Rusland en China: twee zielen
twee gedachten
AKKERTJE
r
JIMMY BROWN ALS
BOKSER
Maitre Antonio kapte tal van
vorstinnen en filmsterren
Zes brigadegroepen komen
1951 weer op
in
1 DAGE
Belangengemeenschap echier te sterk
voor kans op conflict
N.E.C. trainde op
dikke sneeuwlaag
Als het gaat om de lil abak dan ilbliryshag!
Pim, Pam en Pom aan zee^l
n
Ruwe lippen?P||R0L
Sowjet-manoeuvre op
de Balkan
Die slopende Rheumatiek
maakt U humeurig en ziek,
Bezetting van Helgoland
nog niet ten einde
Op gelijke voet mei koningen
Zijn leermeesters twijfelden aan zijn talent
Brouille met hertogin van
Windsor
Herhalingsoefeningen
voor Indonesiegangers
Drie voetgangsters door
auto aangereden
W7\
xxxxxxxxx>
gxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx$
ONRUST IN MAROKKO
Slaapt U slecht
Het Radioprogramma
t
WOENSDAG 8 JANUARI 1951
(Van onze diplomatieke medewerker)
TUSSEN KUSSEN EN CHINEZEN zou een conflict zijn ontstaan naar aanleiding
van de in het Verre Oosten te volgen tactiek, zo willen bepaalde geruchten,
waarvan in de Westerse pers is melding gemaakt. In de pertinente vorm, waarin
deze geruchten zijn verbreid, kunnen z(j niet Juist zijn. De Sowjet-Unie en China
worden, behalve door het communisme, bijeengehouden door hun vijandschap tegen
het Westen. En vijandschap pleegt een uitstekend bindmiddel te zjjn, dat diep
gaande conflicten niet toelaat, zoals ook in de oorlog tegen nazi-Duitsland geble
ken is. Eerst nadat Hitier verslagen was, kon de kloof tussen de Sowjet-Vnle en
het Westen ontstaan.
niet alleen een trouwe communist, maar
ook een Chinese nationalist is, evenals
Stalin naast communist een Russische
imperialist is. En bovendien: China
dient de Russische belangen in ieder
geval, ook wanneer het.een grote oorlog
met Amerika tracht te vermijden. Op
het ogenblik heeft Amerika zeven di
visies in het Verre Oosten staan en
twee in West-Europa, bijna de gehele
Franse strijdmacht is in Indo-China
vastgenageld en de Britse troepen in
Hongkong, Korea en Malakka zijn even
groot in aantal als de in ons wereld
deel gestationneerde.
VJT/AT anders is, dat de doelstellingen
van Rusland en China in hun strijd
tegen het Westen niet precies gelijk
rijn en dat daaruit enige meningsver
schillen kunnen zijn voortgevloeid. De
Russische expansionistische plannen
zijn er op gericht de Verenigde Staten,
het krachtscentrum van het Westen,
te vangen in een grote tangbeweging
tussen Azie met zijn onbeperkt men-
•enreservoir en Europa met zijn aan
zienlijk industrieel potentiëel. De Chi
nese bedoelingen gaan veel minder ver,
voorlopig zeker niet verder dan het
bezit van Formoaa en de neutralise
ring van Korea en Japan, en zijn daar
om misschien met aanzienlijk beperk
ter en dus minder riskante middelen te
verwezenlijken dan de Russische.
Onder deze omstandigheden is de
veronderstelling zeer wel gerechtvaar
digd, dat terwijl de Russen niets liever
zouden zien dan een totale Chinees-
Amerikaanse oorlog, de Chinezen de
voorkeur geven aan een tactiek, waar
bij niet alles op alles wordt gezet om
de Westerse strijdkrachten uit Korea
en Indo-China te verdrijven. Wanneer
China er in die gebieden maar voor
zorgt de militaire superioriteit te be
houden, maar nalaat daarvan een
uiterst gebruik te maken, blijft de deur
open voor onderhandelingen met het
Westen over de problemen van het
Verre Oosten, die Peking interesseren.
Handelt China echter geheel volgens
Russische wensen, dan kan het verze
kerd zijn van een oorlog met Amerika,
waarin het enorm harde klappen zai
krijgen, zonder vast op een definitieve
overwinning te kunnen rekenen, zelfs
niet, indien Rusland in het Westen zou
aanvallen.
Het is echter verkeerd een dergelijk
verschil van doel en inzicht, zo het,
wat niet onwaarschijnlijk is, al bestaat,
voor een „conflict" te verslijten. Mos
kou kan er niet aan denken zijn wen
sen, zo deze tegengesteld aan de Chi
nese belangen zijn, aan Peking op te
dringen. In dit opzicht heeft het in
Joego-Slavie te veel leergeld betaald en
het weet al te goed, dat Mao Tse-toeng
.Wonderienf heeft afgedaan
De wondertent op het VUC-terrein
heeft afgedaan in het bestaan van de
Nederlands Elftal Club. Voortaan zai
men in verband met de training van
ons nationale elftal dienen te spreken
van de „kuii" en de „sauna" van het
Olympisch Stadion te Amsterdam, waar
de uitverkorenen van het Nederlandse
voetbal elke Dinsdag bijeen zullen ko
men.
Dinsdagavond was daar de eerste bij
eenkomst, waarvoor waren uitgenodigd
Schijvenaar (EDO), Biesbrouck (RCH),
Möring (Enschède), Van Schijndel
(SVV), Groeneveld (Haarlem), Snoek
en Van Melis (Eindhoven), Van der
Tuyn (HDVS), Terlouw (Sparta), Len
stra (Heerenveen), De Jong (ADO) en
Kraak (Stormvogels). De laatste vier
lieten verstek gaan maar de overige
acht waagden zich in trainingspak
ken gestoken op de dikke sneeuw
vacht, die het veid van het Stadion nog
steeds bedekt. Rond de 250 m lange ijs
baan, die op het veld is uitgezet, wer
den rondjes gelopen, lichamelijke oefe
ningen gedaan en sprintjes gemaakt.
Een vermoeiende bezigheid voor de
spelers, die tot over hun enkels in de
sneeuwlaag wegzakten. De bal kwam
er niet aan te pas, maar wel ondergin
gen alleen een saunabad, dat trouwens
elke Dinsdag een onderdeel van het
programma zal uitmaken. Tot slot kwa
men de spelers bijeen in de „kuil" van
het Stadion waar een gedekte tafel de
hongerigen tot eten noodde.
maar bo endien raakt Uw hele gestel er
van onders rov-- Ga toch zó niet ver
der. drijf die slopende pijnen uit Uw leden
Met Kruschen! Wonderlijk, wat die zes
minerale zouten, waaruit Kruschen ls
samengesteld, voor U dqe.. Met Kruschen
voert ge de bloedzuiverende organen pre
cies datgene toe. wat ze nodig hebben
om weer inet jeugdige kra ht te kunnen
functionneren Het bioea gaat weer
krachtig stromen en de onzuiverheden
die nu oorzaak zijn van Uw tergende pijn.
worden langs natuurlijke weg afgevoerd
regelmatig en radicaal.
£JAAROM is de algemene situatie
ook wanneer de oorlog in het Verre
Oosten gelocaliseerd blijft voor het
Westen nog steeds bijzonder gevaar
lijk. Wel heeft het zich nu in volle
ernst aan de taak gezet, West-Europa
de broodnodige militaire dekking te
verschaffen. Maar daarvoor is tijd no
dig en het is maar de vraag, of de
Sowjet-Unie deze aan de landen van
het Atlantische Pact zal gunnen. Hoe
afschrikwekkend de Amerikaanse
atoombom ook is, een toestand, waarin
Westerse strijdkrachten in Azie gebon
den zijn en West-Europa nog zonder
defensie is, biedt de Sowjet-Unie een
voordeel, dat in de toekomst waarschijn
lijk verloren zal gaan. Juist deze week
zijn van de Balkan berichten gekomen,
die van een nieuwe Kominform-cam-
pagne tegen Joego-Slavie gewagen. Ti-
to wordt er van beschuldigd een aanval
op Albanië in de zin te hebben. Hij
zou daartoe werden aangezet door de
„Amerikaanse oorlogsophitsers". Na
tuurlijk is deze beschuldiging onwaar,
maar zij kan, met de grensincidenten,
die Roemenen en Bulgaren opnieuw
aan de rand van Tito's rijk provoce
ren, een reden vormen voor een Kom-
inform-oorlog, al dan niet met Russen,
tegen Joego-Slavie. Dergelijke berich
ten zijn heel wat onrustbarender dan
geruchten over meningsverschillen tus
sen Russen en Chinezen geruststellend
zouden kunnen zijn.
Het hoofd van de Duitse mijnenop-
ruimdienst te Cuxhaven, Von Blanc, is
op last van de Britse bezettingsauto
riteiten ontslagen omdat hij herhaalde
malen heeft geweigerd schepen ter be
schikking van de Duitse politie te stel
len voor de verwijdering van de „be
zetters" van Helgoland.
Twee Britse patrouilleboten, die de
afgelopen dagen met Duitse politie aan
boord naar Helgoland vertrokken zijn,
hebben hun bestemming niet bereikt.
Het ene vaartuig kreeg een defecte
schroef en het andere liep aan de
grond. Zij worden thans gerepareerd.
De instigator van de Helgoland-
actie, prins Hubertus zu Loewenstein,
die zich op het ogenblik op het eiland
bevindt, heeft thans in een schrijven
de Britse premier Attlee verzocht per
soonlijk voor het herstel van de vol
kenrechtelijke status van het eiland
op te komen.
Reuter meldt nader, dat nog negen
personen, onder wie twee vrouwen uit
Cuxhaven naar Helgoland zijn vertrok
ken. De groep bestaat uit 8 Duitsers
en een Zwitserse student. Ongeveer 15
betogers bevinden zich thans op het
eiland.
LICHTE VIRGINIA SHAG
(Van een correspondent te Parijs)
Met een kartonnen doos. drie woor
den Frans en een warme aanbeveling
bü Maitre Antoine, die toen de koning
der Parjjse coiffeurs was, betrad An
tonio het plaveisel van Parijs. In
Rome, waar h(j geboren was, bad hij
wielrenner willen worden; maar zijn
ouders deden hem in de leer bij een
kleermaker, waar hij wegliep, om het
kappersvak te leren, aangezien hij dan
niet meer op Zondag de gemaakte cos-
tuums bij de klanten behoefde te be
zorgen, maar op de pedalen kon stap
pen.
Bij Meester Attilio had hij de begin
selen geleerd, zonder erg veel talent
te tonen en als hij de dames soms de
haren verschroeide, vergaven zij hem
alleen maar vanwege zijn knappe uiter
lijk. De Meester, die hem onhandig en
niet erg begaafd vond, stuurde hem
ten slotte naar Parijs, om van hem af
te zijn. Daar werkte zijn wereldbe
roemde collega Antoine, die de dames
eerbiedig met „Maitre" betitelden
Wat moest Antoine met een bedien
de beginnen, die noch verblijfsvergun
ning, noch werkvergunning had en bo
vendien nog door een tolk geholpen
moest worden? Antonio bleef echter
toch elf jaar in Maitre Antoine's salon.
Hij kreeg alle lastige1 klanten toege
wezen en zij beklaagden zich niet; de
anderen, die Antonio niet mocht be
dienen, vroegen om zijn adres.
Op een goede dag kwam er herrie:
Antonio wilde zijn vrijheid en Antoi
ne maakte hem duidelijk, dat hij wel
aanleg had, maar toch slechts een coif
feur van de tweede rang zou blijven.
„Monsieur Antoine", gaf Antonio slechts
ten antwoord, „laten we er over vijf
jaar nog eens over praten". De volgen
de dag begon Maitre Antoine een pro
ces, om Antonio tot verandering van
zijn naam te dwingen, echter zonder
succes. Vijf jaar later was Antoine
vergeten en Antonio de eerste kapper
van Parijs. Hij heeft sindsdien vele
filmsterren en vorstinnen tot klant
gekregen. Thans maakt hij een tour
nee door Amerika.
Antonio wordt in Parijs door velé
schone vrouwen smartelijk gemist en
hij rukt zich dan ook alleen in drin
gende gevallen uit zijn werkkring los.
Toen Prinses Elisabeth van Engeland
trouwde, moest hij voor de bruid en
de bruidsmeisjes de coiffures ontwer
pen en uitvoeren en verschillende ko
ninginnen en eredames snakten naar
de komst van de Parijse coiffeurkoning.
IVIaar aangezien in Engeland geenbui-
Ir"1 Htüïftfcder mag werken, niet eens voor
zijn plezier, moesten er alle mogelijke
smoesjes verzonnen worden om Anto
nio bij zijn klanten te laten komen.
Het haar van de Prinses zelf mocht
hij échter niet aanraken; dat was het
privilege van de oude, grijze hofcoif-
feur. Toen verliet hij Londen, vastbe
sloten er nooit meer terug te keren.
Mrs. Simpson kapte hij bij haar hu
welijk op het slot Candé, dat toen door
talrijke nieuwsgierigen belegerd werd.
Later vertroebelde zich zijn relatie
met de Hertogin van Windsor. Voor
een van haar diners verscheen hij vijf
minuten vóór de eerste gasten, om de
Hertogin te kappen. Wit van woede
zei de Hertogin: „Als ik een tijd af
spreek, dan blijft het daarbij. U bent
niet beleefd genoeg om op tijd te zijn.
In ieder geval zoudt u rekening kun
nen houden met onze positie! U denkt
werkelijk, dat u een koning bent!" De
Hertog mengde zich vergoelijkend in
het gesprek: „Op zijn gebied is hij
onze gelijke". Maar de Hertogin heeft
hem nooit meer laten roepen; zij is de
enige vrouw, die het gev/aagd heeft
met hem te breken.
Overigens is Antonio, die er eens van
droomde als wielrenner door zijn voe
ten beroemd te worden, door zijn twee
handen tdie hoog verzekerd zijn)
machtiger geworden, dan ooit een ko
ning geweest is: want de vrouwen van
de hele wereld volgen hem gedwee.
9. De brief, die Moeder Woeffie aan
haar zoens heeft medegegeven, is
zoekgeraakt en Pim, Pam en Pom kun
nen hem niet meer vinden. „We zul
len alle drie een verschillende kant
uitgaan", stelt Pom voor, maar het is
allemaal tevergeefs! De brief is en
blijft zoek! „Ja, wat moeten we nu
doen?" vraagt Pom. „Je hebt toch ze-
ker dat adres gelezen?" zegt Pim, „Ja,
maar ik weet het niet meer. Het eni
ge, dat ik me herinner is, dat het pen
sion „Zeezicht" heette". „In ieder geval
kan dat nooit ver van het strand af
zijn", roept Pim beslist. „Laten we
maar eens gaan vragen. Er zijn vast
wel mensen, die ons de weg kunnen
wijzen!" Ja, dat is het enige, dat er op
zit. De drie hondjes moeten in het dorp
maar andere inlichtingen gaan vragen.
In de loop van dit jaar zullen achter
eenvolgens zes brigadegroepen, die in
Indonesië zijn geweest, voor herhaling
onder de wapenen worden geroepen en
in de dan gereedgekomen kampen te
Ooirschot (N.Br.) en Stroe (Veluwe)
worden geoefend, zo mogelijk met
Amerikaans materiaal, indien dit tijdig
ariveert. Nagegaan wordt nog, in hoe-
vere ook in divisieverband kan worden
getraind.
Aldus een mededeling van generaal
mr. H .J. Kruis, chef van de Nederland
se generale staf, in een artikel in de
Militaire Spectator, die deze maatregel
onbillijk voor de betrokkenen, doch on
vermijdelijk noemt. De brigades zullen
de onderofficieren en officieren krijgen,
waarmee zij ook zullen worden gemo
biliseerd. Zoveel mogelijk wordt ge
streefd naar behoud van het in Indo
nesië gevormde verband.
Het kader zal worden geoefend door
een brigade-instructieteam, waarvoor
Dinsdagavond zijn drie voetgangsters
op de Loosduinse weg te 's-Gravenha-
ge bij het oversteken aangereden. De
auto kwam van de stad en reed in de
richting Loosduinen. Mej. J. G. S„ oud
42 jaar, werd zeer ernstig gewond. Zij
moest naar het ziekenhuis Westeinde
worden overgebracht, evenals de 46-
jarige mevrouw Van der W„ die een
schedelbasisfractuur opliep. De derde
voetgangster, mevrouw Van K.B.
kreeg een lichte hersenschudding. Zij
kon later naar huis terugkeren.
Waarschijnlijk hebben de dames bij
het oversteken niet voldoende op het
verkeer gelet.
37. „Ik wil helemaal geen excuus
aanbieden", schreeuwde Jimmy Brown
boos. „Laat 'm maar boven komen,
dan zai ik hem er eentje geven, die
hem nog op z'n sterfbed zal heugen".
Meneer Goochum klampte zich in
doodsnood aan Pat Poot, die-inmiddels
weer was opgekrabbeld, vast. „Pat",
riep hij, „lieve, goeie Pat, wees niet
kwaad op dat ventje. Spaar hem, Pat.
Heus, hij bedoelde het niet zo erg Hij
wilde een grapje met je maken". Maar
Pat duwde de jammerende Gerrit
Goochum met een ruw gebaar opzij en
klom met op elkaar geklemde kiezen
weer in de ring. „Daar istie weer!"
zong Jimmy tartend. „Daar is mijn
broekemannetje weer. „Die komt weer
een tikkie op z'n neus halen bij ome
Jimmy". Toen meneer Goochem dit
hoorde, sloot hij zijn ogen en viel
flauw. Snuivend van woede, paars
aangelopen, met uitpuilende ogen liep
Pat Poot op Jimmy Brown af.
DOOR LOULA G. ERDMAN
(84)
„Dat is het niet", vertelde hij haar
„Mijn familie zijn Tsjechen, weet je".
Hij aarzelde, als altijd naar woorden
zoekend om uit te leggen wat hij be
doelde.
„Tot op de dag van haar dood at
mijn grootmoeder niet aan tafel met
mijn grootvader" vervolgde hij. „Zij
bediende hem. en daarna at zij samen
met de andere vrouwen. Mijn moeder
deed dat ook in het begin van haar
huwelijk. Maar toen wij kinderen gro
ter werden, schaamden wij ons en
lieten wij haar daarmee ophouden".
Allison begreep nu veel. Zijn bruut
heid, bijvoorbeeld, die zoveel mensen
in hem hadden gelaakt. Zijn verlegen
heid. die een uitweg vond in brusk-
heid. Zijn diepgewortelde afkeer voor
vrouwen, die iets meer waren dan een
schaduw van haar man. Al streed hij
dan tegen zijn gevoel, hij werd nog
altijd woedend bij de gedachte aan een
werkende vrouw.
Zo gingen ze naar Nebraska. Niets
van wal Harlan had vartatd, bad haar
voorbereid op wat zij daar vond. Zijn
moeder was een vrouw, oud voor haar
tijd, met afgebrokkelde tanden waar
over zij haar lippen verlegen en vast
sloot. Zijn vader was een grote man
met een baard, zwijgzaam en terughou
dend, met in zijn ogen de starre blik
van een fanaticus. Naast hem was
mevr. Banyak een kleine, grauwe
schaduw, maar hartelijk en meevoe
lend. Zijn zusters, getrouwd met ruwe
boerse mannen, kwamen haar broer
bezoeken. Het bezoek gaf niet veel vol
doening. Al was Allison erg eenvoudig
gekleed, toch bemerkte zij dat de vrou
wen naar haar kleren zaten te kijken
met stille afkeuring. Zij voelde steeds,
als zij maar een ogenblik alleen kon
zijn met mevr. Ranayk, zij en de oudere
vrouw nader tot elkaar zouden komen
Maar er scheen nooit een gelegenheid
te zijn.
Hier was een leven dat Allison in 't
geheel niet kende. Hier werd meedo
genloos gezwoegd, met een inspanning
om er onder te bezwijken, waarbij net
werk werd verheerlijkt als het hoog
ste doel van alle - dingen. Voor de fa
milie van Harlan betekende het boeren
bestaan een achttien-urige werkdag
Er werd begonnen met melken lapg
voor het 's morgens licht werd en ge
ëindigd met het avondeten om tien uur
's avonds. Zij aten in de keuken bil
olielampen, aan vettige, met oliedoek
bedekte tafels. Het betekende een ge-
m Mme hap, waarin da vrouwen nau
welijks meer dan slaven waren.
De vrouwen werkten de hele dag, naast
het normale huishoudwerk zorgend voor
de tuin en de kuikens. Al te vaak moes
ten zy ook nog melken. Vele van haar
werkten op het veld naast de mannen. Zy
leefden voor niets anders dan voor het
verdienen en sparen van geld. En met het
geld dat werd verdiend, kochten de man
nen meer land, of machines om het land,
dat zy al hadden, te bewerken. Of zy
kochten grote schuren om de machines,
het vee en de oogst in onder te brengen.
Allison had zich nooit dichter by Har
lan gevoeld dan hier bij zyn eigen fami
lie. Hier begreep zy hoe zyn leven was
geweest, hoe eenzaam de jongen zich
moest hebben gevoeld, toen hy hier op
groeide en zich niet in dit leven wist te
schikken. By deze mensen verschilde le
der ideaal, iedere hoop en iedere gedach
te van de ïüne. De dingen die hy lief
had en de maatstaven, die hij stelde, wa
ren voor hen niet belangryk. NatuurUjk
moest hy zich teweer stellen in zulk een
omgeving. Hy pochte en nam een hou
ding aan. En hy schreef.
En in zyn geschriften tekende hy deze
mensen af en stelde ze voor zoals ze
werkelijk waren. Hiertegen konden zij
zich niet verdedigen, zy wist echter dat
Harlan dezelfde pyn voelde, die allen le
den. die door hun eigen familie werden
miskend.
In tegenstelling hiermee gaf het be
zoek aan Missouri niets dan vreugde.
Grootmoeder was weliswaar al gestorven
maar Dade was er nog altyd en onder
Beulah's leiding had de oude hofstede
geen sprank van de opgewekte levenswy-
ze verloren familiemaaltyden, en de
ritten te paard van Oude Dade over net
land om te zien hoe 't gewas tsond. Har
lan en Dade mochten elkaar op 't eerste
gezicht. De oude man voelde in 'em eta
man, die ondanks al zyn fouten, een
waardige partij was voor de krachtige na
tuur van Allison. Zij zouden het wel cu
en dan oneens zyn. met heftige en kwet
sende uitbarstingen, maar in hun diepste
wezen hoorden zy by elkaar.
„Hij is hij is geweldig", zei Harlan
tegen Allison. „Als een grote oude koning,
met genoeg wysheid voor zichzelf en al
zijn onderdanen. Hij is zo zelfverzekerd,
dat hy bijna arrogant is, en toch is hy zo
eenvoudig als als aarde
Dat Was de oplossing, dacht Allison
Dade bezat de zuiverheid en de elemen
taire kwaliteiten van goede, vruchtbare
aarde. Omdat er niemand was, die zijn
grootheid en waarde aanvechtbaar kon
maken, vond hy het niet nodig zich an
ders voor te doen dan hy was. De fun
damenten van zyn bestaan waren goed
vrouw en huis en kindern en een po
sitie in de gemeenschap. Zyn manier van
leven was zo vanzelfsprekend. dat hij
volkomen bevryd was van de inspanning
en het getob van geringere mensen.
Beulah deed erg haar best om het Har
lan naar den zin te maken, zorgde er
voor dat hy de beste stukken van de ge
braden kip en tweemaal roomys kreeg.
Hy vond haar een openbaring. De boe
renvrouwen waren volgens zyn ervaring
niet veel meer dan sloven. Met verbys-
terde bevreemding keek hy naar Beulah.
die rondliep in mooie huisjaponnen Z('
was beheerst, rustig, zeker van zichzelf
Goedheid straalde uit iedere daad. als
kaarslicht in een stuk albast.
<Wordt vervolgd).
wordt getracht, een Amerikaanse offi
cier met oorlogservaring als leider te
krijgen.
Verwacht wordt, dat de lichting
1949-11 tegen 1 Apri-l een redelijk®
graad van geoefendheid zal hebben be
reikt. Artillerie en infanterie zullen vaT
Febrtiari at met tanks en vliegtu en
oefenen. Van de lichting 1951 komt in
April de helft onder de wapenen ter
aflossing van de lichting 1949-11. Deza
zal dezelfde samenstelling hebben als
de lichting 1950-11. Sterkte en st men
steling van de najaarsploeg zullen mis
schien enige wijziging ondergaan
Op Nieuwjaarsdag hebben leden van
de „Istiqlal" (vrijheid) de hoofdstraten
van Rabat, de hoofdstad van Marokko,
gebaricideerd om te beletten, dat de
plaatselijke heersers hun Nieuwjaars
wensen aan de Franse president-gene
raal, Alphonse Juin, zouden over
brengen. Drie Moorse waardigheids
bekleders werden mishandeld. Twee
demonstranten werden gearresteerd.
Dit is het eerste ernstige nationalis
tische incident sinds 1944. De „Istiqlal"
is een vurig-nationalistische beweginp.
De gespannen toestand in Rabat blijft
voortduren.
door rheumatiek, spit, ischias, hoofd- en
zenuwpijnen, neemt dan Tógal Verdrijft
in al die gevallen snel en afdoende die
pijnen en U slaapt heeriyk. Togal baat!
Zuivert de nieren en is onschadelijk voor
hart en maag. By apoth. en drog. f 0,83.
DONDERDAG 4 JANUARI
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00-24.00 AVRO
,.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgymnastiek. 7.30
Zendersluiting. 9.00 Nieuws. 9.30 Morgenwij
ding. 9.25 Gram.muziek. 9.30 Waterstandeu.
9.35 Gram.muziek. 10.30 „De Antwoordman".
10.45 Gram.muziek. 10.50 Voor de kleuters.
11.00 Orgelconcert. 11.45 „Bismarck en het
Babylint", causerie. 12.00 Zang en piano.
12.30 Land- en tuinbouwmededelingen. 12.33
„In 't spionnetje". 12.38 Gram.muziek. 13.00
Nieuws. 13.15 Avro-allerlei. 13.20 Strijkorkest,
13.45 „U kunt het geloven of niet". 13.50
Gram.muziek. 14.00 Voor de vrouw. 14,30
Piano-recital. 15.00 Voor de zieken. 16.00
Gram.muziek. 16.30 Zendersluiting. 18.00
Nieuws. 18.15 Sport. 18.30 Dansorkest. 19.00
Actualiteiten. 19.10 Lichte muziek. 19.45
Economische causerie. 20.00 Nieuws. 20.05
Radio-Schaakwedstrijd Noorwegen-Nederland.
-"■06 De groeten van nuchteren. 20.15 Avro-
allerlei. 20.20 Radio Philbarmonisch-orkest eu
soliste, 21.20 Ronde Tafelgesprekken over in
ternationale vraagstukken. 21.50 Orkestconcert.
22.00 „Let op de bel". 23.00 Nieuws. 23.15
Sportactualiteiten. 23.30-24.00 Gram.muziek.
HILVERSUM II, 298 m.: 7.00 KRO, 10.00
NCRV, 11.00 KRO, 14.00-24.00 NCRV. -
i .OO Nieuws. 7.15 Morgengebed en liturgische
kalender. 7.30 Zendersluiting. 9.00 Nieuws,
910 en 9.40 Gram.muziek. 10.00 Gram.
muziek. 10.15 Morgendienst. 10.45 Gewijde
muziek. 11.00 Voor de zieken. 11.45 Gram.
muziek. 12.00 Angelus. 12.03 Amusements
muziek. (12..30—12.33 Land- en tuinbouwmede
delingen). 13.00 Nieuws en katholiek nieuws.
13.20 Gram.muziek. 13.15 Piano a quatre-
mains. 14.00 en 14.15 Gram.muziek. 14.45
k oor de vrouw. 15.30 Vocaal-ensemble. 15.45
Bijbellezing. 16.30 Zendersluiting. 18.00 Voor
de jeugd. 18.30 „Op de drempel van het
Nieuwe Jaar", causerie. 18.45 Gram.muziek.
19.00 Nieuws en weerberichten. 19.15 Vrageu-
beantwoording, 19.30 „In dienst van het Va
derland", Causerie. 19.40 Radiokrant. 20.00
Nieuws. 20.05 Radio-Schaakwedstrijd Noor
wegen—Nederland. 20.06 Gevarieerd programma
22.00 Gram.muziek. 22.15 Buitenlands over
zicht. 22.35 Gram.muziek. 22.45 Avondosei»
denking. 23.00 Nieuws. 23.15-2400 Platen-
nieuws.
Opnieuw hebt U kou
gevat en hoest U dagen-
lang. Grijp tijdig in.
Bronchitis dreigt!!
A'eem heden nog akker s abdijsiroop. i
d'e weldra Uw hoest zal stillen en Uw
I keet en luchtpijpen zuiveren van prik-
kelend slijm en ziektekiemen. Morgen
"reeds zijl U zoveel beter/ Tegen
Hoest, Bronchitis en Griep:
s Were/c/s beste Hoestsirotop'