos
ten komen, zoekend naar hun koning,
Is dit een toevallige uitzondering? On-'n'
geloofwaardig om z'n uitzonderlijk-'f-
heid? Technisch-kritisch gezien weL
Maar godsdienstig gezien niet. Want!n
het verlangen doortrekt en doorleeft ac
ieder mens. Ieder kent een heimwee
naar geluk, waarheen hij streeft van-1
uit het onvolmaakte en disharmoni.U
sche in en rond hem. Dat dit verlan
gen naar geluk nu, negentienhonderd- e-
vijftig jaar na de geboorte van Chris- bn
uitgeblust zou zijn, vermag ik niet de
te geloven. Tussen de regels, ook van!ij
dit dagblad, door, leest u dagelijks hoe nt
intens de mensheid hunkert naar ge- v
luk, naar vrede, naar veiligheid, naaf e,
rust. De angst van vandaag is niet an- i
ders dan de uiting daarvan, dat het t
geluk ons wel eens zou kunnen wor- ai
den ontnomen doorJa, waardoor h
of door wie? Vaak is dat niet eens te e,
formuleren. Maar de angst het geluk ori
te missen, is er. Zo kent een ieder het :nc
heimwee naar een verloren paradijs, hc
Hij kent de ster van het hoge geluk,
die hem wenkt.
2 c
QP de tocht die de wijzen ondernemen VJ
daartoe gedreven door het heim- hi-
wee naar geluk, komen zij in Jerusia-' ze
lem. In deze stad zetelen de wereld- 2
lijke en de kerkelijke overheid. Tot &r'
wie zal een zoekend mens zich anders fa®
richten, dan tot de burgerlijke en °e
geestelijke machthebbers, die het ge
heel pretenderen te overzien, die maat- as
regelen zeggen te nemen die tot aller m
welzijn strekken, kortom die in elk )Jel
opzicht borg zeggen te zijn voor de )ar
waardigheid van het humane leven. aar
Welnu, in Jerusalem aangekomen j c«
vinden de wijzen een willig oor. Er de
wordt naar hen geluisterd, zij worden lok
begrepen. Zij krijgen zelfs goede raad pe
mee. Want Jerusalem weet het wel! fe-
U moet daar en daar zijn, zo heet het ik
Ja, Jerusalem weet het wel. Maar31
doet niets. Jerusalem wijst wel de weg, e"
maar gaat niet mee. Dit is ontstellend t-
in z'n tragiek: een weten bezitten dat 'U
in elk opzicht juist mag heten, zonder 'ie
echter de durf en moed op te brengen >e
dit weten in eigen bestaan waar te
maken. t-
Ik wil mij hier niet aan vage analo-
gieën wagen, waarbij van de huidige
overheid en de huidige kerk hetzelfde f
zou worden gezegd, als van het klas- i
sieke Jerusalem. Analogieën zijn ge- i
vaarlijk. Maar bevatten zij soms niet
een kern van waarheid?
]T)E wijzen laten zich wijzen. Zij gaan
de weg, die het alwetende Jerusa
lem heeft aangegeven. En vinden! Ze
vinden niet wat ze verwacht hadden,
maar wel wat zij behoefden; niet wat
zij wensten, wel wat zij nodig hadden.
Wat vinden zij dan? Een thuis! Het
is het doorlopend thema van de bijbel, k
dat wie God zoekt, hem ook vinden
zal. In God, in het Kind, in de G«-
kruisigde vindt ieder die daarnaar
zoekt genade, vrede, vergeving, blijd-
schap, moed. Kortweg, het onver- b
woestbare, niet te ontnemen geluk.
Wat daarna gebeurt, is uitermate
simpel. De wijzen gaan, nadat zij samen
met de herders het Kind hebben aan
beden, terug. Kerstmis gaat voorbij,
heel snel zelfs. We moeien natuurlijk
weer terug. De vraag is slechts wat we
mee terug nemen. Hebben we het ge
luk gevonden bij de kribbe, of gaan
we terug zoals we kwamen? Beiden is
evenzeer mogelijk, maar niet evenzeer
wenselijk.
Ook
hoort
er weer bij mei
een modern
hoortoestel
■ren
Keizersgracht 411
Amsterdam-C
Vraagt gratibrochurê
