Parijse taxichauffeurs, klasse apart
Thans twintig jaar geëist tegen
Poos en Slachter
Tienduizend ton beenderen gaat
jaarlijks naar de belt
Le Chanois verovert Parijs met
prachtige documentaire
Meesters in het
schelden
Jan de Hartog schreef een nieuwe
roman van het zeemansleven
Strijd tegen t.b.c. onder
het rundvee
Jtu-0-rdule.ti u-an dipeJbfe.
en Ktio-lleCaaAtfe
Pseudo-vogelpest niet
meer epidemisch
Maximum-prijzen voor
klei-aardappelen
Prinses Beatrix kreeg
berglandschap cadeau
Prinses Beatrix vierde
kalme verjaardag
Plan voor ophaaldiensten in onze provincie
Deviezenbesparing
Proefproces over vervoer
van schapen
Een Japanse handelsdelegatie
bezoekt ons land
DONDERDAG 1 FEBRlTAn 1951
(Van onze correspondent)
j;R bestaat in Parijs een soort mensen, die zijn eigen wetten heeft, zijn eigen
taal spreekt en die er zelfs iets als een eigen legertje op na houdt. De onbe
leefdheid van deze mannen is zo groot, dat zij in heel de wereld spreekwoor
delijk is geworden. Wanneer men als buitenlander in Parijs is, dan wordt men
door hen steeds (figuurlijk) bij de neus gevat. Enfin, u heeft het natuurlijk al
begrepen, wij bedoelen het elfduizend man sterke leger der Parijse taxi-chauf
feurs.
pers, van de harde en ongevoelige con
ciërges, van de gaslantaarns en van de
clochards. De camera gaat mee de hui
zen in, toont ons, hoe die vreemde en
vaak zo onvriendelijke, maar in hun
hart toch goedige taxichauffeurs leven,
hoe zij in een eeuwigdurend gevecht
gewikkeld zijn met de felle Parijse po-
tie-agentjes en hoe ze, na al hun praat
jes en hun ontelbare scheidfestijnen
naar sombere appartementjes gaan, waar
zijeen over het algemeen somber be
slaan leiden.
Men zegt in Frankrijk, dat iemand
de Franse taal pas geheel onder de
knie heeft, als hij in staat is een Parijse
taxichauffeuruit te schelden. Deze
heren kunnen zelf namelijk zo ver
schrikkelijk te keer gaan (wanneer zij
vinden, dat de fooi, die men hun geeft,
te klein is; of als men het ongeluk
heeft tegen een van hun taxi's op te
rijden) dat er van de honderd woorden,
die dan over hun lippen stromen, er
geen negentig in het woordenboek
staan .Zij hebben hun eigen wetten, die
er op neer komen, dat zij altijd voor
rang hebben, dat zij altijd rechts inha
len dat zij twintig kilometer per uur
rijden, wanneer zij een vrachtje zoeken
(dus te langzaam) en vijftig wanneer
zij een vrachtje hebben (dus te hard)
en dat zij al hevig beginnen te toeteren
wanneer zij menen, dat iemand hen wel
eens in de weg zou kunnen rijden.
Grote belangstelling.
EN toch horen zij bij Parijs en niemand
zou ze willen missen. De Franse
filmregisseur Le Chanois heeft over het
leven van die Parijse taxichauffeurs een
film gemaakt, waarvoor de mensen nu
al wekenlang in de rij staan. Het is de
geschiedenis van een meisje uit de
provincie, dat op een goede morgen
aan het Gare de Lyon in Parijs aan
komt om er de vader van haar kind te
gaan zoeken. Zij heeft maar honderd
francs op zak, maar ze weet immers
waar hij woont en hij zal de taxi stel
lig betalen. Dus stapt ze in een van die
oude auto's, die voor het station staan
te wachten en men tuft dwars door Pa
rijs naar Montmartre. De man blijkt in
tussen van adres veranderd te zijn en
zo gaat de reis per taxi dwars door de
millioenenstad verder.
Naar Montparnasse, naar de existen
tialistische kelders van Saint Germain
des Prés en dit stelt de camera in staat
om van die taxi nit een van de mooi
ste documentaires van de Franse hoofd
stad te maken, die wij ooit gezien heb
ben. En nu eens niet alleen het Parijs
van de toerist, maar echt het Parijs van
de Parijzenaars. Van de kleine cafétjes,
van de smalle draaitrappen zonder Io-
Natuurlijk vindt het jonge vrouwtje
de man, die zij in haar stadje ontmoet
had. niet. Natuurlijk kan zij de tax
die heel de dag door Parijs is gekruist,
niet betalen en natuurlijk denkt zij er
dan ten slotte aan om in de Seine te
springen (in Parijs springt er bijna da
gelijks iemand in de Seine). Gelukkig
komt het er niet van. De taxichauffeur
(Bernard Blier) neemt het meisje (Da-
nielle Delorme) mee naar huis. waar
zijn vrouw haar als een moeder ont
vangt.
Parijs zoals het is.
^/ANT u had natuurlijk al begrepen,
dat dat meisje, toen ze de vader
van haar kind niet gevonden had. niet
naar huis durfde te gaan.
De film heet „Zonder achterlating van
adres", maar een veel betere titel zou
zijn: een dag uit het leven van Parijs.
Ik heb nooit 'n film gezien, die Parijs
beter beschrijft.
Wanneer de film naar Nederland
komt en men kan de filmgeschiedenis
aanvaarden, dan kan ik slechts één raad
geven: gaat haar zien.
Vijfjarenplan binnenkort
in werking
Het tijdstip, waarop met het beken
de vijfjarenplan tot vrijmaking van het
Nederlandse rundvee van de t.b.c. een
begin wordt gemaakt, is zeer nabij. Men
begint vermoedelijk op 15 Februari, al
bestaat daaromtrent nog geen volledige
zekerheid.
Intussen zijn de directeuren van alle
provinciale gezondheidsdiensten voor
dieren vandaag te Den Haag bijeen ge
roepen. Verwacht wordt, dat daar de
finitieve mededelingen zullen worden
gedaan.
Tot nu toe waren er enkele geschil
punten, die een inwerkingtreding van
het plan tegenhielden. Een daarvan
was de kwestie, wie de gelden, die door
de boeren zouden worden bijeenge
bracht, onder beheer zou" krijgen. Het
betreft hier het bekende „boeren-
kwartje", een heffing ad f 0.25 per 100
kg melk. De minister was van oordeel
dat hij ze in beheer zou moeten hebben.
Gevreesd werd, dat ze dan terecht zou
den inkomen in het egalisatiefonds en
daartegen werd bezwaar gemaakt. De
kans ljjkt groot, dat thans een bevre
digende oplossing voor deze kwestie is
gevonden.
De biggetjes ruiken avontuur!
„Kon dat maar eens gebeuren",
Zucht Knorrelaar: „beschrijf ons eens
„Dat kruid? wat heeft 't voor kleuren?"
,.'t Groeit aan 'n rots, met bessen blauw
„Het blad is spits en doornig;
„Bied aan de dwerg die bessen aan!
„Ontvangt hij je soms toornig,
„Dan zul je zien, hoe in een wip
„Hij vriendelijk zal worden,
„En van de bessen eten zal
•■Uit 's Konings gouden borden!"
(wordt vervolgd)
De Bijzondere Raad van Cassatie
behandelde gisteren opnieuw de zaak
tegen de Haagse politiemannen Poos
en Slagter, die wegens medewerking
aan de arrestatie van zeven en negen
tig illegale werkers, van wie een groot
deel is omgekomen, in de eerste in
stantie door het Haagse Bijz. Ge
rechtshof tot de doodstraf waren ver
oordeeld. De Bgz. Raad van Cassatie
heeft toen dit arrest vernietigd en de
zaak verwezen naar de Bijz. Straf
kamer te Amsterdam, die beide ver
dachten een gevangenisstraf van acht
tien jaar oplegde. Tegen dit vonnis
heeft de Officier van Justitie te Am
sterdam, die de doodstraf had geëist,
beroep aangetekend, zodat de zaak
gisteren opnieuw diende.
De president, mr. Haga, en de pro
cureur-fiscaal, prof. Langemeyer, ver
klaarden, dat zij het verweer van Poos
en Slagter als een hoon aan de nage
dachtenis van de door hun schuld om-
Prijzen broedeieren en kuikens
Op de algemene vergadering van de
Vereniging van broederijen en pluim-
veefokbedrijven deelde een deskun
dige van de Rijks seruminrichting
mede, dat van een pseudo-vogelpest-
epidemie geen sprake meer is. Wel
komen hier en daar nog verspreide
gevallen van pseudo-vogelpest voor,
maar over het algemeen kan men con
stateren, dat de ziekte in hevigheid
afneemt. De deskundige waarschuwde
de pluimveehouders echter waakzaam
te blijven
Medegedeeld werd, dat op 5 Febru
ari de sex-school te Barneveld haar
deuren zal openen. De school start met
veertig leerlingen.
Grote weerklank vond het initiatief
van de V.B.N. om over te gaan tot in
stelling van een handelsbeurs voor de
bedrijfsveeteelt. De eerste beurs wordt
op Donderdag 8 Februari om tien uur
in het concertgebouw te Barneveld ge
opend.
Medegedeeld werd verder dat over
de richtprijzen voor 1951 van broed
eieren en kuikens geen overeenstem
ming is bereikt met de ANPV en de
NPF. Op voorstel van het bestuur van
de VBN werd de prijs der broedeieren
vastgesteld op 22 cent en van de kui
kens op 48 cent. Voorts werd besloten
een premie te geven voor goede broed
eieren met een bevruchting van 88 pet
of hoger van één cent per ei.
Zoals bekend is de prijzenbeschikking
waarin uitsluitend maximumprijzen voor
kleiaardappelen waren vastgelegd bij le
vering aan de détaillist en consument
thans ingetrokken. De minister heeft nu
een verordening goedgekeurd waarin ook
maximumprijzen voor klei-aardappelen
zijn vastgelegd bij levering aan landhan-
delaar en grossier.
Met ingang van heden worden deze
prijzen met 1 per 100 kg verhoogd en
bedragen thans 10,50 bij levering aan
landhandelaar, 11 bij levering aan gros
sier, 13 bij levering aan détaillist, terwijl
bij levering aan de consument een maxi
mumprijs van 15 per 100 kg geldt, welke
bij thuisbezorging met 1 mag worden
verhoogd.
In verband met reeds plaatsgevonden
voorverkopen wordt opgemerkt, dat men
krachtens bovenbedoelde verordening ge
durende de maand Februari niet alleen
niet boven deze prijzen mag verkopen,
maar ook niet tegen hogere prijs mag af
leveren.
Wel mag de teler bij levering aan de
détaillist of consument een prijs in reke
ning brengen welke 2,50 resp. t 4,50 per
100 kg hoger ligt dan bij levering aan de
landhandelaar en 2 resp. 4 hoger dan
bij levering aan de grossier.
gekomen illegale strijders beschouw
den. Mr. Haga verwierp eveneens het
beroep op de bevelen van superieuren.
„De Duitsers hebben u beiden de bes
ten in uw vak genoemd, hetgeen voor
goede Nederlanders betekent de groot
ste verraders," aldus de president.
De verdedigers, mr. De Bakker en mr.
Reuser, vroegen bevestiging van de
straf van 18 jaar.
De procureur-fiscaal concludeerde
tot een gevangenisstraf van twintig
jaar met aftrek voor beide verdach
ten. De uitspraak volgt op 28 Febr.
Steinbeck neemt afscheid
van vliegerij
Gezagvoerder Svend O. Steinbeck
(56 jaar), de oudste gezagvoerder van
de KLM, is na een 31-jarige carrière
als vlieger uit de cockpit gestapt.
Hij heeft een aantal bijzondere vluch
ten op zijn naam staan. De bekendste
hiervan was wel de reis, die hij gedu
rende twee maanden in de Arabische
landen maakte als gezagvoerder van
het wit geschilderde KLM-vliegtuig,
dat door wijlen graaf Bernadotte tij
dens diens bemiddelingspogingen in
het Palestijnse conflict werd gebruikt.
Steinbeck heeft ongeveer 25.000 vlieg
uren op zijn naam staan. Hij heeft dus
2jaar tussen hemel en aarde door
gebracht.
EISENHOWER TE WASHINGTON
Generaal Eisenhower is van zijn reis
door de Pactlanden te Washington aan
gekomen. Hij werd op het vliegveld
ontvangen door president Truman en
het gehele kabinet.
Ongekende krachten schuilen
in één atoom; het kleinste
deeltje dat de wetenschap
kent. Diezelfde wetenschap
slaagde erin ongekende was-
kracat te concentreren in en
kele druppels Snel, het nieuwe
fantastische afwasmiddel.
Drie of vier druppels in warm
water zijn voldoende voor een
flinke afwas; voor die hele
stapel borden, messen,schalen,
vorken, lepels en pannen. Geen
vette randen in de teil, geen
vuile afwaskwast. Daarom is
Snel zo enorm veel zuiniger
dan elk ander wasmiddel.
Veilig voor de handen en
natuurlijk... alkalivrij.
Namens de leerlingen van de
Prinses Beatrixschool in Den
Haag hebben twee kinderen uit
de hoogste klasse Woensdag
middag op paleis Soestdijk aan
de jarige prinses een geschenk
aangeboden. Aan de vervaardi
ging van dit cadeau, een berg
landschap van 90 x 70 x 50 cM,
dat Sankt Anton voorstelt, heb
ben alle klassen medegewerkt.
Koningin Juliana en prinses Bea
trix bewonderen het geschenk,
dat door Henk van Veen en
Nanny Pikar (links) werd aan
geboden.
Terwijl de vlaggen gisteren in het
gehele land voor ons oudste prinsesje
wapperden, zat de jarige zelf, zoals
op elke werkdag, binnen de muren
van de school van Kees Boeke te Bilt-
hoven, waarvan de deuren zich eerst
om vier uur 's middags weer voor haai
openden. Toen pas werden de geschen
ken van haar ouders en zusjes, die
reeds 's morgens vroeg voor haar klaar
lagen, en niet te vergeten de omvang
rijke post aan een nadere inspectie
onderworpen. Zo is de verjaardag van
onze kroonprinses op dezelfde wijze
verlopen als die van elk ander Ne
derlands meisje van haair leeftijd. Toch
was er één bijzondere gebeurtenis:
vertegenwoordigstertjes van een
Haagse school hebben gistermiddag
op Soestdijk een geschenk aangebo
den, dat prinses Beatrix blijvend zal
doen herinneren aan de heerlijke da
gen, die zij in Sankt Anton heeft
doorgebracht, en bij elke blik erop zal
doen hunkeren naar een spoedig we
derkeren van de wintersportvacantie
Daarna werd de feestelijke dag ver
der in intieme kring gevierd, zoals dat
op Soestdijk de gewoonte is.
GAAT AMERIKA DE CHINESE
ILLEGALITEIT STEUNEN?
In gewoonlijk betrouwbare kringen
te Washington is Woensdag gezegd,
dat Amerikaanse functionarissen ma
teriële steun aan anti-communistische
guerrilleros op het Chinese vasteland
zouden willen geven. Dit zou een
methode zijn om communistische
sterkte, die anders tegen Korea of Indo-
China gebruikt zou kunnen worden, te
binden.
Onmisbare grondstof wordt weggegooid
(Van onze speciale verslaggever)
CR is practisch geen enkele industrie denkbaar, die het zonder beenderlijm kan
stellen, een product, dat in slechts twee fabrieken in Nederland aan het sim
pele afgekloven been van het een of andere dier wordt onttrokken. Een cos-
tuum zonder lijm zou gelijk zijn aan een getailleerde voddenzak en hoe zou
men zonder lijm die grote zoute droppen moeten maken? Dit zijn maar slechts
twee voorbeelden; er kunnen talloze anderen aan worden toegevoegd. De hout
industrie, boekbinderijen, verpakkingsindustrie, papierindustrie zij allen hebben
dagelijks de beenderlijm nodig en dan spreken we nog maar niet van de andere
producten zoals het eiwithoudende ruwmeel voor veevoer en het beenzwart
voor het bleken van suiker, waarvoor de beenderen eveneens als grondstof
dienen.
|t/IET scheepsladingen worden de been
deren in Rotterdam aangevoerd uit
Frankrijk. Zuid-Amerika. Turkije,
Voor- en Achter-Indie. Duizenden ton
nen per jaar tegen kostbare deviezen.
Harde valuta, die Nederland slechts
node kan opbrengen en dat is dan ook
de reden, dat men op de 2 fabrieken,
die hier te lande vergunning hebben
om beenderen te verwerken de fa.
Wed. P. Smits te Utrecht en de Lijm
en Gelatinefabriek te Delft eens
nauwkeurig het aantal tonnen beende
ren, dat iedere week bij de 100.000 sla
gers en de vleeswarenfabrieken wordt
opgehaald, heeft vergeieken met het
gewicht, dat berekend naar het aantal
slachtingen moet vrijkomen. Het ver
schil bedroeg maar eventjes tiendui
zend ton per jaar. Dit zijn de beentjes,
die de slagers verkopen als een kluifje
voor de snert en een bot voor de hond
en van die enorme hoeveelheid wordt
slechts hier en daar wat teruggevon
den op een vuilnisbelt. Die tienduizend
ton voor de productie verloren gaande
beenderen betekent ruim dertig procent
van het totale gewicht, dat in Neder
land wordt opgehaald en dus bestond
er alle reden voor eens te gaan onder
zoeken hoe men deze voorraad zou kun
nen redden.
Ophaaldiensten.
TN samenwerking met de Vereniging
Arbeid voor Onvolwaardigen meent
men thans een oplossing te hebben ge
vonden. Er zullen ophaaldiensten komen
verzorgd door minder-validen, die huis
aan huis de beenderen verzamelen. De
Nederalndse deviezenpot is hiermee ge
baat en wellicht zal een minder-valide
op deze wijze zelf een boterham kunnen
verdienen. In Zaandam wordt sinds
enkele weken een proef met de eerste
ophaaldienst genomen. Blijkt de op-
LOCOMOTIEVEN ONTSPOORD
Woensdagmiddag omstreeks half vijf
kwamen op het stationsemplacement
te Maastricht drie locomotieven tot
ontsporing. Een goederentrein reed
tegen een stilstaande rangeerlocomo
tief; deze kwam dwars over de rails te
staan en sloeg een derde locomotief,
staande op een ander spoor, eveneens
uit de rails. Persoonlijke ongelukken
kwamen niet voor. De schade is aan
zienlijk.
Jan de Hartog „Stella". Uitg
Elsevier, Amsterdam-Brussel.
j-JET nieuwe boek /an Jan de Hartog,
„Stella", zou men in zekere zin
een „Hollands Glorie" in oorlogstijd
kunnen noemen. Het is ook een ver
haal van de zeesleepvaart, maar dan
uitgeoefend door Nederlanders, in ver
band van de Britse marine en ten ein
de de door Duitse duikboten wrak ge
schoten schepen een Engelse haven
binnen te slepen. Een riskant bedrijf,
te riskant, omdat de sleepboten vrij
wel ongewapend zijn. Wanneer de held
van het verhaal zich erover beklaagt,
wordt hem toegevoegd, dat deze sle
pers de Rode Kruissoldaten van de
oceaan zijn, onbewapend als zij. Het
bedrijf werkt op de zenuwen, maar
dan is daar temidden van die neu-
rastenische mensen Stella. een meisje
dat op een flat woont, vriendin van
een der sleepbootkapiteins. Vriendin
van verscheidene. Want de tweede
sleutel van het flat wordt door de een
verder gegeven aan de ander „voor
het geval er iets mocht gebeuren". Er
gebeurt natuurlijk wat. Onbewapende
sleepboten zijn op den duur geen partij
voor een duikboot, zelfs als die alleen
met aijn geschut werkt. De ene kapi
tein na de andere komt om, maar voor
hjj zijn laatste reis aanving, had Stel
la belooft, met hem te trouwen. En zo
had zij uit deze harten de haat ge
wist en gezorgd dat er enkel nog plaats
was voor liefde. Stella is een meisje
van de Shetlands-eilanden; zij heeft de
gave van het tweede gezicht en ziet de
dood in de ogen van haar vrienden.
Vandaar die belofte juist voor hun
laatste reis.
Maar de verteller komt nu juist niet
om; hij ramt op de reis die zijn laatste
zou zijn de duikboot en wordt op het
nippertje gered. Doch hij ziet Stella
dan niet meer als de door alle zeelie
den verlangde troostende vrouw, maal
ais een gewone havenlichtekooi en hij
neemt wraak. Hij stuurt tóch zijn op
volger met de sleutel en gaat daarna
Stella bezoeken, om haai- aan zichzelve
te openbaren. Als de verteller binnen
komt wordt Stella „in één seconde
twintig jaar ouder" en zij neemt de
vlucht. Maar de wraak is bitter en de
gepijnigde man vindt pas rust wan
neer hij zeker is dat Stella, in de trein
op weg naar huis, haar evenwicht her
vonden heeft.
Jan de Hartog verklaart, dat hij in
Stella naar een soberder stijl dan die
zijner andere boeken gestreefd heeft
door het eerst in het Engels op te zet
ten, waardoor hij wel soberder in zijn
woordkeus moést worden, eenvoudig
omdat hij niet genoeg Engelse adjec
tieven kende Inderdaad is de taal van
dit boek eenvoudiger, maar het is ze
ker even in-dringend en meeslepend
als zijn andere werken. Er zal wel
weer aanmerking te maken zijn op
sommige feitenstellingen en alweer
doet dat er niets toe. Omdat de schrij
ver ook hier een gaaf, krachtig beeld
geschapen heeft van een in hoge mate
boeiend millieu. dat van de Nederland
se zeeslepers in de oorlog en dan toch
een hele reeks avonturen van de zee
prachtig beschrijft. Er is geen oorlogs-
haat in dit boek; de moraal vindt men
in de woorden van kapitein Van Dorp
als hij zijn pupil instrueert; „wees blij
dat het feit dat je niet terug kan schie
ten je de kans geeft een mens te blij
ven onder de kannibalen". Maar een
week romannetje gaf De Hartog ook
allerminst. Een zeeman neemt geen
blad voor de mond en de dialogen zijn
direct en beeldend.
De merkwaardige figuur van Stella,
steeds in een clair-obscur gehouden,
geeft men mag het dan merkwaar
dig vinden - een zekere wijding aan
het verhaal. Per slot vervulde zij haar
roeping te midden van deze oorlogs-
verdwazing, haar deel van de eeuwige
roeping der vrouw. W. E.
brengst voldoende te zijn om de man
een bestaan te bieden dan zullen ook
in de andere steden in1 Noord-Holland
dergelijke ophaaldiensten gesticht wor»
den. Van het publiek hangt het welsla
gen van deze onderneming af. Als moe
der de vrouw de beentjes uit de car-
bonade en het mergpijpje-voor-de-soep
bewaart voor de „beenderenboer", zoals
zij ook de schillen bewaart, dan dient
zij daarmee niet alleen een algemeen
belang, maar helpt zij er tevens aan
mee het leven van een medeburger wat
meer waarde te geven. En dat geldt
niet alleen voor de huisvrouwen, maar
ook voor grote instellingen, zoals zie
kenhuizen, kazernes, tehuizen voor
ouden van dagen etc.
(Van onze agrarische medewerker).
Onlangs werden te Alkmaar vier
schapen aangeboden voor vervoer naar
Blokzijl. Zoals gebruikelijk bevonden
de dieren zich met z'n tweeën in een
krat. De ervaring heeft geleerd, dat dit
de beste wijze van verzending is, om
dat ze dan, tegen elkaar aanliggend, de
minste last hebben van het schokken
van de trein.
Toevallig was er een inspecteur van
de dierenbescherming aanwezig die be
zwaren maakte. Hij verzette zich tegen
deze wijze van vervoer en hij bleef dit
doen, nadat een dierenarts uit Alk
maar was geroepen, had medegedeeld,
dat hij op het transport niets had aan
te merken. De inspecteur vond echter
steun bij de politie en het eind van
het lied was, dat het vervoer niet
doorging.
De heer E. Govers, bekend schapen-
deskundige was ter plaatse aanwezig
en verzocht proces-verbaal te willen
opmaken, ten einde vast te stellen of
zulk een vervoer wel is toegestaan of
niet. Dit bleek echter niet zo gemak
kelijk, omdat de schapen ter plaatse
in kratten waren gedaan en er dus nog
geen transport had plaats gehad.
Ten einde nu uitsluitsel te verkrij
gen in deze aangelegenheid die van
groot gewicht is. omdat anders ver-'
voer van schapen heel moeilijk wordt)
zal de heer Govers Maandag half twee
aan het Alkmaarse politiebureau ver
schijnen met een transport van twee
schapen in een krat. In overleg met de
politie wil hij een proefproces uitlok
ken. Als getuigen zullen aanwezie zijn
de heer Rempt, directeur van de Ge
zondheidsdienst voor Dieren in Noord-
Holland en twee Alkmaarse veeartsen,
de heren Stokreef en van Eek. Naar
wij vernemen zijn al deze heren van
oordeel, dat tegen een vervoer op ie
bovenomschreven wijze geen enkel
bezwaar kan bestaan.
Een Japanse handelsdelegatie bracht
een informeel bezoek aan ons land,
teneinde zich op de hoogte te stellen
van de economische toestanden en een
inzicht te krijgen in de handelsmoge
lijkheden. De leden van de Japanse
delegatie hebben besprekingen ge
voerd met functionarissen van de af
deling buitenlandse economische be
trekkingen van het ministerie van
Buitenlandse Zaken. Zij zijn vervol
gens naar Duitsland vertrokken.