Rusland en China: twee zielen twee gedachten AKKERTJE r JIMMY BROWN ALS BOKSER Maitre Antonio kapte tal van vorstinnen en filmsterren Zes brigadegroepen komen 1951 weer op in 1 DAGE Belangengemeenschap echier te sterk voor kans op conflict N.E.C. trainde op dikke sneeuwlaag Als het gaat om de lil abak dan ilbliryshag! Pim, Pam en Pom aan zee^l n Ruwe lippen?P||R0L Sowjet-manoeuvre op de Balkan Die slopende Rheumatiek maakt U humeurig en ziek, Bezetting van Helgoland nog niet ten einde Op gelijke voet mei koningen Zijn leermeesters twijfelden aan zijn talent Brouille met hertogin van Windsor Herhalingsoefeningen voor Indonesiegangers Drie voetgangsters door auto aangereden W7\ xxxxxxxxx> gxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx$ ONRUST IN MAROKKO Slaapt U slecht Het Radioprogramma t WOENSDAG 8 JANUARI 1951 (Van onze diplomatieke medewerker) TUSSEN KUSSEN EN CHINEZEN zou een conflict zijn ontstaan naar aanleiding van de in het Verre Oosten te volgen tactiek, zo willen bepaalde geruchten, waarvan in de Westerse pers is melding gemaakt. In de pertinente vorm, waarin deze geruchten zijn verbreid, kunnen z(j niet Juist zijn. De Sowjet-Unie en China worden, behalve door het communisme, bijeengehouden door hun vijandschap tegen het Westen. En vijandschap pleegt een uitstekend bindmiddel te zjjn, dat diep gaande conflicten niet toelaat, zoals ook in de oorlog tegen nazi-Duitsland geble ken is. Eerst nadat Hitier verslagen was, kon de kloof tussen de Sowjet-Vnle en het Westen ontstaan. niet alleen een trouwe communist, maar ook een Chinese nationalist is, evenals Stalin naast communist een Russische imperialist is. En bovendien: China dient de Russische belangen in ieder geval, ook wanneer het.een grote oorlog met Amerika tracht te vermijden. Op het ogenblik heeft Amerika zeven di visies in het Verre Oosten staan en twee in West-Europa, bijna de gehele Franse strijdmacht is in Indo-China vastgenageld en de Britse troepen in Hongkong, Korea en Malakka zijn even groot in aantal als de in ons wereld deel gestationneerde. VJT/AT anders is, dat de doelstellingen van Rusland en China in hun strijd tegen het Westen niet precies gelijk rijn en dat daaruit enige meningsver schillen kunnen zijn voortgevloeid. De Russische expansionistische plannen zijn er op gericht de Verenigde Staten, het krachtscentrum van het Westen, te vangen in een grote tangbeweging tussen Azie met zijn onbeperkt men- •enreservoir en Europa met zijn aan zienlijk industrieel potentiëel. De Chi nese bedoelingen gaan veel minder ver, voorlopig zeker niet verder dan het bezit van Formoaa en de neutralise ring van Korea en Japan, en zijn daar om misschien met aanzienlijk beperk ter en dus minder riskante middelen te verwezenlijken dan de Russische. Onder deze omstandigheden is de veronderstelling zeer wel gerechtvaar digd, dat terwijl de Russen niets liever zouden zien dan een totale Chinees- Amerikaanse oorlog, de Chinezen de voorkeur geven aan een tactiek, waar bij niet alles op alles wordt gezet om de Westerse strijdkrachten uit Korea en Indo-China te verdrijven. Wanneer China er in die gebieden maar voor zorgt de militaire superioriteit te be houden, maar nalaat daarvan een uiterst gebruik te maken, blijft de deur open voor onderhandelingen met het Westen over de problemen van het Verre Oosten, die Peking interesseren. Handelt China echter geheel volgens Russische wensen, dan kan het verze kerd zijn van een oorlog met Amerika, waarin het enorm harde klappen zai krijgen, zonder vast op een definitieve overwinning te kunnen rekenen, zelfs niet, indien Rusland in het Westen zou aanvallen. Het is echter verkeerd een dergelijk verschil van doel en inzicht, zo het, wat niet onwaarschijnlijk is, al bestaat, voor een „conflict" te verslijten. Mos kou kan er niet aan denken zijn wen sen, zo deze tegengesteld aan de Chi nese belangen zijn, aan Peking op te dringen. In dit opzicht heeft het in Joego-Slavie te veel leergeld betaald en het weet al te goed, dat Mao Tse-toeng .Wonderienf heeft afgedaan De wondertent op het VUC-terrein heeft afgedaan in het bestaan van de Nederlands Elftal Club. Voortaan zai men in verband met de training van ons nationale elftal dienen te spreken van de „kuii" en de „sauna" van het Olympisch Stadion te Amsterdam, waar de uitverkorenen van het Nederlandse voetbal elke Dinsdag bijeen zullen ko men. Dinsdagavond was daar de eerste bij eenkomst, waarvoor waren uitgenodigd Schijvenaar (EDO), Biesbrouck (RCH), Möring (Enschède), Van Schijndel (SVV), Groeneveld (Haarlem), Snoek en Van Melis (Eindhoven), Van der Tuyn (HDVS), Terlouw (Sparta), Len stra (Heerenveen), De Jong (ADO) en Kraak (Stormvogels). De laatste vier lieten verstek gaan maar de overige acht waagden zich in trainingspak ken gestoken op de dikke sneeuw vacht, die het veid van het Stadion nog steeds bedekt. Rond de 250 m lange ijs baan, die op het veld is uitgezet, wer den rondjes gelopen, lichamelijke oefe ningen gedaan en sprintjes gemaakt. Een vermoeiende bezigheid voor de spelers, die tot over hun enkels in de sneeuwlaag wegzakten. De bal kwam er niet aan te pas, maar wel ondergin gen alleen een saunabad, dat trouwens elke Dinsdag een onderdeel van het programma zal uitmaken. Tot slot kwa men de spelers bijeen in de „kuil" van het Stadion waar een gedekte tafel de hongerigen tot eten noodde. maar bo endien raakt Uw hele gestel er van onders rov-- Ga toch zó niet ver der. drijf die slopende pijnen uit Uw leden Met Kruschen! Wonderlijk, wat die zes minerale zouten, waaruit Kruschen ls samengesteld, voor U dqe.. Met Kruschen voert ge de bloedzuiverende organen pre cies datgene toe. wat ze nodig hebben om weer inet jeugdige kra ht te kunnen functionneren Het bioea gaat weer krachtig stromen en de onzuiverheden die nu oorzaak zijn van Uw tergende pijn. worden langs natuurlijke weg afgevoerd regelmatig en radicaal. £JAAROM is de algemene situatie ook wanneer de oorlog in het Verre Oosten gelocaliseerd blijft voor het Westen nog steeds bijzonder gevaar lijk. Wel heeft het zich nu in volle ernst aan de taak gezet, West-Europa de broodnodige militaire dekking te verschaffen. Maar daarvoor is tijd no dig en het is maar de vraag, of de Sowjet-Unie deze aan de landen van het Atlantische Pact zal gunnen. Hoe afschrikwekkend de Amerikaanse atoombom ook is, een toestand, waarin Westerse strijdkrachten in Azie gebon den zijn en West-Europa nog zonder defensie is, biedt de Sowjet-Unie een voordeel, dat in de toekomst waarschijn lijk verloren zal gaan. Juist deze week zijn van de Balkan berichten gekomen, die van een nieuwe Kominform-cam- pagne tegen Joego-Slavie gewagen. Ti- to wordt er van beschuldigd een aanval op Albanië in de zin te hebben. Hij zou daartoe werden aangezet door de „Amerikaanse oorlogsophitsers". Na tuurlijk is deze beschuldiging onwaar, maar zij kan, met de grensincidenten, die Roemenen en Bulgaren opnieuw aan de rand van Tito's rijk provoce ren, een reden vormen voor een Kom- inform-oorlog, al dan niet met Russen, tegen Joego-Slavie. Dergelijke berich ten zijn heel wat onrustbarender dan geruchten over meningsverschillen tus sen Russen en Chinezen geruststellend zouden kunnen zijn. Het hoofd van de Duitse mijnenop- ruimdienst te Cuxhaven, Von Blanc, is op last van de Britse bezettingsauto riteiten ontslagen omdat hij herhaalde malen heeft geweigerd schepen ter be schikking van de Duitse politie te stel len voor de verwijdering van de „be zetters" van Helgoland. Twee Britse patrouilleboten, die de afgelopen dagen met Duitse politie aan boord naar Helgoland vertrokken zijn, hebben hun bestemming niet bereikt. Het ene vaartuig kreeg een defecte schroef en het andere liep aan de grond. Zij worden thans gerepareerd. De instigator van de Helgoland- actie, prins Hubertus zu Loewenstein, die zich op het ogenblik op het eiland bevindt, heeft thans in een schrijven de Britse premier Attlee verzocht per soonlijk voor het herstel van de vol kenrechtelijke status van het eiland op te komen. Reuter meldt nader, dat nog negen personen, onder wie twee vrouwen uit Cuxhaven naar Helgoland zijn vertrok ken. De groep bestaat uit 8 Duitsers en een Zwitserse student. Ongeveer 15 betogers bevinden zich thans op het eiland. LICHTE VIRGINIA SHAG (Van een correspondent te Parijs) Met een kartonnen doos. drie woor den Frans en een warme aanbeveling bü Maitre Antoine, die toen de koning der Parjjse coiffeurs was, betrad An tonio het plaveisel van Parijs. In Rome, waar h(j geboren was, bad hij wielrenner willen worden; maar zijn ouders deden hem in de leer bij een kleermaker, waar hij wegliep, om het kappersvak te leren, aangezien hij dan niet meer op Zondag de gemaakte cos- tuums bij de klanten behoefde te be zorgen, maar op de pedalen kon stap pen. Bij Meester Attilio had hij de begin selen geleerd, zonder erg veel talent te tonen en als hij de dames soms de haren verschroeide, vergaven zij hem alleen maar vanwege zijn knappe uiter lijk. De Meester, die hem onhandig en niet erg begaafd vond, stuurde hem ten slotte naar Parijs, om van hem af te zijn. Daar werkte zijn wereldbe roemde collega Antoine, die de dames eerbiedig met „Maitre" betitelden Wat moest Antoine met een bedien de beginnen, die noch verblijfsvergun ning, noch werkvergunning had en bo vendien nog door een tolk geholpen moest worden? Antonio bleef echter toch elf jaar in Maitre Antoine's salon. Hij kreeg alle lastige1 klanten toege wezen en zij beklaagden zich niet; de anderen, die Antonio niet mocht be dienen, vroegen om zijn adres. Op een goede dag kwam er herrie: Antonio wilde zijn vrijheid en Antoi ne maakte hem duidelijk, dat hij wel aanleg had, maar toch slechts een coif feur van de tweede rang zou blijven. „Monsieur Antoine", gaf Antonio slechts ten antwoord, „laten we er over vijf jaar nog eens over praten". De volgen de dag begon Maitre Antoine een pro ces, om Antonio tot verandering van zijn naam te dwingen, echter zonder succes. Vijf jaar later was Antoine vergeten en Antonio de eerste kapper van Parijs. Hij heeft sindsdien vele filmsterren en vorstinnen tot klant gekregen. Thans maakt hij een tour nee door Amerika. Antonio wordt in Parijs door velé schone vrouwen smartelijk gemist en hij rukt zich dan ook alleen in drin gende gevallen uit zijn werkkring los. Toen Prinses Elisabeth van Engeland trouwde, moest hij voor de bruid en de bruidsmeisjes de coiffures ontwer pen en uitvoeren en verschillende ko ninginnen en eredames snakten naar de komst van de Parijse coiffeurkoning. IVIaar aangezien in Engeland geenbui- Ir"1 Htüïftfcder mag werken, niet eens voor zijn plezier, moesten er alle mogelijke smoesjes verzonnen worden om Anto nio bij zijn klanten te laten komen. Het haar van de Prinses zelf mocht hij échter niet aanraken; dat was het privilege van de oude, grijze hofcoif- feur. Toen verliet hij Londen, vastbe sloten er nooit meer terug te keren. Mrs. Simpson kapte hij bij haar hu welijk op het slot Candé, dat toen door talrijke nieuwsgierigen belegerd werd. Later vertroebelde zich zijn relatie met de Hertogin van Windsor. Voor een van haar diners verscheen hij vijf minuten vóór de eerste gasten, om de Hertogin te kappen. Wit van woede zei de Hertogin: „Als ik een tijd af spreek, dan blijft het daarbij. U bent niet beleefd genoeg om op tijd te zijn. In ieder geval zoudt u rekening kun nen houden met onze positie! U denkt werkelijk, dat u een koning bent!" De Hertog mengde zich vergoelijkend in het gesprek: „Op zijn gebied is hij onze gelijke". Maar de Hertogin heeft hem nooit meer laten roepen; zij is de enige vrouw, die het gev/aagd heeft met hem te breken. Overigens is Antonio, die er eens van droomde als wielrenner door zijn voe ten beroemd te worden, door zijn twee handen tdie hoog verzekerd zijn) machtiger geworden, dan ooit een ko ning geweest is: want de vrouwen van de hele wereld volgen hem gedwee. 9. De brief, die Moeder Woeffie aan haar zoens heeft medegegeven, is zoekgeraakt en Pim, Pam en Pom kun nen hem niet meer vinden. „We zul len alle drie een verschillende kant uitgaan", stelt Pom voor, maar het is allemaal tevergeefs! De brief is en blijft zoek! „Ja, wat moeten we nu doen?" vraagt Pom. „Je hebt toch ze- ker dat adres gelezen?" zegt Pim, „Ja, maar ik weet het niet meer. Het eni ge, dat ik me herinner is, dat het pen sion „Zeezicht" heette". „In ieder geval kan dat nooit ver van het strand af zijn", roept Pim beslist. „Laten we maar eens gaan vragen. Er zijn vast wel mensen, die ons de weg kunnen wijzen!" Ja, dat is het enige, dat er op zit. De drie hondjes moeten in het dorp maar andere inlichtingen gaan vragen. In de loop van dit jaar zullen achter eenvolgens zes brigadegroepen, die in Indonesië zijn geweest, voor herhaling onder de wapenen worden geroepen en in de dan gereedgekomen kampen te Ooirschot (N.Br.) en Stroe (Veluwe) worden geoefend, zo mogelijk met Amerikaans materiaal, indien dit tijdig ariveert. Nagegaan wordt nog, in hoe- vere ook in divisieverband kan worden getraind. Aldus een mededeling van generaal mr. H .J. Kruis, chef van de Nederland se generale staf, in een artikel in de Militaire Spectator, die deze maatregel onbillijk voor de betrokkenen, doch on vermijdelijk noemt. De brigades zullen de onderofficieren en officieren krijgen, waarmee zij ook zullen worden gemo biliseerd. Zoveel mogelijk wordt ge streefd naar behoud van het in Indo nesië gevormde verband. Het kader zal worden geoefend door een brigade-instructieteam, waarvoor Dinsdagavond zijn drie voetgangsters op de Loosduinse weg te 's-Gravenha- ge bij het oversteken aangereden. De auto kwam van de stad en reed in de richting Loosduinen. Mej. J. G. S„ oud 42 jaar, werd zeer ernstig gewond. Zij moest naar het ziekenhuis Westeinde worden overgebracht, evenals de 46- jarige mevrouw Van der W„ die een schedelbasisfractuur opliep. De derde voetgangster, mevrouw Van K.B. kreeg een lichte hersenschudding. Zij kon later naar huis terugkeren. Waarschijnlijk hebben de dames bij het oversteken niet voldoende op het verkeer gelet. 37. „Ik wil helemaal geen excuus aanbieden", schreeuwde Jimmy Brown boos. „Laat 'm maar boven komen, dan zai ik hem er eentje geven, die hem nog op z'n sterfbed zal heugen". Meneer Goochum klampte zich in doodsnood aan Pat Poot, die-inmiddels weer was opgekrabbeld, vast. „Pat", riep hij, „lieve, goeie Pat, wees niet kwaad op dat ventje. Spaar hem, Pat. Heus, hij bedoelde het niet zo erg Hij wilde een grapje met je maken". Maar Pat duwde de jammerende Gerrit Goochum met een ruw gebaar opzij en klom met op elkaar geklemde kiezen weer in de ring. „Daar istie weer!" zong Jimmy tartend. „Daar is mijn broekemannetje weer. „Die komt weer een tikkie op z'n neus halen bij ome Jimmy". Toen meneer Goochem dit hoorde, sloot hij zijn ogen en viel flauw. Snuivend van woede, paars aangelopen, met uitpuilende ogen liep Pat Poot op Jimmy Brown af. DOOR LOULA G. ERDMAN (84) „Dat is het niet", vertelde hij haar „Mijn familie zijn Tsjechen, weet je". Hij aarzelde, als altijd naar woorden zoekend om uit te leggen wat hij be doelde. „Tot op de dag van haar dood at mijn grootmoeder niet aan tafel met mijn grootvader" vervolgde hij. „Zij bediende hem. en daarna at zij samen met de andere vrouwen. Mijn moeder deed dat ook in het begin van haar huwelijk. Maar toen wij kinderen gro ter werden, schaamden wij ons en lieten wij haar daarmee ophouden". Allison begreep nu veel. Zijn bruut heid, bijvoorbeeld, die zoveel mensen in hem hadden gelaakt. Zijn verlegen heid. die een uitweg vond in brusk- heid. Zijn diepgewortelde afkeer voor vrouwen, die iets meer waren dan een schaduw van haar man. Al streed hij dan tegen zijn gevoel, hij werd nog altijd woedend bij de gedachte aan een werkende vrouw. Zo gingen ze naar Nebraska. Niets van wal Harlan had vartatd, bad haar voorbereid op wat zij daar vond. Zijn moeder was een vrouw, oud voor haar tijd, met afgebrokkelde tanden waar over zij haar lippen verlegen en vast sloot. Zijn vader was een grote man met een baard, zwijgzaam en terughou dend, met in zijn ogen de starre blik van een fanaticus. Naast hem was mevr. Banyak een kleine, grauwe schaduw, maar hartelijk en meevoe lend. Zijn zusters, getrouwd met ruwe boerse mannen, kwamen haar broer bezoeken. Het bezoek gaf niet veel vol doening. Al was Allison erg eenvoudig gekleed, toch bemerkte zij dat de vrou wen naar haar kleren zaten te kijken met stille afkeuring. Zij voelde steeds, als zij maar een ogenblik alleen kon zijn met mevr. Ranayk, zij en de oudere vrouw nader tot elkaar zouden komen Maar er scheen nooit een gelegenheid te zijn. Hier was een leven dat Allison in 't geheel niet kende. Hier werd meedo genloos gezwoegd, met een inspanning om er onder te bezwijken, waarbij net werk werd verheerlijkt als het hoog ste doel van alle - dingen. Voor de fa milie van Harlan betekende het boeren bestaan een achttien-urige werkdag Er werd begonnen met melken lapg voor het 's morgens licht werd en ge ëindigd met het avondeten om tien uur 's avonds. Zij aten in de keuken bil olielampen, aan vettige, met oliedoek bedekte tafels. Het betekende een ge- m Mme hap, waarin da vrouwen nau welijks meer dan slaven waren. De vrouwen werkten de hele dag, naast het normale huishoudwerk zorgend voor de tuin en de kuikens. Al te vaak moes ten zy ook nog melken. Vele van haar werkten op het veld naast de mannen. Zy leefden voor niets anders dan voor het verdienen en sparen van geld. En met het geld dat werd verdiend, kochten de man nen meer land, of machines om het land, dat zy al hadden, te bewerken. Of zy kochten grote schuren om de machines, het vee en de oogst in onder te brengen. Allison had zich nooit dichter by Har lan gevoeld dan hier bij zyn eigen fami lie. Hier begreep zy hoe zyn leven was geweest, hoe eenzaam de jongen zich moest hebben gevoeld, toen hy hier op groeide en zich niet in dit leven wist te schikken. By deze mensen verschilde le der ideaal, iedere hoop en iedere gedach te van de ïüne. De dingen die hy lief had en de maatstaven, die hij stelde, wa ren voor hen niet belangryk. NatuurUjk moest hy zich teweer stellen in zulk een omgeving. Hy pochte en nam een hou ding aan. En hy schreef. En in zyn geschriften tekende hy deze mensen af en stelde ze voor zoals ze werkelijk waren. Hiertegen konden zij zich niet verdedigen, zy wist echter dat Harlan dezelfde pyn voelde, die allen le den. die door hun eigen familie werden miskend. In tegenstelling hiermee gaf het be zoek aan Missouri niets dan vreugde. Grootmoeder was weliswaar al gestorven maar Dade was er nog altyd en onder Beulah's leiding had de oude hofstede geen sprank van de opgewekte levenswy- ze verloren familiemaaltyden, en de ritten te paard van Oude Dade over net land om te zien hoe 't gewas tsond. Har lan en Dade mochten elkaar op 't eerste gezicht. De oude man voelde in 'em eta man, die ondanks al zyn fouten, een waardige partij was voor de krachtige na tuur van Allison. Zij zouden het wel cu en dan oneens zyn. met heftige en kwet sende uitbarstingen, maar in hun diepste wezen hoorden zy by elkaar. „Hij is hij is geweldig", zei Harlan tegen Allison. „Als een grote oude koning, met genoeg wysheid voor zichzelf en al zijn onderdanen. Hij is zo zelfverzekerd, dat hy bijna arrogant is, en toch is hy zo eenvoudig als als aarde Dat Was de oplossing, dacht Allison Dade bezat de zuiverheid en de elemen taire kwaliteiten van goede, vruchtbare aarde. Omdat er niemand was, die zijn grootheid en waarde aanvechtbaar kon maken, vond hy het niet nodig zich an ders voor te doen dan hy was. De fun damenten van zyn bestaan waren goed vrouw en huis en kindern en een po sitie in de gemeenschap. Zyn manier van leven was zo vanzelfsprekend. dat hij volkomen bevryd was van de inspanning en het getob van geringere mensen. Beulah deed erg haar best om het Har lan naar den zin te maken, zorgde er voor dat hy de beste stukken van de ge braden kip en tweemaal roomys kreeg. Hy vond haar een openbaring. De boe renvrouwen waren volgens zyn ervaring niet veel meer dan sloven. Met verbys- terde bevreemding keek hy naar Beulah. die rondliep in mooie huisjaponnen Z(' was beheerst, rustig, zeker van zichzelf Goedheid straalde uit iedere daad. als kaarslicht in een stuk albast. <Wordt vervolgd). wordt getracht, een Amerikaanse offi cier met oorlogservaring als leider te krijgen. Verwacht wordt, dat de lichting 1949-11 tegen 1 Apri-l een redelijk® graad van geoefendheid zal hebben be reikt. Artillerie en infanterie zullen vaT Febrtiari at met tanks en vliegtu en oefenen. Van de lichting 1951 komt in April de helft onder de wapenen ter aflossing van de lichting 1949-11. Deza zal dezelfde samenstelling hebben als de lichting 1950-11. Sterkte en st men steling van de najaarsploeg zullen mis schien enige wijziging ondergaan Op Nieuwjaarsdag hebben leden van de „Istiqlal" (vrijheid) de hoofdstraten van Rabat, de hoofdstad van Marokko, gebaricideerd om te beletten, dat de plaatselijke heersers hun Nieuwjaars wensen aan de Franse president-gene raal, Alphonse Juin, zouden over brengen. Drie Moorse waardigheids bekleders werden mishandeld. Twee demonstranten werden gearresteerd. Dit is het eerste ernstige nationalis tische incident sinds 1944. De „Istiqlal" is een vurig-nationalistische beweginp. De gespannen toestand in Rabat blijft voortduren. door rheumatiek, spit, ischias, hoofd- en zenuwpijnen, neemt dan Tógal Verdrijft in al die gevallen snel en afdoende die pijnen en U slaapt heeriyk. Togal baat! Zuivert de nieren en is onschadelijk voor hart en maag. By apoth. en drog. f 0,83. DONDERDAG 4 JANUARI HILVERSUM I, 402 m.: 7.00-24.00 AVRO ,.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgymnastiek. 7.30 Zendersluiting. 9.00 Nieuws. 9.30 Morgenwij ding. 9.25 Gram.muziek. 9.30 Waterstandeu. 9.35 Gram.muziek. 10.30 „De Antwoordman". 10.45 Gram.muziek. 10.50 Voor de kleuters. 11.00 Orgelconcert. 11.45 „Bismarck en het Babylint", causerie. 12.00 Zang en piano. 12.30 Land- en tuinbouwmededelingen. 12.33 „In 't spionnetje". 12.38 Gram.muziek. 13.00 Nieuws. 13.15 Avro-allerlei. 13.20 Strijkorkest, 13.45 „U kunt het geloven of niet". 13.50 Gram.muziek. 14.00 Voor de vrouw. 14,30 Piano-recital. 15.00 Voor de zieken. 16.00 Gram.muziek. 16.30 Zendersluiting. 18.00 Nieuws. 18.15 Sport. 18.30 Dansorkest. 19.00 Actualiteiten. 19.10 Lichte muziek. 19.45 Economische causerie. 20.00 Nieuws. 20.05 Radio-Schaakwedstrijd Noorwegen-Nederland. -"■06 De groeten van nuchteren. 20.15 Avro- allerlei. 20.20 Radio Philbarmonisch-orkest eu soliste, 21.20 Ronde Tafelgesprekken over in ternationale vraagstukken. 21.50 Orkestconcert. 22.00 „Let op de bel". 23.00 Nieuws. 23.15 Sportactualiteiten. 23.30-24.00 Gram.muziek. HILVERSUM II, 298 m.: 7.00 KRO, 10.00 NCRV, 11.00 KRO, 14.00-24.00 NCRV. - i .OO Nieuws. 7.15 Morgengebed en liturgische kalender. 7.30 Zendersluiting. 9.00 Nieuws, 910 en 9.40 Gram.muziek. 10.00 Gram. muziek. 10.15 Morgendienst. 10.45 Gewijde muziek. 11.00 Voor de zieken. 11.45 Gram. muziek. 12.00 Angelus. 12.03 Amusements muziek. (12..30—12.33 Land- en tuinbouwmede delingen). 13.00 Nieuws en katholiek nieuws. 13.20 Gram.muziek. 13.15 Piano a quatre- mains. 14.00 en 14.15 Gram.muziek. 14.45 k oor de vrouw. 15.30 Vocaal-ensemble. 15.45 Bijbellezing. 16.30 Zendersluiting. 18.00 Voor de jeugd. 18.30 „Op de drempel van het Nieuwe Jaar", causerie. 18.45 Gram.muziek. 19.00 Nieuws en weerberichten. 19.15 Vrageu- beantwoording, 19.30 „In dienst van het Va derland", Causerie. 19.40 Radiokrant. 20.00 Nieuws. 20.05 Radio-Schaakwedstrijd Noor wegen—Nederland. 20.06 Gevarieerd programma 22.00 Gram.muziek. 22.15 Buitenlands over zicht. 22.35 Gram.muziek. 22.45 Avondosei» denking. 23.00 Nieuws. 23.15-2400 Platen- nieuws. Opnieuw hebt U kou gevat en hoest U dagen- lang. Grijp tijdig in. Bronchitis dreigt!! A'eem heden nog akker s abdijsiroop. i d'e weldra Uw hoest zal stillen en Uw I keet en luchtpijpen zuiveren van prik- kelend slijm en ziektekiemen. Morgen "reeds zijl U zoveel beter/ Tegen Hoest, Bronchitis en Griep: s Were/c/s beste Hoestsirotop'

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1951 | | pagina 3