Dit land
is waarlijk: tuin
van
Europa
De militaire kennis alleen maakt
nog geen soldaten
Prinsesjes verwelkomden hun ouders
Verdrag met Japan ter sprake op de
Britse Gemenebest-conferentie
Vinho de
Porto'' en onbloedige
stierengevechten
Beatrix gaf de cameraman aanwijzingen
de
Oudej
aarsviering in
hotelkamer
Spoed
ig beëindiging van
staat van oorlog met
Duitsland
Overstroming in Marokko
eist 44 doden
Herbewapening
van Nippon?
De moderne instructeur heeft belangrijke taak
Goed moreel onmisbaar
HONDERD DAGEN IN PORTUGAL (2)
De fado typeert
het volk
Rumoer in Moekalla
Krachtstatfon in Joegoslavië
zou vernield zijn
Onderwijzersbond bij NVV?
DINSDAG 2 JANUARI 1951
Reeds twintig minuten vóór de aan
komst van de trein uit Zürich stonden
de prinsesjes Beatrix, Irene en Mar
griet op het perronnetje van Sankt
Anton in afwachting van de komst van
hun ouders, die per vliegtuig naar Zü
rich waren gevlogen en vandaar per
trein naar Sankt Anton onderweg
waren.
Toen de trein het station binnenreed,
nam prinses Beatrix voor een ogen
blik de regie over van de cameraman,
die de aankomst voor „Hollands
Nieuws" vastlegde. „Moet die fakkel
nog niet aan", zei ze tot Piet Out, die
cp een hoge trap met zijn camera ge
richt stond. De magnesiumfakkel deed
terstond het stationnetje en allen, die
er verzameld waren, baden in een
sprookjesachtig licht, dat de aankomst
een bijzondere sfeer gaf. De fel bran
dende magnesium belichtte een intiem
tafereel: de koninklijke moeder, die
haar drie dochtertjes in de armen
sloot. Prinses Beatrix vertelde gedu
rende de korte wandeling van het sta
tion naar het hotel honderd uit.
„Aan oma heb ik al een brief van
drie kantjes geschreven", zei ze tot
haar moeder.
„Aan oma" zond de koningin ook
dadelijk na aankomst een telegram,
waarin de behouden landing werd me
degedeeld. Het staat nog niet vast hoe
lang de koningin in Sankt Anton zal
vertoeven. Zoals bekend zullen Prins
Bernhard en Prinses Beatrix in elk ge
val tot ongeveer 12 Januari blijven.
De prins, die gisteren weer voor het
eerst op was, vertelde ons, dat hij naar
Sankt Anton al zijn Spaanse studie
boeken heeft meegenomen „Mijn
Spaanse studie kan ik ook gedurende
deze vacantie niet ontberen", zei de
prins.
In stilte
Terwijl Zondagnacht precies 12 uur
Engeland, Frankrijk en de V.S. zul
len ..in de vrij nabije toekomst" gemeen
schappelijke maatregelen nemen om de
staat van oorlog met Duitsland te be
ëindigen. De preciese datum zal afhan
gen van de goedkeuring van het Ame
rikaanse congres, daar wijziging van
een aantal presidentiële bevoegdheden,
verleend op grond van de staat van
oorlog, nodig is.
Ten gevolge van een overstroming
in de vruchtbare vlakte van Port Lyau-
ty (Marokko) zijn 64 personen omge
komen en worden 100 vermist. Dorpen
zijn van de buitenwereld afgesneden
en de industriële wijk van Mechra El
Ksiri staat blank.
Uit Amerikaanse en Franse vliegtui
gen werden rubberboten uitgeworpen
voor door de overstroming afgesnede-
nen. Honderdvijftigduizend hectare
land staan onder water.
De prijzen van industriekolen
worden met ingang van 1 Januari a.s
verhoogd wegens de prijsstijging van
de geïmporteerde kolen. Gasfabrieken
mogen de prijsverhoging doorbereke
nen tot een maximum van een halve
cent per kub. m. gas.
in hotel Post het licht uitging om de
jaarwisseling aan te duiden, serpenti
nes in het rond vlogen en de cham-
pagnekurken knalden, had de gehele
koninklijke familie zich teruggetrok
ken op haar kamer om ver boven het
gewoel in stilte tezamen het nieuwe
jaar in te gaan.
Anbade op Nieuwjaarsdag
Op Nieuwjaarsdag bracht de dorps
muziek van Sankt Anton onze konink
lijke familie een aubade. De Koningin,
de Prins en de Prinsesjes, die reeds
tijdig ter ruste waren gegaan, stonden
alweer vroeg met de ski's gereed om
er op uit te trekken. Zij behoorden tot
de eerste hotelgasten die aan het ont
bijt verschenen en hadden zelfs de
gids verzocht wat vroeger dan gewoon
lijk te komen. „Men moet elke dag.
die men hier is, benutten om van de
sneeuw en zon te genieten" zei de
Prins en de Koningin en de Prinsesjes
bleken het geheel en al met hem eens
te zijn.
Het verblijf van de prinsesjes te Sankt Anton heeft door de komst van
H.M. Koningin Juliana en Prins Bernhard voor haar een nog prettiger
karakter gekregen. Zij vermaken zich uitstekend en beoefenen vlijtig de
ski-sport. Onder leiding van de ski-leraar Ludwig Tscholl maken Prinses
Beatrix, Prinses Irene en Prinses Margriet goede vorderingen op de ski's.
Op de Donderdag te Londen te hou
den besprekingen tussen de premiers
van staten van het Britse Gemenebest
zal, naar vernomen wordt gesproken
worden over alle aspecten van het slui
ten van een vredesverdrag met Japan.
Ook zal worden gesproken over de mo
gelijkheid van een herbewapening van
Japan voor zelfverdedigingsdoeleinden.
Groot Brittannie is reeds drie jaar
verlangend zo spoedig mogelijk een
vredesverdrag met Japan te sluiten,
doch het Britse Gemenebest in zijn ge
heel heeft zich steeds verzet tegen hef
in de één of andere vorm herrijzen van
Japan als militaire mogendheid. Spe
ciaal Australië en Nieuw-Zeeland zijn
hiertegen gekant. Hun positie kan wor
den vergeleken met die van Frankrijk
t.a.v. een Duitse herbewapening.
Het zou geen verwondering wekken
indien één of andere stap van Washing
ton, om een Japanse herbewapening
toe te staan, een soortgelijke Sowjet-
rusSische rea 'tie zou veroorzaken als
het geval was toen de Westerse mo
gendheden mededeelden voornemens te
zijn West-Duitsland opnieuw te bewa
penen.
(Van onze speciale verslaggever)
„Mijne heren", zo sprak Generaal Omar Bradley onlangs ter gelegenheid van
de opkomst van een lichting dienstplichtigen in de Ver. Staten tot een groep
officieren, „deze mannen komen in dienst, omdat z\j moeten, omdat de wet hen
ertoe dwingt. Zü komen niet, omdat zij zo graag soldaat willen worden. In
tegendeel, de meesten komen met grote tegenzin, want zij moeten hun normale
leven met alles wat daarbij behoort in de steek laten. Aan u de taak, als
officieren, als instructeurs hen op te leiden tot volwaardige soldaten. Dat is een
moeilijke taak. Daar behoort niet alleen toe hun al de kennis bij te brengen,
die de soldaat van deze tijd nodig heeft, maar ook hen geleidelijk aan het
„waarom" van hun soldaat-zijn te leren begrijpen en aanvaarden en ten slotto
geestdrift voor het dienen als militair voor de democratische wereld in hen op
te wekken.
„Gij, instructeurs", aldus generaal
Bradley, „moet ervoor zorgen, dat de
dienstplichtige soldaat na verloop van
tijd met opgewektheid dient, dat hij
het mooie en dankbare dienen begrijpt.
Indien u daarin slaagt, dan krijgt ons
land niet alleen kundige militairen,
maar ook militairen, wier moreel hoog
is, en daar door in staat de allerzwaar
ste strijd te voeren, mocht dit onver
hoopt nodig zijn".
Het is niet nieuw, wat de generaal
zei. Zolang er oorlog in de wereld be
staat, weet men, dat de soldaat met de
beste moreel wint, maar in het verle
den heeft men het bepalen van het mo
reel veelal moeten overlaten aan de
omstandigheden, de toevallig beschik
bare soldij, het eten, het moreel over
wicht van een commandant, terecht of
niet terecht gekoesterde wraak- of
haatgevoelens, de kans op buit, het op
treden van de vijand, enz. enz.
In de tegenwoordige tijd doet men
echter pogingen de geestesgesteldheid
van de soldaat minder afhankelijk te
maken van toevallige omstandigheden.
De mate van zelfvertrouwen, die de
militair bezit, beïnvloedt sterk zijn mo
reel. De grootte van zijn kennis en
bekwaamheid bepalen op hun beurt
zijn zelfvertrouwen en die kunnen
worden opgevoerd door de instructie
zo goed mogelijk te maken.
Nieuwe techniek.
In Engeland en de Verenigde Staten
begon men hiermee na Mei 1940; in ons
land eerst na de oorlog. De Koninklijke
Marine ontwierp op basis van de er
varingen door de bondgenoten opge
daan een instructietechniek, welke snel
tot grote ontwikkeling kwam en in het
buitenland nu reeds vermaardheid ver
wierf. De resultaten voor onze strijd
krachten ook de landmacht en de
luchtstrijdkrachten passen deze in
structietechniek in navolging van de
Koninklijke Marine toe zijn uiter
mate gunstig en beloven vool voor de
toekomst. Reeds is gebleken, dat de
mannen opgeleid door instructeurs, die
de cursus in instructie-techniek in Loos-
drecht hebben gevolgd, in kortere tijd
en beter in staat zijn hun militaire taak
te vervullen.
Wij hebben een bezoek gebracht aan
het Marine Opleidingskamp m Loos-
drecht, dat onder commando staat van
kapitein-ter-zee S. Dobbenga, „Dyna-
VEN REIS door het noordelijk deel van Portugal moet beslist afgeraden wor-
den aan geheelonthouders. Overal langs de wegen strekken zich de wijn
gaarden uit en overal vindt men de cafétjes waar de landwijn rijkelijk vloeit.
Er is de typische groene wijn uit de provincie Minho, de donkere koppige
wijn van Santa Comba Dai en de zoete, rose wijn uit Alcobaga. Boven alles uit
steekt echter de wijn uit de streek van de boven-Douro, de edele „Vinho de
Porto'', in de hele wereld bekend onder naam Port. Met de uiterste zorg ioor-
een de druiven gekweekt, onder grote feestelijkheden geplukt en ten slotte, na
een eerste bewerking ondergaan te hebben, in schepen met driehoekige, zwarte
zeilen vervoerd naar Vila Nova da Ga ia, bij Oporto, waar ze in de grote wijn
kelders kunnen worden tot de koninklijke port.
reeds vroeg het economische en mili
taire belang ervan werd ingezien. De
Romeinse nederzetting Couimbriga, het
ongenaakbare kasteel van Leiria en de
kathedraal van Batalha, een herinne
ring aan de strijd tegen de Spanjaar
den, het zijn allemaal sprekende ge
tuigen van een trots verleden.
QP het platteland komt men, behalve
met de wijn, ook in aanraking met
de armoede en de ellende. Een wande
ling van slechts enige uren langs een
der wegen geeft er al een indruk van.
Bedelaars, landlieden op hun ezeltjes
en hun vrouwen er achter, marskra
mers en kinderen, allen lopen op blote
voeten langs de weg, omdat ze niet in
staat zijn een duurdere wijze van ver
voer te bekostigen.
Een blik in de huizen, schoon en wit
gepleisterd van buiten, toont vaak een
armelijke inrichting, waar vliegen en
kinderen elkaar de heerschappij oe-
twisten. Toch maakt de bevolking geen
ongelukkige indruk. Overal klinken
de sentimentele, folkloristische liederen
en de zang, die heel het land typeert,
de „fado". Melancholiek en zwaarmoe
dig, past hij uitstekend bij de volks
aard en in de fado bezingt de Portu
gees dan ook zijn drie liefdes: Coim-
bra, Lissabon en de Vrouw. De mu
ziek van de guitaar en de fado, ge
zongen door ongeschoolde en vaak
rauwe stemmen, verraden meer het in
nerlijk van het land, dan welk mees
terstuk uit de literatuur dit ook doen
kan.
Als een levensader loopt van Porto
naar Lissabon de „Estrada Nacienal"
in zuidelijke richting. Deze weg schijnt
de centrale draad te zijn waarom Por
tugal is heengeweven. Nooit verder
dan vijftig kilometer van de zee gele
gen, verbindt hij vrijwel alle belang
rijke bevolkingscentra en de vele his
torisch» monumenten getuigen, dat
Gebrek aan water.
De dennenbossen van Leiria die zich
tientallen kilometers langs de weg
uitstrekken en uit het hart waarvan
Hendrik de Zeevaarder zijn vloten
bouwde, zijn een ander getuigenis, na
melijk van de droogte. Gebrek aan wa
ter is het grootste probleem waarvoor
de landbouw staat. Uitermate trots is
de regering dan ook op de grote,
nieuwe stuwdammen, die 't welvaarts
peil moeten opvoeren door een goede
bevloeiing. Tekenend voor de techni
sche achterstand van het land is hier
bij, dat vrijwel alle ingenieurs die aan
deze stuwdammen werken, buitenlan
ders zijn, Zwitsers en Belgen, terwijl
Engelsen de electrische uitrusting ver
zorgen.
Prinses der Oceanen.
j^ISSABON, „the Princess of the
Oceans" zoals de Engelse zeelui haar
noemen, verdient die naam ten volle.
Gebouwd op zeven heuvels aan de
oever van de Taag, heeft de stad met
haar millioenen inwoners een schier
onmetelijke omvang en behoort zeker
tot de mooiste steden van Europa.
Langs de rivier bevindt zich het lage
deel, de „baixa", waar alle banken,
winkels en café's zijn. In deze café's
doet men zijn zaken af en vooral op
beursdag is er geen tafeltje te vinden.
Om deze zakenwijk liggen de oude
woonwijken, Alfama, Mouraria en Bair-
ro Alto de „hoge wijk" waar tien
duizenden mensen opgepropt wonen in
te kleine ruimten. Een wandeling
De resten won «en oude burcht bij Lateia
's nachts, wanneer de ellende slaapt,
geeft in de smalle steegjes met de gas
verlichting de indruk van een Oosterse
sprookjeswereld. Een scherp contrast
hiermee vormt de nieuwe stad, die mo
dern is en berekend op het warme kli
maat. Brede boulevards leiden 'alle ver
keer naar het centrum, waar de Av-->-
nida da Liberdade, een boulevard die
de Champs Elysées naar de k roon
steekt, als een slagader al het gewoel
de binnenstad instuwt. Overal ziet men
grote flatgebouwen in zachte kleuren,
die in het felle zonlicht prettig aan
doen, lichtblauw, rose, crème en licht
groen.
Stierenvechters.
J7EN stierengevecht in Portugal is een
kijkspel waar vele Portugezen en
vrijwel alle buitenlanders zich aan te
buiten gaan. In tegenstelling tot Spanje
is het doden van een stier, tenzij dit
op het abattoir gebeurd, verboden.
Hierdoor wint de „tourada" veel aan
aantrekkelijkheid en wordt tot 'n ver
toning waarbij elegantie en spanning
het beruchte Spaanse bloedbad ver
vangen.
Op de middag van een stierengevecht
trekken duizenden in de hete zon naar
de arena: 's middags, omdat een goed
stierengevecht slechts kan plaats heb
ben wanneer de zon de reeds verhitte
gemoederen nog dichter bij het kook
punt brengt. De intocht der matadoren
en ruiters met hun gevolg opent op
feestelijke wijze het gevecht, dat be
gint wanneer de eerste ruiter zich op-
stelt tegenover de poort waar de stier
uit zal komen. Vijftien minuten duurt
dan de wedloop tussen de stier en de
hem met „banderilhas" (kleine gevlag
de speertjes) belagende toreador. Daar
na geeft een trompetsignaal te kennen,
dat het „hora est" ook hier een toepas
sing is en maakt de ruiter met een
spectaculaire beweging als doodde nij
de stier, een einde aan het gevecht. De
stier, snuivend en dol van woede, wordt
dan weer weggeleid temidden van een
kudde koeien, die hem gevaarloos als
een lam maken, terwijl het opgewon
den publiek onder de tonen van een
Portugese mars of paso doble hoeden
en zakdoeken werpt naar de overwin
naar in de arena.
Hoewel Portugal niet de woeste
schoonheid van de Alpen of de zacht
heid van West-Engeland bezit, verdient
dit zonnige land met zijn arme, maar
hardwerkende bevolking, zijn schilder
achtige, witte, heldere huizen en de
duizenden bloemen langs, zelfs de
meest dorre egen, geheel de bijnaam
die Luis de Camoeg er aan gaf. Jardim
da Europa tuin van Europa.
W. STIGGBLBOUT
mite Dobb", toals hij gedurende de oor-
leg door onze bondgenoten genoemd
werd. In dit kamp is de school voor in
structeurs ondergebracht. Hier leren de
mannen, die de Nederlandse militair
geschikt moeten maken voor zijn taak,
niet wat zij hem moeten leren, maar
hoe zij het moeten doen.
Hoe het moet.
Les geven, goed les geven is veel
moeilijker dan men doorgaans denkt.
Men is er niet mee klaar de leerling
iets te vertellen van een bepaald on
derwerp. Men moet het hem indien
enigszins mogelijk laten zien en dat
is het belangrijkste er zijn belang
stelling voor opwekken.
Wat de mens met tegenzin moet
doen, doet hij zelf of automatisch.
Slaagt de instructeur erin de dienst
plichtige het doel van diens militair zijn
en het waarom van diens positie en
taak te doen aanvaarden, dan wordt het
leven van de militair erdoor verlicht
en is hij beter in staat zijn bij uitstek
dienende taak ten opzichte van zijn
land te vervullen.
Een van de voornaamste principes,
waarmee de instructeur op de cursus in
Loosdrecht vertrouwd gemaakt wordt,
is de visuele voorlichting. De moderne
psychologie heeft geconstateerd, dat de
mens sneller begrijpt en onthoudt wat
hij ziet dan dat wat hij hoort. Vandaar,
dat de instructeurs geleerd wordt, hoe
op eenvoudige manier modellen en af
beeldingen kunnen worden gemaakt
van allerlei voorwerpen, die de militair
voor het vervullen van zijn taak moet
kennen en begrijpen. Ook andere een
voudige toepassingen van psychologie
worden hem geleerd.
De tijd, dat men alleen maar een ge
degen kennis van een bepaald vak
moest bezitten om bij onze strijdkrach
ten instructeur te kunnen zijn, is voor
bij. Grote mensenkennis en het bezit
van persoonlijkheid zijn voortaan even
eens eerste vereisten.
Efficiency
In het nabij de grens van Jemen ge
legen West-Moekalla zijn ongeregeld
heden uitgebroken, welke operaties op
kleine schaal van Britse bommenwer
pers hebben uitgelokt. Woensdag vond
een vuurgevecht plaats in het paleis
van de sultan van Moekalla, dat op on
geveer 400 km afstand van Jemen aan
de kust van Aden is gelegen. Hier wer
den acht demonstranten gedood en vijf
Arabische soldaten gewond. In een
dorp in dit gebied werd een sultan in
nek en borst gestoken. Radio-Jeman
meldde, dat de toestand niet ernstig is.
Volgens vluchtelingen uit Bosnië is
het grootste krachtstation in Joego
slavië, te Jablanica in Hertzegowina,
vernield. De grote stuwdam van het 35
km lange kunstmatige meer zou door
gebroken zijn en een groot gebied zou
zijn overstroomd. De omgeving zou
door militairen zijn afgezet. Een com
munistisch blad in Bosnië spreekt van
een .matuurramp".
De algemene vergadering van de Ne
derlandse Onderwijzersverenigng, die
in congres te Enschede bijeen was,
heeft een besluit genomen ten aanzien
van een eventuele aansluiting van de
NOV bij het NVV. De vergadering
nam een voorstel aan, volgens hetwejk
de NOV zich op 1 Januari 1952 bij het
NVV zal aansluiten, mits tweederde
der leden bij een dit jaar te houden
referendum zijn steun voor deze aan
sluiting uitbrengt.
INSTRUCTIES UIT MOSKOU
De Italiaanse pers meldt dat de iei-
der der Italiaanse communistische par
tij, Palmiro Togliatti, die, zoals ge
meld, kortgeleden naar de Sowjetunie
vertrokken is, de Italiaanse commu
nistische partijleiders uit Moskou in
structies heeft gezonden over de in ie
komende maanden door de partij te
volgen gedragslijn.
NIEUW VOLKSLIED VOOR
DUITSLAND?
De president der Westduitse bonds
republiek Theodor Heuss, heeft de
hoop uitgesproken dat „de hymne aan
luitslar.d" van Rudolf Alexander
Schroeder en gecomponeerd door Her-
mann Reutter, „nationaal beait" za'
worden.
